เขาเรียกว่า "ผีอำ" หรือ "ฝันไป"

.... กลับมาเล่าต่อคะ .. เพราะมีอีกหลายเรื่องมาต่อคิว ....

..... หลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยได้คุยกับพลอยเท่าไหร่ .. แต่เราให้พอยยืมจี้ ปู่เวชสุวรรณ ของเราไปคล้องเพราะเธอมีอาการที่เรียกว่า " ถูกแฝง " แบบที่เราเองตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าคืออะไร ... มันชัดเจนมากตอนที่เราไปเที่ยวชมงาน " นวราตรี " คืนสุดท้ายกัน 3 คน มันเป็นครั้งแรก และ ครั้งเดียวที่เราได้ไปร่วมงาน ... ประทับใจมาก ๆ คะ แต่ขอเล่าในอีกกระทู้แล้วกันนะคะ

 

.... หลังจากนั้นนานพอสมควรเราได้ข่าวจากพอยว่าแม่ไม่สบายมากเข้าโรงบาลขั้น " ไอซียู " เป็นตายเท่ากัน .. พอยซิบมาหาเราในเฟสบอกว่าขอให้ช่วยแม่ของเธอด้วยไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรเธอก็ยอม ... เรารู้สึกว่าตอนที่พอยพิมมาคุยกับเราเธอร้องไห้ฟูมฟายมากมายมันเป้นภาพขึ้นในสมองของเราตอนที่คุย ... มีเพียงคำเดียวที่เราพูดกับพอย คือ " ถ้าเธอรักแม่ก็กลับไปหาแม่เธอซะ .. ไปดูแลท่าน แล้วเอาจี้ที่ให้พอยไว้ให้แม่พกติดตัวไว้ตลอดห้ามห่างตัวหาน้ำมนต์ให้ท่านอาบบ้างนะ " เราพุดไปแบบไม่คิดเลยมั้งตอนนั้นมันเป็นอารมณ์โมโหแกมสงสารเหมือนกับว่า .. บทเรียนต่าง ๆ ที่เธอได้รับมานั้นมันยังสอนให้เธอรู้จักอะไร ๆ ไม่พออีก หรือ ความทุกข์ทรมานที่ได้รับมันยังไม่ทำให้พอยสำนึกว่าตัวเองกำลังทำอะไรลงไปบ้าง ... และ ทุกวันนี้ที่ชีวิตของเธอตกต่ำลงไปเพราะอะไร ... ในใจเราอยากให้เธอได้สำนึกมัน .. เพราะถ้าเมื่อไหร่ที่เะอสำนึกได้ ... พอยอาจจะมีโอกาศได้แก้ตัวอีกครั้งก่อนที่มันจะสายไป ... เราได้แต่หวัง ... หลังจากนั้นพอยก็เงียบหายไปไม่คุยกับเราอีกเลย ... เรารับรู้แค่ว่าเธอคงโกรธเราที่ทอดทิ้งเธอไม่ช่วยแม่เธอ ... แต่เรามารู้ว่า " พอยกลับบ้านไปดูแลแม่เธอตามที่เราแนะนำ " แค่นี้เราก็ดีใจมากแล้ว ... " ขอให้แม่ปลอดภัยนะคะ แม่เป็นคนดีคนน่ารัก เป็นแม่ที่รักลูกมาก ๆ ไม่ว่าลูกจะเป็นยังไง ... หนูนับถือในความรักของแม่คะ "

 

... เราได้ข่าวของพอยจากน้องของเธอเรื่อย ๆ แม่อยู่โรงบาลหลายวันทีเดียวจากอาการที่ทรุดลงก็ค่อย ๆ ดีขึ้นจนได้กลับบ้าน .. พอยก็กลับมาอยู่ที่กรุงเทพเหมือนเดิมเพราะเธอมีปัญหากับญาติ ๆ เราได้ยินก็ยังหนักใจกับพอยจริง ๆ ..

... เป็นเวลาเกือบปีได้ที่เราถึงได้มีโอกาสไปเยี่ยมแม่ที่บ้านของพอย .. คราวนี้เราขับรถไปจากบ้านเราเองพร้อมแฟนของเรา .. เขามีอะไรหลาย ๆ อย่างที่เหมือนเรา แต่เพียงเขาไม่ยอมรับเรื่องแบบนี้เพราะเขาเป็น " อิสลาม " มันผิดหลักของพวกเขาเรารู้แค่นี้ .. เราตกลงกันว่าจะไม่พูดเรื่องศาสนากันเพราะมันอาจก่อปัญหาให้ผิดใจกันได้ง่าย แต่เราจะยอมรับในหลักของกันและกันตรงคำว่า " ความพอดี " ... ก่อนจะถึงบ้านแม่พวกเราเจอเหตุน่าตกใจนิดหน่อย คือ มีกลุ่มคนกำลังทำพิธีเรียกขวัญที่อีสานเรียกว่า " ส่อนขวัญ " เพียงแต่มันเป็นขวัญของคนตาย .. แล้วพวกเราดันบังเอิญเห็นเขาอยู่ริมถนนที่พวกเราขับรถผ่านพอดีก้แค่นั้น ... แฟนเรานะที่เห็นเราแค่รู้สึกว่ามีคนยืนอยู่ริมถนนแค่นั้นแต่มันตรงกันตรงจุดที่เห็น และ รู้สึก .. มันน่าคิดนะ ...

... พอเราใกล้จะถึงแฟนเราถามว่ามันอยู่ในซอยใช่ไหม๊บ้านหลังนั้น เป็นสามแยกพอดี .. เราก็ตอบว่า " ใช่ " ตั้งแต่คบกันมาเขาเริ่มเห็นอะไรแปลก ๆ ภาพต่าง ๆ วิญญาณ ฯ ที่เป็นแบบนี้ถ้ามีโอกาส และ ได้รับอนุญาติจะเล่าให้ฟังแล้วกันนะคะขอข้ามไปก่อน

... เมื่อถึงบ้านแฟนเราบอกว่าเหมือนเคยมาที่นี้แล้ว .. เราก็แค่ยิ้ม ๆ มาคราวนี้แม่แก่ลงไปมากจนเราตกใจ แต่ที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือ .. แม่ตามองแทบไม่เห็นทั้งสองข้างแล้ว .. แกดีใจที่เรามาเยี่ยม ..เรามองสำรวจบ้านที่เปลี่ยนไป หิ้งพระ กลับไปที่เดิมตรงทางเดินไปครัวเพราะว่าที่ย้ายมาก่อนหน้านั้นกลายเป็น " ห้องพยาบาลของแม่ " มีกล่อยงยาเต็มไปหมดพร้อมด้วยกลิ่นยาที่แรงพอสมควร .. เราพูดอะไรไม่ออกได้แต่จับมือแม่กุมเอาไว้เท่านั้น เราพูดคุยกันไปแฟนเรามาสะกิดเราถามว่ามีอะไรซ่อนอยู่บนหลังตู้เขามองมาที่พวกเรามันแว๊บไปมาแฟนเราสะกิด .. เราเลยลองเดินไปดูตามที่เขาบอกเพราะเรื่องแบบนี้เขาไม่เอาอยู่แล้ว เห้อ ๆ กาลีนะ แมนมากคะ ...

.... สิ่งที่เราเจอบนหลังตู้คือ นางกวักคะ .. แฟนบอกว่าเขาอยากให้เอาเขาลงมาเพราะเขาอยู่ลำบากเขาร้อน .. ก็น่าจะร้อนหรอกอยู่เหนือหิ้งพระขนาดนั้นมันก็น่าอยู่เราเลยย้ายลงมาที่เหมาะสม .. แล้วเราก็มานั้งคุยกะแม่ต่อดูแกดีใจ และ มีความสุขมาก ๆ เราเองก็เช่นกัน เรารู้สึกอยากกิน " องุ่น " ในจานตรงหน้าแม่มากจนบอกไม่ถูก แต่แฟนเรามองอะไรบางอย่างด้วยสายตาที่แปลก ๆ ลับลมคมใน แต่เราไม่อยากพูดอะไรที่มันเหนือธรรมชาติมากไปให้แม่คิดมาก พวกเราขอตัวกลับเพราะยังต้องไปไหว้พระอีกหลายที่เหมือนกัน .. ก่อนกลับเราหยิบ องุ่น มาลูกหนึ่งเพื่อระงับความหิวของเรา .. แต่แฟนเราบอกว่าให้คายออกเจ้าของเขาหวง ... เห้อ ๆ พอขึ้นรถแฟนบอกว่า " กล้าหยิบของเขามากินได้ไงไม่เห้นหรือไงเจ้าของเขาหวงมากนะ ยืนจ้องตาไม่กระพริบขนาดนั้น แถมเขาหวงยายเขามากด้วยนะเด็กสองคนนั้น " เอิ่ม .... เราเริ่มรู้สึกคัดตรงหน้าอกเหมือนมีใครมาดูดหน้าอกอยู่ .. เรามี "น้ำนม " หยดหนุ่งออกมาเราตกใจมากแฟนเราบอกให้เราจอดรถแล้วก็ให้เปิดประตูออกเขาพร้อมกับหันไปพูดตรงเบาะหลังแบบลอดไรฟันว่า " ลงแค่ตรงนี้แหละไม่ต้องตามมาส่งก็ได้กลับไปหายายของพวกเธอเถอะ พวกเราจะเข้าวัดแล้ว " แฟนบอกว่าเด็กพวกนั้นไปแล้ว ... หลังจากพวกเราไหว้พระเสร็จไปแล้วตอนขากลับแฟนบอกว่าเด็ก ๆ ตามมาส่งด้วยสงสัยจะชอบพวกเราเสียแล้ว ..แถมมีสั่งให้บอกยายพวกเขาด้วยว่าให้ซื้อของให้เด็ก ๆ เป็น นม, รถสีน้ำเงิน กับ แดงเหลืองนิสัยไม่ต่างจากเด็กปกติที่เราเห็น ๆ กันอยู่เท่าไหร่เลย .. เราพยายามโทหาแม่หลายครังช่วงกำลังกลับบ้านแต่โทรไม่ติด ... แฟนเราเลยพูดลอย ๆ ว่าถ้าอยากได้จริง ๆ ให้โทรติดสิ .. โทรได้จริง ๆ คะติดแม่รับสายเราก็แจ้งไปตามที่เด็ก ๆ บอกมา ..

 

.... จากตอนนั้ถึงเมือสองเดือนก่อนก็เกือบปีที่เราไม่ได้ไปหาแม่เลยมีแค่ถามข่าวจากลูกสาวแกอีกคนเท่านั้น ... ประมาณปลาย ๆ สิงหา ( 27 ) น้องเขาซิปมาบอกว่า ... " แม่เสียแล้วอย่างสงบ พี่จะมาไหม๊คะ " ตอนนั้นเราไปไม่ได้แต่สัญญาว่าจะไปกราบท่านให้น้องบอกแม่ด้วย .. แต่จนปัจจุบันเราก็ยังไม่ได้ไปกราบท่านเลย .. ด้วยหลาย ๆ อย่างที่ยังไม่เรียบร้อย .. แฟนเรามักบอกว่าแม่มาหามายืนก้มหน้าไม่พูดอะไรให้เห็นหลายครั้งแล้ว ท่านคงมาตามเราไปแต่ดูเหมือนแกคงต้องการสื่อสารอะไรโดยผ่านพวกเรานั้นคือสิ่งที่เราสองคนคิดกัน ...

 

... ส่วนน้องพอยของเรานั้น .. เมื่อเดือนที่แล้วเราฝันว่าเราอยู่ที่บ้านหลังเก่าแล้วน้องพอยมาหาที่บ้าน .. แต่เดินมาทางหลังบ้านพร้อมกับ กุมารทองสองตนที่อยู่บ้านแม่ .. มาขอบคุณเรา และ เด็กสองคนนั้นก็บอกเราว่า " พวกหนูมีความสุขแล้วพวกหนูจะอยู่กับแม่ " แล้วก็เป็นภาพของพอยที่จูงมือเด็กสองคนนั้นเดินกลับไปทางเดิมแต่มีแสงสว่างจร้าแบบแสบตามาก ๆ

..... หลังจากความฝันไม่นาน พอยก็ซิบมาบอกว่าจะส่ง ปู่เวชสุวรรณ ที่เราให้ยืมไปคืนเพราะเพิ่งหาเจอ .. เราเข้าใจว่าพอยยังอยู่กรุงเทพในตอนแรกเลยบอกว่าให้ฝากไว้ที่บ้านของเธอเพราะเราจะขึ้นไปกราบกระดูกแม่ท่านอีกไม่นานนี้เพราะสัญญาไว้ ... เธอจึงบอกว่าเะออยู่บ้านนี้แหละ น้องสาวเธอหาไม่เจอเธอกลับมาทำความสะอาดบ้านเลยเจอในห้องนอนแม่แกเก็บไว้ใต้หมอนตลอด ... คนอื่นหาไม่เจอ ... และ เะอจะไม่ไปไหนแล้วจะอยู่ที่บ้านนี้แหละ .. เธอโตขึ้นมาก และ คิดได้แล้ว เะอไม่น้อยใจแม่แล้วที่คิดว่าแม่รักลูกไม่เท่ากัน ... เธอจะเก็บไว้ให้เรา .... มันทำให้เรานึกถึงคำที่น้องคนนั้นที่เราขอให้ช่วยดูให้บอกเราไว้ ... น้องเขาพูดถูก ...

.... เราตกลงกับแฟนแล้วว่าวันพฤหัสนี้เราจะไปบ้านแม่เพื่อกราบกระดูกของท่านตามที่เคยบอกไว้ ... ส่วนจี้เราเคยบอกพอยว่ายกให้เธอก็ได้จะได้แขวนคอ ... เะอบอกว่าเธอแขวนแค่กระดูกของแม่เธอที่คอก็พอ .....

.... เราขอจบเรื่องนี้ไว้แค่นี้นะคะ ... ไปกราบท่านมาแล้วอาจมีมาเล่าเพิ่มเติมให้ฟัง .. เราขอให้สิ่งที่ทุกคนได้ข้อคิด ความเพลิดเพลิน หรือ อะไรก็ตามที่เป็นประโยชน์นั้น .. ขอบุญที่เกิดขึ้นนั้นส่งไปให้ถึงคุณแม่ของน้องพอยที่เราได้นำมาลง และ เจ้า กุมารน้อยสองตนนั้นพร้อมด้วยสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ที่บ้านนั้นได้รับซึ่งผลบุญนี้ ได้เสวยผลบุญนี้ถ้วนหน้าด้วยเทอญ ... การอันใดที่ได้ล่วงเกินไม่ว่าจะทราบ หรือ ไม่ทราบก็ตาม เรา ในฐานนะผู้เล่าขอกราบขอขมามา ณ ที่นี้ด้วยเทอญ ขอทุกท่านได้โปรดอภัยให้เราด้วย ... สาธุคะ

 

...เป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจและน่าติดตามมากค่ะ เล่นสะอ่านรวดเดียวจบเลย งานการไม่ต้องทำกันเลย

...แต่อยากจะให้ปรับเรื่องสีของอักษร เพราะสีแดง อ่านนานๆแล้ว ตามันพร่ามัวไปหมด เห็นใจแฟนๆที่อายุเยอะนิดนึงนะคะ

แต่ขอบคุณมากค่ะ ที่นำมาเล่าเป็นประสบการณ์ให้ได้อ่านกัน

 

....... ขอบคุณมากคะที่ให้ความสนใจในเรื่องที่ได้นำมาเล่าสู่กันฟังคะ ... ส่วนเรื่องตัวอักษร ต้องขอโทษด้วยนะคะ ... คือ สีอื่นมันรู้สึกไม่ใช่ตัวเองคะ ... สมัยก่อนพอไปตอบกระทู้แล้วใช้สีอื่นมันรู้สึกไม่เป็นตนเองคะ กาลีนะ เลยยึดสีแดงเป็นหลักเลยคะตั้งแต่นั้นมา ... เพราะถ้าสีชมพูมันคงจะยิ่งกว่านี้ต้องขอโทษด้วยนะคะ

 

.... วันที่ 25 เพิ่งได้ไปบ้านแม่น้องพอยมาคะ ... แล้วก็ได้เรื่องมาเล่าจริง ๆ ตอนแรกว่าจะไปวันพฤหัสแต่ไม่สะดวกเพิ่งได้ไปวันนี้เอง ... เดี๋ยวจะมาเล่านะคะ .

 

ขออภัยนะคะหายไปนาน ... ติดภาระกิจเล็กน้อยคะ ..

..... ก็หลังจากที่เคยบอกไว้ว่าจะไปไหว้กระดูกแม่น้องพอย เราก็ไม่ได้ไปสักทีจนวันนั้นมีโอกาศได้ไปจริงซักที ก็เลยมีเรื่องมาเล่าสู่กันฟังคะ ...

... วันนั้นตื่นสายกว่าที่คาดการไว้กว่าจะได้ออกเดินทางก็สิบโมงเข้าไปแล้ว .. ระยะทาง160 กิโลเราใช้เวลาเกือบ 3 ชั่วโมง เพราะว่าระหว่างทางมีการทำถนนเป็นช่วง ๆ แถมยังเลยทางเข้าอีกต่างหาก ... พอเราถึงบ้านเราก็เรียกหาน้องพอยซึ่งก่อนออกมาเราก็โทแจ้งล่วงหน้าไปแล้ว .. สภาพบ้านเปลี่ยนไปเยอะมากพอสมควร สะอาดขึ้น มีการจัดบ้านใหม่ด้วย ... ดูดีขึ้นเยอะเป็นสัดส่วนมากขึ้น และ ดูถูกต้องพอสมควรเราวัดจากความรู้สึกนะ เธอจึงนำเอาจี้ปู่มาคืนให้เราเดินเข้าไปกอดน้องพอยเพราะรู้สึกอยากกอดเธอมาก ๆ เรายังมีความเอ็นดูเธอไม่เปลี่ยนจริง ๆ .. พอยที่เราเจอในตอนนี้เธอดูดีขึ้นเยอะอ้วนขึ้น ผมเริ่มยาว แต่ความแรงยังไม่ตกจากลักษระดดยรวมที่เราดู ... เราก็เลยแจ้งเธอตามที่เรา และ แฟนได้นิมิตมา .. แต่ดูเธอจะไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ .. แต่เราไม่อยากให้ความตั้งใจของเราเสียเที่ยว ... เราก็บอกไปว่า " แฟนพี่เห็นแม่ไปหาที่บ้านหลายครั้งมาก มายืนหันข้างแล้วก้ไม่พูดอะไร มีแต่ก้มหน้า สงสัยแกยังมีห่วงนะ อ้อ .. ตอนแกมาแกมักใส่ชุดสีขาวนะ " พอยก็ทำเหมือนแค่รับรู้ไว้ และ คิดไปต่าง ๆ นา ๆ เรานั้งคุยกันหลายเรื่องจนมาถึงประเด็นที่เราฝัน " กุมารทอง 2 ตน นั้นไปเข้าฝันบอกว่าต่อไปนี้พวกเขาจะอยู่กับแม่ของเขาแล้วนะไม่ต้องห่วง " พอยถามว่า " ไปอยู่กับใคร " " แกแม่มันก็อยู่กับแกสิ " "เหรอ " ... ยอมรับว่าเราเสียความรู้สึกนิด ๆ นะ แต่ก็ต้องทำตามความตั้งใจต่อไป .. " หลังจากตอนนั้นไปรับอะไรจากใครมาไหม๊ .. พี่ฝันว่าแกไปรับอะไรมา .. จากผู้ชายคนหนึ่ง " " ไม่นิไม่รับอะไรจากใครแล้ว " ... ใจเราบอกว่า โกหก .. ทำไมต้องโกหกเรามองหน้าแฟนว่าเราคิดถูกใช่ไหม๊! เขาไม่ตอบอะไรนิ่งเงียบ และ บอกว่าขนลุก เท้าเย็นมากจับดูสิ .. เออเท้าเย็นจริง เราก็ขนลุกแต่มันอยู่ด้านล่าง ๆ ... พยายามไม่สนใจกันทั้งสองคน ..

... พอได้เวลากลับเราเลยเดินไปหาพ่อเพื่อบอกลา เรากอดพ่อ และ ปลอบใจแกพ่อเศร้า ๆ แกคงยังทำใจไม่ได้ที่คนรักจากไปแบบนี้ ..

.... พอขึ้นรถออกจากบ้านหลังนั้นได้เราก็ทำการชำระล้างจี้สร้อยนั้นอีกรอบหลังจากที่อธิฐานจิตไปแล้วรอบหนึ่งเพื่อความมั่นใจ ... เพราะกลัวว่าจะมีดวงจิตใครตามมาแบบไม่ได้รับเชิญ ...

... " แกเห็นอะไรไหม๊ .. เงาดำ ๆ ที่อยู่ที่เตียงในห้องไหนไม่รู้ เป็นผู้ชาย ตัวใหญ่ น่ากลัวมากเลย ... ตรงเตียงที่มีปลั๊กไฟอยู่ใกล้ ๆ เสียบคอมอยู่เตียงมีอะไรใกล้ ๆ สีออกชมพู หรือ แดงนี้แหละเห็นไม่ชัด " เราอึ้งไปเล็กนน้อย " ไม่เห็นอะ แกก็รู้ฉันมองไม่เห็น " น่ากลัวมาก ๆ เลย แกไม่เห็นจริง ๆ เหรอ แล้วน้องแกเขาโกหกแก เขาต้องไปรับอะไรมาแน่ ๆ ชั้นรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ นะ " ... " ไม่เห็นอะ "

... เราเดินทางไปไหว้พระสองวัดในวันนั้น และ ถวายสังฆทาน จากนั้นก็รีบกลับเพราะว่าระยะทางที่กลับนั้นระหว่างทางมีภูกั้นอยู่ยาว และ อันตรายถ้ามืดค่ำคงแล้ว ...

.... เราพยายามควบคุมสติตลอดตอนที่ขับรถบนภูนั้น แฟนเราเขานอนหลับตาตั้งแต่ที่เราเดินทางขึ้นภูเขาทางคดเคี้ยวมาก และ เปลี่ยวจริง ๆ แล้วจู่ ๆ แฟนเราก็ทักขึ้นมาว่า " ขับรถดี ๆ นะ อันตราย " " อืม .. รู้แหละแกคิดว่าฉันไม่รู้สึกเหรอแค่ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร แต่แค่นี้ฉันผ่านได้อยู่แล้ว " .. แต่พอเริ่มมาช่วงกลางภูนี้สิมันดูจะน่ากลัวเกินไปเพราะเปลี่ยวมีแค่เราขับรถกว่าจะมีสวนสักคันนี้ยากนะทั้งที่เพิ่งหัวค่ำเอง ....

.... เราพับบานกระจกมองหลังขึ้นตั้งแต่ฟ้ามืด ... เราเป็นคนขับรถไม่ดูกระจกมองหลังเวลากลางคืนตั้งแต่ขับรถเป็นเลยทีเดียว ... มันหลอนตลอด ... เราจอดรถตรงช่วงเข้าหมู่บ้านกลางภูที่มีแสงไฟ .. จำไม่ได้ว่าจอดทำไมนะ .. จอดแป๊บเดียว ... แล้วจู่ ๆ แฟนเราก็สดุ้งลุกขึ้นมาบอกว่า " มีผีตามมา .. มีผู้หญิงใส่ชุดขาวผมยาว ๆ วิ่งตามรถเรามาตั้งแต่อยู่บนเขาช่วงป่า แล้วก็มาเคาะประตูข้างที่เขานั้งอะ เขาตกใจมากเลย เคาะเสียงดัง " " อืม ชั้นก็รู้สึกเหมือนมีอะไรตามมาเหมือนกันเลยจอดรถนี้ไง " ... ขับต่อไปอีกสักพักเราเลยเจอปั้มพอจอดรถได้เราก็รีบเอาน้ำมนต์ที่พกไว้ออกมาพรมทั่วรถเลยทีเดียว .. แล้วก็ขับต่อมาอย่างปลอดภัยถึงบ้าน ....

.... เราก็ไม่รู้ว่าพอยจะเชื่อเราสักแค่ไหน เพราะด้วยรู้นิสัยพอยดีพอสมควร แต่เราก็ถือว่าเราทำตามที่เราสัญญากับแม่ไว้ตอนที่ไปหาท่านก่อนหน้าท่านจะเสียว่า ... จะช่วยแกดูแลน้อง และ จะให้พอยกลับมาอยู่บ้าน ซึ่งเะอก็กลับมาอยู่แล้ว และ ทำตัวดีขึ้น และ ไปภวายเพลพระทุกวันพระ กับ บูชาเจ้าที่ทุกวันพระเช่นกัน ...

 

นอกจากโดนอำจริงๆแล้ว อิริยาบถเวลานอนมีส่วนทำให้เกิดอาการคล้ายผีอำได้ เช่น นอนหลับเผลอเอาเท้าเกี่ยวไขว้กันเองเวลานอนทำให้เกิดอาการคล้ายผีอำได้ เพราะเคยสอบถามหลายคนที่มักโดนอำเลยสอบถามท่าทางเวลาเค้าตื่นคลายจากภาวะที่เรียกว่า ผีอำ มักเผลอนอนเอาเท้าเกี่ยวกันเอง

 

.... เอางี้แล้วกันคะ ...

.... พอดีมีคนอยากรู้ว่า พระอาจารย์ของ กาลีนะ ที่ชอบกล่าวถึงนั้นท่านมีตัวตนจริงหรือเปล่า แอบอ้างหรือเปล่า กาลีนะ มีรูปของท่านแค่ใบเดียวคะ ... และ ก้พยายามสืบหาท่านอยู่เช่นกันคะ ทราบแค่ท่านสึกออกไปพักรักษาตัว และ กลับมาบวชในสายพระวัดป่าคะ .. แต่จะธุดงอยู่แถบไหนนั้นไม่ทราบจริง ๆ คะ ...

 

... อันนี้ ก็แยกออกคะ .. ถ้าใครโดนอำบ่อย ๆ จะทราบดีคะถ้าฝึกสังเกตจะรู้ว่าอันไหนผีอำ อันไหนเกิดจากท่านอน หรือ ร่างกาย

.... ส่วนวิธีทำให้หลุดจากการโดนอำนั้น ... มันแล้วแต่เทคนิคของแต่ละคนคะ .. กาลีนะ ก้มีหลายเทคนิคเหมือนกัน แล้วแต่สถานการณ์

 

.. คงจะพักเรื่ององค์แล้วมาเล่าเรื่องในกระทู้นี้ต่อเพราะน้องเจ้าของเรื่องก็ยินยอมให้นำมาเล่าแล้ว .. ลองมาติดตามอ่าน และ พิจารณากันเองนะคะ .. จะคิดว่ามันเป็นเพียงแค่ความฝันก้ได้คะ ... เรื่องของน้องในห้องพลังจิตนี้แหละคะ ...

 

... อันนี้ ก็แยกออกคะ .. ถ้าใครโดนอำบ่อย ๆ จะทราบดีคะถ้าฝึกสังเกตจะรู้ว่าอันไหนผีอำ อันไหนเกิดจากท่านอน หรือ ร่างกาย

.... ส่วนวิธีทำให้หลุดจากการโดนอำนั้น ... มันแล้วแต่เทคนิคของแต่ละคนคะ .. กาลีนะ ก้มีหลายเทคนิคเหมือนกัน แล้วแต่สถานการณ์



ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ที่แชร์เรื่องราวให้ได้ความรู้เยอะแยะเลย เพราะเรื่องอย่างนี้ยากมากที่จะไปคุยกับใคร บางคนเค้าหาว่าเราบ้าด้วยซ้ำ หรือไม่ก็เพ้อเจ้อ ประสบการณ์ก็เจอเรื่องประมาณพี่ตั้งแต่เด็ก แต่คงไม่ถึงขนาดพี่ค่ะ กลัวความมืดมาก นอนคนเดียวไม่ได้เลยถึงตอนนี้ โตแล้วก็ยังไม่ได้ จะโดนอำบ่อยมาก เทคนิคก็มีค่ะตอนแรกสวดมนต์ กลับหัวเราะเยาะเราอีก ไม่ได้ผล ทำไงดีทีนี้ ด่าเลยค่ะผีก็ผีเถอะ กระเจิงทุกรายชอบหลอกดีนักเห็นเรากลัวแล้วได้ใจ จะขอติดตามเป็นแฟนคลับด้วยคนนะค่ะ ได้ความรู้เยอะมากๆเลยค่ะ

 

... ก่อนอื่นจะบอกว่าก้ไม่ได้เก่งนะคะเรื่องนี้ แต่มันเป็นสัญชาติตญาณการเอาตัวรอดของเราเองคะ....

..... จะเห้นว่าจะย้ำเสมอเวลาที่เขียนเล่าคือเรื่องของ " สติ " แต่ในความฝันเอาแค่ให้เรารู้ว่านี้คือ " ความฝัน " ก็พอคะ ถ้าเรารู้ตัวว่านี้คือฝัน มันจะทำให้เราสามารถควบคุม และ บังคับทุกอย่างรอบตัวเราได้มากขึ้นไม่ต้องไหลไปกับสิ่งรอบข้างที่ดึงไป ยกเว้นเจอกับพลังมหาศาลกว่าอันนี้ก็ต้องมีตัวช่วยเข้ามา ( เรามีตัวช่วยหลายแบบ ) ถึงตรงนี้ งง อะดิ! เด้วจะบอกอีกทีเอาแบบคราว ๆ พอเข้าใจไปก่อนนะ

1. ต้องหัดแยกแยะความฝันออกให้ได้ก่อน มีให้อ่านทั่วไปคะ เช่น ฝันเพราะร่างกายทำให้เกิด ฝันเพราะมีลางห์บอกเหตุ ฝันเพราะภพภูมิทำให้ฝัน เป็นต้น มันจะมีตัวบ่งชี้ลักษณะของมันอยู่แล้วคะ คือ เราจ้องทำความเข้าใจตรงนี้ก่อน

2. เมื่อรู้เหตุแห่งฝันแล้ว มันจะทำให้เราวิตกน้อยลง กลัว น้อยลง หรือ หาทางป้องกันได้ง่ายขึ้น หรือ แม้แต่แก้ไขเรื่องเฉพาะหน้าได้ง่าย มันจะมีวิธีที่แตกต่างกันออกไปอีกเยอะมากตามเหตุแห่งความฝันนั้น ๆ

3. เคยสงสัยไหม๊ว่าทำไมเขาถึงชอบให้พวกเราสวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน หรือ กราบหมอนระลึกถึงคุณพระ และ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ...
.... ก็เพราะคนเราในแต่ละวันมักผ่านเรื่องมาร้อยแปดพันเก้า สมองทำงานมาเยอะ ทำแบบนี้มันจะทำให้จิตเราคิดแค่สิ่งเดียวก่อนนอนเกิดสมาธิขั้นพื้นฐานนั้นเอง แถมจะได้มีตัวช่วยเราเวลาที่กายหลับจิตตื่นนั้นเอง

4. เรียนรู้ว่าคนเรามีสองสิ่งที่รวมกันอยู่นั้นคือ กายหนึ่ง จิตหนึ่ง .. ถ้าไม่เข้าใจ หรือ แยกไม่ได้ให้นึกภาพว่าเคยไหม๊ที่ ตัวเราทำอย่างหนึ่งแต่ใจเรากลับคิดไปอีกอย่างหนึ่งนั้นเพราะกายและจิตไม่สัมพันธ์กันแยกกันอยู่ .. หรือ บางคนกายทำอย่างแต่จิตกลับคิดมากกว่า 1 อย่างเหมือนมีอีกคนหนึ่งในตัวเราจนบางทีเราจะรู้สึกไม่เป็นตัวเอง ส่วนมากพวกนี้จะมีจิตแฝงที่เรียกว่า " องค์ " เข้ามาแทรก จะมีทั้ง ดี และ ไม่ดี ต่อเรามาแทรกคะ

5. ไม่ควรนำสิ่งของที่สื่อถึงวิญาณที่เราไม่แน่ใจว่าเป็นมิตรกับเราหรือไม่ มาไว้ในห้องยกเว้นบรรพบุรุษ โดยเฉพาะหัวนอน ถ้ามีแฟนก็ควรวางพระให้ถูกที่ถูกทางด้วย

6. พยายามฝึกนอนสมาธิทุกวัน คือ กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออกเราเองไม่ต้องซีเรียจนะเอาแบบสนุก ๆ ตามดูว่าลมเราเดินไปถึงตรงไหนบ้าง แล้วก็ผ่อนออก พี่ถนัด พุธ - โธ สากลสุดละ

7. รู้จักหาพันธมิตรที่เป็นภพภูมิบ้างก็ดีนะ โดยการแผ่เมตตาบ่อย ๆ แต่กรุณาระบุด้วยว่า " อุทิศให้แด่ทุกท่านที่ช่วยดูแลข้าพเจ้าทั้งยามหลับ และ ยามตื่น "

8. ถ้าไปนอนต่างที่ต่างทางก็ขอแนะนำบทสวดนี้คะ แล้วต่อด้วยแผ่เมตตา

" อิติสุขะคะโต อะระหังพุทโธ นะโมพุทธายะ ปะฐะวีคงคา พรหมะเทวา อินทะเทวา อังคะเทวา อาคันตุกะเทวะตา รุกขะเทวาพาลี ชัยยะมังคะลา อาจาริยัง อาจาริยะเทวา มุณีสิทธา มาตาปิตุโร อะโรคะเยนะ สุขเขนะ จะ ขะมามิหัง สาธุ ๆ ๆ "


9. มาถึงโลกแห่งความฝัน .. มันเป้นโลกที่ต้องแบ่งแยกตามข้อ 1 ให้ได้ก่อน เมื่อรู้แน่แล้วให้รีบปลุกตัวเองให้ตื่นทันทีถ้ามันคือฝันร้าย ( ฝันดีปล่อยไป ) ส่วนมากถ้าฝันเพราะภพภูมิมาทำให้ฝัน เขาจะควบคุมเรามากกว่าเราคุมมันคะ เพราะเขาจะคุมเราไว้ตั้งแต่ยังไม่นอนให้เราขี้เกรียจทำอะไรไม่ได้ " ง่วงนอนมากผิดปกติ "

10. ถ้ารู้ตัวแต่ตื่นเองไม่ได้ก้ต้องหาทางเอาตัวรอด ส่วนมากถ้าคนเราตกใจกลัว " พลังในตัวจะลดลงมากง่ายต่อการถูกคุกคาม " สังเกตว่าภพภูมิจะมีพลังถ้าจิตเราอ่อน หรือ ตก ระวัง เพราะทุกคนสัญชาติญาณการเอาตัวรอดไม่ได้ดีทุกคน

11. หันหน้ามาตั้งสติรู้ตัวให้ดี ในเมื่อมันคือความฝันเพราะฉะนั้น .... ทุกอย่างย่อมเกิดขึ้นได้ไม่มีข้อจำกัดตามพลังจิตของเรา ... แต่ส่วนมากมันจัเหมือนความเคยชินของคนนั้นที่จะนึกถึงสิ่งที่ใกล้ตัวใช้ประจำวัน ( สิ่งแรกที่เราคิดถึงนั้นคือสิ่งที่ง่ายที่สุด ) บางทีจะมีปฏิกิริยาทางร่างกายร่วมด้วย

12. และ การตื่นจากฝันส่วนมากจะเกิดจากการตกใจอย่างมาก .. มีคนมาปลุก ... เสร็จเรื่องนั้นไปแล้ว .. หรือ ภพภูมิปล่อยวางเราแล้ว

13. ถ้าตื่นแล้วถ้าฝันเพราะร่างกายส่วนมากจะฝันเรื่อยเปื่อย และ จำไม่ค่อยได้ไม่ปฏิประต่อกัน ถ้าฝันเพราะกรณีอื่นอาจมีอาการทางร่างกายแสดงให้ทราบหลังจากตื่นนอนด้วย เช่น หมดแรง อ่อนล้าเหนื่อยมาก เหงื่อออก มีร่องรอย ฯ อย่ารีบนอนต่อควรลุกมานั้งนิ่ง ๆ สักพัก หาอะไรทำให้มีสติก่อน ถ้าจะลุกเลยก็ดีคะ

14. ถ้าฝันนั้นมันดูสมจริง และ ส่อไปในทางไม่ดี ควรหาผู้รู้เพื่อขอคำแนะนำแก้ไขก้ดีคะ

 

... มีใครลองไปใช้แล้วบ้างคะวิธีที่บอกไปเอามาเล่าหน่อยนะคะ อิอิ

 

อิอิ น้องได้ลองใช้ตอนไปเที่ยวเชียงใหม่แล้วค่ะ ^^ ดังนั้น
ขอเล่าประสบการณ์คะ ส่วนตัวเป็นคนที่ไม่มีสัมผัสพิเศษอะไรอยู่แล้ว แค่กลัวผีมาก แล้วชอบฝันแปลกๆคะ:boo:
ตลอดสามวันที่เชียงใหม่นี้ หลับสบาย หัวถึงหมอนหลับเลย ขนาดนอนห้องนึงสามสิบคนนะคะ ฮ่าๆๆๆๆ
ตอนแรกพอถึงที่พัก หนาวมากๆ ก่อนนอนลุกไปปิดหน้าต่าง
เจอต้นกล้วยอยู่ตรงหน้าต่าง ชะงักไปรอบนึง แต่ก็หลับสนิทอยู่ดีคะ ฮ่าๆๆๆ
ไปเดินเส้นทางศึกษาธรรมชาติบนดอยอินทนนท์ ถึงเจอเรื่องให้ชะงักแถวศาลเจ้ากรมบ้างแต่ก็ไม่มีอะไรผิดปรกติคะ
ขากลับหลับสนิทบนรถ (ขนาดบนรถก็ยังนอนได้) ถึงบริเวณเขาค้อ ก็ฝันคะ
ในฝันรู้สึกว่าเหมือนโดนกดคอให้เอียงอยู่ตลอดเวลา พยายามจะตั้งคอขึ้น แต่ก็โดนอะไรสักอย่างที่ไม่เห็นตัวตนกดคอให้เอียงลงตลอด จนบอกตัวเองในฝันว่า
สู้ๆ อย่ายอมแพ้ มันกด เราก็ตั้งคอใหม่ จนสุดท้ายตั้งคอได้แล้วตื่นขึ้นมาเลย
ถามน้องที่นั่งข้างๆว่า ได้ละเมออะไรตลกๆไหม ฮ่าๆๆๆๆ
แล้วเล่าความฝันให้น้องฟัง น้องบอกว่าโดนผีอำ เลยสงสัยคะ ว่าผีอำในฝันได้ด้วยหรอคะ เห็นแต่เล่ากันว่า รู้สึกตัวแต่ขยับไม่ได้

สุดท้าย ขอขอบคุณพี่กาลีนะที่แนะนำมากๆคะ ^^

 

... แถวนั้นประจำอยู่แล้วคะเป็นปรกติ .. ของเขาแรงจริงมานานแหละ พี่เจอทุกรอบที่ผ่านคะ 55555 เดี๋ยวกุมภานี้จะผ่านอีกรอบไปพิษณุโลก ... เดี๋ยวจะลองวิธีอื่นดูบ้าง.

.... เขาก็อำธรรมดานี้แหละคะ ไม่มีอะไรพิศดารหรอกคะ พวกมีพลังมากก็จะอำทีหลายคนได้ .. แต่ส่วนมากจะเน้นคนขับมากกว่านะ อิอิ ทำให้หลับแล้วคว่ำ หรือ ชนไปเลย ... พวกนี้มันบ้าพลังคะ .. แนะนำว่าหากเริ่มรู้สึกไม่ดีให้หาที่ปลอดภัยแวะพักคะ ให้ตื่นตัวก่อนค่อยเดินทางต่อ มีของดีอะไรงัดออกมาพระบางองค์ไม่ได้กันผีนะคะ ศึกษาด้วย .. ในกรณีน้องนะคะ ... บอกแล้วว่าน้ำมนต์ที่ให้ไปอะ .. พกไปด้วยวิธีใช้ก็บอกแล้ว .. แล้วลืมได้ไง .. น่าตีจริง ๆ .. เพราะมันใช้ได้ในกรณีประมาณนี้พี่ทดสอบมาหลายครั้งแล้ว แม้แต่ทางสายนี้ .. อีกทางก็แผ่เมตตาตั้งแต่ขึ้นรถกล่าวเปิดเบิกทางไปเลยตลอดสาย ( ทำบุญสะสมไว้ด้วย บุญไม่พอแผ่ไม่ถึงนะ ) ... หรือ ถ้ารู้สึกไม่ชอบมาพากลก้แผ่เมตตาเลยคะเอาแบบเจาะจงเฉพาะช่วงนั้นไปเลยคะ ทำบ่อย ๆ เรื่อย ๆ คะ เหมือนเราจ่ายค่าผ่านทางนะคะ ... อะไรทำได้ทำไปก่อนเลยที่เราชัวร์ ..