การเตรียมการรับมือภัยพิบัติทางเศรษฐกิจ

พื้นที่ตรงกลางที่ขุดสระน้ำ 2 สระ ก็จะลงบัวและเลี้ยงปลา
พื้นที่ด้านหลังก็มีต้นมะพร้าวและต้นสะตอที่พร้อมมีผลผลิต
เป็นที่เรียบร้อยแล้ว และมีร่องน้ำก็นำปลาลงมาปล่อย
พื้นที่ว่าง ๆ ก็ปลูกผักไป ซึ่งเจ้าของโครงการก็ยินดีให้ทำ
เพราะพื้นที่ส่วนนี้ไม่ได้ขาย ขายเฉพาะด้านหน้าอย่างเดียว
เห็นหรือยังค่ะว่า ไอยมีพื้นที่เพาะปลูก โดยไม่ได้ออกเงิน
ซื้อที่สักบาท แถมหอบมะพร้าวน้ำหอมกลับไปกินบ้าน
โดยไม่ต้องรอปลูกกว่าจะโตได้ที่ก็ 2-3 ปี แถมยังมีต้นสะตอ
ถึงเรากินไม่เป็น แต่ก็ขายได้ราคาดีนะค่ะ เดี๋ยวพอเข้าหน้าฝน
รอฝนมาน้ำท่วมเต็มบ่อ ก็จะเอาพันธ์ปลามาลง แถมเลี้ยงบัว
ไว้ในบ่อ เอาไปทำบุญบ้าง ขายบ้าง

 

ตัวเจ้าของโครงการ เขาก็ยินดีที่เราขอเข้าไปทำ เพราะเขาเองก็ไม่มีเวลา
ที่จะลงมือลงแรงทำเช่นกัน ส่วนผลผลิตได้ก็แบ่งให้เขาบ้าง ส่วนที่มีอยู่แล้ว
เขาก็ยกให้เราไว้ทำกินเช่นกัน ไอยเองก็มีที่ดินเพาะปลูก เพาะชำพืชพันธ์
ต้นไม้เอาไว้แจก แถมมีผลผลิตอย่างเช่นมะพร้าวได้อีก เรียกว่าไม่ต้องห่วง
ว่าจะไม่มีกิน หลาย ๆ คนส่งคำถามมาทาง pm ว่าพี่ไอยแนะนำซื้อที่ดินเพื่อ
เตรียมการรับมือภัยพิบัติหน่อยซิค่ะ ว่าตรงไหนดี แต่หลายคนคงจะทราบว่า
ไอยเองมีข้อมูลอยู่ในมือทั่วประเทศ แต่ไม่มีใครซักคนที่ไอยแนะนำให้ซื้อที่ดิน
เลยสักแปลงหนึ่ง มีแต่บอกว่า คอยดูวิธีการหาที่ดินและการเตรียมการรับมือ
ภัยพิบัติของไอยในเวปดีกว่าค่ะ ว่าไอยมีวิธีการเช่นไร ที่จะทำให้ทุกคนเสียเงิน
น้อยที่สุด แต่ได้ผลประโยชน์กลับมามากที่สุด ซึ่งไอยใช้วิธีนี้แหละค่ะ
จึงสามารถเดินทางไปไหนมาไหน โดยเอาแค่เป้ไปเพียงใบเดียวและก็พก
หัวใจงาม ๆ แค่นั้นก็พอแล้วค่ะ

 

นี่ยกตัวอย่างมาแค่ 2 โครงการนะค่ะ ยังมีของชาวบ้านธรรมดาอย่างเราอีกเยอะ
ที่รอให้ไอยไปช่วยดูแลให้ โดยเฉพาะบรรดาลูกน้องที่โครงการนั่นแหละค่ะ
ตัวดีเลย ชวนเจ๊ไอยไปเที่ยวบ้านทุกวัน กะว่าให้เราเลี้ยงเหล้า แต่ที่ไหนได้
ไอยบอกเลี้ยงข้าวเลี้ยงได้จ้า แต่เลี้ยงเหล้า ไม่เด็ดขาด เดี๋ยวคราวหน้า
จะพาไปดูที่ดินของลูกน้องบ้างนะค่ะ ที่เขายินยอมให้เราเข้าไปเพาะปลูก
แถมดูแลให้เสร็จสรรพ ได้ผลผลิตก็ยกให้เขากันไปล่ะค่ะ เราเอามาแค่ให้
พอทำกับข้าวกินกันก็พอ

 

สิ่งที่ไอยให้ทุกคนควรทำแต่เนิ่น ๆ ในเรื่องของการเพาะปลูก
เพราะพืชพันธ์ต้นไม้บางอย่างต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะโต
ยกตัวอย่างต้นมะพร้าว ที่มีคุณสมบัติสารพัดประโยชน์
เมื่อเกิดภาวะขาดแคลนน้ำ ต้นมะพร้าวที่เราปลูกไว้ ก็สามารถ
นำมาเป็นน้ำดื่มได้ หรือถ้ามีเยอะ อยากจะเอาไว้ล้างหน้าบ้าง
ก็ไม่ว่ากันนะค่ะ

 

จากภาพต้นมะพร้าว คนส่วนใหญ่มักจะปลูกต้นมะพร้าวกันแบบนี้
เว้นช่องว่างระยะห่างมาก เพื่อไม่ให้เบียดกัน แต่ในภาวะปัจจุบัน
หาคนขึ้นเก็บมะพร้าวได้ยาก ค่าแรงก็สูงและไม่ค่อยอยากทำกันแล้ว
โดยเฉพาะเด็กรุ่นใหม่ ๆ เอาแต่เรียนหนังสือ ทำมาหากินแบบชาวบ้าน
สมัยปู่ย่าตายายก็ไม่เป็น ยิ่งภาคใต้เด็กวัยรุ่นเอาแต่ติดยาบ้า เป็นกัน
แทบทุกบ้าน ขนาดที่โครงการ คนมาเช่าลูกหลานติดกระท่อม ต้มกิน
กันหลังบ้านตัวเอง พ่อแม่ไม่เห็นจะว่าอะไรสักคำ เฮ้อ..

 

ดังนั้น เราก็ต้องปรับเปลี่ยนวิธีการปลูก เป็นแบบแนวชิด เว้นระยะห่าง
ไม่มากนัก พอที่จะสามารถขึงเชือกมนิลาเส้นใหญ่ ผูกโยงระหว่าง
ต้นมะพร้าวทุกต้น โดยมีเส้นบนและเส้นล่าง ใช้เส้นล่างเป็นสะพาน
ทางเดิน โดยมีเส้นบนเป็นหลักให้จับยึดกันตกหล่นลงมา ดังนั้น
เราก็ขึ้นต้นมะพร้าวแค่เพียงต้นเดียว แต่สามารถเดินไปสอยลูกมะพร้าว
ได้ทุกต้น ประหยัดแรงงานและค่าใช้จ่ายได้โข เพียงแค่ลงทุนซื้อเชือก
เอาชนิดเหนียว ๆ ไม่เปื่อยยุ่ยง่าย และเมื่อมีแรงลมพายุพัดหนัก ๆ
ก็ไม่เป็นไร แถมช่วยยึดลำต้นไว้ได้ดีอีกด้วย ถ้าทำได้แบบนี้ เราก็หมดห่วง
เรื่องหาแรงงานคนขึ้นต้นมะพร้าว ใช้คนในบ้านนั่นแหละ ดีที่สุด ประหยัดเงิน
ไปได้โข และระยะห่างของต้นมะพร้าว เราก็ปลูกพืชผักไปเสีย เลือกเอาที่
ไม่ต้องการแดดมากนักก็ได้ พื้นที่ด้านบนก็ได้ลูกมะพร้าว พื้นที่ด้านล่างก็ได้
ผักสวนครัว แถมยังไม่พอในเมื่อเราไม่จำเป็นต้องปีนต้นมะพร้าวทุกต้น
ดังนั้นต้นมะพร้าวที่เราปลูก เราก็สามารถหาพันธ์ผักไม้เลื้อยปลูกเพิ่ม
โดยให้ยึดหลักกับลำต้นของมะพร้าว อย่างเช่น ต้นตำลึง ต้นพริกไทย เป็นต้น
เห็นมั้ยค่ะ ได้ประโยชน์หลายสถานในการณ์เดียว

 

วิธีการปลูกต้นตาลแบบแนวชิด
Travel - Manager Online - “ตาลเมืองเพชร” หวานลิ้นไม่สิ้นซาก ด้วยวิถีอนุรักษ์จากฝีมือ “ดร.ป.สี่”

 

เอาคำคมมาฝากกันค่ะ

ที่มา สถานี คำโดน คมบาดใจ

 

up date ข้อมูลหน่อยนะค่ะ
เห็นหลาย ๆ คนมาโพสข้อมูลเรื่องให้ทานน้ำมะนาวกับโซดา
ทั้งในเวปและเฟสบุ๊คกันให้มากมาย แถมหลายวันก่อน
มีคนเจอผู้เขียนซื้อโซดากับมะนาว ก็เลยถามว่าเอาไปทานเหรอ
เขาได้ข่าวมาเหมือนกันว่าให้ทานน้ำมะนาวกับโซดาแล้วจะได้ผลดี
ผู้เขียนก็หัวเราะว่า ทราบข่าวจากทางเวปใช่มั้ย จริง ๆ แล้ว
เรื่องน้ำมะนาวกับโซดานั้น ผู้เขียนนำแนวความคิดมาจาก
พรรคพวกเพื่อนฝูงที่เคยทำงานท่าเรือ เขากินโซดาล้างสารพิษ
ที่ขนของกันในท่าเรือนั่นแหละ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเป็นสารอันตราย
แต่ด้วยความต้องทำมาหาเลี้ยงชีพ ก็ต้องขนของไป แต่ให้
ทานโซดาตบท้ายหลังเลิกงาน และให้ทานหอยแครงลวก
เพื่อบำรุงเลือด นั่นแหละค่ะ ทุก ๆ คน ก็อยู่กันได้หลายสิบปี
มีลูกมีหลานกันมากมาย โดยที่ไม่ได้เป็นอะไร

 

ส่วนมะนาวนั้น ก็ได้ความรู้จากพระรูปหนึ่งที่ให้ทานน้ำมะนาว
เพื่อล้างสารพิษออกจากร่างกาย ผู้เขียนก็เลยเอาทั้งสองอย่างมา
บวกรวมกัน และลองทานดูสักปีสองปี เห็นว่าได้ผลดี ก็เลยเอามา
เผยแพร่ในเวป ส่วนใครจะนำไปต่อยอดไปพัฒนานั้นไม่ว่ากันค่ะ
ถ้าทำเพื่อผลประโยชน์ของมนุษยชาติ แต่ขอติงนิดหนึ่งนะค่ะว่า
การที่เอาไปเผยแพร่และวิจัยต่อยอด ต้องรู้จริงและทำจริง ทดลองจริง
โดยเฉพาะเอาตัวเองเป็นหนูทดลองจะเขียนได้ดีกว่านะค่ะ เพราะ
ผลการทดลองด้วยตัวเองนั้น เราย่อมรู้ดีที่สุด

ผู้เขียนจะบอกเสมอว่า ให้ทานน้ำมะนาวกับโซดาหลังอาหาร
เพราะโซดาเป็นกรด น้ำมะนาวก็เป็นกรด กรดทั้งสองอย่างบวกรวมกัน
ถ้าทานตอนท้องว่าง ๆ จะทำให้กัดกระเพาะและกระเพาะทะลุได้
แทนที่จะดีกับร่างกาย จะทำให้ร่างกายเป็นอันตรายเสียเปล่า ๆ
เพราะฉะนั้น ถ้าโพสเรื่องทานน้ำมะนาวกับโซดา ต้องโพสเสมอว่า
ให้ทานหลังอาหารนะค่ะ เพราะผู้เขียนเห็นทุกคนมาโพสกัน
โดยไม่บอกข้อเท็จจริงและข้อควรระวัง อันตรายมาก ๆ ค่ะ

หมายเหตุ โซดาที่ทานมีหลายยี่ห้อ แต่ที่ลองแล้วได้ผลดีที่สุด
ไม่อยากโฆษณาให้เขาเพราะเขาก็รวยมากแล้วล่ะ เอาเป็นว่า
ลองไปค้นดูว่ายี่ห้อไหนเก่าแก่ที่สุด และลองกับตนเองว่า
ใช่หรือไม่ก็แล้วกันนะค่ะ

 

มีหลายคนถามว่า มะนาวนั้นใช้กรดมะนาวหรือ
มะนาวเทียมที่ขายตามร้านได้หรือไม่
คำตอบ คือ ใช้ไม่ได้นะค่ะ ต้องใช้ผลมะนาว
จากธรรมชาติอย่างเดียวค่ะ ส่วนโซดาผสมมะนาว
แบบสำเร็จที่ขายกัน ถ้าอยากทานคิดว่าทานแบบ
เพลิดเพลินแล้วกัน ถ้าทานเพื่อรักษาตัวเองไม่ใช่นะค่ะ
และทานน้ำมะนาวผสมโซดา ก็ต้องทานกันสด ๆ เลย
ไม่ใช่แช่ข้ามวันข้ามคืนนะจ๊ะ จะบอกให้จ้า

 

อ่านแล้วสบายใจขึ้นมากขอบคุณกระทู้นี้นะครับ

 

เมื่อวานนี้ไปช่วยงานที่วัดนาเมืองเพชร จ. ตรัง
ท่านพระครูปัญญาวัชราภรณ์ เจ้าอาวาส อุตส่าห์มาบอกกล่าว
ถึงที่ทำงานว่าให้ไปช่วยงานที่วัดหน่อย เพราะคณะทัวร์จาก
ท่องไทยทั่วทิศ จัดทัวร์บุญถวายเทียนพรรษา 9 วัดในจังหวัดตรัง
เริ่มต้นขอพระพระกิวอ่อง และเริ่มตั้งขบวนถวายเทียนพรรษา
ได้แก่ วัดท่าจีน วัดนาโต๊ะหมิง วัดนาเมืองเพชร วัดโคกยาง วัดหัวถนน
วัดไร่พลุ วัดน้ำผุด วัดภูเขาทอง วัดทุ่งนา และไปสิ้นสุดที่สถานคนชรา อ. ห้วยยอด
เฉพาะคณะนี้ก็ปาไปพันกว่าคนแล้วค่ะ แน่นวัดไปหมด หลวงพ่อท่านเลี้ยงน้ำ
แจกกันไม่ทันเลยทีเดียว

 

ดีนะค่ะ จัดทัวร์แบบนี้ได้ทั้งบุญกุศลและช่วยสนับสนุนการท่องเที่ยว
ในเมืองไทย และเศรษฐกิจในชุมชนไปในตัว พอชาวบ้านรู้ว่าจะมี
คณะทัวร์บุญมาที่วัด ก็พากันมาตั้งโต๊ะขายของ มีคุณป้าคนหนึ่ง
ต้มถั่วมา 60 โล มานั่งขายแต่เช้า ไอยเห็นก็ให้ลูกไปซื้อประเดิม
เป็นคนแรก นั่งขายที่วัดไปด้วย พอว่างก็มาช่วยงานวัด ไม่ต้องไปไหน
ขายหมดเกลี้ยงเลยค่ะ แกยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ บอกว่าทุกทีไปขายตลาดนัด
เที่ยวนี้มาขายที่วัด ขายแบบสบาย ๆ นึกว่าจะไม่หมด ทั้งถั่วต้ม ทั้งแตงโม
คนมาซื้อไปจนเกลี้ยง เห็นมั้ยค่ะว่า ช่วยเศรษฐกิจชุมชนได้อย่างไร
ขายของกันในพื้นที่ ค่าเช่าก็ไม่เสีย ไม่ต้องออกไปทำงานต่างถิ่นไกล ๆ อีกต่างหาก

 

ตอนนี้ใกล้เข้าพรรษา มีหลาย ๆ คณะมาถวายเทียนพรรษากันที่วัด
อีกคณะมาจากจังหวัดภูเก็ต แวะทุกวัดตามรายทาง เจอวัดไหน
ก็ทำบุญวัดนั้น ดีนะค่ะ ไม่เจาะจงว่าทำแต่วัดดัง ๆ บางวัดที่ขาดแคลน
ก็มีอีกมาก อย่างวัดหนึ่งในจังหวัดนครฯ มีพระชราอยู่เพียงรูปเดียว
ชาวบ้านก็ไม่ค่อยไปทำบุญเท่าไหร่ บางวันต้องอดฉันก็มี

ส่วนอีกคณะมาปิดท้าย ยกขบวนมา 700 กว่าคน
ขนของมาทำบุญมากมาย ไอยเห็นทำบุญด้วยต้นไม้
เห็นแล้วดีใจค่ะ อยากให้ทำบุญเป็นต้นไม้ ดอกไม้
เพื่อที่จะได้นำไปปลูกในวัดได้

 

จากในรูปเห็นนำมา 2 ต้น เป็นต้นสักต้นหนึ่งและต้นอะไรไม่รู้อีกต้นค่ะ
ไม่ทันได้ถาม เพราะคนเยอะมาก แต่ระวังนิดหนึ่งนะค่ะว่า ถ้าถวายต้นไม้
แนะนำว่าอย่าไปใส่ใต้ท้องรถ เพราะโดนความร้อนของเครื่องยนต์
มันจะเหี่ยวไปเสียก่อนนะค่ะ ต้นไม้ที่ถวาย ทำได้ทุกชนิดเลยค่ะ
แต่ไอยอยากแนะนำว่า ให้ทำทั้งไม้ผลและไม้ยืนต้นด้วย
อย่างเช่น มะพร้าว, ตาล, ส้ม, มะนาว, มะกรูด เป็นต้น
ปลูกที่วัดไว้เยอะ ๆ เพื่อทำเป็นแม่พันธ์แจกจ่ายให้กับชาวบ้าน
ส่วนดอกไม้ ที่วัดนาเมืองเพชรกำลังปลูกดาวเรือง งามเชียวค่ะ
นำมาปักแจกันไหว้พระภายในวัดนั่นเอง เห็นมั้ยค่ะ
ถ้าเราทำบุญแบบนี้ จะได้ผลบุญกุศลมากมายกว่ากันเยอะเลยค่ะ

 

อยู่ร่อนพิบูลย์ นครศรีฯ ค่ะ เคยมาดูผลงานแล้วค่ะ ตอนนั้นไถที่ยังไม่มีอะไร ดิฉันมาดูเพื่อเป็นแนวทางในการเตรียมการ ตอนนี้ก็ปลูกผักไปเรื่อยๆ ชอบแนวคิดที่ว่า ถึงรู้ว่าจะไม่รอดแต่ก็ไม่ถอย พร้อมสร้างฐานต่อไป ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปเพื่อส่วนรวมค่ะ

 

อยู่ร่อนพิบูลย์ นครศรีฯ ค่ะ เคยมาดูผลงานแล้วค่ะ ตอนนั้นไถที่ยังไม่มีอะไร ดิฉันมาดูเพื่อเป็นแนวทางในการเตรียมการ ตอนนี้ก็ปลูกผักไปเรื่อยๆ ชอบแนวคิดที่ว่า ถึงรู้ว่าจะไม่รอดแต่ก็ไม่ถอย พร้อมสร้างฐานต่อไป ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปเพื่อส่วนรวมค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ คุณลูกขาม ถ้ามีที่มีทางก็ปลูกพืชปลูกผักปลูกต้นไม้
เตรียมไว้ก่อน ถ้าเกิดภัยพิบัติ ตัวเราไม่รอด แต่พืชพันธ์ต้นไม้
ที่เราปลูกไว้ ก็จะเป็นอาหารสำหรับผู้ที่รอดได้ เราปลูกไว้ 100 ต้น
เหลือรอดไว้เพียงแค่ต้นสองต้นก็ยังนับว่าดี ไม่ว่าต้นไม้ คนหรือสัตว์
จะมีกลไกในการเอาตัวรอดของเขาเอง และถ้าไม่เกิดภัยพิบัติ
สิ่งต่าง ๆ ที่เราปลูก เราก็ได้เก็บกิน เก็บขายไว้เลี้ยงตนเองและ
ครอบครัวได้

 

คุณลูกขามรู้จักวัด ที่เจ้าอาวาสชื่อตาหลวงเนื่องมั้ยครับ วัดนี้มองออกไปอีกด้านของวัดสามารถมองเห็นวัดที่โดนน้ำท่วมเหลือเห็นแต่ยอดเมรุ ผมไม่ได้ไปกราบท่านนานมากแล้วครับ ตอนปี 46 ท่านอายุ94 ปีแล้ว