เมื่อเจ้ากรรมนายเวรไม่ยอมอโหสิกรรมให้

... สาธุคะ .. ดีใจที่มีความคิดต่างในทางเดียวกันคะ ดิฉันก็คิดเหมือนท่าน ถ้าไม่มีใครเสียสละตนเองเพื่อปกป้องศาสนา และ คนดี ใครจะทำ .. หากดีแต่ปากสักแต่พูดจะได้ประโยชน์อะไร ดิฉันอาจไม่ใช่พระโพธิสัตย์เหมือนหลาย ๆ ท่าน แต่ก็คิดเหมือนท่าน raming2555 ในหลาย ๆ เรื่อง และ อยากตามอ่านแง่คิดของท่านนะคะ .. แต่สิ่งหนึ่งที่ดิฉันเชื่อแน่แท้ว่า ท่านต้องเคยเป็นนักรบที่ยิ่งใหญ่มาก่อน แน่นอนคะ ... ดิฉันก้เคยมีพี่ที่นับถือแต่ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อทักไว้ว่า "ทำไมไม่เอาตัวเองให้รอดก่อนจะไปช่วยคนอื่น แถมคนที่ไปช่วยก็ไม่ใช่คนดีสักคน มันสมควรแล้วเหรอ ฯ " เยอะ มันเป็นสิ่งที่พูดยากรู้แค่ว่า คนที่คนอื่นมองว่าไม่ดี ดิฉันมักมองเห้นความดีในตัวเขา แต่บางคนก้มืดดำยากจะแก้ได้จริง ๆ ทุกวันนี้ก็พยายามช่วยตัวเองให้รอดจากนรกก่อนคะ

 

ที่พี่บอกว่าจะมีคนมาทำร้ายประเทศไทย ใกล้ถึงเวลายังครับ แล้วเค้าจะทำไปเพื่ออะไรครับ แล้วเราไม่มีวิธีป้องกันหรอครับ

 

ขอบคุณค่ะ

 

เรื่องของจขค คล้ายกะเรื่องของดิฉันเลย จะผิดกันก็ที่ ดิฉันไม่มีฌาณสมาบัติแก่กล้าเท่าท่าน แต่ที่รู้คือ เจ้ากรรมนายเวร ได้ตามทำร้ายดิฉันทุกด้าน ใครก็ตามที่มีความสำคัญกะชีวิตดิฉัน หรือที่เรารักมากก็จะตายหมด จนตอนนี้ต้องมาอยู่คนเดียว เพราะไปอยู่ที่ไหน คนอื่นตายหมด หรือ ถ้ามีผู้เมตตา มีบารมีจะช่วยเหลือ ให้เราอยู่ด้วย..... เจ้ากรรมนายเวรก็จะทำให้พวกเขารังเกียจเราหรือ ไปปรากฏตัวหลอกหลอน ลูกเต้าในบ้านเขา จนคนเขาไม่กล้าให้เราอยู่ด้วย เรื่องแบบนี้เรียนผูก ก็ต้องเรียนแก้เอง ดิฉันก็ไม่ได้รู้ศัพท์ภาษาพระมามายพอจะ ยกนั้นกนี้มาอ้าง แต่รู้เพียงว่า ขณะนี้ทำตามแนวทางของ พระพุทธเจ้า คือ ปล่อยวาง อะไรจะเกิด ก็ให้มันเกิด จิตเราขอให้คิดถึงความตายแล้วจะได้เป็นสุขไปนิพพานก็เพียงพอ ความสุขทางโลกนั้นมองไปแล้วหาไม่ได้จริงๆ

 

ความเข้าใจเรื่องกรรม อย่างแท้จริง

ขออนุญาตครับ

ชาวพุทธส่วนใหญ่มักเข้าใจเรื่องกรรม เท่าที่ พระสงฆ์ครูบาอาจารย์ท่านสอนเอาไว้เท่านั้น

เมื่อครูบาอาจารย์สอนว่า

"เรื่องเวร เรื่องกรรมแก้ไขไม่ได้"
"เรื่องเวรเรื่องกรรม แตะต้องไม่ได้"
"เรื่องเวรเรื่องกรรม ทำกรรมเอาไว้อย่างไร ต้องได้รับผลของกรรมอย่างนั้น"

ทำให้ลืมพิจารนาเองว่า

"เรื่องเวรเรื่องกรรมนั้น แก้ไขได้"
"เรื่องเวร เรื่องกรรมนั้น สามารถขออโหสิกรรมกันได้"
"เรื่องเวร เรื่องกรรมนั้น สามารถเลื่อนกรรมไม่ดีไป ลำดับถัด ออกไปได้"
"เรื่องเวร เรื่องกรรมนั้น สามารถเลื่อนกรรมไม่ดีไปไว้ท้ายๆได้ จนเจ้ากรรมนายเวรรอไม่ใหวได้"
"เรื่องเวร เรื่องกรรมนั้น สามารถปิดกรรมได้"

ด้วยเงื่อนไขอันแสนสาหัสว่า

๑. ต้องขอให้พระพุทธองค์ เมตตาเป็นผู้ไกล่เกลี่ยให้

๒. ต้องหาผู้มีบุญบารมี ใกล้เคียงกับพระพุทธองค์มากที่สุด เมตตาเป็นผู้ไกล่เกลี่ยให้

๓. กรณีที่ ๒ ต้องมีองค์ประกอบครบถ้วนสมบูรณ์ คือ
๓.๑ ต้องสร้างกุศลผลบุญ จนเจ้ากรรมนายเวรพอใจ
๓.๒ ต้องร่วมสร้างกุศลผลบุญ เป็นหมู่คณะ จนเจ้ากรรมนายเวรพอใจ
๓.๓ องค์ประกอบต่างๆต้องถูกต้องสมบูรณ์ ทั้ง วัน เวลา สถานที่
๓.๔ พลังจักรวาลต้องเกื้อหนุนเต็มที่

หรือแม้แต่ปู่ฤๅษีใหญ่สายไสยเวทย์ ท่านก็เคยพูดว่า
(ปู่ฤๅษีใหญ่สายนี้ ดูง่ายๆคือ มีความเจนจบเรื่องเหล็กใหลมากๆ)

"นี่ลูกศิษย์ข้า เขามาขอให้ข้าช่วย ถ้าพวกเอ็งไม่ยอมอโหสิกรรมให้เขา พวกเอ็งต้องเจอกับข้าแน่"
เรื่องปู่ฤๅษีใหญ่ผมไม่แนะนำนะครับ เล่าให้ฟังเฉยๆ

เกือบทุกวัน ผมต้องมาเสียเวลากับ พวกที่ ไม่รู้จริง ไม่เื้ชื่อจริง ทั้งหลาย คือ

๑. พวกอยากรวย แต่ไม่รู้จักทำบุญ หรือ ทำบุญไม่ถึง แล้วจะรวยได้อย่างไร
ยิ่งพวกที่ติดสินบนว่า รวยแล้วจึงจะทำบุญ ไม่เคยเห็นว่ามีใครรวยด้วยวิธีนี้ซักที

๒. พวกไม่อยากตาย แต่ไม่รู้จักทำความเข้าใจว่า ทำอย่างไรถึงจะรอด
ด้วยความเห็นแก่ตัว ด้วยความขี้เหนียว ด้วยความไม่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
ไม่ยอมทำบุญ ไม่ยอมสร้างกุศลผลบุญจนเจ้ากรรมนายเวรพอใจ
รอแต่จะให้ผู้อื่นช่วย ผลสุดท้ายก็ไม่รอด

บางรายอยู่ในระยะภาคทัณฑ์ พอหยุดทำบุญ หยุดอุทิศบุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร
บุญกุศลเลยไม่พอส่งเจ้ากรรมนายเวรๆเขาไปไหนไม่ได้ เขาก็กลับมาที่เก่า
ก็เลยกลับมาป่วยอย่างเก่า

เรื่องเวรเรื่องกรรมนี้ คนทั่วไปไม่เข้าใจยังพอว่า
พระเจ้าพระสงฆ์ไม่เข้าใจยังพอว่า
แต่กลุ่มผู้มุ่งพุทธภูมิ กลุ่มใหญ่ ที่กล้าประกาศตนออกมาให้รู้กันทั่ว ก็ยังไม่เข้าใจ

ผมก็เลยพลอยไม่เข้าใจไปด้วย ผมก็เลยต้องออกมาบอกว่า

ขอโมทนาบุญ ขออนุโมทนาบุญร่วมกับผู้มีบุญบารมีทุกๆท่าน
ขอบคุณครับ
ลุงมหา

 

อุปทานใหญ่ ก็ไถ่ถอนนานหน่อย อุปทานน้อย ถอยง่ายกว่า ยืมเขามาก็ต้องใช้ ให้เขายืมไปก็ต้องเอาคืน ทั้งหลายเป็นไปเพื่อการรักษาสมดุลย์แห่งวัฏฏะสงสาร(นิจจังหรืออนิจจิง???)

 

พระอาทิตย์จะสาดแสง

คนอย่างคุณอารีย์นะ นี่มีไม่น้อย เพียงแต่พูดไม่ได้เหมือนน้ำท่วมปาก...สมัยวัยรุ่นผมมองเห็นแสงอาทิตย์ในยามเช้าวันหนึ่ง แล้วนึกเพียงว่า แสงจากดวงตะวันนี้ จะสาดส่องออกไป ไม่เลือกที่ต่ำที่สูง สะอาดหรือสกปรก คนจนหรือคนรวย คนดีหรือคนชั่ว ย่อมส่องแสงไปเสมอกัน ฉันใด เมตตาแห่งเราจะสาดส่องออกไปเสมอนั้น..แม้ว่าวันที่ท้องฟ้าแจ่มใสก็ไม่เคยมีใครพูดว่าเพราะแสงตะวัน ยามฟ้ามืดครึ้มก็ก่นว่า ว่าไร้แสงตะวัน ยามแสงแดดแรงกล้าก็ร้องว่าดวงตะวัน แม้อย่างนั้นแล้วดวงตะวันก็ยังคงสาดแสงมาสู่ทุกชีวิตและสรรพสัตว์อย่างสม่ำเสมอ แสงตะวันที่สาดส่องนี้จะเสมอด้วยเมตตาที่เรามีต่อเหล่าสิ่งมีชีวิตทั้งหลายในหมื่นจักรวาล...คุณอารีย์นะก็คงรู้สึกเช่นนี้ได้เช่นกัน เพียงแต่ในเมตตานั้นก็ต้องมีอุเบกขาอยู่ภายใน มิฉะนั้นแล้วเมตตาจะเป็นทุกข์ แม้ในอุเบกขาก็มีเมตตาเจืออยู่ มิฉะนั้นอุเบกขาก็ออกจะแห้งแล้งเกินไป...คุณลองแผ่เมตตาออกไปในทุกทิศทุกทางในหมื่นจักรวาลจะหาที่สุดที่ประมาณไม่ได้ แล้วคุณจะรู้สึกได้ถึงพลังแห่งเมตตาธรรม จะรู้ว่าหมดแรงหมดพลังเป็นยังไง โดยไม่ต้องไปขอบารมีหลวงพ่อ หลวงปู่องค์ใดเพื่อแผ่ออกไป...ที่ไม่ขอไม่ใช่เพราะเราเก่งหรอกนะ..แต่ชาติเสือ ไม่ขอเนื้อใครกิน

 

สาธุ

ก็เห็นด้วยกับการปฏิบัติตามแนวของพระพุทธเจ้านั้น ชอบแล้วด้วยประการทั้งปวง ส่วนตัวผมเองไม่ได้ญาณวิเศษอะไร เพียงแต่ฝึกไปตามที่ครูบาอาจารย์สอนมา แล้วบังเอิญพอจะรู้จะเห็นอะไรได้บ้างก็เป็นเพราะคุณความดีของครูบาอาจารย์ท่านทั้งนั้น ต้องขออภัยที่ดันไปรู้สึกว่า อาการทางใจของคุณในการปล่อยวางนั้น หาได้ปล่อยวางเพราะกำลังสติปัญญาในการปฏิบัติ แต่เกิดจากอาการอ่อนล้าของจิตใจของตัวคุณเอง ขอให้สังเกตว่าหากมีอารมณ์มากระทบนั้นยังสะเทือนใจอยู่แม้ปากไม่พูดสีหน้าไม่แสดงออก ดังนี้แล้วก็ขอให้นึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไว้เป็นบรมครู และเอาเจ้ากรรมนายเวรนั้นเป็นคู่ฝึกซ้อม...มีปีติเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงใจ...คิดแต่สิ่งดีๆให้มีกำลังใจ...ขอให้เจริญในธรรม...

 

ใช้ชีวิตที่ผ่านมา 40 กว่าปี เวลาทำบุญ สวดมนต์ ไม่เคยอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวร
แต่จะอุทิศให้เทวดา พระภูมิเจ้าที่ และดวงจิตของผู้ที่เรารัก ให้พวกท่านทั้งหลายเหล่านั้นอนุโมทนาบุญให้ ชีวิตก็ปกติดี

เพิ่งมาช่วงหลังๆนี่เองที่เติม เจ้ากรรมนายเวร ลงไปด้วยเวลาอุทิศบุญกุศล

 

อนุโมทนาสาธุกับธรรมทานและบุญบารมีทีท่านสะสมสำเร็จแล้วด้วยดีทั้งอดีตชาติและปัจจุบันค่ะ
อ่านแล้วน้ำตาซึมด้วยความปลื้มปีติแห่งความรัก ความเคารพและศรัทธาในพระพุทธองค์และพระพุทธศาสนาของท่านค่ะ
ขออนุโมทนาบุญอีกครั้งค่ะ

;41 catt24

 

ผมได้อ่านข้อมูลเจ้าของกระทู้แล้วก็ได้ความรู้เพิ่มเติมขึ้นหลายอย่าง แต่ที่ผมสงสัยคือตามที่ได้ศึกษามาเมื่อจิต จุติแล้วก็จะปฏิสนธิทันที อยู่ที่ว่าจะไปเกิดใน
ภพภูมิใดใน31ภูมิเท่านั้น แล้วเจ้ากรรมนายเวรที่ว่ามีตัวมีตนให้เห็นๆ จัดอยู่ในภพ
ใดครับทำไมถึงมาตามติดตัวได้ก็ในเมื่อเราและท่านทั้งหลายต่างก็มีเจ้ากรรมนายเวรและก็เป็นเจ้ากรรมนายเวรของผู้อื่นเช่นกันทำไมเราก็ยังไม่เห็นรู้เลยว่าใครเป็นลูกหนี้กรรมเรา เมื่อต่างคนต่างตายไปแล้วเกิดใหม่ก็ลืมกันหมด แล้วจะไปตามหนี้กรรมกันได้ยังไง หรือว่าพวกที่ตามมาคือพวกได้ที่อภิญญาแล้วระลึกชาติได้เลยเกิดความแค้นแล้วตามมาทวงหนี้กรรมถ้าแบบนั้นฌาณคงเสื่อมแน่
แล้วก็เรื่องสงครามที่ผมไม่เห็นด้วยก็คือท่านสั่งคนไปฆ่าคนอื่นที่บริสุทธิ์หรือไม่เกี่ยวข้อง แต่กับพวกที่มาทำร้ายเราก่อนหรือจะมาฆ่าเราแล้วเราป้องกันตัวเองกลับถูกเราฆ่าตายแล้วจะถือเป็นกรรมหรือไม่ ถ้าเป็นผมก็ยังมองหาความสมเหตุสมผล
เรื่องของกรรมไม่เจอถ้าอย่างนั้นทุกประเทศคงไม่ต้องมีทหารและ แล้วตอนนี้
เวลาผมเห็นข่าว มีการปล้น ฆ่า หลอกลวง ชิงทรัพย์ ข่มขืน อะไรทำนองนี้ ผมอยากจะกำจัดพวกนี้ให้หมดไปจากโลกจริงๆ คนเราต่างคนต่างหาเช้ากินค่ำก็ลำบากด้วยกันทั้งนั้นยังจะเบียดเบียนกันอีก ส่วนพวกที่ค้าของเถื่อนหรือหนีภาษีผมจะไม่รู้สึกเฮิทเท่าไหร่เพราะมันเป็นเรื่องทางกฎหมายเฉยๆยกเว้นยาบ้าเพราะมันเหตุที่ผู้เสพคลั่งแล้วไปทำร้ายคนอื่นได้ จนถึงตอนนี้ผมยังมีความรู้สึกว่าอยากจะกำจัดพวกคนชั่วโดยไม่รู้สึกผิด ผมมีความคิดว่าจะมีมั้ยที่เราเวลาทำของหาย
หรือลืมไว้ไที่ไหนแล้วไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้คืน เพียงแค่มีใครมาพบเจอก็นำไปแจ้งไว้ตามศูนย์ของเขตนั้น ใครทำของหายที่เขตไหนก็ไปติดต่อขอรับคืนที่เขตนั้น จะมีมั้ยเวลาที่เราออกจากบ้านต่อให้ไม่ล๊อคบ้านก็ไม่ต้องกลัวของหายและยังมีอีกมายมายที่ผมอยากจะจัดระเบียบให้โลกนี้มีแต่ความสงบสุขแต่ด้วยกำลังผมคนเดียวคงเป็นไปไม่ได้
(ขอบคุณท่านที่อ่านผมแค่อยากระบายความในใจและยังมีหลายอย่างที่ผมมีความคิดที่ซับซ้อนอยู่แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงหรือบางทีก็ยังหาคำพูดที่อธิบายไม่ถูก)

 

อนุโมทนาคะเหมือนท่านจะรู้่ว่าดิฉันเป็นอย่างงงั้นจริงๆ พูดตรงมาก มันยังทำใจจะให้สู้ยากคะ เพราะดิฉันคนเคยสุขก็สุขแบบสุดโต่ง ยอมรับ ว่าเกิดมาเคยแล้วที่มีความสุขแบบที่สุดทางโลก พอมาทุกข์ก็ทุกข์แบบที่สุดเช่นกัน เลยทำใจค่อนข้างยาก

 

โมทนาสาธุ ครับ
เรื่องเจ้ากรรมนายเวรนั้น มีทางแก้ไขแล้วในปัจจุบัน แต่น้อยคนหนักจะรู้ได้ว่าจะทำอย่างไร ผมได้ตอบกระทู้หรือชี้แนะให้ สมช. พลังจิตได้หลายท่านและมีการแนะนำต่อก็หลายร้อยคนแล้ว สาเหตุที่นายเวรไม่อโหสิกรรมให้และอโหสิกรรมให้โดยยอมให้ถอดถอนออกจากเรา ตามที่นั่งสังเกตุและสอบถามในขณะถอดถอน มีดังนี้
1. ไม่ยอมอโหสิกรรมให้จะจองเวรไปทุกภพทุกชาติ เกิดจากการที่เราทำกรรมจนเขาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสจนเขาขอจองเวรโดยไม่ยอมปล่อย ไปทุกชาติภพ
2.อโหสิกรรมให้แต่ขอเวลาแกล้งหรือทรมานเราไปอีกระยะเมื่อถึงกำหนดที่เขาต้องสมแก่ใจแล้ว เขาจะบอกวิธีการแก้ไขและถอดถอนเขาออกจากตัวเรา
3.ยอมอโหสิกรรมให้ทันที เพราะเขาก็ทรมานอยู่กับเราตลอดเวลา เมื่อมีโอกาสเช่น สามารถไปเกิดใหม่ได้ , มีที่อยู่ใหม่ได้อาทิ ไปเป็นเทวดา เข้าชั้นพรหมได้ เขาไปอยู่ที่เดิมเช่นป่าหิมพานต์
ทั้งนี้ทั้งนั้น ในข้อ 2 และ 3 เขาจะบอกวิธีการ ตามประสบการณ์ที่รับทราบในเหตุการณ์ทุกศาสนาทั้งคนไทย ฝรั่ง อิสลาม เขาจะใ
1.สร้างพระตามที่เขาต้องการ ความสูง 20 นิ้ง(ทองเหลือง) อันนี้ต้องจัดซื้อมาเอง แล้วจะถอดถอนให้ฟรี
2.ถวายพระ (สูง 20 นิ้ว) อันนี้สามารถไปบูชาได้ ราคา 1,000 บาท แต่หากซื้อมาเองได้ ถอดถอนให้ฟรี
3.สร้าง วิหารหรือปราสาท ต้องใช้เงิน 3,000 บาท ตามที่เขาขอ เมื่อถอดถอนให้แล้ว ก็จะส่งเงินไปให้แก่วัดที่กำลังก่อสร้างวิหารหรือปราสาทพระพุทธเจ้า แต่วิหารนี้ท่านกำลังก่อสร้างและปรับปรุงให้ได้ตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านได้ประทานแนะนำให้แนวทางไว้ว่าให้ทำอย่างไร โดยท่านจะบอกเป็นระยะ ตามจำนวนเงินที่ได้มา ส่วนปราสาท ที่หลัก ๆคือวัดท่าซุง
หลวงพ่อฤษีลิงดำ ท่านบอกว่า หาคนถอดถอรนายเวรยาก เพราะถ้าถอดไม่ได้จริง เจ้าตัวต้องตายไปพร้อมกันเลยกับนายเวรเพราะเป็นเหมือนการผ่าตัดแยกออกจากกันทั้ง สองคน และผู้ที่จะสามารถถอดถอนนายเวรได้ ต้องมีศีลเทียบเท่ากับศีลพระพุทธเจ้า (370 ข้อ)และต้องเป็นผู้ที่อธิฐานจิตมาด้านนี้ สมเด็จองค์ปฐมต้นทรงบอกว่า พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ก็ไม่สามารถว่าจะถอดได้ทุกพระองค์ เพราะแต่ละพุทธองค์ จะมีความสามารถไม่เหมือนกัน ปัจจุบันนี้มีเพียงคนเดียวที่สามารถทำได้เพราะท่านบำเพ็ญมาทางด้านนี้ตาม อสงค์ไขครบแล้ว จึงให้ลงมาช่วยมนุษย์ และท่านได้เรียนวิชานี้มาโดยเฉพาะและได้ถ่ายทอดให้ ทุกวันพระใหญ่ แล้ว เรียกว่า วิชาฝ่ามือพระธรรมจักร(พระธัมมจักกัปวตนสูตร)
ขอนำเสนอข้อมูลเพียงเท่านี้ ทางผมไม่ได้บังคับ มีแต่ทางชี้แนะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านและตัดสินใจ
การถอดถอนนายเวรสามารถถอดได้ ทีละคนไม่สามารถรวมหมู่ได้ เพราะกรรมใครก้กรรมเขาทำกันมาต่อกัน นายเวรแต่ละคนไม่ใช่นายเวรรวม ตัวอย่างนายเวรที่แสดงตนให้รู้ที่ผ่านมา มีดังนี้
1. คน
2.มนุษย์
3.ยักษ์
4.คนธรรภ์
5.ครุฑ
6.เทวดา,พระเยซู
7.ฤาษี
8.มหาฤาษี
9.พรหม
10.มหาพรหม
11.อาถรรพ์(ผู้ที่เขาสาปแช่งมาบ้านนอกอิสานเรียกว่า ทรวง)
12.ฯลฯ
สิ่งสำคัญ ในการครอบครู ต่างๆ ที่เราครอบกันทุกวันนี้ เมื่อเราตายไป แล้วได้เกิดมาใหม่ เราไม่สามารถจำอดีตชาติได้ ครูที่เราครอบมานั้นจะตามมาเป็นายเวรเราเอง เพื่ิให้กราบไว้เคารพเขาตลอดเวลา แต่ใครจะรู้ว่าเราไปครอบครูกันที่ไหนกับเขาคนไหน
โมทนาสาธุ
ขอให้มีเมตตาและเจริญในธรรม
ข้าพเจ้าเกิดมาต้องตาย ชีวิตไม่เที่ยง ความตายเป็นของเที่ยง นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง

 

เรื่องกรรมนี้เป็นเรื่องซับซ้อน ผมเองก็ไม่ทราบว่าใครเป็นคนกำหนด แต่จะว่าไปจริงๆก็พอทราบอยู่เมื่อครั้งหลวงปู่มั่นท่านมาสงเคราะห์สอนไว้ให้ในขณะทำจงกรมตลอดคืน เพียงแต่อธิบายให้เข้าใจได้ยาก ส่วนเจ้ากรรมนายเวรที่ตามมานั้น ท่านว่าตามกันมาเป็นกัปป์แล้ว เพราะรูปร่างหน้าตาไม่ใช่คนในกัปป์นี้ นี่ไม่ใช่ผมอุปทานเพราะหลวงปู่ ครูบา ท่านก็เห็นแบบเดียวกัน เพียงแต่ท่านเห็นได้ชัดเจนกว่าผมมากนัก และท่านก็ระมัดระวังมาก ผมเคยถามรายละเอียดถึงเรื่องเหล่านี้เหมือนกันแต่ไม่ได้รับคำตอบ พวกที่ตามมาทั้ง9นี้ไม่ยอมไปกำเนิดในภพภูมิใดๆ เรื่องเจ้ากรรมนายเวรนั้น เท่าที่ผมพิจารณาดูที่เกิดมาแล้วร่วมชาติเพื่อจะทำลายล้างกันนั้นมีอยู่ ศิษย์ผู้พี่ที่วัดท่าซุงก็ทักไว้ว่ารอบตัวแกนี่เจ้ากรรมนายเวรทั้งนั้นเลยนี่นา แล้วเจ้ากรรมนายเวรตัวใหญ่สุดนี่แกรู้ใช่ไหมว่าใคร พี่ก็ไม่อยากพูดเล๊ย..ก็ตอบพี่ท่านไปว่ารู้ครับ..แต่กฎของกรรมเราจำเป็นต้องรับไว้ เมื่อรับไว้แล้วก็ต้องพยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ ก็ไม่เป็นไรนะ...พี่ท่านก็ถอนหายใจ..เจ้ากรรมนายเวรตัวใหญ่สุดที่พี่ท่านนี้เอ่ยถึงคือภรรยาผมเอง ที่ทราบนี่ทราบกันตั้งแต่ก่อนจะแต่งงานแล้วนะครับ แต่ก็ต้องแต่งแล้วเธอก็เป็นคนดี นิสัยดี เข้าวัดเข้าวา เพียงแต่เธอทำร้ายทำลายผมนี่ก็ไม่ได้ทำด้วยเจตนา เธอทำด้วยเจตนาดีแต่เพราะผลของกรรมทำให้ต้องได้รับผลร้ายต่อผม นี่เห็นกันในชาตินี้ทีเดียว ลูกน้องบริวารที่เข้ามานี่เป็นเจ้ากรรมนายเวรที่มีต่อผมมาตลอด เขาเหล่านั้นไม่ใช่คนไม่ดี เพียงแต่กับผมแล้วเขาต้องร้ายด้วย เอาเปรียบด้วย แต่กับคนอื่นเขาจะเข้าช่วยเหลือ เป็นคนเสียสละมีน้ำใจ นี่ผมเห็นว่ากฎของกรรมมาบังคับให้เขาต้องเป็นเช่นนี้ต่อผม เรื่องแบบนี้ผมไม่ได้โกรธไม่ได้แค้นเขาเหล่านั้น แล้วก็ยังตั้งใจว่ามีโอกาสเมื่อไรผมจะสงเคราะห์เขาเท่าที่ผมมีกำลังและตัวผมไม่เดือดร้อนนัก...ส่วนเรื่องการเข่นฆ่ากันเพื่อปกป้องพวกพ้อง มาตุภูมิ บ้างก็เป็นด้วยคำสั่งเหนือหัวบัญชาลงมานั้น จะมากน้อยการฆ่ากันมันก็ต้องเป็นบาป เรื่องบาปกรรมนี้เราจะคิดไปเองไม่ได้ บาปกรรมนี้ก็เหมือนไฟ ไม่ว่าในที่ลับหรือที่แจ้ง ไม่ว่าจะรู้หรือไม่รู้ ไม่ว่าจะคิดเอาว่าไม่ร้อน หรือว่าไม่รู้สึกรู้สาใดๆ เมื่อถูกต้องเข้าย่อมแผดร้อน ไม่เกี่ยงเชื้อชาติ ศาสนา เผ่าพันธุ์ กรรมเป็นของสามัญ สากล เมื่อทำกรรมใดไว้จะดีหรือชั่วก็ตาม ตนจะต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น นี้เป็นเรื่องจริง เว้นแต่เราจะแทงบัญชีล้มละลายตัวเองได้ ก็เป็นอันว่าเจ้าหนี้ทั้งหลายจะร้องไห้ แล้วเมื่อแทงบัญชีล้มละลายได้แล้ว เจ้ากรรมนายเวรนี้จะเป็นอย่างไร จะไปอยู่ที่ไหน จะทำอย่างไร?..มีเรื่องราวหลายหลากที่ได้ประสบพบเห็นแล้วก็ยังความแปลกใจที่ไม่มีบันทึกในตำรา จึงสถาปนาตัวเองว่า พวกนอกคอก ดังจะยกตัวอย่างเรื่องนึง แต่เล่าไปแล้วก็ไม่ต้องไปทดลองนะครับ เพราะไม่เกิดประโยชน์จะมีเพียงแต่โทษเสียมากกว่า ...ธรรมดาของโลกแล้วย่อมมีธรรมคู่ มีสุข ก็มีทุกข์ มีบุญก็มีบาป มีขาวก็มีดำ มีดีก็มีชั่ว มีนรกก็มีสวรรค์ แล้วเมื่อมีพรหมก็ย่อมมีภพภูมิที่อยู่ตรงข้ามกับพรหม ผมเองหลงเข้าไปโดยความไม่รู้ระหว่างเจริญภาวนา แทบออกมาไม่ได้ ออกมาได้ก็ได้รับเมล์จากน้องคนนึงบอกว่าครูบาฝากบอกมาว่า อย่าเข้าไปในความมืดนั้นอีก นี่คือครูบาที่ได้เจอในสมาธิและอยู่ห่างกัน5พันกว่าโล ก็รู้เห็นกันได้ เรื่องแบบนี้ก็มีอยู่ เรื่องราวอีกมากมายที่เราเองยังไม่รู้ เรายึดเอาไตรภูมิพระร่วงเป็นแบบเรียน ซึ่งก็ถูก แต่ก็มีอีกหลายเรื่องที่ไม่บรรจุเอาไว้ บ้างรู้ไปก็ไม่มีประโยชน์ บ้างรู้แล้วเป็นโทษ ดังนั้นแล้วนักปฏิบัติเมื่อรู้แล้วเห็นแล้วก็มักจะหุบปากเงียบเสีย แต่ก่อนผมก็เที่ยวถามไปทั่วแหละครับ หลวงพ่อไม่ตอบ แถมด่าเอาให้ ไล่ไปฝึก พอรู้แล้วก็ไม่รู้จะไปถามอะไร เพราะรู้แล้ว และรู้อีกว่าทำไมตอนนั้นถามไปแล้วถึงโดนด่า ก็สมควรจริงๆ ฝึกเอง รู้เอง เห็นเอง แล้วก็จะเห็นว่าจริงๆแล้ว ไม่มีอะไรใดๆในโลกนี้และโลกไหนๆให้ยึดมั่นถือมั่นได้เลย มันเป็นสักแต่ว่าของมันอยู่อย่างนั้นเอง...

 

อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้และขอเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งแรงใจนะครับ....ผมเองก็ผจญกับเจ้ากรรมนายเวรอยู่เช่นกัน...รู้ทั้งรู้ว่าเคยผิดศีลข้อ ๓ มาในอดีต....ใจไม่อยากจะให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกแต่กรรมก็กำหนดให้ต้องพบเจอและก่อกรรมอีกด้วยแรงอธิษฐานในอดีตชาติ...ทำให้ชาตินี้ผมอธิษฐานน้อยมากเพราะเหตุไม่อยากผูกพันกับใครอีก...เราย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตไม่ได้จริงๆ....หวังไว้เพียงว่าปฏิบัติธรรมด้วยใจขอให้หลุดพ้นจากบ่วงกรรมทั้งหลาย....พยายามทำวันนี้ให้ดีที่สุด...พยายามเติมน้ำในบ่อเกลือเพื่อบรรเทาความเค็มของชีวิตให้ลดลง....หากหยุดเติมน้ำเมื่อใดความเค็มจะเข้ามาแทนที่โดยอัตโนมัติ

 

อ่านๆดูแล้วก็สับสนบ้างพอสมควรแต่เพื่อความกระจ่างจึงขอแลกเปลี่ยนภูมิธรรมดังนี้

อันอกุศลกรรม หรือกรรมการกระทำอันเป็นบาบไม่ดี นั้นจักให้ผลไม่ดีดังนี้
1 ตัวกรรมนั้นทำให้ทุกข์และเป็นบาบเกิดความเคร้าหมองทุกข์ใจกระวนกระวายใจในทันที
อันนี้จะตรงกันข้ามกับ บุญหรือกุศลกรรมที่กระทำ ข้อนี้หนีไม่พ้น

2 วิบากกรรม หรือผลของการกระทำ ส่วนนี้ ย่อมให้ผลใน3วาระ คือ ปัจจุบันก็มี ท่ามกลางก็มีหรือ ปั้นปลายอีกนานก็มี ข้อนี้หนีไม่พ้น

3 ส่วนของเจ้ากรรมนายเวรหรือจิตของเจ้าของผู้ที่เราไปเบียดเบียนเขา อันนี้จักตามจองล้างผลาญเบียดเบียนเรา อาศัยคราวที่เราชะตาตก ไม่มีเทวดาคุ้มครองรักษา
ในข้อนี้ หนีเจ้ากรรมนายเวรได้เป็นบางกรณี ยกเว้นกรรมหนักเช่นไปฆ่าเขาหรือคนที่เขารัก หรือการไปเบียดเบียนเขาให้ได้รับทุกข์ทรมานมากเป็นต้น

การหนีเจ้ากรรมนายเวรทำได้หลายวิธี แต่เจ้ากรรมนายเวรปกติทั่วไปย่อมตามไม่ห่างเพราะจิตพยาบาท รอโอกาส มาถึงเท่านั้น
การที่จะหนีบ้างก็ทำบุญใหญ่ๆดีๆอุทิศให้ บ้างก็บวชพระ บ้างก็สร้างพระ บ้างก็ถือศีลตลอดก็มี อีกมากมายทำแล้วจะถูกใจท่านเจ้ากรรมนายเวรหรือเปล่าก็เท่านั้นเอง
ส่วนกรณีที่เทพเทวดาที่มีฤทธิ์สูงกว่าไปเบียดเบียนกลั่นแกล้งไม่ให้เจ้ากรรมนายเวรมาเบียดเบียนมนุษย์ที่ตนดูแลอยู่ อย่างนี้ผิดจารีตประเพณีของเหล่าเทพเทวดา แต่เขาย่อมมีวิธีที่ละมุนละม่อมกว่านั้น การต่อรอง การขอให้ช่วยเหลือตามที่ต้องการหรืออื่นๆ
เพราะความเป็นเทพเทวดาหากไปกระทำบาบหรือกระทำผิดต้องได้รับโทษเช่นกันเรื่องนี้เขาทราบกันดี เจ้ากรรมนายเวรเป็นนายของเรา เราต้องใช้คืนเขาแต่ก็ย่อมมีวิธีที่ดีและพอใจแก่ทั้งสองฝ่ายไม่ใช่มาเบียดเบียนกันอีกไม่จบสิ้น

ส่วนเรื่องครูอาจารย์ นี่ หากเราคิดว่า อันความดีที่ครูอาจารย์มีต่อเรา การบูชากราบไหว้นี้เป็นภาระไม่ใช่สิ่งที่ควรกระทำ จะชาติไหนๆ ท่านก็ตามมาสอนสั่งอบรมเป็นครูอาจารย์เรา ท่านไม่ได้มาเบียดเบียนอะไรเรามีแต่ช่วยเหลือ แล้วจะมาคิดว่าท่านเป็นเจ้ากรรมนายเวร เรานี่ต้องคอยมาบูชาสักการะท่านตลอด อย่างนี้มันฟังดูแล้วไม่มีเหตุผลที่ดีเลย คิดดีไม่เป็นก็ไม่ว่า แต่กลับคิดในทางอกุศล ต่อครูอาจารย์ อย่างนี้ใช่ไม่ได้ ไม่สมควรเป็นมนุษย์ แม้สัตว์มันยังรู้จักตอบแทนบุญคุณผู้มีพระคุณ
กลับไปคิดใหม่กลับใจแลควรขอขมากรรมต่อท่าน โทษหนักจะได้กลายเป็นเบาครับ สาธุ

 

แต่เจ้ากรรมนายเวรของกระผม เขาบังคับให้ผมขับรถหลับตาครับ ผมขับรถมอเตอไซด์หลับตาไปได้สักระยะประมาณ 20 เมตรผมก็ล้มลงข้างทาง อีกฟากหนึ่งของถนน พอได้สติตื่นมาก็รีบเอารถขึ้นและขับต่อไปจนถึงบ้าน ตั้งสิบกว่ากิโล ทั้งที่เลือดอาบเต็มตัว แถมกระจกบังลมทิมเกือบตาบอด หลังจากถึงบ้านแม่ก็พาไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล เสร็จแล้วก็กลัีบบ้าน ในคืนนั้นแหละคนข้างบ้านฝันไปมาเล่าให้ฟังตอนเช้าว่า มีผู้ชายหกคนมาถามว่ามันเป็นยังไงบ้าง ทั้งหกคนนี้เราเองก็ไม่้รู้ว่าเป็นใคร จากนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย เพราะตอนนั้นยังไม่รู้ตัวเองดีพอ และตอนนี้ิ็ก็ยังไม่พอดี แต่ก็พยายามทำใ้ห้ดีพอ

แต่มีอยู่ช่วงหนึ่งทำงานอยู่แถวรังสิต พักหออยู่ ปกติก็อยู่คนเดียวตลอด วันหนึ่งหลังไหว้พระสวดมนต์เสร็จ จะฝันเห็นวิญญาณมากวนบ่อยมาก บางคืนฝันว่ามานอนด้วยเลย มาแกล้ง วันหนึ่งที่น่ากลัวคือ ไม่เห็นตัวนะ นอนนั้นนอนเล่นๆ เคลิ้มเหมือนจะหลับแต่ไม่หลับ ไ้ด้ยินเสียงมัน ครวญข้างหูว่า เอาแขนกูมา ได้เราก็ตกใจเราเราเคยไปตัดแขนใครที่ไหน ก็พอรู้ว่าคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรเรา ทุกวันนี้ก็สวมนต์แผ่เมตตา นั่งสมาธิแผ่ส่วนบุญไปบ้าง

 

ส่วนเรื่องครูอาจารย์ นี่ หากเราคิดว่า อันความดีที่ครูอาจารย์มีต่อเรา การบูชากราบไหว้นี้เป็นภาระไม่ใช่สิ่งที่ควรกระทำ จะชาติไหนๆ ท่านก็ตามมาสอนสั่งอบรมเป็นครูอาจารย์เรา ท่านไม่ได้มาเบียดเบียนอะไรเรามีแต่ช่วยเหลือ แล้วจะมาคิดว่าท่านเป็นเจ้ากรรมนายเวร เรานี่ต้องคอยมาบูชาสักการะท่านตลอด อย่างนี้มันฟังดูแล้วไม่มีเหตุผลที่ดีเลย คิดดีไม่เป็นก็ไม่ว่า แต่กลับคิดในทางอกุศล ต่อครูอาจารย์ อย่างนี้ใช่ไม่ได้ ไม่สมควรเป็นมนุษย์ แม้สัตว์มันยังรู้จักตอบแทนบุญคุณผู้มีพระคุณ
กลับไปคิดใหม่กลับใจแลควรขอขมากรรมต่อท่าน โทษหนักจะได้กลายเป็นเบาครับ สาธุ ผมเชื่อว่าสิ่งที่ผมพิมพ์ออกไป ไม่ได้มีข้อความกล่าวหาครูบาอาจารย์ว่าเป็นเจ้ากรรมนายเวรเลย และนับแต่เกิดมาในพระพุทธศาสนา ครูบาอาจารย์แต่ละองค์ผมเคารพเป็นที่สุด ท่านเมตตาสอนผมมาไม่เคยเบียดเบียนผม และมีถึงสององค์ที่ยอมสละชีวิตเพื่อช่วยเหลือปกป้องผมไว้ ดังนั้นการจะกล่าวลบหลู่ดูหมิ่นใดๆในใจผมนี้ไม่เคยมี ส่วนที่ท่านดุด่าว่ากล่าวนั้น ก็เป็นธรรมดาของพระกรรมฐาน ที่ท่านเห็นความสำคัญของการเจริญภาวนาอย่างมาก การดุด่าว่ากล่าวก็เพื่อให้ลูกศิษย์ที่ยังไม่รู้เดียงสาเกิดความระมัดระวังตั้งใจในการประพฤติปฏิบัติอย่างจริงจัง...ส่วนการกล่าวคำล่วงเกินหลวงพ่อฤษีทุกครั้งที่เอ่ยชื่อท่านเต็ม เรื่องนี้ก็ได้กราบขอขมาหลวงพ่อไปแล้ว หลวงพ่อบอกว่าสมัยที่ท่านยังไม่ลาพุทธภูมิก็ด่าพระพุทธเจ้าเป็นประจำ หลวงพ่อกล่าวว่าในใจท่านนั้นเคารพองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าอย่างสุดหัวใจ แต่เอ่ยออกมาครั้งใดต้องมีคำด่าติดไปด้วยทุกครั้ง จนเมื่อลาพุทธภูมิคำด่าเหล่านั้นก็หายไป ส่วนตัวผมได้ร่ำเรียนมาจากหลวงพ่อฤษีด้วยความเคารพ ไม่เคยสงสัยในธรรมคำสั่งสอนของท่านไม่เคยเหนื่อยหน่ายในการกราบสักการะบูชาท่าน การปรามาสทุกครั้งนั้นไม่ได้เกิดจากเจตนา เป็นไปแต่เพียงอาการของผู้ปรารถนาพุทธภูมิ ซึ่งก็ขอขมาอยู่เสมอ และหลีกเลี่ยงที่จะเอ่ยชื่อเต็มของหลวงพ่อ เรื่องที่ครูบาอาจารย์จะมาเป็นเจ้ากรรมนายเวรผมนั้น ผมเองไม่เคยกล่าว ไม่เคยมี และแม้ว่าจะคิดก็ไม่เคยคิด กระทั่งพระที่มาสอนผมในสมาธิแม้เพียงครั้งเดียวผมก็ให้ความเคารพท่านเป็นครูบาอาจารย์ ดังนั้นหากข้อความใดข้างต้นที่ผมเขียนแล้วจะทำให้ผู้อ่านเข้าใจผิดได้โปรดก็อปมาลงให้ด้วยครับ จะได้แก้ไขให้ถูกต้องเหมาะสม...ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณที่คุณพี่ raming2555 ช่วยพิมพ์ให้ความรู้นะครับ อ่านแล้วได้แง่คิดมากมายเลย
อนุโมทนากับบุญที่พี่ท่านได้บำเพ็ญเพียรมา สาธุฯ

 

บทความของท่านเป็นประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์ทั้งหลายที่ได้มาพบ มาอ่าน มาเห็น นับเป็นโชคดีของใครหลายคนที่ได้อ่านบทความนี้ เพราะสามารถใช้สร้างกำลังใจในการปฏิบัติได้ วิบากกรรมของท่านนั้น หากเทียบกับนักปฏิบัติท่านอื่น อาจสิ้นหวังและกำลังใจไปแล้ว ข้าพเจ้าขอนับถือในความแกร่งทางจิต และศรัทธาที่มีต่อคุณพระ ของท่านด้วยใจจริง ขออนุโมทนา ผลบุญจากประโยชน์ในบทความของท่าน บุญกุศลใดๆ ที่เกิดขึ้นจากบทความของท่านผู้นี้ ขอให้ส่งผลให้ท่านพบเจอแต่สิ่งที่ดี และสิ่งที่ปราถนา ขอบคุณอีกครั้ง ขอความกรุณาเขียนเป็นวิทยาทานไปอีกเรื่อยๆ