ผมไม่กล้าขอขมา พ่อกับ แม่ กับ ผมควรทำอย่างไรดี

ผมอยากทำนะ แต่พอจะทำแล้วมันไม่กล้าอะ อีกอย่ากทำไม่เป็นด้วย

ผมควรทำยังไงดีครับ

 

จะทำตอนที่ท่านยังรับรู้ได้ หรือจะทำตอนที่ท่านไม่อยู่รับรู้แล้ว ก็เลือกเอาครับ
คนนับล้านคน อยากทำตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ แต่ไม่มีโอกาสอีกแล้ว
ต่อให้ไปร้องไห้คร่ำครวญขนาดไหน พ่อแม่ของคนเหล่านั้นก็ไม่มีโอกาสได้รับรู้อีกแล้ว

เนื้อมังกรหน้าโลงศพพ่อแม่ ยังไงก็มีค่าน้อยกว่าข้าวสวยถ้วยหนึ่งตอนพ่อแม่ยังมีชีวิตอยู่ครับ

 

ผมก็เป็นแบบเรื่องดี ๆ ไม่กล้า แต่เรื่องพิเรน นี่กล้านัก
แต่ได้ลองคิดดู ตั้งแต่แต่เล็กเป็นเด็กน้อย พ่อแม่ทำอะไรให้เราบ้าง
เรายังเดินไม่ได้ กินด้วยตัวเองม่ได้ ขับถ่ายเองไม่ได้
และอีกสารพัดอย่าง ใครเป็นคนทำให้เรา คอยดูแลเป็นห่วง
เวลาไม่สบายใครพาไปหาหมอ ใครส่งเสียให้เล่าเรียน
เพียรพยายามอบรมสั่งสอนให้เป็นคนดี
ลูกเจ็บ แต่พ่อแม่เจ็บกว่า ท่านทำให้เรามามากมายตลอดเวลาหลายสิบปี
กับการที่เราขอขมา เมื่อเทียบกับการที่ท่านได้ทำให้เรามา
ขอให้พิจารณาด้วยตนเองครับ

 

เพราะตัวของเราเองที่เดินห่างออกมาจากพ่อแม่

ทั้งจิตใจก็ออกแล่นไปสู่สังคมภายนอก...จนคิดว่าเรากล้าแกร่ง

จนลืมความรัก ความอบอุ่นที่ท่านเคยให้ ไม่ว่าเราจะโตแค่ไหนว่า

พ่อแม่ก็ยังเห็นเรายังเล็กอยู่นั่นแหละ เรื่องที่ควรทำอย่างนี้ยังไม่กล้าทำ

แล้วทั้งชีวิตจะกล้าทำอะไร............

___________________
ดูจิต..........ด้วยสติ

 

เริ่มจากเล็กๆน้อยๆทำบ่อยๆแล้วก็มากขึ้นๆ เช่น ซื้อขนมของชอบให้ ขยับเป็นเอาขนมใส่จานมาเสริฟให้ รินน้ำให้พ่อแม่ระหว่างทานอาหาร ซื้อเสื้อผ้า พาไปชอปปิ้งซุปเปอร์มาร์เกตจูงมือหรือจับมือท่านบ้าง(มือแฟนเวลาจับไม่เห็นเขินเลย) เด็กๆ ท่านจูงมือเราตอนนี้เราจูงมือท่านบ้าง ถือของ ซื้อพวงมาลัยไหว้พระให้พ่อแม่เอาถวายพระ ค่อยๆ ขยับเป็นซื้อพวงมาลัยมาไหว้แม่วันสำคัญ ต่อจากนั้นคงไม่ยาก อยากทำอะไรให้ท่านอย่าแค่คิดทำเลย อนุโมทนาบุญล่วงหน้านะคะ ทำให้ได้

 

ขอแนะนำต่ออีกนิดนะคะ ถ้าจะรวบรัดได้ขอขมาเร็วๆ ก็นั่งลงที่พื้นข้างๆ ท่าน แล้วบอกท่านว่าแม่ผมรักแม่ขอกอดหน่อย แล้วกอดท่านเลยกอดที่เอวซบที่ตัก รับรองค่ะท่านไม่เห็นน้ำตาคุณ แต่คุณจะได้เห็นน้ำตาแห่งความปิติของแม่ค่ะ

 

บวชครับ
ได้ขอขมาเป็นพิธีกรรมเลย
พ่อแม่ปฏิเสธไม่ได้ด้วย

 

ผมเลือกวิธีบวชดีไหมครับ ตามคุณ samnido อะครับ

เพราะปีใหม่ผมก็บวชละครับ

 

จะบวชอยู่แล้วก็ดีเลย
เวลาขอขมาพ่อแม่ตามพิธีก็ให้พ่อแม่พูดว่า"อโหสิ"
อย่าตายก่อนบวชแล้วกัน
แล้วก็อย่าล่วงเกินอีกหลังจากขอขมาไปแล้ว

 

ตอนนี้ ท่านเจ้าของกระทู้ไปขอขมาพ่อแม่ยังครับ
ถ้ายัง ผมมี รูป ของผมให้นะครับ ผมไม่ได้ อวดนะครับ
ผมอยากจะบอกว่า ผมไม่เขินอายแล้วครับ
อย่ารอวันพรุ่งนี้เลยครับ คนเรา ไม่รู้ว่าว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร รีบทำเลยครับ

 

ยันต์ที่แขนคุณแม่นี่อาจารย์ต่ายหรือเปล่าครับ

 

ป่าวหรอกครับ แม่ เขา สัก สวย เฉยๆครับ
อ.ต่ายนี่ ครูผม อีกทีครับ

 

เจ้าของกระทู้เงียบหายไปเลย ไม่รู้ เป็นไงบ้าง ส่งข่าวบ้างนะครับ

 

ทำวันสำคัญสิครับ
วันเกิด
วันแม่
วันพ่อ
สงกรานต์
จะได้แก้เขิน

 

เห็นแล้วขนลุก ปลื้มใจ กับคุณ กับพ่อแม่คุณคะ
เพราะ คำว่า ตีนเท่าฝาหอย ที่ พ่อ กับแม่ หอม นั้น หาค่า ไม่ได้เลย ในสิ่งที่เราทดแทนท่านคะ
เราก็ทำ เหมือนคุณเลย จับเท้าเหยียบหัว ให้ท่าน ถีบแรงๆ(สมมุติอะนะ) ทุกอย่างจะได้ พุ่งๆๆ และก็ พุ่ง ทำทุกเทศกาลที่มีโอกาสคะ
สมัยเด็ก ชอบดูหนังจีนวัน อาทิตย์ หนี งานในไร่มา ขอ สองชั่วโมง พี่ชายหัวโจกเลย
แม่มาเลย เอ้ออ..... มัวแต่ดู หนังจีน ระวังเจอ หนัง ตี..... กู เด้อ เป็นใง แม่ฉัน แรงงค์ 555+

 

โทรศัพท์ขอก่อนก็ได้ครับ ผมก็ทำแบบนี้ คุยกันก่อนถามไถ่ทุกข์สุขท่าน แล้วแล้วกล่าวขอขมาท่าน ของผมพ่อคงอึ้งบ้างแต่ท่านก็ว่าพ่อแม่ไม่ได้โกรธแค้นฝังใจอะไรลูกหรอก อย่าคิดมาก คือเราทะเลาะกันเรื่องความหมายของศีลห้า หลังจากทะเลาะกันผมปฏิบัติธรรมไม่ขึ้นอยู่เป็นเดือน จิตตกมาก พอขอโทษท่านแล้ว ปรากฏว่าจิตดีดผึงขึ้นเลย เบาสบายมาก พอมีโอกาศได้กลับบ้านนอกช่วงสงกรานต์ ก็เลยพาพี่กับน้องกราบขอขมา จนกลายเป็นประเพณีของบ้านไปแล้วจะทำปีละครั้ง และก็ไม่เคอะเขินแล้วด้วย แล้วทำให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตด้วยนะครับ กล้าๆครับ...

 

สู้นะครับบ ความดีทำไปครับ อย่าได้เหนียมอายยยย ^_^

 

อย่ารอให้สายเลยครับ

 

ทำดีอย่าอายครับ มีดีต้องอวด

 

วันนี้ได้ดูกระทู้แล้วเห็นแบบอย่างที่ดีมากเลยครับ
ผมจึงรีบไปทำเลยครับ โมทนาสาธุ ครับ
(ถ้าผมไม่ได้อ่านกระทู้นี้ก็คงไม่กล้าครับ)
แต่เห็นแล้วตัดสินใจยังไงก็ต้องทำครับ ครั้งแรก