สิ่งที่หลวงปู่ย้ำเตือน และข้อควรระวัง

[/SIZE]][/SIZE] หลวงปู่ดู่ได้สั่งสอนและชี้แนะให้ลูกศิษย์ได้ตระหนักถึงกับดักบนหนทางของการปฏิบัติธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำว่า "คนดีน่ะ เขาไม่ตีใคร" และ "อย่าให้เลยพระพุทธเจ้า" ฯลฯ

แม้จะเข้ามาในหนทางแห่งการสร้างสมความดีงาม ก็ยังมีสิ่งที่เป็นกับดักรอเราอยู่อย่างมากมาย และเป็นสิ่งที่แก้ได้ยาก ดังคำพูดของ หลวงปู่มั่น ภูริทัตตเถร ที่ว่า "ติดดีน่ะ แก้ยากกว่าติดชั่ว" เพราะคนที่ถือตนว่าเป็นนักปฏิบัติ เป็นครูเป็นอาจารย์ เป็นคนเข้าวัดเข้าวา เป็นคนถือศีลกินเจ หรือ เป็นคนปฏิบัติสมาธิภาวนา หากเผลอตัวให้กิเลสแล้ว ความหลงตัวหลงตนจะเข้าครอบงำจนสำคัญว่าตนวิเศษกว่าคนอื่น นอกจากจะเป็นตัวปิดกั้นความดีไม่ให้งอกงามแล้ว ก็ยังจะทำให้จิตใจเสื่อมลงๆ เที่ยวกล่าวตีคนโน้นคนนี้ ยิ่งกว่าการกล่าวสอนเตือนตนเอง เข้าลักษณะที่บัณฑิตทั้งหลายกล่าวไว้ว่า "คนรู้ธรรมะชอบเอาชนะผู้อื่น แต่คนมีธรรมะชอบเอาชนะตนเอง"

และที่เลยเถิดไปกว่านั้น ก็คือเลยพระพุทธเจ้า คือเก่งกว่าพระพุทธเจ้า เป็นต้นว่า คิดค้นและประกาศสอนแนวทางการปฏิบัติธรรมของตนเองว่าเป็นทางลัดตรง หากเราพิจรณาคำเตือนของหลวงปู่ดู่ที่ว่า "อย่าให้เลยพระพุทธเจ้า" ก็จะเป็นเครื่องเตือนใจว่า จงอย่าอวดดี อย่าบัญญัติสิ่งที่พระพุทธองค์มิได้บัญญัติ และหากพิจรณาให้ดี ในสามโลกนี้จะหาใครที่มีความบริสุทธิ์ อีกทั้งเปี่ยมไปด้วยพระกรุณา และพระปัญญาเท่ากับพระพุทธองค์ ดังนั้น หากมีทางลัดตรงกว่านี้ มีหรือที่พระพุทธองค์จะไม่ทรงบอกทรงสอน พระองค์สละชีวิตมานับภพนับชาติไม่ถ้วน ก็เพื่อค้นหาหนทางเพื่อความหลุดพ้น คือ อริยมรรคมีองค์ ๘ หรือ ศีล สมาธิ ปัญญา นี้มาประกาศสอนแก่สัตว์โลกทั้งหลาย แล้วผู้ที่ประกาศทางลัดเหล่านั้นเล่า จะมีปัญญาเหนือพระองค์เชียวหรือ

นอกเหนือจากประเด็นการบัญญัติทางลัดตรงซึ่งดูจะเก่งเกินพระพุทธเจ้าแล้ว ก็ยังมีประเด็นอื่นที่หลวงปู่สอนเตือนให้ระวัง คือการเปิดตัวเป็นครูอาจารย์เร็วเกินควร หรือมุ่งสอนผู้อื่นยิ่งกว่าสอนตน ซึ่งเรื่องนี้หลวงปู่ท่านให้ปฏิบัติตามโอวาทของหลวงปู่มั่น ภูริทัตตเถร ที่ว่า "ฝึกตนดีแล้วจึงฝึกผู้อื่น ชื่อว่าทำตามพระพุทธเจ้า" โดยหลวงปู่ดู่จะพูดย้ำเสมอว่า "เอาตัวแกเองก่อนเถอะ"

หลวงปู่สอนตามพระพุทธเจ้าที่มุ่งเน้นให้ผู้ปฏิบัติได้ลิ้มรสธรรม มิใช่พอใจหรือสำคัญผิดติดอยู่เพียง "ความรู้จำ" ที่ยังมิใช่ "ความรู้จริง" ดังที่พระพุทธองค์ทรงอุปมาผู้ที่สามารถจำพระพุทธพจน์ไว้อย่างแม่นยำ แต่ยังขาดการลงมือปฏิบัติให้เกิดผลขึ้นที่ใจว่า เป็นเหมือนคนรับจ้างเลี้ยงโคที่มิอาจดื่มกินน้ำนมโคที่ตนเลี้ยง ตรงข้ามกับคนที่แม้จะไม่สามรถจำพระพุทธพจน์ได้สักเท่าใด แต่อาศัยว่าได้ศึกษาแนวทางที่ถูกตรงมาพอประมาณ แล้วลงมือปฏิบัติธรรมจนเกิดผลขึ้นที่ใจตนเอง พระพุทธเจ้าเรียกผู้นั้นว่า เป็นดุจเจ้าของโคผู้ซึ่งมีสิทธิ์จะดื่มน้ำโคของตนได้ตลอดเวลา เรียกว่าได้สำเร็จผลอันพึงปราถนา

พระพุทธวจนะ แท้จริงแล้วก็คือผลแห่งการปฏิบัติหรือที่เรียกว่าปฏิเวธ เมื่อพระพุทธองค์นำปฏิเวธซึ่งเป็นธรรมสมบัติที่เกิดขึ้นที่พระองค์มาจำแนกและบอกสอน ก็กลายเป็นปริยัติที่รอการปฏิบัติตามเพื่อให้เกิดเป็นสมบัติของนักปฏิบัติแต่ละคนๆ ทั้งนี้ นอกเหนือจากคำพระพุทธวจนะแท้ๆ แล้ว ก็ยังมีสาวกภาษิต ( คำครูบาอาจารย์ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ) ก็เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาพิจรณาและปฏิบัติตามเช่นกัน ดังเช่นการอธิบายธรรมของพระปุณณะเถระ (หลานชายของพระอัญญาโกณฑัญญะ ) กระทั่งทำให้พระอานนท์ได้บรรลุโสดาปัตติผล ซึ่งถึงแม้พระอานนท์จะเป็นผู้ได้ยินได้ฟังธรรมของพระพุทธองค์โดยตรงเสมอๆ แต่พระอานนท์ก็ไม่อายที่จะประกาศให้ใครๆทราบว่า พระปุณณะเถระ คืออาจารย์ผู้มีอุปการะมากของพระอานนท์ ทำให้เห็นว่าคำครูบาอาจารย์ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ แม้จะมีพยัญชนะที่ต่างจากพุทธวจนะ แต่ก็มีอรรถะที่เป็นธรรมอย่างเดียวกับพุทธวจนะนั่นเอง อย่างไรก็ดี หากพบว่าคำสอนใดไม่ตรงกับพุทธวจนะ ก็ยังไม่ควรด่วนสรุปว่าคำสอนนั้นถูกหรือผิด หากแต่ให้ไปพิจรณาเทียบเคียงกับหลักที่พระพุทธองค์ให้ไว้ นั่นก็คือ "ลักษณะตัดสินธรรมวินัย ๘ ประการ" เช่น คำสอนที่ถูกต้องที่สมควรเรียกว่าเป็นธรรมะของพระพุทธองค์นั้น ต้องเป็นไปเพื่อการคลายกำหนัด เพื่อการไม่สะสมกองกิเลส เพื่อความไม่คลุกคลี และเพื่อความสันโดษ เป็นต้น ซึ่งเป็นหลักธรรมที่พุทธศาสนิกชนควรศึกษาเป็นอย่างยิ่ง

สรุปว่ากับดักที่หลวงปู่ให้ระวัง ได้แก่ การติดดี (ซึ่งนับว่าแก้ยากกว่าติดชั่ว เพราะมองเห็นได้ยากกว่า) การปฏิบัติจนเลยครูอาจารย์ เลยพระพุทธเจ้า การละเลยการสอนหรือทรมานตนเองเพื่อให้ได้ลิ้มรสพระธรรมที่ใจตนเอง ดังที่เรียกว่า ความรู้จริง ซึ่งมิใช่ความรู้จำ นอกจากนี้ก็ยังมีกับดักต่างๆ อีกมากมาย เช่น การหลงยึดติดเป็นเจ้าข้างเจ้าของครูบาอาจารย์ หรือยึดหลงกับคำว่าศิษย์ก้นกุฏิ การหลงยึดแนวทางที่ตนชอบ ว่าเป็นหนทางสายเอกสายเดียว รวมไปถึงการยึดติดในความไม่ยึดติด เป็นต้น

 

ปฏิบัติเพื่อละ ไม่ใช่ปฏิบัติเพื่อเอา เพื่อได้ หรือเพื่อเป็นอะไรทั้งนั้น คือคุณธรรมที่สำคัญที่จะช่วยให้เราผ่านพ้นกับดักไปได้ อีกทั้งการเป็นผู้อ่อนน้อมถ่อมตนอยู่เนืองนิตย์ ประกอบกับยึดถือธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นหลัก หากคำสอนใดแม้เป็นของครูอาจารย์ที่เรานับถือ ขัดกับคำสอนของพระพุทธองค์ ก็ต้องยึดคำสอนของพระพุทธองค์เป็นหลัก หมั่นเข้าหากัลยาณมิตร ผู้มีปฏิปทาปรกติในทางห่างโลภ ห่างโกรธ ห่างหลง และสุดท้าย ต้องไม่ลืมคำสอนคำเตือนของหลวงปู่ที่สอนไว้ว่า "อย่าให้เลยพระพุทธเจ้า"

จากหนังสือ รอยธรรม คำย้ำเตือน หน้า 19-23

 

สาธุ... ขอน้อมกราบหลวงปู่ครับ
เป็นบทความดีมาก ๆเลย ขอขอบพระคุณในธรรมทาน อนุโมทนาด้วยนะครับ

 

โมทนาสาธุด้วย.. ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ สาธุ..

 

ด้วยบารมีของ หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ เป็นที่สุด "พรใดๆที่ประเสริฐ ในทั้ง ๓ แดนโลกธาตุนี้ ขอพรเหล่านั้นจงบังเกิดแก่กัลยาณมิตรทุกๆท่าน เทอญ ..
ขอให้สำเร็จทั้งทางธรรมและทางโลก , เจริญและดำรงอยู่ในธรรมทั้งโลกนี้และโลกหน้าค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ "

สวัสดีปี ๒๕๕๖

 

ขออนุญาติดันกระทู้นะคะ เอาไว้ให้น้องๆเขาศึกษาค่ะ .. สาธุ

 

ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงสำหรับบทความดี ๆ ครับ สาธุ
แก้ยากจริง ๆ ครับ ติดดีนี่ ผมก็ยังเป็นอยู่ แงะไม่ค่อยจะออกครับ
อ่านแล้วได้สติขึ้นมา จะพยายามแงะให้ได้ครับ

 

อนุโมทนาสาธุ ๆๆๆๆ กับเจ้าของกระทู้ค่ะ พรอันใด ที่หลวงปู่กล่าวมา ว่าประเสริฐ แล้วดีแล้ว ขอพรนั้น จงมาบังเกิด ในขันธ สันดาน จิตของข้าพเจ้า โดย ฉัพพลัน เทอญ และเกิดกับทุกๆท่านด้วยครับ


ปรกติ ผมไม่อยากให้ใครได้ดี และไม่อยากให้ใครดีเกินหน้า ชอบอิจฉาริษยา แต่ก็พยายาม ไม่ติดมัน พยายามเอาออกห่างจากจิตครับผม

 

ผู้ที่ตามเฝ้าดูจิตตนนั้นถือว่าน่ายกย่องค่ะ รู้แล้ว เห็นแล้ว ก็ต้องละ

" ตาเห็นธรรมคือ ผู้ที่เห็นพระพุทธเจ้า
ใจเห็นธรรมคือ ผู้ที่เห็นพระนิพพาน "

สาธุค่ะ

 

อนุโมทนาบุญกับ จขกท. นะครับ ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันมากๆครับผม

 

พุทธัง สรณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สรณัง คัจฉาิมิ
สังฆัง สรณัง คัจฉามิ

กราบเท้าหลวงปู่ดู่ และ หลวงปู่มั่นครับ

 

ขออนุโมทนาสาธุ ธรรมใดที่ท่านสำเร็จแล้ว ขอข้าพเจ้าสำเร็จด้วยเทอญ สาธุๆๆ

 

ผมละชอบท่านจริงๆ

 

สาธุ สาธุ สาธุ

ติดบุญ
http://palungjit.org/threads/สร้างศาลาหลวงพ่อสุโขทัย.440664/

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ เป็นเครื่องเตือนสติได้เป็นอย่างดีเลยครับ

 

จริงๆแล้วมันต้องละทั้งสองส่วนคือ ทั้งดีและชั่ว แต่ถ้าละไม่ได้ก็ให้ติดดีไว้ก่อนแล้วค่อยไปแก้กันต่อไปทีหลัง

 

ทั้งหมดทั้งมวลแล้ว คือ การยึดมั่นถือมั่น ค่ะ ซึ่งเราควรละทิ้งการยึดมั่นถือมั่นที่ไม่ใช่ทางสายกลางเสีย เช่น กล่าวว่าตนเก่งและดีเหนือผู้อื่น เป็นต้น ค่ะ

 

สาธุ อนุโมทนาบุญกับเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ และก็ขอน้อมรับคำสอนของหลวงปู่ดู่ในทุกประการที่ได้อ่านมา เป็นความรู้ เป็นการเตือนใจและเตือนสติ สาธุๆ คำสอนด้านบนนี้ประทับใจหนูอย่างยิ่ง กราบนมัสการหลวงปู่ดู่และหลวงปู่มั่น และขอบคุณเจ้าของกระทู้อีกครั้งนะคะ ที่นำเรื่องดีๆ มาร่วมแบ่งปัน
:VO

 

มีประโยชน์สำหรับผู้ที่ถือตัวถือตน มากๆครับ
อนุโมทนา สาธุ ครับ

 

ธรรมะสวัสดี ^-^

ขออนุโมทนา สาธุจร้า

สาธุ สาธุ สาธุ