@...อุ่นไอรักเพื่อนนักกลอน...@

นี่แหละหนา ไม่น่าชวน ให้ป่วนใจ
กลอนพาไป แสนหลงใหล ในภาษา
เพราะสื่อสาร ความในใจ ใส่กลอนมา
ยอมรับว่าบ้า บ้า บ้า บ้า บ้ารักเพื่อนนักกลอน.....

catt7

 

เป็นนักกลอน นอนฝัน เป็นสันดาน
ส่วนหลังอาน คนละเรื่อง ไม่เกี่ยวฉัน
ของพรรค์นี้ ใครจะเป็น ไม่ว่ากัน
อย่าดึงฉัน เข้าไปด้วย เท่านั้นพอ

(คริคริ)

 

อย่าดึงฉัน เข้าไปด้วย เท่านั้นพอ
ไม่ต้องรอ คงต้องเอี่ยว เกี่ยวกันแล้ว
มีใจตรง สัมพันธ์ กันแน่นแซว
คงใจแป้ว เธอบอก ลาสัมพันธ์....555555


จู่ล่งน้อย...ผู้ร่ายกลอน...อิอิอิ

 

ท่านขุนศึก ฝึกยุทธ จุดแนวรบ
คุณธรรมครบ จบกระบวน ล้วนเซ็งแซ่
นามจูล่ง เกรียงไกร ซื่อสัตย์แท้
ระวังแพ้ แก่อนงค์ เรื่องโคลงกลอน....

 

เหมือนตบหน้า เอาบาทา มาลูบพักตร์
เริ่มประจักษ์ ชักหวั่น สายสมร
ท่านเปิดศึก คึกคะนอง ร้องคำกลอน
เหมือนจะสอน จูล่งน้อย ด้อยวิชา
จูล่งน้อย ดั้นด้น ซนไปมั่ว
ทั้งตาถั่ว ตาเหลือก เจือกนักหนา
อีกไม่ช้า ข้าคงบ้า สมอุรา
ให้ท่านอา ล้อเล่น เหม็นเปรี้ยวเอย

 

จูล่งน้อยกลอยใจ.....ใยแสร้งบ้า
ว่าตบหน้าโอ้เธอจ๋า....ใช่ขาโหด
ทำงึกงึกงักงัก..........เมามาโลด
คงต้องโอดโปรดอย่าลี้....จังซี่..มันต้องถอน...

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=R0n4T0SQt70&feature=player_detailpage&]มันต้องถอน - ปอยฝ้าย มาลัยพร - YouTube[/ame]

 

ให้ท่านอา ล้อเล่น เหม็นเปรี้ยวเอย
ใช้ในเตย ดับกลิ่น คงสู้ไหว
รู้ตัวอยู่ ว่าบ้า ไม่กระไร
รู้ตัวไว้ ดีแล้ว แซวจะบาย ......จาได้ไม่น้อยใจ...เอิ้กๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=i4W5HLPrBo0&feature=player_detailpage&]อย่าปล่อยมือ - YouTube[/ame]

 

ถอนไม่ถอน ขอนอนคิด สักนิดหน่อย
แบบเล่นถ้อย อ้อยอิ่ง อิงออดอ้อน
แต่อย่าได้ ห่วงหา และอาทร
ถึงบทจร วอนปอยฝ้าย อย่าหมายเลย
จูล่งน้อย คอยรำทวน สวนทุกครั้ง
อย่าได้พลั้ง อย่าได้พลาด จะขลาดเขลา
จะรำพึง รำพัน วันของเรา
ความซึมเศร้า ซึมเซา เฉาเหลือใจ

 

ไม่น้อยใจ เพราะใจด้าน กร้านศึกนัก
เป็นลมชัก เพียงใด ก็ไม่หวั่น
ถึงเถาวัลย์ พันเกี่ยว กี่เลี้่ยวกัน
ก็ไม่หวั่น พรั่นเท่า ลำเนากลอน
มีคนคอย จังซี่ มันต้องถอน
ชักอาวรณ์ ห่อนหา และโหยหวน
อันกลากเกลื้อน เปื้อนผ้า น่าเย้ายวน
ให้รัญจวน ชวนเป็น ไม่เว้นคืน

 

เอ๊ะตัวเรา เข้าขั้น อันคนบ้า
จำนรรจา เจื้อยแจ้ว แซวไปทั่ว
แมงกะไซ ไว้ซิ่ง ปิ้งอย่างนัว
ชักเริ่มมั่ว มัวเมา เมาธ์มันเอย

เอิ้กๆๆๆ

 

ไม่มีรูป ไม่มีลักษณ์ อย่าพักเฉย
คนเราเหวย เอ่ยเอื้อน อย่าเชือนแฉ
แม้เกิดมา ถูกตราหน้า หมาไม่แล
ก็มีแม่ แท้ๆ คอยแลเรา

 

ขอลองบท ขึ้นร่างบรร- ทัดสักหน่อย
อาจจะกร่อย อั้นจำกัด รัดคำอ้าง
หายนานเกิน ห่างนานกัน วันเลือนลาง
ปล่อยบทวาง ปันบ่นว่า มาเยี่ยมเยือน

ปิดวาจา ปัดวจี ที่คำกลอน
หมดอาลัย ให้อาวรณ์ กลอนกลบเกลื่อน
ห่างคิดคำ ให้คิดครุ่น มาวุ่นเตือน
เหมือนแชเชือน หมดแชร์คำ ดำริมา

...

 

กลอนฝืดเสียแล้ว ไม่ได้แต่งหลายเดือน....

 

เราเล่นกลอน ผ่อนผัน แม้สั้นเหลือ
แม้ไม่เอื้อ ฉันทลักษณ์ อย่าชักขา
ขอเพียงเล่น เป็นบ้าง บางครั้งครา
อย่าได้ช้า ขอเชิญชวน มาดวลกัน

(f)

 

โอ้จูล่ง โอ้ลั้ลลา โอ้พระเจ้า
ข้าช่างเขลา มองดูเจ้า ผิดวิสัย
เจ้าเก่งกาจ เจ้าสามารถ เก่งเกินใคร
จอมยุทธใด ไม่เทียบเท่า ไร้เทียมทาน
ฝีมือทวน กวนกระบี่ เล่าปี่งง
ขงเบ้งหลง อ้วนเสี้ยวปลง โจโฉหวาด
ตู่กับเล่น อยากได้เป็น บอร์ดี้การ์ด
แต่งกลอนกาพย์ ทิ้งเพลงทวน ดวลกลอนเอย...:boo::boo:

 

ดูคำชวน ดวลกลอน ชักอ่อนจิต
ด้วยห่างคิด ติดกระบวน ชวนอับเฉา
กลอนไม่สวย รวยคำ มิทำเนา
เกรงอวดเขลา เงาโง่ โห่ให้อาย...

 

ให้รัญจวน ชวนเป็น ไม่เว้นคืน
เล่นสะอื้น กร้านศึกหนัก ไม่มักน้ำ
คงแอบถอน ถอยห่าง กลัวติดย้ำ
ให้ระกำ จู่หลงจ๋า ว่าต่อกลอน .....อะน่ะ 55555

 

เห็นแล้วจร้า แววออก บอกเฉลย
จูหล่งเอย รูปงาม ตามแม่บอก
มาร่ายกลอน มัวเมา เมาธ์ไม่หยอก
อาไม่หลอก ฉกาจกล้า มิแพ้ทวน.....วิ๊วววววววววว

 

เล่นนั้นเฝ้า รอท่า นะแม่สร้อย
เฝ้าระห้อย โหยหา อ่านภาษา
แสนยินดี จู่หล่งน้อย ชักนำพา
ครูสร้อยฟ้า ลงทู้ วู๊สมใจ.....คิดถึงจร้า............