การแก้กรรม คุณเชื่อแค่ไหน ถ้าแก้กรรมได้ คุอยากจะแก้กรรมหรือไม่ ?

​

กรรม​

พิธีแก้กรรม ในปัจจุบัน มีมากมาย หลายสำนัก หลายสถานที่ เกือบจะทุกภาคของประเทศไทย

ส่วท่านทั้งหลาย จะเชื่อการแก้กรรมหรือไม่ ก็เป็น วิจารณญาณของแต่ละคน

บางคนเชื่อ บางคนไม่เชื่อ...

สำหรับผม เชื่อว่า การแก้กรรม ได้นั้น เราต้องทำดีเสมอ

แล้วคุณ ๆ ทั้งหลาย เชื่ออย่างไร ?

และถ้าแก้กรรมได้ ... คุณอยากจะแก้กรรมที่คุณเคยกระทำหรือไม่ ?​

 

ผมว่าบางทีคนเราพอใจในสิ่งที่ตนเองได้รับอยู่นะครับ ซึ่งบางคนอาจจะมองว่าเขาไม่ดีหรือกำลังประสบกับความหลงผิดอยู่ แต่ว่าเจ้าตัวเขาอาจจะไม่ได้รู้สึกเช่นนั้นก็ได้ ซึ่งก็คงจะเป็นเพราะผลวิบากกรรมของตัวเขาเองอีกเหมือนกัน (เช่น อาจจะเคยไปทำให้ใครหลงผิดมาก่อน ตนเองเลยต้องมาหลงผิดบ้าง แถมยังมีเหตุให้ตนหลงไปโดยไม่รู้ตัว หรือยากที่จะถอนตัวขึ้นเสียอีก)

ดังนั้นเรื่องการแก้กรรมนั้นผมคิดว่าแก้ได้เฉพาะวิบากกรรมบางประเภทเท่านั้นครับ ที่เจ้าตัวเองรู้สึกหรือเห็นได้ชัดเจนว่า ตนเองกำลังประสบกับสิ่งไม่ดีหรืออกุศลวิบากอยู่นะ การแก้กรรมนั้นก็คือการทำกรรมดีที่ให้ผลตรงข้ามกับอกุศลวิบากที่ตนกำลังได้รับอยู่ ก็อาจจะช่วยบรรเทาได้ครับ

แต่สำหรับคนที่เคยทำกรรมประเภทชอบล่อลวงหรือหลอกล่อให้ผู้อื่นหลงผิดนั้น ผมว่ายากที่จะช่วยเหลือบุคคลเหล่านั้น หรือแก้กรรมได้นะครับ เพราะเจ้าตัวจะกำลังหลงอยู่กับกิเลสโดยที่ไม่คิดหวังให้ตนเองดีขึ้นแต่อย่างใดครับ

ปล.ส่วนตัวผมเองทุกวันนี้ก็พยายามระมัดระวัง และก็พยายามช่วยทั้งช่วยเหลือตนเองและผู้อื่นอยู่เสมอ ตามแต่กำลังของเราจะทำได้ครับ (ถ้าใครมีวิบากกรรมหนักๆ เราคงต้องปล่อยวางนะครับ ยังไม่ถึงเวลาที่เราจะช่วยเขาได้)

 

ผมเข้าใจว่า เมื่อเราทำอกุศลกรรมขึ้น ก็จะเสวยผลกรรม 2 ประการ

1 ตายแล้วลงนรก มีพญายมราชเป็นผู้ชี้ขาดตัดสิน
2 เจ้ากรรมนายเวรตามจองเวรจองกรรม

ผมเข้าใจต่อไปว่า การแก้กรรมในที่นี้ ก็คือ ข้อ 2 คือ พยายามให้เจ้ากรรมนายเวรให้อโหสิกรรม ส่วนกรรมที่เราต้องเสวยในนรกนั้น เที่ยงธรรมเสมอ เพราะถูกตัดสินโดยผู้รักษากฎแห่งนรกภูมิ จะให้ท่านพญายมราชท่านอโหสิกรรม ก็ไม่ได้ เพราะท่านไม่ได้มีส่วนได้เสียในกรรมชั่วที่ใครก่อขึ้น แต่จะให้ท่านอนุโมทนากับกุศลกรรมของเรานั้น ทำได้ เพราะท่านมีเมตตาต่อมนุษย์ แต่กฎก็ต้องเป็นกฎ

เปรียบเทียบเหมือนกับว่า เราทำร้ายนาย ก. ก็ต้องถูกกฎหมายลงโทษ ถูกจับเข้าคุกเข้าตะราง หรือที่มนุษย์เรียกว่า นรกบนดิน ในขณะเดียวกัน นาย ก. ผูกใจเจ็บ คอยหาโอกาสดักทำร้ายเราคืนเมื่อเราพ้นโทษจากบ้านเมือง และเมื่อเราโดนทำร้าย เราก็ผูกใจเจ็บ ทำร้ายนาย ก. คืน วนเวียนอยู่อย่างนี้ เพราะฉะนั้น การแก้กรรมในที่นี้ ผมเข้าใจว่า ต้องพยายามทำให้เจ้ากรรมนายเวรเราใจอ่อน อโหสิกรรมให้กับเรา และเราก็ต้องอโหสิกรรมให้ด้วย เพราะเราไม่รู้ว่า ในอดีตชาติไปก่อกรรมทำเวรอะไรไว้บ้าง

ส่วนกรรมที่หากตายลง ต้องลงนรกนั้น ทำได้อย่างเดียวคือ ทำบุญหนีกรรมไปเรื่อยๆ จนพ้นวัฏสงสาร หลุดจากวงโคจรไปแล้ว

ผลของกรรมชั่วนั้น ร้ายแรงเสมอ พระท่านถึงสอนว่า เมื่อยังไม่เข้าถึงพระนิพพาน ต้องพยายามสร้างบุญสร้างกุศล รักษาศีล เพื่อป้องกันการสร้างเวรสร้างกรรม และสุดท้ายต้องภาวนา เพื่อให้เกิดปัญญาหลุดพ้นจากวัฎสงสาร

 

แก้กรรมเป็นศัพท์เฉพาะเฉยๆนะ
ที่จริงแปลว่าเลื่อนกรรม

 

กรรมหาเมียไม่ได้นี่เลื่อนเข้า หรือเลื่อนออกจ้ะ

 

เลื่อนเข้าเจ้าค่ะ
เพื่อหลบปรากฏการณ์เมียตายในช่วงภัยพิบัติเจ้าค่ะ

 

แก้กรรม...
ถ้ารู้ว่าไม่ดีแล้วทำทำไม
แก้ที่ใจไม่ดีกว่าเหรอจะได้ไม่ต้องมานั่งแก้กรรมอีก

 

ก็ตอนที่ทำมันไม่รู้ว่าไม่ดีนี่จ๊ะ
เกิดมาตั้งกี่อสงไขยแล้ว
ถ้าไม่แก้กรรมไปก่อนก็ยากที่จะมีโอกาสแก้ใจจ้ะ
โดนซัดอยู่ตูมๆจะให้ตั้งใจศึกษามันก็ยาก

 

กรรมใด ใครก่อ กรรมนั้น รอการสนอง

 

เบิกบุญครับ ด่วน ๆๆๆๆๆๆ

 

อยากแก้สิ แต่ยังไงมันก้อแก้ไม่ได้แล้วนิ เหมือนเวลาไม่เคยย้อนกับ แม่น้ำก้อไม่เคยไหลย้อนขึ้น สิ่งที่ทำไปแล้วก้อกลับไปแก้ไขไม่ได้ มันเป็นอดีตไปแล้ว มีแต่ปัจจุบัน กับอนาคตเท่านั้น ดังนั้นเราต้องทำดีให้ดีกว่าเดิมจะได้ไม่ต้องเสียใจ ในสิ่งที่ทำลงไป แล้วคิดอยากจะกลับไปแก้ไข สิ่งที่ทำผิดพลาดก้อให้เป็นบทเรียน เพื่อสิ่งทำสิ่งที่ดีต่อไปในปัจจุบันและอนาคต

 

อยากแก้ตัวมากกว่า

ละอายใจเวลาเขา(กรรม)ตามมาทัน

 

จากเดิมที่เข้าใจว่า เมื่อเราทำอกุศลกรรมขึ้น ก็จะเสวยผลกรรม 2 ประการคือ ตายแล้วลงนรก และมีเจ้ากรรมนายเวรนั้น

ความเข้าใจดังกล่าวยังไม่ละเอียดพอ เพราะเมื่อวันนี้ได้ความรู้เพิ่มเติมจากหนังสือของแม่ชีทศพร เรื่องสัญญากรรม คือจิตสุดท้ายก่อนตายหรือการกระทำในอดีตชาติที่ฝังใจไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีเรื่องร้าย ก็จะเป็นสัญญากรรมที่ส่งผลมาถึงชาตินี้ แม่ชีทศพรเล่าถึงผู้หญิงโชคร้ายคนหนึ่งที่ชาติที่แล้วถูกคนพยายามข่มขืนโดนการทุบหน้าขา ทำให้ชาตินี้เมื่อจะนั่งสมาธิก็จะรู้สึกปวดขา ซึ่งจะว่าไปแล้วผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ไปสร้างเวรสร้างกรรม แต่เป็นผู้ถูกกระทำต่างหาก ตรงนี้แหละที่เป็นสัญญากรรม

เรื่องที่แม่ชีทศพรเล่า ก็ทำให้นึกถึงเรื่องที่ผมเคยได้ยินมาเรื่องหนึ่งคือ ผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในที่แคบๆไม่ได้ จะทำให้รู้สึกเกิดความกลัวอย่างไม่มีเหตุผล ถ้าสมัยใหม่ก็คงเรียกว่าโรคจิต แต่อันที่จริงเกิดจากสัญญากรรมที่ในอดีตชาติผู้หญิงคนนั้นถูกกักขังจนตายในที่คุมขัง อย่างนี้ก็เป็นสัญญากรรมอย่างหนึ่ง

เพราะฉะนั้น ก็ทำให้เราวิเคราะห์ได้ว่า ทำไมบุคคลคนหนึ่งในชาตินี้ถึงได้กระทำอย่างนั้นอย่างนี้ หรือจะเป็นเพราะสิ่งที่เรียกว่า "สัญญากรรม" ?


อ้อ เกือบลืมไป แม่ชีทศพรท่านก็แนะนำว่าให้อโหสิกรรมที่เราเป็นผู้ถูกกระทำ รวมทั้งขออโหสิกรรมในกรรมไม่ดีที่เราเป็นผู้ก่อ เลิกแล้วต่อกัน

(รายละเอียดการแก้กรรมตรงนี้ ตัวผมเองยังไม่ละเอียดพอ ต้องสอบถามผู้รู้อีกครั้ง)

นึกขึ้นได้ รีบมาบอกไว้ เพราะกลัวเดี๋ยวจะ...กลายเป็นเวรเป็นกรรม...