พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

สวัสดีเช้าวันศุกร์.ค่ะ
pig_cryy2
จ๊ากกกกก..ใส่รูปผิด ฮ่า..ฮ่า (เปลี่ยนใหม่)
;aa32

ไม่ได้หายไปไหน..จ้ะ พอดีช่วงนี้งานก็ยุ่ง..คนก็ยุ่ง(ไม่ต้องสงสัย..ว่าใคร
ก็ใคร..คนนั้นที่มาจากพัทลุงนั่นแหละ ฮ่า..ฮ่า )
กร๊าก.กกกกก กลับจากวัดถ้ำเพชรนาคา ลพบุรี..จะพาไปปล่อยวัด
ที่มิกกี้..จะได้รู้ว่ามีใครต่อใครตามมาบ้าง..
เพราะวัดนี้มีเรื่องเล่า ทั้งชาวลับแล และลูกหลานปู่นาคา ย่านาคี
กลับจากวัดมีเรื่อง..เล่า ตรึม.มมมมมม

จ๊าก.กกกก ไม่รู้จะเล่าเรื่องรัยดี..เด๋ว.วว กลับจากลพบุรี จะมาเล่ารวบยอด..เลย เน้อ..
เอาเรื่อง..ธิดาพญานาคก่อน..วันเททองหล่อพระบรมรูปพระเจ้าตากที่วัดแจ้ง
พอพิธีเสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้ว ตอนบ่ายก็พาไปวัดถ้ำน้ำทิพย์ อิอิ..
ไปพบท่านเจ้าอาวาสวัด แล้วได้สนทนากัน..พอสนทนาจบแล้ว
ก็ขอให้หลวงพ่อ ประพรมน้ำมนต์ให้ ...หุหุ ธิดาพญานาค (ทำผมจุกข้างบนซะด้วย)
ก็คลานเข้าไปหาหลวงพ่อ แต่ท่าทาง..อิอิ ที่เข้าไป คุณนายเล่นเอาหัวนำหน้า
แล้วส่ายหัวเข้าไป..เหอ..เหอ.. หลวงพ่ออยู่ด้านหน้า เห็นแล้วบอกว่า
ส่ายหัวเข้ามาเชียว..
พี่อยู่ด้านหลังก็เห็นเหมือนหลวงพ่อ..ยังว่า
สัญชาตญาณ..เดิม ออก.. กร๊าก.กกกกกกก

 

ดีนะ ไม่โดนคำว่า "ไสหัวปายยยย" เอิ๊กกก ๆๆๆๆ :boo:

 

มาการฝึกเดินธาตุกันหน่อย

จริงๆการฝึกเดินธาตุครูบาอาจารย์ท่านบอกว่าดี เป็นการปรับสมดุลธาตุในร่างกายเราแล้วยังเป็น การปรับสมดุลของธาตุรอบกายเราด้วยเด๋วจะหาบทความมาให้ แต่ที่ฝึก นะมะพะธะ
เป็นการปรับ ธาตุ ดินน้ำลมไฟ แต่แล้วแต่ภาวนานะ สามารถทำสมาธิได้แน่นไม่หลุดง่ายด้วย

ครูบาอาจารย์ท่านบอกว่าถ้าเราภาวนา พุทโธ ตัวเราจะลอย แต่เราภาวนา นะมะพะทะ
เราจะไม่ลอยนะครับ มีหนังสือพี่ผมเพิ่งซื้อมาน่าอ่านมากซึ่งรวบรวมเอาที่ผมหาได้จากในเนตแล้วมีบทความที่น่าอ่านอีกมากชื่อเด๋วจะเอามาลงนะ

นะมะพะธะ มโนมยิทธิ ยังไม่เคยฝึกกำลังจะฝึก
นะมะพะทะ เดินธาตุ ฝึกไปบ้างแล้ว

ธาตุกรรมฐานและยอดวิชาเดินธาตุ


เว็บนี้มีชื่อหนังสือด้วยจ้า

 

ซื้อมาแล้วน่าอ่านมากจ้า

ต้องตั้งแม่ธาตุใหญ่

นะโมพุทธายะ

ตั้งธาตุ

นะมะพะทะ

ธาตุกรณี

จะภะกะสะ

หนุนด้วยแก้ว

นะมะอะอุ

ในหนังสืออธิบายละเอียดมาก

ผมชอบอักขระอยู่แล้วสวดมนต์ ตัวพวกนี้บ่อยเลยจำได้ไม่ยาก
แต่มันก็ยากหน่อยที่จะทำให้ได้จ้า สู้ๆๆๆๆนะ

 

ส่ายยังไงหนอ... นึกภาพตามไม่ออก 555+ ต้องให้พี่มิ๊กทำให้ดูหนอ

ปล. รีบๆกลับมาเล่านะคะ จะรอฟังอย่างใจจด ใจจ่อค่าาาาา

 

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามค่ะ

เมื่อคืนลองภาวนา นะมะพะธะ โงกแล้วโงกอีก สงสัยจะไม่เหมาะกับเราล่ะมั้งเนี่ย แต่คิดไปคิดมาก็ลืมกำหนดภาพพระไว้ขณะที่นั่งภาวนาด้วยค่ะ เดี๋ยววันนี้ลองใหม่อีกที

เมื่อคืนฝันถึงเงื่อนไขอะไรบางอย่าง ที่เราต้องตามหา หรือคิดคำตอบ... มีคำใบ้มาให้หกคำ แต่จำไม่ได้แล้วว่าใบ้ว่าอะไร เป็นแผ่นสี่เหลี่ยม มีคำอยู่แผ่นละ 1 คำ ต่อกัน ลอยอยู่บนน้ำทะเล (มั้งคะ เพราะเป็นคลื่นๆ) .... แล้วเหมือนน้องชายเราขู่เราว่า ถ้าเราคิดคำตอบได้ หรือเราทำได้อะไรนี่แหละ จะฆ่าเราจริงๆนะ ประมาณนี้ แต่เราก็ไม่กลัว ก็เหมือนจะยังหาคำตอบอยู่นั่นเองค่ะ ในฝันนั้นพ่อเป็นคนพาเดินไป แต่พ่อแทบจะไม่พูดอะไรกับเราเลย พาเดินไปอย่างเดียว พอเราบอกว่า น้องพูดแบบนี้ พ่อก็ไม่ได้ว่าอะไร พาเราเดินจนไปเจอคำใบ้นั่นแหละค่ะ

หลังจากนั้นเราก็เดินไปหาชุดมาเปลี่ยน เพื่อจะไปไหนก็ไม่รู้ จำได้นิดเดียวเอง แล้วก็ตื่นค่ะ

 

ปล. ไปถามผู้รู้มาค่ะ... เขาบอกว่า เป็นเพราะจิตใจว้าวุ่น จึงฝันแบบนั้น

สงสัยหมกมุ่นกับการที่สมาธิไม่ค่อยก้าวหน้ามากเกินไป สงสัยต่อไปนี้ ต้องวางความรู้สึกนั้นลงค่ะ แล้วทำแบบสบายๆดีกว่า

 

ตั้งใจปฎิบัติก็ดีแล้วนะครับ ก้าวหน้า ก้าวหลัง ยังไงก็ลุยต่อ

ปฎิบัติแล้ว ถ้ารู้สึกว่า กิเลส น้อยลง ยิ่งเยี่ยม


วันนี้ลองนั่งไปสักพักแล้วตั้งใจโงกดูสิ ดูสิว่าจะโงกไหม 555

 

มะมีไรหรอกค่ะคุณมุกมิ๊ก

แค่อยากจะคุยและบอกอะไรนิดหน่อยแก่น้องเขานะค่ะ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=PxfrUmu_v44&feature=related]MV เป็นเพียงแค่ฝัน - ลูกปัด [HQ] - YouTube[/ame]

ถ้าเป็นอย่างในวีดีโอนี้เป็นเพียงแค่ฝันก็คงจะดี

 

pack กระเป๋ากลับบ้านเก่าแร้วจร้า

 

เงียบจัง ท่านประธานหายห้องนี้ก็ดูเงียบไปเรยหนอ...ปยานาค
มาแว้ววว ตามคำสัญญา นิยายประโลมโลก ชื่อเรื่องว่ากระไรดีหนอ?
คิดชื่อเรื่องไม่ออก เอาเป็นว่าอ่านเพลิน ๆ นะจ้ะ

-------------------------------------------

ครั้งหนึ่งนานแสนนานมาแล้ว ไม่รู้ว่านานแค่ไหน
ณ ดินแดนไกลโพ้น....ยังมีเมืองหนึ่งซึ่งเจริญรุ่งเรือง
มีพระราชาผู้ทรงทศพิศราชธรรม พระราชามีพระสหายสนิทคนหนึ่ง
เขาเป็นสามัญชนธรรมดา แต่ที่ไม่ธรรมดานิดหน่อยคือเขามีฐานะพอจะมีกิน
หรือเรียกว่าเศรษฐีใหญ่ในเมืองนั้น

ทั้งคู่เคยไปร่ำเรียนวิชาที่เมืองตักศิลาร่วมกันตั้งแต่ยังหนุ่ม มีนิสัยไปในทางเดียวกัน
ถูกอกถูกใจกันจึงคบเป็นสหายสนิทมาเนิ่นนานหลายปี
เมื่อภรรยาของเศรษฐีได้ให้กำเนิดบุตรสาว พระราชาจึงทำการสู่ขอธิดาเศรษฐีเพื่อให้เป็นคู่หมั้นของพระราชโอรสองค์โต

เศรษฐีดีใจมากที่มีโอกาสได้เกี่ยวเนื่องเป็นพระญาติกับพระราชาจึงตอบตกลงทันใด...

 

ครั้นเมื่อเวลาผ่านไป ธิดาเศรษฐีเจริญวัยขึ้น นางได้รับการตั้งชื่อว่า "รัศมี" มีความงามพร้อมสมวัย
เมื่อรัศมีถึงวัยออกเรือน พระราชาก็กำหนดพระราชพิธีอภิเษกสมรสขึ้น


ก่อนงานพระราชพิธีจะเกิดขึ้นหนึ่งวัน รัศมีพร้อมสาวใช้นางหนึ่งแอบลอบออกจากเมืองไป
นางเดินข้ามสะพานไม้แห่งหนึ่งในขณะที่ตะวันคล้อยลงทางทิศตะวันตก
อากาศหนาว แต่ดวงอาทิตย์ยังคงสวยงาม แสงอาทิตย์กระทบผืนน้ำเป็นประกาย

สวยงามเหลือเกิน...ไม่รู้ว่าเมื่อไหรจะมีโอกาสได้มาที่นี่อย่างสบายใจอีกครั้ง
พรุ่งนี้นางก็จะเปลี่ยนฐานะ กลายเป็นสะใภ้หลวง คงหาโอกาสเที่ยวเล่นสราญใจไม่ได้อย่างเก่า
นางรำพึงรำพันกับสาวใช้คนสนิท รวมถึงเรื่องที่ไม่เคยแม้แต่จะพบหน้าพระคู่หมั้น

เสียงใบไม้ถูกย่ำ มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา ไม่ผอม ไม่อ้วน ดูล่ำสันแข็งแรง
ผมสีดำสนิท ท่าทางองอาจเหมือนทหาร

รัศมีทักทายเขาเสียงใส "สัญชัย เจ้ามาพบข้าหรือ ดีจริง ไม่คิดว่าจะได้เจอเจ้าที่นี่"
สัญชัยผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องของรัศมีห่าง ๆ พยักหน้าเบา ๆ ท่าทางหน้าตาดูไม่ค่อยสบายใจนัก
เขามานั่งเงียบ ๆ มองดูรัศมีที่กำลังยืนชื่นชมพระอาทิตย์กำลังลาลับขอบฟ้าช้า ๆ
อากาศหนาวเย็นลงเรื่อย ๆ และไม่นานแสงอาทิตย์ก็เริ่มเลือนราง
สาวใช้เตือนรัศมีเบา ๆ ให้รีบกลับเรือน เพราะยังมีหลายสิ่งที่ต้องจัดเตรียม

รัศมีโบกมือลาสัญชัย...แต่ยังไม่เริ่มออกเดินกลับ สัญชัยก็โพล่งขึ้นมา
"หนีไปกับข้ารัศมี" เสียงเขาหนักแน่น "หนีไปเริ่มชีวิตใหม่กับข้า"
รัศมีหยุดกึก หันขวับ "ข้านึกว่าเราคุยเรื่องนี้กันจบแล้วเสียอีก เจ้าไม่ได้ฟังที่ข้าเคยบอกเจ้าหรือไงสัญชัย"

สัญชัยส่ายหน้า "ข้าปล่อยเจ้าไปไม่ได้ เรารักกัน เจ้าก็รู้"
"ข้าบอกเจ้าเป็นหนที่ร้อยแล้ว ข้าทิ้งท่านพ่อและผู้คนของข้าไปไม่ได้ โทษฐานการหนีงานอภิเษกสมรส หนักหนาแค่ไหนเจ้าก็รู้"
"ข้ารักเจ้าก็จริง แต่ความรักของข้าที่มีต่อเจ้านั้นมันไม่มากพอ ข้าขอโทษ"
รัศมีกล่าวจบก็เดินจากมาโดยไม่ฟังสัญชัยอีก


สัญชัยทิ้งตัวลงอย่างหมดแรง หมดอาลัยในชีวิต
นางที่รักกำลังจะแต่งงานกับคนอื่นในวันพรุ่งนี้
เขานั่งจมจ่มอยู่กับคืนวารเก่า ๆ ใบหน้าของรัศมีในอดีตผุดขึ้นมา
ตะวันลาลับโลกไปนานแล้ว แต่เขายังนั่งอยู่ตรงนั้นอีกเนิ่นนาน...

 

ขอดูเรตติ้งก่อน ถ้าไม่ดีก็ไม่ลงต่อแระ อิอิ

 

แวะมาฝากข่าวนิดนึง
พยานาคที่เขาสมโภชน์ เป็นหลวงปู่ภุชงค์
นักปฏิบัติท่านนึงบอกมา เพราะท่านสื่อได้(kiss)(kiss)

 

เพิ่งกลับจากวัดถ้ำเพชรนาคา ลพบุรีค่ะ เจอเพื่อนๆ หลายคนเลย ^^

 

รีบเล่าหนอมาด่วนเลยน๊ะ

 

อย่าเพิ่ง ..นินอยนะคะมาตามอ่านเรื่องราวแล้วจ้า น้องตาลจ๋า

เล่าต่อค่ะ...

 

หลังจากกลับมาถึงบ้านพี่เสือ ก็แอบเหล่มณีนาคาบนหิ้งเล็กน้อย แล้วก็เห็นฟองฟ่อดๆ ตามภาพ (สงสัยจะได้รับบุญกันเต็มที่)

 

มณีนาคาองค์เดียวกัน แต่สีไม่เหมือนกัน แปลกจังแฮะ...