สุขของพระพุทธเจ้า

สุขของพระพุทธเจ้า


ปัญหา ความสุขของคนธรรมดาสามัญกับความสุขของพระพุทธเจ้ามีลักษณะแตกต่างกันอย่างไร ?


พุทธดำรัสตอบ “ ดูก่อนพราหมณ์ โคใช้ ๑๔ ตัว ของเราไม่มีเลย แต่ของท่านหายไปได้ ๖๐ วันเข้าวันนี้ ดูก่อนพราหมณ์ เพราะเหตุนั้น เราจึงเป็นผู้มีความสุข

“ ดูก่อนพราหมณ์ งาทั้งหลายอันเลว มีใบหนึ่งและสองใบในไร่ของเรา ไม่มีเลย ..... เพราะเหตุนั้น เราจึงเป็นผู้มีความสุข

“ ดูก่อนพราหมณ์ หนูทั้งหลายในฉางเหล่าย่อมไม่รบกวนเรา ด้วยการยกหูหางขึ้นแล้วกระโดดโลดเต้น ..... เพราะเหตุนั้น เราจึงเป็นผู้มีความสุข

“ ดูก่อนพราหมณ์ เครื่องลาดของเรา ใช้ตั้งเจ็ดเดือนไม่ดารดาษด้วยสัตว์ทั้งหลายที่เกิดขึ้น ..... เพราะเหตุนั้น เราจึงเป็นผู้มีความสุข

“ ดูก่อนพราหมณ์ หญิงหม้าย บุตรธิดา มีบุตรคนหนึ่งและสองคนของเราไม่มีเลย..... เพราะเหตุนั้น เราจึงเป็นผู้มีความสุข

“ดูก่อนพราหมณ์ แมลงวันมีตัวอันลาย ไต่ตอมบุคคลผู้หลับด้วยเท้า (ของมัน) ย่อมไม่ไต่ตอมเราเลย ..... เพราะเหตุนั้น เราจึงเป็นผู้มีความสุข

“ ดูก่อนพราหมณ์ ในเวลาใกล้รุ่ง เจ้าหนี้ทั้งหลายย่อมไม่ทวงเราเลยว่าท่านทั้งหลายจงให้ ท่านทั้งหลายจงให้ ..... เพราะเหตุนั้น เราจึงเป็นผู้มีความสุข



พหุธิติสูตรที่ ๑๐ ส. สํ. (๖๖๙)
ตบ. ๑๕ : ๒๕๐-๒๕๑ ตท. ๑๕ : ๒๓๗-๒๓๘
ตอ. K.S. I : ๒๑๕-๒๑๖

125

 

ทำให้นึกถึงนิทานเรื่องนัสรูดิน ที่มีคนมาบ่นกับนัสรูดินว่าบ้านเขาคับแคบไม่มีความสุข

 

ขออนุโมทนาสาธุ ธรรมใดที่ท่านสำเร็จแล้ว ขอข้าพเจ้าสำเร็จด้วยเทอญ สาธุๆๆ

 

ความสุข และความทุกข์ของพระพุทธเจ้า และพระอรหันต์ ไม่มี
ไม่มีอะไร ให้สุข หรือทุกข์ ทุกอย่างเป็นธรรมดาธรรมชาติของมัน จึงไม่มีอะไรที่จะทำให้สุขหรือทุกข์

 

ไม่มีสุขใดเสมอเหมือน การปล่อยวาง และ การสำรวมในธรรม

 

บางท่านที่ยังศึกษาและปฏิบัติธรรมมาไม่มากนัก เมื่อมาอ่านจากสำนวนบางคนอาจเข้าใจผิดได้ เพราะคนทั่วไปเขาปฏิบัติธรรมเพื่อความสุข เพื่อพ้นทุกข์ การที่เรากล่าวว่าเป็นพระอรหันต์ สุขหรือทุกข์ไม่มี เขาอาจจะขัดแย้งกับความรู้สึกตัวเองได้ว่า แล้วจะปฏิบัติธรรมไปทำไม ถ้าสุขก็ไม่เอา เราควรอธิบายเสริมว่า พระพุทธเจ้า พระอรหันต์ ท่านไม่ยินดีในสุข(ทางโลก) ไม่หวั่นไหวในทุกข์(ทางโลก) ท่านยอมรับกฏธรรมดาของโลก สุขของท่านคือสุขที่เกิดจากการไม่ปรารถนาใดๆ เลย ไม่ยึดมั่นในขันธ์ 5 อีกต่อไป สุขที่สุดคือ นิพพานชาติสุดท้ายเลิกเวียนว่ายตายเกิดอีกตลอดกาล เจริญในธรรมทุกท่าน....

 

=====

การเผยแผ่พระธรรม จึงควรให้ความกระจ่าง บางครั้งก็จำเป็นที่จะต้องใช้ กุศโลบายอันแยบคาย เพราะเหตุแห่งผู้รับฟังมีหลายระดับชั้น ขอบคุณที่ท่านชี้แนะ ท่านกล่าวได้เหมาะสมแล้วครับ วิถีแห่งการเผยแผ่พระธรรมจึงเป็นสิ่งสำคัญที่ ผู้กล่าวแสดงธรรมควรตระหนักและรอบคอบเพื่อยังประโยชน์แก่ผู้รับฟังให้มากที่สุดครับ ขออนุโมทนาครับ

 

"น้อยหนึ่งของตัวเราก็ไม่มีในที่ไหนๆ
น้อยหนึ่งของใครๆก็ไม่มีในตัวเรา...
ในที่ไหนๆก็ไม่มีน้อยหนึ่งของใครๆ "
อนุโมทนาสาธุกับทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านครับ
"ไม่เที่ยง เกิดดับ"

 

ขออนุโมทนาแก่ท่านเจ้าของกระทู้และทุกท่านที่มารับการเผยแผ่ สาธุ สาธุ สาธุค่ะ