เกจิเรืองนามแห่งแดนใต้และไสยเวท...

อธิการคง วัดพรุพ้อ สวยไหมครับ ?ได้มานานแล้ว

 

ไปเช่า พระปิดตาตะกั่วเก่านมควาย ของ อ.นำ รุ่น 2 ปี2555 นี่เอง ไม่ทราบดีไหมครับ

และเกจิทางสายเขาอ้อที่ยังมีชีวิตอยู่ที่ผมเช่ามาก็ ลพ.คล้อย ดีไหมครับ

จริง ๆ ผมชอบนะสายนี้ ปลุกเสกเป็นทีมดี

 

เหรียญอาจารย์นำ รุ่นแรก พ.ศ. ๒๕๑๙
บล็อกประสบการณ์ วัดดอนศาลา พัทลุง

 

เหรียญพระอาจารย์นำ วัดดอนศาลา
รุ่นแรก พ.ศ.2519 บล็อกลาแตกบาง

 

เข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้พระสายใต้ครับ

ไอ๊ ย๊ะ มี แต่ พระ หรอย หรอย ทั่ง เพ

 

พี่เอามาแลกกับยาดมผมมั๊ยครับ อันนี้แรงใช้ได้เลยครับ


หรือพี่ชอบแบบใหญ่ๆ ผมก็มีครับ[/QUOTE]

5555 มาฮาครับ
ชอบมุขนี้จริง

 

เห็นแล้ว ชื้นใจ สวยมากครับ

 

สุดยอดครับ

แอบมาดูหลายวันแระ ไม่มีใครอัพซะที
แอบมาดัน อือื เผื่อได้ความรู้เพิ่ม

กราบบูรพาจาร์ ทั้งหลายทั้งปวงครับ

 

สวัสดีครับพี่นวลและพี่ๆทุกท่าน....แวะมาติดตามครับ...
ขอทราบประวัติหลวงพ่อภัทร วัดโคกสูงครับ

 

สวัสดีค่ะน้องจันทร์คับ.....
พี่หาลิงค์เจอประวัติ ของอาจารย์ภัทร วัดโคกสูง
เขียนโโดย สุวัฒน์ เหมอังกูร

บทความเกี่ยวกับ หลวงพ่อภัทร แห่งวัดโคกสูง นี้ เคยลงพิมพ์เป็นตอน ๆ ในหนังสือพระเครื่องกรุงสยาม เล่มปีที่ 2 ฉบับที่ 18 เป็นตอนแรก

บทความที่ลงในนิตยสารพระเครื่องกรุงสยามฉบับที่ 18 (ตอนที่ 1 )

เรื่องราวที่ผู้เขียน จะเสนอต่อท่านผู้อ่านเกี่ยวกับพ่อหลวงแห่งวัดโคกสูงต่อไปนี้ เป็นการเขียนเรื่องของพระสุปฎิปันโน ที่ผู้เขียนมีความภาคภูมใจอย่างยิ่ง เพราะท่านเป็นพระทรงอภิญญา ที่ผู้เขียนใฝ่ฝันมานานว่า จะได้กราบไหว้เป็นอาจารย์ และเมื่อพบกับท่าน 2 - 3 ครั้ง ก็นึกย้อนไปถึงความฝันที่อยากพบเกจิอาจารย์ที่เก่งจริง โดยสามารถสัมผัสได้ด้วยตัวเอง และได้รับวัตถุมงคลจากมือของท่านโดยตรง ความคิดและความใฝ่ฝันนี้ เกิดจากการได้อ่านประวัติของเกจิอาจารย์ต่าง ๆ ซึ่งเขียนโดยศิษย์ผู้ใกล้ชิด และท่านผู้เขียนเหล่านั้นมีโอกาสได้พบกับอภินิหารต่าง ๆ ด้วยตัวเอง มีโอกาสได้รับวัตถุมงคลจากมือองค์อาจารย์ของท่าน ทำใหผู้เขียนอยากมีโอกาสแบบนั้นบ้าง สำหรับองค์ที่เก่ง ๆ ส่วนใหญ่จะล่วงลับไปหมดแล้ว

ณ บัดนี้ ผู้เขียนได้พบซึ่งพระอริยสงฆ์ ที่มีความเข้มขลัง พลังจิตสูง และอยากเล่าให้ผู้อ่านฟัง โดยมีจุดประสงค์เพื่อเทิดทูนเกียรติคุณของอาจารย์ ที่ผู้เขียนเคารพศรัทธาอย่างสูงสุด ท่านคือ หลวงพ่อภัทร ฉายา ภัทริโย แห่งวัดโคกสูง ถัทธิยาราม อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ซึ่งต่อไปผู้เขียนบอกกล่าวนามว่า " พ่อหลวง " ตามภาษาของชาวใต้ และท่านมักจะแทนตัวด้วยคำนี้เสมอ
โดยผู้เขียนได้ไปกราบท่านไม่ถึง 1 ปี จึงไม่ทราบประวัติขององค์ท่านเท่าใดนัก และก็ไม่เคยถาม ส่วนใหญ่การเขียนประวัติเกจิอาจารย์ มักจะมีเรื่องราวตั้งแต่เกิด ที่เน้นกันมากก็คือ การศึกษาพุทธาคม กับองค์อาจารย์ของท่าน แต่สำหรับผู้เขียน คงจะไม่กล่าวถึง เนื่องจากไม่กล้าถามท่าน ประกอบกับความเห็นส่วนตัวของผู้เขียนไม่เหมือนกับคนอื่น ๆ นั่นคือ ผู้เขียนเห็นว่า พระเกจิที่เก่ง ๆ จะต้องเก่งด้วยตัวเอง อาจารย์เป็นเพียงผู้สอนวิธีเท่านั้น จะขลังแค่ไหนขึ้นอยู่กับการฝึกฝนจิต ความมุมานะ และความเพียรของแต่ละคน
เพราะวิชาอาคม ไม่เหมือนกับวิชาวิทยาศาสตร์ ภูมิศาสตร์ ภาษาศาสตร์ หรือวิชาอื่น ๆ ที่พวกเราเคยร่ำเรียนกันมา ท่านผู้อ่านลองพิจารณาจากความเป็นจริงดูก็ได้ ลูกศิษย์ของอาจารย์ที่เก่ง ๆ ในอดีต ไม่เห็นองค์ไหนมีชื่อเสียงโด่งดัง และได้รับความเชื่อถือในด้านวัตถุมงคลเท่าองค์อาจารย์ ลองไปอ่านประวัติดูสิครับ อาจารย์ของท่านไม่ใช่เกจิอาจารย์ที่โด่งดังในอดีต เพราะฉนั้น ผู้เขียนจะผ่านในเรื่องต่าง ๆ เหล่านี้ไปและจะเล่าเฉพาะอภินิหาร และความเข้มขลังศักดิ์สิทธิ์ แห่งองค์พ่อหลวงเท่านั้น


​

 

​

เมื่อผู้เขียนไปกราบท่านครั้งแรก ก็มีความคิดเหมือนกับคนอื่น ๆ คือต้องการไปกราบเพื่อเป็นศิริมงคล และขอวัตถุมงคล เครื่องรางของขลัง สิ่งที่ผู้เขียนอยากได้มากก็คือ ตะกรุด แต่เป็นที่ทราบกันว่า ท่านไม่ค่อยให้ใครง่าย ๆ ความหวังที่จะได้ และ ไม่ได้ จึงมีเท่า ๆ กัน ผู้เขียนเลยไม่คิดอะไรมาก ได้แต่อธิษฐานในใจขอให้ท่านเมตตา ​

เหตุที่ผู้เขียนอยากได้ก็เพราะ ท่านไม่ค่อยให้ใครนั่นเอง เพราะท่านถือว่าของท่านดี มีคุณค่า คนที่รับไปต้องมีความศรัทธาและนำไปใช้ประโยชน์ คนที่ไม่เชื่อท่านและไม่เคารพนับถือศรัทธาท่าน ท่านจะไม่แจกให้ ท่านผู้อ่านอาจจะสงสัยว่า แล้วท่านรู้ได้อย่างไร ว่า ใครศรัทธาจริงหรือไม่ คำตอบคือ ถ้าท่านติดตามผู้เขียนไปเรื่อย ๆ ก็จะทราบเอง เกี่ยวกับความเห็นของผู้เขียนในเรื่องนี้ ประกอบกับการปฎิบัติของท่าน จริง ๆ แล้ว ทำให้ผู้ที่ได้รับวัตถุมงคลของท่าน มักจะนำไปใช้เป็นส่วนใหญ่ ไม่ได้นำไปวางทิ้งโดยเปล่าประโยชน์ อุตสาหะ ความอดทนและพลังจิตมาก ยิ่งเป็นสิ่งทรงค่า ผู้ไม่ศรัทธาจริง ๆ จึงไม่สมควรจะได้รับ ดังนั้น ผู้เขียนจึงตั้งจิตว่า เมื่อได้รับตะกรุดจากหลวงพ่อแล้ว จะพกติดตัวตลอด ด้วยแรงแห่งการอธิษฐาน ท่านจึงรับปากว่า จะทำให้ โดยบอกให้ผู้เขียนมารับในครั้งถัดไป คือช่วงก่อนออกพรรษา ประมาณกลางเดือนตุลาคม 2538 เมื่อถึงเวลานัด พอไปถึงท่านเตรียมไว้ให้เรียบร้อย และทำพิธีมอบอย่างเป็นการเฉพาะกิจจริง ๆ​

ตะกรุดชุด 3 ดอก ชุดแรกที่พ่อหลวงทำให้ผู้เขียน ปกติจะใช้คาดเอว แต่ผู้เขียนรวบมาพันไว้สำหรับพกในกระเป๋า

 

​

<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" height="100%"><TBODY><TR><TD height="100%" vAlign=top>

ด้วยความเชื่อมั่นศรัทธา ผู้เขียนจึงใช้ติดตัวเป็นประจำ และเดินทางไปกราบท่านบ่อยครั้ง ในการเดินทางไปครั้งที่ 3 ผู้เขียนขับรถที่เพิ่งออกใหม่แต่มีทะเบียนเรียบร้อยแล้ว โดยตั้งใจว่าจะนำรถคันนี้ไปให้ท่านพ่อหลวงทำพิธีเจิมรถและพรมน้ำมนต์ ตามความเชื่อของพวกเราชาวพุทธ ที่มักจะปฎิบัติกันเช่นนี้ เพื่อความเป็นสิริมงคล และคุ้มครองให้บังเกิดความแคล้วคลาดจากอันตรายทั้งหลาย เมื่อเดินทางไปถึงหาดใหญ่ ผู้เขียนก็นำรถเข้าจอดพักที่โรงแรมเซ็นทรัล สุคนธา จำได้ว่าเป็นวันพฤหัสบดี แต่จำวันที่ไม่ได้ เวลาประมาณ 3 ทุ่มเศษ หลังจากนั้นก็ไม่ได้นำรถออกจากโรงแรมอีก จนกระทั่งกลับ ในระหว่างอยู่หาดใหญ่ ได้รับความอนุเคราะห์จากคุณกู้ หาดใหญ่ และ คุณสุธรรม ว่องวีระ ในการพาไปกราบพบพ่อหลวง ในใจของผู้เขียน นึกอยู่ตลอดเวลาว่า จะพูดขอให้ท่านเจิมรถ แต่ไม่กล้า เพราะยังไม่ได้ใกล้ชิดกับท่าน เกรงว่าจะเป็นการไปรบกวนท่าน ประกอบกับผู้เขียนสังเกตดูแล้ว ยังไม่เห็นมีใครนำรถไปให้ท่านเจิม จึงคิดว่าท่านคงไม่ทำพิธีให้กับใคร​

​

​

​

โดยเรื่องนี้ ผู้เขียนไม่ได้ถามหรือบอกความประสงค์กับใครเลย จนกระทั่งเช้าวันอาทิตย์ ผู้เขียนจึงออกเดินทางกลับกรุงเทพฯ แต่เช้า โดยแวะไปกราบลาพ่อหลวงถึงวัดประมาณ 7.00 น. พอจอดรถเรียบร้อย จึงเดินขึ้นบนกุฎิของท่าน ซึ่งเป็นทั้งที่พัก เป็นศาลาทำบุญ เป็นพระอุโบสถไปในตัว มีความกว้างขวางมากพอสมควร มองเห็นท่านนั่งยอง ๆ อยู่โดยมีลูกศิษย์คุกเข่าอยู่ข้าง ๆ ​

เมื่อผู้เขียนเดินเข้าไป พ่อหลวงก็ลุกขึ้นยืน ในมือถือตลับเงินที่มีแป้งสำหรับเจิมอยู่ในนั้น และเดินสวนออกมาพร้อมลูกศิษย์ที่อุ้มขันน้ำมนต์มาด้วย ผู้เขียนจึงนั่งลงยกมือไหว้ท่าน และหันไปถามลูกศิษย์ว่า จะไปเจิมรถใคร ลูกศิษย์ตอบว่า ก็เจิมรถพี่ยังไงละครับ​

ท่านผู้อ่านที่เคารพครับ ความรู้สึกของผู้เขียนตอนนั้น มึนงงไปหมด ขนลุกซู่ ดีใจจนบอกไม่ถูก ไม่ใช่ดีใจจะได้เจิมรถ แต่ดีใจที่ได้พบพระสงฆ์ผู้ประเสริฐ มีพลังจิต และญาณสมาธิสูงเยี่ยม ที่สำคัญคือ ท่านให้ความเมตตาอย่างมาก ท่านล่วงรู้ถึงความตั้งใจของผู้เขียน ที่ต้องการนำรถมาให้ท่านเจิม ทำให้ผู้เขียนรู้แล้วว่า ท่านไม่ใช่ธรรมดา เพราะการจะปฎิบัติให้ถึงระดับรู้จิตใจคน หรือที่เราหมายถึงว่ามี เจโตปริญญาณนั้น ต้องใช้ความเพียรอย่างเอกอุ ไม่เพียงแต่เท่านั้น ญาณสมาธิของท่านยังแจ่มชัด และกว้างไกลเป็นอย่างยิ่ง ท่านสามารถรู้ได้ทุกเรื่อง เพียงแต่จะพูดหรื่อไม่เท่านั้น และนอกเหนือจากสิ่งเหล่านี้ ความสามารถทางพุทธาคม ความกล้าแข็งของพลังจิต และความเข้มขลังศักดิ์สิทธิ์ยังยอดเยี่ยม ไม่เป็นสองรองใครในยุคปัจจุบัน ที่ผู้เขียนกล้าพูดเช่นนี้ ไมได้มีเจตนาพูดให้เกินเลย หรือพูดในลักษณะของการเชียร์ แต่เป็นเพราะผู้เขียนได้สัมผัสด้วยตัวเองมาแล้ว จึงกล้าที่จะเสนอต่อท่านผู้อ่าน​

มีหลายสิ่งหลายอย่าง ในส่วนที่ผุ้เขียนได้ประสบมา และอยากเล่าให้ฟัง แต่ต้องขอพักไว้ตรงนี้ก่อน โดบผู้เขียนจะขอย้อนไปถึงเรื่องราวในอดีต ที่ผ่านมาเกี่ยวกับตัวพ่อหลวงที่ผู้เขียนได้รับฟังจากลูกศิษย์คนอื่น ๆ ของท่าน ในด้านผลงานและความศักดิ์สิทธิ์ มิใช่ประวัติส่วนตัวของท่าน​

มีที่น่าสนใจ เรื่องวัดถุมงคล...ฯลฯ​

อ้างอิงจากลิงค์...บทความซึ่งลงไว้น่าอ่านมากค่ะ​

ราชันดำบอร์ด - หลวงพ่อภัทร วัดโคกสูง​

​

</TD></TR><TR><TD vAlign=bottom><HR SIZE=1 noShade>เจ้าหน้าที่ดูแลเว็บ</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

ขอบคุณมากๆครับพี่นวล .....
อ่่านเพลินไปเลยครับ เรื่่องราวของท่านน่าสนใจมากๆ

 

อยากทราบด้วยครับ รอคุณ nuanpan มามอบความรู้ให้ครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ

 

หวัดดีจ้าพี่นวล สบายดีนะคะ่

 

-------------ท่านยังอยู่ไหมครับ ผมอยู่สงขลานะ
--------------ทำไมไม่รู้จักเน้อ หุหุ

 

รอเจ้าของกระทู้มาลงบทความและรูปพระ ของ ลพ.พัฒน์ ลพ.กล่อม จ.สุราษฎร์ธานีครับ^^

 

สวัสดีค่ะ
ถ้าพื้นไกลจากสงขลา เดี่ยวนวลต้องหาข้อมูลก่อนนะคะ.........

ขอบคุณทุกท่านค่ะที่ติดตาม พอดีห่างหายจากกระทู้ไปนานค่ะ..........
ขอบคุณค่ะที่ยกกระทู้ขึ้นมาอีกครั้ง แต่หากท่านใดมีข้อมูลพระสายใต้
นำข้อมูลมาลงได้เลยนะคะ

ขอบคุณและอนุโมทนาบุญค่ะ....

 

ประวัติปฏิปทา พ่อท่านเสมาะ วัดรังสิตาวาส จ.ยะลา (ดาโต๊ะเสมาะ) : เว็บ-พระ.คอม

ประวัติ หลวงพ่อเสมาะ วัดรังสิตาวาส จ.ยะลาครับ น่าศรัทธา

 

ไม่มีข้อมูลพระสายใต้หรอกครับคุณนวล แต่อยากได้พระสายใต้ อิ.....