พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

สวัสดีตอนเช้าค่ะ ทุกๆท่าน
กะว่าจะหยุดอ่านหนึ่งวันเพราะปวดหัวไมเกรนจัง แต่ก็ทนไม่ได้ต้องเข้ามาอ่านค่ะติดจริงๆนะเนี่ย:z13

 

กินรี นาคา นาคี ทั้งหลายหายไปไหนกันหมดหนอ วันนี้เค้าต้องไปดูงานข้างนอก กลับมาแล้วจะมารายงานตัวหนอ...ขายเฟรทเรือหนอ มิได้ขายโอ่ง ^_^

 

หวัดดีจ้ะ พี่รั้ง มิกกี้ คุณนุ้ย และคุณตาโตจัง
เมื่อคืนนอนดึกก็เลยตื่นสายคร้า...าา ไม่มีฝันมาเล่า
เพราะไม่ได้ฝันหรือฝันหว่า..าา เข้านอนตีหนึ่ง
หลับฉะบายมาก ตียาวรวดเดียวเช้าเลย
ถ้าคุณนุ้ยเข้ามาขายโอ่ง เราจะเรียกเก็บค่าสัมปทานน้า..าา

 

สวัสดีค่ะ กลับจากปฏิบัติธรรมแล้วค่ะ น้อมนำบุญมาฝากพี่น้อง ชาวเมืองพญานาคกับอดีตทุกท่านด้วยค่ะ

 

เอาภาพสวยๆ มาฝากยามสาย

 

ขอบคุณคุณนุ๊กนะคะที่หาภาพสวยๆมาให้ดูทุกวันเลยค่ะ ขอภาพน้ำตกสวยๆอีกค่ะ(rose)

 

ขายโอ่งลงเรือได้ไหมจ๊ะ คุณนุ๊ก ส่งไปต่างประเทศอ๊ะคร๊า......

 

ขอบคุณค่ะ...กระจ่างขึ้นเยอะเลย

 

แต่เรื่องดื้อรั้นเนี่ย ยกให้วันอังคารกับวันอาทิตย์
ตรงค่ะตรงมากๆ

 

ว้าว...มะอาววววว เค้ากัวโจรสลัด...มะชอบล่องเรือนิ

 

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามค่าาา... ผื่นแดงที่หน้าหายไปแล้ว แต่ตื่นมาตาข้างซ้ายบวมแทน

ชะ เอิง เงยยยยย.... ....

 

ท่านประธานปู่ เทวดาคุ้มครองเมือง คุรุวาโร
ข้าน้อยมาทวง นิทานเรื่อง พระสยามเทวาธิราช เจ้าค่ะ

 

รอฟังหนอ ด้วยคนค่ะ.... แต่ไม่รู้ท่านประธานจะมาเมื่อไรนี่สิคะ

 

จัดไปค่ะ คุณตาโตจัง แต่ไม่รู้่ว่าจะสวยถูกใจหรือเปล่าหนอ

 

ขอบคุณค่ะคุณนุ๊ก สวยค่ะเพราะเป็นคนที่ชอบน้ำตกมากๆค่ะน้ำจะใสเย็น ชื่นใจดีค่ะน่าลงไปเล่นแต่ว่ายน้ำไม่เป็น;38ค่ะ

 

ภาพจากทางซ้ายมือ ภาพแรก คล้ายๆน้ำตกหลี่ผี ที่ปากเซเลย แต่ใสกว่าเยอะจ้า

 

ต้องตื่นไปทำงานแต่เช้าค่าพี่รั้ง

ท่านประธานบอกว่าแตนมาจากนางไม้ แต่เค้าก็กลัวงู ไม่ชอบความสูง ชอบเล่นน้ำแต่ว่ายน้ำไม่เป็น แต่แช่น้ำเฉยๆไม่ได้อึดอัดอ่ะค่ะ

 

ตอนเด็กๆ คิดว่าตัวเองเหาะได้ ในอดีตที่ผ่านมา หายตัวได้ สาปใครก็ได้
มีอิทธิฤทธิ์มากมาย แต่เพราะเกิดมาเป็นคน เหมือนเริ่มต้นใหม่ รอเวลาว่าวันหนึ่ง
เมื่อเราโตขึ้น ฤทธิ์นั้นจะกลับมาเอง ข้างในบอกว่าให้หมั่นทำความดีไว้
รักษาความดีไว้ ให้อดทนในการเพียรทำความดี

จากความรู้สึกที่ว่าเราเหาะได้ เพราะว่าฝันเห็นตัวเองเหาะทุกที
เวลาไปไหน เดินเท้าไม่เคยแตะพื้นเลย เคยจะกระโดดหลังคาบ้าน
ใจมันจะโดด ดีนะที่ไม่โดดถ้าโดดคงได้ขาหักแน่ๆ

 

ต้องสวยแน่ๆเลยยย... นางไม้เนี่ย อิอิ

 

เก็บมาฝาจากพระพยอมค่ะ

เศรษฐีคนหนึ่ง อยู่กรุงเทพฯ เป็นนักสะสมซากสัตว์ เขาสัตว์ งาช้าง หนังเสือ เต็มบ้านไปหมด ทุกเสาร์ อาทิตย์ ก็ออกไปล่าสัตว์ เมีย มีลูกอ่อน อายุประมาณ 3 เดือน วันหนึ่ง ขณะออกล่าสัตว์เห็นลูกลิงตัวหนึ่ง สวย น่ารัก ขนสีขาว แปลกมาก อยากได้มาเลี้ยงที่กรุงเทพ ฯ ก็ปรึกษากับพรานป่าคนนำทางว่า ทำอย่างไรจึงจะได้ลูกลิงมาเลี้ยง …
พรานป่าบอกว่า … โดยสัญชาตญาณ ลิงจะรักลูกมาก รักสุดชีวิต ตราบใดที่แม่ลิงยังไม่ตาย ไม่มีใครสามารถเอาลูกมันออกจากอกได้ … มันสู้สุดชีวิต


สุดท้าย เศรษฐีตัดสินใจยิงแม่ลิงตายแล้วเอาลูกลิงสีขาวมาเลี้ยงที่กรุงเทพฯ … เมื่อยิงแม่ลิงตาย ก็เอาเนื้อไปแกงให้ลูกน้องถลกหนังเก็บหนังไว้ประดับบ้าน

พอกลับถึงกรุงเทพฯ ก็เอาลูกลิงเลี้ยงไว้ในบ้าน หยอกล้อ วิ่งเล่นกับลูกลิง เป็นที่สนุกสนาน ส่วนหนังลิงตัวแม่ มันยังสดอยู่ มีกลิ่นเหม็น ก็เอาไปตากแดดที่ลานจอดรถหน้าบ้าน …

เช้าวันหนึ่ง ขณะเมียเศรษฐี กำลังให้นมลูกกินในห้องรับแขกหน้าบ้าน เมียร้องไห้โฮ ดังลั่นบ้าน เศรษฐีตกใจ วิ่งลงมาจากชั้นบน โผเข้าไปกอดเมียและลูกไว้ใบหน้าตกใจสุดขีด พยายามถามเมียว่าเกิดอะไรขึ้น

เมียไม่ยอมตอบ เอาแต่ส่ายหน้า แล้วก็ร้องไห้ หันไปมองหน้าลูก กำลังหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข ….
นั่งปลอบเมียอยู่สักครู่ พอเริ่มตั้งสติได้ก็ถามเมียว่าเกิดอะไรขึ้น ตกใจเรื่องอะไร ร้องไห้เรื่องอะไร

เมียไม่ยอมพูด … แต่ชี้มือไปที่ลานจอดรถหน้าบ้าน … เศรษฐีมองตามไป เห็นภาพถึงกับผงะตกใจ น้ำตาไหล ไม่รู้ว่า ลูกลิงที่เอามาเลี้ยงไว้หลุดออกไปนอกบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่ มันออกไปดูดนมแม่ ที่เป็นหนังแห้ง ตากไว้ที่โรงรถ ดูดเสร็จ มันก็ก้มลงกอดแม่ ตาไหล …