พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

จารุพักตร์เล่าเรื่องเจ้าที่ ที่บ้านเมืองไทยให้ฟังบ้างครับ บ้านนั้นดีครับ

จันทร์เทวี ผู้หญิงสองคนนั้น ชอบ ซะ จริงๆ หนอ--

 

หวาดดี คร้าบ เมื่อคืน ฝัน เห็นผู้หญิงสองคน หนึ่งในนั้นมีศักดิ์เป็นองค์หญิงด้วย
วันหลังฝัน ต้องหาโอ่งมาใส่ครับ แล้วเอาไปเร่ขาย ซื้อโอ่ง แถม---ครับ

 

สวัสดีคะท่านคุรุวาโร พี่รั้ง พี่ๆ เพื่อนๆ ทุกๆ ท่าน ณ นคร แห่ง ตำนาน นิทาน และอดีต

 

สวัสดีค่ะคุณพิมพัดดา วันนี้มีเรื่องเล่ามาฝากหรือเปล่าหนอ...?

 

แหม... ท่านประธานเจ้าคะ... แม่หญิงงามๆ ใครเลยจะทำเป็นเมินเฉยเสียได้ จริงไหมเจ้าคะ

 

แหม !! ได้ทีมาแขวะเราซะงั้น....

 

บ้านนี้แรงจริงหนอ เข้ายากมากหนอ อดทนๆเพราะอยากอ่านหนอchearrchearr

 

ฮ่าๆๆๆ.... ท่านประธานโดนเลย อิอิ

 

ขนาดย้ายบ้านใหม่ ก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม..

ทางเวบบอร์ด ก็บอกว่า เข้ามากันหนาแน่นค่ะ

 

เจ้าที่ ที่บ้านเมืองไทยนู๋ก็ยังไม่เจออะไรพิเศษคะ แต่วันนี้อยู่ๆ ก็นึกถึงขึ้นมาว่า เราห่างหายจากบ้านนั้นนาน ไม่ได้ไหว้ ถ้าทำบุญที่วัดกรวดน้ำท่านจะได้รับมั้ยน้อ เห็นบ้านคนอื่นเค้าหมั่นเปลี่ยนน้ำตั้งขนมไหว้ บ้านเราไม่มีใครทำเลย

ท่านประธานแล้วช้างหน้าบ้านไม่มีอะไรใช่ป่ะคะ ปรกตินู๋ชอบซื้อท่อนอ้อยเล็กๆวางข้างๆ มีอยู่ครั้งนึงซื้อแล้วลืมไว้บ้านญาติ พอเข้าบ้านตอนสองทุ่มแล้วเปิดตู้เย็นกำลังจะกินน้ำ ใจนึกขึ้นได้ ตายละลืมอ้อย เท่านั้นแหละไฟดับพรึบทั้งบ้าน อยู่คนเดียวด้วย เลยยืนสงบนิ่งแป๊บเพราะมองไม่เห็นอะไร แล้วไฟก็ติด วันนั้นเลยโทรหาญาติบอกลืมอ้อยเด๋วออกไปเอาแล้วจะค้างด้วยนะ ไม่กล้านอนคนเดียว:boo:

 

เมื่อคืน...มั่นใจว่าฝัน...ตื่นมาตอนตี 4 ก็ยังจำได้ไม่ลืม...แต่พอตื่นอีกที ตอนตี 5.30 กลับจำไม่ได้เลยซะงั้น

 

แค่กดอ่านหน้าต่อไป... ก็ค้างแล้วค่ะพี่รั้ง

ต้องไปเริ่มเข้ามาใหม่ ... แสดงถึงความแน่นแฟ้นจริงๆ

 

สวัสดีคะพี่นุ๊ก

เมื่อเช้าก็ว่าจำได้อยู่ พอตอนนี้ ลืมแล้วคะ พี่จ้า
รอฟังจากพี่ๆ เพื่อนๆ ทุกคนละกันคะ วันนี้ขอมานั่งรออ่าน จ้า

 

ที่บ้านนอกจากเรา ก็ไม่มีใครไหว้เหมือนกันจ้า เราสั่งน้องชายไว้ให้ไหว้ทุกวันพระ ตอนเช้า น้องชายบ่นว่าแต่้เช้าเลยเหรอ เขาต้องไปเรียน เราก็ว่าให้ตื่นเช้าหน่อย ไหว้ และถวายแป๊บเดียวเอง แล้วเขาก็ไม่ได้ทำตามที่เราสั่งเลย

สองสามวันก่อนก็เพิ่งรถล้ม นอนเจ็บอยู่ที่บ้าน แต่ไม่ได้รุนแรงอะไรมาก แค่มีแผลถลอกตามแขน ขา และที่หน้านิดหน่อยจ้า ชอบขับรถเร็วและประมาท ชีวิตนี้ของน้องชายเรา ล้มมอไซต์มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

 

เราจะบอกให้นะ เจ้าที่ก็เหมือนแฟนนั่นแหละ เคยปฏิบัติยังไงก็ต้องปฏิบัติอย่างนั้น
ตอนที่จีบกันใหม่ๆ เช้าถึงเย็นถึง พอแต่งงานไปแล้วก็ต้องทำอย่างนั้น เคยกลับถึง
บ้านกี่โมง ก็ต้องกลับเวลานั้น จะไปไหนก็ต้องแ้จ้งล่วงหน้า ไม่งั้นมีเรื่องผิดสังเกต
คิดลึก นอกใจหรือเปล่าว้าาาา แล้วก็งอน ต้องตามง้อ เรื่องเยอะ แต่ถ้าเคยกลับบ้าน
ไม่เป็นเวลา กลับเร็วบ้าง ช้าบ้าง ดึกบ้าง ตั้งแต่เริ่มจีบกันใหม่ๆ อันนี้ ถือว่าปกติ
เพราะฉะนั้น ก่อนจะทำอะไรลงไป ต้องคิดเยอะๆ ว่าิ่สิ่งที่ทำนี้ จะทำได้ตลอดไป
หรือเปล่า? หากทำไม่ได้ตลอดไป อย่าไปริ...ทีเดียวเชียว

เราก็เลยฝึกเจ้าที่ให้ชินกับการทิ้งๆ ขว้างๆ มันก็เลยกลายเป็นเื่รื่องปกติไป
วันไหน...ที่เราจัดให้สักที อุย...ดูมีคุณค่ามากเลย เหมือนแฟนนะ นานๆ มี
เซอร์ไพรส์สักที ว้่าวววว...รักมากมาย รักกันปายจนตายยยยยย...ฮ่าฮ่า..

 

โรคความจำเสื่อมบ้านนี้ มันเป็นโรคติดต่อแน่ๆ เลยอ่ะ ต้องไปฉีดวัคซีนป้องกันนะ
น้องๆ ที่เข้ามาทีหลัง อย่าลืมไปเพิ่มภูมิคุ้มกันโรคนี้ ก่อนนะคร้า...าา

 

ฮ่าๆๆๆ ขำอะพี่นุ๊ก .... ฟ้ามุ่ยก็ไม่เคยไหว้เลยนะ พอดีคุณญาเล่าให้ฟังว่าเธอไหว้เจ้าที่ที่บ้าน เลยถามว่าต้องทำยังไงบ้าง และลองไปทำดูเป็นครั้งแรกเมื่อช่วงวันแม่ที่ผ่านมา เพราะได้กลับบ้านพอดี เลยตั้งใจว่า จะไหว้ทุกวันพระ สั่งน้องชายไว้ แต่ก็เหลว อิอิ

แรกๆท่านก็โดนทิ้งๆขว้างๆ ไม่แยแสอยู่ช่วงหนึ่งเลยแหละจ้า

 

พี่น่ะ ก็ได้แต่บอกให้เค้าทำๆ กัน แต่ตัวเองไม่เคยทำให้เป็นปกติหรอกค่ะ
ชอบทำอะไรที่ผิดปกติ..ฮ่าฮ่า..ผีบ้านผีเรือน เจ้าที่เจ้าทางที่บ้านพี่
ท่านรู้จักพี่ดี ท่านก็เลยไม่ยึดติดที่เปลือกของพี่ แต่ท่านมองที่ใจข้างในมากกว่านะ
คิดแบบเข้าข้างตัวเอง...ฮิ้วววว

เจ้าที่ๆ บ้านนะ ท่านจะอยู่ที่หน้าห้องพี่เลย เวลาที่เราเดือดร้อน
ท่านก็ช่วยไม่เคยปล่อยให้ลำบากนาน ปัญหาในบ้านทุกเรื่อง
ถ้าเราไม่ิคิดแก้ไข เดี๋ยวก็จะมีคนมาแก้ให้เอง ทุกครั้งไป
แต่การอยู่กับคนหมู่มาก มันก็จะมีทั้งดีและไม่ดี ทีนี้ ก็ต้องแล้วแต่ดุลยพินิจ
ของเจ้าที่ว่าท่านจะช่วยคราย..ยยย มาอยู่ที่ทำงานก็มาอยู่ที่หน้าห้องอีกนิ

ใครๆ เค้ามักจะบอกว่าพี่เป็นที่รักของเจ้าที่ ไปอยู่ที่ไหนมีแต่เจ้าที่รัก
เพราะเราชอบนั่งสมาธิ ไม่วุ่นวายกับใคร ชอบอยู่เงียบๆ สมถะ สันโดษมาก
ไม่ยุ่งกับใคร แล้วใครก็อย่ามายุ่งกับฉัน เรื่องนอกบ้านก็เอาไว้นอกบ้าน
เรื่องในบ้านก็อยู่แค่ในบ้าน ไม่เคยเอามาปนเปกัน เรียกว่า ไฟในอย่านำออก
ไฟนอกอย่านำเข้า สงบเรียบร้อยทุกประการ ฮ่าฮ่า..

เพื่อนบ้านเนี่ย แทบจะไม่รู้จักใครเลยค่ะ เช้าไปทำงาน เย็นกลับบ้านก็อยู่
แต่ที่บ้าน ไม่เคยไปพูดคุยกับใคร แต่ทั้งหมู่บ้านจะรู้จักพี่หมดเลย เพราะ
เค้าจะเห็นเราทุกเช้าและเย็น ไม่สุงสิงกับใคร มีงานก็ช่วยไป แต่ไม่ไปสมาคม
ไม่ชอบมากคนมากความ คงมีคนแอบปลื้มอยู่เยอะเหมือนกัน กลับไปบ้านที
เค้าก็ทักทายเรานะ ว่าหายไปไหนตั้งนาน ไม่เห็นเลย แอบดีใจเล็กๆ

 

พี่นุ๊ก เปรียบเปรยได้เข้าใจง่ายตลกดีจังคะ
ของนู๋ยังบอกท่านบ้างจะมาจะไป เห็นหน้ากันบ้างไม่เห็นกันบ้าง อย่าได้ถือสานะคะ ยังรักและเคารพเหมือนเดิม

 

การเคารพเจ้าที่เป็นสิ่งที่ดีนะคะ เป็นมงคลแก่ตัวเอง อย่าเอาเยี่ยงอย่างพี่นะ ไม่ดีค่ะ
ตอนที่มาอยู่เชียงใหม่ คนเดิมเค้าไหว้เจ้าที่ทุกวัน งบประมาณวันละ 5 บาท
มีข้าว ขนม จัดใส่ถาดเล็กๆ เหมือนไหว้ผีอ่ะ เคยเห็นมั้ย ที่เค้าขายกันน่ะ
ถาดเล็กๆ แล้วก็มีถ้วยเล็ก 4-5 ใบ สำหรับใส่อาหาร ข้าว ขนม

พอพี่มาอยู่ ก็ยกเลิกอะไรที่หน่อมแน้มแบบนั้น และให้ถวายทุกวันพระ จัดเต็ม
ไม่มีของคาว มีเพียงผลไม้ ดอกไม้สด ไม่เอาพวงมาลัยพลาสติก ห้ามลืมด้วย

ระยะแรกๆ ไปกาดเอง ซื้อของเอง จัดเอง ทุกอย่างต้องสดใหม่ ดอกไม้อลังการ
ทำอย่างนี้อยู่ 1 ปี เคยมีที่ลืมวันพระ ไม่ได้จัด อยู่ดีๆ ก็หกล้มเหมือนมีคนขัดขา
เจ็บซิคร้า... ทำให้นึกได้ว่าลืมถวายของวันพระ มาระยะหลังนี้ มอบหมายให้แม่บ้านจัด
ต้องสวย ต้องดีนะ ปกติในสำันักงานเราจะไหว้เอง ได้เลขทุกงวด มาระยะหลัง
ที่แม่บ้านจัดไหว้ ไม่เคยมีเลขเลย แต่เราก็ปล่อยวาง โดยบอกว่า ถ้าเค้าทำดี
ถูกใจ ตัวเค้าเองก็จะดีนะ ถ้าทำไม่ดี ตัวเค้าเองก็จะไม่ดีนะ

เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แม่บ้านก็ลืม ไม่ได้ถวาย เด็กพากันออกงาน รับเงินเดือนแล้ว
ไม่มาทำงานกันเลย เดือดร้อนซิคะ ไม่มีคนทำงาน แต่ตอนนี้เรียบร้อยดีแล้ว
เพราะท่านจัดคนมาให้ใหม่แล้ว

น้องคนที่อยู่ออสเตรเลีย เค้าบอกว่าเห็นคนแก่ผมสั้น ใส่เสื้อขาวนุ่งผ้าโจง
กระเบนสีเหลือง เคี้ยวหมาก ไม่ใส่รองเท้า เดินอยู่รอบๆ สถานที่ทำงานและ
บ้านพัก เหมือนเดินตามพี่ตลอด มีเด็กด้วย เอ...ครายหว่า คนแก่พอจะรู้
แต่เด็กนี่ซิ มาจากไหน? วันหนึ่งไปล้างศาลพระภูมิ ก็เจอเลยค่ะ กุมารใส่กล่อง
อย่างดี วางอยู่บนศาล ของใครเนี่ย แอบมาวางไว้ ก็เลยเอาออกไป ให้แม่บ้าน
ไปจัดการ ไม่รู้เหมือนกันว่าหล่อนเอาไปไว้ที่ไหน แต่เราไม่ให้เอามาไว้ที่ศาล