จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

คุณ natthapanee

สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ วันดี ค่ะสนใจการปฏิบัติธรรมช่วยชี้แนะด้วย ขอขอบคุณค่ะ

 

โมทนาสาธุด้วยเจ้าค่ะ

 

ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะครับ

มาช่วยกันนำพาดวงจิตที่ยังหลงกลับบ้านด้วยกันนะครับ

มาช่วยท่านพ่อกันครับ

วิทย์ จบ.๑๑

 

โมทนาสาธุกับจิตบุญ 62 ด้วยครับ

เรือลำนี้จะไม่จม ..... ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.๑๑

 

เจ็ดวันขอพรรณนา<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
เรื่องนี้ครูใหญ่เขียนมาบอกให้พรรณนาก็เลยเป็นไปตามคำเรียกร้อง จริงๆต้องขอบอกว่างานนี้เป็นการเจริญสติล้วนๆ และจะขอพูดเกี่ยวกับสติล้วนๆเช่นกันค่ะ เป็นการแชร์ประสบการณ์ การล้างจิตครั้งใหญ่ ไม่มีอะไรพิเศษ<o></o>
ไปคืนแรกก็เจอของดี โครมคราม ๆ ไม่ต้องหลับกัน ต้องลุกขึ้นมานั่งแผ่ให้โดนเขาด้วยเจ้าของกุฏ เช้ามาระฆังดังแต่เราบอกขออีกห้านาที ไม่ได้ค่ะ เตะโครมไปที่ถังพลาสติก เช้าที่สองเล่นเปิดน้ำก๊อกเลยเชียว เช้าที่สามปัดขวดน้ำพลาสติกจนเช้าที่สี่ระฆังยังไม่ดังต้องตะโกน....ตื่นแล้วนะไม่ต้องปลุกหรอก ตั้งแต่นั้นมาเราก็เป็นเพื่อนกัน หุยยยยยยยยยยย<o></o>
ไปไม่ตรงคอร์สแต่ก็มีขาจรเข้ามารอการเข้าคอร์สกัน การปฎิบัติก็ตั้งแต่ตีสามเบร็คหกโมงเช้า ต่อและเบร็ค10:30 เพลกัน และต่อเที่ยงตรง จนถึงห้าโมงเย็น เบร็คหนึ่งชั่วโมง ต่อจนเกือบสามทุ่ม ห้ามพูดคุย โทรศัพท์ถูกยึด กุฏใครกุฏมัน ห้องน้ำในตัว บางท่านที่มาเก็บอารมณ์ก็อยู่แต่ในห้องทั้งวันทั้งคืนไม่ออกไปไหนมีคนส่งน้ำอาหาร พูดง่ายๆคือขังตัวเองไปเลย ดูแต่จิตเห็นแต่ใจตัวเอง ช่วงก่อนเที่ยง เราต้องเข้าไปช่วยโรงครัว เพราะแม่ครัวขาด เลยได้ความรู้จากอาจารย์แม่มาเยอะ จากที่ท่านพูดแต่เป็นเชิงสอนไปด้วย<o></o>
สองวันแรกไม่เป็นสับปะรดแตงโม ส้มโอแตงไทยเท่าไหร่เป็นได้แต่นิสัยเสีย 5555 มัวแต่ไป มองคนข้างฐานเดินจงกรม ฮาขำถลำกลิ้ง ใช่ไรหรอก นึกถึงตัวเองตอนเริ่มใหม่เมื่อก่อน บ้างก็เดินหลับความสามารถสูง บ้างก็เดินไปผงกหัวไป กลัวจะไปผงกโขกกะเสาฐานแค่นั้นแหละ บ้างก็ทนง่วงไม่ไหวไม่รู้ทำไงได้เลยลงมาเดินข้างฐานสงสัยกลัวตกฐาน(ฐานสูงประมาณฟุตครึ่ง) บ้างก็แผ่หราลงไปนอนจนพี่เลี้ยงมาบอกให้อดทนเดินต่อไป ส่วนที่เดินไม่ไหวก็นั่งทำจังหวะมือไป แต่<o></o>
หลับในกัน ที่หลับนอกก็ผงกหลัง ผงกหน้า อ้าปากกันเป็นถืบ พอตอนเย็นของวันที่สองก็ให้มานั่งทบทวนถึงความนิสัยเสียของเรา (แค่นึกก็แอบยิ้มขำกับตัวเอง อีกแร๊ว ) ก็เลยบอกเอาใหม่ ตั้งใจหน่อย ดู๊ ดูซิเพื่อนๆพี่ๆน้องๆท๊างหลาย มันเป็นได้ทั้งนั้นนะคนเราจิตเรา ไม่ว่าจ่ะผ่านการยกจิตหรือไม่ก็ตาม บทมันจะชั่วนี่มันชั่วได้ใจถึงในสุดๆ ฮ่วย<o></o>
แล้วช่วงวัตรเย็น อยู่ๆพระอาจารย์ท่านก็พูดเรื่องสอนธรรมะคน ก็ได้ใจความมาสองอย่างคือ<o></o>
การจะสอนธรรมะคน ฝึกจิตคนนั้น เราได้เช็คได้ดูจิตเราสอนจิตเราเองกันดีแล้วหรือยัง จะมาเป็นแม่ปูสอนลูกปูในการเดินนั้น หาประโยชน์อันใดมิได้เลย และอีกประการ หากจะสอนธรรมะคน แล้วอย่าได้ไปหวังผลใดๆตอบแทน เข้าไปดูในจิตตนให้ดี ว่าอั่ยตัวที่หลบหลืบอยู่นั้นมีบ้างมั้ย เช่น ให้ได้หน้าตาชื่อเสียงความศรัทธา ไปรื้อค้น มองหา ฆ่ามันให้ตาย ล้างออกไปให้หมด แม้แต่คาดหวังในบารมีก็ยังไม่ได้ด้วยซ้ำ บารมีมันเกิดขึ้นได้อย่างแน่นอนเทียว ไม่ต้องไปคาด ไปหวัง ไปอยากมันให้เสียกาลเปล่า<o></o>
วันต่อๆมาก็เลยได้เดินยาวรวดเดียวทีละห้าชั่วโมง โดยไม่นั่งเลย แม้แต่ต้องเบร็คดื่มน้ำก็ต้องยืนดื่ม การเดินก็แล้วแต่จะเดิน เดินช้า เดินเร็ว เดินแบบเที่ยว เดินนางแบบ เดินได้หมดไม่มีการกำหนด เดินแบบที่เราเดินกันปกติธรรมด๊า ธรรมดานี่แหละ แต่มีกฎคือ ต้องให้รู้การกระทบของฝ่าเท้าลงกับพื้น รู้มันทุกก้าว รู้อยู่ตลอดเวลา รู้ถึงการกระทบ รู้ รู้ รู้ เวลาเหรอ อย่ามาถาม เขาไม่มีให้ดูหรอก มีแต่เงาแดดกับระฆัง เสียงสวรรค์แห่งการพักเบร็ค <o></o>
<o></o>

 

สองวันสุดท้าย พี่เลี้ยงมาบอกให้ทำจังหวะมือ เป็นการนั่ง ปกติการนั่งทำจังหวะมือก็จะต้องทำอยู่แล้วช่วงหัวรุ่งวัตรเช้ากับวัตรเย็น แต่ตอนนี้ต้องทำตอนกลางวัน ทำกันทั้งวัน การเจริญสติแบบนี้ จะไม่อนุญาตให้หลับตา คือ -ให้รู้สึกไปกับการเคลื่อนไหว <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
-ให้ตื่นอยู่เสมอ เห็นถึงความเป็นไปทุกอย่างที่อยู่รอบตัว ธรรมชาติที่วิ่งกระโจนโหนทะยานอยู่ทัวไปตามอาตยนะทั้งหลาย แต่ไม่มีการปิดอาตยนะใดๆทั้งสิ้น รับทราบถึงความเป็นไปที่อยู่รอบตัวแต่ไม่รับเอาเข้ามาหาตัว คิดก็สักแต่คิด เห็นก็สักแต่เห็น ได้ยินก็สักแต่ใด้ยิน ประมาณนี้ แต่ความรู้สึกต้องอยู่กับการเคลื่อนไหวไปมาของมือ หรือ เท้าที่กระทบ <o></o>
-เมื่อความรู้สึกตัวทั่วพร้อมถึงพร้อมแล้ว ความรู้สึกโล่งโปร่งสบาย จะเดินเข้ามาหาเราอย่างที่ไม่ต้องไปเรียกร้อง ขวนขวายหาเลย <o></o>
นี่ไง.... รู้ ตื่น เบิกบาน<o></o>
ไปรอบนี้ไม่มีอะไรที่ตื่นเต้น ตื่นตระหนก มีแต่ตื่นตัว ตื่นจิต เท่านั้น<o></o>
ไม่มีอะไรที่พิเศษ เพราะอะไรอะไรมันก็ธรรมด๊า ธรรมดา ไปซะหมด <o></o>
แม้แต่ตัวเวทนาที่ไม่เคยตามมันทัน แต่คราวนี้ก็ตามมันทัน อาจารย์แม่บอกว่า ตัวเวทนามันจะโตขึ้นไปอีก จึงต้องมีสติที่ตามมันให้ทัน หนีมันให้พ้น อยู่เหนือมันให้ได้ ในชีวิตประจำวันของเราตัวเวทนามาทั้งข้างนอกข้างใน จับมันให้อยู่คั้นมันให้ตาย อย่าให้มันมานำเราเป็นอันขาด นี่เอามาใช้กับชีวิตประจำวันได้เลย <o></o>
ก็เป็นบทสรุปสั้นๆของการไปฝึกเจริญสติวิชาแห่งตัวรู้ รู้มันสิ รู้สึกตัวทั่วพร้อมแม้แต่การกระพริบตาอ้าปากอยากหาวหิวร้อนผ่อนกายผายลม<o></o>
รู้นั่นรู้นี่รู้มันเข้าไปถึงไส้ไตตับพุง รู้เข้าไปในจิต กระดิดกระเดี๊ยนกระเหี้ยนกระหือรือ รู้....................................ไม่บอกแล้ว<o></o>
รู้เรื่องตัวเองจนใครมาพูดมาบอกอะไรเหมือนเขาอยู่คนละฟากฟ้าไปเลย ไม่เข้าใจ พูดใหม่ซิ ฉันดูแต่ฉัน ฟังแต่ตัวเองไม่รู้ว่าท่านพูดเรื่องไรได้ยิน<o></o>
แต่ไม่เข้าใจ สมองปิดทำการ อะไรประมาณนั้น
เอ๊า แค่นี้พอหอมปากหอมคอ <o></o>
จบจ๊า<o></o>
จบ555555555555<o></o>
<o></o>

 

เดือนกันยายนนี้ จะมีการจัดอบรมอีกนะครับ ... ใครอยู่ กทม / ปริมณฑล หรืออยากเข้าร่วม คอยตามข่าวนะครับ

ขอให้ทุกท่านเจริญก้าวหน้าในการปฏิบัตินะครับ

ขอให้ท่านตั้งใจจริง ข้างบนรับรู้ได้นะครับ

ทำจริงก้อได้จริง ทำเล่นๆ ก้อได้เล่นๆๆๆ .....


เรือลำนี้จะไม่จม ..... ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.11

 

อ่านบทความครูดัชแล้วพี่เพ็ญได้สติมาตัวหนึ่ง
คือรู้ว่าจิตมันฮาขำกลิ้ง โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย
อย่างนี้ก็เป็นสตินะจะบอกให้
เวทนา เหรอ มันเฉยเป็นเป่าสาก
ไม่ปรากฏเป็นทุกข์ สุข เฉย
เวทนา มีแต่ธรรมด๊า ธรรมดา
แต่อาการของจิตอาการของขันธ์ห้ามีอยู่ครบ
แต่จิตแยกแยะได้ว่าอะไรเป็นอะไร
ธรรมอยู่ในธรรม สติอยู่ในสติ จิตอยู่ในจิต กายอยู่ในกาย
ปัญญาคือส่วนแผ่ผายครอบคลุมธรรม สติ จิต กาย
โมทนา สาธุกับการบำเพ็ญสร้างสติและปัญญาบารมีกับครูดัชด้วยค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณวันดี

ช่วยบอกเล่าประสบการณ์ปฏิบัติธรรมที่ผ่านมา
ขอให้วางรูปแบบการปฏิบัติแบบเดิมไว้ก่อนและวางคำบริกรรมทั้งหมดด้วยค่ะ
เลือภาพพระที่ใจชอบแล้วดูบ่อย ๆ ประมาณ 4-6 ครั้งต่อชั่วโมงหรือจะถี่กว่านั้นก็ได้ค่ะ
เบื้องต้นทำแค่นี้ก่อน แล้วรายงานผลการนึกถึงภาพพระด้วยว่าทำได้ไหม
การส่งการบ้านขอให้ส่งทุกวันค่ะ
ถ้ามีเหตุให้ส่งไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่อย่าให้เกิน 2 วันนะ
ระหว่างที่ไม่ได้ส่งการบ้านก็ต้องมีสติอยู่กับพระตลอดเวลาค่ะ
หมายถึงว่าให้นึกถึงภาพพระที่เห็นอยู่ในจิตตลอดเวลา

ส่งการบ้านพร้อมกับบอกเล่าประสบการณ์ปฏิบัติธรรมที่ผ่านมาไปที่
natthapatpun@gmail.com

แล้วเราจะจัดครูให้ค่ะ

พี่เพ็ญ จบ.3

 

โมทนาสาธุการกับจิตบุญดวงที่ 62 ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้น
โมทนาบุญกับพระอาจารย์ชัชวาล คุณหมออุษาวดี และครูจิตบุญทุกท่าน

 

ขอโมทนา สาธุ กับคุณสาธิต จิตบุญ ๖๒ ศิษย์พระอาจารย์ชัชวาล และคุณหมออุษาวดี ด้วยนะครับ

ขอแผ่เมตตาและยกผลบุญบารมีที่มีมาทั้งหมดให้กับคุณ สาธิต จิตบุญ๖๒ ทั้งหมดทั้งสิ้น
และรวมทั้งให้กับคุณหมออุษาวดี พระอาจารย์ชัชวาล ครูเพ็ญ และครูจิตบุญทุกท่าน
ที่ได้ส่งจิตช่วยเหลือโดยไม่กำหนดเลือกว่าเป็นใคร ทั้งหมดทั้งสิ้นเช่นกัน

ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป โชคดีมีชัยทั้งทางโลกและทางธรรม
คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมดังปรารถนาทุกประการ เทอญฯ

ด้วยจิตคารวะ

นิวเวป จบ.๑๔

 

**************************************************

ขอบคุณมากครับครูเพ็ญ หลายวันก่อนคุณภูท่านก็เคยบอกเหมือนกันว่าชอบแบบนี้
ก็ขอถือโอกาสนี้ ฝากคำขอบคุณไปถึง คุณภู ด้วยนะครับ

จริงๆแล้ว ก็มีที่มาที่ไปนะครับ ได้ลองเลือกใช้มาหลายๆแบบ
แต่สุดท้ายก็แบบนี้เพราะมีความหมายดีมากครับ นั่นก็คือ
ประกอบด้วย ลูกแก้วกลมใส เปรียบเสมือนดวงจิตใสบริสุทธิ์ สว่างสดใส เปล่งประกายพรึก
ซึ่งมีที่มาจากการที่ผมได้ฝึกปฏิบัติในวิชชาธรรมกายของหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ
จนสำเร็จระดับวิชชา ๑๘ กาย และเคยขึ้นไปกราบสมเด็จองค์ปฐมฯ เป็นประจำเสมอมาอยู่แล้ว
สัญญลักษณ์ดวงแก้วใสนี้จึงแสดงถึงการเคารพครูบาอาจารย์ นั่นคือ หลวงพ่อสด วัดปากน้ำ
พระผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชชาธรรมกาย นั่นเองครับ (กราบนมัสการแทบเท้าหลวงพ่อสดด้วยครับ)

ส่วนองค์พระวิสุทธิเทพ สมเด็จองค์ปฐมฯ ที่อยู่ภายในดวงแก้วใสนั้น ความหมายชัดเจนอยู่แล้ว
นั่นคือสมเด็จพ่อฯพระผู้เป็นใหญ่แห่งแดนพระนิพพาน
ที่คอยดูแลช่วยเหลือพวกเราเหล่าจิตบุญทั้งหลาย ให้เดินทางกลับบ้านแดนนิพพาน
พร้อมทั้งคอยดูแลกำกับช่วยเหลือให้ครูจิตบุญทุกท่าน ได้ทำหน้าที่นำพาผู้คน
ที่เคยเป็นลูกหลานของสมเด็จพ่อ และท่านที่มีใจใฝ่ธรรม ทั้งหลายเดินทางกลับ
สู่แดนนิพพานในที่สุด

ภาพโลโก้แทนตัวเอง ภาพนี้ จึงมีความหมายถูกต้องสมบูรณ์ที่สุด ครับผม

ด้วยจิตคารวะ

นิวเวป จบ.๑๔


"""""""""""""""เป้าหมายสุดท้ายของชีวิต คือ พระนิพพาน""""""""""""""""""

.

 

ถึงคมวรรณที่รักและเคารพ
ตอนแรกผมว่า(จะ)ไม่เปิดประเด็นของคุณคมวรรณแล้วนะ ผมเห็นคุณหมอเปิดแย้มมาตั้งแต่แรกเริ่มอยู่ก่อนแล้ว และเบรคท่านไปก่อน บอกว่าให้เน้นการปฎิบัติเป็นหลัก เพราะถ้ามัวแต่ไปสนใจเรื่องอื่นก็จะได้แต่เรื่องอื่นแทน แต่มาคราวนี้ครูเพ็ญมาเปิดประเด็นอีก พี่ภูจำเป็นต้องออกมากระทุ้งจิตคุณคมวรรณเสียให้สิ้นไปตั้งแต่วันนี้ แต่ถ้าคุณคมวรรณยังสอบไม่ผ่านเรื่องจิตของตนเอง ผมบอกคำเดียวว่า ยากส์ แต่ไม่ได้แช่งนะ ผมเป็นลูกผู้ชายชอบพูดตรงไปตรงมา กิเลสตนเองยังตามไล่ล่าฆ่าฟันมิให้เหลือ แต่ถ้าใครพอจะมองเห็นความชั่ว ความเลวของผมช่วยบอกที อย่าได้เกรงใจผมจะรับฟังและตามแก้ไขให้ถูกต้องเสียโดยดี กิเลสตนเองยังไม่เลี้ยงเลย แล้วผมจะไปเลี้ยงกิเลสคนอื่นทำไม คุณคมวรรณคุณอย่ามัวเสียเวลา อย่าหลงไปเอาเปลือกนอก ตอนนี้จิตคุณยังไม่ได้ยกจึงมีทั้งอัตตา+มานะ อันนี้เป็นเรื่องปรกติ อันนี้ผมเข้าใจ ทุกคนเข้าใจดี ขอให้คุณดูตัวอย่างของคุณหมออุษาวดี ในทางโลกทุกคนพอจะทราบกันหมดแล้ว ความสำเร็จทางโลกของท่านนั้นมีมากมาย แต่ทำไมท่านยังวางได้ ท่านไม่หลงทาง แถมเดินทางตรงเข้าสู่มรรคผลและนิพพานได้อย่างน่าภูมิใจแทน และผมอยากให้คุณไปศึกษาเคสของคุณลูกพลังอีกท่านนึง(น่าชมเชยมากๆ) เมื่อก่อนนั้นคุณลูกพลังไปโพสต์ในกระทู้ว่าอะไร(ลืมไปแล้ว) เห็นท่านโพสต์ไปสองสามครั้งมั้ง แล้วต่อมาคุณดัชชี่(dutchanee) ไปโพสต์ตอบคุณลูกพลังไม่รู้อีท่าไหนลืมไปแล้ว และนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นไป คุณลูกพลังหายเข้าเข้ากลีบเมฆไปนานเลย จนท่านโผล่มาอีกทีนึงที่PMเข้ามาหาผม และเราก็ตอบโต้กันไปมาเสร็จ แล้วผมก็โยนลูกไปให้ครูเพ็ญต่อ..อิอิ ก็หน้าที่ใครหน้าที่มันซิเน๊อะ เพราะเรา(พี่ภูกับครูเพ็ญ)ตกลงกันตั้งแต่แรกแล้ว) และต่อมาภายหลังคุณดัชชี่กับคุณลูกพลังรักกันแบบพี่น้องไปเรียบร้อยแล้ว เห็นไหม๊ ที่นี่ไม่มีใครเขาไปเอากิเลสทางมาโลกกันมาหรอก ที่นี่เขาทำภารกิจช่วยยกจิตของลูกหลานของพระพุทธเจ้าเท่านั้น ที่นี่ทำหน้าที่อยู่อย่างเดียวเอง แล้วพวกเธอๆทั้งหลายหล่ะ ทำหน้าที่หรือเป็นพุทธบุตรที่ดีควรจะทำอย่างไร ให้ไปถามใจตนเอง ส่วนครูที่นี่ หรือจิตบุญที่นี่ พวกเขารู้ดีรู้ตัวหมดแล้วนะ
คุณคมวรรณผมให้คุณไปถามตนเองใหม่ว่า คุณอยากปฎิบัติจิตเกาะพระเพื่ออะไร ช่วยบอกผมกับครูเพ็ญให้ชัดเจนหน่อยนะครับ ที่นี่ไม่ได้บังคับว่าจะต้องไปให้ถึงพระนิพพาน แต่ถ้าคุณอยากจะเดินทางอ้อมก็ไม่ว่ากัน แต่ไม่ใช่ที่นี่ เพราะที่นี่จะเน้นแก่น(จิตแก่น) เน้นเดินตรงเข้าสู่พระนิพพาน แต่ถ้าเดินเต็มที่แล้วไปไม่ถึง แต่ไปได้แค่มรรคผลก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไร ขอให้จิตเดินเข้าสู่โคตรภูญาณให้ได้ก็แล้วกัน และคุณจะเข้าถึงกระแสพระนิพพานไปเอง เพราะถ้าจิตอยู่โคตรภูญาณหรือจิตพระโสดาบันเป็นอย่างต่ำ จึงจะเข้าใจ คำว่า "กระแสพระนิพพาน" แต่นอกนั้นไม่ต้องไปพูดกันแล้ว เพราะไม่รู้เรื่อง เหมือนพูดกันคนละภาษา

ผมไม่ทราบว่าคุณอายุอานามเท่าไหร่หรอกนะ หรือไม่ว่าคุณจะมีอำนาจยศฐาบรรยาศักดิ์จะสูงใหญ่เท่าใด
หรือมีตำแหน่งหน้าที่การงานจะสูงใหญ่เพียงฟ้าสักปานใด หรือเป็นแค่ภารโรง
อะไรที่ไม่ใช่เรื่องจิต(แก่น)นั้น อันนั้นเขาเรียกว่าเปลือกนอกทั้งหมด อันนั้นเป็นเรื่องของชาวโลก แต่ผมก็ชาวโลกเหมือนกัน ผมไม่ใช่เป็นใครหรือเป็นผู้วิเศษมาจากที่ไหน ไม่เคยคิดนึกไปเปรียบกับจิตใครๆ แต่เราคอยดูความชั่ว ความเลวของตนต่างหากเล่า ถ้ามันผุดออกมาเมื่อไหร่จะไล่ฆ่าให้ตาย แต่ที่เปิดกระทู้นี้มาก็เพื่อช่วยมายกจิตพวกเรา มิได้มาหาเรื่องใครหรืออยากจะสอนใคร บอกไปหลายรอบแล้ว ธรรมะนั้นไม่มีใครสอนกันได้หรอก ขนาดพระพุทธเจ้าท่านก็ยังเลือกโปรดเลย แล้วผมเป็นใครคิดดูเอา

สรุปแล้วจิตคุณวรรณเองต่างหากเล่าที่สอบไม่ผ่าน ให้คุณไปตั้งหลักใหม่นะ คุณไม่ต้องไปคิดมาก ไม่ต้องไปกังวลกับผมหรือครูท่านใด เพราะไม่มีใครไปจ้องอาฆาตกันหรอก อันนั้นมิใช่ฝ่ายบุญกุศล ที่นี่(จิตบุญ)ไม่มีใครปรารถนาหรอก มีแต่จะคอยให้โอกาส มีแต่จะเมตตา มีแต่อยากจะคอยช่วยเหลือกัน ที่นี่เน้นยกจิต ไม่ได้เน้นมาทำจิตให้ใครตก นอกเสียจากจิตใครตกมาจากที่อื่นก็ยินดีรับทั้งหมด ไม่สนใจว่าท่านคือใคร ท่านมาจากไหน ไม่ว่าท่านจะเป็นลูกชาวนาหรือลูกท่านเจ้าพระยา ที่นี่จิตเท่าเทียมกันกันหมด ที่นี่ไม่มีคำว่าผู้หญิงหรือชาย จะอายุอานามเท่าไหร่ไม่สนใจคือจะให้เกียรติดวงจิตทั้งหมดอย่างเท่าเทียมกัน ผมเองก็ไม่เคยคิดนึก ไม่เคยยินดียินร้ายกับคนอื่นที่จะให้ผมเป็นครู อาจารย์ ครูใหญ่ อาจารย์ใหญ่ หรือท่านผอ.ใหญ่ ตามแต่ทุกท่านที่จะย่องย่องหรือปรารถนาจะเรียกกันไป สุดแต่ใจของท่าน แต่ภายในใจของผมนั้นท่านไม่รู้หรอกว่าผมเป็นเช่นไร ผมเฉยๆ รู้ และก็วางมันทั้งหมดตรงที่รู้เท่านั้นเอง แต่ไม่อยากพูดให้คนเสียใจ เฉยๆดีกว่า ดีที่สุด หรือจะเรียกผมว่าอะไรก็ได้ทั้งนั้น ทั้งด่าว่า/ติ/ชมก็ได้ทั้งนั้น เพราะผมมีปัญญาเป็นของตนเองคิดเองได้

สุดท้ายนี้ผมให้อภัยและอโหสิกรรมให้กับคุณคมวรรณทั้งหมด และขอยกบุญกุศลของผมทั้งหมดให้กับคุณด้วย ขอให้คุณผ่านการปฎิบัติไวๆ ผมอยากเห็นคุณเป็นจิตบุญ ผมรออยู่ ทุกท่านรออยู่ และท่านพ่อก็รออยู่ ผมและทุกท่านกำลังรอคุณกลับมาเหมือนเดิม มากลับบ้านเก่าหรือบ้านเดิมของพวกเราที่พระนิพพาน ผมรักและเคารพคุณ(ดวงจิต)เสมอ และถ้าผมก้าวหรือล่วงเกินจิตของคุณ ก็ยกโทษ ให้อภัยและอโหสิกรรมให้กับผมด้วย แต่ถ้าจิตคุณว่างหรือจิตเป็นสมาธิให้คุณกำหนดจิตไปถามท่านพ่อดูนะว่า ผมมาทำหน้าที่อะไรตรงนี้และเพื่อใคร ถ้าไม่ใช่ทำหน้าที่ยกจิตพวกเราและทำเพื่อท่านพ่อ และจิตบุญทุกท่านก็เหมือนกันหมด ทุกท่านเขารู้หน้าที่กันหมดแล้ว และคุณหล่ะ! รู้หน้าที่ของตนเองหรือยัง? อย่างไหนคือหน้าที่ทางโลก อย่างไหนคือหน้าที่ทางธรรม ตอนนี้คุณ(จิต)มิได้หนีใครๆหรอก แต่คุณ(จิต)ต่างหากเล่า ที่กำลังหนีตนเอง

ทุกข์เมื่อไหร่ ก็แวะมา​

 

ขออภิมหาโมทนาสาธุๆ กับจิตบุญ ๖๒ ขอโมทนาบุญกับพระอาจารย์ชัชวาลและคุณหมออุษาวดี และครูจิตบุญทุกท่านที่เกี่ยวข้อง และขอเป็นกำลังใจให้กับจิตเกาะพระ จิตบำเพ็ญ ผู้ที่กำลังทำจิตเกาะพระทุกท่าน หรือผู้อ่านในกระทู้นี้ทุกท่าน ข้าพเจ้าที่ได้บำเพ็ญเพียรบุญบารมีมาตั้งแต่ทุกภพ ทุกชาติ จงเป็นผลปัจจัยให้แก่ท่านทั้งหลาย ทั้งปวง ซึ่งสำเร็จมรรค ผลและนิพพาน โดยเร็วพลันในชาตินี้ทุกๆท่านกันด้วยเทอญ...สาธุๆ

 

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนาบุญกับจิตบุญ 62 แล้วจ้าาาาา จะทำลายสถิติเดือนที่แล้วมั้ยหน๊ออ เดือนที่แล้วโดยเฉลี่ยจิตยกทุกวันเลย...:boo:

 

สวัสดีและยินดีต้อนรับคุณวันดี(ชื่อนี้ดีมาก บ่งบอกถึงฤกษ์ดียามดีแล้ว) บอกได้คำเดียวว่า "มาถูกทาง" ใครแนะนำมาหรอ? พระจัดสรร หรือDhammanee? ไม่ว่าใครจะเป็นผู้นำพา ที่นี่ยินดีต้อนรับหมด โดยเฉพาะกับผู้ที่ปรารถนาจะกลับบ้านเก่า(พระนิพพาน) คำๆนี้อย่าให้ครูเพ็ญได้ยินนะ ท่านจะช่วยสุดแรงเกิด ไม่คิดชีวิตเลย..อิอิ อันนี้จริงหรือว่าโม้นะ..ครูเพ็ญ

 

โอ้ย..อะไรกันนี้ พี่ภู ดูดิเราโพสต์เวลาตรงกันเป๊ะเลยอ่ะ อะไรจะใจตรงกันขนาดนั้นเนี่ย มิน่าล่ะ ตอนที่โพสต์เครื่องช้ามากกก เราโพสต์ชนกันกลางอากาศนี้เอง อิๆๆ

 

โมทนาสาธุ ที่ให้ธรรมาทานกับพวกเราอ่านไปก็อิ่มแทนคนไปด้วย แหม๊ไปทีก็ได้อะไรติดไม้ติดมือมาทุกที คุ้มค่าจริงๆสำหรับคุณน้องดัชชี พี่ภูภูมิใจเธอจริงๆ ไม่เคยทำให้ครูเพ็ญกับพี่ภูผิดหวังเลยสักครั้งเดียว จิตเธอยิ่งใหญ่จริงๆ ขอให้จิตบุญใหม่ๆคอยดูจิตบุญเก่าๆเข้าไว้ดีนะ เช่น ครูอัญญะมณี(จิตศักดิ์สิทธิ์) ครูวิทย์(จิตมีบารมีมาก) ครูลูกหว้า(จิตแก่กายเยาว์) ครูนกชาย(จิตคุณภาพ) ครูลูกพลัง(จิตสมชื่อ) ครูเมิล(จิตแรงดี) ครูแสงจันทร(จิตวิปัสสนายอด) ครูอุษาวดี(จิตแรงแซงทางโค้ง) ครูจารุณี(จิตนิ่มแต่เข้ม) เป็นต้น และจิตบุญใหม่ๆเท่าที่เห็นนะตอนนี้กำลังมาแรงแซงทางโค้งหลายท่านแล้ว ที่เห็นกันจ๊ะๆ อาทิเช่น คุณปลื้ม คุณเกรียง ใครอีกนะจำไม่ได้แล้ว โดยเฉพาะคุณเกษ(Dhammanee)เมื่อวานพี่ภูเพิ่งจะเห็นเป็นศิษย์ พอมาวันรุ่งขึ้นเธอกลายเป็นครูไปเสียแล้ว โอ้โหเป็นไปได้หน๋อ...จะไปรีบสร้างบารมีอะไรเช่นนั้น(ระวังนะคนบ้าบารมี ระวังครูดัชชี่จะสอยให้ล่วง...ฮ่าๆ

 

ตอนจิตยก ผมน้อมจิตไหว้ท่านพ่อและขอเจริญอิทธิบาท4เรียบร้อยแล้วครับ หวกครูเห็นว่าผมสามารถช่วยงานครูได้ก็เต็มใจอย่างยิ่งครับ (แต่ยังขอเป็นผู้ช่วยก่อนนะครับ )

 

ขอขอบพระคุณคุณภูที่เฉลยข้อสอบนี้ซะที ผมก็ยังนึกๆว่า ตั้งแต่จิตยกมา ไม่ค่อยอยากสวดมนต์เท่าไหร่เลย สวดๆไปเหมือนลืมบทสวดไปดื้อๆซะงั้น
***ปล.สุขก็แวะมาได้นะครับ***