นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ทหารหาญนายนี้ คือ ใครกันหนอ?​

 

อดีต...มันอยู่ในใจค่ะ...น้องฝน อยู่ที่ส่วนลึกของจิตใจ ค้นใจตัวเองเจอเมื่อไหร่ ก็ได้เห็นอดีตในใจเอง...ฮิ้ววว

 

ของหนูมันค้นไม่ค่อยเจออ่า ... สงสัยชอบซุกซ่อน 555

 

วันนี้ขอตัวก่อนนะจ๊ะ
ขอให้สบายกาย สบายใจ ทุกทุกคนค่ะ (แล้ว..จะชื่ออะไรดีเนี่ย..???)

 

เงียบจังเลยค่ะ:z7หายไปไหนกันน้อ

 

ยังอยู่นะขอรับ ^^

 

ฮ่า ฮ่า ฮ่า...มณู หัวเราะเสียงดังก้องฟ้า พร้อมโอบกอดร่างอันอ่อนนิ่มของนางไว้!
"แก...แกจะทำระไรฉัน ปล่อยฉันนะ แล้วนครินทร์ล่ะ?"(ธิดาเศรษฐี อุทาน ถามหาชายคนรัก พร้อมกับพยายามดิ้นหนีจากพันธนาการ ของเงื้อมมืออสูร!)
ฮ่า ฮ่า ฮ่า...จนป่านนี้ยังจะถามหา เด็กบ้านนอกคนนั้นอีกหรือ?...(มณู ตวาดด้วยเสียงห้วน!เริ่มไม่พอใจที่นางยังไม่ลืมอดีตคนรักเก่า)

นางพยายามดิ้นจนสุดฤทธิ์ แต่แรงของสตรีมีหรือจะสู้แรงอสูรได้ จังหวะนั้นเองนางล้มลงกับพื้นถ้ำ ฉวยได้หินก้อนหนึ่ง หวดเข้าหัว มณู อย่างจัง!....โป๊กกกก...โอ้ย (มณู ร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด มันทำให้เขาโกรธจนควบคุมตนเองไม่ได้)

"ฤทธิ์มากนักหรือ ถ้าอย่างนั้นข้าจะส่งแก ไปอยู่กับคนรักเก่าของแกในนรก!!"
สิ้นเสียงคำตวาดอันแข็งกร้าวนั้น มณู ใช้กริชที่พกติดตัวมา เสียบเข้าท้องของนางปัทมาวดี จนมิดด้าม!!.....

นางขาดใจตายในทันที...แต่ก่อนที่สติสัมปัชชัญญะจะหมดลง นางมีแววตาลุกโพลงด้วยจิตอาฆาตแค้น ด้วยแรงพยาบาดบวกกับการเฝ้ารอคอยการกลับคืนมาของนครินทร์ มันทำให้วิญญาณของนางมิอาจจากไปไหนไกลได้ จึงบังเกิดเป็นโอปาติกะในอัตภาพของนางพญางูใหญ่นั้น เฝ้ารอคนรักอยู่ในถ้ำแห่งนั้นเอง!

 

ประวัติวัดถ้ำเพชรนาคา อ.ชัยบาดาล จ.ลพบุรี




วัดถ้าเพชรนาคา นี้ ตั้งอยู่ตำบลบัวชุม อำเภอชัยบาดาล จ.ลพบุรี

โดยมีหลวงพ่อไพบูลย์ ธมฺมโชโต เป็นเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน

 

โอ้ วิญญาณ อาลัยรัก สุดจะหัก
ยากยิ่งนัก รอรัก รอหลง
รัติกาลผันผ่าน หลายชาติภพ มิอาจปลดปลง
นางยังหลง รอคอยเฝ้า อยู่เดียวดาย!

ดังนั้นเมื่อมีใครผ่านเข้ามาในเขตรัศมีถ้ำแห่งนี้ นางจึงออกมาดู ว่าจะเป็น นครินทร์ ชายคนรักหรือไม่
แต่หากไม่ใช่แล้ว...สัญญา แรงอาฆาตพยาบาทนั้นก็พลันประทุขึ้น จึงหลงปลิดชีพนักเดินป่า นายพร่าน ล้มตายไปเป็นจำนวนมาก
การฆ่าคนตายไปเป็นจำนวนมากนั้น มันทำให้นางมีตราบาปมลทินติดตัว จิตใจจึงเหี้ยมโหด พลังแห่งมารได้เข้าแทรกไปทั่วทุกอณูจิตแล้ว
ไม่มีเทพยาดาตนไหนจะหยุดยั้งนางได้...

 

โอ้ วิญญาณ อาลัยรัก สุดจะหัก
ยากยิ่งนัก รอรัก รอหลง
รัติกาลผันผ่าน หลายชาติภพ มิอาจปลดปลง
นางยังหลง รอคอยเฝ้า อยู่เดียวดาย!

ดังนั้นเมื่อมีใครผ่านเข้ามาในเขตรัศมีถ้ำแห่งนี้ นางจึงออกมาดู ว่าจะเป็น นครินทร์ ชายคนรักหรือไม่
แต่หากไม่ใช่แล้ว...สัญญา แรงอาฆาตพยาบาทนั้นก็พลันประทุขึ้น จึงหลงปลิดชีพนักเดินป่า นายพร่าน ล้มตายไปเป็นจำนวนมาก
การฆ่าคนตายไปเป็นจำนวนมากนั้น มันทำให้นางมีตราบาปมลทินติดตัว จิตใจจึงเหี้ยมโหด พลังแห่งมารได้เข้าแทรกไปทั่วทุกอณูจิตแล้ว
ไม่มีเทพยาดาตนไหนจะหยุดยั้งนางได้...

 

แต่แล้วนางก็พลาดเป็นครั้งแรก "ชายคนนั้นมีดีอะไรนะ ทำไม่เราถึงรู้สึกร้อน เหมือนกระโจนเข้าสู่กองไฟ"(นางฉงนใจที่ทำอะไร นายพรานกริชไม่ได้)
นางคงไม่รู้หรอกว่า อำนาจของความกตัญญูกตเวทีนั้น เป็นเสมือนเกราะป้องกันภยันตรายทั้งหลายทั้งปวงได้
พรานกริชนั้น ทุกครั้งเมื่อเขาเดินทางไปไหน จะนำชายผ้าถุงของมารดา เป็นเครื่องรางมงคล ติดตัวไปด้วยเสมอ...

 

จนวันหนึ่ง พระธุดงค์ ได้เดินทางผ่านมาที่หมู่บ้านแห่งนั้น ถามหาถ้ำตามนิมิตรที่ท่านได้พบเห็น แต่ชาวบ้านได้ทัดทานห้ามปรามไว้
เพราะเกรงจะเกิดอันตรายแก่ท่าน พร้อมเล่าเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึนกับพรานกริช...แต่ท่านยังคงยืนยันคำเดิมที่จะเข้าไปบำเพ็ญเพียรภาวนาให้ได้
ชาวบ้านจึงชี้ทางให้ด้วยใจอันเศร้าสลด ในทำนองว่า "เสียด้ายพระคุณเจ้า ยังหนุ่มยังแน่น ไม่น่าจะเอาชีวิตมาทิ้งเสียกลางป่าแห่งนี้เลย!"

หรือนี้ อาจเป็นชะตากรรม ของครูบาอาจารย์ที่ท่านมีหน้าที่ไปโปรดสัตว์โลกผู้มืดบอด ให้ได้รับการปลดปล่อยจากวังวนแห่งวัฎฎะสงสาร
พระธุดงค์ท่าทีสง่างามรูปนั้นเดินหายเข้าป่าไป ท่ามกลางความอาลัยของชาวบ้านป่าเขาหนาว เย็นวันนั้นเอง...

 

นั่งอ่านแล้วนึกภาพพี่รั้งตามที่เขียนเล่ามาก็ นั่งอมยิ้มคนเดียวเลยล่ะค่ะ ^^ คิดภาพพี่รั้งมีโรลม้วนผมเต็มหัวนั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์น่ะค่ะ

จะมาบอกว่า ตั้งแต่ได้รับลูกแก้วพี่รั้งแล้วมีแต่เรื่องดีๆ เข้ามาเลยนะคะเนี่ย...ไม่แน่ว่าปลายปีอาจจะได้ข่าวดีเรื่องตำแหน่งและก็อาจจะได้รถประจำตำแหน่งคันใหม่เสียด้วย โชคดีจริงๆๆๆ... ขอบคุณนะคะ จุ๊บๆๆ ^_______^

 

ครั้งแรก... ก็ชุดเล็กเสียแล้ว ถ้าครั้งแรกชุดเล็ก ครั้งต่อไปจำเป็นต้องแก้เป็นชุดใหญ่ก่อนไหมคะพี่นุ๊ก

พระนางจามเทวี ท่านสวยมากเลยค่ะพี่ดาว สวย คม แอบหวานบอกไม่ถูก

 

น่าสงสารนางจริงๆเลยค่ะ ... วนเวียนรอชายผู้เป็นที่รัก

********************

หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ทุกท่าน ทุกนามค่ะ

 

นางผู้มีจิตอันเร้าร้อน มองเห็นรัศมีสีทองจากกายพระคุณเจ้าแล้ว ให้รู้สึกอ่อนแรงและหวาดกลัวเป็นกำลัง แต่ด้วยอำนาจโมหะและความเคยชินจึงพยายาม
เพ่งมองดูอยู่ทุกขณะจิต เพื่อรอคอยจังหวะตรงเข้าทำร้ายท่าน...แต่เหมือนยิ่งหมดแรงเมื่อท่านนั่งอยู่ในท่าขัดสมาธิ
แล้วพลันแสงสว่างก็บังเกิดขึ้นเจิดจ้า ปกคลุมไปทั่วอาณาบริเวณท้องถ้ำแห่งนั้น เสมือนประหนึ่งว่า ดวงจันทร์ฉายแสงนวลในห่วงรัติกาลคืนวันเพ็ญนั้น

นางพญางูใหญ่ทำได้แค่เพียง เลื้อยขนดลำตัวอันเขื่องเท่าลำตาลค่อยๆชู่คอ แผ่พังพานขึ้นเหนือสรีระพระธุดงค์รูปนั้น ห่างกันไม่ถึงหนึ่งวา
แต่แล้วนางก็ต้องแปลกใจเมื่อสังเกตุ เห็นเค้าหน้าพระคุณเจ้านั้น!เปล่งอุทานออกมาด้วยน้ำตานองหน้าว่า "นครินทร์!..."
จากอัตภาพของนางพญางูใหญ่ พลันกลายกลับเปลี่ยนเป็นร่างหญิงสาวโสภาขึ้นมาในบัดดล ขณะนี้นางไม่เหลือเค้ากระแสจิตอาฆาตพยาบาทอีกต่อไปแล้ว

ธิดาเศรษฐี ตรงเข้าสวมกอดร่างชายอันเป็นที่รัก แต่แล้วเหมือนหัวใจแตกสลาย เมื่อท่านพูดว่า...

 

รางวัลจากพี่รั้งฝ

ใด้รับของรางวัลที่พีรั้งแจกแล้วคะ มาถึงวันนี้ สีน้ำเงิน แต่ก่อนหน้านี้มีใครก็ไม่รู้ ส่งเม็ดอัญมณี สีเหลืองและสีแดง มาให้ ตกลงว่าใครส่งมาให้ และสิ่งนี้คืออะไร
และแววจะต้องทำอะไรต่อบ้างคะพี่รั้งขอคำแนะนำด้วยคะ

 

มาจากพี่ทั้งหมด ค่ะบอกแล้วไงว่าน้องได้สองเด้ง

นำไปวางที่โต๊ะบูชาพระค่ะ ส่วนเพชรจะวางรวมกับลูกแก้วก็ได้ค่ะ..

มีน้องคนหนึ่งส่งข่าวมาบอกว่า ได้รับลูกแก้วและทำตามคำแนะนำ

เธอโชคดีค่ะ..น้องสองเมืองลองดูนะคะ

 

แมวเหมียว กลับมาต่อให้ไว แฟนคลับใจจะขาด เพราะมันขาดตอน pig_cryy2

 

อรุณสวัสดิ์ขอรับ ^^ :z5