นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ไปเจอมา ก็เลยนำมาฝากแมวเหมียว เผื่อจะเข้าตาบ้าง ไม่รู้จะโดนใจหรือเปล่า?

 

เอาสะเก็ดดาวมาให้ดูกันนะ

สะเก็ด ดาวชิ้น รูปทรงแบน มีเศษทรายติดเล็กน้อย เพราะเป็นสะเก็ดดาวจากทะเลทราย ผิวเนียนละอียด เมื่อส่องกับไฟ จะดูสวยอีกแบบ จัดได้ว่าเป็นชิ้นที่หายาก ผิวออกเหลืองใส สวยงาม และเป็นสะเก็ดดาวที่เหมาะกับการสะสมเป็นอย่างยิ่ง

สะเก็ดดาวแบบ Libyan Desert glass เป็นสะเก็ดดาวที่พบตามตะวันออกกลาง อียิปห์ ลิเบียหรือค่อนมาทางเอเชียเช่น จีน มองโกเลีย แน่นอนบ้านเราไม่มี

สัญนิษฐานการเกิดก็เหมือนสะเก็ดดาวโดยทั่วไป แต่เกิดไม่ใช่แถบบ้านเราและอีกอย่าง อายุมากกว่าด้วย อายุของเขาเฉลี่ยประมาณ 28 ล้านปีมาแล้ว ผู้คนทั่วไปในแถบทะเลทรายเชื่อกันว่า ทำให้เกิดความโชคดีกับเจ้าของ นำโชคลาภมากมาย เร็วๆมานี้ทางการของ Egypt สั่งการมาว่าให้หยุดการค้นหา สะสมสะเก็ดดาวแบบ Libyan ทำให้สะเก็ดดาวแบบนี้ในปัจจุบันหายากมาก

 

บินไปเดียวดาย..กลางสายลมแปรปรวน...เพียงทะเลครวญ....ฟังคล้ายเป็นเพลงเศร้า...
ค่ำคืนนี้ฉันเพลีย..ฉันเหนื่อย..ฉันหนาว และเหงาเหลือเกิน...

ไม่เคยมีใคร..มีรักแท้จริงใจ...จ้องมองทางใด..ดูเคว้งคว้างว่างเปล่า...
ฝ่าลมฝนลำพัง...มากี่ร้อนหนาว....จนล้า...สิ้นแรง...

* ไม่อยากเห็นภาพใด..แม้แต่ท้องฟ้า...อยากจะพักดวงตา...ลงชั่วกาล....
จะไปซุกตัวนอนซ่อนกายในเงาจันทร์...จะหลับฝันไม่ขอตื่น..ขึ้นมา.....

คงจะมีเพียง...ลมหายใจรวยริน....เอนกายบนดิน...ยอมรับความแพ้พ่าย....
ปีกของฉันมันหนัก....บินต่อไม่ไหว....จะขอพักกายชั่วกาล.....

 

กลับถึงบ้านแล้วขอรับ ไปดูหนัง yes or no มาขอรับ ^^

 

เป็นความคิดที่สุดยอดมากค่ะ แหม..ทำไมเราคิดไม่ถึงนะเนี่ย... ขอบคุณนะจ้ะ

สวยมากค่ะพี่นุ๊ก...เพิ่งเคยเห็นนะเนี่ย

สนุกหรือเปล่าจ้ะ ว่าจะไปดูเหมือนกันแต่ยังไม่ได้ไปเลยจ้า ทำไปทำมาคงไม่ได้ไปดู เพราะอยากดูชัมบาลามากกว่าจ้ะ

 

ก็สนุกดีขอรับ คิมน่าร๊ากกกก ... ในเรื่องนิสัยเหมือนเค้าเลย งุงิๆๆ >.<

 

ในนี้มีเรื่องน่าสนใจมากมาย ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

 

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ห้องนิทานทุกท่าน และสวัสดีคุณมังกร 7 ทิศ ยินดีต้อนรับสู่นครคุรุวาโร นะคะ
มีเรื่องราวน่าสนใจให้เข้ามาหาอ่านกันได้อย่างเพลิดเพลิน แต่ก่อนอื่นคงต้องขอค่าธรรมเีนียม
ในการเข้าร่วมกิจกรรมกับห้องนี้ ด้วยการเล่านิทานหรือเรื่องราวที่คุณประสบมาให้
อ่านกันก่อน 1 เรื่องค่ะ...รออ่านหนอ

 

การขอโทษมิใช่การพ่ายแพ้
จะเป็นความอ่อนแอก็หาไม่
การขอโทษคือการชนะใจ
เป็นความกล้าอันยิ่งใหญ่ของมนุษย์
กลัวว่าจะผิดหวัง กลัวพลาดพลั้งเสียน้ำตา
กลัวคนจะบ่นว่า กลัวขายหน้ากลัวอับอาย
กลัวว่าจะทำผิด แม้เพียงคิดกลัวเจียนตาย
ชีวิตช่างเลวร้าย ทำไม...ฉันต้องกลัว!

อรุณสวัสดิ์เช้าวันพระที่สดใส
ขอพระธรรมนำจิตใจ
แด่เพื่อนสมาชิกทั้งเก่าใหม่
สงบร่มเย็นจากภายในน้อมหฤทัยภักดิ์ รักพระศาสดา...

 

อรุณสวัสดิ์ขอรับ ^^
ตื่นมาแบบเพลียๆ - -"

 

วันนี้ วันพระคงไปทำบุญกันหมด มีเพียงเราใช้ใจทำอย่างเดียว
อยากจะเล่าอ่ะ แต่ไม่มีคนอยากอ่าน เพราะฉะนั้น..ขอข้ามแล้วกันนะ

ไปทำอารายมาถึงได้เพลียๆ นิ นู๋เดอร์ตี้ โลดโผนโจนทะยานมากไปอ่ะจิ

 

สวัสดีท่านประธาน และทุกท่านคะ
เมื่อคืน ฝันว่า นั่งรถตู้ไปทำบุญ ที่วัดป่า พอไปถึงก็เจอแม่ชี ทักทายท่าน และก็เดินหา
พระสงฆ์ ไปเจอพระรูปหนึ่ง กิริยาท่านสำรวมมาก เราเลยบอกว่า ถวายสังฆทาน ท่านรับ
และก็ กล่าว กรวดนำ้ ขึ้นคำ ยถาฯ เลย เรานึกไม่ต้องกล่าวคำถวายหรอกเหรอ แต่ไม่เป็นไร
เรากรวดนำ้ ระลึกนานกว่าคนอื่นเพราะจะส่งให้หลายคนระหว่างนั้นขนลุกตลอดเวลา
จากนั้นเราก็กำลังจะออกจากวัด จะขึ้นรถตู้ไปด้านบนเขา เจอ พี่แตแสงสุริยา พี่นุ๊ก พี่รั้ง ทักทายกันนิดหน่อย
แล้วเราก็ขึ้นเขา บนนั้นมีอาคารเรียนเด็กๆ เราหาโต๊ะนั่งกับเพื่อนๆ บนกระดานดำ มีตัวเลขเต็มไปหมดเลย
เป็นเลขที่ไม่มีความหมาย เขียนลอยๆ คิดไม่ออกว่าหมายถึงอะไร จากนั้นเราก็ตื่น

 

หนูยังอยากอ่านนะขอรับ - -"
โลดโผนโจนทะยาน
ใช่เลยขอรับ .... ฝันเมื่อคืน (สงสัยกินมากฝันมาก)

เมื่อวานฝันที่พอจะจำได้หลังจากเรื่องไปกินหมูกะทะ 555 (แม้แต่ฝันก็จำได้แต่เรื่องกิน)

ฝันว่าอยู่ในบ้านโบราณ ไม่ใช่เรือนไทยแต่เป็นตึกฝรั่ง นอนอยู่บนเตียง มีผู้หญิงอยู่ข้างๆ เหมือนจะนั่งร้องให้อยู่ เหมือนว่าเราตายแล้วอะไรประมาณนี้อะค่ะ เสียงผู้หญิงบอกว่า เรือนนี้เตียงนี้ห้องนี้จะไม่ให้ใครมานอนอีก .... แล้วไงต่อไม่รู้แล้วขอรับ - -" ..... ของเมื่อวาน

 

ส่วนเมื่อคืนนี้ ฝันสองรอบ รอบแรกยังไม่อาบน้ำแต่ง่วงมาก คุยๆ กับเพื่อนอยู่ดีๆ หลับไปเลย
ฝันไปว่ามีใครก็ไม่รู้พาไปไหนก็ไม่รู้ .... เราก็ตามเขาไปง่ายๆ แฮะ - -"
เหมือนเดินไปเรื่อยๆ ในทางมืดๆ ... แล้วก็ตื่น ไปอาบน้ำ สวดมนต์ เกือบๆ จะตี 1 แล้วนอนต่อนะขอรับ
จากนั้นก็ฝัน เหมือนต่อเนื่องกันแฮะ - -" ... ฝันว่าไปหัดฟันดาบ ... อะหูยยย มันส์มากพะย่ะค่ะ .. ชอบๆๆๆ คืนนี้ขอไปอีก

 

ว้าว...น้องอัญ ฝันถึงพี่ด้วยหรือเนี่ย? พี่มีแต่ฝันแปลกๆ ค่ะ ไม่เกี่ยวกับงานบุญใดๆ กับใครเค้าเลย
ช่วงนี้ กำลังผจญมารอยู่ค่ะ เป็นเทวบุตรมาร ทั้งเทวฤทธิ์และราชเทวา พิจารณาได้เมื่อเช้านี้เอง

เมื่อคืนไม่ได้สวดมนต์อย่างเป็นพิธีรีตองอะไร นอนสวดมนต์และนอนสมาธิ ท่านอนหงาย มือประสานไว้ที่อก
พิจารณากายสังขาร เหมือนศพก็ไม่ปาน มือที่วางประสานที่อก เหมือนที่สัปเร่ิอเ้ค้ามัดตราสังแล้วเอาดอกไม้ธูปเทียนใส่ไว้
พิจารณาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเืท้า มีสำลีอุดจมูกด้วย ศพดีๆ นี่เอง เห็นตัวเองเป็นอย่างนั้นจริงๆ ค่ะ...อยู่ท่านั้นนานเหมือนกัน
จนพลิกตัวนอนตะแคงขวา จึงได้รู้สึกตัวว่าทั้งเนื้อทั้งตัวชาไปหมด เนื่องจากกำหนดให้ตัวเองตายกลายเป็นศพ
แล้วก็ภาวนาต่อไปจนหลับค่ะ....

 

เทวฤทธิ์ มาทดสอบในแนวของโทสะ โมหะ ความรุนแรง ได้พบกันเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ผ่านเรียบร้อยแล้ว เพราะไม่ได้ยึดติดอะไร วางอุเบกขาอย่างเดียว

ส่วนราชเทวา มาทดสอบในแนวของกามราคะ ได้พบกันเมื่อวันก่อนโน้น และเมื่อคืนอีกหนึ่งรอบ รอบนี้เราก็เฉยๆ ดูแล้วก็สงสัยว่าทำไมเรานิ่งจังเลย
มีอารมณ์ร่วมนิดหน่อย แต่ไม่ใช่อารมณ์ร่วมในกามราคะ เป็นอารมณ์ว่าทำไมเราไม่ทำอะไรสักอย่าง เมื่อมีใครมาทำกับเราแบบนั้น แค่รู้สึกแปลกใจในตนเอง มันเป็นน้ำนิ่งแต่ยังมีสงสัย คงต้องได้พบกันอีก เพราะว่ายังไม่เด็ดขาด ยังไม่กระจ่างในใจ มันยังไม่ทะลุ

 

เมื่อคืนก่อนจะกลับเข้าห้อง นั่งฟังเพลงเดียวดาย แล้วก็ดูรูปหมาที่มันถูกทอดทิ้ง มองตาของมันที่เศร้าสร้อยละห้อยหารอคอยเจ้าของกลับมา

พลันย้อนไปถึงอดีตที่เคยเลี้ยงหมา 2 ตัว (ไม่ใช่ในปัจจุบันนะคะ) ตัวหนึ่งสีดำปลอด อีกตัวสีน้ำตาล ตัวแรกชื่อเจ้ามืด ตัวที่สองชื่อเจ้าเล็ก เพราะมันตัวเล็กมาก สายตาของมันทั้ง 2 ตัว เรายังจำได้ดี เจ้ามืดตายเมื่อตอนอายุ 19 ปี แก่ตาย ส่วนเจ้าเล็กตายเมื่อตอนอายุ 2-3 ปี มันช้ำในตาย เจ้าเล็กก่อนที่มันจะตาย คืนนั้น ขณะที่มันนอนอยู่มันทอดสายตามองเราอยู่นิ่งนาน เหมือนจะบอกอะไรกับเรา แล้วเช้ามามันก็ตายอยู่ตรงนั้น ส่วนเจ้ามืดมันออกไปจากบ้านแล้วไม่กลับมาอีกเลย มีคนเห็นมันถูกรถชนตาย และคนที่เห็นก็เอามันไปฝัง

ความรู้สึกสงสาร และนึกถึงกรรมที่ได้ทำไว้กับมันด้วยการทอดทิ้งมัน ไม่ได้สนใจเอาใจใส่มันให้มากกว่าที่ควร ทำให้น้ำตาไหล อยากจะปล่อยโฮออกมาดังๆ กับความใจร้ายของตัวเอง แต่ก็สะกดกลั้นไว้ ไม่ต่างกับปัจจุบัน ที่ทอดทิ้งเจ้าหมูหยองกับถุงทองไว้อีก นึกถึงสายตาแห่งความจงรักภักดีที่มันทอดมองมาที่เรา ช่างสะเทือนใจอย่างมากมาย เมื่อไหร่เราจะหยุดก่อเวรสร้างกรรมกับสัตว์ซะทีนะ คิดได้เพียงแค่นี้ มองเห็นกรรมต่างๆ นั้น กำลังย้อนมาสนองเราอยู่ ต้องถูกทอดทิ้งให้อยู่อย่างเดียวดาย ต้องพลัดพรากอยู่เพียงลำัพัง...

 

หนูอยู่เป็นเพื่อนละกันค่ะ

 

สิ่งที่เผชิญอยู่นี้ มันไม่ใช่ความเหงาหรือว่าเศร้าอะไรค่ะ น้องเดอร์ตี้
แต่มันคือการระลึกรู้ถึงกรรมในอดีตที่ส่งผลมาถึงปัจจุบัน การที่เราล่ามมันไว้
ถึงแม้ว่าจะบำรุงมันอย่างดีด้วยอาหาร แต่จำกัดบริเวณมัน
ก็หมือนที่เราถูกจำกัดบริเวณ ให้อยู่แค่ที่ทำงานและห้องพักเท่า่นั้น ไม่มีใครมาล่ามเราไว้
แต่เราก็ไม่สามารถไปไหนได้ไกลๆ ด้วยภาระหน้าที่ในปัจจุบันค่ะ

 

ก็คล้ายๆ กันค่ะ หนูเลี้ยงนกไว้ด้วยน่ะค่ะ -.-" แทนที่เขาจะมีอิสระ ได้บิน แต่กลับต้องมาอยู่กับเรา ได้ออกมาเวลาเราอยู่บ้าน และเขาก็ไม่ไปไหน คอยไซร้ผมให้เรา เดินไปเดินมาบนไหล่