จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ดีใจ+ภูมิใจแทนคุณหมอเองและครูนกชายด้วย
นี่คือ down line นี่คือสายบุญบารมีของครูนกชาย+ครูเพ็ญ
และขอขอบพระคุณครูทุกท่าน โดยเฉพาะครูลูกพลังด้วยที่มีผลทำให้การยกจิตในครั้ง

กราบขอบพระคุณพี่ภู พี่เพ็ญ คุณนก (ชาย) คุณครูลูกพลัง และคุณครูทุกท่านอีกครั้งค่ะ งานนี้ได้ดีเพราะไม้หน้าสาม

 

อ่านแล้ว น้องก็ไม่ใช่เป็นคนที่เลวร้ายอะไร ก็เหมือนปกติธรรมดาเหมือนกันทุกคนนั่นแหล่ะ
เอาอย่างนี้นะ ก่อนอื่นน้องต้องรักษาศีล5ให้ได้ก่อนนะ
แล้วให้น้องปฎิบัติตามพี่ๆเขาไป
เส้นทางที่คนกำลังพากันเดินนี้ ปลอดภัยที่สุดแล้วในโลกยุคนี้
ปลอดภัยทั้งกายและจิตใจด้วย ปลอดภัยทั้งก่อนและหลังตาย
กายจะยากลำบากหรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่ที่จิตดีหรือเลว
จิตดีก็คือ ผู้ที่มีศีลประจำก่อน ต่อไปจิตอริยบุคคลนั้น
จะต้องภาวนา
น้องขอให้ดูตัวอย่างคุณหมอเป็นตัวอย่างนะ
เพราะคุณหมอทำให้กระทู้นี้มีสีสันและเป็นกำลังใจกับผู้ที่กำลังปฎิบัติเป็นอย่างดี เพราะคนส่วนใหญ่ดูแค่เปลือกนอกเท่านั้น
แต่ถ้าจิตยกเป็นชาวไร่ ชาวนา หรือคนธรรมดาๆ
คนอื่นๆที่ยังไม่มีศีล ไม่มีธรรม ก็อาจจะไม่เข้าใจ หรือไม่เป็นที่น่าสนใจ
แต่บังเอิญคุณอุษาวดี เป็นคุณหมอ ผู้อ่านจึงอยากจะปฎิบัติตามบ้าง
เพราะคิดว่า ขนาดคุณหมอก็ยังมีทุกข์ และยังปฎิบัติจิตเกาะพระกับเขาด้วยหรอ?

พี่ภูเฉลยไปแล้วว่า ทุกคนไม่ว่าจะเกิดมาร่ำรวยหรือจน ชายหญิง สูงต่ำ
ดำขาว หรือคนตกงานไปจนถึงผู้ที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ
ทุกคนก็หนีทุกข์ไม่พ้น เพราะพวกเราต่างก็มีขันธ์5นี้เป็นตัวทุกข์
พอดีกว่า ยิ่งพูดก็ยิ่งยาว ยิ่งพูดก็ยิ่งผิดมาก
เดี๋ยวน้องจะหาว่าพี่ภูเป็นพระ

พี่ภูจะขอเอาใจช่วยนะครับ พี่ภูรู้ว่าน้องเป็นคนดีนะ

 

สาธุ ขออนุโมทนากับจิตบุญดวงใหม่ด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

 

วันนี้ไปค้นเรื่องอริยกันตศีลเลยนำมาแบ่งปัน น้อมรับคำชี้แนะค่ะ


ขุมทรัพย์จากพระโอษฐ์
หมวดที่ ๑๐
ว่าด้วย การมีศีล
(ปฏิปักขนัยของหมวด ๑ อันว่าด้วยการทุศีล)

-------------
อริยกันตศีล


ภิกษุ ท.! อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ประกอบพร้อมแล้วด้วย ศีลทั้งหลายอันเป็นศีลที่พระอริยเจ้าพอใจ,
คือ ไม่ขาด ไม่ทะลุ ไม่ด่าง ไม่พร้อย เป็นไท ผู้รู้สรรเสริญ ไม่ถูกลูบคลำด้วยตัณหาทิฏฐิ และเป็นไปพร้อมเพื่อสมาธิ.

_________________________________________________________
บาลี พระพุทธภาษิต มหาวาร. สํ. ๑๙/๔๒๙/๑๔๑๒, ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย ที่เชตวัน.

ศีลไม่ขาด หมายถึง ไม่ล่วงสิกขาบทข้อต้นหรือข้อปลายข้อใดข้อหนึ่ง,

ศีลไม่ทะลุหมายถึงไม่ล่วงสิกขาบทข้อกลาง ๆ ,

ศีลไม่ด่าง เพราะไม่ขาดเป็นหมู่ ๆ หมู่ละหลายสิกขาบทและหลายหมู่,
ศีลไม่พร้อย เพราะไม่ขาดแห่งละสิกขาบทหลาย ๆ แห่ง,

ศีลเป็นไท คือไม่เป็นทาสตัณหา ไม่รักษาศีลแบบการค้ามุ่งเอาเครื่องตอบแทน,

ศีลที่ผู้รู้สรรเสริญ เป็นศีลที่ใช้ได้ เพราะผู้รู้ท่านใคร่ครวญเสียก่อนจึงสรรเสริญว่าดีว่าชอบ,

ศีลที่ไม่ถูกลูบคลำด้วยตัณหาทิฏฐิ หมายถึงศีลที่ตัณหาไม่แตะต้อง ทิฏฐิมานะไม่แตะต้อง คือไม่ถือศีลเพราะยากจนเป็นเหตุให้กระด้างกระเดื่อง หรือเป็นเครื่องยกตนข่มท่าน
ไป เป็นต้น,

และศีลที่เป็นไปพร้อมเพื่อสมาธินั้น เป็นศีลที่ผู้รักษาเอาใจใส่พิจารณาตรวจสอบอยู่เสมอ
ดังท่านเปรียบว่าเหมือนโคแม่ลูกอ่อนใส่ใจดูลูกไม่ห่างตา แม้บดเอื้อง ตาก็คอยชำเลืองดูลูก, กิริยาที่พิจารณาศีล นับเข้าในสีลานุสสติกรรมฐาน และจิตของผู้มีศีลอย่างนี้ ใกล้สมาธิ และศีลเช่นนี้ เป็นฐานรองรับสมาธิได้ดีทีเดียว.


จาก ระบบฐานข้อมูลพระไตรปิฎก

 

"ศีล" นั้นคือหลักสำคัญสูงสุด และก็เพราะ "ศีล" นี้ จริงๆเป็น "หลักการ" เป็นองค์ประกอบในการปฎิบัติทั่วไปจึงทำให้บุคคลผู้ประพฤติธรรมบรรลุธรรม (ยกเว้นผู้มีบุญบารมีที่เข้าข่าย "อุคฆฎิตัญญู" เยี่ยมยอดจริงๆ แม้ในสมัยพุทธสมัยก็มีเพียงไม่กี่คนในโลก ที่ไม่ต้องปฏิบัติ)ดังพระพุทธพจน์ ต่อไปนี้:-

จาก "กิมัตถิยสูตร" พระไตรปิฎก เล่ม ๒๔ พระสุตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต อานิสังสวรรคที่ ๑ ข้อ ๑ และเอกาทสกนิบาต นิสสายวรรคที่ ๑ ข้อ ๒๐๘

​

"ดูกรอานนท์ ศีลที่เป็นกุศล ย่อมยังความเป็นพระอรหันต์ให้บริบูรณ์โดยลำดับฯ"

(กุสลานิ สีลานิ อนุปุพเพน อรหตตาย ปริปูเรนตีติฯ)

​

ดังนี้เป็นต้น จะเห็นได้ชัดว่า "ศีล" นั้นเป็น "เหตุ" และ "กุศล" นั้นเป็น "ผล" ของผู้พากเพียร มุ่งหมาย ชนิดที่เป็น "อิทัปปัจจยตา" (คือความมีสิ่งนี้จึงมีสิ่งนั้น ความมีสิ่งนั้นจึงมีสิ่งโน้น…) อย่างต่อเนื่อง จนถึงที่สุด และ "มีสภาวะถึงที่สุด" จริงๆด้วย

​

"กุศล" สูงขึ้นๆ เพราะนิวรณ์ ๕ อันเป็นเหตุให้เกิด "อวิชชา" ลดจางลงๆจริงๆ และกายกรรมสุจริตขึ้น วจีสุจริตขึ้น มโนสุจริตขึ้นจริงๆ "อวิชชา" เบาบางลงๆๆ จนที่สุด "อวิชชา"ไม่มีเพราะสภาวะของ "นิวรณ์ ๕" ดับสนิท ไม่มีในจิตตลอดไปในชีวิตจริงๆ (เนื่องจาก "นิวรณ์ ๕" นั้นเป็นอาหารของ "อวิชชา" ดั่งพระพุทธพจน์ใน "อวิชชาสูตร" อังคุต. ทสก. ข้อ ๖๑)

​

ถ้าปฏิบัติ "ศีล" ให้เกิด "กุศล" ได้จริง สูงขึ้นๆตามลำดับ และสูงสุดก็คือ "อรหัตผล" หรือถึงความเป็น "พระอรหันต์" อย่างที่พระบรมศาสดาของเราชาวพุทธทรงยืนยัน

​

คัดมาบางส่วนจาก asoke community
​

 

คุณลินดาคะส่งการบ้านอารมณ์ใจวันนี้ด่วนค่ะ
ส่งบนกระทู้เลยค่ะ
ด่วนที่ซู้ดดดดดดดด

พี่เพ็ญ จบ.3

 

หายไปหลายวันยกกันซักที
เอ๊า...อีกรอบ โมทนาสาธุกับคุณหมอ
และครูจิตบุญผู้ดึงจิตคุณหมอไปด้วยกันจ๊ะ
และก็เป็นกำลังใจกับทุกดวงจิตที่กำลังเดินไปสู่พระนิพพานกันนะจ๊ะ
สาธุ สาธุ สาธุ

 

หายไปไหนมาตั้งนานเด็จพี่ ....
น้องหนูอีกคน หายไป ...

รึไปซุ่มเรียนอะไรกันอยู่รึป่าวนา ...

มาช่วยกันดันจิตบำเพ็ญขึ้นไปให้เยอะๆครับพี่ดัช ... ท่านพ่อรอดูอยู่ครับ

 

ตั้งแต่ยกคุณหมอทางกระทู้สำเร็จ ... รู้สึกว่ากระทู้คึกคักมากเลยนะครับ

กระทู้ก้อไม่เที่ยงนะครับ .... มีแน่น มีโหรงเหรง

สิ่งที่เที่ยงแท้ คือ ธรรม

มายกจิตกันนะครับ จะได้กลับบ้านของเราสะที

สาธุ ....

 

อ่าหะๆ
ครูเพ็ญกำลังจะเปิดไฟเขียวอีกแล้วหรือนี่
งั้นคืนนี้ผมจะรอสว่างคาตาดีไหม๊?
ว่าแต่ว่า คุณลินดาไม่ได้อยู่ประเทศไทยอ่ะดิ
ท่านน่าจะอยู่ที่แถวๆยุโรป?


***พี่ภูไม่มีสีเป็นของตนเองน่ะ
สีน้ำเงิน เป็นของครูเพ็ญ
สีม่วง เป็นของลูกหว้ากับคุณหมอ
สีแดง เป็นของครูดัช
สีดำ เป็นของครูลูกพลังกับครูวิทย์
พี่ภูจะหนีไปใช้สีเทา ก็มีคนอายุมากส่ง PMมาว่า สงสารคนแก่หน่อย
เอ๊า! เพิ่งจะรู้ตัวว่า ไร้สาระเจงๆ
สวัสดีครูดัช ท่านหายหน้าไปจากวงการนานเลย
ไม่ทราบว่าท่านไปซุ่มอะไรอยู่นะ ไม่ยอมบอกกันเลย
ลืมบอกไปว่า ระวังภาษาวิบัตินะ ที่นี่มีชมรมรักษ์ภาษาไทย
ฮ่าๆ พี่ภูไม่ได้เปิดประเด็นนะ แค่จิตขำๆเหมือนคุณหมอน่ะ

 

นั่งดุจิตคนที่กำลังออนไลน์ ...
คุณเอิ้นนนน .... จิตกำลังดีเลยนะครับ
คุณกิ๊ป .... กำลังเร่งทำใหญ่เลย ดีมากๆๆ
คุณปลื้ม ... ต้องเร่งนะ จิตคุณยังเกาะพระได้ไม่ดีเท่าไหร่

ลุงลูกพลัง ลุงนิวเวป .... กำลังส่งพลังกันใหญ่เลยนะครับ อิอิอิ

อ้าวลืมไป ของลุงภู .... อะจึ้ยยยยยย

 

ขอขอบพระคุณครับผม..พี่ภู..ที่ได้ชี้แนะคับ..ตัวผมเองได้เคยบริจาคเลือดมาแล้ว24ครั้งคับผม..และไม่ทานเนื้อวัว-เนื้อกระบือมาหลายปีแล้วคับ..อยากทราบว่าขันธ์ห้าแปลว่าอะไรคับและการนั่ง-นอนทําสมาธิ จิตเกาะพระ ..เริ่มต้นแบบไหนคับผม..ขอขอบคุณล่วงหน้านะคับผม..

 

ขอบพระคุณมากคะครูวิทย์ ปลื้มพยายามเร่งความเพียรอยู่ ทำไมแย่กว่าแต่ก่อนอีก ไม่เป็นไรสู้ตายคะ.....

 

เอ๊า บอกทุกคน พอมาถึงตาผม
ทำไมหยุด...ซะงั้น
เมื่อสองสามวันก่อน สงสารครูเพ็ญกับคุณหมอ
ก็เลยนั่งขอบารมีท่านพ่อ ปิติจนน้ำตาไหลนองหน้า
คือไปขอร้องท่านพ่อให้ช่วยยกจิต(จิตดื้อ/จิตอืด)คุณหมอน่ะ
จิตบอกว่ากรรมตามสนองครูเพ็ญ เพราะเมื่อก่อนจิตครูเพ็ญดื้อกว่านี้อีก
ครูวิทย์ช่วยผมด้วยนะ วันนี้ครูเพ็ญไปทานรังแตนมาหรือเปล่า?

กายหยาบผมป่วยเลย แพ้อากาศ นอนดึก
วันนี้ตื่นสาย พอไปดูกระทู้ใหม่ เอ่อ ยกไปแล้ว สบายใจแล้ว
ครูเพ็ญครับ สงสัยงานหลักของพวกเรา คืองานยกจิตคนในกระทู้
เพราะจิตยก ก็คืองานโดยตรงของพวกเรา
เรื่องนี้จิตบุญทราบดี


ทำไมคนเยอะจัง เกิดอะไรขึ้น
ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 29 คน ( เป็นสมาชิก 16 คน และ บุคคลทั่วไป 13 คน ) [ แนะนำเรื่องเด่น ]
ภูทยานฌาน2, กรรมบท 10, สู่วันใหม่, คมวรรณ, preechaniy, ลูกพลัง, newwave1959, porpao, Wittayapon, Choengthale, Thuwanun, jprabs, A-colyte, gibbgubb, dutchanee, อุษาวดี

 

สวัสดีครับพี่ภู

รักษาขันธ์ด้วยนะครับ
จิตคุณหมอนี่ ใช้พลังในการขับดันเยอะครับ ผมยอมรับ
ผมก้อมองเห็นตัวเองเป็นสีแดงๆ เหมือนมีพลังมันอัดในตัวเยอะ จนขันธ์มันจะไม่ไหว

เอามาส่งให้คุณหมอ กับทุกคนสะหมดเลยครับ

ตอนนี้ตัวสบายเลยครับ

เดี๋ยวอัดไปให้พี่ภูอีกรอบนะครับ .... ได้รึยังครับ

หายไวๆนะครับ .... พ่อฟูจิส่งจิตไปช่วยนะคร้าบบบบ

 

ทำไมพระอรหันต์หัวเราะได้ ร้องไห้ได้


แสดงธรรมโดย พระหลวงตามหาบัว
วันที่ ๓ กรกฎาคม ๒๕๔๕
ณ สวนแสงธรรม พุทธมณฑลสาย ๓

ที่นี้จนกระทั่งมาถึงนี่ ๒๕๐๐ กว่าปี มันไม่ใช่เป็นเสี้ยนเป็นหนาม มันเป็นหอกเป็นหลาวจะว่าไง มันไม่ใช่เสี้ยนใช่หนามนะมันเต็มอยู่ในหัวใจเรา มันเป็นหอกเป็นหลาว จะก้าวไปวัดไปวาก็ก้าวไม่ได้ หอกหลาวเป็นขอนซุงทั้งแท่งขวางหน้าอยู่มันข้ามไปไม่ได้ซิ จะข้ามไปทางจงกรมก็ข้ามไม่ได้ กิเลสมันกีดมันขวางเราไว้ ให้เราขี้เกียจขี้คร้าน ให้ฟาดมันลงไปนะอย่าถอยนะ

เราพูดอย่างนี้เรามาระลึกได้อีกว่า เราอยู่นี่เราไม่ได้อยู่เพราะความเสียดายอะไรๆ นะเราไม่มี หมดแล้วโดยประการทั้งปวง ยังเหลือแต่ขันธ์ล้วนๆ ดังที่พูดเมื่อวานนี้ ที่รับผิดชอบกันอยู่เท่านี้ พาอยู่พากินพาหลับพานอนพาขับถ่าย เดี๋ยวเจ็บหัวตัวร้อนเป็นนั่นเป็นนี่ มีแต่เรื่องของขันธ์มันเป็นของมันเอง ก็ดูมันอยู่อย่างนั้น เพราะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกัน ความอุปาทานไม่มี มีแต่ความรับผิดชอบเป็นสัญชาตญาณประจำตน เพราะฉนั้นเวลาท่านมีธาตุมีขันธ์อยู่ กิริยาของธาตุของขันธ์ของพระอรหันต์กับปุถุชนจึงเหมือนกัน ไม่ผิดกัน

เช่น ก้าวไปนี่ลื่น เอ้า..คนปุถุชนลื่นเราก็รู้ไม่สงสัย ลื่นมันก็ต้องป้องกันตัวป้องกันตนเองไม่ให้ลื่น ถ้าไม่สุดวิสัยไม่ยอมล้ม นี่เห็นมั้ยมันเป็นสัญชาตญาณไม่ใช่เพราะอุปาทานของพระท่านนะ หากแต่เป็นสัญชาตญาณของขันธ์ที่ต้องรับผิดชอบตวเอง พระอรหันต์ลื่นท่านก็ต้องช่วยตัวเองเต็มเหนี่ยว นี่ให้จำเอานะ

การหัวเราะก็เหมือนกัน การร้องไห้ก็เหมือนกัน เป็นธรรมสังเวชทำไมจะมีไม่ได้ มันอยู่ในขันธ์ ขันธ์อันนี้ทำงานสมบูรณ์ตลอดเวลาไม่มีอะไรบกพร่อง ตรัสรู้ธรรมะไม่ได้สังหารธาตุขันธ์ ธาตุขันธ์มียังไง โลกมีอยู่ยังไง มันก็มีแบบเดียวกันกับโลก ต่างกันแต่จิตที่บริสุทธิ์แล้วเท่านั้น ให้พากันเข้าใจนะ เรื่องธาตุเรื่องขันธ์ยังมีอะไรสมบูรณ์แบบเหมือนเดิม เคยอยู่เคยกินเลยหลับเคยนอนก็ต้องเป็นไป เป็นแต่เพียงว่าจิตไม่เข้าไปยึด มันเป็นเรื่องของขันธ์ต่างหาก เพราะฉะนั้นพระอรหันต์กับเราจึงไม่ผิดแปลกจากกันในกิริยาอาการที่แสดงออก เป็นแต่เพียงภายในนั้นอยู่คนละฝั่งกันแล้ว ท่านก็รู้ของท่านเองอันนั้น ให้พากันเข้าใจ

แหม ทำไมพระอรหันต์หัวเราะได้ ร้องไห้ได้ พ่อแม่มึงตายแล้วมาหัวเราะได้ไหม นี่กูยังไม่ตายกูหัวเราะได้ มันเป็นอะไรวะก็ว่าอย่างนั้น เข้าใจไหม อ้าว..มันต้องตอบอย่างนั้นซิ ว่าทำไมพระอรหันต์หัวเราะได้ ร้องไห้ได้ พ่อแม่มึงตายหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ได้ กูยังไม่ตายหัวเราะได้จะเป็นอะไรไป เอากันตรงนี้ซิ เข้าใจไหม ก็เรื่องธาตุเรื่องขันธ์ พากันจำเอานะ สิ่งที่เหมือนโลกเหมือนทุกอย่างไม่มีอะไรผิด เป็นแต่เพียงจิตไม่เข้าไปยึด อยู่กันคนละฝั่งหนึ่งแล้วโดยหลักธรรมชาติ จะทำอะไรให้ยึดก็ไม่ยึด เป็นสิ่งตายตัวแล้ว ธรรมชาติของมันก็เป็นของมันอย่างนี้ จึงไม่มีอะไรบกพร่องแตกต่างกัน ระหว่างพระอรหันต์กับปุถุชนการแสดงออกของขันธ์นั้นเหมือนกัน พากันเข้าใจ ​

 

แอบไปหมกตัวอยู่ห้องแชทมาน่ะครับ (deejai)

 

อามิตาพุทธ..คุณคมวรรณ ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ "สติ นะ สติ".. จิตอย่าไหลตามไปกับกิเลสแห่งโทสะนะครับ..
ก่อนอื่นก็ขอโมทนาสาธุกับคุณคมวรรณด้วยที่กำลังรักษาศีล5ให้บริสุทธิ์.. ดีแล้วครับ ถือเป็นการก้าวเดินเข้าสู่พื้นฐานของอริยมรรค เพื่อเดินทางสู่ความหลุดพ้น..สาธุ

เรามีข้อแนะนำคุณคมวรรณเล็กน้อยคือว่า นอกจากการที่พยายามรักษาศีล5ให้บริสุทธิ์แล้วก็ควรเพิ่มเติมข้อต่อไปนี้อีกซักหน่อยนะครับ..
- ให้เราฝึกทรงพรหมวิหาร4 (เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา) โดยเฉพาะ2ข้อแรกนี่ ท่องเอาไว้ในใจมากๆเลย คือเราต้องมีเมตตากับทุกๆคน/สัตว์ให้ประดุจดั่งพี่น้องลูกเต้าเราเอง และกรุณาก็คือการสงเคราะห์ช่วยเหลือท่านๆเหล่านั้นตามอัตภาพของตนเองเท่าที่จะทำได้ แม้นแต่ศัตรูคู่อาฆาตกันก็ตามที..ต้องฝึกการรู้จักการให้อภัยยกโทษให้กับผู้อื่นมากๆ(แม้นจำต้องฝืนใจทำในช่วงแรกๆก็ให้พยายามทำ..ทำไปๆ..)
- หัดสวดมนต์(ไปหาคาถาอะไรก็ได้ที่ยาวๆหน่อย แนะนำคาถา"ชินบัญชร" เพราะเป็นพระคาถาเมตตา อันเชิญพระพุทธเจ้า28พระองค์ พระธรรม/พระสูตรต่างๆ และพระอรหันต์ทั้งร้อยแปด ให้เข้ามาสถิตย์ในกายตนเองเป็นสิริมงคลแก่ตนเอง) โดยการไปพิมพ์ใส่กูลเกิ้ลแล้วโหลดลงมาพิมพ์เก็บเอาไว้ แล้วนำมาท่องก่อนนอนทุกคืน(หัดสวดคาถานี้ให้ได้โดยไม่ต้องดูโพย) พอสวดเสร็จก็ให้แผ่เมตตาให้กับบุคคลที่เราโกรธแค้นเขามากๆจนถึงมากที่สุด ให้ทำดังว่านี้ทุกวันๆ แล้วขอให้เขาเจริญรุ่งเรืองและอย่าได้มาเบียดเบียนกันและกันอืก..
- ปัญญา: สมมุติว่าคุณคมวรรณหูหนวก(ขอโทษนะครับสมมุติแบบนี้) ส่วนพวกที่เราโกรธแค้นเขานั้น เขาก็ยังคงนินทาว่าร้ายเราอยู่ตลอดเพียงแต่ว่าเราไม่ได้ยิน--> เราก็ไม่โกรธพวกเขาใช่ไหมครับ.. เหตุที่เราโกรธก็เพราะว่าเราได้ยินแล้วเราก็นำไปปรุงแต่งต่อยอด "มันด่าตัวกูและมันด่าครอบครัว..ของกู" จิตเราไปยึดถืออันตัวกูและของกู จึงปรุงแต่งออกมาเป็นความโกรธ แล้วถ้าขาดสติไปนำปืนหรือมีดไปทำร้ายเขา ผลสุดท้ายเราก็อยู่ในคุกแล้วครอบครัวเราจะอยู่เป็นสุขได้อย่างไร.. ได้ยินเขาด่ามาเราก็กองมันไว้ตรงนั้นแหล่ะ อย่านำพกติดตัวกลับมาบ้านด้วย.. ใจเราก็ไม่เป็นทุกข์นะครับ.. ลองค่อยๆพิจารณาตรองดูเอาเองเถิด..

ให้ลองไปทำดูนะครับ.. ได้ผลอย่างไรช่วยมาเล่าสู่กันฟังด้วยนะครับ..
หรือว่าถ้าสนใจจะเรียน"จิตเกาะพระ"กับคุณครูทั้งหลายก็แจ้งความจำนงค์ได้นะครับ..

ขอให้เจริญในธรรม สาธุครับ..

 

พี่ภูว่าจะไปนอนซะหน่อย
พอดีน้อง(คนดี)มาถามเรื่องขันธ์5
พี่ภูไปไม่เป็นเลย เกิดมาเพิ่งมีน้องถามคนแรกเลย
ขันธ์5 ก็คือ เวลาน้องไปไหนมาไหนจิตก็ไปด้วย นอนก็ต้องนอนด้วยกันทุกคืน
ก็น้องแบกมันอยู่ทุกวันนี้ นั่นไง๊

ลืมไปพี่ภูพร่ำซะยาวเลย
ที่แท้ขันธ์5 ก็คือ ร่างกายของคนเราดีๆนี่เอง
คือแยกร่างกายออกเป็นส่วนตามสภาพได้ 5 ส่วน
5 ขันธ์ ประกอบไปด้วย
รูป(ธาตุทั้ง4(ดิน น้ำ ลม ไฟ มารวมกันชั่วคราว หรือร่างกาย)
เวทนา(ความรู้สึก)
สัญญา(ความจำ)
สังขาร(ความคิด หรืออารมณ์ของจิต)
วิญญาณ(จิต(ผู้รู้) หรือรับรู้)

จนป่านนี้น้องคนดีว่า ยังคิดว่าร่างกายเป็นเรา เป็นของเราอยู่ไหม๊?
พี่ภูขอโมทนาบุญที่น้องทำด้วยนะครับ
ใจบุญจังเลย บริจาคเลือดตั้งหลายครั้ง
แต่ถ้าเป็นพี่ภูนะ ป่านนี้ตายไปแล้ว(เลือดหมดตัว ..อิอิพี่ภูล้อเล่นน่ะ)
แถวไม่ทานเนื้อสัตว์ใหญ่อีก โอ้สมแล้วที่น้องเป็นดีที่ไม่เบียดเบียนสัตว์
เหมือนพี่ภูเลย ทุกวันนี้เวลาจะทานเนื้อไม่ว่าสัตว์อะไร จิตจะร้องยี้

เอาแล้วมั๊ยหล่ะ น้องคนดียิงคำถามมาถี่ยิ๊บเลย
ฝากครูเพ็ญ ครูวิทย์ ครูลูกพลัง หรือว่าครูท่านใดจะอาสา
พี่ภูรู้สึกเมาหัวแล้ว
พี่ภูอยากจะบอกว่าให้น้องกลับไปอ่านกระทู้ใหม่ หน้าไรดี?
แต่ก็สงสารน้องเขานะ เพราะกระทู้มันดันไปเกือบจะสองร้อยแล้ว
เดี๋ยวส่งไปให้นะ พูดตรงนี้เดี๋ยวจะยาวไป

***นั่น พี่ภูมัวไปนั่งหลับในซะงั้น พอดีครูลูกพลังตอบแทนแล้ว
ขอบใจหลายๆเด้อ เมตตาน้องชายผมด้วย จิตเขาดี
แต่เปลี่ยนที่อยู่มาหลายชาติแล้ว(กายหยาบ) ตายเกิดๆ
ช่วยจิตน้องคนดีให้มีแสงสว่างหน่อยนะ ครูที่นี่ใจดีทุกคนเลย
แต่ถ้าใครเข้ามาอ่านแล้ว หายไปเฉยๆ ขอให้อกอีแป้นจะแตก ต้องกลับมาอ่านกันใหม่
ฮ่าๆ

 

:'cool:

ขอขอบพระคุณครับผม..ที่ชี้แนวทางที่ไม่ต้องเฉียดคุกคับผม..ผมจะลองปฏิบัติตามนะครับ..