จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

น้องgibbgubb
จิตเธอหนุกหนานดีเน๊อะ ดีแล้ว
เดี๋ยวจิตเธอเกาะพระติดนะ เธอจะค่อยๆเงียบ ไม่ค่อยพูด
ตอนนี้เกาะครูนกชาย ครูจารุณีไปก่อนนะ
ในขณะมือกำลังแช็ทเวปจิตเกาะพระ ให้เธอทำความรู้สึกตัวไปด้วย
ชอบเผลอนะเราเนี๊ย เท้าเดินไป จิตก็พยายามระลึกถึงพระด้วย
อาบน้ำ เข้าห้องน้ำ ทานข้าว แม้นกระทั่งคุยกับเพื่อน ขอให้เธอนึกถึงพระไปด้วยนะ

พี่ภูขอร้อง!

 

เข้าหน้า149 ไม่ได้ครับ

 

จ๊ากกก ต๊กก๊ะใจอีกแล้ว
แม้นแล้วค่ะครูภู เผลอบ่อยมากๆ แล้วก็คิดมากฟุ้งซ่านด้วย สมาธิสั้นด้วย อยู่กับอะไรนานๆก็ไม่ค่ะจะได้ วุ้ย
ไม่รู้ช่วงนี้จะสนุกสนานไปไหนเลย จะมีเพลงแว๊บมาในหัวตลอดเลย
วันนี้เลย ทำตามที่ครูนกบอกค่ะ สวดมนต์แทนซะเลย
พอสวดจบ หยุดสวดเพลงกลับมาอีกแล้ว วันนี้เลยได้สวดหายรอบเลย แต่ก็แฮปปี้ดีค่ะ

 

ธรรมทานจากจิตบุญดวงที่ 11 วิปัสสนากาย

ขออภัยด้วย จริงๆผมได้ส่งให้ท่านครั้งหนึ่งแล้วเมื่อวันที่ 9 ที่ผ่านมา แต่ไม่มีใครได้รับ ผมก้อคิดว่าได้ทุกคนแล้ว เมื่อวานก่อนลบไฟล์ต้นฉบับไป พึ่งนั่งเขียนใหม่เสร็จครับ


ขออนุญาตท่านพ่อส่งอีกครั้งนะครับ


สามวัน สามคืน ... เพื่อทุกคนสวัสดีทุกท่านครับ หลายท่านคงแปลกใจที่ผมหายไป 3 วัน ... ผมไปไหน............. ผมไม่สบายครับ 3วัน 3 คืน เต็มๆ ที่คนภายนอกเห็น แต่ภายในที่ผมได้คือสิ่งที่ผม สิ่งที่ผมจะเขียนให้ท่านอ่านครับ

ผมเริ่มอาการไม่ดีตั้งแต่วันศุกร์ที่ 6 ... ตื่นไม่ไหว แต่ต้องฝืนมาทำงานเพราะมีงานที่คนญี่ปุ่นเค้าจะปรึกษาเราเกี่ยวกับการสั่งซื้อเครื่องจักรใหม่ และมีประชุมด้านคุณภาพที่ต้องเข้าไปกล่าวแนะนำ ... มาทำงานด้วยกายที่พร้อมจะล้ม แต่จิตข้างในปกติดี


ช่วงเช้า .. พอจัดการข้อมูลและประชุมกับคนญี่ปุ่นจบเรื่องเครื่องจักรเรียบร้อย กายหยาบของเราคงไม่สามารถทำงานต่อได้ต้องเดินไปห้องพยายาบาล ขอยาทาน แล้วหลับไป สองชั่วโมงกว่า เพื่อที่ช่วงบ่ายจะได้เข้าประชุมได้ช่วงบ่าย


เวลาผ่านไป ผ่านไป กายก้ออ่อนล้าลงเรื่อยๆ พยายามฝืนกายให้ขับรถกลับบ้านได้ถึงบ้าน ทำหน้าที่พ่อ พาลูกไปซื้ออาหารเย็น แวะไปหาหมอ .. หมอบอกไม่หนักมาก พอไหวถึงบ้านแล้ว ..... ทานอาหาร + ยา แล้วก้อ ไปไหว้พระ และเข้านอน ......


พอเข้านอนเท่านั้นแหละ ของจริงมาแล้ว ท่านพ่อจัดมาให้แล้วผมลุกไม่ไหวเลย ตอนสายของอีกวัน ทรงกายขึ้นมาพอให้เอาอะไรเข้าปากได้ เพื่อที่จะได้ทานยาหลังอาหาร แล้วก้อนอนผมเป็นอยู่อย่างนี้ตลอด 3 วัน 3 คืน .....


ขณะที่กายป่วย แต่ภายในผมมีอะไรเยอะครับ ได้วิปัสสนาตลอด ไหนๆก้อไหนๆ สิ่งที่ผมได้ ผมก้ออยากให้ท่านได้รับรู้ด้วย เผื่อจะทำให้บางคน ได้สะดุด หรือ เข้าถึงบ้าง แค่นิดนึง ผมก้อพอใจแล้ว...


เมื่อเราเกิดมาแล้ว เป็นคน .... ไม่ว่า ยาก ดี มี จน ไม่มีทางที่ทุกคนจะหนีการ “แก่ เจ็บ ตาย” ได้เลย จริงๆในเมื่อเราต้องอยู่ในวงเวียนนี้อยู่ และทุกท่านก้อไม่อยากกลับมาในวงเวียนนี้อีกแล้ว เพราะฉะนั้น ผมอยากให้ทุกท่านได้ลองคิดตามสิ่งที่ผมเขียนเพื่อคุณ ใช้ความคิดพิจารณา เพื่อให้แจ้งด้วยนะ


สิ่งที่อยากจะให้ทุกคนทราบคือ1.กาย ..... อย่ายึดกันนะกายนี้ดีแล้วหรือ ควรแก่การยึดมั่นถือมั่นหรือไม่ แค่ 1 คืน ที่ไม่ได้ทำความสะอาด ... ขี้ตาเกรอะกรังเต็มสองตา ผมเผ้ายุ่งเหยิง ไขมันติดผมจนมัน หลุดล่วงไป ...หนวดเครายาวขึ้น มีทั้งขาวทั้งดำ


...ผิวกายมีคราบไคลของความสกปรกเกาะติด เหนียวตัว ...ช่องปาก มีทั้งกลิ่นปาก กลิ่นยา ลอยออกมาจากช่องทางเดินอากหาร คราบสกปรกที่ฟัน น้ำลายก้อมีกลิ่น ...


ตอนนี้ ต่อให้ใส่เสื้อผ้าอาร์มานี่ชุดละแสน รองเท้าบอลลี่คู่ละหลายหมื่น แว่นตาดิออร์ อะไรที่แพงที่สุด ที่ดีที่สุด... สภาพร่างกายแบบนี้ คงไม่มีใครมาชื่นชมหรอกนะ ว่าสวยงามมาก หล่อมาก สวยมาก ..


คงมีแค่คนพูดว่า อืม ศพนี้สัปเหร่อแต่งชุดให้สุดยอดเลยนะร่างกายนี้ มันยึดไม่ได้จริงๆนะครับ ถ้ายึดกับมัน เราจะยิ่งทุกข์หน้าตา ผิวหนัง เราห้ามไม่ให้มันเหียวมันย่น มันคล้ำ มันดำ มันถลอก มันขาด มันฉีก ... ได้หรือไม่


อวัยวะของเรา เช่น แก้ม คาง หน้าอก หนังตา เราห้ามมิให้มันหย่อนคล้อย ... ได้หรือไม่อวัยวะภายใน เราห้ามไม่ให้มันเสื่อม มันทำงานช้าลง ... ได้หรือไม่

ผมยังไม่เคยเห็นใครทำได้ ..... แล้วท่านยังจะไปยึดมันทำไม ของทุกอย่างที่อยู่ในธรรมชาติ มันไม่จีรัง เสื่อมลงตลอดเวลาความสวยงาม ความหล่อ ความเท่ห์ มันอาจจะทำให้คนมองคนสนใจ แต่มันไม่เที่ยงหรอกนะ


ท่านท่านลองถ่ายภาพตัวเองตอนป่วยสิ สภาพแบบนี้คนยังจะชมอีกไหมว่าสวยจัง หล่อจิงๆทำทรีทเม้น เข้าสปา ทานยาบำรุง ใช้เครื่องสำอางค์ชุดละหมื่น มันก้อเป็นเพียงแค่ชะลอ ชั่วคราวเท่านั้น (ถ้ามีเงินทำ ก้อทำไป แต่อย่าไปยึดว่าทำแล้วมันจะเป็นแบบที่ต้องการตลอดกาล ต้องเข้าใจหลักการของธรรมชาติด้วยว่าไม่มีสิ่งใดอยู่ค้ำฟ้า ไม่พ้น แก่ เจ้บ ตาย สักคน)


จริง ๆ กายนี้เค้าไม่ได้ต้องการอะไรมากเลยนะ อย่างผม เอาอะไรก้อได้ที่ทานได้ เพื่อให้ได้ทานยาหลังอาหารกายไม่ได้ต้องการให้ทาน สเต็กจานละพัน อาหารอิตาลีแพง ขนมหวานจากฝรั่งเศส ถึงจะทำให้ยามันทำงานได้ไวขึ้น มีแต่เรานี่แหละ ไปปรุงแต่งให้มันเองทั้งนั้น เสื้อผ้า มันก้อไม่เลือกนิว่าจะต้องใส่ชุดแพงๆนะท่าน เราจะได้ไม่ป่วย หรือ หายไวขึ้น ต้องเอายี่ห้อโน้นนี้มันก้อต้องการเพียง สิ่งคลุมกาย เพื่อให้ความอบอุ่นเพียงพอเท่านั้นมิใช่รึ


กายนี้ เหมือน กองขยะดีๆนี่เองครับ ลองพิจารณาตามผมนะ ... เมื่อเราทานอาหารเข้าช่องปาก ฟันขบเขี้ยว ย่อยอาหารเบื้องต้น เศษอาหารปน น้ำลาย ไม่ต่างอะไรกับเรากำลังย่อยขยะดีๆนี่เองเมื่ออาหารเคลื่อนผ่านท่ออาหาร ลงสู่กระเพาะอาหาร มีน้ำย่อย มาย่อยอาหาร จากอาหาร ที่เราเลือกแล้ว เลือกอีกว่าอร่อย ว่าสวยน่ากิน ว่าแพงที่สุด ...


สุดท้ายมันไม่มีอะไรเลย พอกันหมด ไม่ต่างกับข้าวแกงจานละยี่สิบ หรือ ก๋วยเตี๋ยวจับกังชามละ 15 บาทเลย .. ถูกบด ถูกย่อย จนหมด ... ขยะดีๆนี่เองเมื่อย่อยแล้ว กองขยะนี้ ก้อถูกส่งผ่านมาที่ลำไส้เล็ก เพื่อดูดสารอาหาร ดูดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนหมด ...ขยะอีกแล้ว


แล้วก้อถูกส่งมาที่ลำไส้ใหญ่ ความยาวลำไส้ใหญ่เมตรกว่า อาหารที่เราทานมานั้นถูกดูดน้ำจนหมด เหลือแต่กากอาหาร ... ไม่เหลือของดีเลยจนส่งต่อกากอาหารมาที่ท่อทวารหนัก เพื่อรอขับออกมาจากร่างกาย....


ท่านเห็นไหม เราทานอาหารอย่างน้อย 3 มื้อ วงจรข้างบนที่ผมเล่า เกิดขึ้นตลอด ... ขยะอยู่ในตัวเราตลอดเวลา มีแต่ของเสีย .... กายนี้ยังน่าดูไหม น่ายึดไหม ยัง สวย ยังหล่ออีกไหม ลองตรองดูเราจะห้ามอะไรกับกายนี้ไม่ได้เลย ห้ามแก่ ห้ามเจ้บ ห้ามป่วย ..... มันบังคับยากจริงหนอ กับกายนี้


2.พวกที่ยังยึดติดอยู่ .... ทั้ง คน สิ่งของ ลาภ ยศ / อารมณ์ต่างๆ รัก โลภ โกรธ หลง ลองอ่านดูนะคน ... ไม่มีใครเป็นของเรา แม้แต่ตัวเราก้อไม่ใช่ของเรา แล้วเราจะไปยึดทำไม ไม่วันใดวันหนึ่ง เราก้อต้องจากกัน ไม่จากกันด้วยการตายก้อดี การเลิกลากันก้อดี ...


วันที่ผมลุกขึ้นได้จากการไม่สบาย ขณะที่ผมกำลังยืนแปรงฟัน ลูกของผมมายืนคุยกับผมว่าไงรู้ไหม ลองฟังดูนะ...


พ่อ หายรึยังครับ(ลูกถาม) ---> ยังครับ (ผมตอบ)

แล้วพ่อจะตายไหม(ลูกถาม) ---> ตาย (ผมตอบ)

งั้นฟูจิ ก้อต้องอยู่กับ คุณแม่ คุณย่าสิ .....


แล้วลูกผมก้อเดินไปคุณเห็นอะไรไหมจากการสนทนานี้ .... ถึงเราตายไป คนที่ยังอยู่ เค้าก้อยังมีลมหายใจอยุ่ เค้าก้อดำรงชีวิตต่อไป ตามที่เป็นไปได้ อาจจะเสียใจในตอนลาจาก แต่เวลาก้อจะทำให้ทุกอย่างคลี่คลายไปเหมือนเรานั่นแหละ ปู่ ย่า ตา ยาย ตายไป พ่อ แม่เราก้อเสียใจ แต่เค้าก้อยังดำเนินชีวิตมาได้ มีเราออกมาได้ เลี้ยงดูเราจนเติบใหญ่ได้ ใช่ไหมครับ


เราเกิดมาดำเนินชีวิตร่วมกันเท่านั้น มิใช่ใครเป็นของใคร เมื่อถึงเวลา สิ่งที่ต้องไป ก้อต้องไป เราห้ามมิได้เลย...จริงๆ อย่าเอาชีวิตของเราไปยึดกับใครจนสูญเสียความเป็นเรา(จิต) เราต้องอยู่ให้ได้กับการเปลี่ยนแปลงทั้งด้านที่ดีและไม่ดีถึงผมสิ้นลมไป ท่านก้อยังต้องเดินทางทางธรรมต่อไปกับจิตบุญท่านอื่น จริงไหมครับ


ทุกอย่างต้องดำเนินต่อไป ในบริษัทที่เราอยู่ เราเป็นผู้บริหารที่มีอำนาจ แต่ถ้าเราไปยึดกับมัน จนลืมตัวไป มันอันตรายนะครับ ..ผมไม่เคยยึดตัวเองเลย คิดเสมอ เรากับเขาเท่ากัน เพียงแต่ต่างหน้าที่กัน จบหน้าที่ที่บริษัท แล้ว เลิกงาน เราก้อเหมือนเค้านะ คนเท่ากัน อย่าไปยึดกับ ตำแหน่ง ที่เค้าเอามาครอบเรา ยึดว่าเป้นของเรา ขนาดตัวเรายังไม่เป็นของเรา สิ่งเหล่านี้เราจะยึดได้หรือ ลองคิดดูนะ สิ่งของ เงินทอง ทรัพย์สมบัติ หนี้สิน ... ทุกอย่างที่กล่าวมานั้น ท่านยังยึดอยู่ไหมครับ


ความตาย การเจ็บป่วย มันเลือกไหมว่า จะต้องเป็นเฉพาะกับคนจน หรือ เกิดเฉพาะกับคนรวย มันเลือกไหมว่าคุณมีเงินน้อย ต้องป่วยน้อยหน่อย หายไวๆ จะได้ไปทำงานหาเงินคนรวย ป่วยเยอะๆ เพราะมีเงินรักษาเยอะ ...กินของบำรุงดีๆ เยอะ ไม่ป่วยไหม ไม่ตายไหม ....


ของเหล่านี้ เป็นของนอกกายทั้งสิ้น เมื่อเราตายไปแล้ว ไม่สามารถเอาไปได้เลยสักคนเดียว ไม่ว่าจะเป้นเงิน ทอง ทรัพย์สมบัติ หรือแม้กระทั่งหนี้สิน อย่างมาก เค้าก้อยัดให้คุณในปาก แต่ก้อยัดในกายเท่านั้น เมื่อจิตคุณละจากร่างไปแล้ว เอาอะไรไปมิได้นะอย่าไปคิดกับสิ่งเหล่านี้มากนะ มีมากก้อกลุ้มใจมาก จะทำไงดีให้มันเยอะขึ้นๆๆๆๆ หรือ ทำไงดี มันกำลังจะลดลง.. ทุกข์อีกมีน้อย ก้อกลุ้มใจ เมื่อไหร่จะมีมาก เครียด .. ทุกข์มีหนี้ ก้อ เครียดจะทำอย่างไรดี มันจะเป็นอย่างไร เราจะอยู่อย่างไร คิดไปร้อยแปด ...


คิดไปแล้วหนี้มันจะลดไหมเมื่อเราจากไปแล้ว มันก้อต้องมีหนทางของมันที่จะเป็นไปเอง เพียงแต่ตอนนี้เราทำให้ดีที่สุด อยู่แบบมีสติของเหล่านี้ มันไม่เที่ยง มีได้ ก้อหมดได้ / เพิ่มได้ ก้อลดได้ อย่าไปจับ อย่าไปยึด มันจะทุกข์นะ ...


อย่าไปอยากมีมากไป เอาแบบพอเพียงแก่อัตถภาพของเรา ที่ไม่ทำให้เราลำบากเกินไปก้อน่าจะพอนะ แต่ถ้ามันมีมากกว่าก้อถือว่าเป็นสิ่งที่เค้าให้เกินมา ก้อดี แต่อย่าไปยึดกับมัน .. มากน้อย ไม่สำคัญเท่าใจสบาย


อารมณ์ต่างๆ รัก โลภ โกรธ หลง ... คนส่วนมาก ยังไม่ยอมปลดปล่อยตัวเองจากอารมณ์ต่างๆ สักที ไม่รู้ทำไม หยุดสร้างห่วงโซ่ทางความคิดให้ตัวเองได้แล้วตอนที่ผมนอนป่วย หรือใครก้อตามที่ป่วย คงไม่มีใครมานั่ง คิด โกรธ เกลียด รัก หรืออารมณ์อะไรมากมายแน่ๆ คงมีแต่จะคิดว่า เราจะหายเมื่อไหร่ เราจะเป็นอีกไหม มากกว่ามั้งอารมณ์เหล่านี้ อย่าไปยึดนะ มันไม่เที่ยง


รัก ... ความรักเป็นสิ่งที่ดี สวยงาม ดีกว่าเกลียดกันแน่นอน แต่ ... ต้องรักให้เป็น ขอให้ความรักที่คุณมีเป็นแบบ เมตตานะครับ อย่าไปรักแบบเจ้าข้าวเจ้าของ เจ้าชีวิต รักแบบมีสติ รักกันแค่ไหน ก้อต้องจากกัน ไม่จากเป็นก้อจากตาย นี่คือความจริงที่ต้องคิดไว้เสมอ


รักแล้วต้องวางด้วยนะ รักแล้วอย่าคาดหวังนะ รักแบบมีอุเบกขาด้วยนะ รักมากไม่ได้หมายความว่าเราจะสามารถควบคุมสิ่งนั้นได้นะถ้าอะไรเกิด ก้อต้องเกิด วางอุเบกขาด้วย จะได้ไม่ทุกข์เพราะรัก .... ให้รักได้ แต่ไม่ต้องอยากได้รัก


โลภ ... เรายังอยากจะได้อะไรอีก นอกจากนิพพาน ผมถามหน่อยสิ มีเงินสุงท่วมโลก แต่ยังต้องกลับมาเกิด จะเอาไหม ตอบตัวเองนะเอาสิ่งที่เรามีแล้วพอ เราไม่เดือดร้อน ครอบครัวไม่เดือดร้อน อยู่ได้ แต่สุขใจ ไม่มีทุกข์ มีแรงพอให้เราได้ปฎิบัตฺธรรม ได้ทำจิตเกาะพระด้วยใจสบาย ไม่มีห่วง แค่นี้ไม่เพียงพอแล้ว หรือ จะคิดเอาไปทำอะไรให้มากมาย แสนล้าน แล้วซื้อตั๋วไปนิพพานได้เลยไหม ... ไม่ใช่ตั๋วไปเที่ยวนอกโลกนะครับ


โกรธ ... โกรธ คือ..โง่ โมโห คือ..บ้า คงเคยได้ยินบ่อยแล้วสินะ เราจะไปโกรธกันทำไม โกรธจนจะเป็นจะตาย แต่เค้าไม่รู้ หรือ เค้ารู้แต่ไม่สนใจ ทุกข์อยู่กับใคร อยู่กับคนที่โกรธนั่นแหละโกรธแล้วคุณไม่ป่วย รึโกรธแล้วจะทำให้เราไม่ตาย หรือจะทำให้คนที่เราโกรธตายเร็วขึ้นโกรธ เราก้อต้องตาย เค้าก้อต้องตาย แล้วจะโกรธทำไมให้เหนื่อย ให้เพลียหัวใจ ให้หน้ามันเหี่ยว ลมมันขึ้น .. ไม่มีประโยชน์


ลองแอบถ่ายตัวเองดูสิ เวลาที่เราโกรธ พอหายแล้ว เอามานั่งดูนะ แล้วคุณจะเห็นอะไรที่... อืม ทำไปได้ไง ทำไปทำไมเอาเวลาที่คุณไปคิดโกรธ มาคิดถึงพระ อยู่กับพระด้วยความรัก ดีกว่าไหม สุขกว่าเยอะอย่าไปเสียเวลากับสิ่งที่ไม่ได้ทำให้เกิดสิ่งดีๆกับชีวิตตัวเองอยู่เลย อย่าไปจับกับมัน


ผมไม่ได้ห้ามให้คุณมีอารมณ์โกรธนะ ทุกคนมีหมด ... แต่ผมกำลังบอกให้คุณอย่าไปจับมัน เวลามันเกิด แค่นั้นเอง อย่าไปแบกไว้ มันหนัก มันเหนื่อย ปล่อยมันไป เหมือนลมพัดผ่านเราไปก้อพอ ....


หลง ... เราขับ...โตโยต้า เธอขับ...วอลโว่ / ผม...เด็กแมนยู คุณ...เด็กลิเวอร์พูล / กู ... เทคนิค... มึง ... เทคโน... / ข้า...สี... เอ็ง...สี... / เดี๊ยน ... ชาร์แนล ดิฉัน ... แฮเมส กรุ้บ / อั้ม ... แฟนคลับ ญาญ่า ... แฟนคลับ


เราไปหลง ไปยึด กับ หลายสิ่งหลายอย่าง ไม่ว่า คน สัตว์ สิ่ง ของ มาก มาย หลง จน เราไป อิน กับ สิ่งเหล่านั้น มากเกินไป จนกลายเป็น ของเรา.. พวกเรา หลงไปกับกระแสทางโลก ที่ไม่ได้ก่อเกิดอะไรที่ดีกับเราเลยเองตัวอย่างง่ายๆ

ขณะที่สี...กับสี...กำลังตะลุมบอนตีกันอย่างเอาเป็นเอาตาย หลังฉาก แกนนำทั้งสองฝั่งอาจจะกำลังนั่งจิบกาแฟคุยกันอยู่นะ รู้ป่าวแฟนคลับรถค่ายโน้น เกทับ รถค่ายนี้ห่วย ... แต่เจ้าของบริษัททั้งสองกำลัง นั่งประชุมกัน หาทางใช้อะไหล่ร่วมกัน จะได้ต้นทุนต่ำๆ กำไร เยอะๆ


ไปหลงกับเค้า แล้วเราได้อะไร ผมเห็นมีแต่เสีย กับเสีย ไม่เห็นมีได้เลย อย่าไปหลงตามที่เค้าสร้างขึ้นมา หรือสร้างขึ้นมาอีกเลยของพวกนี้เอาไปตอนเราตายได้ไหม


อารมณ์หลงนี้ ทำให้เราพ้นทุกข์ไหม ทำให้เรามีความสุขได้จริงๆหรือ หลงใหล กับ สิ่งสวยงาม วันนี้มันสวยมากสำหรับคุณ แล้วทำไมอีกวันต่อมา มันธรรมดาไปแล้วละ ...


ทำไมเหล้า ยา มันทำให้เราสนุก มีความสุข มันทำให้เราได้มีสังคม มันทำให้เราไม่เครียด ............ จริงเหรอ ตอบตัวเองสิสุดท้าย พอเรามีสติขึ้นมา ผมเห็นมานั่งเสียใจกันทุกคน กับสิ่งที่เราหลงอยู่


สิ่งที่ผมเขียน อาจจะเป็น สิ่งที่ทุกคนบอกว่า รู้หมดแล้วครับ/ค่ะ แต่สิ่งที่ผมใส่เข้าไปในตัวหนังสือนั้น ลองรับดูนะใช้ใจอ่าน อย่าใช้ตาอ่าน อ่านแล้วคิด พิจารณาตาม อย่างช้าๆ สบายๆ อย่าอ่านลวกๆ ผ่านๆ ศิษย์ตถาคต ต้องทำให้มีสติตลอด


ลองคิดดู สิ่งที่เขียนเป็นอะไรที่ ปกติ แต่ ทำไม เรายังละไม่ได้ เพราะอะไร ถามตัวเองนะ ว่า ยึดแล้ว ถือแล้ว มันดีไหม มันหนักไหม มันจะทำให้เราแจ้งไหมลาภ ยศ ชื่อเสียง ทรัพย์สมบัติ เงินทอง ..อย่าไปยึดนะ ละให้หมด ให้เหลือเพียงจิตของเรา ที่เป็นของจริงวางทุกสิ่งที่รุงรังให้หมด มองตรงไปที่บ้านเดิมของเรา ที่ที่เราควรจะไปอยู่ .... แล้วผมจะจูงมือพาคุณไป


ขอบคุณท่านพ่อที่ทำให้ผมได้คิด วิปัสสนา ทั้ง สาม วัน สามคืน ที่ผ่านมาขอให้บังเกิดประโยขน์แก่ทุกท่าน


สุดท้ายนี้ขออาราธณาคุณพระศรีรัตนไตร พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระอริยะเจ้าทุกพระองค์ แผ่บุญบารมีให้ทุกท่าน ได้ทำจิตเกาะพระให้ก้าวหน้า แล้ว พ้นทุกข์ ถึงนิพพานด้วยเทอญ สาธุ


วิทย์ จบ.11 (9 กค 55)

 

เหอะๆๆๆๆ ท่านแม่ผม ไวจริงๆๆ

กำลังนั่งคิดอยู่ว่าจะเอาลงที่กระทู้ดีไหม ...

หลบดีฝ่า 5555555555

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับผม

 

คุณวาริน ก้อ พยายามนะครับ

สู้ๆ

 

ถึงจะไม่เคยรู้จักกัน แต่รับรู้ได้ถึงข้างในของท่าน

สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ

ธรรมชาติสวัสดี

 

ศีล = ฐานราก/เสาเข็ม

ศีล ไม่ต่างอะไรกับเสาเข็ม ที่ทุกคนมองข้ามไป
แต่ไม่สนใจเรื่องความสำคัญของมัน

ตึกร้อยล้าน จะสร้างได้อย่างไร จะตั้งตรงตระหง่าน ท้าฟ้า ท้าลมอย่างมั่นคงได้อย่างไร ถ้าไม่ได้เสาเข็มที่แข็งแรง

การทำจิตเกาะพระนั้น คือการทำบุญใหญ่
ถ้ามองข้ามรากฐานที่มั่นคงอย่างศีลแล้ว
ในก้าวต่อไป ท่านมั่นใจหรือว่า ท่านจะไม่ล้ม หรือซวนเซ

ผมเห็นมาหลายคนแล้ว ล้มไม่เป็นท่า ถ้าเจอบททดดสอบของจริง
ชอบก้าวกระโดด เผื่อฟลุ้ค

ธรรมะ ไม่มีฟลุ้ค .. โปรดจำไว้

ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรม

ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.11

 

เดี๋ยวมีชุดใหญ่ให้ท่านพี่เลยครับ รอรับได้เลย ไม่เคยบิดพลิ้วววววว ... วิทย์ ชีโร่ 555555

 

โมทนาออกมาอีกหลายครั้งเด้อท่านเด้อ
ทาน ศีล ภาวนา ให้เต็มๆไปเลยจ๊า
สาธุ

 

กำลังเข็นกันอยู่เจ้าค่ะ พี่ภู เดี๋ยวมาไม่ได้พูดเล่นนา อิอิ

 

กดโมทนาทีไร เค้าพาเราเด้งขึ้นไปข้างบนของเพ็จทุกที
เอ๊ะ ยังไงเนี่ย รู้แล้วว่าไม่เที่ยง แห๊มขอบ่นแทนคนแก่หน่อย
555555555
ปล.ใครสะดุ้งบ้างเนี่ย

 

ในความว่าง

ในความว่าง..
เมื่อมีสิ่งสิ่งหนึ่งเกิดขึ้น สิ่งสิ่งนั้นย่อมดับไปโดยธรรมดา..หรือ
เมื่อมีสิ่งหลายๆสิ่งเกิดขึ้น สิ่งหลายๆสิ่งนั้นก็ย่อมดับไปโดยธรรมดาเช่นเดียวกัน..
เรา(จิต)ก็แค่เฝ้าดูการเกิด-ดับเท่านั้นเป็นพอ.. ขอยำ้"แค่เฝ้าดู"เท่านั้นเป็นพอ..

ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

 

10 4 (เท็น-โฟร์=รับทราบครับ)
ที่นี่เขาเรียกว่าไร อย่างเช่น ว.???

ผมกำลังรอรถเมล์สาย 39 สาย 40 หรือว่าสาย 41 อยู่ครับ

*ขอโทษสำหรับท่านอื่นๆด้วย พูดไรฟ๊ะ! ไม่เห็นรู้เรื่อง ฮ่าๆ

 

เห็นแล้วซาดุ้งเฮือก ไม่ต้อง เท็น ฟง เท็น โฟร์แล้วพี่ภู
เบ็ดเสร็จขาดตัว แค่ 11 พอ
หรือถ้าแปลเข้าข้างตัวเองหน่อยก็ 41 นั่นแหละ
ปล.ไม่ได้ใบ้หวยนะ อย่าเข้าใจผิด
อย่าแอบซื้อล่ะ เดี๋ยวเจ้ามือรวยไม่รู้ด้วย อิอิ

 

ครูฝ่ายปกครองไปไหน
ขอไม้เรียวงามๆ สักสองคู่หน่อย
จับตัวคนนอนดึกได้แร๊ะ! เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย
นี่สงสัยจะเป็นรายที่สอง ส่วนรายแรกลูกหว้า คนนั้นโดนแน่ๆ
ข้าพเจ้าบอกว่า ให้รักษาขันธ์ของท่านนานๆ
ให้ทรงอิทธิบาท4มากๆ แต่มิใช่บอกให้ทรงงานนานๆ จนดึก จนดื่น จนผมตื่น

เอ๊ะ! บ่นคล้ายๆ คนใกล้จะแก่เลยง่ะ
รึว่าไง๊ ครูแอบฉี่..ครูดัชชี่
ว่าแต่ว่า ครูดัชทาสีบ้านเสร็จยัง?

 

ธรรมทานจากจิตบุญดวงที่ 11 วิปัสสนากาย​

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ natthapatpun
ขออภัยด้วย จริงๆผมได้ส่งให้ท่านครั้งหนึ่งแล้วเมื่อวันที่ 9 ที่ผ่านมา แต่ไม่มีใครได้รับ ผมก้อคิดว่าได้ทุกคนแล้ว เมื่อวานก่อนลบไฟล์ต้นฉบับไป พึ่งนั่งเขียนใหม่เสร็จครับ
ขออนุญาตท่านพ่อส่งอีกครั้งนะครับ
สามวัน สามคืน ... เพื่อทุกคนสวัสดีทุกท่านครับ หลายท่านคงแปลกใจที่ผมหายไป 3 วัน ... ผมไปไหน............. ผมไม่สบายครับ 3วัน 3 คืน เต็มๆ ที่คนภายนอกเห็น แต่ภายในที่ผมได้คือสิ่งที่ผม สิ่งที่ผมจะเขียนให้ท่านอ่านครับ ....
........
วันที่ผมลุกขึ้นได้จากการไม่สบาย ขณะที่ผมกำลังยืนแปรงฟัน ลูกของผมมายืนคุยกับผมว่าไงรู้ไหม ลองฟังดูนะ...
พ่อ หายรึยังครับ(ลูกถาม) ---> ยังครับ (ผมตอบ)
แล้วพ่อจะตายไหม(ลูกถาม) ---> ตาย (ผมตอบ)
งั้นฟูจิ ก้อต้องอยู่กับ คุณแม่ คุณย่าสิ .....
.......
ลองคิดดู สิ่งที่เขียนเป็นอะไรที่ ปกติ แต่ ทำไม เรายังละไม่ได้ เพราะอะไร ถามตัวเองนะ ว่า ยึดแล้ว ถือแล้ว มันดีไหม มันหนักไหม มันจะทำให้เราแจ้งไหมลาภ ยศ ชื่อเสียง ทรัพย์สมบัติ เงินทอง ..อย่าไปยึดนะ ละให้หมด ให้เหลือเพียงจิตของเรา ที่เป็นของจริงวางทุกสิ่งที่รุงรังให้หมด มองตรงไปที่บ้านเดิมของเรา ที่ที่เราควรจะไปอยู่ .... แล้วผมจะจูงมือพาคุณไป

ขอบคุณท่านพ่อที่ทำให้ผมได้คิด วิปัสสนา ทั้ง สาม วัน สามคืน ที่ผ่านมาขอให้บังเกิดประโยขน์แก่ทุกท่าน

สุดท้ายนี้ขออาราธณาคุณพระศรีรัตนไตร พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระอริยะเจ้าทุกพระองค์ แผ่บุญบารมีให้ทุกท่าน ได้ทำจิตเกาะพระให้ก้าวหน้า แล้ว พ้นทุกข์ ถึงนิพพานด้วยเทอญ สาธุ

วิทย์ จบ.11 (9 กค 55)

(ขออนุญาตย่น)
ขอโมทนาสาธุๆ กับจบ.11
ที่วิปัสสนาธรรมาให้คนในกระทู้ได้อ่านและก็พิจารณาตามไปด้วย ถือว่าเป็นธรรมทานที่มีประโยชน์กับพวกเราอย่างมาก
มีหลายคนในที่นี้ก็คงจะผ่านร้อน ผ่านหนาว ผ่านฝน(จะพูดทำไม ผ่านทุกฤดูกาล ฮ่าๆ)
ยังพร่ำไม่จบ...ผ่านฝันหวาน ฝันเปียก(หรือใครจะเถียง ฉี่รดที่นอน อย่าคิดมาก)
ผ่านเป็น ผ่านตาย ผ่านทุกข์ ผ่านสุข ผ่านยาก ผ่านง่าย
ผมเชื่อว่าทุกคนก็ผ่านกันมาหมดแล้ว แต่จะผ่านมากก็น้อย เท่านั้นเอง
แต่ผมอยากจะบอกกับพวกเราว่า มันจะไม่ละเอียดเท่า(จิต)ผู้ที่ผ่านการทำวิปัสสนาเห็นธรรม แบบคุณวิทย์นะ ผมขอ(นั่งนนอนเดิน)ยืนยัน

แต่ที่ผ่านมาทั้งหมดกันแล้วนั้น ล้วนสิ่งสมมุติด้วยกันทั้งหมด ทั้งสิ้น
ทุกคนก็รู้จัก คำว่า ละ-ปล่อย-วาง หมดแล้ว
แต่จะมีสักกี่คนที่ปฎิบัติ/ทำได้/รู้และเข้าใจดี กับคำว่า สิ่งสมมุติ

ผู้ที่รู้และเข้าใจแล้ว เขาก็จะบอกว่า ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ก็ล้วนแต่"""
ไม่เที่ยง มันทุกข์ล้วนๆ และก็มันไม่มีเป็นตัว เป็นตนอยู่จริงๆ ไม่ว่าทั้งรูปหนึ่งกับนามสี่นั้น

หรือตามสโลแกนของครูลูกพลังบอกว่า ความว่าง ก็คือ ความว่าง
จบกัน..
พูดง่ายนะพี่ แต่น้องๆปฎิบัติยาก ทำยาก

เหมือนคนจนพูดว่า อยากรวย คนฟังก็อยากจะตอบไปเหมือนกันว่า
ทำสิ ขยันสิ เก็บออมเยอะๆสิ คุณจะได้รวยๆไง๊

***งั้นน้องฟูจินี่ สมบัติของใครกัน? ฮ่าๆ

 

พระวิสุทธิเทพ
หรือ สมเด็จองค์ปฐม​

สวัสดีน้องสู่วันใหม่
แหม๊พี่ภู ชอบชื่อนี้เจงๆ โดนจิต โดนใจ
นี่ก็ลูกหลานท่านพ่อใหญ่ พระวิสุทธิเทพ
น้องรับไปเต็มๆ สำหรับภาพพระธรรมาทานนี้ ขอให้เจริญพร สมความปรารถนาทุกประการนะน้องรัก
พยายามเกาะพระ เกาะกระทู้นี้ และบินเกาะหมู่กับพี่ๆในเวป จิตเกาะพระไปเรื่อยๆนะ เมื่อวาระกรรมของน้องมาถึงแล้ว จิตน้องก็จะยกเอง
เป็นเด็กดีสำหรับคุณพ่อ คุณแม่นะครับ
น้องคนนี้เป็นเด็กน่ารัก จิตภายในของเขาดีมาก
หมั่นเกาะบุญแบบนี้ดีแล้ว เดี๋ยวน้องก็จะพบกับสิ่งที่ดีเอง

เอ๊าพี่ภูจัดให้ ไม่ต้องเกรงใจใคร ไม่ต้องซูมให้เสียเวลา
นี่ไง เป็นไง เห็นชัดๆจะๆกันไปเลย
และก็จำท่านพ่อนี้ให้ดีๆกัน เพราะท่านพ่อท่านนี้ ก็คือ ผู้เป็นใหญ่ ผู้เป็นประธานแห่งพระนิพพานข้างบนกันโน้น
ซึ่งพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ท่านก็ให้การยอมรับกันข้างบนโน้น
และจึงให้ท่านพ่อเป็นใหญ่ เป็นประธานข้างบนพระนิพพาน

เอ๊าใครอยากชมพระบารมีท่านใกล้ ทำจิตเกาะพระให้ไวๆ
และภาพที่ท่านเห็นกันอยู่นี้ ยังไม่สวย ไม่ชัดเท่ากับข้างบน
หรือจิตจะเห็นชัดกว่าตาเนื้อหลายเท่าตัว
เหมือนแสงเพชรก็เหมือนกัน ข้างบนโน้นแสงเพชรสว่างไสวกว่านี้อีก แต่ถ้าเรามองด้วยตาเปล่ากันนะ ตาคงจะบอดสนิทแน่ๆ เพราะสว่างไสวมาก ยิ่งกว่าแสงพระอาทิตย์
จริงมั๊ย! ครูดัชชี่ (ท่านนี้จะรู้ดี)

อ๊าวผมลืมไปว่า มานั่งพร่ำ มานั่งเพ้อ มานั่งโมกันทำไมที่นี่
อย่าเพิ่งเชื่อผมนะ ลืมบอกไปว่าผมกำลังจะเล่านิทานให้กับพวกคุณฟังกัน
จบข่าว จบ.2

 

ปล่อยวางดีที่สุด

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=c7qdM3X25tg]ปล่อย - ธวัชชัย ชูเหมือน - YouTube[/ame]​

พูดง่าย แต่ทำยาก
แต่เราก็ต้้องพยายามละวางกันให้ได้
ถ้าไม่อย่างนั้น นอกจากเราจะหลงคนเดียวยังไม่พอ เรายังจะพาผู้อื่นหลงตามเราไปด้วย
หรือจิตของเรานี่แหล่ะ ก็จะหลงไปต่อยังภพชาติกันอีกนับไม่ถ้วน เลยนะ

ม่ะพวกเรามาพร้อมใจกันปล่อยวาง ที่เราเข้าใจในนามอันเป็นสมมุติกันเถิดนะ