จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

โมทนาอีกหนึ่งดวงจิต กับน้องฟ้า
จิตหรือว่านุ่นเนี๊ย! ทำไม๊ยกกันได้ ยกกันดี ลอยกันได้ ลอยกันดี
รอดไปได้อีกหนึ่ง ครูๆทั้งหลายมาช่วยกัน
ยกให้เยอะๆนะ

 

โมทนาสาธุ
เพิ่งโทรไปบอกเจ้าตัว..
เธอดีใจแบบงงๆ
ใครจะไปเชื่อว่าจะยกกันได้ไวขนาดนี้??
ถ้าไม่พิสูจน์เอง ไม่ทำเอง ไม่สัมผัสได้ด้วยตนเอง?
น้องฟ้าเป็นอีกตัวอย่างนึงที่หว้าอยากจะบอกให้ทุกท่านได้ทราบว่า
เธอเป็นคนจิตใจดี
และไม่ค่อยสงสัยในการปฏิบัติสักเท่าไร
ส่วนใหญ่เธอจะทำตามที่ครูแนะนำ และใช้ปัญญาคิดตามทุกครั้ง
ครูบอกอะไรเธอก็ทำ.. โดยเฉพาะเกาะพระ เธอเกาะได้แน่นทุกวัน
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอเดินหน้าเกาะพระไปจนวันตาย
และที่สำคัญ อาจเป็นเพราะเธอรู้น้อย อ่านตำราน้อย แต่ปฏิบัิิติมาก
เลยส่งผลต่อเธอไว..

ท่านทั้งหลายอย่ามัวแต่ท่องตำรา
รีบหันมานำจิตเกาะพระ ใจเกาะครู เกาะกระทู้ดีกว่านะคะ..

ปล. ขอจิตบุญวัยรุ่นเยอะๆ อีกนะคะ
หมูจะได้มีทั้งเพื่อน ทั้งพี่น้องไล่เลี่ยกัน คิคิ

 

ยอมรับในจิตครูเพ็ญ
บอกไปแล้ว ท่านเป็นครูละเอียด ชื่อนี้ได้เพราะฝีมือเจง มิใช่โชคช่วย หรือว่าไปจับฉลากได้มา
หรือว่าท่านเป็นศิษย์เก่าสายปัญญา...อิอิ
ส่วนสายน้ำผึ้งนั้น(ดุเหมือนผึ้ง แต่แฝงด้วยความหวานของใน)
หรือว่า ส้มสายน้ำผึ้ง

ใครหว๋า! หรือว่าครูดัช...ฮ่าๆ
เพราะเธอได้รับฉายาเป็นครูฝ่ายปกครองไปแล้วในตัว
(พี่ภูจะโดนไม้เรียวไหม๊ พูดแบบนี้)

 

เดี๋ยวจะโดน มิใช่น้อย ครูหม่องดัชมายืนรอแย้ววว ใครนอนดึกคืนนี้นะ มีหวังจะโดนเฆี่ยน

ระวังนะ พวกที่แอบเกาะกระทุ้ง เอ๊ย! กระทู้
รีบออกมาซะดีๆ
ก่อนที่ครูฝ่ายปกครองจะเอาไม้เรียวนาบก้น​

​

 

ดีใจแทนเธอ ดีใจแทนครูฝึกเธอด้วย
พี่ภูก็ยังแอบดีใจที่พี่ภูได้มีส่วนร่วมงานตรงนี้

เห่อๆหมดห่วงไปอีกหนึ่งดวงจิต
ผมอยากให้ผู้อ่าน หรือผู้กำลังทำจิตเกาะพระกันอยูในขณะนี้กันว่า
ให้พวกเราคอยสังเกตการเปลี่ยนแปลงอาการ อารมณ์ของจิตของตน
ตามไปด้วยกับดวงจิตที่เขายกกันนั้น มันเป็นเช่นไร
ว่ามันเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่ดีกว่าหรือไม่ เราเองนี่แหล่ะ!
ที่จะต้องเป็นฝ่ายตอบตนเองได้

และจิตผู้ที่กำลังเป็นทุกข์ หรือกำลังฝึกจิตกันอยู่ตอนนี้
ขอให้มั่นใจ ตั้งใจ และเราเองก็ต้องมั่นใจในการปฎิบัติของตนจริงๆด้วย
เพราะสำหรับท่านที่กระทำไปด้วยความลังเล สงสัยกันอยู่นั้น
ขอบอกตามตรงว่า จะช้า พอช้า หรือการปฎิบัติพอไม่ได้ผล ก็จะยิ่งพาลเลิกทำ อันนั้นก็น่าเสียดายมาก เพราะคุณกำลังพลาดโอกาสทอง
พลาดสร้างบุญใหญ่ คือบุญภายใน

สำหรับจิตผู้ที่ยกกันแล้ว โดยเฉพาะยกกันใหม่ๆ สดๆ ร้อนๆ
อย่าลืมสร้างสติบ่อยๆกันนะ เพราะพยายามฝึกให้จิตตั้งอยู่แต่ฝ่ายบุญ กุศล
และจิตไปรับรู้เรื่องราวอะไรมาก็ตาม ขอให้ทำวิปัสสนา เหมือนคุณแสงจันทร และคุณJarunee
เพราะถ้าใครนำจิตทำวิปัสสนาบ่อยๆ เนื่องกันแล้ว จิตจะพัฒนาไปเรื่อยๆ
จนจิตเกิดญาณ(ยาน) หยั่งรู้ และใครที่มีของเดิมติดตังกันมา
ก็จะออกกันมาตอนนี้แล
อาทิเช่น หูตาทิพย์ ฤทธิ์ทางใจ(มโนยิทธิ) วิชาสาม อภิญญา เป็นต้น
อันนี้จะถือว่า เป็นของแถมนะ อย่าไปติดใจ เอาเป็นจริง เป็นจังกันนะ
เดี๋ยวพวกเราจะบ้าไปกันใหญ่ ยิ่งพวกสติตามจิตไม่ทันด้วยแล้ว อันนั้นก็น่าเป็นห่วง คือจะเกิดอัตตาขึ้นมาใหม่ อันนี้จะดื้อยายิ่งกว่ากิเลสเป็นร้อยเท่า พันเท่า ใครพูดก็ไม่ฟัง เตือนก็ไม่ฟังแล้ว อันนั้นจะออกทะเลไปไกลแล้ว
นึกว่าตนเองเองเป็นผู้วิเศษ อันนี้จบไว

ขอให้พวกเราถ้ามีของแถมที่ว่ามานี้กัน ขอให้เรานำไปใช้ที่เป็นประโยชน์
หรือเพื่อความหลุดพ้นกัน เท่านั้นนะ
ตามแบบฉบับของพระพุทธเจ้า ท่านก็ยังไม่หลงเลย ขนาดท่านมีญาณทุกอย่าง ทุกชนิด ท่านก็ไม่หลงตนเอง
เพราะฉะนั้น พวกเราจะต้องระวังให้มาก คอยเตือนจิตตนเองให้มาก
และคอยโจทย์โทษตนเองให้มากด้วย อย่าไปหลงเพ่งโทษกับคนอื่น
ถึงแม้นคนอื่นจะทำผิดซึ่งๆหน้าก็ตามแต่ เพราะมันไม่ใช่หน้าที่ของเรา

หน้าที่ของเราก็คือ ตามดูจิต ตามรู้จิต ด้วยใจเป็นกลาง(สูตรสำเร็จ)
เพราะหน้าที่จะไปลงโทษคนอื่นๆนั้น ก็คือ กฎแห่งหรรม เท่านั้น

ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ
แปลว่า พระธรรมอันผู้บรรลุจะพึงรู้เฉพาะตัว

 

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ ๒๓ ณ วันที่ ๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๕<!-- google_ad_section_end -->
<HR style="BACKGROUND-COLOR: #ffffff; COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start -->

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ ๒๓
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ


สาธุ สาธุ สาธุ


สาธุ อนุโมทนาบุญกับจิตบุญองค์ที่ 23 ค่ะ สาธุ๊​

 

ประสบการณ์ภายใน
ที่ไม่เป็นสาธารณะแก่บุคคลทั่วไป​

​

ความหลุดพ้น คืออารมณ์เป็นกลาง ไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งต่างๆ
วางเฉยต่อสิ่งเร้าทั้งปวง เพราะรู้แจ้งแทงตลอดแล้ว
ด้วยปัญญาถึงความเป็นธรรมดาของโลก
จึงเกิดเป็นอุเบกขาญาน ความรู้เป็นธรรมเครื่องหลุดพ้น​

อุเบกขาญานไม่ใช่เหตุ แต่เป็นผลจากการปฏิบัติ
ดังนั้นจึงไม่ใช่การวางเฉยอย่างที่หลายคนพยายาม
บังคับให้เฉย หรือแสร้งทำเป็นเฉย
การวางเฉยในความรู้นี้เป็นการวางเฉยเพราะจิตเบื่อหน่าย
เห็นความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่มีตัวตน ในทุกสรรพสิ่ง
ทั้งรูปและนาม จิตจึงไม่สำคัญมั่นหมายว่าอะไร
เป็นของดีของประเสริฐมาจากไหน เป็นอาการที่
ไม่ขวนขวายเอาเข้าตัว แต่ก็ไม่ผลักไสออกไป
เพราะรู้เห็นทุกสิ่งอย่างเป็นกลางแล้ว​

เช่น เห็นว่าทั้งสุขและทุกข์ก็ไม่เที่ยง
จึงไม่สำคัญมั่นหมายว่าสุขดีกว่าทุกข์หรือทุกข์ดีกว่าสุข
ไม่ยึดสุขไม่ติดทุกข์ อารมณ์โกรธเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป
จิตไม่ได้ไปสนใจถือเอาเป็นตัวเป็นตน
ความสงสารห่วงใยเกิดขึ้นก็รู้ แต่จิตก็ไม่ถือเอา
เป็นตัวเป็นตนอีก ดวงขึ้นแล้วยังไง ดวงตกแล้วยังไง
มีคนยกย่องสรรเสริญแล้วยังไง มีคนนินทราแล้วยังไง
เก่งแล้วยังไง โง่แล้วยังไง จิตไม่สำคัญมั่นหมายว่า
อะไรเป็นของดีน่าเอามาใส่ตัว แต่ก็ไม่แสดงอาการปฏิเสธ
หรือรังเกียจ เพราะเห็นว่าสิ่งนั้นไม่มีตัวมีตน
อย่างนี้จึงเรียกได้ว่าอารมณ์เป็นกลางวางเฉยอย่างแท้จริง
ไม่ใช่พยายามปิดหูปิดตาไม่รับรู้ไม่ดูไม่เห็น แกล้งทำเป็นเฉย
รู้ดูเห็นได้ยินทุกอย่างเป็นปกติ แต่จิตไม่สำคัญว่าสิ่งใดดีสิ่งใดเลว
ไม่อึดอัดรำคาญ ไม่วุ่นวายใจกับสิ่งรอบข้างต่างหากเล่า​

สมาชิกทุกท่านขอให้รีบเร่งเอาจิตเกาะพระไว้ให้มั่นคง
แล้วปล่อยอย่างอื่นให้เป็นไปตามธรรมชาติ
รู้ดูอย่างเป็นธรรมชาติ เมื่อผ่านแล้วท่านจะเข้าใจ
ในอารมณ์นิพพานได้ด้วยตนเอง ทำเองรู้เอง
จะอธิบายให้คนอื่นเชื่อนั้นยากเหลือเกิน
เพราะมันเป็นประสบการณ์ภายใน
ที่ไม่เป็นสาธารณะแก่บุคคลทั่วไป
ไม่สามารถแบ่งกันกินแบ่งกันใช้ได้
เหมือนอาหารเครื่องบริโภคนะครับ​

ป.ล. ลองเอาใจสังเกตราคาน้ำมันบ่อยๆ ก็ได้ครับ ขึ้นแล้วก็ลง ลงแล้วก็ขึ้น
จนกระทั่งวันนึงท่านอาจจะเกิดอาการที่ว่า "ช่างมัน จะขึ้นถึงสี่สิบบาท เดี๋ยวมันก็ลง"
พอมันลงมาที่สามสิบห้าบาท "ก็ช่างมัน เดี๋ยวมันก็ขึ้นอีก"
วางใจเป็นกลางได้เพราะเห็นมันขึ้นลงจนเบื่อแล้ว
ไม่รู้จะไปทุกข์หรือไปสุขใจกับมันนักหนาทำไม ​

 

ประสบการณ์ภายใน
ที่ไม่เป็นสาธารณะแก่บุคคลทั่วไป





ความหลุดพ้น คืออารมณ์เป็นกลาง ไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งต่างๆ
วางเฉยต่อสิ่งเร้าทั้งปวง เพราะรู้แจ้งแทงตลอดแล้ว
ด้วยปัญญาถึงความเป็นธรรมดาของโลก
จึงเกิดเป็นอุเบกขาญาน ความรู้เป็นธรรมเครื่องหลุดพ้น


อุเบกขาญานไม่ใช่เหตุ แต่เป็นผลจากการปฏิบัติ
ดังนั้นจึงไม่ใช่การวางเฉยอย่างที่หลายคนพยายาม
บังคับให้เฉย หรือแสร้งทำเป็นเฉย
การวางเฉยในความรู้นี้เป็นการวางเฉยเพราะจิตเบื่อหน่าย
เห็นความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่มีตัวตน ในทุกสรรพสิ่ง
ทั้งรูปและนาม จิตจึงไม่สำคัญมั่นหมายว่าอะไร
เป็นของดีของประเสริฐมาจากไหน เป็นอาการที่
ไม่ขวนขวายเอาเข้าตัว แต่ก็ไม่ผลักไสออกไป
เพราะรู้เห็นทุกสิ่งอย่างเป็นกลางแล้ว


เช่น เห็นว่าทั้งสุขและทุกข์ก็ไม่เที่ยง
จึงไม่สำคัญมั่นหมายว่าสุขดีกว่าทุกข์หรือทุกข์ดีกว่าสุข
ไม่ยึดสุขไม่ติดทุกข์ อารมณ์โกรธเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป
จิตไม่ได้ไปสนใจถือเอาเป็นตัวเป็นตน
ความสงสารห่วงใยเกิดขึ้นก็รู้ แต่จิตก็ไม่ถือเอา
เป็นตัวเป็นตนอีก ดวงขึ้นแล้วยังไง ดวงตกแล้วยังไง
มีคนยกย่องสรรเสริญแล้วยังไง มีคนนินทราแล้วยังไง
เก่งแล้วยังไง โง่แล้วยังไง จิตไม่สำคัญมั่นหมายว่า
อะไรเป็นของดีน่าเอามาใส่ตัว แต่ก็ไม่แสดงอาการปฏิเสธ
หรือรังเกียจ เพราะเห็นว่าสิ่งนั้นไม่มีตัวมีตน
อย่างนี้จึงเรียกได้ว่าอารมณ์เป็นกลางวางเฉยอย่างแท้จริง
ไม่ใช่พยายามปิดหูปิดตาไม่รับรู้ไม่ดูไม่เห็น แกล้งทำเป็นเฉย
รู้ดูเห็นได้ยินทุกอย่างเป็นปกติ แต่จิตไม่สำคัญว่าสิ่งใดดีสิ่งใดเลว
ไม่อึดอัดรำคาญ ไม่วุ่นวายใจกับสิ่งรอบข้างต่างหากเล่า


สมาชิกทุกท่านขอให้รีบเร่งเอาจิตเกาะพระไว้ให้มั่นคง
แล้วปล่อยอย่างอื่นให้เป็นไปตามธรรมชาติ
รู้ดูอย่างเป็นธรรมชาติ เมื่อผ่านแล้วท่านจะเข้าใจ
ในอารมณ์นิพพานได้ด้วยตนเอง ทำเองรู้เอง
จะอธิบายให้คนอื่นเชื่อนั้นยากเหลือเกิน
เพราะมันเป็นประสบการณ์ภายใน
ที่ไม่เป็นสาธารณะแก่บุคคลทั่วไป
ไม่สามารถแบ่งกันกินแบ่งกันใช้ได้
เหมือนอาหารเครื่องบริโภคนะครับ



ป.ล. ลองเอาใจสังเกตราคาน้ำมันบ่อยๆ ก็ได้ครับ ขึ้นแล้วก็ลง ลงแล้วก็ขึ้น
จนกระทั่งวันนึงท่านอาจจะเกิดอาการที่ว่า "ช่างมัน จะขึ้นถึงสี่สิบบาท เดี๋ยวมันก็ลง"
พอมันลงมาที่สามสิบห้าบาท "ก็ช่างมัน เดี๋ยวมันก็ขึ้นอีก"
วางใจเป็นกลางได้เพราะเห็นมันขึ้นลงจนเบื่อแล้ว
ไม่รู้จะไปทุกข์หรือไปสุขใจกับมันนักหนาทำไม

ป๊าด ปาด ปาด...อย่าต๊กจ๋ายยย ไปนะค่ะ นี้มันเป็นคำอุทาน ที่สะออนหลายเด้อ 555 คือมันโดนนใจหลาย สาธุ๊ อนุโมทนาบุญค่ะ กับบทความนี้ (ถ้าจำไม่ผิดคุณนกชาย ใช่มั้ยค่ะ) คือ แบบว่าอ่านแล้วมันคล้ายๆ อาการที่ตัวเองเป็นอยู่ในขณะนี้เลยค่ะ ยังงงๆ กับอาการนี้ของตัวเองมาก ว่าฉันเป็นอะไรไปแล้วหรือ ขอบอกว่าดิฉันเกาะขอบกระทู้ทุกวันค่ะ และก็เคยรายงานตัวไปแล้วกับคุณครูเพ็ญ แต่ว่า...หนูผิดเอ๊งค๊า ที่ขาดส่งการบ้าน คือ แอบเกเรกับอาจารย์ อิๆ อีกอย่างเขียนไม่ค่อยเก่งอ่ะ ก็ได้แอบเกาะกระทู้อ่านการบ้านของคนอื่นๆ เป็นยังไง ก็ถึงบางอ้อว่า อ้อ..เป็นแบบนี้นี้เอง เออ..อาการนี้เหมือนเราเลย เออ..เราก็เป็นอย่างนี้นี้หนา..อะไรประมาณนี้นะค่ะ แต่ตอนนี้ชักจะทนไม่ได้แล้วค่ะ คงต้องไปนั่งลำดับเขียนแล้วส่งให้อาจารย์ทุกท่านช่วยตรวจการบ้านให้แล้วหล่ะค่ะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับ ฉ๊านนกันแน๊.....หื้ออ..

​

<!-- google_ad_section_end -->

 

โฮ๊ะ โฮ๊ะ ไม่ได้เข้ากระทู้วันเดียว กระทู้พุ่งอ่านตามทัน แต่ตอบไม่ทัน
ว่าแต่ เห็นหลายแว๊ปนา ว่ามีใครนินจานินทา ดชน สงสัยต้องเตรียมไม้เรียวไว้ประจำตำแหน่งแต่ท่านซะแล้วมั้ยอ่ะ 5555
อ๋อ ช่ายยยยย ไปพ่าม่า ทุ๊กวานนนน เรยยยยยยย 5555555

 

โมทนาสาธุ..
ยินดีกับจิตบุญดวงที่ ๒๔, ครูวิทย์ และครูทุกๆ ท่านจ้า


วันนี้แสงพระอาทิตย์สวยและร่มเย็นมากๆ ค่ะ (เกี่ยวกันไหมเนี่ย? ฮ่าๆ)

 

เอ่ออ ถ้าจะลงชื่อตอนนี้ยังทันอยู่รึเปล่า เพิ่งมาตามอ่านเจออ่ะครับ ยังตามอ่านไม่ทันอีกอื้อซ่าเลย วันนี้ตามอ่านได้หลายหน้าแล้ว ปกติอ่านได้ัวันละหน้า เห็นเดือนนี้เกิดจิตบุญเยอะจริงๆครับ ขอโมทนาบุญด้วยนะครับ ^^

 

ทันอยู่จ้า
ธรรมะไม่มีคำว่าสาย..
มาๆ มาเกาะพระกันไวๆ จ้า

 

งั้นลงชื่อไว้ด้วยคนนะครับ (deejai)

 

ส่งการบ้านจ้า....ส่งการบ้านจ้า....ส่งการบ้านจ้า
เหมือนเคยเห็นน้องกุ้งอยู่แว้บๆ

 

เราปฏิบัติอย่าให้หูหางมันเกิดขึ้น เป็นอะไรแล้วก็ให้มันแล้วกันไป

เป็นพระโสดาบันแล้วก็ให้มันแล้วไป เป็นพระอรหันต์แล้วก็ให้มันแล้วไป

อยู่ง่ายๆ ทำประโยชน์ไปเรื่อยๆ อยู่ที่ไหนก็อยู่ไปได้เป็นปกติ

ไม่ต้องไปโอ้อวดว่าเราได้ เราเป็นอะไรๆ ทั้งนั้น

หลวงพ่อชา สุภัทโท

 

สาธุ สาธุ โมทนาบุญคะ

จิตอรหันต์ดวงใหม่ขึ้นแล้ว

 

โมทนา สาธุคับพี่นก ญ ตามอ่านมาทันจนได้ อิอิ สบายจาย :VO ใครอยากอยู่อย่าง โล่ง โปร่ง สบาย มาฝึกจิตเกาะพระกันคับ แล้วท่านจะรู้เองคับ

 

5555 สัญญาตกตุ่ม ถัง ถ้วย ชาม กะละมัง หม้อ ไห

 

สาธุโมทนาบุญคะ

เป็นจริงตามที่ท่านกล่าว มาทำจิตเกาะพระกันแล้วจะรู้ได้ด้วยตัวเอง

 

ขอขอบคุณทุก ๆ ท่านคะ

ยังงง ๆ อยู่คะ
ขออนุโมทนาสาธุ และขอบพระคุณทุกท่านๆ ที่คอยช่วยเหลือ ให้กำลังใจคะ
ขอบคุณพี่ภูที่ให้ธรรมะอ่านทุก ๆ เช้า ให้ได้คิด ได้ปฏิบัติตาม ได้ลอกเปลือกตัวเองออกทีละน้อย ทุก ๆ วันนะคะ
ขอคุณครูเพ็ญ ที่ให้แนวทาง ในการวางกำลังใจคะ
ขอบคุณครูวิทย์ ให้คอยตรวจการบ้าน แนะนำ ปรึกษา ส่งกำลังจิต และกำลังใจให้คะ
ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่เข้ามาอ่าน มาตอบกระทู้คะ ทุกคำตอบ ทุกข้อเขียนเป็นแนวทาง เป็นกำลังใจ และเป็นแรงบันดาลใจให้ตั้งใจทำจนปฏิบัติได้คะ
ขออานิสงค์ผลบุญในการยกจิตนี้จงสำเร็จแก่ทุก ๆ ท่านที่มีส่วนเกี่ยวข้องคะ ตั้งแต่ อดีต ปัจจุบัน และอนาคต ขอให้ทุก ๆ ท่านพบแต่ความดี และมีความคล่องตัวทั้งทางโลกและทางธรรมคะ
ขอให้จงถึงแก่คุณพ่อ คุณแม่ ครูบาอาจารย์ ผู้มีพระคุณ เจ้ากรรมนายเวร และเทพพรหมที่คอยดูแลรักษาและมีความเกี่ยวข้่องทุกๆท่านคะ

เป็นจิตบุญระดับ Beginner ยังต้องฝึกฝนต่อไปคะ สู้ ๆ ^ ^