ว่าด้วยหนังสือเรื่อง'เดอะ ท๊อปซีเคร็ต ออฟ รีซีปโพรคอล ดีดส์'

หนังสือเกี่ยวกับเรื่อง เดอะ ซีเคร็ต ปัจจุบันออกมาเยอะมากๆ ตั้งแต่เรื่องแรกที่ที่มีต้นกำเนิดมาทางโลกตะวันตก และดังไปทั่วโลก เกี่ยวกับความลับที่ว่า 'คิดอะไรจะได้อย่างนั้น' ในไทยทันตแพทย์สม สุจิราได้เอามาแต่งขึ้นเองใหม่โดยใช้ชื่อคล้ายกับทางต้นฉบับของฝรั่ง ผมอ่านเเล้วก็โอเค ถึงแม้มันเป็นจินตนาการของผู้เขียน แต่ก็มีเหตุมีผลพอที่จะรับฟังได้พอสมควร ส่วนเรื่องอื่นเอาคำว่า'ซีเคร็ต' เข้ามาใช้ตั้งชื่อและเป็นเรื่องทำนองนี้ยังมีอีกหลายเล่มหลายผู้เขียนเหมือนกันแต่ผมไม่ได้อ่าน

ผมได้ซื้อหนังสือ เดอะ ท๊อปซีเคร็ต ออฟ รีซีปโพรคอล ดีดส์ มาเพราะว่าเห็นแปะ BEST SELLER ไว้ในร้านหนังสือ จึงคิดว่าอาจจะเวิร์คแต่พอซื้อมาอ่านกลับผิดหวังอย่างมากเกี่ยวกับเนื้อหาที่สอนให้คนเข้าใจในบาปบุญตามแนวทางของผู้เขียน

เริ่มบทแรกเลยผู้เขียนคงกลัวว่าคนอ่านจะไม่เชื่อว่าผู้เขียนวิเศษจริง ก็เริ่มเกริ่นนำก่อนเลยว่าตัวเขานั้นได้ศึกษาเรื่องกฏแห่งกรรมมาเยอะมากไม่ว่าจากหนังสือหรือประการณ์สมาธิต่างๆ จากนั้นเขาก็บอกว่าเขานั้นรู้เรื่องกลไกการทำงานของกรรมเป็นอย่างดี และเริ่มอธิบายกฏต่างๆ แต่ที่ผมรับไม่ค่อยได้ก็มีเช่นว่า

- สามัญสำนึกเป็เชื้อไฟให้เกิดกรรม หมายความว่า ถ้าเราทำผิดแล้วเราสำนึกเราจะยิ่งบาปหนักเข้าไปอีก ยกตัวอย่างเช่น คนที่ทำแท้งเเล้วสำนึกบาปก็จะยิ่งบาปเข้าไปอีก เนื่องจากจิตหมกมุ่นอยู่กับภาวะของคนใช้กรรม (ผู้เขียนอ้างว่าอย่างนั้น) แถมยังยกตัวอย่างอีกว่าถ้ามีศาสนาหนึ่งสอนว่าการฆ่าคนนอกศาสนาไม่เป็นบาป คนๆนั้นก็จะไม่เกิดบาปเพราะไม่ได้สำนึกในบาปที่กระทำ งั้นถ้าคนทำแท้งทำด้วยความคึกคะนองไม่รู้สึกชอบชั่วดีแปลว่าเค้าไม่ต้องรับบาปอันนั้นเหรอ

อันนี้ดูจะสวนทางกับความถูกต้องอยู่พอสมควร ถ้ามองอีกมุมหนึ่งผู้ที่ทำบาปเเล้วสำนึกนั้นเค้าได้ใช้กรรมไปส่วนหนึ่งเเล้วเพราะเค้าได้สำนึกในสิ่งที่ตนกระทำ การสำนึกตนนั้นทำให้ตัวเองเสียใจ หดหู่ใจก็เปรียบเสมือนการชดใช้กรรมได้บางส่วน แต่ถ้าไม่สำนึกเลยรับไปเต็มๆ ไม่ใช่ไม่สำนึกก็ไม่ต้องรับได้

- คนฆ่าตัวตายก็ไม่บาปด้วยถ้าเขาไม่เชื่อว่าเป็นบาป เพราะคนเรามีสิทธ์ตัดสินชีวิตตัวเอง

ข้อนี้พระพุทธองค์ก็ทรงตรัสไว้เเล้วว่ามันเป็นบาป แต่เค้าว่าไม่บาปเขารู้ได้ยังไงผมเองก็ไม่ทราบ

- การทำบาปโดยไม่เจตนา ก็ถือว่าบาปเช่นกัน เช่น คุณเผลอไปเหยียบสัตว์ตายหยั่งนี้ ก็ต้องรับเพราะถึงคุณไม่ได้ตั้งใจแต่ผู้ถูกกระทำที่ตายไปจะเจ็บแค้นคุณอยู่ดี

อันนี้ผมเคยอ่านหนังสือธรรมะที่มีพระสงฆ์รูปหนึ่งตาบอด และเดินจงกรมเหยียบแมงเม่าตาย พระรูปอื่นติติงว่าทำบาป แต่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่าไม่ได้ตั้งใจถือว่าไม่บาปรายละเอียดไปหาอ่านดู

- ความแค้นของคนรอบข้างก็ทำให้เกิดบาปขึ้นเหมือนกัน เช่น เราไปยิงคนตาย นอกจากบาปจากการฆ่าเเล้วบาปจากความคับแค้นของคนรอบข้างผู้ตายที่เจ็บแค้นเราที่ฆ่าคนที่เขารักก็จะส่งผลบาปเพิ่มทวีไปอีก

ถ้างั้นกรณีเข้าใจผิด คือเราโดนเป็นแพะทั้งที่ไม่ได้ทำแต่ญาติผู้ถูกกระทำโกรธแค้นเราก็ต้องรับกรรมแทนด้วยเหรอ ?

- การแก้กรรมสามารถทำได้หากคุณเชื่ออย่างเป็นจริงเป็นจังว่ามันสามารถแก้ได้ เช่น คุณไปทำแท้ง หรือไปฆ่าคนมาเเล้วคุณอ่านหนังสือแก้กรรมบอกว่าต้องปล่อยเต่า 5-6ตัว ดอกไม้ธูปเทียน ฯลฯ พอคุณทำเเล้วคุณเชื่ออย่างสนิทใจว่าสามารถแก้กรรมได้ กรรมก็สามารถเเก้ได้จริงๆ ขอแค่ให้เชื่อ

อ่าว อย่างนั้นทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่วก็ไม่ใช่เรื่องจริงสิ (ขัดกับหนังสือที่ตอนแรกสื่อว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว)


ผมว่าหนังสือเล่มนี้ถ้าใครเชื่อมันอาจทำให้คนเราทำชั่วได้มากขึ้นโดยไม่ต้องกังวลเรื่องบาปบุญ เพราะประเด็นหลักของเรื่องคือ 'ถ้าไม่เชื่อก็ไม่ต้องรับผล' แล้วอย่างนี้จะเป็นหนังสือธรรมะได้ไงกัน แถมยังขึ้น best seller อีกด้วย เค้าเอาอะไรมาวัดว่าหนังสือขายดี ผู้ตรวจสอบอ่วนบ้างหรือเปล่าไม่รู้

 

คนเขียนอื่ม..... ... น่ากลัวนะ -_-

 

หนังสือเล่มใดจะได้ขึ้น1ใน10

สำนักพิมพ์ต้องมียอดแบ่งให้ทางร้านมากๆครับ

หนังสือพวกไขความลับทั้งหลายนี้ เป็นแค่กระพี้ของธรรมะ

อ่านหนังสือธรรมะดีกว่าเยอะครับ ถูกกว่า ได้ประโยชน์มากกว่า

ไม่ใช่มีแต่น้ำท่วมทุ่งแบบหนังสือที่ว่ามา

แนะนำหนังสือพุทธวัจนให้อ่าน10เล่มครับ

ฟรี ดี ได้ประโยช์ โหลดไปอ่านได้ครับ

หรือจะฟังเป็นไฟร์เสียงอ่านก็มีครับ

เป็นเสียงอ่านของคุณศรัณณี เพราะน่าฟังที่เดีวครับ

พุทธวจน : วัดนาป่าพง

 

ใช่ครับ หนังสือพวกนี้ (ไขความลับ ปริศนา เกี่ยวกับจิต)ส่วนใหญ่มักจะตั้งชื่อเขียนไตเติ้ลให้ดูน่าสนใจ ทำให้คนอยากรู้จึงซื้อมาอ่าน ทั้งๆที่ผู้เขียนเองก็ไม่ได้บรรลุอะไร แค่คนเดินดินกินข้าวแกงเเล้วยกตัวอวดอ้างเรื่องต่างๆ โดยเอาคำสอนของพระพุทธองค์มาดัดแปลงเเล้วคิดไปเอง เวรกรรมแท้ๆ