นิทาน เรื่อง "พญานาค"

นุี๊ก ..จ๋า ลงรูปได้ยังจ๊ะ อยากดูอ่ะ

 

ตามกำหนดการ เราก็ไปเที่ยวเมืองบังบดครับ ลักษณะก็เป็นเมืองที่ถือศลีห้า

มีสภาวะ คล้ายเมืองมนุษย์ เพียงแต่ อยู่ในสถานที่ ที่อยู่ห่างไกลหรือเข้าถึงได้ยาก

เพราะไม่ชอบยุ่งเรื่องราวของมนุษย์ครับ แต่สัมผัสได้ ถ้าผู้นั้นสามารถเข้าฌานได้ครับ

 

สวัสดีค่ะ .. คุณ โอม ศักติ มาเล่าเรื่องราว

ให้ฟังบ้างนะคะ ..นาคาราช น่ะ

 

เล่าต่อซิคะ คุณคุรุวาโร
แล้วจากนั้นไปที่อื่นอีกหรือเปล่าคะ หายไป 2 วัน
น่าจะมีเรื่องเ่ล่ามากกว่านี้นะคะ รออ่านหนอ
สัมภเวสี นาคี ยังมากวนใจอยู่หรือเปล่าเอ่ย...

 

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 14 คน ( เป็นสมาชิก 10 คน และ บุคคลทั่วไป 4 คน )
kulthida, nouk, บาศก์, Lek2010, คุรุวาโร, alline, เกราะธรรม, A-ya
สวัสดีตอนเช้าค่ะทุกท่านมาอ่านนิทานกันแต่เช้าเลย
เมื่อคืนฝันว่ามีงูตัวสีขาวออกเหลืองตัวไม่ใหญ่แอบเข้ามานอนในห้องไกล้หัวนอน
พอคุยกับเพื่อนบอกจะไล่ให้ออกไปหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอในฝันคิดว่าจะต้องรื้อ
ห้องหาทุกซอกทุกมุมเลยแล้วก็ตื่นหลับต่อฝันเหมือนกันแต่จำไม่ได้

หลวงปู่ปานท่านเรียกหลวงพ่อฤาษีลิงดำว่า ลิงดำ มีสหายท่านที่เป็นทหารเรือและมาบวชด้วยกันหลวงปู่ปานเรียก ลิงขาว ลิงเล็ก ค่ะ
(เป็นคำทีหลวงปู่ปานเรียกเราคนธรรมดาไม่สมควรเรียกอย่างนั้นค่ะ
ส่วนมากจะเรียกหลวงพ่อฤาษีลิงดำ หลวงพ่อฤาษีลิงขาวและหลวงพ่อฤาษีลิงเล็กค่ะ)
ทั้งสองท่านได้อภิญญาหลวงปู่ปานให้ไปอยู่ในป่าค่ะ

 

สวัสดคะพี่รั้ง ขาาาาาา

ขออยู๋หลืบไปสักพักนะคะ อ่านตามไม่ทันเลย คะ

 

น้องแหมบ ใช้สายตา ยิงแสงเลเซอร์ เลยค่ะ..

ไม่งั้นตามไม่ทันจ้า....

 

เมื่อคืนฝันอะไรไม่รู้ยาวมากมาย ฝันเยอะจนแทบจำไม่ได้ จำได้นิด ๆ ว่าขับมอไซไปส่งใครบางคน แต่ว่าไม่ได้ติดเครื่องยนต์ ขับเคลื่อนด้วยพลังจิตตัวเอง พอขับขึ้นสะพานเหมือนจะขึ้นไม่ไหวซะงั้น จากนั้นก็ขับได้อีกไม่นานรถก็ไม่ไปละเหมือนพลังหมด แต่ในฝันรู้ว่ายังไม่หมดแต่มันคิดว่าไม่มีพลังก็เลยขับต่อไม่ได้ พอความมั่นใจกลับมาก็มีพลังตามเดิมแล้วเหาะไปไหนต่อก็ไม่แน่ใจจำไม่ได้ละ :'(

 

กำลังยิงคะพี่รั้งขา เหลืออีกประมาณ ยี่สิบหน้า ฮ่าาาาาาา

มีความฝันแปลกๆเยอะคะ กลับบ้าน แต่ไม่ฝันถึงพญานาคเลยคะ

เพราะจะเป็นเพราะมาอยู่บ้านตัวเองที่เพิ่งสร้างใหม่มั้งคะ อิอิ ปยานาคเลยไม่ได้มาด้วย เลยไม่ฝัน

 

สรรพสิ่งเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปเป็นธรรมดา

 

ตามมาทันแล้ว เย้ๆๆ qsquqsqu

ตาลายมากเลยคะ ใช้พลังงานยิงแสง ฮ่าๆ

 

ช่วงนี้สงสัยเหล่า นาคา นาคี จำศลี กระทู้เลยเงียบเหงาครับ

งั้นเล่าเรื่องความสามารถของพญานาคให้ฟังแล้วกันครับ

พญานาคนั้น สามารถบังคับมโนวิญญานของผู้ที่จิตใจอ่อนแอนั้นได้ครับ

สมัยที่ผ่านมา จังหวัดนครพนม จะมีการเข้าทรงสามเณร ผู้ที่เข้านั้นคือพญานาค

ที่อาศัยอยู่ที่นั้นครับ เข้าเพื่อดู รับทราบปัญหา ผู้ที่มาปรึกษาครับ

แล้วช่วยหาหนทางแก้ไขไป เช่น ถูกลมเพลมพัด นี่รักษาหายได้

ป่วยทางกายก็ให้ไปหาสมุนไพรมากิน อย่างนี้เป็นต้น

ตอนหลัง เขาก็เลิกวิธีนี้ครับ เพราะพระธาตุพนมนั้นหักโค่นลงมาเลยเลิก

พญานาคที่นั้นเล่ากันมาว่ามีเจ็ดตนครับ

 

งั้นเราเปลี่ยนแผนจากเมืองบังบด ไปเที่ยวนครพนมดีกว่าครับ

สมุนาไม่รู้ไปไหนครับ มาแล้วหาประวัตินครพนมมาฝากด้วยนะครับ

 

ท่านสุมนา ..ช่วงนี้เคลียงานที่คั่งค้างอยู่ค่ะ.

..ไป นครพนมก็ดีค่ะ ..

 

จังหวัดนครพนม

​

...คำขวัญประจำจังหวัด...พระธาตุพนมค่าล้ำ วัฒนธรรมหลากหลาย เรณูผู้ไท เรือไฟโสภา งามตาฝั่งโขง

...ต้นไม้ประจำจังหวัด...ต้นกันเกรา​

...ดอกไม้ประจำจังหวัด...ดอกกันเกรา
​

ประวัติความเป็นมา จังหวัดนครพนม เดิมทีเป็นที่ตั้งของอาณาจักรศรีโคตรบูร ตั้งอยู่ทางฝั่งซ้ายของลำน้ำโขง (ฝั่งลาว) ตรงข้ามกับพระธาตุพนมในปัจจุบัน ตามประวัติเล่ากันว่าเมื่อพญานันทเสนผู้ครองศรีโคตรบูรสวรรคต เสนาอำมาตย์ และประชาชนต่างพาก็เห็นว่าบ้านเมืองเกิดเภทภัยหลายครั้ง ควรที่จะย้ายเมือง ไปสร้างเมืองใหม่อยู่ตรงข้าม ซึ่งเป็นบริเวณที่มีป่าไม้รวกขึ้นอยู่เป็นดง จึงได้เรียกชื่อเมืองใหม่นี้ว่า “มรุกขนคร” หมายถึงเมืองที่อยู่ในดงไม้รวก มรุกขนครในสมัยพญาสุมิตรธรรม เมื่อ พ.ศ. 500 นั้นรุ่งเรืองมาก มีการบูรณะพระธาตุพนมขึ้นเป็นครั้งแรกด้วย โดยการก่อพระลานอูบมุงชั้นที่ 1 และชั้นที่ 2 แล้วสร้างกำแแพงล้อมรอบ มีงานสมโภชใหญ่โตหลังจากพญาสุมิตรธรรมก็มีผู้ครองนคร ต่อมาอีก พระองค์ 2 แต่ก็เกิดมีเหตุอาเพศ จนกลายเป็นเมืองร้าง

กระทั่งถึง พ.ศ. 1800 เจ้าศรีโคตรบูรได้สร้างเมืองมรุกขนครขึ้นใหม่ใต้เมืองท่าแขก บนฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขง ใน พ.ศ. 2057 ผู้ครองเมืองมรุกขนครคือพระเจ้านครหลวงพิชิตทศพิศ ราชธานี ศรีโคตรบูรหลวง ได้เปลี่ยนชื่อเมืองใหม่กลายเป็น “เมืองศรีโคตรบูร” ตรงตามชื่ออาณาจักรดั้งเดิม และยังได้มีการบูรณะปฏิสังขรณ์พระธาตุพนมอีกด้วย ต่อมา พ.ศ. 2280 พระธรรมราชาเจ้าเมืองศรีโคตรบูรองค์สุดท้าย ได้ย้ายเมืองมาตั้งบนฝั่งขวา (ฝั่งไทย) เยื้องเมืองเก่าขึ้นไปทางเหนือ แล้วให้ชื่อว่า “เมืองนคร” ซึ่งก็เจริญรุ่งเรืองขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่าจะมีการโยกย้ายอีกหลายครั้ง เช่น พ.ศ.2321 ในรัชกาลสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ได้มีการย้ายเมืองอีกครั้งไปตั้งที่บ้านหนองจันทร์ ห่างขึ้นไปทางทิศเหนือ 52 กิโลเมตร จนถึงสมัยรัชกาลที่ 1 พ.ศ.2333 เมื่อผู้ครองเมืองนครถึงแก่พิราลัย เมืองนครก็ได้ขอขึ้นตรงต่อกรุงเทพมหานคร โดยรัชกาลที่ 1 พระราชทานนามให้ใหม่ว่า “นครพนม” ชื่อนครพนมนั้น มีข้อสันนิษฐานว่าเคยเป็นเมืองลูกหลวงมาก่อน และมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์จึงได้ใช้คำว่า “นคร” ส่วนคำว่า “พนม” ก็มาจากพระธาตุพนมปูชนียสถานที่อยู่คู่บ้านคู่เมืองมาช้านาน บ้างก็ว่ามรุกขนครเดิมที่อยู่ทางฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขง ตั้งอยู่ในบริเวณที่มีภูเขาสลับซับซ้อนจึงนำคำว่า “พนม” ซึ่งแปลว่าภูเขามาใช้ ส่วนคำว่า “นคร” ก็เป็นการดำรงชื่อเมืองไว้คือ เมืองมรุกขนคร นครพนมจึงหมายถึง “ เมืองแห่งภูเขา” นั่นเอง

 

พระธาตุพนม สัญลักษณ์เด่น

พระธาตุพนมเป็นสัญลักษณ์ของจังหวัดนครพนม ตั้งอยู่ในวัดพระธาตุพนมวรมหาวิหาร อำเภอธาตุพนม ซึ่งเดิมเรียกว่า ภูกำพร้า โดยมีประวัติเล่าไว้ว่า ในสมัยก่อนภูกำพร้าตั้งอยู่บนอาณาจักรศรีโคตรบูรณ์ โดยมีท้าวพญาเจ้าเมือง 5 องค์คือ พญาจุลณีพรหมทัตพญาอินทปัตถนคร พญาคำแดง พญานันทเสน และพญาสุวรรณพิงคาร เป็นผู้ก่อสร้าง กล่าวได้ว่าพระธาตุพนมเป็นสิ่งก่อสร้างแทนความรุ่งเรืองสมัยอดีตของอาณาจักร ศรีโคตรบูรณ์นั่นเอง

ทั้งนี้ ภายในได้บรรจุพระอุรังคธาตุของพระพุทธเจ้าที่อัญเชิญโดย พระมหากัสสปเถระ จากอินเดีย โดยประดิษฐานไว้ด้านในพระบรมธาตุ เมื่อประมาณปีพ.ศ. 500 ต่อมามีการบูรณปฏิสังขรณ์เรื่อยมา จนเมื่อครั้งสงคราม ไทย-ฝรั่งเศส พิพาทกันเรื่องดินแดน ทำให้ถูกระเบิดถึง 60 ลูก แต่ทว่าด้วยแรงอธิษฐานทำให้พระธาตุนั้นไม่บุบสลายแต่ประการใด

นอกจากนี้ ว่ากันว่า การได้มาสักการะพระธาตุพนมนั้นจะเป็นสิริมงคลแก่ตนเอง นำมาซึ่งความสุขความเจริญ และหากหมั่นบูชาตามกำลังศรัทธาก็จะได้กุศลแรงอีกด้วย ซึ่งพระธาตุพนมเป็นสัญลักษณ์ของคนที่เกิดปีวอก



น้ำตกตาดขาม ต้นลำธารเกิดจากเทือกเขาภูลังกา ตั้งอยู่ในป่าสงวนแห่งชาติภูลังกา เป็นน้ำตกที่ไม่สูงนัก และบริเวณใกล้ๆ มีลานหินเล็กๆสำหรับพักผ่อน มีน้ำตกไหลเป็นชั้นๆ จำนวน 4 ชั้น เฉพาะชั้นสุดท้ายจะมีแอ่งน้ำขังตลอดปี อยู่ห่างจากอำเภอบ้านแพงไปทางทิศตะวัน ตก 6 กิโลเมตร

อุทยานแห่งชาติภูลังกา ในปัจจุบันเท่าที่พบและได้ข้อมูลจากชาวบ้าน ปรากฏว่ายังมีสัตว์ป่าประเภทสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เช่น หมูป่า ลิง อีเห็น เก้ง อยู่เป็นจำนวนมาก พร้อมทั้ง กระรอก กระแต บ่าง และนอกจากนี้ยังมีสัตว์ปีกจำพวกนกต่างๆ หลายชนิด ที่เด่นๆ อีกจำพวกหนึ่งคือ สัตว์เลื้อยคลาน ได้แก่ กระท่าง และงู อีกหลายๆ ชนิด

 

อยากรู้ประวัติ ..สาวภูไท จังค่ะ ท่านสุมนาเทวี...

 

นาคเกี้ยว หลวงปู่คำพันธ์ วัดธาตุมหาชัย นครพนม

 

สาวภูไท หญิงสาวที่สวยที่สุดในเมืองไทย

พระธาตุพนม พระธาตุศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในเมืองไทย

มีตำนาน เรื่องเล่าขานว่า เกี่ยวพันกับพญานาค

ไม่ว่าการสร้างการ บรูณะ และการปกป้องรักษา

 

ชาวภูไท เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดรองลงมาจากกลุ่มไทลาว ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยมีแม่น้ำโขงแยกกลุ่มนี้ออกจากภูไทในภาคเหนือของลาว และญวน กลุ่มภูไทกลุ่มใหญ่ที่สุดอาจจะอยู่แถบลุ่มน้ำโขง และแถบเทือกเขาภูพาน

เช่น จังหวัดนครพนม ได้แก่อำเภอคำชะอี ธาตุพนม เรณูนคร นาแก จังหวัดสกลนคร ได้แก่ อำเภอวาริชภูมิ จังหวัดกาฬสินธุ์ ได้แก่ อำเภอกุฉินารายณ์ เขาวง สหัสขันธ์ ส่วนภูไทผู้เข้าสู่ภาคกลางในจังหวัดราชบุรี และเพชรบุรี ในย่านนั้นเรียกว่า 'ลาวโซ่ง'

เผ่าภูไท เป็นคนเผ่าไทยกลุ่มหนึ่งที่มีอยู่ในแคว้นสิบสองจุไทย และอาณาจักรล้านช้าง การเคลื่อนย้ายของชาวภูไท เข้าสู่ภาคอีสานมีหลายครั้ง และมาจากที่ต่างๆ จึงทำให้กลุ่มภูไทที่เข้ามาอยู่ในจังหวัดสกลนคร เรียกชื่อตัวเองตามแหล่งเมืองเดิมของตนเช่น ผู้ไทวัง คือ ผู้ไทที่อพยพมาจากเวงวัง มาตั้งบ้านเรือนอยู่แถบอำเภอพรรณานิคม

ผู้ไทกระป๋อง คือภูไทที่อพยพมาจากเมืองกะปอง มาตั้งบ้านเรือนในเขตอำเภอวาริชภูมิ ผู้ไทกะตาก คือผู้ไทที่อพมาจากเมืองกะตาก มาตั้งบ้านเรือนอยู่แถบตำบลโนนหอม และแถบริมหนองหาร ทางทิศใต้

ชาวภูไทมีลักษณะความเป็นอยู่แบบครอบครัวใหญ่ในบ้านเดียวกัน เป็นกลุ่มคนทำงานที่มีความขยันขันแข็ง มัธยัสถ์ ทำงานได้หลายอาชีพเช่น ทำนา ทำไร่ ค้าวัว ค้าควาย นำกองเกวียนบรรทุกสินค้าไปขายต่างถิ่นเรียกว่า 'นายฮ้อย' เผ่าภูไทเป็นกลุ่มที่พัฒนาได้เร็วกว่าเผ่าอื่น มีความรู้ความเข้าใจและมีความเข้มแข็งในการปกครอง มีหน้าตาที่สวย ผิวพรรณดี กริยามารยาทแช่มช้อย มีอัธยาศัยไมตรีในการต้อนรับแขกแปลกถิ่นจนเป็นที่กล่าวขวัญถึง

เผ่าภูไทนิยมนุ่งผ้าซิ่นหมี่ตีนต่อ เป็นผืนเดียวกันกับผ้าผืนกว้างประมาณ 4-5 นิ้ว ย้อมครมเกือบสีดำ เรียกว่าผ้าดำหรือซิ่นดำ สวมเสื้อแขนกระบอกสามส่วน สำดำขลิบแดง ติดกระดุมเงิน หรือเหรียญสตางค์ หรือกระดุมขาวมาติดเรียงสองแถวห่มด้วยผ้าขิดพื้นเมือง เปลือยไหล่ด้านขวา ห่มด้านซ้ายและมัดชายผ้าสีข้างด้านขวา นิยมสวมสร้อยคอ สร้อยข้อมือ ข้อเท้า ด้วยโลหะเงิน เกล้าผมเป็นมวยสูงตั้งตรง ใช้ผ้ามนหรือแพรมนทำเป็นผ้าสี่เหลี่ยมเล็กๆ ม้วนผูกมวยผม

วัฒนธรรมประเพณี เผ่าภูไท มีเอกลักษณ์เป็นจุดเด่นหลายประเภท เช่น การแต่งทำนองดนตรี เรียกว่า 'ลายเป็นเพลงของภูไท' มีบ้านแบบภูไทคือ มีป่องเอี้ยม เป็นช่องลม มีประตูป่อง หน้าต่างยาวจรดพื้น มีห้องภายในเรือนเป็นห้องๆ ที่เรียกว่า 'ห้องส่วม'

นอกจากนั้นยังมีวัฒนธรรมการทอผ้าห่มผืนเล็กๆ ใช้สำหรับห่มแทนเสื้อกันหนาวใช้คลุมไหล่ เรียกว่า ผ้าจ่อง นอกจากนี้แล้วยังมีผ้าแพรวา ใช้ห่มเป็นสไบ ซึ่งมีแหล่งใหญ่ที่บ้านโพน อำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์ และมีผ้าลาย ใช้เป็นผ้ากั้นห้องหรือห่มแทนเสื้อกันหนาวได้ ซึ่งมีแหล่งใหญ่อยู่บ้านนางอย อำเภอเตางอย จังหวัดสกลนคร ประเพณีที่สำคัญของเผ่าภูไทซึ่งถือกันแต่โบราณ ได้แก่ การลงข่วง พิธีแต่งงาน การทำมาหากิน การถือผี และการเลี้ยงผี