นิทาน เรื่อง "พญานาค"

คนตอบ .... เอ่เอ๊ อยู่ค่ะ ท่านประธาน

 

อยากฟังเรื่องเมือง บังบด อ่าาาาาาาาาา @___@

 

ตาม.. คิว ค่ะ .... ท่านสิทธิศักดิ์

 

จากบันทึก บันทึกเอาไว้ว่า

เมื่อข้าพเจ้าไปยืนเมืองของพญาครุฑ ภาพที่เห็นข้างหน้านั้น มีลักษณะเป็นภูเขาสูงแท่งๆ

บนแท่งของความสูงของภูเขานั้น มีเมืองอยู่ เมืองนั้นสะท้อนแสงออกมาครับ

คล้ายๆวัสดุทำด้วยทองคำ ข้าพเจ้ามองไปข้างหน้านั้น มีพญาครุฑ กำลังบินเข้าออกจากเมืองนั้น

ข้าพเจ้าต้องว่าพระคาถาเพื่อลอยตัวขึ้นไปยังเมืองที่อยู่ข้างบน

ทหารนั้น มีลักษณะน่าเกรงขาม ได้ห้ามข้าพเจ้าเข้าไปในเมือง

แต่ข้าพเจ้าบอกว่า ข้าพเจ้าเป็นผู้ที่ท่านเจ้าเมืองเชิญมา

พวกเขาก็ให้ข้าพเจ้าผ่านเข้าไปได้ครับ ข้างในนั้น มีแต่เสียงคล้ายๆ

สัตว์จำพวกนก คุยกันตลอดครับ เมืองที่นี้แปลกมากครับ

ลักษณะดูแล้ว พวกเขานิยมวัตถุ ที่หรูหรา ไม่ค่อยมีต้นไม้ ดอกไม้สักเท่าไหร่ครับ

และชาวเมืองที่นี้ก็ไม่สนใจใครจะมา ใครจะไป แต่เราผ่านทางเข้ามาแล้ว

พวกเขาไม่สนใจเราครับ ซึ่งแตกต่างจากเมืองบาดาลเป็นอันมากครับ

 

ที่นี้แปลกตาแปลกใจอีกอย่างครับ บ้านเรือนของพวกเขานั้น ลักษณะคล้ายๆ

รังนกในยอดไม้ครับ แตกต่างกันตรงที่อยู่ตามช่อง หลืบของภูเขาแทนแค่นั้นเองครับ

ชาวเมืองยืนคุยกันดีๆ บางคนก็กระพือปีกบินกลับที่พัก ดูแล้วแปลกตาแปลกใจดีครับ

แต่พวกเขาบางคนก็มาสักการะ เจดีย์ ที่มี ลูกแก้วสีขาวนวลส่องประกาย

ข้าพเจ้าถามพวกเขาว่า สิ่งนั้นเรียกว่าอะไร ชาวเมืองคนหนึ่งตอบว่า

แก้วโชติรสมณี เป็นของศักดิ์สิทธิ์คู่บ้าน คู่เมืองของนครกลางหาวครับ

พวกเขามาสักการะบูชา ด้วยดอกไม้สีขาว ข้าพเจ้าไม่เห็นมีสีอื่นเลยครับ

 

เป็นเพราะมีปีก บินได้เร็วรึเปล่าค่ะ ..ถึงไม่กลัวและสนใจใครๆน่ะ

 

แงๆๆๆๆ ไม่เข้ามาหลายวัน อ่านไม่ทันเลย กระทู้ไปเร็วยังกะจรวดเลย

กราบสวัสดีทุกๆท่านนะค่ะ

 

ภายในวังนั้น พวกเขาสร้างด้วยสีทองคล้ายทองคำครับ ลักษณะก็แปลกไป

โดยพวกเขายกพื้นประตูนั้นสูงกว่าพื้นที่เขาอยู่ จะเข้า ออก ก็ต้องบินเอาครับ

ภายในวังนั้น ค่อนข้างเงียบ ไม่วุ่นวายเหมือนเมืองบาดาลครับ ห้องข้างในนั้น

พวกเขาก็สร้างแปลกตาแปลกใจอีกครับ แต่ละห้องที่ใช้นั้นต้องอยู่สูงกว่าพื้น

เรียกว่าถ้าใครบินหรือลอยตัวไม่ได้ก็เข้าห้องไม่ได้ครับ เตียงนอนของพวกเขานั้นก็ดูแปลกๆอีกครับ

เรียกว่าที่นี้ มีสิ่งที่แปลกๆมากกว่าที่อื่นที่ข้าพเจ้าได้พบเจอมาครับ

 

สวัสดีค่ะ ...

ต้องใช้ สายตายิงเลเซอร์ เลยค่ะจึงจะตามทัน....

 

ตอนนี้อ้อยเกาะติดอยู่แค่หน้าสมาร้อยกว่าเองค่ะ ค่อยๆคืบค่อยคลานอ่าน แวะมาอีกที :'( ฮือๆๆ อดไปเมืองพญาครุฑเลยเรา ( อิอิ ทำยังกะว่าตัวเองจะไปได้งั้นแหละ)(deejai)

 

ที่นี้ข้าพเจ้าเห็นสระน้ำขนาดกลางๆเพียงสระเดียว ซึ่งแตกต่างจากเมืองบาดาลค่อนข้างมากครับ

ที่เมืองบาดาลนั้น ทุกที่มีแต่น้ำครับ ชาวเมืองหน้าตา ก็ดูแข็งๆ ท่าทาง เหมือนคนที่มีอำนาจครับ

.........................................

เล่ามากไม่ดี เพราะเดี๋ยว จะเป็นกระทู้พญาครุฑแทน และเดี๋ยวเล่าถึงตอนวิธีจับพญานาคทำอย่างไร เหล่าพญานาคจะเคืองเอาได้ครับ

งั้นเอาไว้แค่นี้นะครับ สำหรับ นครกลางหาวครับ

 

สวัสดีค่า (kiss)
กว่าอ้อยจะเข้ามาอ่านก็ดึกเลยค่ะ (บางทีก็หลับซะก่อนจะทันได้อ่านอะ )

 

เล่ามาเถอะค่ะ เผื่อๆวันไหนเกิดลงไปบาดาล โดนตะครุบขึ้นมา จะได้หาวิธีแก้เผ็ดท่านพญาครุฑได้งัยค่ะ

 

เมืองกลางหาว .. ไม่ค่อย หวือหวานะ..สู้เมืองบาดาลไม่ได้

มี ชิงรักหักสวาท ..ชิงบ้านเมืองกัน...

 

เรื่องต่อไป...เชิญเล่าค่ะ

 

ทำอะไร ดึกๆค่ะ บางทีเคยเจอตอน ตีสาม....

 

เอ ... มีใครได้ข่าว ..ท่านพิมพาวงศ์ บ้างนะ

เป็นไงบ้างก็ไม่รู้......

 

ดูแลหลานๆค่ะ รอกว่าพ่อกะแม่เขาจะกลับก็ดึก แฮะๆๆๆ ที่พี่รั้งเจอ ตอนตีสามนะ เปิดคอมทิ้งไว้ แล้ว.... หลับค่ะ

 

มีหญิงสาวสวยคนหนึ่ง ที่กเขาอาศัยอยู่ใกล้ป่า อาชีพของเธอคือหาของป่าออกไปขาย

ฐานะทางครอบครัวนั้นยากจน วันหนึ่งมีพระรูปหนึ่งมาปักกลดใกล้ๆที่เธอนั้นอาศัยอยู่

เธอดีใจมาก ที่จะได้ทำบุญ กุศลกับพระรูปนั้น เธอรีบตื่นแต่เช้าไปหาของป่า

จำพวกเห็ด ต่างๆ พร้อมกับผลไม้ป่า สายวันนั้นเธอได้นำของที่คิดว่าดีที่สุดของเธอนั้น

มาถวายพระรูปนั้น พระท่านก็ให้พรเธอ เธอไม่เข้าใจหรอกว่า พระท่านกล่าวอะไร

พระเป็นภาษาที่เธอไม่เคยได้ยิน รู้แค่ว่า เสียงนั้น ช่างนุ่มนวลแต่ก้องกังวาลในจิตใจของเธอ

เธอได้ยินเขาเล่ากันว่า เมื่อพระให้พร เราต้องอธิษฐาน ไม่ว่าเราจะอธิษญานอะไร

เราก็จะได้สิ่งที่เราอธิษฐาน เธอได้อธิษฐานว่า ชาติหน้าฉันท์ใด

ของให้ข้าพเจ้าอย่าได้ทนทุกข์ ยากจนค้นแค้นเหมือนดั่งชาตินี้เลย

เธอไม่รู้หรอกว่า พระที่มาปักกลดนั้น ท่านสำเร็จทางธรรม แรงอธิษฐานของเธอนั้น ท่านได้รับรู้

แต่ด้วยวาระกรรมที่เธอต้องได้รับในชาตินี้ ท่านจึงยังไม่ช่วยเธอ

หลังจากนั้นไม่นาน วันหนึ่งฝนตกเธอก็ไปหาของป่าเพื่อยังชีพตามปกติ

เธอนั้นถูกงูกัดเข้าที่ข้อเท้า และได้สิ้นใจในเวลาต่อมา

วันเวลาผันผ่านไป เธอได้มาเกิดในตระกลูที่ยากจนเหมือนเดิม

แต่ต่อมา แรงอธิษฐานของเธอ ทำให้เธอมีครอบครัวกับชาวต่างประเทศ

ฐานะก็ดี ดั่งคำอธิษฐาน เพีงแต่ว่า เธอจะกลัวสัตว์เลื้อยคลานและที่ถ้ำต่างๆครับ

เรื่องเล่าจากนิมิตในอดีตของสมาชิกบางท่านในเวปนี้ครับ

 

เอ ท่านผู้นั้นเป็นใครหนอ
ท่านประธานค่ะ ขอถามนิดนึงค่ะ ว่า ที่ท่านประธานเคยบอกว่า เห็นอ้อยบวช บวชพระหรือชีค่ะ มันคาใจอยู่นานแล้วค่ะ แต่ลืมถามทุกที