นิทาน เรื่อง "พญานาค"

โหววววมีงี้ด้วยนะ ล้วงความลับอะไรค่ะ รอ คุณ คุรุวาโร กลับ

มาจากจันทบุรี ก่อนค่ะ...อยากรู้อะไรบอกเหมิด เลยจ้า...(เท่าที่รู้นะคะ)[/QUOTE]

พี่รั้ง...คุณคุรุวาโร กลับจากจันทบุรีแล้วค่ะ เล่าได้หรืือยังคะ...รออ่านอยู่ค่ะ ใครคอยใครกันบ้าง จะได้อโหสิกรรมให้ขาดจากกันนะคะ

 

คุณคุรุวาโรครับ และเพื่อนสมาชิก
อาจารย์ผมท่านหนึ่งได้บอกว่า
มีอยู่ชาติหนึ่ง ผมกับภรรยาเป็นนาคทั้งคู่ ได้หนีตามกันมา
ไม่ได้แต่งตามประเพณีของนาค ทำให้ญาติๆโกรธ
ให้ผมและภรรยา ทำการขอขมา ......
วิธีการขอขมาลาโทษ ที่ถูกต้อง ควรทำอย่างไรครับ

 

Like 1000 ครั้งเลย
ไม่มีใครใหญ่เกินกรรม

 

พี่รั้ง...คุณคุรุวาโร กลับจากจันทบุรีแล้วค่ะ เล่าได้หรืือยังคะ...รออ่านอยู่ค่ะ ใครคอยใครกันบ้าง จะได้อโหสิกรรมให้ขาดจากกันนะคะ[/QUOTE]

รอคุุณ คุรุวาโร เล่าให้จบก่อนค่ะ จะได้สังคายนา กันทีเดียวเลย

เพราะมีเกี่ยวเนื่องกันหลายคน ค่ะ....

 

มีต่อรองไปเรื่อยๆ เลยนะ เห็นเราเป็นสินค้าในตลาดสดหรืออย่างไร..ต่อได้ต่อดี งอลแล้ว

ขอทีละคนค่ะ ไม่ชอบหลายคน

 

ถ้างั้นให้ถามเลยค่ะ เพราะรั้งยังไม่รู้จักตัวเองที่แท้จริง จึงยังไม่รู้ว่าจะเริ่มที่ตรงไหนน่ะ ..แล้วเพื่อนๆก็ โหวต ครบแล้ว ตามกติกา ให้คุณ คุรุวาโร เล่าต่อ มิเช่นนั้น จะไม่จบ เรื่องนะคะ.. ต่อจากนั้น รั้งจะเกริ่นออกมาทีละคน เท่าที่รับทราบมาค่ะ..

 

เพิ่งสามโมงบ่าย ก่า ๆ ( ยังไม่เย็น ) เกิน 10 แล้วค่ะท่าน

;enter

 

พ.ศ. 510 (มหาศักราช 97 ตัวปีเมิงไส้ เดือน 10 เพ็ญวันจันทร์ ยามค่อนรุ่ง)
ตรงกับ วันจันทร์ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 ปีมะเส็งเกือบสว่าง
เหตุเกิดที่ โยนกนคร
แผ่นดินซ้ำไหวหวั่นฟ้าร้องดอยคางสามทีนี้แล
สืบค้นได้จาก “พงศาวดารเมืองเงินยางเชียงแสนประชุมพงศาวดาร ภาคที่ 61 ประชุมพงศาวดารเล่ม 33 องค์การค้าของคุรุสภา:พระนคร 2512, หน้า 284

**** พ.ศ. 515 (มหาศักราช 102 ตัวปีเตา เดือน 8ออก 14 ค่ำ วันอังคารยามตูดซ้าย)
ตรงกับ วันอังคาร ขึ้น 14 ค่ำ เดือน 6 ปีจอร่วมบ่าย
เหตุเกิดที่ โยนกนคร
แผ่นดินซ้ำไหวหวั่นท้องฟ้าร้องดอยคางเป็นมหาปางอันใหญ่ปูนอัศจรรย์ใจกว่า ทุกทีทั้งหลายแล ท่านตั้งเมืองมาได้ 57 ปีนี้ แผ่นดินไหวใหญ่ 4
สืบค้นได้จาก “พงศาวดารเมืองเงินยางเชียงแสน ประชุมพงศาวดารภาคที่ 61 ประชุมพงศาวดารเล่ม 33 องค์การค้าของคุรุสภา:พระนคร,2512 หน้า 284-284

***** พ.ศ. 1558 (ศักราชได 467 ตัวปีเมิงเม้า ศาสนาพระพุทธเขาล่วงไปได้ 1003 ปี ศักราช 467 คือ จ.ศ.467 นายมานิต วิลล์โภพม สอบกันได้ว่าที่ถูกคือ จ.ศ. 376 ตรงกับปีเถาะ พ.ศ. 1558 ศาสนาพระพุทธเจ้าหมายถึง ระยะเวลาที่พระยาพันธนติสิ้นพระ ชนมไปและจำนวน 1003 ปี ที่ถูกเป็น 998 ปี
ตรงกับ วันเสาร์แรม 7 ค่ำ เดือน 5 (เดือน 7 แรม 7 ค่ำ วันเสาร์)
เหตุเกิดที่ โยนกนคร
…สุริยอาทิตย์ก็ตกไปแล้ว ก็ได้ยินเสียงเหมือนดั่งแผ่นดินดังสนั่นหวั่นไหวประดุจดังว่าเวียงโยนกนครหลวง ที่นี้จักเกลื่อนจักพังไปนั้นแลแล้วก็หายไปครั้งหนึ่ง ครั้งถึงมัชฌิมยามก็ซ้ำดังมาเป็น คำรบสองแล้วก็หายนั้นแล ถึงปัจฉิมยามก็ซ้ำดังมาเป็นคำรบสาม หนที่สามนี้ดังยิ่งกว่าทุกครั้งคราวที่ได้ยินมาแล้ว กาลนั้นเวียงโยนกนครหลวง ที่นั้นก็ยุบจมลงเกิดเป็นหนองอันใหญ่ยามนั้นคนทั้งหลายอันมีในเวียงนั้น มีพระมหากษัตริย์เป็นประธานก็วินาสฉิบหายตกไปในน้ำที่นั้นสิ้นยังเหลือ อยู่แต่เรือนยามแม่หม้ายเฒ่าหลังเดียวนั้นแลศักราชได้ 376 ตัวปีเมิงเม้า เดือน 8 ออก 7 ค่ำ วันอังคาร (=วันอังคาร ขึ้น 7 ค่ำ เดือน 6 พ.ศ. 1558) เขาทั้งหลายก็พร้อมกันสร้างเวียงลูกหนึ่งริมฝั่งน้ำของถ้ำตะวันตกมีหนตะวันออก เวียงโยนกนครเก่า คือว่าเวียงอันจมไปแลครั้นสร้างบริบูรณ์แล้วก็ให้ขุนลัง ตั้งอยู่เป็นใหญ่ แก่บ้านเมืองแห่งเขาแล้วก็เรียกว่าเวียงปรึกษา นั้นแล
สืบค้นได้จาก “พงศาวดารเมืองเงินยางเชียงแสน” ประชุมพงศาวดารภาคที่ 61 ประชุมพงศาวดาร 2512 หน้า 44-48 และมานิต วัลลิโภดม ตำนาน

 

อุบลช่างเขาทำชุมสายอยู่ครับ โพสต์ไม่ค่อยขึ้น ขอวันพรุ่งนี้แล้วกันครับ

(ให้เขาทำสายเสร็จก่อนครับ) ทดลองโพสต์โยนกนครดูครับ แต่เรื่องที่พิมพ์ดันไม่ขึ้นครับ สงสัยพญานาคที่นั้นจะมีอาถรรพ์ครับ

 

สุดท้าย ก็ลงมารวมอยู่ที่ ความไม่ประมาท นั่นแหละ

ทั้งกายสังขาร และจิตสังขาร

 

ตระกูลกัณหาโคตมะ พญานาคตระกูลสีดำ

 

มีเพียงคำถามเดียวที่ฉันไม่เข้าใจ...สิ่งที่ฉันนั้นห่วงใยและอยากรู้.....
เหนื่อยไหม... สิ่งที่เธอทำอยู่ สิ่งที่ฉันนั้นคอยเฝ้าดู ยิ่งรู้ยิ่งห่วงใย
เหนื่อยไหม กับที่ต้องร้องไห้
ให้กับเขาที่เธอปักใจ
แต่เขาไม่เคยรับรู้เลยยยยย.

จากกันไปไกล ไม่ได้เห็นกัน จากกันไปนาน ผ่านเวลานับปี
แต่ในใจฉันรู้ดี ฉันมีเธอ....

ไกล อาจจะไกล แสนไกล
อาจจะไกลจนสุดสายตา...
เราห่างกัน....อาจจะไกลสุดฟ้า
อาจจะไกล เกินมองด้วยตา
แต่ความห่างไกล ไม่เคยห้ามใจ ที่ยังคิดถึง
ส่งไปให้ถึงใจเธอ อยากจะบอกเธอ
คิดถึงเธอ เหลือเกิน!

 

สวัสดีค่ะ คุณหน่อนรคุณ

กลับมาแล้วเหรอคะ วันนี้ได้ฟังเสียงเพลงคนธรรพ์แล้ว สบายใจจังเลย มีนิทานมาฝากหรือเปล่าคะ

 

สวัสดีเช่นกันครับ คุณนุ๊ก
และสวัสดี ทุกๆคนครับ

นิทานหรือ อืม.........:'(
ยังนึกไม่ออก ถ้านึกออกแล้วเดี๋ยวจะเล่าให้ฟังครับ

 

หากย้อนไปมองดู เมื่อครั้งวันวาน
และมองชีวิตวันนั้น เป็นนกตัวหนึ่งที่เริ่มบิน
เพียงอยากไปเจอขอบฟ้า มุ่งตรงไปตามที่เห็น
แม้ยากเย็นยังไง เพียงไหน...ไม่หวั่น

ขอบฟ้ายังคงไกล ให้ฉันบินตาม
และยังดูเหมือนยังมีหวัง และพบในสิ่งที่ตั้งใจ
เลยผ่านมาจนวันนี้ ก็ยังไปไม่ถึงไหน
ยิ่งบินไปทำไม ยิ่งไกล ทุกทุกที

และแล้วฉันเองก็ได้รู้ความจริง ว่าสิ่งที่เคยตามไปเสาะหา
มันเป็นแค่เพียงภาพลวง ไม่อาจจะสัมผัสมันได้เลย

 

<marquee direction=left scrollamount=25>}Ooo "นิทานก่อนนอน : เรื่องพญานาคตัวดำ"ooO{ </marquee>

<marquee direction=right scrollamount=25>}Ooo "นิทานก่อนนอน : เรื่องพญานาคตัวดำ"ooO{ </marquee>

 

เง้อ!!!มาร่วมยกมือโหวตทันมั้ยค่ะเนี้ย งั้นสองมือเลยค่ะ อิอิ ขอบคุณสำหรับนิทานสนุกๆของทุกๆท่านค่ะ เป็นกำลังใจให้ต่อไปจร้า

 

มันคืออะไรตรงนั้น หน้าต่างหรอ ? เด็กวิ่งผ่าน ?

 

ภาพคนที่ใส่เสื้อสีฟ้า (ไม่มีขา) อ่ะ
ลองขยายภาพดูจิ :boo:

 

ไปนอนกันหมดแล้วเหรอเนี่ย...sleeping_rb

อ่านนิทานก่อนนอนของท่านบางลีลา แล้วง่วงนอนเลย