เมื่อนักปฏิบัติ มี โอปะปาติกะ มาสอนในสมาธิ

และนี่คือพฤติกรรมของคุณในกระทู้นั้น ฤทธิ์เกิด-จากการฝึกสมถะ

 

ผมก็ตรงไปตรงมาอยู่แล้วครับ

 

อืม จากเรื่อง นิมิตในสมาธิ มาเรื่อง มโนมยิทธิ

 

ครับ ขอให้ทำได้ตามที่พิมพ์

 

จะมาขอผมทำไมครับ
ความตรงไปตรงมันเป็นเรื่องของผม
ใครทำใครได้

ตัวเองไ่ม่ทำจะมาขอคนอื่น
แล้วผมจะเอาให้คุณได้เหรอ
ของอย่างนี้ต้องทำเอาครับ

เอาล่ะผมขี้เกียจเสียเวลากับคุณ
ผมขอตัวพักผ่อนแล้วกันครับ

 

​

"ความเป็นไปของหลวงปู่ฤาษีลิงดำ นำคนไปฝึกมโนมยิทธิ ดูนรกดูสวรรค์ ก็มีลักษณะความเป็นไปแบบเดียวกันกับเรื่องของ พันเอกพิเศษ เสนาะ ผู้ที่นั่งดูนรกดูสวรรค์ มโนมยิทธินี่ไปดูนรกได้ ไปดูสวรรค์ได้ ไปติดต่อกับวิญญาณในโลกอื่นได้ ปู่ย่าตายายของใครตายลงไปแล้ว ไปอยู่สุขทุกข์อย่างไร ไปติดต่อ มาคุยกันได้ นี่คือสิ่งที่เป็นไปได้"​

พระธรรมเทศนา เรื่อง ตายแล้วเกิด โดย หลวงพ่อพุธ ฐานิโย. นาที ที่ ๒๗.๑๕ น.
http://dhamma.waluka.com/play.php?id=328

 

อย่าเพิ่งด่วนตอบก็ได้ครับ....ถ้าคุณไม่รู้ คุณไม่ตอบก็ไม่มีใครว่าคุณไม่รู้หลอกนะ....

 

ครับแล้วจะมาอ่าน

ตอนนี้ได้เวลาแระ บ๊ะบายๆ

อย่าลืมอ่านดีดี ที่เทศน์หลวงปู่อีกรอบ
ก่อนจะเอาไปเทียบกับบรมครูอาจารย์

 

ก็อย่าลืมอ่านดีๆเช่นกันหละนะครับ....จิตอะไรที่มันผูกไว้ก็คลายเสีย....มันจะเป็นบาปเป็นกรรม.....

 

::

 

จริง แต่ไม่จริง

ผู้ปฏิบัติกัมมัฏฐาน ทำสมาธิภาวนา เมื่อปรากฏผลออกมาในแบบต่างๆ ย่อมเกิดความสงสัยขึ้นเป็นธรรมดา เช่น เห็นนิมิตในรูปแบบที่ไม่ตรงกันบ้าง ปรากฏในอวัยวะร่างกายของตนเองบ้าง ส่วนมากมากราบเรียนหลวงปู่เพื่อให้ช่วยแก้ไข หรือแนะอุบายปฏิบัติต่อไปอีก มีจำนวนมากที่ถามว่า ภาวนาแล้วก็เห็นนรก สวรรค์ วิมานเทวดา หรือไม่ก็เป็นองค์พุทธรูปปรากฏอยู่ในตัวเรา สิ่งที่เห็นเหล่านี้เป็นจริงหรือ

หลวงปู่บอกว่า

“ที่เห็นนั้น เขาเห็นจริง แต่สิ่งที่ถูกเห็น ไม่จริง”

.............................................................................................

แนะวิธีละนิมิต

ถามหลวงปู่ต่อมาอีกว่า นิมิตทั้งหลายแหล่ หลวงปู่บอกว่ายังเป็นของภายนอกทั้งหมด จะเอามาทำอะไรยังไม่ได้ ถ้าติดอยู่ในนิมิตนั้นก็ยังอยู่แค่นั้น ไม่ก้าวต่อไปอีก จะเป็นด้วยเหตุที่กระผมอยู่ในนิมิตนี้มานานหรืออย่างไร จึงหลีกไม่พ้น นั่งภาวนาทีไร พอจิตจะรวมสงบก็เข้าถึงภาวะนั้นทันที หลวงปู่โปรดได้แนะวิธีละนิมิตด้วยว่า ทำอย่างไรจึงจะได้ผล

หลวงปู่พูดว่า

“เออ นิมิตบางอย่างมันก็สนุกดี น่าเพลิดเพลินอยู่หรอก แต่ถ้าติดอยู่แค่นั้นมันก็เสียเวลาเปล่า วิธีละได้ง่ายๆ ก็คือ อย่าไปดูสิ่งที่ถูกเห็นเหล่านั้น ให้ดูผู้เห็น แล้วสิ่งที่ไม่อยากเห็นนั้นก็จะหายไปเอง”

.............................................................................................

เป็นของภายนอก

เมื่อวันที่ ๑๐ ธันวาคม ๒๕๒๔ หลวงปู่อยู่ในงานประจำปีวัดธรรมมงคล สุขุมวิท กรุงเทพฯ มีแม่ชีพราหมณ์หลายคนจากวิทยาลัยครูพากันเข้าไปถาม ทำนองรายงานผลของการปฏิบัติวิปัสสนาให้หลวงปู่ฟังว่า เขานั่งวิปัสสนาจนจิตสงบแล้ว เห็นองค์พระพุทธรูปอยู่ในหัวใจของเขา บางคนว่าได้เห็นสวรรค์วิมานของตัวเองบ้าง บางคนว่าเห็นพระจุฬามณีเจดีย์สถานบ้าง พร้อมทั้งภูมิใจว่า เขาวาสนาดี ทำวิปัสสนาได้สำเร็จฯ

หลวงปู่อธิบายว่า

“สิ่งที่ปรากฏเห็นทั้งหมดนั้น ยังเป็นของภายนอกทั้งสิ้น จะนำเอามาเป็นสาระที่พึ่งอะไรยังไม่ได้หรอก”

ที่มา http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=3100 หลวงปู่ฝากไว้ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)

 

ที่ท่านสอนให้ว่างเฉย เพราะเรายังมีกิเลศอยู่นั่นเอง (หรือไม่จริง) ยังไม่สามารถที่จะแยกแยะได้ว่าอันไหนของจริง หรืออันไหนไม่จริง

 

มามา ช่วยอ่านดีดี

เกร็ดธรรม​

หลวงปู่พุธ ฐานิโย ​

วัดป่าสาละวัน
อ.เมือง จ.นครราชสีมา​

เมื่อมีโอปะปาติกะ
อาจารย์ที่สอนกรรมฐาน ที่ล่วงลับไปแล้ว มา เรียก
โดยเห็นในสมาธิ
ได้สัมผัสรับรู้ ได้กลิ่นหอม ตลอดเวลาที่ทำสมาธิ
การที่จะติดต่อพูดคุยกับท่าน ควรปฏิบัติอย่างไร ??​

อันนี้ไม่มีทางที่จะควรปฏิบัติอย่างไร
และก็ไม่ควรคิดที่จะไปพูดคุยกับท่าน
เพราะสิ่งเหล่านี้
จิตของท่านปรุงแต่งขึ้นมาเอง
อย่าไปเข้าใจว่าสิ่งอื่นมาแสดงให้ปรากฎ
ถ้าหากว่า ท่านภาวนาพุทโธ พุทโธ พุทโธ
ท่านนึกอย่างเห็นพระพุทธเจ้า
หรือจิตของท่านผูกพันอยู่ที่พระพุทธเจ้า
จิตสงบสว่างลงไปแล้ว จะเห็นพระพุทธเจ้าเสด็จ ดำเนินมา
ถ้าหากท่านยึดอยู่ที่ครูบาอาจารย์ผู้ล่วงลับไปแล้ว
พอจิตสงบลงเป็นสมาธิ ระหว่าง อุปจาระสมาธิ สว่างขึ้นมา
กระแสจิตส่งออกไปข้างนอก
จิต ยึดมั่นอยู่ในสิ่งใด
สิ่งนั้นจะปรากฎเป็นตัวขึ้นมาให้ท่านเห็น
จงทำความเข้าใจว่านิมิตทั้งหลายแหล่ ที่ปรากฎนั้น
มันเป็นเพียงมโนภาพที่จิตของท่านสร้างขึ้นมาเอง
อย่าไปเข้าใจว่าเป็นสิ่งอื่น
หลวงพ่อนี่นั่งภาวนาจนมองเห็นกายของตัวเองนี่แหลกเป็นผงไปแล้ว
ลืมตาขึ้นมา กายก็ยังอยู่
ถ้ามันเป็นจริงแล้วก็
ทำไม ถึงจะมานั่งเทศน์ ให้โยมฟังอยู่ได้
อันนี้คือข้อเท็จจริง
เราอย่าไปหลงว่าเป็นสิ่งอื่นมา
ถ้าหากว่าเป็นสิ่งอื่น
มาแสดงตัวให้ปรากฎกันจริงๆ นี่
ไม่จำเป็นจะต้องนั่งอยู่ในสมาธิ
บางครั้งนี่ อาตมานั่งอยู่เฉยๆ นี่
ผีมันวิ่งผ่านไปอย่างงี้
อันนี้มันถึงเป็นของจริง
ในสมาธินี่มันเป็นของหลอก
อ่า ในเมื่อพูดมาถึงตรงนี้ แม้ว่าเวลาจะยืดยาวหน่อยก็
ต้องขอ อภัยท่านผู้ฟัง
จะนำตัวอย่างมาเล่าให้ฟัง
ท่านอาจารย์ของอาตมานี่ ท่านหนึ่ง
ชื่อ อาจารย์ ทอง อโศโก
ถ้ายังมีชีวิตอยู่เวลานี้
ก็อยู่ในรุ่นราวคราวเดียวกัน กับ
ท่านหลวงพ่อเทสก์ ท่านอาจารย์เทสก์
ท่านผู้นี้ ไปนั่งภาวนาอยู่ในกุฏิเล็กๆ
ในสำนักอาจารย์มั่น
เวลาเข้าไปก็ปิดประตูลงกลอนอย่างดี
พอภาวนาแล้วก็
พอจิตสงบนิ่งสว่างลงไป
แล้วก็มีผู้หญิงสาวๆคนหนึ่งมานั่งอยู่ข้างๆ
แล้วก็มา พูด จา หลวงพี่มาทนทุกข์ทรมานทำไม
สึกไปอยู่ด้วยกัน จะมีความสุข
ในตอนนี้ ท่านมีสติอยู่
ท่านก็กำหนดว่า รู้ จิต เฉยๆ อยู่
เสียงนี่มันก็ดังออด ออดออด อยู่อย่างนั้นล่ะไม่หยุด
ลองผลสุดท้าย อีนางผู้หญิงในนิมิตในฝันนั้นก็บอกว่า
อืม มาพูดจาด้วยก็ไม่อยากพูด ไม่พูดก็อย่าพูด
เสร็จแล้วมันก็ลุกปุ๊บปั่บไป
ท่านอาจารย์ทอง ก็ มองเห็น ผู้หญิงคนนั้นเดินออกประตูไป
เดินด่อม ด่อมด่อมๆ ออกประตูไปจนลับสายตา
พอมันลับสายตาไปแล้ว
สมาธิแตก อึ๊ม พูดกับเค้าซะก็ดีเน๊อะ (ฮาๆๆ)
ทีนี้ ทั้งๆที่ อ่า เค้าเรียกว่า พูดกับเค้าซะก็ดี
เลยลุกปุ๊ปปั๊บ ออกจากที่นั่งสมาธิ
พอไปถึงประตูทั้งๆที่ตัวเองเนี๊ยะ
เมื่อนั่งอยู่ในสมาธินี่
เห็นผู้หญิงนี่เดินลอดประตูออกไป
แต่เมื่อตัวไปถึงแล้วต้องถอดกลอนเปิดประตูออกเอง
ยังไม่ได้ สติ
อ่า ..วิ่งลงไปยืนๆวนรอบหาอยู่รอบๆกุฏิ
ส่องมุมโน้นส่องมุมนี้
ท่านอาจารย์มั่น ท่านอยู่กุฏิ ท่านตะโกนร้องมา
ทองเอ้ย วัวหายเห็นแล้วหรือยัง (ฮาๆๆ) ได้สติคืนมา
เนี๊ยะ ข้อเท็จจริง ที่นำมาเล่าให้ฟังเนี๊ยะ
มันเป็นประสบประการณ์ของนักปฏิบัติจะต้องเจอกันทั้งนั้นแหล่ะ
เพราะฉะนั้น ให้ระวังเอาไว้
นิมิตในขั้นนี้ อย่าเพิ่งเข้าใจว่า มันเป็นของเป็นจริงเป็นจัง
เนี๊ยะ เพราะไปหลงนิมิต ที่มโนภาพของตัวเอง
จิตของตัวเองสร้างมโนภาพขึ้นมาเนี๊ยะ
ไปถือว่าเป็นจริงเป็นจังแล้ว
อย่างสมมุติว่า
มองเห็น พระ ผู้วิเศษ หรือ อะไรก็ตามเดินเข้ามาหา
นึกว่ามันเป็นจริง เลยน้อมจิตรับ พอน้อมจิตรับแล้ว
ไอ้นั่น มันก็เข้ามากลายเป็น เป็นเรื่องทรงไป ​

เนี๊ยะ มันเป็นทางที่เขวได้ง่ายที่สุด
เพราะฉะนั้น
ควรทำความเข้าใจว่า
นิมิต หรือสิ่งที่รู้ทั้งหลายนี่
เป็นจิตของเราปรุงแต่งขึ้นมาเองเท่านั้น
ไม่ใช่สิ่งอื่นมาแสดงให้เห็น
**********************************​

เน้น ให้แล้วนะครับ
แล้วมาดูว่า คุณภานุเดช ยกอะไรมา

​

การจะยกไปเทียบกับ สมาธิในขั้นบรมครูอาจารย์ มันคู่ควรแล้วหรือ

​

 

นิมิตก็คือนิมิตเขาบอกอยู่แล้วอย่าไปเชื่ออะไรที่เกิดในสมาธิไม่ถือเป็นสรณะ
บางคนหลงนิมิตจนเป็นบ้าก็มีเคยเห็น

 

อ่าวคุณ...ถ้าอย่างนี้จะให้ผมหมายถึง ครูบาอาจารย์ที่ท่านเห็นหนะถูก....แต่ลูกศิษย์ที่ปฏิบัติให้รู้เห็นตามครูบาอาจารย์ คือ นิมิต อย่างเดียวเท่านั้น อย่างนี้เหรอครับ....

 

เอ้อออ...สงสารพี่ปราบ บาปซ้ำกรรมซัด..เอาน้ำโด๊ปมาส่ง กระทิงแดงแผลงดง..12ขวด หมายเหตุ..ห้ามดื่มเกินวันละ4 ขวด
.. หากไม่เชื่อจะเกิดอาการตื่นทั้งคืน.. แบบสติ ไม่จ้อง ไม่เพ่ง ไม่เล็ง ไม่ตั้งใจดู ไม่ชำเลือง ไม่เผลอ ไม่เบลอ แต่รู้ว่าสติเกิด..กูล่ะหน่ายจริงๆเบื่อด้วย ทำตัวไม่ถูก(เสียงคนข้างๆบ่น)
..ไม่ต้องเบิกตา มันจะค้างเอง 24 ชั่วโมง โปรดระวังคำเตือน..

 

เทพ มากๆ เลยครับ......สำนักใหนสอนแบบนี้เนี่ย...

 

โน่นนน..ข้ามหัวผมไปนิดเดียวครับข้างบน.. ไม่อยากเอามะพร้าวห้าวมาขายสวน.."ไม่ตั้งใจ แต่ส้มหล่น"..โสลแกนเขาครับ ไม่ต้องเพ่ง ไม่ต้องเล็ง ไม่ต้องจ้อง รอส้มหล่น..ถามพี่ปราบดูครับ.