ฆ่าตัวตายดีไหม....มาดูกันนะ

เอามาจาก Fd mail



..


...


....


.....


......


.......


........


.........


10


11


12


13


14


15


16


17


18


19


20


21


22

เกิดเป็นมนุษย์ก็แสนยากแล้ว....อย่าทำลายความยากด้วยการกระทำเช่นนั้นเลยครับ

ไม่ใช่ทางออกที่เหมาะสม...... กรรมของการฆ่าตัวตาย จะทำให้ต้องไปสู่อบายภูมิ 500 ชาติ
แล้วถึงจะมีสิทธิ์มาเกิดเป็นสัตว์เดรัชฉานอีก 500 ชาติ
ก่อนจะกลับมามีสิทธิ์เกิดเป็นมนุษย์.....
แต่แม้ได้กลับมาเป็นมนุษย์ ก็จะต้องพิกลพิการไปอีกไม่ต่ำกว่า 500 ชาติ
ก่อนที่จะสามารถกลับมามีอัตภาพมนุษย์ที่พร้อมสำหรับการปฏิบัติภาวนา

********สิ่งที่ควรฆ่าให้ตายคือกิเลส ตัณหาและอุปทาน********

ในทางพุทธศาสนาถือว่าชีวิตเป็นสิ่งสำคัญที่เรามีหน้าที่ต้องดูแลรักษา แม้บางครั้งอาจหมายถึงการสูญเสียอวัยวะก็ตาม ดังพระพุทธองค์ได้ตรัสว่าพึงสละอวัยวะเพื่อรักษาชีวิต ในเมื่อชีวิตเป็นสิ่งมีคุณค่า เราไม่ควรให้ความคิด ทฤษฎี หรืออุดมการณ์ใด ๆ มามีความสำคัญมากกว่าชีวิต ยกเว้นว่าเป็นเรื่องของความถูกต้องดีงาม หรือธรรมะ ในกรณีเช่นนั้นจึงสมควรสละชีวิต ดังพระพุทธองค์ได้ตรัสต่อไปว่า พึงสละชีวิตเพื่อรักษาธรรม

"ความอกหัก รักกลับกลาย ทำลายจิต
อย่ามัวคิด ทำลายตน ให้คนหยัน
สร้างชีวิต ให้เฟื่องฟู สู้ประจันต์
ให้เขาหัน สยบกาย เสียดายเรา"

เมื่ออกหัก
เมื่อไม่มีใครรัก แม้แต่ตัวเองก็ยังเกลียดชังตัวเอง บางคนถึงขั้นอยากฆ่าตัวเอง ควรจะทำอย่างไร
๑. หาที่สงบสติอารมณ์ ให้เวลากับตัวเอง ทำความเข้าใจกับตัวเราเองให้ถ่องแท้
๒. พึงเข้าใจว่าการทำร้ายตัวเอง การฆ่าตัวตาย ไม่ใช่การแก้ปัญหา ไม่ใช่วิธีหนีพ้นจากทุกข์ กลับเป็นการเพิ่มปัญหายิ่งขึ้นร้อยเท่าทวีคูณ เพราะการฆ่าคนเป็นบาปหนัก ต้องชดใช้กรรมอีกไม่รู้กี่ภพกี่ชาติ
๓. ทำใจให้ได้ว่าเขาไม่ได้เป็นเนื้อคู่ของเรา ถึงจะอยู่ด้วยกันก็จะมีปัญหาในอนาคตแน่นอน อกหักตั้งแต่ตอนนี้ก็ดีแล้ว น่าดีใจที่เรารู้ความจริงเสียแต่บัดนี้
๔. ให้ระลึกถึงพุทธภาษิตที่ว่า
"ความรักเสมอด้วยความรักตนเองไม่มี"
หมายถึง ความรักตน เป็นความรักอันสูงสุด
๕. เรากำลังผิดหวัง หลงอยู่ในอารมณ์อกหัก จึงคิดว่าไม่มีใครรักเรา พ่อแม่ก็ไม่รักเรา คนนี้คนนั้นไม่ดี ไม่รักเรา เรากำลังผิดหวังจากความรู้สึกที่ว่าไม่มีใครรักเราเลย พิจารณาดูให้ดีว่าเรารักตัวเองไหม ก็คงจะไม่รัก ถ้าแม้แต่เรายังคิดที่จะทำลายตัวเอง ทั้งทางกาย วาจา ใจ แสดงว่าเราก็ไม่ได้รักตัวเองเลย แล้วจะให้คนอื่นมารักได้อย่างไร
๖. พยายามตั้งสติ ระลึกถึงอารมณ์ปกติที่เราก็มีอยู่ ที่เราเคยมีชีวิตอยู่ตามปกติของเราตั้งแต่สมัยเป็นเด็ก อารมณ์ยามอกหัก ก็เปรียบเหมือนถูกน้ำเน่ากระเด็นใส่ตัว เปื้อนเสื้อผ้าเลอะเทอะเต็มไปหมด เรารู้สึกตัวเหม็นเน่า น่ารังเกียจ แต่นั่นไม่ใช่ของจริงอะไร นั่นไม่ใช่ชีวิตจริงของเรา เมื่อเราชำระล้างเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่แล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างก็เป็นปกติตามเดิม อารมณ์เมื่อเราอกหักก็เหมือนกัน มันเพียงแต่ผ่านเข้ามากระทบใจเราเท่านั้น
๗. พระพุทธองค์ตรัสว่า..........จิตของเรานี้ประภัสสร บริสุทธิ์ผ่องใสโดยธรรมชาติ จิตเศร้าหมองเพราะอุปกิเลส ครอบงำจิต โอปนยิโก น้อมเข้ามาหาตน ค้นหาธรรมชาติของตนที่บริสุทธิ์ ผ่องใส เบิกบานใจ สบายใจ
๘. ตั้งใจ หยุดคิด ปล่อยวางความรู้สึกนึกคิดต่าง ๆ หายใจออกยาว ๆ หายใจแรง ๆ หน่อย ๆ หายใจเข้า ลึก ๆ หน่อย ๆ เน้นที่หายใจออกยาว ๆ ความตั้งใจปรับลมหายใจยาว ๆ ช่วยให้เกิดสติ ระลึกได้ สัมปชัญญะ ความรู้สึกตัว ความรู้สึกที่ไม่ดี ไม่สบายใจ จะค่อย ๆ จางหายไป ความสบายอกสบายใจ จะปรากฎขึ้นแทน ในที่สุด เราจะค้นพบตัวเอง เข้าถึงธรรมชาติของจิตใจ ที่สงบ เบิกบานใจ ซึ่งมีอยู่ในตัวเราทุกคน นั่นเอง เมื่อเราสบายใจ สุขใจ เราจะรักตัวเอง.........เมื่อรักตัวเองแล้ว เราจะมีความสุข สุขภาพใจดี
และจะเป็นที่รักของบุคคลรอบข้างด้วย

(จากหนังสือสาระแห่งชีวิต คือรักและเมตตา พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก)

ความโกรธพยาบาททำให้เกิดการเบียดเบียนด้วย ใจ วาจา กาย จนถึงทำร้ายผู้อื่นจนถึงตาย แต่ที่มากกว่าคือพอความโกรธพยาบาทถึงที่สุดทำใครไม่ได้จึงลงท้ายด้วยการฆ่าตัวตายอันเป็นที่สุด

อ้างอิง..
ในพระไตรปิฎก (๒๙/๓๘๔) พระสารีบุตรได้แสดงขั้นตอนของความโกรธอย่างละเอียดดังนี้
๑. ทำจิตให้ขุ่นมัว
๒. ทำให้หน้าเง้าหน้างอ หน้าบูดหน้าเบี้ยว
๓. ทำให้คางสั่น ปากสั่น
๔. เปล่งผรุสวาจา (คำหยาบ)
๕. เหลียวดูทิศต่าง ๆ เพื่อหาท่อนไม้
๖. จับท่อนไม้และศาสตรา
๗. เงื้อท่อนไม้และศาสตรา
๘. ให้ท่อนไม้และศาสตราถูกต้อง (ผู้อื่น)
๙. ทำให้เป็นแผลเล็กแผลใหญ่
๑๐. ทำให้กระดูกหัก
๑๑. ทำให้อวัยวะน้อยใหญ่หลุดไป
๑๒. ทำให้ชีวิต (ผู้อื่น) ดับ
๑๓. ฆ่าผู้อื่น แล้วจึงฆ่าตน (ความโกรธขั้นสูงสุด)
จึงฆ่าตน (ความโกรธขั้นสูงสุด)

=========================================
http://dhammathai.org/webboard/view.php?No=5237