ถ้าไม่ได้ขอโทษ คงเสียใจไปจนวันตาย

ที่ผ่านมา ชีวิตผมเคยมีเพื่อนมากมาย มีแต่เพื่อนที่เป็นคนดีทั้งนั้น เราคอยช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ใครต้องการอะไรก็ช่วยกัน แต่มาวันหนึ่ง ผมก็คิดทำอะไรบางอย่างเพื่อตัวเอง คิดจะเปลี่ยนตัวเอง คิดในเชิงเอาแต่ผลประโยชน์เข้าตัว และบางครั้งมันมากเกินไป เผลอไปทำร้ายเพื่อนของตัวเองโดยไม่รู้ตัว และบางทีบางเวลาก็เผลอพูดว่าเพื่อนไป โดยที่เพื่อนไม่ได้ผิดอะไร จนทำให้ต่อมาเพื่อนไม่ค่อยจะคบด้วย แต่เราคิดว่าไม่เป็นไร จนหลังจากนั้นก็สร้างโลกส่วนตัวอยู่แต่กับความคิด จนเกือบจะเป็นคนฟั่นเฟือน และหลังจากนั้น พอถึงคราวแยกย้าย และผมก็เริ่มคิดได้ว่า มันไม่มีสิ่งไหนในโลก จะดีกว่าการมีเพื่อนที่ดีอีกแล้ว แต่กว่าจะคิด จะกล้าขอโทษเพื่อนก็กินเวลานานระยะนึง ซึ่งเรื่องราวที่ไม่ดีเกี่ยวกับผม เพื่อนก็คงลืมๆไปบ้างแล้ว ผมจึงรวมความกล้า บวกกับความหดหู่และรู้สึกผิด รวบรวมไปขอโทษเพื่อนผม ซึ่งตอนแรกรู้สึกแปลกๆ และถามตัวเองว่า กล้าทำได้ยังไง! แต่พอเพื่อนผมบอกว่า ไม่เป็นไร เธอให้อภัยผมแล้ว ผมก็ดีใจมาก มากที่สุด เท่าที่เคยรู้สึกมากับเรื่องแบบนี้ ผมรู้สึกโล่งใจ ความหดหู่รู้สึกผิด ที่เก็บสะสมมานานหลายปี มันได้จบสิ้นไปแล้ว ผมเหมือนคนที่ได้เกิดใหม่ ผมดีใจเป็นที่สุด เหมือนผมได้ทุกๆอย่างที่ชีวิตผมต้องการ มันครบแล้ว
ต่อไปนี้ ผมไม่เสียใจเรื่องนี้แล้ว ต่อไปก็เราคงจะพูดคุยกันได้อย่างปรกติ ผมก็เพิ่งรู้ว่าผมรักเพื่อนมาก มากมายขนาดนี้ ต่อไปผมจะทำหน้าที่เพื่อนให้ดีที่สุด จะไม่ทำตัวแย่ๆอีกเด็ดขาด เอาเป็นแบบว่า ตายแทนได้เลยทีเดียว

 

เพื่อนผมทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชาย เพื่อนผู้ชายไม่เท่าไร เข้าใจง่าย แต่เพื่อนผู้หญิงบางทีจะขอโทษก็เขินๆ เหมือนกัน ตอนนี้ผมดีใจมากที่เพื่อนให้อภัย ผมจะดีกับเพื่อนให้มากๆ และจะจดจำไว้ว่า เพื่อนคือผู้ที่จะคอยช่วยเหลือเรายามทุกข์ยากตลอดไป และผมอยากให้คนบางคนที่อาจจะไม่เข้าใจกับเพื่อน ให้คุณปรับความเข้าใจกัน และถ้าผิดพลาดไปก็ขอโทษ และให้อภัยกัน มิเช่นนั้นอาจจะมาเสียใจภายหลังแบบผมได้ กว่าจะได้ขอโทษก็กินเวลาล่วงเลยมานาน มันไม่เป็นผลดีเลย ฝากไว้ด้วยครับ

 

นาย Man มากกกกกก (good)

 

พระพุทธองค์ท่านทรงสอนให้เราคบบัณฑิต ไม่ทรงแนะนำให้คบคนพาล การมีเพื่อนมากมายก็ดีไปอย่างเพราะชีวิตจะได้ไม่รู้สึกเหงา แต่เราก็ต้องดูประเภทของเพื่อน เพื่อนดียังไงเราก็ต้องทำทุกวิถึทางเพื่อที่จะรักษาเพื่อนไว้ แต่ถ้าเพื่อนที่ไ่ม่ดี เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว ถึงเวลาเรามีปัญหาก็วิ่งหายหนีเพื่อนอย่างนั้นมีไว้ก็รกชีวิต ดังนั้นเราต้องดูว่าเพื่อนแท้ของเราเป็นใครบ้าง คนเราคบได้ทุกคน แต่ความดีและความจริงใจ เราต้องให้เพื่อนแท้ของเราก่อน เพื่อนแท้คือประเภท จะสุข จะทุกข์ จะมี ไม่มีเขาก็อยู่เคียงข้างเราๆ ป่วยไข้เราก็เห็นเขาอยู่กับเราเสมอ เราจะอยากดีมีจนเพื่อนก็ไม่ทิ้งเรา และบางคนก็ถึงกับตายแทนกันได้ เพื่อนแบบนี้อย่าปล่อยให้หลุดมือ และไม่ว่าจะทำไรผิดเราก็ต้องขอโทษและเพื่อนก็พร้อมที่จะให้อภัย เมื่อก่อนเพื่อนเยอะ แต่เดี๋ยวนี้หร๋อเราคัดกรองหมดแล้ว ว่าเราจะเลือกเอาเพื่อนคนไหนไว้ในชีวิต ตอนนี้ก็เหลือแต่เพื่อนที่เป็นกัลญานิมิตรซะส่วนใหญ่