สามีเล่นเน็ตจนเจอผู้หญิงแล้วเป็นชู้กัน

สามีของดิฉันเล่นเน็ตจนไปเจอผู้หญิงคุยกันจนนัดไปเจอกันข้างนอกจนได้เสียกัน สามีบอกว่ามีเมียแล้วแต่ฝ่ายหญิงก็ยังยอมเสียตัวให้ จับได้ แต่ผู้หญิงโทรมาหาดิฉันว่าประจำเดือนไม่มาจะให้ดิฉันทำยังไงกับเธอ ดิฉันบอกว่าแล้วคิดว่าผู้ชายเขาจะรับไหม เขาวางสายไปแล้วเธอก็ไปหาสามีของดิฉันเพื่อมาบอกว่าท้องแล้วเธอผู้นั้นบอกว่าไม่รู้ว่ามีเมียเธอจะเลิกโดยเด็ดขาด จนป่านนี้ยังแอบไปหากันและยังคงหลงเกมส์กามกันอยู่จนไม่รู้ผิดชอบชั่วดี ดิฉันวางตัวเฉยตฝอดเรามีลูกด้วยกันสองคน ผู้หญิงชายสมัยนี้ไม่มีความรู้สึกผิดกันเลย

 

ไม่มีชีวิตใครที่มีความสุข ราบรื่นเหมือนโรยด้วยกลีบกุหลาบจนตลอดชีวิต
บางที เราก็ถูกหนามกุหลาบทิ่มแทงบ้าง...
อยากให้วางเฉย ดูท่าทีสามีและหญิงคนใหม่นะคะ
ทำดีกับสามีเหมือนเดิม
เป็นคุณแม่ที่ดีของลูกเหมือนเดิม
หน้าที่ของเราอย่าให้บกพร่อง
ดูแลตนเองให้ดูดี ...
ไหว้พระสวดมนต์และแผ่เมตตาให้คนทั้งสองด้วยจิตที่เมตตา
(พยายามนะคะ อาจทำยากไม่น้อย)
เวลามีเพศสัมพันธ์กับสามี หากมีการสวมถุงยางอนามัยก็ดี เพราะเราไม่ทราบประวัติของเพื่อนหญิงของสามี ว่าเธอสำส่อนแค่ไหน มีโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์หรือเปล่า
....บางที...
หากเราทำดี...
สามีซึ่งหลงไปชั่วคราวอาจได้สำนึก
...
แต่...
ผู้หญิงเรานะ ทำใจยากกับเรื่องแบบนี้ มันเหมือนแก้วที่ร้าว ยากที่จะประสานให้เหมือนเดิม
แต่ด้วยความเป็นแม่ อาจต้องอดทนให้มาก เสียสละให้มากที่สุด
ความอดทนนั้นขมขื่น แต่ผลของมันหวานชื่นเสมอ

...
หากทำดีที่สุดแล้ว ก็ยังไม่ดีขึ้น ค่อยว่ากันใหม่นะคะ
ขอคุณพระประทานพรแด่คุณค่ะ

 

เป็นข้อคิดที่ดีมากครับ

 

สามีแบบนี้จะเก้บไว้ทำไมครับ

 

เสียใจด้วยนะคะ ขึ้นอยู่กับทนได้ไหม
กรุณาพิจารณาให้ถ้วนถี่ก่อน
สาธุ

 

ชอบจริงๆคำนี้่ เป็นภัทรหร๋อจะบอกว่า เชิญคุณไปอยู่ด้วยกันตามสบายเลยค่ะ ส่วนดิฉันก็จะ ไชโย ไชโย ไชโย เป็นอิสระจากบ่วงแล้ว ลูกก็เลี้ยงไปไม่เห็นยากแต่สามียังไงก็ม่ายเอาค่ะ คิดเสียว่ามันเป็นเวรกรรม ถ้าคุณจะทน คุณก็ต้องทนกับมันจนมันผ่านไปได้ แต่ถ้าคุณไม่ทนคุณก้าวออกมา ก็ไม่ต้องไปโทษเขาสองคน คิดว่าให้อภัยไป แล้วบอกตัวเองว่า กรรมของตรู ไม่มีอะไรอยู่กับเราถาวร มีพบก็ต้องมีจาก มีรักก็ต้องมีเกลียด วางใจเราให้สบายชีวิตจะมีความสุขค่ะ สุขทุกข์อยู่ีที่ใจเราไม่ใช่ที่อื่นเลย วางให้เป็นก็ทุกข์น้อย วางไม่เป็นก็ทุกข์ไม่จบไม่สิ้นค่ะ

ขี้นไปวัดทุกครั้งพระอาจารย์ท่านจะสอนให้เราคิดเสมอว่า สักวันมันต้องทิ้งเราไป แล้วมันก็จริงๆนะทุกอย่างก็ต้องจากเราไปมีไรอยู่กับเราได้นานบ้าง เพราะว่าไม่มีอะไรเป็นของเรา ดีแล้วสิขันธ์ห้าของเราก็หนักจะแย่อยู่แล้ว จะเอาขันธ์ของคนอื่นมาแบกไว้ทำไมค่ะ ก็ให้คนอื่นมันเอาไปแบกแทนเถอะเนาะ เป็นกำัลังใจให้ผ่านพ้นชีวิตช่วงนี้ไปได้ค่ะ ไม่มีไรยากเกินความตั้งใจหรอก เลือกเอาว่าอยากจะสุข หรือทุกข์ ภัทรตัวคนเดียวสบายมา ชีวิตมีความสุขก็คงไม่ไปดิ้นรนหาขันธ์มาเพิ่มทุกข์หรอก ขี้เกียจพูดคำว่า "กรรมของตรู" ขอหมดกรรมดีกว่า สู้ สู้ สังคมสมัยนี้ความสามัญสำนึกผิดชอบชัวดีมันมีกันน้อย อย่าไปเรียกร้องหาเลยค่ะ ทำที่ตัวเราดีกว่า

 

ทำได้เช่นนี้ ก็อนุโมทนาสาธุการด้วยค่ะ
ดิฉันว่าตอนต้นจะยากสักหน่อย กว่าจะตัดใจได้
หากทำได้ เร็วเท่าไรก็คือ ได้ธรรมเร็วเท่านั้น

หากไม่ทุกข์ ไม่รู้ธรรม
หากไม่มีธรรม ก็จะทุกข์
อยากสิ้นทุกข์ ก็รู้ทุกข์
วางทุกข์ ก็หมดทุกข์

 

โมทนา สาธุเจ้าค่ะ ถูกต้องแล้วหากไม่ทุกข์ ไม่รู้ธรรม ดังนั้นเราควรจะขอบคุณทุกข์ที่มันทำให้เราเห็นธรรม เข้าถึงธรรม และเจริญในธรรม มากกว่าที่จะไปยึดติดกับบ่วงนะค่ะ แรกๆทำยากสักหน่อย การตัดใจมันทำกันยาก เพราะทุกคนมัวแต่ยึดเกาะ ยึดมั่นถือมั่น อันนี้ของกู อันนั้นของข้า ก็เลยปล่อยวางลงไม่ได้เสียที แต่หากปล่อยได้เมื่อไหร่แล้วไซร้ จะรู้ว่าสบายแท้หนอ ไม่มีอะไรเป็นของตรูเลย ไม่ติด ไม่ห่วง ไม่หนัก เบาสบาย

 

โมทนาด้วยค่ะ นิ่งๆๆๆๆๆ เพื่อลูก และสักวัน ญ.ร้าย ช.เลว คู่นี้อาจจะสำนึกได้

โดยส่วนตัวเรานะเป็นคนถ้ารักใคร เราเต็มที่ ให้หมดใจ...เกินร้อยด้วยซ้ำ แต่เรื่องเดียวที่ยอมไม่ได้ และจะไม่ให้อภัยเลย คือเรื่องโดนสวมเขา ให้รักยังไง ก้อไม่เอาไว้หรอก.....อันนี้ความรู้สึกส่วนตัวนะ ไม่ได้ยุท่าน จขกท

สู้ สู้ จร้า :VO

 

เห็นด้วยครับ............

 

ปล่อยวาง ทำเพื่อลูกๆนะครับ เรื่องอื่นช่างมัน บางสิ่งมีเหมือนไม่มี บางสิ่งไม่มีเหมือนมี

บางสิ่งมีเหมือนไม่มี คือ เรา เขา ล้วนสมมุติกันเอง ว่าเป็นเรา เป็นเขา เป็นของเรา ของเขา

บางสิ่งไม่มีเหมือนมี คือ ความเมตตา กรุณา ปราณี ไม่สามารถมองเห็นได้ แต่รับรู้ได้ด้วยใจ ทำให้เกิดขึ้นได้ด้วยใจ

 

ท่านเจ้าของกระทู้ไม่ได้บอกเล่าต่อเลยนะคะ ว่าแก้ปัญหาไปอย่างไรบ้าง ปัจจุบันสถานการณ์เป็นเช่นไร