หนูเผลอตบแม่คืนเพราะความโมโห ช่วยหนูด้วยค่ะ

ทดแทนคุณท่านให้ถึงที่สุด ตราบเท่าที่เราจะทำได้ ถึงจะเป็นโทษที่หนักมหันต์แต่ก็จะยังคงทุเลาลงได้บ้าง

 

การเตือนตนด้วยต้นเองจัดเป็นสาธุชน คุณก็เป็นสาธุชนคนหนึ่งรู้ดีรู้ชั่วรู้อะไรควรอะไรไม่ควรก็จัดว่าเป็นคนดี แต่เรายังเป็นปุถุชนย่อมทำผิดได้
ด้วยอำนาจของกิเลส จะอย่างไรก็แล้วแต่ พ่อและแม่จัดเป็น"ปูชนียบุคคล"ของลูกทุกคน ด้วยเหตุที่ท่านเป็นผู้มีพระคุณมากล้น การปฏิบัติต่อพ่อ
และแม่อย่างถูกต้อง จึงจะมีแต่"สิริมงคล"หากพ่อและแม่จะเป็นคนแสนเลวประการใด โหดร้ายเพียงใด ก็จะต้องถือว่าเป็น"บุคคลต้องห้าม"
สำหรับลูกที่จะเข้าไปแคะต้องด้วย"อกุศลจิต"มิได้เลย สิ่งที่ลูกทำได้ก็คือขันติและวางอุเบกขาเท่านั้นและหมั่นให้ทานรักษาศีลและเจริญภาวนา
เอาความดีชนะความชั่ว

 

ความไม่สะบายใจ นี้ความทุกข์ จากการสำนึกผิดก็ดี เป็นกรรมที่เรากำลังใช้ เรา มี กรรมเป็นกำเนิดมีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ ที่ แม่ เราเป็นคนโมโหร้าย ก็ เป็น กรรม ของ เรา กับ แม่ ที่ผุกกัน มา ต่อ ไป อย่า ไป ผูก กรรม กับ ท่าน อีก เลย เรา มี กรรม เป็น ของๆตน จะทำให้กรรมเบา บาง คื อโหสิกรรม กับ อุเบกขา การตัด กรรมที่ทำไปแล้วทำไม่ได้ กรรม คือ ผลของการกระทำ ยอมรับครับ ดีที่สุด ต่อไปอย่า สร้าง กรรมใดๆ อีก แค่ เกิด ความสำนึก แล้ว ก็ ถือว่า ดี มาก หา พระบรมสารีรกธาตุ มาบูชา ครับ ถ้า เรื่อง พูด ไม่ ดี หยาบ กับ บิดามาดาผู้มีคุณ พระ ธาตุ ก็ จะ หาย ไป แต่ ถ้า เรา ปฎิบัติ อยุ่ ใน ความ ดี จะ เพิ่ม ขึ้น ครับ

 

ทำไปแล้ว รู้ว่าผิด ขออภัยก็ดีแล้ว (ตอนนี้ที่ทำได้ดีที่สุดก็เท่านี้เอง)

คราวหลังท่องให้ขึ้นใจไว้ว่าแม่แตะไม่ได้

และเขาจะเป็นอย่างนี้ต่อไป

ยังตีคุณต่อไป ยังด่าคุณต่อไปด้วยสิทธิความเป็นแม่ ให้เลือดเนื้อชีวิต และเหตุผลอันหรูหราว่าหวังดีที่สุด และจะเป็นเช่นนี้ต่อไปไม่ว่าคุณหรือใครจะคิดเห็นอย่างไร

เมื่อเป็นเช่นนี้

คุณไม่สามารถแก้ไข หรือเปลี่ยนแปลงใครได้ เปลี่ยนแม่ใหม่ก็ไม่ได้
แต่สิ่งเดียวที่คุณทำได้คือ

แก้ไขและเปลี่ยนตัวเองเท่านั้น (ความจริงของโลกมีเท่านี้จริงๆ)

คุณควรเลี่ยงการประทะ หุบปากและเดินหนีดีที่สุด(อย่างมีศิลปะนะไม่งั้นจะโดนหาว่ารังเกียจอีก

คำว่าเหตุผลไม่เคยสมเหตุผลสำหรับความสัมพันธ์แบบแม่ลูก

เลิกน้อยใจ แล้วเดินหนีซะ เรายังมีหน้าที่ต่อแม่ต่อไป ต้องกตัญญูต่อ

เราจึงต้องหนีสิ่งไม่ดี (ชั่วคราวระหว่างที่เขาโมโห)
เพื่อเก็บรักษาจิตที่ดี (คงจิตเราไม่ให้ไหลไปกับความโมโหนั้น)
เพื่อทำดีต่อไปได้ (กตัญญูรู้คุณ เชื่อฟัง เลี้ยงดู นำสู่สิ่งดีๆ)

หากคุณไปนั่งเก็บกดให้เขาทำ วันหนึ่งเมื่อดีหลุดอย่างครั้งนี้ ผลอาจจะร้ายแรงกว่านี้
อาจถึงขั้นสิ้นศรัทธาในความดี
พื้นฐานคุณธรรมคุณต้องดีอยู่แล้ว และรักแม่ คุณจึงรู้สึกผิดบาปมาก

เก็บรักษาความดีต่อไปนะคะ เอาใจช่วย คุณคิดดีแล้ว

 

ขอเขียนด่าคนที่ตอบกระทู้ของคุณ " girll " บางคน พวกคุณเป็นโรคจิตหรือไงเห็นคนทำผิดแล้วชอบกระทืบซ้ำแทนที่จะให้กำลังใจเขาแนะนำวิธีแก้ปัญหาเหมือนที่คนที่ตอบกระทู้บางท่านที่ได้ให้คำแนะนำไป ผมเห็นมาหลายครั้งแล้วก่อนผมสมัครสมาชิกเว็บพลังจิตแล้ว ตัวคุณ " girll " เองก็สำนึกผิดในสิ่งที่ทำ คนเราถ้าเจอแบบนี้บ่อยก็ต้องมีกันบ้างแต่ขึ้นกับว่าจะรุนแรงมากแค่ไหน ( ตามสติของแต่ละคน ) อันนี้ผมไม่ได้ว่าคุณ " girll " นะครับ ฉะนั้นจงรู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา และถ้าบางท่านที่หวังดีจริงๆก็สมควรหาคำแนะนำที่ดีๆให้กับคุณ " girll " เขาหน่อยไม่ใช่มากระทืบซ้ำแบบนี้ ส่วนผมพออ่านเรื่องของคุณ " girll " ครั้งแรกทำผมอึ้งไปเลยเพราะไม่รู้จะให้กำลังใจแนะนำยังไงเพราะผมเองก็เคยเจอเหตุการณ์ลักษณะแบบนี้มาเหมือนกัน เอาเป็นว่าพยายามขอขมาท่านแล้วกันถ้าไม่ได้ผลก็พยายามหาอะไรเอาอกเอาใจท่านเพื่อเป็นการขออโหสิกรรม ( อันนี้ไม่ได้หมายความว่าตบหัวและลูบหลังนะครับ ) เพราะบางทีคนแก่ก็อยากให้ลูกหลานง้อเอาอกเอาใจอ่ะครับ แต่บางครั้งเราก็ต้องเอาใจแบบพอดีๆ ไม่งั้นเดี๋ยวเสียผู้ใหญ่ แต่ถ้าไม่ได้ผลลองสวดมนต์บทสวด กรณียเมตตปริตรและก็แปลบทสวดด้วยนะครับ รวมถึงต้องสวดให้ท่านได้ยินด้วยเสร็จแล้วอุทิศบุญให้ท่านทุกวันจนกว่าคุณจะเห็นว่าท่านหายโกรธคุณแล้ว ผมให้คำแนะนำได้แค่นี้แหละครับส่วนเรื่องกรรมที่คุณ " girll " เผลอตบแม่ผมอยากให้คุณปล่อยวางแต่ไม่ได้หมายความว่าคุณ " girll " ไม่สำนึกผิดนะครับอ่านที่ผมเขียนให้เข้าใจและให้ละเอียดจะได้ไม่กลายเป็นว่าผมว่า คุณ " girll " ซะงั้น

ส่วนนี้คือลิงค์บทสวดกรณียเมตตปริตร ( สูตร ) พร้อมคำแปลลองสวดดูนะครับ
กรณียเมตตสูตร - วิกิซอร์ซ
ส่วนนี่คือลิงค์บทสวดกรณียเมตตปริตร ( สูตร ) ถ้าไม่มีเวลาสวดลองเปิดให้ท่านฟังก็ได้ครับแต่ไม่มีคำแปล กรณียเมตตปริตร - YouTube ( แนะนำให้สวดเองจะดีกว่าครับ )

 

1.เรื่องของคุณเนี่ยมันเป็นเรื่องของกรรม ที่ตามกันมาทวงหนี้กัน
2.เรื่องอดีตที่ทำไปแล้วก็แล้วไป แต่คุณต้องให้อภัยตัวเอง และตัวแม่คุณนะ อย่าตำหนิตัวเอง การตำหนิตัวเองก็เท่ากับเอามีดมา แทงตัวเองอยู่ตลอดเวลา
3.ย้ายบ้านซะ ออกมาอยู่ตามลำพัง อย่าอยู่ด้วยกัน
4.ถ้ามีเงินเดือนก็แบ่งให้ท่าน และไปกราบท่านทุกวันแม่นะ ถ้าไปบ่อยๆจะไม่ดีนะเพราะคนมันเป็นกรรมต่อกัน มันเห็นหน้ากันก็หงุดหงิดกัน
5.ส่วนตัวคุณก็ปฎิบัติ การพาตัวใจกลับบ้าน ตลอดเวลา
5.1 เวลากันคิดก็นั่งถูมือ ขยับมือ ขยับแขน นับลูกประคำ เวลาก็รู้สึกตัว เวลาใจทุกข์ก็อดทนดูก้อนทุกข์นั้นไป ต้องสู้นะ ซักวันหนึ่งก้อนทุกข์นี้จะสลายไปเอง แล้วจิตใจจะปล่อยวางมากขึ้น****
6.เรื่องเก่าๆอย่าไปสนมัน ท่านจะให้อภัยหรือไม่ให้มันเรื่องของท่าน แต่เราอย่าทุกข์ใจ เรื่องนี้เป็นเรื่องระเอียดอ่อน มันเป็นเรื่องของการตามกันมันทำลายกัน....แต่ใจเราก็ต้องอภัยให้ท่านนะ เพราะท่านเป็นแม่เรา

 

คุณต้องทำใจดีๆ ไว้ก่อนนะค่ะ (หายใจเข้าลึกๆ)
อย่าเพิ่งไปคิดวิตก หรือคิดว่าทำแบบนี้จะรับผลกรรมแบบไหน
ทุกสิ่งมันเป็นเรื่องกฎของกรรม
ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว ยังไงเราก็กลับไปแก้ไขไม่ได้ (เพราะมันเป็นอดีตไปแล้ว)
สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือตั้งสติ รอเวลาให้คุณแม่ใจเย็นๆหน่อย แล้วค่อยไปกราบขอขมาท่าน
หากท่านยังไม่อภัย ก็ต้องลองทำใหม่เรื่อยๆ เดี๋ยวท่านหาหายโกรษเอง.............
ใครเค้าจะว่าคุณยังไงก็ตาม (แต่ดิฉันเชื่อว่าคุณเป็นคนดี ไม่มีเจตนา ที่ทำไปนั้นก็เป็นเรื่องของกรรมบีบบังคับ) ยังไงขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ....
(ขอให้คุณแม่หายโกรธไวๆ นะค่ะ)

 

ระวัง"กงกรรมกงเกวียน"

แม่ของน้องโมโห..ตบน้อง..น้องตบแม่กลับ

น้องมีลูก..โมโหลูก..ตบลูก..ลูกตบกลับ

อย่าให้เป็นอย่างนั้นเลย..ให้น้องหยุดกรรมเสียเถิด..เริ่มที่น้องก่อนเลย

ถ้าน้องยับยั้งชั่งใจได้..สำนึกได้..แก้ไข..หาทางออกที่ดีที่สุดสำหรับทั้งสองฝ่าย

กงกรรมกงเกวียน ก็จะไม่เกิด..พยายามหน่อยนะ..แล้วชีวิตน้องจะราบรื่น

 

เป็นเรื่องของกรรมจัดสรร เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ไป รพ. เจอหนังสือของพระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก( จำชื่อหนังสือไม่ได้ ) เป็นเรื่องของแม่ชาวญี่ปุ่นมาปรึกษาท่านกี่ยวกับลูกที่ด่าว่าแม่ ท่านได้ชี้แนะในแง่ของเหตุ และ ผล ที่เกิดว่าเป็นกรรมที่สามารถตรวจทานได้ในปัจจุบัน ไม่มีใครสามารถที่จะไปชี้แจงเหตุ และ ผล ที่เกิดขึ้นในกรณีนี้ให้กับมารดาของคุณได้เข้าใจว่าเป็นผลของการกระทำของมารดาคุณเอง ที่อารมณ์ฉุนเฉียว ด่าว่า หรือใช้ความรุนแรง กับคุณ คุณคือผลผลิตของท่าน ท่านเป็นอย่างไร เราก็เป็นอย่างนั้น ( ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น ) หาทางพาไปหาพระ พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก วัดป่าสุนันทวนาราม บ้านท่าเตียน ต.ไทรโยค อ.ไทรโยค (กม. ๙๐) จ.กาญจนบุรี. ลองเล่าให้ท่านฟัง เอาเร่ืองจริง ๆๆ นะครับ เพราะว่าตรงเร่ืองพอดี หรือ ครูบาท่านอื่น ๆๆ เพื่อขอคำแนะนำ
ขอเอาใจช่วยครับ ให้ผ่านไปด้วยดี ท่านจะอโหสิให้ในเดี๋ยวนี้หรือในอนาคตก็เป็นเร่ืองที่จะเป็นไปได้ เพราะแม่ก็คือแม่ อภัยให้เสมอ รอครับรอเวลานั้น แต่สิ่งที่คุณจะต้องกระทำคือการดูแลท่าน เอาใจใส่ท่าน ทำหน้าที่ของลูกที่ดีเหมือนเดิม เพราะท่านคือ แม่ ของคุณ และคุณ จะต้องเอาวิกฤตินี้เป็นโอกาสที่จะต้องปิดอบายภูมิของคุณให้ปิดเล็กลง โดยการเริ่มเจริญกรรมฐาน ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป

 

"..ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่หรือผู้มีพระคุณ ถ้าผู้คนเหล่าสอนความชั่วความเลวให้ ผมก็ขอ อกตัญญู ด้วยการทำความดีครับ.." (คุณแจ๊ก69, 2554)

ขอกด LIKE 1 ทีครับ ชอบๆ

ผมว่าดีแล้วนะครับ ที่แม่ยังอยู่
กลับตัวกลับใจตามที่พี่ๆ เค้าคอมเม้นสอนซะ ชีวิตจะได้ดีขึ้นครับ
ผมแสดงความเห็นแบบให้กำลังใจนะครับ เพราะรู้ว่าน้องเนี่ย ถือว่ายังเป็นคนดีอยู่ และรู้จักสำนึกผิด ถ้าให้ผมแนะนำ ผมแนะนำให้ทำตามพี่คนทีบอกเกี่ยวกับหลวงพ่อจรัญในหนังสือ ลูกไม่ดีแก้ที่พ่อแม่ พ่อแม่ไม่ดี แก้ที่ลูก

ขอให้ทำความดีต่อไปนะครับ พ่อแม่ก็เป็นไปได้ ที่จะเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันมา
ว่าเรื่องกรรมแล้ว เราก็พยายามทำความดีเข้าครับ หนักจะได้เบา เบาจะได้คลาย

สู้ๆ ^ ^

การที่น้องเอาเรื่องมาแชร์กับสมาชิกชาวเว็บ ถือเป็นบุญนะครับ
เพราะ ชีวิตมันก็ไม่แน่นอน หรอก วันใดที่เราขาดสติผึงไป จะทำอะไรก็ย่อมได้
บางทีอาจไม่ใช่แค่ตบ และหวังว่าเรื่องนี้คงเป็นบทสอนใจทุกคน รวมทั้งผมด้วย

 

มองด้วยสติ คิดด้วยปัญญา ตนเองย่อมรู้ความคิดตนดีที่สุด แยกแยะดีชั่วใด้ด้วยใจของตน

มีสติตั่งตนรู้อะไรถูกอะไรผิดย่อมดีกว่าไม่รู้ เจริญในธรรมครับ

 

advice

ตั้งใจทำดี บาปกรรมที่แล้วมา อย่าไปนึก ให้ตั้งใจทำดีให้เต็มที่
เหมือนพระเจ้าอชาตศรัตรู แล้วขอขมาแม่ด้วย พูดบอกด้วยจิตเมตตา คิดก็คิดเมตตา ต่อไปก็ทำดี ไม่เถียง อดทน ยึดคติ ยอมตายดีกว่าทำบาป
ถ้าจะให้ชัวร์ ก็คือ คุณต้องทำสมาธิ ทำพระนิพพานให้แจ้ง ดับกิเลส
บรรลุเป็นพระอริยเจ้า จึงจะปิดอบายภูมิได้ แต่กรรมยังต้องให้วิบาก เช่น พระโมคคัลลานะ แต่ขอให้คุณทำดี ทานศีล ภาวนา นะคะ
ขอให้มีสติค่ะ

 

อย่าเชื่อคนมาก เราขอเป็นกำลังใจให้

เห็นหลายๆกระทู้ตอบแล้วเหนื่อยใจแทนคุณจัง บรรยายซะจนน่ากลัวเลย ไปอ่านมาก็อ่านมาไม่หมด ศึกษามาก็ครึ่งๆกลางๆ เชื่อตำราจนเป็นหนอนกินใบลานก็ไม่ไหว โดยไม่นึกถึงเหตุและผล เฮ้ออ เหนื่อยใจ มาขอความช่วยเหลือก็ดันมาโดนช่วยซ้ำเติมอีก

กระทู้ bluebaby ก็ให้ความคิดเห็นดีนะคับ
แจ๊กซ์69 เขาก็ให้เหตุผลได้ดี
หลายกระทู้ก็บอกให้ไปขออโหสิกรรม เหมือนว่าไม่ได้อ่านว่าคุณไปขออภัยแม่มาแล้วแม่ก็ยังไม่ให้อภัย รนแต่จะได้ตอบโดยไม่คำนึงว่าคนที่อ่านจะได้รับสิ่งที่ถูกต้องจากคำตอบของตนเองหรือไม่

สำหรับคนที่ไม่ฟังอะไรเลย ต้องทำให้เขาหยุดเพื่อฟังก่อน เหมือนดังพระพุทธเจ้าทำให้ องคุลีมาล หยุด เพื่อจะฟังพระพุทธเจ้า คุณต้องทำให้แม่ของคุณฟังคุณก่อน โดยทำให้ท่านอารมณ์ดี ซึ่งแม่ลูกนั้น ตัดกันไม่ขาดหรอก สักวันท่านคงอารมณ์ดี แล้วหลังจากนั้น จงแนะแนวให้ท่านรู้ผลแห่งการจองเวร จองกรรมต่อกัน จองข้ามภพชาติ แม่จองคุณ คุณจองแม่ ไม่จบไม่สิ้น หรือตอนนี้ก็อาจจะจองกันมาจนนับไม่ถ้วนก็เป็นได้ถึงต้องมาเป็นแบบนี้ มันไม่ดีเลย อธิบายให้ท่านเข้าใจเรื่องนี้ ท่านคงให้อภัยคุณ ซี่งการให้อภัยก็ไม่ต่างจากการอโหสิกรรมนั่นแหละ

จงจำไว้ว่า มีเหตุต้องมีผล คุณไม่ได้เดินไปตบแม่คุณเฉยๆ เราเข้าใจว่าคุณก็มีเหตุผลที่จะปกป้องตัวคุณ เหมือนแม่ฆ่าลูกเล็กๆที่ไม่มีทางสู้ก็มีในข่าว แต่คุณเป็นคนที่มีทางสู้จึงต้องลงเอยแบบนี้ ซึ่งเราว่ามันก็ไม่ยุติธรรมนักหรอกที่ อีกฝ่ายทำอะไรต้องถูกไปหมด แม้จะตบจะตีหรือทำถึงชีวิต แต่อีกฝ่ายทำอะไร ปกป้องตนเองก็จะต้องผิดไปตลอด

สงสัยว่าต้องรอให้คุณโดนทำร้ายจนตายไม่ต่างจากเด็กแรกเกิดที่แม่ทำให้เสียชีวิตแล้วไปทิ้งข้างถนน คนหลายๆคนถึงจะได้เข้าใจสิ่งถูกสิ่งผิด เหมือนทีบอกว่าแม่ใจร้ายในข่าวที่เราๆท่านๆพบกันบ่อยๆ

เป็นกำลังใจให้ครับ

 

เป็นคำตอบที่ประเสริฐที่สุดเท่าที่ผมอ่านไปตั้งแต่หน้าแรก

 

ไม่ต้องคิดไรทั้งนั้น เข้าไปกราบขอขมาเลยครับ

 

เข้ามาอ่านเพื่อเป็นประสบการณ์ค่ะ

 

คุณพาหิยะ สงสัยคุณจะอ่านข้อความของผมไม่หมด บอกแต่ย่อหน้าแรกเลยว่ากลัวไม่ได้ตอบ สงสัยคุณจะอ่านแค่ย่อหน้าสุดท้ายเอามาไม่หมดดังนักการเมืองหาข้อจับผิดกัน สงสัยต่อไปคุณคงไปจับเอาตัวหนังสือคนละวรรคมารวมกันแล้วหาความผิดให้คนอ่ืน น้องเขาก้บอกแล้วว่าไปขอขมาแม่มาแล้วแต่แม่ไม่ให้อภัยคุณยังมางมว่าน้องเขาไม่ไปขอขมาแม่ อ่านบ้างรึป่าว อ่านของผมอ่านเฉพาะย่อหน้าสุดท้าย มาทำเก่งจับผิดเพ่ือคำสรรเสริญ เสียช่ือสมาชิกเวปพลังจิตหมด เปิดตาให้คุณได้เท่านี้ละครับ จะจงใจเข้าใจผิดก้แล้วแต่กรรมพาไปเถิดสวัสดี

 

ทำดีเยอะๆครับ สักวันท่านคงจะเห็นใจ อดีตเอาไว้เป็นบทเรียนเตือนใจ อาจจะมีลูกที่ไม่รักพ่อแม่ แต่ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูกหรอกครับ ไม่งั้นไม่ทนอุ้มท้องมาตั้งนานขนาดนั้นแน่นอน