ผีมีจริง...ตอนสร้างเมรุเผาศพเสร็จเพราะมีเว็บพลังจิตใช้งบเกือบล้าน(ป่าช้าโบราณ)

อนุโมทนากับคุณ Naphee ที่มีโอกาสได้ไปถึงที่วัดและถ่ายรูปนำมาลงให้ชม สวยมากค่ะ
และอนุโมทนากับทุกๆท่านที่มีโอกาสได้ร่วมบุญกับทางวัดก่อนหน้านี้ด้วยนะคะไม่ว่ามากน้อย

เห็นสภาพวัดและกิจวัตรพระสงฆ์กับฆราวาสที่เรียบง่ายแล้วรู้สึกสงบและปิติมากเลย ถ้ามีโอกาสก็อยากไปกราบพระและเยี่ยมชมปฏิบัติธรรมบ้างในอนาคตนะคะ

 

...ขอเล่าประสบการณ์และบรรยากาศสภาพแวดล้อมที่ วัดป่าบ้านหนองผักแว่นให้พอทราบเป็นสังเขปแล้วกันครับ
...ข้าพเจ้าพร้อมภรรยาและเพื่อนรุ่นพี่ภรรยาอีก 1 ท่านรวม 3 คนเดินทางทำบุญจาก วัดป่าภูก้อน อ.นายูง จ.อุดรฯ
...เดินทางมาถึงวัดป่าบ้านหนองผักแว่น อ.เสลภูมิ จ.ร้อยเอ็ด โดยอาศัย GPS ระบุตำแหน่ง ร.ร.บ้านหนองผักแว่น(วัดฯยังไม่อยู่ในสารบบโปรแกรม)
...ถึงวัดเกือบ ๕ โมงเย็น พบหลวงปู่ดีกำลังตรวจดูงานห้องน้ำที่เริ่มคืบหน้าไปพอสมควร
...และเจอแม่ชีน้อยอีก 1 ท่านภายในบริเวณเป็นวัดท่ามกลางป่าจริงๆ สงบเงียบ และวิเวกวังเวง
...ส่วนพระอาจารย์ศรี หรือพระอาจารย์จีรวัฒน์ฯ ท่านกำลังไปดูแลห้องนอนของข้าพเจ้าอยู่ด้านใน
...ข้าพเจ้าและคณะได้เข้าไปกราบหลวงปู่ โดยหลวงปู่ให้รอพระอาจารย์ศรีสักครู่
...พอท่านพระอาจารย์เดินออกมา ก็ได้ทักทายปราศรัยกันพอสมควรเนื่องด้วยยังไม่เคยเจอหน้ากันเคยแต่สนทนากันในเวบ
...ลำดับแรกท่านพาเดินทัวร์ทุกซอกมุมของวัดซึ่งแสงสว่างเริ่มจะลดน้อยลงไปเรื่อยๆ
...ตามเส้นทางก็อย่างที่เห็นในภาพถ่าย แต่ที่เห็นจะระทึกใจอยู่เล็กๆ คือหลุมฝังศพของผู้ที่ตายโหง
...ท่านอาจารย์ก็นำไปดูและยืนเล่าประวัติทุกคนตรงหน้าหลุมศพ เราก็ได้แต่ฟังด้วยอาการขนลุกนิดๆ
...ส่วนสาวๆที่ไม่สาวแล้วแหละเธอก็จินตนาการไปต่างๆนาๆ แต่หน้าตาบอกได้เลยว่ากลัววววววว!!!!! สุดๆ
...กว่าจะรอบวัดก็ค่ำมืดพอดี พระอาจารย์จะให้ไปนอนที่ๆพักในป่าลึก ก็แสนจะเกรงใจต้องเดินผ่านบรรดาเหล่าท่านที่อยู่ในหลุมระหว่างทางมากมาย
...ก็เลยมีมติเป็นเสียงเอกฉันท์ขอนอนบนศาลาธรรมได้ไหม???อยู่ด้านหน้าซึ่งใกล้รถจอดจะได้ขนของสะดวกหน่อยจากรถ
...ก็ขึ้นไปดูสภาพบนศาลากะว่านอนกลางศาลานี่แหละโปร่งดีน่าจะสบายๆ ยุงก็ไม่ค่อยมีอากาศก็น่าจะเย็นหลับสบาย
...พอลงมาจากศาลาสาวๆที่ไม่สาว ก็ซุบซิบกัน 2 คน เราผู้ชายคนเดียวก็ยังไม่รู้สึกอะไรหรอกเพราะไม่ค่อยดูรายละเอียดอะไร
...ปรากฎว่าบนศาลามีศพตั้งอยู่หนึ่งราย พอดีทางวัดนำผ้าคลุมเอาไว้ ชายอกสามศอกอย่างเราเลยหดมาไม่ถึงศอก 555
...สรุปได้ห้องแม่ชีที่มาปฏิบัติธรรมแต่ตอนนี้ไม่อยู่ ซึ่งก็สะดวกพอสมควรพอรับกันได้มีห้องน้ำในตัว
...เป็นอันว่าตกลงห้องนี้น่าจะดีสุดๆแล้วเปิดไฟแสงสว่างได้ทั้งคืน เพราะถ้าไม่มีแสงสว่างคงทำใจยากเหมือนกัน อิอิ
...เราก็อาบน้ำ ทำกับข้าวกินกัน รอหลวงปู่ดีและพระอาจารย์ศรี ลงมาจากทำวัตรตอน ๒ ทุ่มอีกครั้ง(เงียบวังเวงมาก)
...ก็มีโอกาสได้นั่งสนทนากับแม่ชีน้อย เธออายุแก่กว่าข้าพเจ้า 1 ปี ๕๗ ปี แต่ด้วยเป็นคน ตจว. จึงดูเหมือนเธอจะแก่กว่าข้าพเจ้ามาก
...เธอไม่รู้หนังสือมาก เขียนก็ไม่ค่อยได้ แต่มีความจำพูดออกมาเป็นบทกลอนทางธรรมไพเราะดีเสียดายไม่มีเวลาจดบันทึกมา
...๒ ทุ่ม หลวงปู่ดีและพระอาจารย์ศรี ลงมาจุดธูปเทียนหน้าลานพระพุทธรูป แล้วจึงได้สนทนาธรรมแบบคุยกันซะมากกว่า
...เลยได้ทราบประวัติภูมิต่างๆที่ดูแลวัดและประวัติของหลวงปู่ดีมาพอสมควรกว่าที่จะมาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ที่เป็นพื้นที่สาธารณะ (ป่าช้า)ยังไม่ได้เป็นพื้นที่ของวัดจริงๆ
...ซึ่งทางกรมอุทยานของทางราชการให้หลวงปู่ช่วยดูแลด้วย เพราะเป็นป่าที่เหลือเฉพาะตรงวัดนี้เท่านั้น นอกนั้นเป็นที่นาชาวบ้านและที่ปลูกอ้อยของนายทุนไปแล้ว
...มาถึงตรงนี้พระอาจารย์ศรี จึงมีแนวคิดว่าวัดควรจะมีที่ดินของวัดเองอย่างถูกต้องตามกฎหมายด้วย
...เพื่อที่จะรักษาผืนป่านี้ไว้ให้ถึงที่สุดเพื่อใช้เป็นที่ปฏิบัติธรรมในอนาคตสืบทอดต่อไป
...และกำลังจะมีโครงการทอดผ้าป่าสามัคคีซื้อที่ดินชาวบ้านที่ติดกับป่าด้านหลังประมาณ ๓๐ ไร่ โดยให้พุทธศาสนิกชนทั่วไปร่วมทำบุญ ต.ร.ม. ละ 100.-บาท
...ในวันเสาร์ที่ ๒๕ ก.พ. ๕๕ รายละเอียดท่านคงจะเข้ามาบอกบุญกันอีกครั้ง
...ก็อยากเชิญชวนผู้ใจบุญทุกท่านร่วมกันบริจาคและอนุโมทนาบุญครั้งนี้ให้สำเร็จตามเจตนาของพระอาจารย์ด้วยความเรียบร้อย
...ส่วนระหว่างที่นอนคืนแรกจะมีเหตุการณ์อะไรบ้าง??? มาแสดงให้เกิดความเชื่อว่าภูมิอาศัยที่นี่มีจริงๆ
...โปรดติดตามตอนต่อไปครับ

 

อนุโมทนาสาธุคุณโยมณิชร่วมถวายสร้างบันไดกุฏิสงส์6,000บาท

<TABLE id=post class=tborder border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY><TR vAlign=top><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt2 width=175>ณิช<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_", true); </SCRIPT>
สมาชิก

เเม่ชีขาวในรูปถ่ายที่วัดป่าบ้านนาโพธิ์(โพธิ์ศรีสว่าง) อาตมาพร้อมคณะของคุณโยมnahpee ได้ไปร่วมบุญเป็นเจ้าภาพถวายน้ำปานะเเละภัตตาหารเเด่พระสงฆ์ที่ท่านมาร่วมงานปริวาสกรรมชำระศิลให้บริสุทธฺ์ปิติใจยิ่งนัก เเละตอนเย็นได้จุดเทียนชัยถวายพระพรเนื่องในวัน5ธันวาคมด้วยชาวบ้านอาจจะไม่มากเเต่มีพลังที่อาตมาเองก็ขนลุกขณะสวดมนต์ตลอดเวลา อนุโมทนาสาธุๆ​

</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" id=td_post_ class=alt1><CENTER>แจ้งที่อยู่เพื่อออกใบอนุโมทนาบัตรค่ะ




นมัสการหลวงพี่เจ้าค่ะ ได้ส่ง bank slip เป็นหลักฐานการทำบุญสร้างวัดป่าหนองผักแว่นในกระทู้แล้วค่ะ ที่อยู่ในการออกใบอนุโมทนาบัตรเป็นดังนี้ค่ะ
</CENTER>

(ขอสงวนบ้านเลขที่) ถนนเฉลิมพระเกียรติ ร.9 แขวงหนองบอน เขตประเวศ กรุงเทพฯ 10250
ณิชกานต์ คนธภักดี






</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อนุโมทนาสาธุ คุณโยมnahpee เสียงคุยกันยังไม่น่ากลัว เท่าเสียงร้องให้ของคุณโยมเขียวที่อุบัติเหตุรถชนราวสะพานตายใหม่ๆหลวงปู่ได้ยินเวลาท่านสวดมนต์ทำวัตร หลวงพ่อพุทธเเละหลวงปู่วินัยท่านก็ได้ยิน ท่านหลวงพ่อวินัยขอไปนอนที่กุิหลวงปู่1คืนเมื่อปี2552 ขณะนั้นอาตมาอยู่กรุงเทพวัดต้นไทรย์

 

...หลังจากสนทนาธรรมประมาณ ๑ ชั่วโมงเห็นจะได้
...มีประเด็นที่น่าสนใจเรียนถามหลวงปู่ดี ไปว่าทำอย่างไรจะลดความกลัวภายในใจไปได้
...ท่านแนะว่าควรเจริญ มรณานุสติ บ่อยๆ เวลาไปงานศพก็พิจารณาเขาก็ตาย เราต้องตาย ก็คือกันนั่นแหละ
...ฉนั้นอย่ากลัวผีหรือความตาย เพราะอย่างไรแล้วทุกคนก็ต้องตายเหมือนๆกัน แต่จะตายอย่างไรนั่นสำคัญมากกว่าต่างหาก
...แต่หลวงปู่บอกว่า ภูมิผู้ดูแลในที่ต่างๆนั้นเขามีกันจริงๆและมีกันมานานแล้วเป็นธรรมชาติส่วนใครจะสัมผัสได้นั้นก็แล้วแต่เป็น ปัจจัตตัง
...สรุปมีแน่ๆ อย่าได้สงสัยกันเลย แต่เรื่องนี้ไม่สำคัญเท่าการปฏิบัติธรรมเพื่อพ้นจากกิเลสของตนเองนั่นแหละสำคัญกว่า
...ทุกสถานที่มีทั้งนั้นเพียงแต่เรามองไม่เห็น ฉนั้นการเคารพสถานที่เป็นสิ่งที่ทุกคนควรตระหนักเพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างไม่เบียดเบียนกัน
...ธรรมชาติของเขาเป็นเช่นนี้เองอยู่แล้วไม่ใช่สิ่งแปลกประหลาดอะไรเลย
(บางข้อความข้าพเจ้าอาจต้องเพิ่มเองเพื่อความเข้าใจเนื่องจากเป็นภาษาพูดคุยส่วนใหญ่)
...หากจิตเรามีเจตนาดีไม่ได้มาเพื่อเหตุผลอื่นๆ สวดมนต์ขอคุณพระรัตนตรัยคุ้มครองอุทิศส่วนกุศลให้เขาก่อนนอนก็เรียกได้ว่าเคารพซึ่งกันและกันแล้ว
...สรุปว่าทุกคนสวดมนต์อุทิศส่วนกุศลให้เหล่า ชาวโลกทิพย์ ที่นี่กันไปตามอัธยาศรัยของแต่ละบุคคลตามจริตที่เรียนรู้กันมา
...ประมาณ ๕ ทุ่มได้มั๊ง??? มีเสียงสุนัขหอนลากยาวเหมือนนั่งดูหนังเลย ขนลุกนิดๆแต่เพราะเคยๆอยู่แล้ว
...ก็อุทิศบุญของเราให้ไป พอจบคำ เสียงสุนัขที่เห่าหอนก็เงียบหายไปแสดงว่าเขารับรู้มาโมทนาบุญแล้วจากบุญที่เราส่งไปแสดงว่าเรามาดีแน่ๆ
...หลังจากนั้นก็หลับไปสักพักใหญ่ๆ มาตื่นเอาตอนตี ๒ ได้ยินเสียงสุนัขเห่าหอนอีกก็เลยนึกในใจอุทิศบุญไปให้เขาเช่นเดิม(คงไม่ได้มีรายเดียวแน่ๆคิดเช่นนั้นไม่ว่ากัน)
...ตื่นมาคราวนี้เริ่มจะหลับไม่ลงเพราะความปวดเมื่อยตัวด้วย นอนกับพื้นฟูกบางๆกระดูกมันกดกับพื้นเจ็บปวดเวทนาสังขาร
...เลยลุกขึ้นมานั่งสมาธิสักหน่อยตี ๓ ครึ่งเห็นจะได้แต่ระหว่างอยู่ในสมาธิ พุทโธ
...ได้ยินเหมือนเสียงผู้หญิงสวดมนต์หรือสนทนาธรรมกันอยู่ไกลๆมากกว่า ๑ คนแน่นอนก็คิดว่าคงเป็นแม่ชีตื่นขึ้นมาทำวัตรมั๊ง
...เพียงแต่ทิศทางลึกเข้าไปในป่าช้า ไม่ใช่ทางห้องที่แม่ชีน้อยพักอย่ทางด้านหน้า
...ในใจคิดว่าอาจมีแม่ชีคนอื่นกลับเข้ามาที่วัดแล้วก็เป็นได้จึงไม่ได้รู้สึกอะไรเฉยๆ
...ตอนเช้าเลยมานั่งคุยกันสรุปมีคนที่ได้ยินเสียงผู้หญิงคุยกันมากกว่า ๑ คนเมื่อตอนช่วงนั้นคือ ข้าพเจ้า กับเพื่อนรุ่นพี่ของภรรยา
...ส่วนภรรยาข้าพเจ้าหลับสนิทเมื่อตอนตี ๒ เพราะอากาศหนาวมากเราไม่ได้เตรียมอุปกรณ์ในรถลงมาเลยใช้ของทางวัดซึ่งอบอุ่นไม่พอและเจ็บตัวนอนกับพื้น
...ตอนเช้าหลวงปู่ พระอาจารย์ ก็ถามเมื่อคืนหลับสบายกันมั๊ย???แล้วก็ยิ้มๆเหมือนจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
...ข้าพเจ้าจึงเล่าให้ฟัง ซึ่งตรงนี้ต้องลองมานอนพิสูจน์กันเองแล้วแต่ใครจะสัมผัสได้แต่คงไม่ใช่ทุกๆคน
...ส่วนพวกที่มาลองดีหรือมีเจตนาไม่บริสุทธิ์ หลวงปู่ ท่านเล่าว่าภูมิที่นี่เขาแรงจริงๆนะ แม้แต่พระสงฆ์ที่ชอบเรียนมนต์ดำมาจำวัดที่นี่ก็อยู่ไม่ได้ขนาดลากขากันเลย!!!!wow wow wow
...แต่สำหรับข้าพเจ้าและคณะอาจมาแสดงให้สัมผัสทางเสียงซึ่งก็ไม่น่ากลัวอะไรยอมรับสภาพกันได้
...สรุปว่าเราตกลงขอนอนพักกันอีก ๑ คืน พระอาจารย์เลยชวนไปร่วมทำบุญที่ วัดป่าโพธิ์ศรีสว่าง บ้านนาโพธิ์ ที่ห่างออกไปประมาณ 5-10 ก.ม.ได้มั๊ง
...ซึ่งมีกิจกรรมเต็มอิ่มบุญกันไปทั้งช่วงกลางวัน และช่วงค่ำ ดังจะได้ชมภาพกันต่อไปจ้า

 

...ช่วงค่ำพระอาจารย์ชวนไปร่วมสวดมนต์ทำวัตร ฟังธรรม และนั่งสมาธิ
...จุดเทียนถวายพระพรในหลวงของเรา เป็นวันแห่งบุญทั้งวัน ๕ ธ.ค.
...คืนนี้เหนื่อยมากขอชาวโลกทิพย์ที่แวดล้อม ณ วัดป่าบ้านหนองผักแว่น ขออย่ารบกวน
...พรุ่งนี้จะต้องขับรถกลับ นนทบุรี อีกทั้งวัน สรุปนอนหลับยาวจนรุ่งสางสบายอกสบายใจ
...สรุปเดือน ก.พ. คงต้องกลับไปทำบุญทอดผ้าป่าซื้อที่ดินให้วัด
...ถ้าใครมีศรัทธาจะร่วมทำบุญ พระอาจารย์ศรี คอยต้อนรับทุกๆท่านอยู่ที่วัดแน่นอน
...สำหรับข้าพเจ้าและภรรยาไปแน่ๆ เริ่มคุ้นเคยกับธรรมชาติที่วัดซะแล้ว
...ไปดีเขาก็ต้อนรับเราดีๆ ก็แค่นั้นเอง จิตภายในสำคัญนึกคิดอะไรเบื้องบนท่านรับทราบแม้แต่ชาวโลกทิพย์ทั้งหลาย
...ฉนั้นพยายามฝึกจิตภายในให้บริสุทธิ์กันไว้ไม่ว่าไปที่ไหนก็ปลอดภัยได้รับความเมตตาทุกๆที่ ครับ

 

...ก็คงจะจบเรื่องเล่าด้วยภาพเหล่านี้แทนคำพูดก็แล้วกันครับ
...บุญที่ทำด้วยใจยิ่งใหญ่เสมอแม้แต่วันที่สิ้นอายุขัยไปแล้วก็ตาม
...ฉนั้นอย่ามัวสงสัยลังเลในบุญ ใครทำใครได้
...ตายใครตายมัน เป็นปัจจัตตัง จริงๆนะครับ

 

...เราไปกันแค่ ๓ คน แต่พระอาจารย์บอกจริงๆไปกัน ๓ คน ๑ ท่าน
...อยากรู้ลองสอบถามพระอาจารย์ กันเองครับ เป็นปัจจัตตังเช่นเดียวกัน

 

อนุโมทนาสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ คุณ nahpee เห็นรูปแล้วรู้สึกอิ่มใจแทน แม้ไม่มีโอกาสได้ไป..

แต่ฟังแล้วก็แอบน่ากลัวอยู่เหมือนกันนะคะสำหรับคนขวัญอ่อนอย่างดิฉัน...ถ้าไปคนเดียวสงสัยสติสตางค์กระเจิงแน่เลย (>_<)

ว่าแต่ เห็นมีอยู่รูปหนึ่งที่ชาวบ้านนั่งผ่าแกะเมล็ดอะไรซักอย่างอยู่ มันคืออะไรหรอคะ? แล้วมันไว้ืทำอะไรหนอ?..

 

กะบกหรือเปล่าครับ คุ้นๆ

 

...กระบก ถูกต้องแล้วครับ
...เพิ่งจะเคยทานครั้งแรกในชีวิตเหมือนกัน
...แม่ชีน้อยให้ลองทานกันมันๆเหมือนเม็ดกวยจี๊(เม็ดแตงโม)
...แต่ได้เนื้อแบบเต็มๆก่อนทานคั่วบนกระทะให้อุ่นๆโรยเกลือนิดๆ มันๆๆๆๆๆดี
...แม่ชีน้อยเห็นว่าชอบ เลยให้ชาวบ้านช่วยกันเก็บแล้วกระเทาะเปลือกแข็งๆที่เห็นนั่นแหละครับ
...คุณ chocolate kiss จริงๆถ้าเตรียมตัวเตรียมใจไปก็ไม่เท่าไรรู้กาละเทสะกับสถานที่
...แต่ถ้าไปคนเดียวโดดๆ ครั้งแรกก็อาจจะฟุ้งซ่านกันได้ความเงียบแม้จะไม่มีอะไรแต่จิตมักชอบปรุงแต่ง เป็นอุปทานล่วงหน้าซะงั้น
...มีเพื่อนที่รู้ใจสัก 2-3 คนไปด้วยก็อาจทำให่อุ่นใจขึ้นสำคัญไปด้วยความดี ก็จะไม่มีอะไรอย่างที่ผมเล่านั่นแหละครับ

 

ตอบคุณโยมnahpee...เเละญาติโยมผู้ติดตาม เรื่องที่ไม่อยากเล่าถึงเวลาก็ต้องเล่า สาเหตุที่อาตมาพูดว่าคุณโยมมากัน3คนเเละหลวงปู่1รูป เกิดขึ้นขณะที่อาตมาจุดเทียนเเล้วหลับตา คุณโยมจำได้ไหมว่าอาตมานั้งจุดเทียนอยู่รูปเเรกเเต่เมื่อหลับเป็นภาพหลวงปู่ผอมสูง ขณะนั้นขนลุกลืมตาขึ้นไม่มีอะไร หลับตาอีกทีก็ไม่เห็น อาตมาจึงย้ายมานั้งอีกฝั่งหนึ่งเเล้วหันหน้าไปทางคุณโยม โดยมีหลวงปู่ดีนั้งรูปที่2(ความรู้สึกอย่างนั้น) นั้นเเหละคือที่ไปที่มา เเล้วอีกครั้งคือขณะอาตมาสวดมนต์ที่วัดป่าโพธิ์ศรีสว่าง บ้านนาโพธิ์ขระที่สวดใจนึกถึงหลวงปู่รูปดังกล่าวตลอด เเละขณะนั้งสมาธิยิ่งชัด40นาทีที่นั้งเร็วมากๆ อาตมาไม่ได้อุปาทานไป อาตมาบางครั้งจะรู้ว่าใครคิดอะไรอยู่ได้เป็นบางครั้ง ขอยกตัวอย่างสักเล็กน้อยขณะที่คุณโยมนั้งคุยกับพระรูปที่บอกหวยคุณโยม อาตมาตั้งใจฟังเเละกำหนดจิตตามไปด้วย อาตมาไม่ยอมลงมาปกติอาตมาฉันเสร็จจะรีบลงมาล้างบาตร จิตพระรูปดังกล่าวท่านไม่บริสุทธิ์ พยายามที่จะชวนให้เราไขว้เข เเละสุดท้ายท้ายก็มีมุกที่เคยใช้ได้ผลคือการทำนายดวง โดยอ้างพระไตรปิฏก อ้างผิดๆถูกๆอาตมาก้ฟังไปเรื่อยๆเเละหากเป็นคนอื่น พระรูปดังกล่าวอาจจะชวนให้สะเดาะห์เคราะต่อชะตา(ค่าครูเป็นพัน) ช่วงหลังปู่ดี ท่านได้ตักเตือนไป เลยไม่ค่อยกล้า...อาตมาพยายามที่จะบอกว่า เรื่องโชคลาภเเละอบายมุขคือทางเเห่งความฉิบหาย พระพุทธเจ้าท่านได้ห้าม อาตมาไม่ได้เอาท่านมาขาย เพียงอยากเตือนสติ อย่าได้ไปเชื่อหมอดูจนเกินไป จริงอยู่บางครั้งอาจจะทำนายถูกบ้างผิดบ้าง เมื่อไหร่ที่เราหลงอวิชชาคลอบงำ เข้าทางเลยต้องทำพิธีโน้นนี้ เสียเงินโดยไช่เหตุ...อาตมาอยากเตือนสติว่า เเม้เราดวงไม่ดี เราก็ต้องทำความดีเเละไม่ประมาท เเม้เราดวงดีก็ต้องทำความดีต่อไปเเละไม่ประมาท ดังนั้นเรื่องดูดวงจึงไม่จำเป็นสำหรับชาวพุทธที่เเท้จริง....

 

...อนุโมทนาสาธุครับ ท่านพระอาจารย์
...หลวงปู่โต๊ะ ท่านมีเมตตากับผมมาตลอดเวลาจริงๆ
...จนผมดีได้ในวันนี้นับเป็นบารมีที่สุดประมาณมิได้
...มีหมอนวดประจำที่บ้าน แกเรียนกรรมฐานจากหลวงพ่อจรัญฯ
...ขณะนวดไปบริเวณกลางกระหม่อมเธอเห็นยันต์ลอยขึ้นมาเหนือศีรษะผม
...ซึ่งหลวงปู่ท่านเคยจารด้วยเหล็กแหลมเป็นตัวคาถาไว้ให้เมื่อเกือบ ๓๐ ปีมาแล้ว
...และเธอสามารถสัมผัสพูดคุยกับหลวงปู่ได้ด้วยเป็นบางจังหวะขณะนวด ซึ่งผมฟังแล้วขนลุกเกิดปิติทุกที
...ยิ่ง พระอาจารย์ พูดเช่นนี้ยิ่งแน่ชัดว่าท่านไม่เคยทิ้งลูกศิษย์คนนี้เลยไปไหนไปด้วยตลอดเวลา
...หลายครั้งที่ผมแคล้วคลาดจากสิ่งที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นไปได้ก็ด้วยบารมีของท่านเสมอๆ
****
...เรื่องหมอดูผมและภรรยาไม่ติดใจอะไรเท่าไร เห็นเป็นพระในวัดก็ได้แต่นั่งฟังไปในฐานะฆราวาสที่ถือศีลน้อยกว่า
...ส่วนการแก้ดวงในชีวิตก็ไม่เชื่ออยู่แล้วครับเพราะยึดถือพระรัตนตรัยและหลวงปู่โต๊ะเป็นอารมณ์ครับ
...บางทีสิ่งที่ท่านทำนายทายทักก็มีบางส่วนที่อาจถูกบ้างเป็นธรรมดาหมอดูก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้น
...มักถูกสัก ๓๐% ฟังๆไว้เพื่อการสนทนาแต่คงไม่ถึงกับงมงายจนโดนหรอกเอาเงินไปทำพิธีแน่ๆครับ
...ผมก็รู้สึกแปลกๆกับพระสงฆ์ท่านนี้ในใจลึกๆ ก็รับฟังในส่วนที่เห็นว่ามีสาระและเป็นประโยชน์ไม่กล้าตำหนิติเตียน ท่านเป็นของท่านเช่นนั้นเอง
...ในแวดวงสังคมของพระสงฆ์เดี๋ยวนี้ก็น่ากลัวพอๆกับฆราวาสเช่นเดียวกันครับก็ต้องระมัดระวังและพิจารณาหลายๆมุมมองเช่นเดียวกัน
...ผมเห็น ท่านพระอาจารย์แล้วลุกไปมาระหว่างที่ผมกำลังสนทนากับพระสงฆ์ท่านนั้นเพียงแต่เกรงใจท่านกำลังสนทนาจนติดลม
...แต่สรุปว่าท่านก็ไม่ได้บอกให้ภรรยาผมแก้ดวงเพียงแต่บอกว่าดวงของผมช่วยเกื้อหนุนเธอได้
...และหลังจากนั้นก็นั่งสนทนาเรื่องท่านั่งในการทำสมาธิทำอย่างไรจึงจะไม่เกร็งไม่ปวด
...ซึ่งท่านก็แนะนำได้ดีเพื่อแก้ปัญหาให้กับพี่สาวคนที่มากับผม กำลังจะลุกเลิกสนทนากันท่านพระอาจารย์ก็ให้คุณน้าผู้ชายมาเรียกพอดีครับ
...ขอบพระคุณที่ ท่านพระอาจารย์เป็นห่วงเมตตามาเตือนสติ กิเลสและความโลภเป็นอันตรายสำหรับชีวิตคนเราแน่นอน
...ต้องชนะด้วยสติและปัญญาเท่านั้นสาธุ สาธุ ครับท่านพระอาจารย์

 

เจริญพร มีเรื่องที่ต้องเขียนเล่าให้ญาติโยมผู้ติดตามได้อ่าน คือเรื่องกรรมหนักจากการตำหนิ ติเตียนผู้ที่เข้าวัดทำบุญเเทนที่จะอนุโมทนาสาธุ...เเต่ว่าติเตียนว่าบาปกรรมไม่มีจริง ไปทำไมวัด เสียเวลาทำมาหากิน เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นที่หมู่บ้านหนองผักเเว่น... ก่อนอื่นจะไม่ขอเอ่ยชื่อนามสกุลจริง เพื่อให้เกียรติเเด่ดวงวิญญาณของผู้ตายซึ้งปัจจุบันเก็บศพไว้ที่วัดป่าโดยการโบกปูนสี่เหลี่ยมไว้ที่ป่าช้าวัดป่าบ้านหนองผักเเว่น...อาตมาขอเรียกว่านางเขียวก็เเล้วกัน โยมเขียวคนนี้เป็นคนขยันทำมาหากิน ขยันหาเงินส่งลูกเรียนหนังสือ ด้วยวัยเพียง40ต้นๆก็มีรถป้ายเเดงขับเพื่อไปซื้อของมาขายในหมู่บ้าน เเต่มีข้อเสียตรงที่หากว่าเห็นใครมาวัดหรือกลับจากวัด จะพูดทักทายขึ้นก่อนเสมอ...ไหนตัวบุญมันเป็นตัวอย่างไร เอามาให้ดูหน่อย คนเฒ่าคนเเก่เตือนว่าอย่าพูดอย่างนั้นเดี๋ยวเจ้าวัดเจ้าวาจะหักคอเอา โยมเขียวเเก่ยิ่งเดือดท้าทาย...ผีไม่มีหรอกบาปบุญก็ไม่มี จนเมื่อต้นปี2552 เวลาประมาณตี3โยมเขียวขับรถป้ายเเดงคันใหม่ไปซื้อของมาขายที่อำเภอหนองพอก ห่างออกไปเกือบ30กิโล โดยมีลูกชายเป็นคนขับ ขาไปไม่เป็นไร ขากลับประมาณตี4กว่า รถที่วิ่งมาด้วยความเร็ว กำลังจะวิ่งเข้าเขตหมูบ้านหนองผักเเว่น ก่อนถึงสะพานข้ามห้วย รถวิ่งมาดีๆเสียหลักจากเลนซ้าย ชนเข้าราวสะพานฝั่งขวามืออย่างจัง...
(ยังไม่จบ) อาตมาได้เวลาทำวัตรเช้าเเล้ว มีเวลาจะเขียนเล่าต่อ

 

ติดตามรออ่านต่ออยู่ค่ะพระอาจารย์

 

มาติดตามอ่านเรื่องจากพระอาจารย์ และ น้าพีค่ะ ทั้งเพลิน ทั้งได้ความรู้ ทั้งขนลุกในบางตอน ....อนุโมทนาในบุญกุศลทั้งหมดทั้งมวลค่ะ

 

เป็นสมาชิกใหม่ที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ค่ะ ติดตามอ่านอยู่ค่ะ ขออนุโมทนาบุญกับคุณ nahpee ด้วยนะคะ ที่ร่วมบริจาคที่ดินให้วัดป่าหนองผักแว่น สาธุค่ะ

 

เมื่อวาน 7 ธ.ค.54 เวลาประมาณทุ่มกว่า ๆ ได้โอนเงินมาร่วมทำบุญกับวัดป่าหนองผักแว่น (ตามแต่พระคุณเจ้าจะเห็นสมควร)เข้าบัญชีพระจิรวัฒน์ 1,000 บาท จาก atm kbank โมทนาบุญ

 

อนุโมทนาบุญ กับ คุณ naphee ที่ได้ไปกราบหลวงปู่ กับพระอาจารย์ อย่างจริงใจ
ดิฉันรุ้สึกเป็นสุข และปรีติกับทุกท่านที่ได้ไปยังวัดป่า มากเลยค่ะบางครั้งพูดตรงๆเลย
แอบอิจฉามากเลยค่ะ แต่ไม่เป็นไร หากดิฉันมีโอกาส วาสนาคงได้ไปกราบหลวงปู่
ช่วงนี้ดิฉันก็ยุ่งๆ เลยไม่ได้เข้ามาติดตามกระทุ้เท่าไร พอเข้ามา เออเนอะ มีเรื่องราว
มากมายมาเขียนให้อ่าน พระอาจารย์โทรมาเมื่อวาน ดิฉันก็ยังยุ่งๆ อยุ่เลยค่ะ เพื่อนพนักงานด้วยกัน รับสาย ยังไงก็ต้องขอโทษพระอาจารย์มาด้วยหากรับช้าหรืออะไร
ก็ตามแต่ ดิฉันจะลองถามสามีดูก่อนนะค่ะว่าเขาจะว่างพาดิฉันไปหรือไม่ เพราะเขา
งานเยอะค่ะ และอีกอย่างลุกก็ยังเล็กเกิน ตอนนี้ก็ไม่สบาย ดิฉันก็อดหลับอดนอนมาหลายวันแล้ว ไม่อยากเอ่ยเรื่องครอบครัวให้ฟังเลย พระอาจารย์บอกบุญมาดิฉันน้อมรับและหากเป็นไปได้ ดิฉันจะไปให้ได้ หากปีหน้าไม่ได้ไป ปีต่อไปก็ต้องได้ไปค่ะ
หากดิฉันไม่ตายไปก่อน ยังไงซะ จิตของดิฉันก็ได้เดินทางไปก่อนกายแล้วและค่ะ
เห็นภาพที่คุณ naphee นำรุปมาลงแล้วก็ยินดีมากๆเลยค่ะ แต่สังเกตว่า จะมีแต่
คนรุ่นคุณยาย คุณตา ที่มานั่งนั่งพิธี หารุ่นเด็กๆกันไม่เจอเลย ถ้าหากมีรุ่นเด็กๆ วัยรุ่น
ด้วยก็คงจะเป็นการดีมากเลยนะค่ะ แต่ก็อย่างว่าแหล่ะค่ะ การทำบุญ ทำทาน
ใช่จะเกิดจากการบังคับ หากบังคับเขาทำก็เท่ากับทำบาป มันอยู่ที่ตัวของบุคคล ต่างหากที่จะคิดและ จะทำ หากแม้นมีผู้ที่อยากปฏิบัติกัน ดิฉันว่าคงดีไม่น้อย
แต่ดิฉันก็ยังปฏิบัติไม่ถึงไหนเลย ช่างนี้ไม่ค่อยมีกำลังวังชาเลย เนื่องจากลุกไม่ค่อยสบาย เลยทำให้ดิฉันพักผ่อนไม่เพียงพอเลยเกิดการเหนื่อยล้า ง่วงนอน เลยได้แต่กราบหมอน สวดมนต์นิดหน่อยไม่ได้ทำเต็มรูปแบบเหมือนแต่ก่อน แต่ไม่เป็นไร
สักวันคงทำได้ และดีขึ้นเรื่อยๆ จริงมั๊ยค่ะ
ขออนุโมทนาบุญกับคุณ naphee อีกครั้งค่ะ

 

อนุโมทนาบุญกับคุณ tim ด้วยครับ