กรรมอะไรที่ทำให้เราต้องโดดเดี่ยว อยู่คนเดียว โปรดชี้แนะ

ผมมีกรรมไรมาหรอครับ ผมอายุ26 ปี ผมไม่มีเพื่อนที่สนิทเลยสักคนสมัยประถมบ้านก็ไม่รวยพ่อแม่ส่งไปอยู่โรงเรียนหรูเพื่อนมีของเล่นแต่เราไม่มีได้แต่มองเขาเล่นจะไปเล่นกะเขาก็ไม่มี ใครจะมาเล่นกับเราแม่ก็มาปรามว่าระวังนู่นระวังนี่มั่งกลัวจึงทำให้เราไม่มีเพื่อนในวัยเด็ก พอโตหน่อยมัธยมก็พอมีเพื่อนมั่งแต่หลายๆอย่างทำให้เราไม่ได้ไปกับกลุ่ม บ้านไกลรีบกลับบ้าน เพื่อนนัดเที่ยวทุกศุกร์ อีกอย่างเราไม่ค่อยมีตังแค่ค่ารถไปเรียนแทบจุกแล้ว จึงทำให้ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวเท่าไร มีเพื่อนซี้อยู่คนแต่มันก็ต้องห่างต่างคนต่างแยกที่เรียน มันก็ไปมีซี้ใหม่ลืมเราแล้ว ลิมบอกไปบ้านผมย้ายที่อยู่มา4-5รอบละ แม่ไปทะเลาะกะข้างบ้านทุกที่หลายเรื่อง สมัยอยู่แฟลตก็เรื่องกระถางต้นไม้มั่ง สมัยมาอยู่บ้านเดี่ยวก็เรื่องหมามั่ง จึงทำให้ไม่มีเพื่อนบ้านสักที่ ผมชินละเรื่องอยู่คนเดียว พอมหาลัยผมเลือกเรียนรามเพราะคิดว่ามันอิสระก็ชอบไม่ต้องไปเข้าคลาสเหมือน ม.อื่น ทุกวันนี้วัยทำงานผมเลือกทำงานอิสระถึงไม่รวยแต่ชอบที่เป็นเจ้านายตัวเอง ไม่ชอบยุ่งกะใครไม่ได้หยิ่งแต่มีโลกส่วนตัวชินแล้ว ทุกวันนี้ไม่มีเพื่อนมีแต่แฟนคบกันมา7-8ปีตั้งแต่ใส่ขาสั้นนักเรียน แต่แฟนก็ปกติสังสรรค์มีเพื่อนฝูง กินเหล้า ผมไม่กินวันไหนแฟนเที่ยวผมแค่ไปรับไปส่งผมปติเสดตลอด
ผมก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไปชอบปืน แว้นมอไซค์ แต่งรถใหญ่ เล่นเกมส์ เตะบอลแต่แปลกไม่มีเพื่อนสักกลุ่มทุกวันนี้เลยนั่งทำนู่นทำนี่คนเดียว ใครชวนไปไหนผมมักปติเสด เที่ยว ญ ก็เคยมั่ง แต่ผมไม่เคยมีแฟนคนอื่นเลยนอกจากเธอคนนี้และคงตลอดไปรักเทอมากเทอก็รักผมมากแต่ไม่มีเพื่อน อิๆ เป็นเพราะผมปิดกั้นตัวเองไปรึเปล่า ผมไม่กินเหล้า สุบบุหรี่ แม่สอนมาดี<สงสัยทำให้เข้ากะคนอื่นยาก ทุกวันนี้รู้สึกโดเดี่ยวแต่ชอบแต่ก็สงสัยไม่หายว่าทำไมเราไม่เหมือนคนอื่น มีอุปสรรค์มาขวางกั้นเราตลอด

 

การที่คนสองคนหรือหลายคนจะเป็นเพื่อนที่สนิทกันนั้น จะต้องเปิดใจยอมรับอีก
ฝ่ายด้วยกันทั้งหมดทุกคน มันไม่ใช่เรื่องง่าย บางทีเขาเปิดใจแต่เราปิด บางที
เราเปิดใจแต่เขาปิดกั้น และการที่คนอื่นจะเปิดใจกับเราก็ต้องมีอะไรเหมือนๆ กัน
เพราะคนเราชอบแบ่งกลุ่ม ถ้าเห็นคนเหมือนเราก็จัดว่าพวกเรา ถ้าเห็นคนไม่
เหมือนเราก็จัดว่าไม่ใช่พวกเรา ดังนั้นไม่ต้องเป็นห่วงไปแค่เปิดใจให้กว้าง อย่า
ปิดกั้นตัวเอง บางคนอาจจะคบกับเราได้ไม่นานเพราะเขาอาจมี ศีล ศรัทธา
ปัญญา จาคะ ต่างกับเรา หรือแม้เราจะมีเพื่อนที่อยู่ด้วยกันตลอดชีวิตแต่สุดท้าย
ก็ต้องจากกันอยู่ดี ที่สำคัญเวลาอยู่กับคนอื่นเราได้เรียนรู้และเติมเต็มในสิ่งที่ขาด
เมื่อเติมเต็มได้แล้วมันก็เหมือนกับอยู่คนเดียวได้ตลอดเวลา เป็นตัวของตัวเอง
ได้ตลอดเวลา เดินอยู่กับเพื่อนก็เหมือนเดินอยู่คนเดียว คุยอยู่กับเพื่อนก็เหมือน
กับอยู่คนเดียว เป็นอิสระจากสิ่งแวดล้อมโดยสิ้นเชิง

 

ของผมนะคล้ายๆคุณ ผมไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ชอบเที่ยวกลางคืนเพื่อนก็แทบไม่มีเลยครับ ที่มีก็นับได้ 3คน 3คนนี้ก็เป็นเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยเรียกได้ว่าจบมา12ปีแล้ว เพื่อน3คนนี้เจอกันนับรวมไม่เกิน5ครั้ง แฟนผมเองก็ไม่มี ส่วนคนที่เจอกันก็มี พ่อ แม่ น้องชาย น้องสาว หลาน1คน(บ้านเดียวกัน) นอกนั้นก็พี่ที่ทำงานอีก1คนเจอกันอาทิตย์ละ2วัน ที่สนิทๆก็มีเท่านี้ละครับ เรียกได้ว่าคนที่ผมสนิทก็นับแล้วไม่เกิน10คน แต่ผมก็ไม่คิดอะไรนะ ผมว่าถ้าโลกนี้เหลือผมคนเดียวผมก็อยู่ได้นะ มันชินมาก ปกติผมก็ชอบอยู่คนเดียวอยู่แล้ว ยิ่งผมไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ชอบเที่ยวกลางคืนด้วยแล้วสังคมผมเลยแคบมากๆfficeffice" /><O></O>
แต่ผมว่าการอยู่คนเดียวก็ดีอย่างนะครับ ไม่วุ่นวายดี ได้คิดได้ทบทวนอะไรที่ดีดีที่เคยทำมาและอะไรที่ไม่ดีที่ต้องแก้ไขเกี่ยวกับตัวเราเองอีกอย่างที่ทำงานผมก็อยู่ที่บ้านของตัวเอง ก็เลยเป็นว่าการที่จะได้สังคมกับคนอื่นเค้ายิ่งไม่มีขึ้นไปอีก แต่ถ้าถามว่าผมเหงาไหม ผมไม่เหงานะเฉยๆ คงเป็นเพราะผมชอบอยู่คนเดียวด้วยมั่งครับเลยไม่รู้สึกเหงาอะไรเลย ส่วนชีวิตปกติของทุกๆวัน ที่ผมทำก็มี ทำงานที่บ้าน(ทำไม่ทุกวัน) ,เล่นเกมส์โดยเฉพาะเกมส์เกี่ยวกับการรบจะชอบมาก(เกือบทุกวัน),นั่งสมาธทุกวัน(เป็นนักรบมาหลายชาติเลยชอบเกมส์เกี่ยวกับการรบ ผมว่านิสัยมันติดตัวมา) แต่ตอนนั่งสมาธิเคยมีคนมาหา(เค้าบอกว่าเป็นเพื่อนสนิทผม มากัน3คนเค้าอยู่ชั้นจาตุม)เค้าบอกผมว่า ผมลงมาใช้กรรมชั่วมากกว่ารับผลกรรมดี และลงมาแบบทันด่วน เค้าบอกว่าเพื่อนผมข้างบนมีเยอะมาก ที่มาหาเพราะต้องการให้ผมนั่งสมาธิเยอะๆ เพราะกำลังของทานและศีลมันสู้กำลังของกรรมฐานไม่ได้พอบอกเสร็จก็กลับวิมานเลย555+<O></O>
ถ้าคุณคิดว่าคุณเหงา หรือไม่มีเพื่อนเลย ก็อยากจะให้คุณคิดว่า ความสุขของคนเราไม่ได้อยู่ที่การมีเพื่อนมากหรือมีเพื่อนน้อยหรอกครับ ผมเองในฐานะคนๆหนึ่งที่คล้ายๆคุณ อยากจะชวนคุณให้นั่งสมาธิดูนะครับ นั่งทุกวันนะครับ นั่งท่าไหนก็ได้ตามสบาย หรือจะนอนทำก็ได้ แต่ให้ใจคุณบริกรรมอะไรอย่างใดอย่างหนึ่งไว้นะตามที่คุณถนัด หรือเคยทำนั้นละ(ผมเชื่อว่าคุณ26แล้วและมาทางนี้ต้องเคยทำแน่) เวลานั่งเท่าไหร่อย่ากำหนดนะถ้าได้ยาวก็ยาวเลย แต่ขอให้คุณทำทุกวันนะครับ ก่อนนอน1ครั้ง ตื่นนอน1ครั้ง(ตอนตื่นนอนนี้ผมว่าสมาธิทรงตัวง่ายดีนะ) ขอให้คุณทำทุกวันนะครับ หรือทำให้มากกว่าที่ผมชวนคุณได้ยิ่งดีเลย ถ้าคุณทำมากๆผมว่า คำถามที่ว่าทำไมผมถึงไม่ค่อยมีเพื่อนเลยเพราะกรรมอะไร ก็อาจจะไม่มีในใจคุณเลยนะ ทำมากๆนะครับแล้วคุณจะรู้ว่า ไม่มีสุขใดเท่ากับสุขที่เกิดจากความสงบอีกแล้ว ผมชวนคุณนั่งนะครับ นั่งทุกวันๆๆๆ แต่ถ้าคุณนั่งอยู่แล้วก็ยินดีด้วยนะครับ<O></O>
และพยายามทำใจให้เย็นไว้ เมตตามากๆ ให้อภัยทุกเรื่อง(ผมเองก็พยายยามอยู่) จะทำให้สมาธิทรงตัวง่ายดีนะผมว่า เมื่อก่อนผมอารมณ์ร้อนมากๆๆๆ ตอนนี้เย็นลงเยอะแล้ว บวกกับพยายามทำให้มากกว่านี้ขึ้นไปอีก<O></O>
สุดท้ายนี้ในฐานะที่เราคล้ายกัน ก็สรุปว่า อยากให้คุณ และผู้ที่ผ่านมาอ่านนั่งสมาธิกันเยอะๆนะครับ ชีวิตนี้มันสั้นนัก พยายามตักตวงให้มาก ให้เร่งทำกันนะ เวลาและความตายไม่เคยรอใคร ได้มากน้อยนี่อีกเรื่องนึงนะ แต่ขอให้ทุกๆคนทำให้ได้ทุกวันนะท่านทั้งหลาย! เพื่อเป็นเสบียงในชาติต่อๆไปหากชาตินี้ยังไม่พ้นทุกข์กัน<O></O>

 

ขอบคุณครับสำหรับความคิดเห็นของคุณเตหิณรัตน์นาคราช..ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งครับ..เมื่อก่อนก็มีเพื่อนอยู่มาก..แต่พออายุมากขึ้นเพื่อน..แท้...แทบจะนับคนได้..อิอิ..ใครมีเพือนแท้เกินหนึ่งคนผมว่าคุณโชคดีมากแล้วครับ..อยู่กับตัวเอง..เรียนรู้ให้เข้าใจตัวเราเอง..ผมคิดว่ารู้อะไรก็ไม่สู้...รู้จักตัวเราเองครับ...ขออนุโมทนาด้วยครับ

 

คุณเตหิณรัตน์อายุเท่าไรหรอครับ ผมชอบแนวคิดคุณมากเลยหรือว่าเรามีอะไรคล้ายๆกันอิๆ สอนเรื่องกรรมฐานทีสิคืออะไร ผมเคยนั่งแต่สมาธิ แต่ก็นั่งแบบเด็กๆสวดมนต์แล้วนั่ง1-2นาที เลยไม่รู้กรรมฐานคืออะไร(ผมไม่ได้แกล้งไม่รู้นะ ก็ไม่รู้จริงๆแถมเพิ่งเข้าเวบนี้มาอ่านนู่นอ่านนี่ด้วย นี่ก็กระทู้แรกของผมที่อยากจะถาม) ผมอ่านหนังสือธรรมะเจอบ่อยแต่ก็ไม่ค่อยจำแต่ชอบไปอ่านเรื่องเกี่ยวกับกรรมสนองมากกว่า อยากรู้ว่าทำอย่างงี้จะโดนอะไร กรรมฐานเลยต้องผ่านไป คุณมีหลายเรื่องเหมือนผมมาก ผมเลยอยากมีเพื่อนมาหาเหมือนคุณมั่งที่ว่ามีกรรมชั่วมากกว่ากรรมดี เผื่อเพื่อนจากชั้นจาตุมจะมาบอกเรื่องราวในอดีตที่ผมอยากรู้55 ผมเป็นคนใจเย็น มีเมตตาช่วยคนได้เมื่อมีโอกาสและไม่เกินความสามารถเรา ผมเป็นคนรักสัตว์ชอบแบ่งข้าวให้หมาแมว ใส่บาตรบ้างถ้าวันไหนตื่นทัน ปกติตื่นสายนอนดึกงานมันอิสระจัด ชอบใช้ชีวิตกลางคืนดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกม(dotaกะผมสักตาไหม55) เพราะกลางคืนมันดูสงบดี แบบว่าผมชอบความสงบหลับสักตี1ตี2หรืออาจฟังthe shockจนจบ ตื่นมาอีกทีก็สาย อ้าวคนในหมู่บ้านไปทำงานหมดแล้ว ชีวิตนี้เลยรู้สึกสงบจัง

 

กรรมจากการไม่เคย รัก ใครจริง ไม่เคยห่วง ใครจริง

 

แด่เพื่อน

ผมอายุ32ครับ ,ส่วนเรื่องทำสมาธิบริกรรมอะไรก็ได้ครับ เช่นพุทโธ,นะมะพะธะ,สัมปจิตฉามิ หรือดูลมหายใจเข้าออกอย่างเดียวอะไรก็ได้ครับในกรรมฐาน40กองที่คุณชอบส่วนของผมถ้าอยู่เงียบๆไม่มีอะไรรบกวนมากผมจะดูลมหายใจเข้าออกอย่างเดียวแต่ถ้ามีเสียงอะไรรบกวนมากๆผมจะพุทโธบวกกับลมหายใจเข้าออกไปด้วย ถ้าถามว่านั่งอย่างไรเอาแบบนี้นะครับ นั่งให้ได้ทุกๆวันครับเหนื่อยกายงานเยอะ ท้อแท้เสียใจเรื่องอะไรมาแต่เราจะไม่ลืมเรื่องการนั่ง อย่างของผมก่อนนอนเเละตื่นนอนวันละ2ครั้งนั่งได้สั้นยาวไม่ระบุผมว่ายังน้อยนะครับ จริงๆแล้วสิ่งเหล่านี้ต้องทรงกำลังใจทุกอริยาบทเลยครับจะนั่งเดินยืนนอนเราต้องทรงกำลังใจได้ตลอดทั้งวันอันนี้ถึงจะเยี่ยมครับแต่ผมตอนนี้ได้ทุกวันวันละ2ช่วงเวลาครับ ก่อนนอนเเละตื่นนอนส่วนในอนาคตคนเราต้องเดินต่อครับผมต้องให้ได้มากกว่านี้ส่วนจะมากกว่าเท่าไหร่ไม่ได้กำหนดครับและผมคิดว่าถึงแม้ว่าคนเราจะเคยเป็นอะไรเช่นเป็นพระโพธิสัตว์บารมีแก่กล้า ในชาติก่อนๆเคยทรงอภิญญามาเป็นแสนๆชาติแล้วมีฤทธิ์มีเดชมากเหลือเกินสำเร็จถึงอภิญญา5สมาบัติ8แล้วก็ตาม แต่หากว่าชาตินี้ได้แต่คิดและไม่ลงมือทำเสียที คิดไปว่าอยากได้ณานแบบนั้นแบบนี้อยากมีฤทธิ์ต่างๆหรืออะไรก็แล้วแต่ หากว่าเราไม่เริ่มเสียตั้งแต่วันนี้ทำตั้งวันนี้แล้ว ต่อให้เราเป็นพระโพธิสัตว์บารมีมากก็ตามเคยเหาะได้มาเป็นแสนชาติก็ตาม ถ้าชาตินี้ไม่เริ่มก็ไม่สำเร็จครับสิ่งที่วาดฝันวันนึงมันก็จะตายลงพร้อมกับสังขารที่ไม่แน่นอนอันนี้สุดท้ายตายไปก็ไม่ได้อะไรซักอย่างเสียทีที่ได้เกิดเป็นมนุษย์กับเค้าเสียชาตินึง ซึ่งยากแสนยากเหลือเกินกว่าจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์แล้วยากยิ่งกว่าอีกหากได้เกิดมาเป็นมนุษย์แล้วเจอพระพุทธศาสนาและก็ยากยิ่งกว่าอีกว่าเป็นมนุษย์แล้ว เจอพระพุทธศาสนาเเล้วได้มานั่งปฎิบัติแล้วก็ยากที่สุดก็คือ เกิดเป็นมนุษย์--->เจอพระพุทธศาสนา --->ได้ปฎิบัติ --->สำเร็จมรรคผล อะไรซักอย่างหนึ่ง ไม่ใช่ของง่ายเลยนะผมว่าถ้าได้สติแล้วเร่งทำกันเสียแต่วันนี้เลยครับท่าน! ความตายมันไม่เคยรีรอใครใครจะทราบใครจะรู้ว่าท่านจะตายด้วยเหตุอะไรตอนไหน ใช่ไหม? ชีวิตนี้ก็แสนสั้นนักไม่ถึง100ปีเลยอย่างเก่ง อย่าประมาทนะท่านต้องทำอะไรซักอย่างกันแล้วนะครับ
<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shape style="WIDTH: 28.5pt; HEIGHT: 21pt; VISIBILITY: visible; mso-wrap-style: square" id=Picture_x0020_1 alt="0" o:spid="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75"><v:imagedata src="file:///C:\Users\vear\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.gif" o:title="0"></v:imagedata></v:shape>เมื่อก่อนผมเองไม่ชอบนั่งสมาธิหรอกครับไม่เห็นคุณค่าเลยก็ว่าได้แต่พอทำบุญมากๆเข้าและก็รักษาศีลไปด้วย ใจมันก็เตือนตัวเองว่า "นี่เราทำบุญเยอะมากแล้วนะอีกทั้งยังเค้าก็มาบอกแล้ว(เมื่อประมาณ4ปีก่อนผมนั่งอยู่ในห้องจิตสงบมากมันสงบเองนะ ผมว่ามาจากของเดิมนะ นั่งอยู่ไม่หลับรู้สึกตัวตลอดแล้วมีผู้หญิงคนนึงในตอนนั้นจิตบอกว่าเค้าลอยอยู่ห่างจากบนหัวผมประมาณ3เมตรบนหลังคาบ้านผมอยู่ชั้น2นะเค้าเรียกผมว่า "คุณๆ"(คุยกันในใจ แต่เสียงดังมากเหมือนคุยกันออกเสียง) ผมถามว่า "มีอะไร"เค้าบอกว่าคุณทราบไหมในบรรดาพระโพธิ์สัตว์ที่ลงมาด้วยกันทั้งหมดคุณคือ1ใน3คนเเรกที่บารมีในเรื่องของทานบารมีแข็งมากที่สุด)ผมก็ย้อนมองดูตัวเองว่าทานบารมีสะสมไว้เยอะเเล้วนะในชาตินี้เช่น สังฆทาน, วิหารทาน,ผ้าป่า,กฐินทำไว้ก็มาก ในอดีตชาติก็มากมายแต่การนั่งกรรมฐานนี่สิไม่ได้สร้างเลยอายุก็30แล้วแต่เรากลับมาลงทุนในสิ่งที่ลงทุนมากแต่ได้ผลน้อย(พระพุทธเจ้าท่านบอกไว้ว่าเรื่องของทานนี้ลงทุนมากแต่ผลได้น้อย)เราจึงควรที่จะนั่งสมาธิได้แล้วนะไม่งั้นตายไปก็ได้แค่นี้ใจก็คิดว่าถึงต่อให้เรามีทรัพย์มากมายสร้างโบสถ์ซัก100หลังแต่ผลบุญของการนั่งกรรมฐานแล้วจิตสงบเป็นณานแค่เพียง ช้างกระดิกหูหรือกระพริบตานั้นมากมายกว่าเรามาสร้างโบสถ์ซัก100หลังเสียอีก(พระพุทธเจ้าท่านบอกไว้อีกเช่นกัน)ก็เลยคิดว่า เช่น คน2ซื้อล๊อตเตอร์รี่ราคาเท่ากันใบละ100บาท คนละ1ใบคนนึงถูกเลขท้าย2ตัวได้เงินมา2,000บาท(เปรียบเสมือนกับคนที่สร้างโบสถ์ซัก100หลัง)แต่อีกคนนึงซื้อเหมือนกันแต่ถูกแจ๊คพอตรัฐบาล30ล้าน+ใบที่ถูกอีก6ล้านรวมแล้ว36ล้าน(เปรียบเสมือนกับคนที่หันมานั่งสมาธิอย่างจริงจังแล้วได้ณาน1,2,3,---8, ทรงอภิญญา)ผมคิดแบบนี้แล้วบวกกับที่เค้ามาเตือนๆบ่อย ให้ผมนั่งสมาธิมากๆด้วยก็เลยตอนนี้หันมานั่งทุกวันแล้วครับ แต่ถ้าถามผมว่าตอนนี้ได้อะไรบ้าง ยังครับแต่สิ่งที่ได้คือ สัจจะอันยั่งยืนว่าผมจะนั่งทุกวันวันละ2รอบเป็นอย่างน้อยคือก่อนนอน และตื่นนอน ส่วนได้มากน้อย ได้อะไรไม่สนใจ แต่ขอให้มันได้นั่งและนั่งแบบนี้ให้ได้ทุกวันถ้ามันจะได้อะไรมากกว่านี้ก็แล้วแต่วาสนาบารมีที่สะสมมาในอดีตบวกกับของปัจจุบันรวมตัวกัน
นั่งกันเถอะครับท่าน ทุกท่านที่ผ่านมาอ่าน ผมมาเชิญชวนให้ท่านนั่งกรรมฐานกัน เพราะผมคิดว่าผมชวนท่านในสิ่งที่ผมทำได้แล้วนะ คือการนั่งทุกวัน กัลยานิมิตรมาชวนท่านๆทั้งหลายแล้ว อย่ารีรออย่าให้เสียเปล่า! ตายไปเจอกันอีกถ้าได้คุยกันอีก หากท่านๆทั้งหลายไม่นั่งแล้วจะมาบอกว่า "ถ้าผมนั่งตามคุณก็ดี" ไม่แน่นะท่าน ผมมาชวนท่านนั่งกันก็จริง แต่ท่านทั้งหลายอาจจะได้อะไรดีดีมากกว่าผมเยอะแยะเลยก็ได้ ใครจะรู้ละ! คนเราสั่งสมบารมีมามากน้อยไม่เท่ากัน
แม้นกตัวหนึ่งที่บินผ่านหน้าท่านไปเค้าก็อาจจะเป็นพระโพธิสัตว์ที่บารมีมากจนเกือบจะได้สำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าในอีกไม่ช้านานนี้แล้วก็ได้ เพียงแต่เค้าลงมาใช้กรรมบางอย่างเท่านั้นเอง ท่านว่าไหม
ใจเย็นๆ มีเมตตา รู้จักให้อภัย พยายามนะท่านทำไว้สร้างบารมีไม่ใช่ของง่ายกว่าจะเลื้อยมาแต่ละขั้นผ่านมาแต่ละอย่างเลือดตาแทบกระเด็น อดทนนะอย่าท้อครับ นั่งให้ได้ทุกวัน แต่ถ้าปฎิบัติให้ได้ทุกลมหายใจยิ่งดีกว่า!(f)

 

ลึกซึ้ง
ปล.ผมจะพยายามทำดูครับ ขอบคุณมากๆนะครับ