ระดับสมาธิที่เพิ่มขึ้นของผมครับ

นับตั้งแต่เริ่มแรก ที่นั่งสมาธิแล้วไม่ค่อยจะมีสมาธิเท่าไหร่เลย
พอมาเรื่อย ก็เริ่มรู้สึกว่ามีแสงสีขาวพุ่งเข้ามาที่ระหว่างหน้าผาก
ประมาณ 2-3 ที เวลาผ่านไป ก็เริ่มรู้สึกถึงพลังงานที่มันไหลจากบนลงล่าง
พอตอนนี้ถึงปัจจุบัน รู้สึกได้ว่าตัวเองพัฒนาขึ้นแล้ว

เพราะเริ่มรู้สึกว่า รอบๆตัวผม (ในแนวตั้ง) มีแสงเป็นวงเหมือนแหวน
รอบตัว แสงมีสีขาว แล้วมันก็วิ่งขึ้น-ลง ตามใจชอบมันประมาณ 1 นาที
หลังจากนั้นผมก็หมดแรงจะนั่งสมาธิต่อเลยครับ

ผลเลยอยากทราบว่า อาการดังกล่าวเรียกว่าอะไรครับ
และผมนั่งสมาธิได้ถึงระดับใดแล้ว

ขอบคุณครับ

 

ผมก็เป็น แต่ตอนที่ผมเป็นคือ นั่งเฉยๆ จิตสงบ สมาธิตยังไม่ทํานะตอนนั้น

เห็นแสงสว่าง มาก มากกว่าดวงอาทิตย์อีก คือขาวมาก สว่างมากหาไรเทียบไม่ได้ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าคืออะไรอยู่ดี

 

อ้าว ที่ผมเห็นแสงสว่างเต็มหน้านั้นยังไม่มีสมาธิเหรอครับ หลงดีใจตั้งนานนึกว่าตัวเองเริ่มมีสมาธิแล้ว

 

ก็ตั้งสติให้เหมือนเดิมแล้วภาวนาไปเลื่อย อย่าตื่นเต้นกับแสง

 

แล้วสรุปว่า อาการของผม มันคืออะไรครับ
ทำไมพอเกิดขึ้นแล้ว ผมถึงหมดแรงไปดื้อๆอย่างนั้นครับ
หมดแรงแบบว่าลืมตาแล้วหงายหลังนอนเลย

 

อย่าไปหลงกับนิมิตครับ ตั้งใจนั่งภาวนาไปเรื่อยๆ แล้วทุกอย่างจะพัฒนาขึ้นตามลำดับ

 

พ่อแม่ครูอาจารย์ เคยสอนว่าให้กำหนดเห็นหนอแล้ว นั่งภาวนาไปเรื่อยๆ แลัวมันจะผ่านไปอย่าไปหลงนิมิต มันเป็นสภาวะหนึ่งเกิดขึ้น..ตั้งอยู่..ดับไป

 

เป็นหนึ่งในอาการของอุปจารสมาธิ

จิตสงบระดับหนึ่ง ถือว่าดี แต่ติดใจสงสัย กับนิมิตมากไป

ให้เป็นแค่ผู้ดู เจริญสติมาก ๆ

 

ยังไม่ไปไหนค่ะ

วาง เเสงที่ว่านั้นได้ เมื่อไร ไม่ต้องคิดถึงมันได้เมื่อไร นั่นเเหละถึงจะเเสดงว่าเลื้อนขั้นเเล้ว

 

หากเป็นนิมิต จำเป็นที่จะต้องควบคุมได้ ถึงนับว่าสมาธิมีกำลัง

 

ตอนนี้มีความคืบหน้าเพิ่มขึ้นครับ

เรื่องพลังงานที่ว่ามันไหลจากบนลงล่าง
ตอนนี้ผมเริ่มเบรกมันได้นิดหน่อยแล้วครับ
แต่เดิมลงจากหัวไปยันเท้า ตอนนี้หลายๆทีก็ลองคุมให้
มันหยุดแค่พุงบ้าง ไหล่บ้าง มันก็เบรกตาม ยกเว้นบางที
ที่ยังมีหลุดไม่เบรกตามเราสั่ง

และหลังจากนั้น ผมไม่ได้รู้สึกถึงแสงวงแหวนเหมือนเก่าครับ
แต่ผมเหมือนเข้าไปอีกห้องนึง ห้องสีเทาเข้ม
เสร็จแล้วผมก็เห็นเหตุการณ์ต่างๆ โผล่ขึ้นมาแบบเป็นรูปนูนต่ำ
(แบบเดียวกับรูปในเหรียญบาทอ่ะครับ สีเทาอย่างนั้นเลย)
มันมีเหตุการณ์ต่างๆผุดขึ้นมามากมาย แล้วเหมือนผมเร่งความเร็ว
แบบไวมาก ทะลุผ่านเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นมาไปเรื่อยๆ
จนแป๊ปนึง สมาธิผมจึงหลุด หมดแรง และคอตกไปเลย
จะนั่งต่อก็รู้สึกเหมือนเป็นไข้และครับ ถึงกับต้องออกจากสมาธิแล้วก็ฟุบนอนลงไปเลย

แต่นั่งครั้งนี้มีความรู้สึกแปลกอยู่หลายอย่างนะครับ พอจะจัดเป็นข้อๆได้ดังนี้ครับ

1.ผมเริ่มนั่งตอน 10 โมง ในสมาธิผมรู้สึกว่ามันแป๊ปเดียวมาก ไม่น่าเกิน 5 นาทีหรอก
แต่ไฉนพอออกจากสมาธิมา อ้าว 10.20 น.แล้ว ยัง งงๆ อยูว่า ทำไมเวลามันเร็วจัง

2.ในเหตุการณ์ที่เห็นนั้น มี 4 สิ่งที่ปรากฎขึ้นมาบ่อยมาก ตามลำดับจากมากไปน้อย
2.1 การชนช้างในสงครามสมัยก่อน
2.2 พระพุทธรูป ไม่รู้เหมือนกันว่าปางอะไรเห็นแค่อกเฉยๆไม่ได้เห็นทั้งตัว
2.3 การต่อสู้ตัวต่อตัวโดยใช้ดาบ
2.4 เรื่องอื่นๆที่เคยผ่านมาในชีวิตนี้

ผมอยากทราบครับว่า ผมไปเจออะไรมาครับ
และทำไมผมถึงชอบเห็นแต่ภาพสงครามสมัยก่อนอยู่เรื่อย
คราวก่อนนานมาแล้วก็เห็นแต่การรบของทหาร 3 คน
กับอีกฝ่ายหนึ่งประมาณ 10 คน ด้วยดาบและธนู

 

เปล่าครับเข้าใจผิด สามสี่เดือนก่อน

ผมกลับไทย (ตอนนั้น ไม่สนใจธรรมะ แม้แต่นิดเลย) พอกลับไทยคราวนั้นเริ่มสนใจหละ ซื้อหนังซื้อมาเอง แต่ พออ่านหนังสือ กว่าจะมาเป็นพระพุทธเจ้า อ่านจบ จิตสงบ (สงัดก็ว่าได้) อ่านจบ ตีหนึ่ง ตี สอง เลยนะครับ ตอนนั้นยังไม่ได้ทําสมาธิ แต่ มันวูบ เห็นแสงสว่าง ที่มันไม่แสบตาเลยนะ แสง สีขาว (ขาวมาก) แต่ไม่แสบตาสักนิด หนึ่งไม่เลย ไม่แสบตาสักนิดหนึ่งเลย แล้วตอนนั้น ก็ อยากรู้คืออะไร ตอนนั้นก็ไม่เห็น (สมาธิเคลื่อน)
พระพุทธเจ้าก็เคยเป็น ตอนเป็นพระโพธิสัตว์ 071

 

เค้าเรียกว่าอาการกริยาจิต อย่างหนึ่งครับ

 

มีเทพคุ้มครอง บุญเก่าเยอะนะคะ! คือคุณเป็นเทพพรหมบารมีใหญ่มาเกิดอ่ะค่ะ! คาดว่าจะเป็นสหชาติคนหนึ่งที่ลงมาเกิดเพื่อปกป้องพระพุทธศาสนา ปฎิบัติไปนะคะ เดี๋ยวท่านก็จะช่วยให้คุณบรรลุธรรมค่ะ

_____________________
​

 

ผมเนี่ยน่ะหรือครับ พรหม ลงมาเกิด....
ทำไมชีวิตมีปัญหามากมายตั้งแต่เด็กยันโต ป่วยมันทุกวัน T^T

ว่าแต่ สหชาติคืออะไรหรือครับ

ขอบคุณครับ

 

สหชาติไทยก็คือ ผู้ที่มีบารมีระดับเข้าขั้นมาเกิดเพื่อปกป้องสถาบันพระมหากษัตริย์ และพระพุทธศาสนา มักจะพูดกันว่า 500 คนอย่างนั้น

ถ้าลาพุทธภูมิก็จะบรรลุพระนิพพานในชาตินี้นะจ๊ะ!

_____________________
​

 

งั้นก็คงจะเป็นตามนั้นมั้งครับ
เพราะตั้งแต่เด็กมา ผมเคารพในหลวงกับพุทธศาสนาแบบเต็มเหนี่ยว
ตอนมัธยม เคยเจอพระบางรูป ทำตัวดูแล้วไม่สำรวม
นอกจากจะไม่ชอบใจแล้ว
ในใจผมชอบคิดว่า "ทำตัวแบบนี้ กูไม่ไหว้มึงหรอก"

ว่าแต่ลาพุทธภูมินี่คืออะไรหรือครับ

แล้วก็ทำไมครั้งล่าสุดที่ผมทำสมาธิไป
เจอเหตุการณ์ตามที่ผมเล่าไป
แล้วพอจิตหลุดออกมา ผมถึงล้มตัวนอนแบบหมดแรงไปเลยอ่ะครับ
รู้สึกเหมือนไข้ขึ้นเลย ทั้งที่ก่อนนั่งก็ไม่มีอะไรผิดปกติ

ขอบคุณครับ

 

ลักษณะนี้เป็นพุทธภูมินะจ๊ะ! คือเคยปราถนาขอเป็นพระพุทธเจ้า แต่ก็อยู่ที่คุณนะคะ

_____________________
​

 

น้องacesลองยิ้มให้กระจกดูนะ มองที่ฟันตังเอง พิจรณาดูให้เห็นเป็นความไม่สวยไม่งาม มันไม่เที่ยง สักวันมันก็ต้องผุ มันอัดๆกันอยู่เนื้อฟันน่ะนี่คือทุกข์ขัง คือความเป็นทุกข์ และดูที่ว่ามันมีอันสลายได้ในที่สุด นี่คืออนัตตามีอันสลายสกปรกต้องแปรงทุกวัน พิจรณาให้เห็นอนิจจะลักษณะ ไม่เที่ยง ทุกขะลักษณะ ความทนได้ยากเป็นทุกข์ อนัตตะลักขณะ ความเป็นอนัตตาคือไม่ใช่ตัวตน! พิจรณาได้นายเป็นพระโสดาบัน

 

ขออนุญาติยกคำครูบาอาจารย์มาตอบในเรื่อง การหมดแรงหลังเข้าสมาธินะครับ
เพราะเรื่องอื่นคนตอบเยอะแล้ว ตามที่คุณเล่ามาเป็นอาการที่น้อมเอานิมิตมาใส่ตัว อาศัยพลังของสิ่งอื่นมาช่วยให้เกิดสมาธิครับ นี่เป็นธรรมดาของคนที่อาศัยนิมิตภาวนา ถ้าคุณอยากภาวนาให้เจริญก้าวหน้าต่อไป ขอให้คุณวางนิมิตก่อน ภาวนาไปอย่าดึงนิมิตเข้ามาหาตัว ดูมันอยู่เฉยๆครับ ย้ำว่าถ้าอยากก้าวต่ออย่าดึงเข้ามาแต่ถ้าพอใจอยู่แค่นี้ก็ตามแต่ชอบครับ วางใจเบาๆแล้วมองมัน อาการเหนื่อยก็จะไม่เกิด แต่ส่วนมากคนที่เจอเหตุการณ์แบบนี้จะวางนิมิตค่อนข้างยากเพราะอัศจรรย์ใจในนิมิตครับ