ทำบุญอย่างไหน กับใคร ถึงจะรวยและมีความคล่องตัวในชตินี้เลยครับ ??

วิธีการทำบุญเพื่อที่ทำให้มีเงินเยอะๆคล่องตัวในชาิตินี้ในด้าน ทานบารมี ควรทำอย่างไรครับ ขอคำแนะนำด้วยครับ .. การถวายสังฆทาน แล้วอธิษฐานว่า" ขอให้ผลบุญนี้จงรวมกับผลบุญเดิมในด้านทานบารมีขอให้ผลของทานนี้ตอบสนองทันที โดยไม่ต้องรอผล " .. จะได้ไหมครับ ^^

 

ไม่ได้ครับ!!!!!
แต่ถ้าอยากทำบุญให้รวยในชาตินี้ผมมีวิธีครับ!!!!! ทันตาเห็น!!!!!

 

เหอะๆ ทำบุญหวังผลเนี่ยระวังจะได้ผลน้อยนะครับ อิอิ อย่าลืมครับว่าต้นเเบบของเงินคือกระดาษใบสี่เหลี่ยม หากอยากรวยจริงๆมีหลายวิธีครับ เเต่ต้องมีความพยายามที่จะกระทำด้วย อีกอย่างคือบารมีเก่าต้องเกื้อหนุนด้วยครับ.

 

มีทางเดียวครับที่ทำแล้วจะรวยได้ในบัดนั้นเลย...คือ ตักบาตรพระที่กำลังออกจากนิโรธสมาบัติ....ครับ.....

แต่พระที่ท่านออกจากนิโรธสมาบัตินั้นท่านจะจำกัดบุคคลที่จะไปช่วยนะ....ถ้าคุณเป็นคนที่ไม่ทำทานอยู่เป็นปกตินั้นก็ไม่ต้องไปพูดถึงโอกาศเลย...อีกอย่างที่สำคัญที่สุดท่านจะมาให้คุณหรือไม่...อันนี้ก็อีกเรื่องครับ....

เรื่องรวยผมนี้ช่วยคุณไม่ได้นะ....แต่เรื่องที่ทำอะไรแล้วคล่องตัวสำเร็จได้ง่ายนี่บอกคุณได้...ครูบาอาจารย์ท่านสอนไว้ใช้ได้ผลมามากแล้วนะครับ....จะบอกเป็นเคร็ดให้ไปพิจารณาเอาเองนะครับว่า " บุคคลใดที่ไม่มีบุญ ทำอะไรก็สำเร็จยาก บุคคลที่มีบุญ ทำอะไรก็สำเร็จง่าย บุญเป็นที่พึ่งได้จริง " นะครับ

 

เข้าไปดูอีกที่ ที่นี่นะครับ..เรื่องตักบาตรพระที่ออกจากนิโรธสมาบัติ...

http://palungjit.org/threads/ทำบุญกับพระที่เข้านิโรธสมาบัติ.302243/

 

ทุกสิ่งทุกอย่างต้องรอการแสดงผลนะครับ
เปรียบเสมือนปลูกต้นไม้เพื่อหวังผล กว่าจะได้ผลก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยไม่ต่ำกว่า 5-6 ปีนะครับ
หมั่นทำบุญบ่อยๆๆ(ตามกำลังทรัพย์ที่เรามี) นะครับ
ลองอ่านที่พระพุทธเจ้าสอนเรื่องเงินดูนะครับ


บัณฑิตรู้แจ้งมิตร ๔ จำพวกเหล่านี้ คือ มิตรมีอุปการะ ๑ มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์ ๑ มิตรแนะประโยชน์ ๑ มิตรมีความรัก ใคร่ ๑ ว่าเป็นมิตรแท้ ฉะนี้แล้ว พึงเข้าไปนั่งใกล้โดยเคารพ เหมือนมารดากับบุตร ฉะนั้น บัณฑิตผู้สมบูรณ์ด้วยศีล ย่อม รุ่งเรืองส่องสว่างเพียงดังไฟ เมื่อบุคคลออมโภคสมบัติอยู่ เหมือนแมลงผึ้งผนวกรัง โภคสมบัติย่อมถึงความสั่งสม ดุจจอมปลวกอันตัวปลวกก่อขึ้น ฉะนั้น
คฤหัสถ์ในตระกูลผู้สามารถ ครั้นสะสมโภคสมบัติได้อย่างนี้แล้ว พึงแบ่งโภคสมบัติออกเป็นสี่ส่วน เขาย่อมสมานมิตรไว้ได้

* พึงใช้สอยโภคสมบัติด้วยส่วนหนึ่ง(25% ของทรัพย์สิน ใช้ในชีวิตประจำวัน รวมทั้งทำบุญ, บริจาคทาน)
* พึงประกอบการงานด้วยสองส่วน (50% ของทรัพย์สิน ใช้ดำเนินธุรกิจการงาน หรือนำไปลงทุนให้งอกเงย)
* พึงเก็บส่วนที่สี่ไว้ด้วยหมายว่าจักมีไว้ในยามอันตราย (25% ของทรัพย์สิน เก็บเป็นเงินเผื่อเหตุฉุกเฉิน)

ดังนี้ ฯ

สิงคาลกสูตร, , พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๓ ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค สูตรที่ 8 (13).

 

ขอบคุณค้าบบ ^^

 

รวยทันชาตินี้หรือเปล่าไม่แน่ใจครับ แต่เท่าที่ผมพอจะจำได้ในสิ่งที่ครูบาอาจารย์สอนวิธีทำทานให้มีกำลังสูง ให้ทำองค์ประกอบสามส่วนให้ครบ
1. ตั้งเจตนาในการให้ทานให้บริสุทธิ์ก่อนจะตัดสินใจทำทาน ทานที่ทำด้วยจิตบริสุทธิ์จึงจะมีอานิสงค์เร็วและแรง โดยเมื่อได้ทราบว่ามีโอกาสให้ทานมาถึง ให้สมาทานศีล ตั้งใจให้เป็นสมาธิ แล้วใช้ปํญญาใคร่ครวญให้ดีให้เห็นประโยชน์ของทานที่จะทำ ยิ่งใจมีศีลมีสมาธิและคิดจนเห็นประโยชน์ของทานชัดเจนกว้างขวางเพียงใด อานิสงค์ของทานก็จะไพศาลเพียงนั้น อีกอย่าง ทานที่ให้ด้วยเจตนากตัญญูรู้คิดตอบแทนผู้มีพระคุณจะมีกำลังสูงมากเพราะจิตบริสุทธิ์มาก ถ้ามีปัจจัยจำกัดควรเลือกใช้ปัจจัยทำทานที่เกิดประโยชน์กว้างขวางแก่ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ หรือสังคมส่วนรวมเช่นสังฆทานเป็นต้น และรีบตัดสินใจทำ ยิ่งตัดสินใจทำช้า อานิสงค์ก็ยิ่งช้า

2. ของที่ทำทานให้เป็นของบริสุทธิ์ ให้เป็นของที่ได้มาด้วยความไม่คดโกงใคร
3. ผู้รับทานให้เลือกผู้ที่บริสุทธิ์เป็นเนื้อนาบุญ ถ้าไม่แน่ใจว่าผู้รับบริสุทธิ์ไหมให้ถวายเป็นสังฆทานจะสบายใจกว่าถวายเจาะจง เพราะผู้รับประโยชน์จากสังฆทานที่เราถวายถือเป็นพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ ท่านจึงบริสุทธิ์แน่ ส่วนพระที่รับสังฆทานจากเราถือเป็นแค่ตัวแทนสงฆ์รับของไปเท่านั้น หรือให้ทานแก่พ่อแม่ก็มีผลใหญ่ เพราะท่านรักลูกด้วยใจบริสุทธิ์

ส่วนถ้ามีคนสงสัยว่า เค้าก็ถวายสังฆทานมาก็บ่อยทำไมไม่มีผลคล่องตัวเสียที ถ้ามั่นใจว่าของที่ให้บริสุทธิ์ ก็อาจเป็นเพราะเหตุสามประการ
1. เจตนาของผู้ให้ขณะที่ตัดสินใจทำสังฆทานนั้นบริสุทธิ์ไม่พอ จิตขณะตัดสินใจทำสังฆทานนั้นไม่มีศีล ไม่มีสมาธิ ไม่มีปัญญา ที่บริสุทธิ์เพียงพอ บางคนที่ฉลาดรู้หลักนี้ เค้าจึงสมาทานศีล เข้าฌานเต็มกำลังที่ทำได้ แล้วใคร่ครวญในประโยชน์ของทานที่จะทำก่อนที่จะตัดสินใจถวายสังฆทาน
สถานปฏิบัติธรรมหลายที่ ที่นิมนต์พระมารับสังฆทาน ก็รู้หลักนี้ จึงนัดหมายกันสมาทานศีลและทำกรรมฐานให้เรียบร้อยก่อน จึงค่อยขอให้พระสงฆ์เมตตารับสังฆทาน

2. ติดหนี้กรรมเจ้ากรรมนายเวร เพราะทำสังฆทานทีไรก็ไม่เคยอุทิศกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรได้โมทนาและอโหสิกรรมให้ กรรมเก่าจึงขวางให้บุญสังฆทานที่ทำให้ผลได้ช้า
3. ขาดการอธิษฐานขอผลให้อานิสงค์สังฆทานที่ทำไป ช่วยให้เราคล่องตัวในชาตินี้เลย

ส่วนที่เป็นเคล็ดเพิ่มเติมจากนี้ก็คือการหมั่นเป็นเจ้าภาพกฐินให้ได้ทุกปี กฐินทานเป็นสังฆทานจำกัดกาลเวลา มีผลแรงมาก คือจะมีผลให้คล่องตัวในชาตินี้ แต่ต้องทำด้วยใจศรัทธาแท้ คือรู้ว่ากฐินทานสร้างประโยชน์ให้ส่วนรวมอย่างไร และมีที่มาที่ไปอย่างไร

 

รองลงมานะครับมีไหม

 

1 ถวายทานแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยจิตที่เลื่อมใส

2 ถวายทานมื้อแรกแด่พระปัจเจกพุทธเจ้าที่ออกจากนิโรธสมาบัติ7วันด้วยจิตที่เลื่อมใส

3 ถวายทานแด่พระอรหันต์ที่ออกจากนิโรธสมาบัติด้วยจิตที่เลื่อมใส



นอกจากนี้ ไม่เร็วทันใจ แต่นานเกินใจคิด

คือ การถวายสังฆทานเป็นประจำ สวดพระคาถาเงินล้านทุกวัน หมั่นนึกถึงทานที่ได้กระทำมา การนั่งสมาธิ มีศีล5เป็นปกติ

เหล่านี้ช่วยให้ไม่ตกต่ำไปกว่าเดิม

 

บุญที่ทำต้องต้องเริ่มต้นที่เจตนา บริสุทธิ์ ไม่ได้มี กิเลศ เจือบน ถึงจะได้บุญมาก
วัตถุทาน นั้น ต้องได้ มาด้วย ความบริสุทธิ์ ผู้รับ ทานนั้น ต้องมีความบริสุทธิ์

แต่ก็ทำไปเห๊อะ อย่าแห่ไปหา ผู้ที่ได้ ชื่อ ว่าบริสุทธิ์ หากเราเห็นสมควร ทำตามกำลัง ทำบ่อยๆ เก็บเล็กผสม น้อย ย่อมดีที่สุด

 

มีพ่อแม่อีกบุคคล อย่าลืมด้วยล่ะ

 

ถ้าอยากเห็นผลในชาตินี้ ควรหาทางทำให้ตัวเองมีอายุยืนมากๆ

เพราะกฏแห่งกรรมไม่ได้เลือกภพชาติที่จะให้ผล เป็นแค่เรื่องของเวลาเท่านั้น