ความสงสัยเรื่องทิพย์จักษุญาณ

ถ้ากสินทั้ง 3 นั้นทำให้เกิดทิพย์จักษุญาณได้แล้ว สิ่งที่ทำให้นิมิตชัดเจนนี่คือ กำลังสมาธิ กับ วิปัสนาใช่ไหมครับ

 

ทำไมคำถามสั้นจังเลยครับ

หากเกี่ยวกับนิมิตเพียงอย่างเดียว ไม่จำเป็นต้องเกี่ยวกับทิพย์จักษุญาณก็ได้นะครับ

เพราะนิมิตใช้การตรึกขึ้นมา และ จะชัดเจนก็ต่อเมื่อกำลังของสมาธิมั่นคงแล้วครับ

ที่ผมตอบแบบนี้เพราะไม่เข้าใจในคำถามครับ

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

เห็นว่าถ้าฝึกกสิณจนได้ทิพย์จักษุแล้วบางท่านจะมัว ๆ แล้วการทำให้ทิพย์จักษุชัดเจนขึ้นนะครับ

 

ที่มัวๆ ด้วยอ่อนกำลังสมาธิ ก็เหมือนคนที่มีแรงน้อย จะให้ไปยกของที่หนัก ก็จะยกไม่ไหวนะครับ

กำลังในการเพ่งคงยังน้อยอยู่ครับ

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

เอามาจากหนังสือนะครับ ครูบาเจ้าบุญคุ้ม ปสันโน

เตโชกสิณ การเพ่งไฟเป็นอารมณ์ อาณุภาพสามารถอธิษฐานให้เกิด
เป็นเพลิงเผาผลาญหรือให้เกิดแสงสว่างได้ ทำแสงสว่างให้เกิดแก่
จักษุญาณ สามารถเห็นภาพต่างๆ ในที่ใกลได้คล้ายตาทิพย์ ทำให้
เกิดความร้อนในที่ทุกสถานได้ เมื่ออากาศหนาวสามารถทำให้เกิดความ
อบอุ่นได้

โอทาตกสิณ การเพ่งสีขาวเป็นอารมณ์ สามารถเนรมิตสีขาวให้ปรากฏ
และทำให้เกิดแสงสว่างได้ เป็นกรรมฐานที่อำนวยประโยชน์ในทิพพจักขุ
ญาณ เช่นเดียวกับเตโชกสิณ

อาโลกกสิณ การเพ่งแสงสว่างเป็นอารมณ์ เนรมิตรูปให้มีรัศมีสว่างไสว
ได้ ทำที่มืดให้เกิดแสงสว่างได้เป็นกรรมฐานสร้างทิพพจักขุญาณโดยตรง

 

ภาพจะชัด เท่ากับ ความชัดของนิมิตกสิน
ไม่เกี่ยวกับวิปัสสนา

แต่วิปัสนาญาน ยิ่งสูง กิเลศเบาบางเท่าไหร่ ยิ่งมองได้สูง

มองสิ่งที่เห็นได้ในระดับเดียวกับตัว ไปจนถึงระดับต่ำกว่า
เช่น ตัวเองเป็น สกิทาคา สามารถมองเห็นโสดาได้ สกิทาคาได้
แต่จะมองอนาคาไม่ได้ อรหันต์ไม่ได้
หรือตนเองมีวิปัสสนาเป็นโสดาขึ้นไป สามารถเห็นนิพพานได้
เป็นต้น

 

ทิพย์จักษุญาณ ไม่ใช่นิมิตครับ...ต่างกันมากเลยนะ....

ในการฝึกทิพยจักษุญาณนั้น....

การที่ภาพจะชัดได้นั้นกำลังสมาธิและกำลังวิปัสสนามีความจำเป็นสูงมากครับ....

ท่านเข้าใจถูกแล้ว...

 

นิมิต กับ ทิพย์จักษุญาณ เป็นคนละอย่างกันนี่เอง

ขออนุโมทนาทุกท่านครับ

 

ส่วนตัวเห็นด้วยค่ะ
เสริมนิดนึง...ขอยกตัวอย่างเรื่องมโนมยิทธิครึ่งกำลังกับเต็มกำลัง
จะเห็นได้ว่าไม่ว่าจะเป็นครึ่งกำลังหรือเต็มกำลัง
ก่อนที่เราจะขอให้เห็นภาพนั้น...เราต้องใช้วิปัสสนาญาณเข้าช่วย
โดยส่วนใหญ่เท่าที่เคยฝึก ครูฝึกจะพูดเกี่ยวกับการละสักกายะทิฏฐิ คือการไม่เห็นว่าร่างกายเราเป็นของเราก่อน
หากเราละได้ยิ่งมาก กำลังของวิปัสสนาญาณมาก ภาพที่เห็นก็ชัดเจนขึ้น
แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับกำลังสมาธิเช่นกันค่ะ


เอาแบบเข้าใจง่าย ๆ หากเป็นมโนมยิทธิครึ่งกำลังจะเห็นเพียงภาพ (กำลังสมาธิเป็นแค่ระดับอุปจารสมาธิ)
หากมีบางคนที่ไม่ต้องการให้เรารู้บางเรื่อง เราก็จะไม่ทราบ
แต่หากเป็นมโนมยิทธิเต็มกำลังจะเห็นโดยรอบเหมือนการเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์จริง (ระดับสมาธิคือฌาน 4 ใช้งาน)
เราจะเห็นเรื่องทั้งหมดค่ะ โดยที่ปิดกันไม่ได้


สรุปง่าย ๆ คือยิ่งกำลังสมาธิสูง วิปัสสนาญาณสูง การเห็นภาพยิ่งชัดเจนแจ่มใสค่ะ
แต่ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่เราเห็นจะเป็นจริงเสมอไป
เห็นน่ะเห็นจริง แต่สิ่งที่เห็นเป็นความจริงหรือไม่นั้นอีกเรื่องนะคะ

 

อภิญญาที่เกิดจากทิพยจักขุญาณ ทำไมยากถ้าหากคุณสามารถเข้าสมาธิได้ถึงระดับ ฌาน ไม่ว่าจะระดับ ฌาน 1 2 3 4 เมื่อออกจากฌาน แล้วมาหยุดอยู่แค่ระดับอุปจารสมาธิ อธิฐานจิต ขอให้เห็นภาพ ภาพก็จะปรากฎให้เห็นเอง สวรรค์ นรก เทวดา พรหม สัตว์ต่างๆ ที่อยู่ต่างภพภูมิที่ตามนุษย์มองไม่เห็น ก็จะสามารถมองเห็นได้หมด ทำไมยากหรอก หลักสำคัญอยู่ที่ 1.มีศีล5บริสุทธิ์หรือเปล่า 2.กำลังสมาธิพอไหม (สามารถถึงระดับฌาน) 3.จิตต้องไม่มีกิเลสหรือความอยากหลงเหลือ (ถ้าอยากเห็นจะไม่เห็น)

 

ขอบคุณทุกท่านมาก ๆ ครับผมจะพยายามฝึกฝน

 

ชัดแต่ไม่แม่น
ไม่ค่อยชัดแต่แม่น

กำลังสมาธิ กับ กำลังวิปัสสนา
เออ น่าสนนะจ๊ะ

ทั้งชัดทั้งแม่น
ทั้งไม่ชัดทั้งไม่แม่น

บางทีเป็นเรื่องเป็นราว ไปเลย
เขาว่าเขาชัด แต่อุปาทานเอาไปกิน

 

คนไม่เคยกินเกลือ จะรู้ได้หรือไม่ว่าเกลือมันเค็ม...

ฟังแต่คนอื่นมา....ว่าเกลือมันเค็ม หรือคิดเอาว่ามันเค็ม...มันก็สมว่ามันจะเค็มมาถึงปากหลอก....

คนเราบุญบารมีมันไม่เท่ากันจริงๆนะ...ของอย่างนี้พูดยาก...