เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

ปฏิปทาของหลวงพ่อพิเชฐ

ปฏิปทาบางส่วนหลวงพ่อพิเชฐfficeffice" /><O></O>
การก่อสร้าง<O></O>
จากที่ผมได้สัมผัสกับหลวงพ่อท่านมา ท่านจะเป็นหนี้ตลอดเวลาครับ กล่าวคือ ท่านให้ช่างมาสร้างก่อน แล้วหลวงพ่อก็จำหน่ายวัตถุมงคลบ้าง งานกฐินบ้าง ไหว้ครูบ้าง เพื่อหาเงินมาทำการก่อสร้าง และใช้หนี้ช่าง อย่างเช่นพิพิธภัณฑ์ของหลวงพ่อ ท่านก็ให้ช่างมาทำตอนช่วงก่อนเข้าพรรษาปีที่แล้ว ประมาณล้านกว่าบาท ท่านก็ทยอยใช้หนี้ไปเรื่อยๆ จนงานกฐินได้เงินเป็นล้านก็เท่ากับปลดหนี้ไป แล้วยังส่งผลให้ผู้ที่บูชาวัตถุมงคลของหลวงพ่อนั้นมีอานิสงฆ์ของวิหารทานอีกด้วย อย่างหลังคาที่เป็นเสมือนลานพิธีของวัด แต่ก่อนก็ไม่มีหลังคา หลวงพ่อท่านก็สร้างด้วยเงินกฐินที่บรรดาศิษยานุศิษย์ของหลวงพ่อร่วมกันทำบุญ กุฏิท่านก็ทำใหม่ทั้งนี้ก็เพื่อให้คนที่มาหาหลวงพ่อนั้นได้เย็นสบายใจ พอใจเย็นแล้วทำบุญด้วยความไม่รีบร้อน นั่นคือจะทำให้เกิดกุศลมากกว่าทำตอนใจร้อน จิตไม่สบาย หลวงพ่อท่านมีกุศโลบายในการก่อสร้างทุกอย่างครับ แล้วบารมีหลวงพ่อก็แผ่ออกไปถึงโรงเรียนวัดโคกหม้อด้วย เช่นศูนย์การเรียนรู้ และยังให้ทุนการศึกษาเด็กอีกด้วย แต่หลวงพ่อท่านไม่เคยโอ้อวดแต่อย่างใด ไม่จำเป็นต้องตั้งมูลนิธิให้วุ่นวาย หลวงพ่อก็บริหารเงินที่ทุกท่านไปทำบุญกับหลวงพ่อทุกบาททุกสตางค์อย่างมีคุณค่า ทั้งหมดนี้หมายความว่า หลวงพ่อท่านไม่ได้สะสมเงินทองแต่อย่างใดครับ ฉะนั้นทุกท่านก็ได้บุญกลับบ้านอย่างแน่นอนครับ แถมยังได้วัตถุมงคลที่ราคาไม่แพง แต่ขลังมากเป็นของขวัญกลับบ้านด้วย<O></O>
การทำบุญกับหลวงพ่อ<O></O>
การบอกบุญของหลวงพ่อนั้น ด้วยตัวผมเองนั้น ไม่เคยได้ยินการบอกบุญจากหลวงพ่อเลยครับ นอกจากผมจะมองไปแล้วเห็นซองของวัด แล้วก็ขอกลับมาแจกแถวบ้าน ไม่ว่าจะงานบุญอะไร หลวงพ่อไม่เคยบอกบุญหรือเจ้ากี้เจ้าการให้ทำ ท่านก็จะวางซองไว้บริเวณที่เราเห็นได้ แล้วถ้าใจเราอยากทำก็จะถามหลวงพ่อเอง การช่วยค่าน้ำค่าไฟวัด ท่านก็มีธงวางไว้ในขัน ให้เราไปปักเอง ผมก็เคยถามว่าทำไมถึงให้คนเขาทำกันเองครับ ท่านก็บอกว่า ใจที่อยากช่วย อยากทำบุญ มีอานิสงส์เยอะกว่าบอกให้เขาทำ สู้ให้เขาทำโดยที่เราไม่ต้องบอกไม่ได้ บุญเยอะกว่า ใจต้องโน้มก่อน เวลาใครถวายสังฆทานกับหลวงพ่อ ท่านก็จะสอนให้นึกภาพการกรวดน้ำ เพื่อให้บุญส่งไปให้ทั่วจักรวาล หลวงพ่อก็จะบอกว่า ให้ใจคิดเหมือนน้ำไหลไปและแพร่กระจายออกอย่างไม่มีประมาณ นั่นคือแนวทางวิธีการกรวดน้ำที่หลวงพ่อท่านจะบอกเวลาเรากรวดน้ำครับ ทั้งนี้ท่านก็ไม่เคยบังคับใครให้ทำบุญ เวลาผมไปท่านก็สอนผมประจำ ให้ทำบุญแค่พอประมาณ ทำแล้วเราต้องไม่ลำบาก (ผมชอบทำบุญจนไม่เหลือเก็บ) ท่านก็จะบอกว่าผมทุกข์ใจเรื่องอะไร แก้ยังไง ท่านเมตตาจริงๆ ครับ<O></O>

 

ขอพึ่งบารมีfficeffice" /><O></O>
เท่าที่ผมรับทราบนะครับ กับการที่ไม่ว่าจะเป็นวัด หรือโรงเรียน สถานพยาบาล ก็จะมาขอพึ่งบารมีของหลวงพ่อเวลาจะให้ท่านช่วยสร้างสิ่งต่างๆ เท่าที่รู้ก็มีวัดนึงที่จังหวัดลำปางที่หลวงพ่อท่านอุปถัมป์อยู่ และก็โรงเรียนวัดโคกหม้อ สถานีอนามัยโพธิ์เก้าต้นที่ให้หลวงพ่อช่วยสร้างกำแพงเนื่องจากถูกน้ำท่วมทำให้ชำรุด เรื่องที่น่าแปลกก็คือ ตอนที่ทำผ้าป่าช่วยสถานอนามัยโพธิ์เก้าต้น เจ้าของงานขอสองแสน เพื่อสร้างกำแพงใหม่ แล้วหลวงพ่อท่านก็ให้ทำผ้าป่าเล็กๆ แล้วก็ได้สองแสนกว่านิดๆ คือขอเท่าไหร่ก็ได้ตามเป้าหมายจริงๆ ผมหนึ่งคนที่ทำกฐินเมื่อปีที่แล้วให้วัดป่า(สายธรรมยุติ) ผมก็ขอพึ่งบารมีของหลวงพ่อเหมือนกันครับ ท่านก็เมตตาให้พระอุปคุตเนื้อผงมาสองร้อยองค์ เพื่อแจกในงานกฐินที่ผมทำ และกฐินที่ผมเป็นเจ้าภาพก็แตะหลักแสนตามเป้าหมาย แต่ก็เหนื่อยมากครับ ปีนี้ก็เลยงด เพราะทำเองทุกอย่าง ตั้งแต่นั่งพิมพ์ฏีกา ปริ้น ซื้อซอง ปริ๊นซอง พิมพ์ชื่อทุกท่านที่ร่วมทำบุญ ซื้อกระดาษมาปริ๊นเอง นั่งพับเอง ปั๊มตราวัดเอง แจกเอง ตั้งแต่ลาดพร้าวยันบางแค เหนื่อยมากครับ ก็เลยพอก่อน แล้วก็ยังหน้าด้านไปขอบารมีหลวงพ่อให้ช่วยด้วย นั่งท่องคาถาพระปัจเจกแทบทุกคืน กว่าจะได้แสน เป็นวัดป่าเล็กๆ ซึ่งไม่เคยทำกฐินได้เงินแสนมาก่อน ผมไปทำสองปี ได้แสนทั้งสองปี หลวงพ่อที่วัดนั่งอมยิ้มเลย สร้างห้องน้ำ สร้างกุฏิ แค่นี้ก็มีวิมานนิดหน่อยแล้วครับ นอกเรื่องไปหน่อยแต่เกี่ยวกับผมไปขอพึ่งบารมีหลวงพ่อครับ เพราะนำพระของหลวงพ่อไปแจกให้ผู้ที่ร่วมบุญครับ บารมีท่านแผ่ปกคลุมมาถึงจังหวัดเลย ซึ่งอยู่สูงถึงภูเรือครับ นี่แค่ส่วนหนึ่งที่ผมพอรู้มานะครับ นอกนั้นอีกมากที่ผมไม่รู้<O></O>
เรื่องของวัตถุมงคล<O></O>
เราจะสังเกตได้ว่า ทำไมราคาวัตถุมงคลของวัดโคกหม้อราคาถูกจัง(เว้นไว้แป๊บนึง) แต่เรื่องความขลังศักดิ์สิทธิ์ไม่เป็นรองของที่ไหนหรอกครับ ไม่มีข้อห้ามในการใช้ บางที่ถ้าจะใช้ก็จะมีข้อห้ามเพียบแบบว่าจะต้องระวังตลอด หลวงพ่อท่านปลุกเสกในแนวทางของหลวงพ่อเดิมครับ ขนาดเดินข้ามหลวงพ่อยังบอกว่าเรื่องเล็ก ไม่เสื่อมหรอก ท่านจะอ้างถึงคำพูดของหลวงพ่อเดิมที่เคยกล่าวไว้ว่างูเห่า ไปอยู่ใต้ส้วม ในกองมูล ลอดราวผ้า มันก็กัดเราตายเหมือนกัน หลวงพ่อจะมั่นใจในวัตถุมงคลของท่านที่เสกเป็นอย่างมาก ทำให้เราที่นำมาแขวนก็มั่นใจตามด้วย ทำไมถึงราคาวัตถุมงคลถูกกว่าวัดอื่น จะอธิบายอย่างนี้ครับ 1 ไม่มีนายทุนเข้ามาเกี่ยวข้อง และก็จะไม่มีตลอดไปด้วยเพราะว่าท่านไม่ชอบพวกหากินรีดไถวัดหรือรีดไถพระอย่างที่เคยอธิบายไปในตอนต้น 2 ทำให้ใช้กัน ไม่ได้ทำให้มาเก็บไว้บนหิ้ง หลวงพ่อท่านจะพูดอยู่เสมอๆ 3 ไม่มีกรรมการวัดมาเจ้ากี้เจ้าการคอยกำหนดราคา นี่คืออีกสิ่งที่สำคัญ เพราะหลวงพ่อท่านเป็นผู้กำหนดราคาเองทั้งหมด และท่านจะสร้างพระไม่ผ่านกรรมการวัดครับ ต้นทุนหลวงพ่อก็จะทราบ ว่าจะให้บูชากันในราคาเท่าไหร่ ยกตัวอย่างน่ะครับ พญาเต่าคำไม้พยุงแกะ ค่าไม้ห้าสิบบาท ค่าแกะสลักให้เป็นรูปเต่าสองร้อยห้าสิบ ค่าปากกาจารยันต์สีขาวห้าสิบบาท ฉะนั้นเงินที่เราจะเข้าวัดจริงๆแล้วคือห้าสิบบาท หลวงพ่อท่านก็อารมณ์ขันท่านบอกว่า ค่าเสกห้าสิบบาท นั่นแหละครับคือหนึ่งในปฏิปทาของหลวงพ่อ บางวัดเหรียญทองแดงสี่ร้อย ตะกรุดดอกละพัน ถ้ามีมาตรวัดความขลังได้น่ะครับผมก็อยากจะมาลองวัดดูว่าดอกละพันกับดอกละหนึ่งร้อยบาทจะต่างกันขนาดไหน หรือว่ามีนายทุนอยู่เบื้องหลังกันแน่ ต้นทุนไม่ได้ถึงร้อยหรอกครับสำหรับดอกละพัน ตั้งราคาซะเอื้อมไม่ถึงเลยก็มีให้เห็นครับ แต่ดูกระแสพระเครื่องของศูนย์เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าราคาจะต่ำลงนะครับ หรือว่าคนรู้ทันมากขึ้นจากกระทู้นี้ก็มิทราบ อิอิอิ ส่วนใหญ่นั้นหลวงพ่อท่านจะทำแบบโบราณกาลเขาทำกัน ทำแบบไม่เน้นปริมาณ อย่างเช่น ตะกรุดไผ่ดำ ตะกรุดหนังเสือ เชือกคาดเอว แผ่นยันต์ ผ้ายันต์เขียนมือ พระไม้แกะ ซึ่งทำแบบหลากหลายรูปแบบ ถ้าบ้านผมใหญ่กว่านี้ซักหน่อย ก็จะเช่ามาไว้ในบ้านครับ เพราะทำแบบแนวโบราณจริงๆ รวมถึงพญาเต่าเรือนรุ่นแรกที่ทำจากดินใจกลางนา ปั้นขึ้นรูปทาสีเงินและสีทอง ซึ่งผมก็มีกับเขาอยู่คู่เดียว ตอนแรกอ่านหนังสืออิทธิฤทธิ์ ที่บอกว่าหลวงพ่อเสกจนเต่าเรือนเดินได้ผมก็ไม่เชื่อ พอได้เห็นกับตา ผมก็ต้องเชื่อครับ <O></O>

 

เท่ากันทุกคนfficeffice" /><O></O>
เหมือนกันทุกคนแหละครับ ใหญ่มาจากไหน รวยมายังไง ก็นั่งตรงคุณนี่แหละ นี่คือประโยคที่หลวงพ่อท่านพูดกับผมตอนผมดูรูปว่ามีใครมาหาหลวงพ่อบ้าง การทำป้ายต้อนรับต่างๆ นาๆ นั่นเป็นเรื่องของทางหน่วยงานที่รับผิดชอบ หลวงพ่อไม่เข้าไปยุ่งหรอก เท่ากันทุกคน คนเหมือนกันทั้งนั้น ผมก็คิดในใจว่า คงจะมีการเอาหน้าเอาตากันจากหน่วยงานราชการแน่นอน ทุกท่านที่เคยไปไหว้หลวงพ่อก็คงจะรับรู้ได้ถึงปฏิปทาของหลวงพ่อตรงนี้ครับ ท่านไม่เลือกชั้น ไม่มีวรรณะ ไม่มีการถือตัวจากหลวงพ่อ เข้าหาได้ทุกคน ตอนนั้นถ้าจำไม่ผิด ไปกับพี่โจ๊ะ แล้วก็มีคนหนึ่งมาขอให้หลวงพ่อช่วย เสื้อแกก็ขาด เป็นคนงานก่อสร้างน่าจะเพิ่งทำงานเสร็จ ผิวดำกร้านจากการทำงานหนัก เหงื่อเต็มตัว แต่ก็มีเรื่องทุกข์ใจ มาขอให้หลวงพ่อช่วย หลวงพ่อท่านไม่มีอาการรังเกียจแต่อย่างใด ท่านยังพูดจานุ่มนวล ปลอบใจ รับฟังด้วยความเต็มใจ และยังหาวิธีช่วยอย่างเต็มที่ และยังให้ไปหยิบวัตถุมงคลที่ช่วยได้มาที่สำคัญท่านคืนเงินให้ทั้งหมด ไม่เอาเงินจากคนทุกข์ยาก ลองคิดดูนะครับว่าถ้าเป็นวัดอื่นนะครับ ถ้าท่านเข้าไปหาโดยไม่มีเงิน และอยากได้ของดี โดยที่ท่านไม่เช่าบูชาวัตถุมงคล ท่านจะได้อย่างนี้หรือไม่ เรื่องนี้เป็นเรื่องน่าคิดเป็นอย่างมากครับ เพราะตามโบราณกาลแล้ว ถ้าเราเดือดร้อนเราจะคิดถึงวัดเพื่อให้หลวงพ่อที่เรานับถือช่วยเหลือเรา แต่เดี๋ยวนี้เป็นอย่างนั้นหรือไม่ ดูปฏิปทาแล้วดูคล้ายๆหลวงพ่อเฮ็น วัดดอนทองครับ ซึ่งผมก็เคยไปไหว้ท่าน แต่ยุคหลังนายทุนเข้า ก็เปลี่ยนไปครับ คำว่านายทุน ไม่ว่าเข้าไปที่ไหน ก็ล่มสลายไม่เป็นท่า บ้านเมืองเราถ้าไม่มีนายทุนแล้ว สังคมก็จะไม่เป็นแบบนี้ครับ เราชอบคิดว่าเขามาสร้างความมั่งคั่งให้ประเทศ แต่จริงๆแล้วใครมั่งคั่งกันแน่ เราต้องทำงานกินเงินเดือนให้นายทุนรวย นี่คือความจริงครับ ก็จะกลายเป็นสังคมเห็นแก่เงินไปครับในยุคนี้<O></O>
การจัดงานของวัด<O></O>
หลวงพ่อท่านจะจัดการดูแลด้วยตัวเองทุกอย่าง เช่น เรื่องพิธีการ การตกแต่ง เครื่องไฟ รายละเอียดอื่นๆ อีกมากมาย ยกเว้นเรื่องเดียวคือการนิมนต์พระเกจิมาร่วมพิธีพุทธาภิเษก เพราะท่านจะให้ศิษย์ท่านเป็นผู้ดำเนินการนิมนต์พระเกจิจากจังหวัดต่างๆ เพราะท่านบอกว่า ใครจะมาก็เหมือนเดิม ท่านก็เสกเต็มที่แล้วมีบวงสรวง อัญเชิญเทพยาดามาด้วย จริงๆแล้วไม่อยากจะนิมนต์ใครให้ยุ่งยาก แต่ว่าเดี๋ยวเขาจะหาว่าจัดพิธีพุทธาภิเษกแล้วมีเรารูปเดียวที่นั่งเสก มันดูไม่ค่อยดีครับ ท่านว่าอย่างนั้น แต่ก่อนหน้านั้นผมถามหลวงพ่อไปว่า ทำไมไม่พุทธาภิเษกเดี่ยวไปเลยครับ ท่านก็ตอบมาในข้างต้น ตอนท่านเสกตัวท่านจะแดงมาก(หรือว่าอากาศก็ไม่ทราบ) งานวัดต่างๆ ท่านดูรายละเอียดเดินตรวจตรา จนบางทีแทบจะไม่ได้นอนเลยก็มี และด้วยบารมีของท่าน บรรดาแม่ค้าในตลาดลพบุรี ก็จะมาช่วยเปิดโรงทาน ให้เราๆที่ไปร่วมงานมีของกินกันตลอดงาน ไม่ใช่แค่มีกิน แต่อร่อยเสียด้วย บางคนก็บอกว่า มาช่วยหลวงพ่อแล้วทำมาค้าขึ้น ก็ด้วยผลแห่งการบริจาคทานนั่นเอง ทำให้เรามีพะโล้ ก๋วยเตี๋ยวต่างๆ ขนมจีนน้ำยา น้ำพริก ผัดไทย โรตี ข้าวแกง ผลไม้ ขนม น้ำอัดลม กินฟรีตลอดงาน ไปร่วมงานก็ได้กินดีอยู่ดีครับ พอถึงเวลาปกติ เวลาใครไปไหว้หลวงพ่อที่วัด นั่งรอนาน ก็มีกาแฟฟรีนั่งจิบไปเพลินๆ ระหว่างรอที่จะเข้าไปไหว้หลวงพ่อ ที่สำคัญอีกอย่างคือการจัดงานไม่ว่าเครื่องไฟต่างๆ ก็ฟรี หลอดไฟ เครื่องเสียง ฟรีทั้งหมด เขามาช่วยด้วยใจ สายสิญจน์ ผ้ายันต์ ทั้งหมดก็ฟรี มีผู้สร้างถวายให้หลวงพ่อ อย่าคิดว่าสายสิญจน์เรื่องเล็กน่ะครับ ใครลองไปในมณทลพิธีหลวงพ่อว่าใหญ่ขนาดไหน สายสิญจน์ใช้เท่าไหร่ คำนวณดูก็แล้วกันครับ และเวลาจัดงาน ลูกศิษย์ลูกหา ก็พร้อมใจกันไปที่วัดกันถ้วนหน้า ทุกอาชีพ ทุกวัย รวมตัวกันแสดงมุทิตา ร่วมกันช่วยทำบุญเช่าวัตถุมงคลกันอย่างแออัด ใครเคยไปคงทราบดีว่า เสกเสร็จแล้วโกลาหลทุกปีครับ<O></O>
อนุรักษ์วัฒนธรรม<O></O>
สิ่งนี้คงไม่ต้องให้ไปดูที่อะไรกันมากครับ ดูที่พิพิธภัณฑ์ของวัดโคกหม้อ มีของเก่ามากมาย บางอย่างเราแทบไม่เคยเห็น รูปปั้นฤาษีในสมัยยุคทราวดี และเหรียญเก่า เงินเก่า แบงค์เก่าๆมากมาย แร่ธาตุศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ อีกทั้งสะเก็ดดาว และอีกมายมาย อย่าเรียกว่าการสะสมนะครับ การอนุรักษ์กับสะสมคนละเรื่องกันครับ สร้างไว้ให้คนรุ่นหลังได้ดูกัน และสิ่งที่เห็นเหล่านั้นคนส่วนใหญ่ที่เขาศรัทธาหลวงพ่อก็นำมาให้หลวงพ่อเก็บอนุรักษ์ไว้ ไม่เว้นแม้แต่เรื่องวัตถุมงคลส่วนใหญ่ก็ทำแบบโบราณ เช่น น้ำมันเลียงผา ก็เห็นกันอยู่ในภาพที่เคยลง ว่าทำแบบโบราณกาลจริงๆ ตะกรุดไผ่ดำ ตะกรุดหนังเสือ ตะกรุดจารมือ เชือกคาดเอว ผ้ายันต์เขียนมือ และพญาเต่าเรือนรุ่นเก่าๆก็ปั้นจากดิน แล้วก็มาเป็นไม้แกะ งานส่วนใหญ่เป็นงานมือทั้งนั้น ส่วนใหญ่หลวงพ่อท่านจะจารยันต์ประจำตัวไว้ทุกอย่างที่ท่านสร้าง น้ำมันสาลิกาจินดามณีก็หอมแบบโบราณ หลวงพ่อท่านก็ผสมเอง แล้วก็ยังใช้การอนุรักษ์ศาสตร์โบราณให้เป็นประโยชน์คือ หลวงพ่อท่านไม่จ้างยาม หรือ รปภ. ท่านใช้ยันต์กันขโมยแทน น้ำมนต์ก็อาบกันแบบโบราณกาล อาบกลางแจ้ง หลวงพ่อท่านก็สวดแบบเสียงดังกลางแจ้ง ใครเคยได้อาบก็จะทราบว่าน้ำมนต์หลวงพ่อขลังขนาดไหน เวลาจัดงานก็มีการแจกทานกินฟรีแบบเกจิยุคเก่า เช่นหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค ท่านก็เลี้ยงคนเต็มที่ แต่ต่างกันที่ ทางวัดบางนมโควัดเลี้ยง ส่วนที่วัดโคกหม้อ แม่ค้ามาช่วยเลี้ยง บางคนก็เป็นชาวบ้านธรรมดา นำของมาช่วยกันแบบโบราณ <O></O>

 

เอาไว้อ่านสร้างแรงศรัทธาเพื่อการทำบุญในวันเข้าพรรษาที่จะถึงครับ โมทนาบุญกับทุกท่านครับ อธิฐานให้กระทู้นี้อยู่นานๆก็แล้วกันครับพี่น้อง

ส่วนเหรียญข้างล่าง เป็นเหรียญเนื้อเงิน ของหลวงพ่อเฮ็น วัดดอนทอง รุ่นวาสนา หนึ่งในครูบาอาจารย์ของหลวงพ่อครับ

 

..................."น้องชาย"อ่านปฏิปทาของหลวงพ่อแล้ว....ไม่ได้รู้แค่นั้น

หรอก....."แต่ยังรู้ไปถึงความกตัญญูของน้องชายที่มีต่อหลวงพ่อด้วยครับ"

.................."ความกตัญญู"เป็นเครื่องหมายของ"คนดี"ดังพระพุทธองค์ตรัสไว้

...................กระทู้นี้เป็นของ"น้องชายคนดี"..ที่ยอดเยี่ยมจริง ๆครับ.

 

ครับ เห็นด้วยกับคุณอุตโม เป็นอย่างยิ่งครับ

 

วัตถุมงคลของไตรมาสนี้ มีสีผึ้ง 3ไฟ ตะกรุตคู่ชีวิต จิ้งจกรุ่นสอง ครับ

 

ความเมตตาของหลวงพ่อนั้นซึ่งถึงใจจริงๆ ครับ ตอนที่ผมไปกราบหลวงพ่อแล้วบูชาวัตถุมงคล ท่านคืนเงินให้บางส่วนแล้วบอกว่าให้เป็นค่าน้ำมันรถมาจากกรุงเทพ พอวันต่อมาผมพาครอบครัวทั้งพ่อ แม่ พี่ชาย แฟนผม แล้วก็ลูกชายมากราบท่านท่านก็เมตตาคุยไปยิ้มไป ดูท่านเมตตามาก พ่อผมปวดขามาร่วมปี ท่านก็ถึงกับนวดให้เองแล้วยังให้น้ำมันเลียงผามา 1 ขวด แม่ผมกราบท่านเสร็จ ก็ร่วมทำบุญกับหลวงพ่อจำนวนหนึ่ง ตอนที่ผมใส่พานถวายท่าน ท่านถามว่า "เดือดร้อนมั้ย" ผมก็บอกว่าไม่ครับ ท่านจึงรับพานปัจจัยที่ถวายไป ท่านให้ทุกคนเท่าเทียมกันจริงๆ ครับ ทั้งที่ผมและครอบครับไปครั้งแรก

ทุกวันนี้ยังคิดอยู๋เสมอเลยครับว่าอยากไปกราบท่านอีก ได้แต่ระลึกถึงท่านครับ สาธุ......

 

สีผึ้งสามไฟ ต่างจากสีผึ้งที่มีในตู้บูชายังไงครับ

 

วันนี้อ่านหนังสือพระ เจอประวัติของหลวงพ่อสวัสดิ์ วัดโพธิ์เทพประสิทธิ์ ท่านเป็นลูกศิษย์ของหลวงตาม่อม เหมือนกันครับ รับใช้อยู่ 3 ปี ถึงได้วิชามา เป็นวิชานะตัวใหญ่

ตอนที่ไปกราบหลวงพ่อพิเชษฐ์ผมเห็นวัดโพธิ์เทพประสิทธิ์ อยู่ก่อนถึงวัดโคกหม้อไม่ไกลครับ น้องนันพอมีข้อมูลมั้ย เห็นว่าท่านดังเรื่อง ตะกรุดโทน

ตอนนี้ที่วัดออก พระปิดตามหาเศรษฐี (รูปทรงสวยดีครับ) , พระนารายณ์ทรงหนุมานครองเมือง

 

ได้อ่านปฏิปทาของหลวพ่อแล้วครับ..เป็นแรงบันดาลใจจากความเลื่อมใสศรัทธาในตัวพระอาจารย์จริง ๆ ครับ ขอบคุณมากครับที่มีกระทู้ดี ๆ อย่างนี้

 

ถ้าถามผมว่าพระในลพบุรีตอนนี้ที่ยังมีชีวิตอยู่ ผมจะแนะนำให้เช่าจากพระเกจิองค์ใดบ้างผมขอตอบ 3 อันดับแรกคือ
1. หลวงปู่เรือง อาภัสโร
2. หลวงพ่อเพีัยน วัดเกริ่นกฐิน
3. หลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

เหตุผลเพราะ พระที่ท่านทั้งสามองค์อฐิษฐานจิตเดี่ยวล้วนมีประสบการณ์ ส่วนอันดับต่อไปคือ อันดับ 4,5,6....ที่จะแนะนำต่อผมไม่ทราบครับ ลองถามท่านอื่นดูแล้วกันครับ

 

ขอบคุณมากครับ ตอนนี้วัตถุมงคลของอันดับ 1 ผมไม่มีเลยครับ มีแต่อันดับ 2 และ 3...... ตอนแรกผมเข้าใจว่าเขาสามยอดอยู่ในเมือง อิอิอิ... พอถามพ่อ บอกว่าออกไปนอกเมืองไกล 5555 อดเลย อยากไปกราบท่านมาก...

 

ไม่ไกลหรอกครับ อยู่หลังโรงพยาบาลอานันทมหิดล ก็ห่างจากวงเวียนพระนาราย์ไม่ถึง 10 กิโล จากในเมืองก็ประมาณ 12 กิโล ครับ

 

ครับวันนี้ไปงาน..ที่วัดสำราญช่วงบ่ายมาครับ และตั้งใจจะไปหาพระอาจารย์พิเชฐ ที่วัดมาหลายวันแล้ว ได้โอกาสเหมาะจึงเลยไปวัดโคกหม้อเพราะอยู่ห่างกันประมาณ ๔ กม. ไปถึงก็บูชาองค์หลวงปู่ทวดมา ๒ องค์ วัตถุย่างอื่นไม่ได้ดูเลยครับ เพราะเวลาเย็นมากแล้ว ยกองค์หลวงปู่ทวดไปให้พระอาจารย์ จารย์ให้ครับ และได้พูดคุยกับพระอาจารย์ไม่กี่เรื่อง
ช่วงนี้พระอาจารย์ได้ทำเสื้อยันต์แดงเขียนมือแบบผูกข้างครับ พระอาจารย์หยิบมาให้ดูสวยมากครับ พระอาจารย์บอกว่า
ด้านหน้า เป็นยันต์หลวงพ่อแช่ม วัดท่าฉลอง จ.ภูเก็ต ครับ
ด้านหลัง เป็นยันต์หลวงปู่จันทร์
เป็นการอนุรักษ์ของหลวงปู่จันทร์ครับ
ตัวละห้าร้อยครับ

 

เช่นเดียวกันครับ สามพระเกจิ ๓ อันดับแรก
๑. หลวงปู่เรือง อาภัสโร
๒. หลวงพ่อเพียน วัดเกริ่นกฐิน
๓. หลวงพ่อพิเชฐ สีลสุทโธ วัดโคกหม้อ
เหตุผล เหนือคำบรรยายครับ

 

ขอบคุณครับพี่ชาย

ความกตัญญูผมยึดถือไว้ยิ่งชีพเลยครับ เพราะแม่ชอบสอนว่า ถ้ามีความกตัญญูแล้วไม่ตกยาก ก็เลยยึดถือมาตลอด นิดๆหน่อยๆ ผมก็ถือว่าเป็นผู้มีพระคุณกับผมครับ

 

อย่างว่านะครับ หนังสือพระก็คือหนังสือพระครับ บอกว่าเป็นเกจิสายหลวงปู่จันทร์รูปสุดท้าย แต่ตำรายังอยู่กับหลวงพ่อพิเชฐ ก็ลองพิจารณาครับ

ถ้าดีจริงก็ดังนานแล้วครับ หรืออาจจะเก็บตัว ลองดูที่การจัดจำหน่ายพระเครื่องก็แล้วกันครับ ถ้ามีให้บูชาที่ศูนย์พระ ก็สบายครับพี่แกงส้ม

ผมเคยถามเรื่องวัตถุมงคลวัดโพธิ์เทพประสิทธิ์กับหลวงพ่อด้วยครับ แต่ผลไม่เปิดเผยครับ ขอปิดเป็นความลับครับพี่

 

ขอตามไปอีกคนครับ สำหรับหลวงปู่เรือง ผมไม่ได้สัมผัสครับ เด็กๆไม่เคยรู้จักเลยครับ มารู้จักตอนไม่กี่ปีมานี้เอง เนื่องจากอยู่กรุงเทพตั้งแต่เด็กๆ แต่หลวงพ่อเพี้ยนนี่ครับ ต้องไปนอนที่วัด กว่าจะได้ตะกรุดซักดอกนึง ยากแสนยาก ไม่ได้มีขายเยอะแบบตอนนี้ครับ มีทั่วประเทศ ได้มาก็เหมือนตะกรุดแจกเด็ก ดอกเล็กนิดเดียว ตอนนี้หายไปแล้วครับ

องค์ต่อไปก็ไม่ขอเรียงลำดับครับ เพราะมีเยอะครับ ดีไม่ดีก็ต้องไปพิสูจน์กันเองครับ หลวงพ่อสารันต์ วัดดงน้อย พระอาจารย์ติ๋ว วัดมณีชลขันต์ หลวงปู่สรวง วัดถ้ำพรหมสวัสดิ์ หลวงปู่ทองดำ วัดถ้ำตะเพียนทอง

แล้วแต่ว่าอยากจะไปที่ไหนก่อนครับ เลือกได้เลยครับพี่แกงส้ม

 

สีผึ้ง 3 ไฟ เหมือนเคยได้ยินที่ไหนซักแห่งครับ อย่างนี้ต้องสอบถามหลวงพ่อครับ ใครอยู่ไกล้วัดขอข้อมูลด้วยครับ ว่าดียังไง สร้างยังไง สูตรใคร ตามนี้ครับ
ส่วนจิ้งจกน่าจะเป็นรุ่นสามแล้วครับ รุ่นนี้รุ่นหนึ่ง(ในรูป) ส่วนที่มีเลี่ยมในน้ำมัน และก็ไม่เลี่ยมในน้ำมัน ก็น่าจะจัดเป็นรุ่นสอง ถ้าออกมาอีกก็น่าจะรุ่นสาม แต่ถ้าแกะแบบเดิมก็นับรุ่นเป็นรุ่นสองคงเดิมครับ (ผมนับเองน่ะครับ)