คนธรรมดารู้ได้ไหมครับว่า ใครบ้างที่เป็นพระอริยะบุคคล

เราปุถุชนคนธรรมดา สามารถรู้ได้ไหมว่า ใครเป็นพระอริยะบุคคล มีข้อสังเกตุอย่างไรบ้าง ขอขอบพระคุณยิ่ง..ขอรับ (y)

 

เอาจริงๆเลย ก็ดูไม่ออกนะ

แต่ถ้าสังเกตจริยา อาการน่ะพอได้นะครับ

ดูศีลก่อนเลยขั้นแรก

ดูความประพฤติ ดูคำพูด ถ้าของแท้จริง

คำพูดก็จะอยู่ในธรมตลอด คาพูดของท่าน ก็จะเป็นคำพูดที่มี

ประโยช์ มีเหตุ มีผล ไม่เลื่อนลอย

ศีลดี จริยาวัตรดี ก็กราบไหว้ได้แล้วนะ

แต่ถ้าท่านเป็นพระอริยเจ้าประเภทปิด ก็ไม่มีทางรู้ได้

ยกตัวอย่างนะครับ

เราจบ ป4 เราคุยกับคนจบ ป 4 รู้เรื่องได้สบาย

แต่คนที่จบด็อกเตอร์ มาคุยกับเรา ที่จบ ป4 เขาคุย

กับเราได้สบาย เข้าใจในเรา แต่เราไม่มีวันเข้าใจในเขาเลยไช่ไหม

ถ้าเขาไม่ขยายภูมิรู้ที่เขามีอยู่ในตัว เราก็ต้องเข้าใจว่าเขาจบ แค่ป4 (ปุถุชนคนธรรมดา)

แต่พอด็อกเตอร์ท่านนี้ ท่านที่คุยกับเรา พอท่านไปเจอ คนที่จบด็อกเตอร์มาเหมือนกัน(พระอรยิเจ้า-พระอรหันต์)

ท่านคุยความรู้ระดับด็อกเตอร์กันได้สบาย ไห้เราที่จบ ป4 ไปเข้าวงสนทนา

มันจะได้ไหมล่ะ เราก็ใบ้กินไช่ไหม?

ก็ประมาณนี้นะครับ

 

รู้ยากครับ ภูมิธรรมต้องเสมอกันหรือสูงกว่า ถ้าต่ำกว่าไม่มีทางรู้ได้ ยกเว้นเดา ถ้าถูกก็ถือว่าบังเอิญ ส่วนใหญ่มักเดาผิด แถมเป็นโทษกับตัวเองอีกด้วย

เจริญพร

 

เราอยากรู้ว่าใครเป็นอริยะบุคคลเราต้องเข้าไปพูดคุยบ่อยๆ และใกล้ชิดเราจะทราบคะ เดาไม่ได้หรอกคะบุญรักษา

 

...รู้ได้ แต่จะถูกไหม ไม่แน่นอน....

ดู จริยาวัตร
ดู ศีล

..ตั้งจิต บูชา ระลึกถึง พระอริยเจ้า ถึงแน่ แม้ไม่รู้ไม่เห็น...

 

แทบไม่มีทางรู้ถ้าเขาไม่บอกไม่กล่าวมา
คนเราควรระมัดระวังตนเองเสมอ จิตตนเอง ไม่ไปทำร้าย ลบหลู่ล่วงเกินดูหมิ่นใครง่ายๆ
ไม่เฉพาะพระอริยะ ลำพังบุคคลธรรมดา เราไปทำร้ายดูหมิ่นก็ย่อมได้รับผลกรรมที่เผ็ดร้อนกลับมาทุกคราวๆ ไม่ต้องพูดถึงพระอริยะเลยว่าผลลัพธ์จะแสบร้อนขนาดไหน

ควรระมัดระวังคำพูด และจิตใจตนเองเสมอๆ จะปลอดภัยไม่ก่อกรรมที่ไม่สมควรออกมา

ที่พูดนี่ไม่ใช่คำพูดอันสวยหรู แต่เป็นประสบการณ์อันแสบร้อน ใครได้อ่านแล้วมีสติระลึกถึงสิ่งที่ทำแล้วตั้งใจงดเว้นกรรมชั่ว ขออนุโมทนาด้วยครับ

 

คนธรรมดารู้ได้ไหมครับว่า ใครบ้างที่เป็นพระอริยะบุคคล

ตอบ...รู้ได้ด้วยบุญฤทธิ์ของแต่ละบุคคล เช่น เทพนิมิต ครูอาจารย์บอก ฯลฯ เป็นต้น แต่ไม่อาจรู้ได้ด้วยภูมิธรรมที่ต่างกัน

เท่าที่เห็นได้ตอนนี้ มีอยู่องค์เดียวคือ หลวงพ่อคูณ ท่านสามารถยังความบริสุทธิ์ของธรรมชาติให้บริสุทธิ์อยู่ได้ หมายความว่า จิตอยู่เหนือดี เหนือชั่ว ปล่อยให้ธรรมชาติพาไป คือแล้วแต่ลูกศิษย์ หรือคนที่เข้าไปหาจะพาให้เดิน ให้ทำก็ทำให้ ให้เหยียบก็เหยียบ ให้เคาะก็เคาะ เสกก็เสก เป่าก็เป่า ฯลฯ เลิกคิดที่จะจัดการกับธรรมชาติใดๆ แล้วแต่ธรรมชาติจะจัดการให้ท่านเอง บนความไม่ยึดมั่นถือมั่นแห่งจิต เห็นทุกสรรพสิ่ง ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เป็นต้นจ้า...

 

อุปปมาง่ายๆว่า ความเป็นปุถุชนเวลาที่เราจะมองอะไร มันจะอยู่ในระดับสายตาเท่านั้น
อยู่เพียงแนวระนาบ อย่างเก่งก็เหมือนมองภูเขาที่เห็นอยู่ไกลลิบๆ
เห็นปลายยอดไกลๆ พอจะคาดคะเน ระยะทาง และความสูงได้

แต่ความเป็นพระอริยเจ้าท่าน จากแนวราบมาเป็นแนวดิ่ง
คล้ายๆกับการแหงนหน้ามองพระอาทิตย์ยามเที่ยงวัน
แหงนหน้าชนิดที่เรียกว่าต้องหักมุมมอง
ทั้งความชัน ความลึก และความสูง เหนือเมฆ
เกินหยั่งถึง คาดคะเนไม่ได้ เดาก็ผิด
เพราะท่านเป็นบุคคลที่ลอยตัวอยู่เหนือโลกแล้ว
( โม้นะ )

 

ประเภทปลุกเสกเลขยันต์ แล้วโพทนาว่าดีอย่างโน้นอย่างนี้ แล้วขายเครื่องรางของขลังละก็ พระอริยะเทียมครับ

 

หลายท่านตอบไว้ดีแล้วนะครับ....โมทนาสาธุธรรม.....

หลวงพ่อฤาษีท่านก็เคยบอกนะว่าดูยาก.....แต่ถ้าถามหลักการดูนั้น....ก็ให้ลองเอาสังโยชน์ ๑๐ ไปวัดดูก่อน..อย่างนี้....

 

สังโยชน์

<!-- /firstHeading --><!-- bodyContent --><!-- tagline -->จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
<!-- /tagline --><!-- subtitle -->
<!-- /subtitle --><!-- jumpto -->ไปที่: ป้ายบอกทาง, ค้นหา
<!-- /jumpto --><!-- bodytext --><TABLE style="BORDER-BOTTOM: #060 1px solid; TEXT-ALIGN: center; BORDER-LEFT: #060 1px solid; MARGIN: 0px 0px 1em 1em; FLOAT: right; BORDER-TOP: #060 1px solid; BORDER-RIGHT: #060 1px solid" id=WSerie_Buddhism class=toccolours cellSpacing=0 cellPadding=1 width=170><TBODY><TR><TD style="FONT-SIZE: 100%" colSpan=2><SMALL>ส่วนหนึ่งของ</SMALL>
ศาสนาพุทธ

สถานีย่อย
<HR>
ประวัติศาสนาพุทธ
</TD></TR><TR><TD style="BACKGROUND-COLOR: #8a9e49; COLOR: #ffffff; FONT-SIZE: 95%" colSpan=2>ศาสดา</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>พระโคตมพุทธเจ้า
(พระพุทธเจ้า)
</TD></TR><TR><TD style="BACKGROUND-COLOR: #8a9e49; COLOR: #ffffff; FONT-SIZE: 95%" colSpan=2>จุดมุ่งหมาย</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>นิพพาน</TD></TR><TR><TD style="BACKGROUND-COLOR: #8a9e49; COLOR: #ffffff; FONT-SIZE: 95%" colSpan=2>ไตรรัตน์</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>พระพุทธ · พระธรรม · พระสงฆ์
</TD></TR><TR><TD style="BACKGROUND-COLOR: #8a9e49; COLOR: #ffffff; FONT-SIZE: 95%" colSpan=2>ความเชื่อและการปฏิบัติ</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>ศีล (ศีลห้า) · ธรรม (เบญจธรรม)
สมถะ · วิปัสสนา
บทสวดมนต์และพระคาถา</TD></TR><TR><TD style="BACKGROUND-COLOR: #8a9e49; COLOR: #ffffff; FONT-SIZE: 95%" colSpan=2>คัมภีร์และหนังสือ</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>พระไตรปิฎก
พระวินัยปิฎก · พระสุตตันตปิฎก · พระอภิธรรมปิฎก</TD></TR><TR><TD style="BACKGROUND-COLOR: #8a9e49; COLOR: #ffffff; FONT-SIZE: 95%" colSpan=2>หลักธรรมที่น่าสนใจ</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>ไตรลักษณ์
อริยสัจ ๔ · มรรค ๘ · อิทัปปัจจยตา</TD></TR><TR><TD style="BACKGROUND-COLOR: #8a9e49; COLOR: #ffffff; FONT-SIZE: 95%" colSpan=2>นิกาย</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>เถรวาท · อาจริยวาท (มหายาน) · วัชรยาน · เซน</TD></TR><TR><TD style="BACKGROUND-COLOR: #8a9e49; COLOR: #ffffff; FONT-SIZE: 95%" colSpan=2>สังคมศาสนาพุทธ</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%">ปฏิทิน · บุคคล · วันสำคัญ · ศาสนสถาน · วัตถุมงคล</TD></TR><TR><TD style="BACKGROUND-COLOR: #8a9e49; COLOR: #ffffff; FONT-SIZE: 95%" colSpan=2>การจาริกแสวงบุญ</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%">พุทธสังเวชนียสถาน ·
การแสวงบุญในพุทธภูมิ</TD></TR><TR><TD style="BACKGROUND-COLOR: #8a9e49; COLOR: #ffffff; FONT-SIZE: 95%" colSpan=2>ดูเพิ่มเติม</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>อภิธานศัพท์ศาสนาพุทธ
หมวดหมู่ศาสนาพุทธ</TD></TR></TBODY></TABLE>สังโยชน์ คือ กิเลสที่ผูกมัดใจสัตว์, ธรรมที่มัดสัตว์ไว้กับทุกข์ หรือกิเลสเครื่องร้อยรัดจิตใจให้จมในวัฏฏะ มี 10 อย่าง คือ

• ก. โอรัมภาคิยสังโยชน์ สังโยชน์เบื้องต่ำ 5 ได้แก่
  • 1. สักกายทิฏฐิ - มีความเห็นว่าร่างกายนี้เป็นของเรา มีความยึดมั่นถือมั่นในระดับหนึ่ง
  • 2. วิจิกิจฉา - มีความสงสัยในคุณของพระรัตนตรัย คือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
  • 3. สีลัพพตปรามาส - ความถือมั่นศีลพรต โดยสักว่าทำตามๆ กันไปอย่างงมงาย เห็นว่าจะบริสุทธิ์หลุดพ้นได้เพียงด้วยศีลและวัตร หรือนำศีลและพรตไปใช้เพื่อเหตุผลอื่น ไม่ใช่เพื่อเป็นปัจจัยแก่การสิ้นกิเลส เช่นการถือศีลเพื่อเอาไว้ข่มไว้ด่าคนอื่น การถือศีลเพราะอยากได้ลาภสักการะเป็นต้น ซึ่งรวมถึงการหมดความเชื่อถือในพิธีกรรมที่งมงายด้วย
  • 4. กามราคะ - มีความติดใจในกามคุณ
  • 5. ปฏิฆะ - มีความกระทบกระทั่งในใจ
• ข. อุทธัมภาคิยสังโยชน์ สังโยชน์เบื้องสูง 5 ได้แก่
  • 6. รูปราคะ - มีความติดใจในวัตถุหรือรูปฌาน
  • 7. อรูปราคะ - มีความติดใจในอรูปฌานหรือความพอใจในนามธรรมทั้งหลาย
  • 8. มานะ - มีความยึดมั่นถือมั่นในตัวตนหรือคุณสมบัติของตน
  • 9. อุทธัจจะ - มีความฟุ้งซ่าน
  • 10. อวิชชา - มีความไม่รู้จริง

พระโสดาบัน ละสังโยชน์ 3 ข้อต้นได้คือ หมดสักกายทิฏฐิ,วิจิกิจฉาและสีลัพพตปรามาส
พระสกทาคามี ทำสังโยชน์ข้อ 4 และ 5 คือ กามราคะและปฏิฆะ ให้เบาบางลงด้วย
พระอนาคามี ละสังโยชน์ 5 ข้อต้นได้หมด
พระอรหันต์ ละสังโยชน์ทั้ง 10 ข้อ
[แก้] อ้างอิง

• พระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). "พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลธรรม".

 

ดูยากครับ ธรรมของพระพุทธองค์ เป็นปัจจัตตัง รู้เฉพาะตน คนอื่นจะมาตามรู้ตามเห็นไม่ได้ โดยทั่วไปผู้ที่บรรลุธรรมขั้นใดขั้นหนึ่ง
ย่อมมีความฉลาดมีปัญญาพอตัว คงไม่ยอมเอาธรรมวิเศษ ที่ตนบรรลุมาแลกกับโลกธรรมแปดเป็นแน่

ที่ประกาศป่าวๆ นะ ของปลอมครับ

 

ผมไม่เห็นด้วย เกี่ยวกับการนำตรรกะ แค่ การปลุกเสกเลขยันต์แล้วโพทนาแล้วตัดสินเป็นพระอริยเทียม
ถามว่าเราทราบเจตนาท่านหรือเราเข้าใจรู้ลึกถึงวัตถุประสงค์เป้าหมายของท่านเหรอ ขอความกรุณาเล็งเห็นถึงเจตนา เป็นแค่ปุถุชนคนธรรมดาศีลห้ายังพร่องหาญกล้าเอาไม้เมตรไปวัดเส้นผ่านศูนย์กลางของเส้นผม สิ่งละเอียดเอาของหยาบไปวัดไปกะเกณฑ์มีที่ไหนผลที่ได้คือค่าประมาณ ค่าความเคลื่อนสูง ... อยากรู้อยากเห็น ก็ทำตัวฝึกตนจากไม้เมตร เป็นไม้บรรทัด เป็นเวอ์เนียร์ เป็นไมโครมิเตอร์ เป็นเลเซอร์มิเตอร์ ตามลำดับเอง

 

ถ้าเสวนาธรรมกันด้วยธรรมก็จะเห็นธรรมของอีกฝ่าย
เหมือนคนนึงเดินไปตลาดซื้อปลาร้าร้านอร่อยๆแล้วแนะนำอีกคนหรือในกรณีตรงกันข้าม
คือมีคนถามว่าปลาร้าร้านไหนอร่อยที่สุดในตลาดที่ว่า
คนที่เคยเดินไปซื้อเขาก็จะรู้ทาง ส่วนคนที่ไม่เคยซื้อแต่เคยไปตลาดนั่น
เขาก็จะบอกกันไปถึงตรงนี้นะ ตรงร้านขายผัก เดินตรงอีกจะเจอร้านขายข้าวสารเลี้ยวซ้าย ก็จะเจอ อีกคนที่เคยไปตลาดนั้นเพียงได้ฟังและจินตนาการตามก็เข้าใจเลยทันที
ก็ได้ข้อคิดว่า หากเดินมาทางเดียวกันถึงจะยังไปไม่ถึงก็สามารถรับรู้ได้ว่าเขาไปไกลกว่าที่เราคิด หรือ เขายังไปไม่ถึงที่เราเคยไปนั่นเอง อุปมาอุปมัยจ้า

แต่โดยมาก ปุถุชนมักจะเสวนาเพื่อต้องการแค่คำตอบที่ต้องจะฟังเท่านั้น
โดยยึดอยู่ที่ความเชื่อโดยที่ไม่ผ่านการกลั่นกรองด้วย กาลมาสูตร10ประการนั่นเอง

อนึ่งปุถุชนส่วนใหญ่มักจะยึดเอาธรรมที่ตนมีอยู่นั้นตั้งเป็นหลักในเสวนากับผู้อื่น
คนนึงเล่าเรื่องนึง อีกคนนึงก็เล่าเรื่องนึงแต่ก็เรื่องเดียวกัน แต่ต่างกันตรงกรรมและวาระ อย่างนี้ก็มีนะ เช่น คนนึงพูดเรื่องจิต ที่ว่าจิตนี้เกิดขึ้นและดับลงเอง แต่อีกคนบอกว่าไม่ใช่เพราะจิตเป็นนายกายเป็นบ่าว อย่างนี้เป็นต้นฯ

ความแตกต่างกันของสถานะระหว่างคนที่ผ่านไปแล้วกับคนที่สุดที่จุดนั้น หมายความ อีกคนผ่านจุดนั้นไปแล้ว แต่อีกคนเห็นจุดนี้เป็นเรื่องใหม่สำคัญว่านั่นคือที่สุดแล้ว เป็นต้นฯ


และโดยเฉพาะอย่างยิ่งปุถุชนเมื่อพูดถึงพระอรหันต์มักจะเหมาเอาว่ามีปราฏิหาร์ย์แน่นอนและต้องมีๆๆๆๆ เช่นเดียวกันกับคนที่ไปวัดต้องคิดว่าวัดนั้นมีอะไรดีกว่าวัดอื่นๆ

ฉนั้นเมื่อย้อนพิจารณาข้างต้นเราท่านจะสังเกตเห็นว่า สิ่งร้อยรัดที่สามารถเห็นกันได้ทั่วไปคือความไม่ไตร่ตรองด้วยสติปัญญาโดยการอาศัยหลักของกาลมาเสียก่อน

อย่างไรก็ดีหากเอาแต่ถามอยู่ร่ำไปนั้นก็ไม่ต่างกับคนที่ยังไม่เคยไปตลาด
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตลาดอยู่ตรงไหน ฉนั้นหากจะถามถึงร้านปลาร้าสุดแสนอร่อยก็คงยากที่จะไปถึง (มุขนี้มีคนบอกว่าวานคนอื่นไปซื้อก็ได้...ฮา)

ดังนี้เราจำต้องไปตลาดด้วยตัวเอง เช่นเดียวกับการปฏิบัติธรรมนั่นแล
แม้บางเรื่องบรรลุธรรมได้ด้วยการฟัง ก็ยังไม่เท่ากับการทำได้เอง

 

เห็นด้วยกับคุณธรรมโฆษฯครับ..

 

ไม่ใช่ วิสัยแห่งผู้ปฏิบัติธรรม

ไม่ใช่ วิสัยแห่งผู้ปฏิบัติธรรม ไม่ควรสงสัยในผ้าเหลือง เพราะเราเห็นอยู่ว่าท่านเป็นพระ จริงอยู่ที่ ณ ปัจจุบันนี้มีข่าวออกมามากมาย ทั่งดีและไม่ดี โดยวิสัยแห่งผู้ปฏิบัติธรรมนั่นเมื่อตั้งใจทำบุญแล้ว ทำไป ส่วนพระท่านจะทำอะไรมันเป็นเรื่องของท่าน ไม่ต้องสงสัยในตัวท่าน พระอริยะนั่นเกิดแต่ใจของจ้าวของเอง ไม่ว่าท่านจะอยู่ศาสนาไหน ชาติไหน วัดไหน ท่านสำเร็จหมด "วัดใจ" ตนเอง ดีกว่า " พิจารณาเอาสมมุติออก ก็เห็นวิมุติ มีธรรมเป็นแก่น มีปัญญา(ดวงตาเห็นธรรม) เป็นยิ่ง ทุกอย่างนั่นมันสำเร็จอยู่แล้ว อย่ามั่วแต่เก็บดอกไม้ริมทาง ให้มันหลอกหน้าหลอกหลังเลย

 

พระภิกษุ อวดตนว่าเป็นพระอริยะขั้นนั้นขั้นนี้ ถ้าไม่จริงท่านปรับอาบัติปาราชิก อวดอุตริมนุษย์ธรรม (เว้นแต่เข้าใจผิด)
หรือแม้แต่พยากรณ์ว่า องค์นั้นองค์นี้บรรลุธรรมแล้ว หากไม่จริงท่านก็ปรับอาบัติ เช่นกัน

หนังสือหลวงพ่อทูล ท่านเขียนไว้เกี่ยวกับพระอริยะ ขอยกมาบางส่วน
ท่านแบ่งมนุษย์ออกเป็น ๔ กลุ่ม

๑. น้ำตื้นเงาตื้น หมายถึง ยังไม่บรรลุธรรม กริยาท่าทาง ไม่เรียบร้อย
๒. น้ำตื้นเงาลึก หมายถึง ยังไม่บรรลุธรรม กริยาท่าทาง เรียบร้อย
๓. น้ำลึกเงาตื้น หมายถึง บรรลุธรรมแล้ว กริยาท่าท่าง ไม่เรียบร้อย
๔. น้ำลึกเงาลึก หมายถึง บรรลุธรรมแล้ว กริยาท่าทาง เรียบร้อย

ถ้าจับคู่ ดังนี้คือ

คู่ที่ ๑ น้ำลึกเงาตื้น กับ น้ำตื้นเงาตื้น เราก็จะดูไม่ออกว่าใครบรรลุธรรมแล้ว
คู่ที่ ๒ น้ำลึกเงาลึก กับ น้ำตื้นเงาลึก นี่ก็เช่นกันดูไม่ออกหรอก

แม้การพูดคุยสนทนาธรรม ท่านจะแสดงธรรมที่ท่านบรรลุก็ต่อเมื่อผู้ที่มีคุณธรรมเสมอกันหรือสูงกว่าเท่านั้น
หากแสดงธรรมแล้วคนไม่เชื่อ เกิดปรามาสขึ้นจะเป็นโทษมากกว่าเป็นคุณ

การอวดเด่นอวดดัง ด้วยธรรมอันยิ่งที่ไม่มีในตน ท่านเปรียบเหมือนมหาโจรปล้นพระพุทธศาสนา

(good)

 

กราบขอบพระคุณทุกท่านที่ร่วมแสดงความเห็นนะครับ สาธุ

 

ก็มีวิธีทางรู้อยู่นะครับ(ถ้าผิดขออภัย)
เคยอ่านเจอในพระไตรปิฏก ว่ามีคำถามที่พระอรหันต์สามารถจะตอบและอธิบายได้