ชีวิตที่เฉียดตายของผม

ตั้งแต่ผมเกิดมา ผมเองจำใด้ว่าผมผ่านสิ่งที่เรียกว่า ความตายมาแบบ งงๆ มากครับ ผมอยู่ยะลาครับ ครั้งแรกเมื่อไหร่นั้นผมจำไม่ได้ครับ มันหลายครั้งมาก เริ่มเลยนะครับ ตอนอนุบาลผมเป็นฝีหัวคว่ำที่ก้นข้างซ้าย เกือบเดินไม่ได้เพราะมันไม่มีหัวฝีครับมันเป็นหนองที่กินจากนอกเข้าในครับก้นข้างซ้ายผมมีแต่น้ำหนองทั้งข้าง แต่โชคดีผ่าทันครับ ครั้งต่อมาก็ตอนอยู่ ป.4 ผมสอบเสร็จก็ตามเพื่อนไปเล่นน้ำครับ ผมว่ายน้ำไม่เป็นครับเพื่อนเค้าก็เล่นอยู่สักพักก็ไปเล่นที่อื่น จังหวะนั้นผมเห็นไม่มีใครก็เลยลงไปกระโดดน้ำตรงที่เพื่อนเค้าเล่นครับ ปรากฏว่าจมครับผมไม่รุ้จะทำยังไงพยายามดิ้นรนอ้าปากขอความช้วยเหลือก็ไม่ได้ครับพออ้าปากน้ำก็เข้าปากแล้วตอนนั้นไม่รู้มีอะไรดลใจให้ผมคิดว่าต้องไปให้ถึงฝั้งที่ห่างประมาณ6-7เมตร น้ำที่ผมอยู่มันลึกประมาณ2.5-3เมตรครับ ผมกลั้นหายใจครั้งสุดท้ายดำน้ำลงไปจนถึงพื้นดิน แล้วตะกุยดินจนสุดชีวิตครับปรากฏว่าผมตะกุยจนถึงฝั้งโดยปลอดภัยครับ ครั้งต่อมาตอน ม.2 ผมไดนป่ากับญาติครับแล้วตกน้ำตกที่สูงประมาณ 2 เมตรแต่บังเอิญเหลือเกินครับมันดันมีชงอยหินโผล่อยูนิดนึงทำให้ผมไม่ต้องตกลงไปในน้ำที่ลึกมาก ต่อมาผมไข้นต้น ลูกเนียงสูงประมาณ2.5 เมตรผมตกลงมาเอาหลังลงแต่ไม่เป็นอะไรเลยก็งงครับ แล้วก็อีกหลายเหตุการณ์ครับล่าสุด ผมกลับจากทำงานมีรถตัดหน้าผมหักหลบไปชนเกาะกลางถนนกระเด็นไปอีกฝากถนนจังหวะนั้นพอชเสร็จแล้วผมก็จำอะไรไม่ได้เลยรู้สึกอีกทีตอนที่ผมหล่นกระแทกพื้นแล้ว ไถลไปกลับพื้นถนนครับเชื้อไม่ครับผมไม่เป็นอะไรมากมีอาการแค่แผลถลอกกับเจ็บหลังนิดหน่อย 3วันผมหายเป็นปกติเลยครับ ยังมีอีกหลายอย่างนะครับเดี๋ยวว่างๆผมมาเล่าให้ฟังใหม่นะครับ ผิมผิดขอโทษด้วยนะครับ มือใหม่ครับ

 

นี่ แหละ ครับ คือ ความจริง ความตาย อยู่กับเราทุกเมื่อ

หากยังไม่ตาย แล้วเรายังทำอะไรอยู่ครับ

 

ห่อหมกห่อสุดท้าย คือ ความตาย

ห่อหมกแต่ละห่อ เราทำ เราปรุง เราสร้าง เพื่อเรา มันเป็นเสบียงติดตัวมา
ใครมีห่อมากก็ได้กินดีอยู่ดี อยู่ทน อยู่นาน ใครขี้เกรียจทำก็มีมาน้อยก็ต้องลำบาก และอายุส้้น ตอนนี้เรากำลังสร้างหรือปรุงกันอยู่หรือใครจะกินห่อสุดท้ายนี้แล้วไม่กลับมาอีก

ฮ่าๆ..คิดมาก เพ้อมาก ก็กินมาก เหมือนกัน

 

คุณอาจจะใช้ชีวิตครับเก้าครั้งอย่างแมวแล้วก็ได้ ระวัง.....ชีวิตที่เหลือเอาไว้ให้ดี.....อิอิ..สาธุ

 

ผ่านมาเยอะเนาะ denceedencee

 

ต้องไปถอดรหัสดูครับที่ http://palungjit.org/threads/คนมีเท...เกิด-ว่าจะยืนยันได้อีกทางหนึ่งหรือไม่.273166/ อาจมีเทพคุ้มครอง

 

ตอนเด็กๆที่ผมอยู่กับยาย ผมก็เคยเฉียดตายเหมือนกันครับ คือตอนนั้นผมละเมอลุกขึ้นมาตอนตี 5 เดินออกจากห้องมา จะลงบันไดแต่ก้าวพลาดท่าเลยตกบันไดตีลังกาวนไปมา 2 - 3 ตลบ แล้วเท้ามันลงที่พื้นพอดีอะครับ ผมก็งงอยู่เหมือนกันตอนที่ผมตีลังกาตกบันไดหัวหรือตัวผม มันไม่ชนอะไรเลยหรอ ?

 

ขอบคุณทุกท่านครับ แต่ตอนนี้คงไม่มีอะไรที่จะเข้าใกล้ความตายเท่ากับการทำงานที่ยะลาแล้วครับ ทุกวันนี้ผมระลึกถึงความตายอยู่เสมอครับ ไม่ประมาทครับมาถึงเมื่อใดก็เมื่อนั้นครับ

 

ขอบคุณครับคุณ MANOFKAMA ผมลองแล้วม่ใด้ครับ แต่ผมมีความเกี๋ยวโยงกับเลข 7 อย่างน่าเหลือเชื่อครับ อย่างแรกเลย ผมเป็นลูกคนที่ 7 ครับ แล้วชีวิตผม ถูกลอ็ตเตอร์รี่เป็นเลขดังนี้ครับ ครั้งแรกเลยครับ 77 ต่อมา 77 ต่อมา 67 ต่อมา 77 ต่อมา 17 ต่อมาเลขท้ายสามตัว 907 ต่อมา 17 ต่อมา 77 ผมไม่ใด้ซื้อทุกงวดนะครับ ผมเรียงงวดที่ถูกไม่ใด้ขออภัยด้วยครับแต่เลขที่ถูเป็นเลขเหล่านี้ครับ ที่จำใด้เพราะเลขอื่นผมไม่เคยถูกเลยครับ

 

ผมก็เคยเฉียดตายมาหลายครั้งเหมือนกันครับ (-_-")
แต่ทุกครั้งที่เกิดมันคอยสอนให้เรามีสติ

 

ลูกเนียง คือ อะไรครับ
รู้จัก แต่ลูกสะตอ 555

 

เราก็เฉียดตายมาสามสี่ครั้งแล้ว ตั้งแต่เด็กจนโต เหมือน จขกท สองครั้ง จะฉายเหมือนแผ่นฟิล์ม

 

เราไม่เคยเจียดตาย แต่เราจะตายจริงๆ อยากรู้จักโลกหลังความตาย เบื่อโลกใบนี้เต็มทน ไม่เห็นจะมีอะไร ทำไป อยู่ไป มีไป ก็แค่นั้น สุดท้ายก็ว่างเปล่า เสียเวลาจริงๆ

 

ตอนนี้ไม่เป็นอะไร แต่แก่แล้วต้องมีอาการเกี่ยวกับหลังแน่ๆ เห็นโดนกระแทกบ่อย