ทำตัวไม่ถูก...

เมื่อตกอยู่สถาณะการณ์ที่ตกเป็นรองอยู่ตลอดเวลา...
ประมาณว่าเหตุผลของเราใช้ไม่ได้ เค้าถูกเสมอ
ถ้าเกิด เราเอ่ยข้อผิดพลาดของฝ่ายโน้น มา 1 ข้อ
แต่แล้ว ข้อผิดพลาดของเราจะมีเป็นหางว่าวทำให้เราตกเป็นรองเสมอ
ทั้งๆ ที่เราไม่ได้ตำหนิรึต่อว่าแม้แต่นิด พูดง่ายๆ เราถูกข่มอยู่ตลาดเวลา
เราต้องทำเฉย ยอม ทำเป็นนิ่งๆ เพราะกลัวจะมีปัญหาภายหลัง
เหตุการณ์นี้เราควรทำตัวอย่างไร

 

ก่อนอื่นขอให้คุณพิจารณาว่าสิ่งที่เขาว่ามาจริงหรือเปล่า ที่ว่าข้อผิดพลาดเป็นหางว่าวนั้นจริงหรือเปล่า มีเหตุมีผลหรือเปล่า ถ้าจริงมีเหตุมีผลก็อย่าไปโกรธเขาเลยครับเราก็ปรับปรุงตัวเองให้ดีให้เขาว่าไม่ได้ ถ้าจริงแต่ไม่มีเหตุไม่มีผลพูดเพราะอารมณ์ คุณก็ทำเหมือนว่ามีเด็ก 3 ขวบมาด่าคุณก็แล้วกัน เวลาเด็ก 3 ขวบด่าเราจะไม่โกรธเพราะเรารู้ว่าเด็ก ไม่รู้อะไรดี ชั่ว ยังไม่มีเหตุมีผล เราเข้าใจเขาว่างั้น ถ้าสิ่งที่เขาพูดทั้งไม่จริงและไม่มีเหตุมีผล คุณก็ลองพิจารณาดูว่าทำไมเขาถึงว่าเรา เป็นเพราะอะไร อย่าไปบ้าจี้ตามเขา อย่าทำตัวเหมือนลิงตีฉาบของเล่นที่พอเขาไขลานเราก็ตีฉาบให้เขาดู ลองหาให้เจอว่าทำไมเขาถึงว่าเราแบบนั้นแก้ที่เหตุ ถ้าพิจารณาดีแล้วย่อมรู้ได้ พอรู้ครบถ้วนแล้วทำอะไรก็ไม่มีทางผิด เพราะพิจารณาดีแล้วไม่ต้องมัวลังเลว่าควรทำอย่างไร

 

เป็นกำลังใจให้ล่ะกัน..เราก็เคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
วิธีแก้ของเราคือ พูดน้อยๆ ทำงานเยอะๆ หลีกเลี่ยงการเผชิญหน้า..
ไม่ต้องไปสนใจว่า คนคนนั้น จะมีอยู่บนโลกนี้หรือไม่...
ให้ตั้งใจก้มหน้าก้มตา..ทำงานไป..เขาถามมา..เราก็ตอบคำถามเขาไปซะ..
คือ พูดน้อยๆ..อย่าว่างให้เขาชวนคุย...ยิ้มมากๆด้วยล่ะ..

โชคดีนะ

 

การวางเฉย หรือเฉยๆล่ะครับ เป็นผู้ฟังอย่างเดียว ถึงเรื่องที่พูดจะจริงหรือไม่จริงก็ตามทีเดี๋ยวเรื่องเหล่านั้ก็เป็นอดีตแล้วครับ

 

อย่าไปสนใจคะ ถ้าเราเข้าใจว่า เค้าก็เป็นคนแบบนี้แหละ เค้าเป็นของเค้าแบบนี้เอง ช่างเขาเถอะ ต้องออกแนวสงสารเค้าคะ เค้ากำลังสร้างเศษกรรมให้ตัวเขาเอง แผ่เมตตาให้เขามีดวงตาเห็นธรรม เราอาจจะเคยทำกับเค้าไว้ก็ได้คะ ทุกวันนี้เราก็คิดแบบนี้ เดี่ยวนี้มีความสุขดีคะ ใครว่าอะไร ไม่เคยสนใจ แผ่เมตตาบ่อยๆคะ........

 

อันดับแรก ถ้าเหตุผลของคุณไม่ดีหรือไม่ถูกคุณก็ต้องยอมรับ

อันดับต่อมา ถ้าเหตุผลของคุณดีแล้วหรือคิดว่าถูก แต่ยังโดนข่มก็แสดงว่าชั้นเชิงทางด้านการเมืองคุณสู้เค้าไม่ได้(ไม่ใช่การเมืองจริงๆ) คุณหลงประเด็นไปกับเค้า(เรื่องที่คุณเถียงแพ้ซึ่งไม่เกี่ยวกับเรื่องที่คุยกันตอนแรก) คุณต้องสังเกตุจากคู่สนทนาของคุณ บางฅนใช้วิธีเบี่ยงประเด็น บางฅนใช้วิธีพูดถึงข้อผิดพลาดหรือข้อด้อยของคุณ บางฅนใช้น้ำเสียงแทนที่จะใช้เหตุผล ฯลฯ คู่สนทนาแบบนี้เค้าไม่สนใจเหตุผลเท่าไหร่

ซึ่งถ้าเจอสถานการณ์หรือคู่สนทนาแบบนี้ ก็ต้องทำใจและไม่ต้องคาดหวังถึงผลลัพธ์เพราะไม่เกี่ยวกับเรื่องเหตุผล ไม่มีประโยชน์ที่จะสนทนาด้วย หลังคุยเสร็จก็อย่าเก็บเอามาคิด

 

คัรบผม...ขอบคุณทุกท่านที่ให้คำแนะนำ
แต่ผมมาสนใจในความเห็นที่ว่าเบี่ยงประเด็น ถูกต้องครับ เมื่อเราถูกตำหนิ
แต่พอเราย้อนกลับไป เค้าจะเบี่ยงประเด็กขุดเรื่องด้อยของเรามาข่ม
ยังไงก็อย่างนั้น...คำว่าข้อด้อยยังไงก็แพ้
ถูกมั๊ยครับ คือมีปัญหากันกันเองก็เท่านั้น มันเป็นปัญหาเล็กๆ น้อยๆ แต่ก็เป็นจุดซึ่งสามารถบานปลายได้ ^^ เราพยายามจะอธิบายสุดท้ายก็โมโหเราเสียก่อน พูดง่าย
เป็นคนไม่ยอมใคร ถือในความคิดตัวเองเป็นใหญ่ รับมือกับคนประเภทนี้ยังไง

 

ผมเข้าใจถูกไหมครับว่าคุณกำลังจะขอคำแนะนำเพื่อที่จะไปเถียงกับเขาให้ชนะ เวลาที่คุณย้อนเขากลับแล้วเขาเบี่ยงประเด็นพูดถึงข้อด้อยของคุณ คุณอยากจะรู้ว่าจะเถียงเขากลับอย่างไร โดยใช้หลักธรรมช่วย คุณจะไปหาธรรมที่ทำให้เถียงชนะจากไหน ในสัมย พุทธกาล ก่อนที่พระสารีบุตรจะเป็นพระสาวก็เป็นนักปราชญ์โต้วาทีกับใครก็ไม่เคยแพ้เลยซักครั้ง จนมาเจอพุทธองค์ก็มีคำถามกับข้อธรรมมาโต้คารมมากมาย แต่ที่พระพุทธองค์ทำคือ บอกกับพระสารีบุตรว่า เราจะตอบคำถามของท่านทุกข้อ แต่ท่านต้องอยู่กับเราเป็นเวลา 1 ปี โดยที่ไม่ถามอะไรเลย วันเวลาผ่านไปจนครบ 1 ปี พระพุทธองค์ก็ถามพระสารีบุตรว่าถามคำถามได้ แต่พระสารีบูตรกลับไม่มีคำถามใดเลย เห็นไหมครับว่าธรรมมันไม่ได้มีไว้ให้เถียงชนะ เฉยไว้สิครับ ทำตัวเราให้ดีให้เขาเห็น เขาก็ยอมแพ้ไปเอง

 

ทำนิ่งเฉย...แก้ไข...อดทน...โดยไม่ต้องใช้เหตุผลใดเลย
ก็จะทำให้เค้าหยุดได้เองใช่ไหมครับ...

ขอบคุณครับ นี่คือคำตอบที่ผมได้รับ ใช่ไหมครับ

 

คุณก็เคยคุยกับเขาด้วยเหตุผลมาแล้วนี่ แล้วผลที่ได้เป็นอย่างไรคุณก็น่าจะรู้ดี คุณน่าจะรู้ว่าใครที่ยอมรับฟังเหตุผล ใครไม่ยอมรับเหตุผล ถ้าเขาเป็นคนที่ยอมรับฟังเหตุผลก็คุยกับเขาด้วยเหตุผล ที่คุณคุยกับเขาแล้วเขาพูดถึงปมด้อยคุณ คุณคิดว่าเขาเป็นคนที่รับฟังเหตุผลหรือเปล่า หรือเป็นคนที่ต้องการเถียงชนะอย่างเดียว แล้วคุณลองคิดดูว่าคนที่ต้องการเถียงชนะอย่างเดียวแล้วคุณไปเถียงชนะเขา จะทำให้เขาพอใจไหม ไม่ว่าจะมีเหตุผลร้อยแปด ถ้าคุณต้องการความสะใจผมแนะนำให้คุณร่างบทพูดเลย ว่ามาอย่างนี้ เราตอบอย่างนี้ ถ้าทำได้ไม่ดีก็ให้คนที่ด่าเก่งๆ ช่วยร่างก็ได้ แต่ชนะไปแล้วมีความสุขหรือเปล่าก็ต้องคอยระแวงเขาอยู่ตลอด กลัวเขาจะเล่นงานกลับ มันก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณต้องการอะไร สำหรับผมเห็นด้วยกับสันติวิธี

 

ต้องการให้เขาฟังเราบ้าง จริงๆแล้วเราเล่นดนตรีด้วยกัน..
เขาเป็นคนหาเพลงเล่นแกะได้บ้างไรบ้าง
ผมเป็นคนเล่น(ก็ใช่ว่าผมเล่นกีต้าร์ไม่เป็น)เขาต้องการให้ผมเล่นแบบนี้
จริงๆ แล้วถ้าเล่นไม่ใช่แนวตัวเอง หรือแนวที่ถนัดยังไงมันก็ไม่เป็นธรรมชาติ ยังไงมันก็ไม่สมู๊ด
ซึ่งเวทีที่เล่นต้องการความสมู๊ดมาก...มันเหมือนฝืนผมทั้งเพลงแต่วิธีเล่นทั้งๆ ที่เอาแนวที่ผมเล่นมาทำให้ใกล้เคียง และสมู๊ดมากที่สุด มาเล่นก็ได้ แต่เขากลับไม่ยอม
และผมก็ไม่อยากให้วงต้องงแยก
ผมต้องการอธิบายให้เขาเข้าใจในส่วนตรงนี้บ้างไรบ้าง...(เห้อเหนื่อยๆ)
ไม่รู้ว่าท่านทั้งหลายจะเข้าใจกระผมรึเปล่า แห่ะๆ

 

คุณก็คงต้องเลือกแล้วล่ะ คุณต้องถามตัวเองว่า คุณเป็นใคร คุณอยากทำอะไร
ต้องลองพิจารณาให้ดี ถ้าพิจารณาดีแล้วจะไม่สับสนเลย อย่างเช่น การที่คุณแต่งตัวแบบที่คุณแต่งมันดีที่สุดหรือเปล่า
คำตอบก็คือเปล่าเลย การแต่งตัวแบบไหนก็ไม่ต่างกัน แต่ที่คุณแต่งตัวแบบที่คุณแต่งเพราะการแต่งตัวของคุณบอกว่า
คุณเป็นใคร คุณอยากทำอะไร สิ่งที่คุณเลือกที่จะทำก็เหมือนกันเป็นการบอกว่า คุณเป็นใคร คุณอยากทำอะไร
ต้องถามตัวเองในทุกสถานการณ์ เช่น เราใช่คนที่จะเปลี่ยนแนวการเล่นตามเพื่อนหรือเปล่า
ถ้าเราไม่ใช้คนที่จะเปลี่ยนแนวการเล่นเราเป็นคนที่จะคุยกับเขาให้รู้เรื่องหรือเปล่า
เมื่อคุยกับเขาแล้วเขาไม่ยอมรับฟังเราเป็นคนที่ยอมเปลี่ยนแนวเพื่อเพื่อน(วงหรือเปล่า)
ถ้าเขาไม่รับฟังแล้วเราใช่คนที่จะยอมเล่นตามเขาเพื่อรักษาวงไว้หรือเปล่า
ถ้าเกิดทะเลาะกันขึ้นมาเราใช่คนที่เดินหนีไปเลยหรือจะไกล่เกลี่ย
สิ่งนี้เป็นสิ่งที่คุณต้องถามตัวเองตลอดเวลาไม่มีใครตอบให้คุณได้ ดีที่สุดสำหรับคนหนึ่ง ไม่ใช่ว่าจะดีที่สุดสำหรับอีกคน
แต่ตอนแรกอาจจะยังทำไม่ได้คงเพราะโดนเขาข่ม คุณก็ต้องถามตัวเองอีก ว่าเราเป็นคนที่จะยอมโดนเขาข่มไปตลอดหรือเปล่า
ถ้าเราไม่ใช่เราจะต้องอย่างนี้ๆ เป็นต้น

 

ขอรับ...กระผมจะลองไปคุยกับตัวเองก่อน เอ้ย!! ไม่ไช่..
ขอบคุณครับคุณ บลู