มาฟังเพลงเวียดนามที่ผมชอบบ้างดีกว่า

เพลงเพราะ กลอนเศร้าถึงใจ ความรักทำไมต้องมาพร้อมกับความเศร้านะ.....

 

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์
จินๆเนอะอากี้!

 

:''(

:''''(

 

(k) มาฟังเพลงเวียตนามอันแสนไพเราะและเศร้า ฟังกลอนน้องติง ติง แล้วอยากเอาทำนองเพลงมาใส่จังเลย คนร้องหน้าหว้าน หวาน คนเวียตนามนี่สวยทั้งหญิงชายเลยนะ

 

จริงค่ะพี่ใจ คนเวียดนามหน้าตาผิวพรรณงดงาม
ติงไปเวียดนาม 4 วัน พบเห็นแต่คนสวยๆ หน้าตาดี ไม่มีคนอ้วนสักคน^^​

 

คุณติงติงนี่ก็เจ้าบทเจ้ากลอนดีเหมือนกันนะครับ

พอนึกถึงเรื่องแต่งกลอนแล้ว ก็แว๊บขึ้นมาเมื่อเช้านี่เองครับ
ในช่วงที่ผมกำลังเข้าห้องน้ำอยู่ ความคิดมันก็ผุดขึ้นมาว่า

เออ..เรานี่ก็แปลกนะ..เหมือนมีอะไรมากำหนดเส้นทางชีวิตไว้ให้เหมือนกันนะ

เพราะว่าตอนเด็กๆ เราเองก็เป็นเด็กดี ขยัน เรียบร้อย และเรียนเก่ง
ได้ที่ 1 ของห้องมาตลอด แต่ก็มีอันต้องย้ายโรงเรียนบ่อยๆ

และก็ได้ออกจากบ้านมาอยู่หอพัก หรือมาอยู่กับญาติตั้งแต่ยังเด็ก
เพราะต้องไปเรียนต่างถิ่นบ่อยๆ

ตัวเองชอบสายวิทย์ เรียนเก่งด้านเคมีและชีวะ และเก่งอังกฤษมาตั้งแต่เด็ก
แต่งานด้านศิลปะ ก็ชอบวาดรูป ชอบปั้นดินเหนียวเป็นรูปโน้นรูปนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
รวมถึงชอบแต่งกลอนเป็นชีวิตจิตใจด้วย เคยแต่งกลอนแข่งงานวันสุนทรภู่
ได้รางวัลชนะที่ 1 ของโรงเรียนมาแล้วด้วย

แต่มีอยู่ช่วงจะขึ้น ม.3 ต้องย้ายโรงเรียนไปอยู่อีกที่หนึ่ง
กลับต้องมาเรียนแผนการเรียน "ภาษาไทย" ซึ่งจะต้องเรียนเกี่ยวกับการเขียนวรรณกรรม
การแต่งเรื่องสั้น แต่งบทประพันธ์ อะไรแบบนั้น ซึ่งจะว่าไม่ชอบก็ไม่เชิง
แค่มองไม่เห็นว่าจะเอาไปทำอาชีพอะไรได้เท่านั้นเอง แต่ก็เรียนอยู่ 1 ปี จนจบ ม.3

ตอนอยู่ ม.3 มีงานวิทยาศาสตร์ประจำปี ผมก็ร่วมแข่งขันกับเขาด้วย 2 อย่าง
คือแข่งตอบปัญหา และแข่งวาดภาพประกวด ปรากฏว่าได้ที่ 1 ระดับโรงเรียนทั้งคู่
เลยต้องเลือกเอาว่าจะเอา จะเป็นตัวแทนของโรงเรียนไปแข่งอะไร ในระดับที่ใหญ่กว่าต่อไป

ผมก็เลยเลือกเอาไปแข่งตอบปัญหาวิทยาศาสตร์ แต่ก็ไม่ชนะหรอกนะครับ
ได้แค่ที่ 3 หรือไงนี่แหละ

ที่เล่ามาให้ฟังนี่ ก็เพราะมันเหมือนกับว่า ณ.วันนี้ พอเรามองย้อนกลับไป
เราจะเห็นว่าวิถีชีวิตของเรา มันมีทางมาของมันเอง จนได้มาทำในสิ่งที่กำลังทำอยู่นี่

นั่นก็คือ ได้มาแปลข้อความด้านจิตวิญญาณ จากต่างมิติบ้าง
เพื่อเผยแพร่ให้คนอื่นๆได้มีโอกาสอ่านด้วย

นี่ถ้าผมไม่ได้เป็นเด็กดีมาก่อน เคยบวชเณร บวชพระมาแล้ว กี่ครั้งหว่า
บวชเณรภาคฤดูร้อน 2 ครั้ง บวชพระอีก 2 ครั้ง จนที่บ้านบอกว่า
เขาห้ามบวชเกิน 3 ครั้งนะลูก ขนาดนั้นเลยหละครับ
เขากลัวเป็นชาย 3 โบสถ์ คบไม่ได้ ว่างั้นนะครับ

แล้วนี่ถ้าผมไม่ชอบภาษาอังกฤษ และก็ไม่ชอบแต่งกลอน
และไม่ได้มีพื้นฐานด้านวรรณกรรมมาก่อนนี่ ก็คงจะมาทำแบบนี้ไม่ได้

รวมถึง ถ้าไม่ได้ออกจากบ้านมาตั้งแต่เด็ก ก็คงยืนหยัดด้วยตนเองไม่ได้เพียงลำพัง
ได้ดี และเข้มแข็งเท่าทุกวันนี้กระมัง

แต่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ในความรู้สึกลึกๆ มันอาจจะมีอะไรมากกว่านั้นก็ได้
เช่น ผมอาจจะต้องได้ไปอยู่ต่างบ้าน ต่างเมืองนานหลายปี หรือตลอดชีวิตเลยก็ได้นะ
ตอนนี้ก็มาอยู่ที่เวียดนามร่วม 3 ปีแล้ว ไม่รู้จะอยู่ไปอีกนานแค่ไหน
และมันอาจจะมีข้อดีอะไรบางอย่าง ที่เกี่ยวข้องกับภาระกิจพวกนี้ก็ได้ครับ

แหะ แหะ..เล่าสู่กันฟังเล่นๆหนะครับ..ดูความเป็นไปของชีวิต มันก็สนุกดีนะ

..........................................................................

 

มายืนยันช่วยพี่ติงอีกเสียงหนึ่งค่ะ ว่าคนอ้วนหายากมาก พอเค้าเจอคนอ้วนในกลุ่มเราเค้าจะสะกิดกันมองแล้วหัวเราะเหมือนความอ้วนเป็นของแปลก

 

มาเล่าให้ฟังอีกนะคะ จะแว๊บเข้ามาอ่านชอบห้องนี้ค่ะ เพราะตัวเองก็พวกพลัดถิ่น(ในประเทศไทย)เหมือนกัน ประมาณผีตองเหลืองอะไรเทือกนั้นล่ะค่ะ

 

ใช่ๆ พี่ติงเห็นด้วยค่ะน้องpimapinya
พี่ติงก็ชอบกระทู้นี้
มานั่งฟังเพลงบ่อยๆ^^
ชีวิตคุณชยุต กับพี่ติงคล้ายๆกันเกือบ 100 %
เพียงแต่พี่ติงเรียนสายวิทย์มาโดยตลอด และยังอยู่เมืองไทย
พี่ติงก็เป็นผีตองเหลือง
(จะแห้งกรอบแล้วละ^^ ไม่ค่อยได้กลับบ้านเลย)
เวลาเจอคนที่ชอบอะไรคล้ายๆกันก็มีรู้สึกดีๆ
น้องpimapinya ลองเล่าชีวิตให้ฟังบ้างสิคะ
ส่วนพี่ติงไว้เน็ตดีๆ จะมาร่วมแจมบ้าง
วันนี้สัญญาณเน็ตไม่ดีเลยค่ะ

 

พี่ติงประทับใจเวียดนามมาก
ชอบภูเขาสวยๆ
ชอบแม่น้ำเลียบเขา
ชอบทะเล
ชอบเมืองฮอยอัน
ชอบอาหารเวียดนาม(ที่เมืองไทย)
ชอบสาวญวน(ที่เมืองไทย สวยน่ารัก พี่ติงมีเพื่อนคนญวน ตากลมโต นิสัยดี น่ารักมากๆ เพื่อนขายปลาทูนึ่งที่ตลาดสดสกลนคร)
ชอบความสงบ...
....
ไปเวียดนามครั้งนี้...นอกจากไม่เจอคนอ้วนหรือคนท้วมแล้ว ยังเจอหญิงตั้งครรภ์แค่คนเดียว
...

 

อยากเป็นนักประพันธ์

พี่ใจขา ติงนะ...เคยอยากเป็นนักประพันธ์^^
ตอนเด็กๆชอบฝันเฟื่อง...
(แต่ฝันของติงเป็นจริงน่า...
เคยคิดอะไรไว้เมื่อสมัยยังเด็ก เดี๋ยวนี้เป็นจริงหมดแล้วค่ะ
เช่น คิดทำส้มตำสำเร็จใส่ถุง แกะห่อทานได้เลย คิดถึงปลาร้ากระป๋อง คิดถึงข้าวสุกร้อนๆในถุงหรือกระป๋อง การเรียนหนังสือโดยที่เราเรียนอยู่บ้าน ฯลฯ )

 

ชอบแวะมาฟังอยู่เรื่อยๆ

ถึงแม้จะฟังไม่รู้ภาษาแต่ผมก้อแวะมาฟังอยู่เรื่อยๆ..ฟังแล้วเพราะดีอยากเป็นคนเวียตนามจังเลย

 

คนเวียดนามมีความขยันและอดทนเป็นเลิศ
มีสมองฉลาดปราดเปรื่อง
มีผิวพรรณสวยงาม
ประชากรของเวียดนามมีมากกว่าไทย
แต่มีพื้นที่ดินน้อยกว่า ส่วนใหญ่เป็นภูเขา
มีฤดูฝนที่ยาวนาน ทำให้ทำนาได้ปีละ 5-6 ครั้ง (ทำนาบนภูเขา)
ข้าวของเวียดนาม จะเมล็ดเล็กๆ เหนียว นุ่ม ใช้ตะเกียบคีบทานได้เหมือนข้าวของญี่ปุ่น

 

ขณะนี้ฝนตกหนักมาก กลางวันเหมือนกลางคืน มืดต้องเปิดไฟตั้งแต่ตื่นยันนอน ดีที่น้ำไม่ท่วม วกมาที่ที่เวียดนาม ชอบของถูกสุดๆเลยค่ะ เสียดาย
ตอนไปพายุเข้าเวียดนาม มีแต่น้ำท่วมเต็มไปหมด แต่สาวๆที่นี่ผิวดีแบบพี่ติง
ว่าจริงๆค่ะ เวลาใส่ชุดอ๋าวหญ่าย(ออกเสียงยากจริงๆ555)สวยมาก ไว้อากาศ
แจ่มใส เนตไม่อืด ค่อยมาคุยเป็นเรื่องเป็นราว ตอนนี้รู้แระว่ามีคนอารมณ์
ประมาณเดียวกันอยู่ที่นี่ ขอมาอาศัยพักใจด้วยคนนะคะ ไปละค่ะพี่ติงและ
กัลยาณมิตรทุกท่าน อากาศแจ่มใสจะแวะมาใหม่ค่ะ

 

เน็ตโรงเรียนพี่ติงก็อืด(เหมือนพี่่ติง 555)
ตอนเด็กๆ เวลาฝนตก จะมีสองอารมณ์ อาจวิ่งไปอาบน้ำฝน เล่นน้ำจนสะใจ
หรือไม่ก็นอนห่มผ้าอ่านนวนิยายเล่มโปรด

 

qsqu เข้ามาฟังเพลงเวียตนามครับ ขอบคุณพี่ๆครับ

 

ขอถามหน่อยครับ

ไม่ทราบว่าจะไปหาซื้อแผ่นคอนเสิร์ตได้ที่ไหนครับ

 

ทำไมเวลาฟังเพลงนี้ ใจหวิวๆ...ท่านอื่นเป็นหรือเปล่าคะ

 

สวัสดีปีใหม่ครับ บุญรักษา ธรรมะคุ้มครองครับ