แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

ขอให้ คุณ แม่ หายป่วย เร็วๆนะครับ
และขอให้หลาน หายวันหายคืนนะครับ
ขอบารมี หลวงปู่กวย คุ้มครอง ครับ

 

ประสบการณ์ตรง 2 ก้าวหน้าเพราะหลวงพ่อ.............

เมื่อปลายปี 2549 ตัวผมจะต้องไปปฏิบัติหน้าที่ที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ช่วงนั้นผมเครียดมากถ้าผมต้องไปจริงๆ ไม่มีเส้นสายที่ไหนที่จะช่วยผมให้ลอดพ้นจากคำสั่งที่จะมาถึงได้ แต่มีทางเดียวที่จะทำให้ผมลอดพ้นจากคำสั่งนั้นได้คือผมต้องได้รับการเลื่อนยศและได้ไปอยู่ที่ทำงานใหม่เท่านั้น ช่วงต้นเดือนพฤษภาคมจะเป็นช่วงที่มีการสอบเลื่อนยศผมจึงคิดว่ามีทางเดียวที่จะทำให้ผมและพ่อแม่หายเครียดคือผมต้องสอบเลื่อนยศได้เท่านั้น หลังจากที่มีคำสั่งให้มีการสมัครสอบเลื่อนยศผมก็เลือกตำแหน่งที่ผมจะสมัครสอบผมจึงเลือกที่ที่สอบแล้วคิดว่าน่าจะทำงานสบายและอยู่ใกล้พ่อแม่ ผมจึงตัดสินใจเลือกสอบตำแหน่งนั้นแต่ตำแหน่งที่ผมเลือกสอบนั้นเขาเปิดตำแหน่งเดียวเท่านั้นผมเริ่มเครียดอีกครั้งหนึ่งในการสอบเพราะต้องสอบแข่งขันกับรุ่นพี่ๆและเพื่อนๆอีกหลายคนเพราะทำงานสบายไม่ต้องลำบาก จากนั้นผมก็คิดถึงสิ่งที่จะช่วยผมได้คือหลวงพ่อ........และตัวผมเอง และคืนนั้นผมจึงจุดธูปบอกท่านว่าหลวงพ่อครับผมไม่อยากไปภาคใต้ครับขอให้หลวงพ่อช่วยผมให้สอบเลื่อนยศให้ได้น่ะครับและผมอยากได้ตะกรุดจากหลวงพ่อ ผมจุดธูปอธิฐานแบบนี้ประมาณ 4-5 วัน ประมาณคืนที่สี่ที่ผมอธิฐานเสร็จผมเข้านอนคืนนั้นผมฝันว่าหลวงพ่อมาหาผมที่กองร้อยที่ชายแดน ท่านมาพร้อมกับตะกรุดยาวประมาณ 1 เมตร ท่านยื่นให้ผมตอนนั้นดีใจมาก และถามท่านว่าหลวงพ่อครับทำไมตะกรุดยาวจังเลย หลวงพ่อไม่ตอบและก็หายไป หลังจากนั้นก่อนสอบประมาณ 2 วัน ผมได้หยุดพักและได้ไปกราบท่าน พอไปกราบท่านหลวงพ่อก็มองหน้าผมและลุกขึ้นเดินไปที่หน้าพระประธานแล้วก็หยิบอะไรมาตัวผมก็ไม่รู้ พอท่านเดินมาถึงตัวผมท่านก็ยื่นให้ผมพร้อมกับให้ผมแบมือและสิ่งที่อยู่ในฝ่ามือก็คือ ตะกรุดสีทองยาวประมาณ 1 นิ้ว แล้วท่านก็บอกผมว่าเก็บไว้ดีๆทำให้เฉพาะคน จากนั้นผมก็บอกท่านว่าหลวงพ่อครับผมจะสอบเลื่อนยศหลวงพ่อช่วยผมด้วยน่ะครับผมไม่อยากไปภาคใต้ ท่านบอกว่าเออ แต่ผมก็ไม่มั่นใจผมจึงถามท่านอีกว่าหลวงพ่อผมจะสอบได้จริงๆไหม ท่านบอกผมว่ามันต้องได้สิวะ จากนั้นพอถึงวันสอบผมก็เอาตะกรุดติดตัวไปสอบด้วย ข้อใหนทำไม่ได้ก็นึกถึงท่านแล้วก็ตอบไป พอประกาศผลสอบครับแทบไม่อยากเชื่อตัวเองครับมีชื่อผมครับ จากคนสอบประมาณยี่สิบกว่าคน เด็กเส้นเด็กสายเพียบครับมารู้ตอนที่ย้ายมารายงานตัวที่ทำงานใหม่มีแต่คนถามผมว่าเอ็งใช้เส้นใครวะ ผมเลยตอบดังๆในใจว่าเส้นหลวงพ่อ............ครับ เคารพและศรัทธาสุดๆครับ

 

ขอบคุณครับ ขอให้คุณพุทธิวงษ์ มีความสุขเช่นกันครับ

 

แหม รอคำตอบอยู่นานแล้วนะครับ

 

มีโอกาสก็ไปเลยครับ เป็นประสบการณ์ที่หายากเหมือนกัน ไปจดจำภาพไว้ในใจ บางทีนั่งสมาธิไม่สงบก็นั่งระลึกถึง สังเวชนียสถานที่ไปดูมา นี่แหละ เพลินดีเหมือนกัน ขอให้ได้ไปสมความตั้งใจนะครับ

 

งั้นตามด้วย
เป็ดพะโล้ ตลาดดอนหวาย อีก 1 ตัว
หมูย่าง เมือง ตรัง
หอยนางรม สุราษฎร์ ตัวหย่ายๆๆ
ปูม้าดอง อีก 1 จาน
ตามด้วยขนมหวาน
ไอศครีมกะทิสด ราชบุรี ขึ้นชื่อ
ผลไม้ แตงโม ฝรั่ง สับปะรด

กินกันให้ ผอม ไปข้างหนึ่งเลย 555

 

แหะๆ ดูลึกลับ ชวนให้ค้นหาเหมือนเดิมนะครับ

 

รายชื่อผู้ที่ผมจะมอบพระธาตุให้นะครับ

สวัสดีครับ ตอนดึกๆ วันเสาร์
ผมขอสรุปผู้ที่ผมจะส่งพระธาตุไปให้นะครับ
1 คุณลูกวัด
2 คุณโต้งชลบุรี
3 คุณศิษย์หลวงปู่กวย009
4 คุณ9046 (2 ชุด)
5 คุณDaychar

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ
ตั้งแต่พระธาตุได้เสด็จมา การงานของผมราบรื่นมากครับ จนถึงปัจจุบัน มีแต่ผู้คนคอยช่วยเหลือครับ และแคล้วคลาดจากทุกข์ภัย ภยันตรายต่างๆ รวมถึงไม่ติดขัดเรื่องการเงินด้วยครับ
ผมทำงานที่อินโดนีเซีย ต้องเดินทางตลอดครับ ทั่วประเทศ (ต้องบินนะครับ เพราะประเทศเป็นหมู่เกาะ) ประสบความสำเร็จด้วยดี มีทีมงานที่แข็งแกร่ง มีลูกน้องประมาณพันคนครับ คือไม่ได้อยากโม้นะครับ แต่อยากให้บูชาท่านด้วยความมั่นใจ และเปิดทางให้สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตครับ

 

เรื่อง ความรักของแม่ทำให้หายจากโรคร้าย

เรื่องที่ผมจะถ่ายทอดให้ฟังเป็นเรื่องจริง ที่ผมได้รับฟังมาจากคุณครูสอนวิชาชีววิทยาตอนเรียนมัธยมนะครับ เป็นความอัศจรรย์ในความรักของแม่ที่มีต่อลูกจึงเป็นเหตุให้หายจากโรคร้าย

คุณครูของผมท่านจบพยาบาลวิชาชีพจากมหาวิทยาลัยมหิดล ช่วงแรกก็ทำงานเป็นพยาบาลอยู่โรงพยาบาลของรัฐ แต่ท่านต้องลาออกมาเป็นครูสอนวิชาวิทยาศาสตร์โรงเรียนมัธยมเพราะต้องมาดูแลพ่อกับแม่ที่ป่วยร่างกายไม่แข็งแรง เพราะอาชีพพยาบาลต้องเข้าเวรตอนกลางคืนทำให้ไม่สะดวกให้การดูแล ผู้มีพระคุณทั้งสองท่าน ตอนที่เล่าเรื่องนี้คุณพ่อของท่านก็ได้จากไปแล้ว เหลือแต่คุณแม่ที่ป่วยเป็นอัมพาตช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ โดยพี่สาวของอาจารย์จะดูแลช่วงกลางวันส่วนคุณครูของผมจะมาดูแลในช่วงกลางคืน คุณครูและพี่สาวยังครองความเป็นโสด เนื่องจากท่านจะบอกเงื่อนไขแก่บรรดาหนุ่มที่มาชอบพอว่า ต้องดูแลพ่อกับแม่ที่ป่วยอาจจะไม่มีเวลาให้เต็มที่ และต้องอยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่จนกว่าท่านจะจากไป ให้ตัดสินใจให้ดีก่อนที่จะขอแต่งงาน

คุณครูบอกว่าที่ท่านตัดสินใจแบบนี้เพราะต้องการตอบแทนพระคุณของพ่อแม่ให้เต็มที่เพราะท่านนับถือพ่อแม่ว่าเป็นพระอรหันต์ของลูก

มาเข้าเรื่องกันเลยนะครับวันนั้นเป็นวันที่เรียนวิชาชีววิทยา น่าจะเป็นเรื่องโรคจากพันธุกรรม คุณครูท่านมักจะมีประสบการณ์ที่เคยพบในโรงพยาบาลมาเล่าให้ฟังเสมอ ท่านก็ได้พูดถึงโรคมะเร็งว่าเป็นโรคไม่ติดต่อระหว่างบุคคล แต่อาจถ่ายทอดได้ทางพันธุกรรม และผู้ป่วยที่ตรวจพบว่าเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย มักจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

แต่มีคนไข้อยู่เคสหนึ่ง เป็นผู้หญิงไทยเชื้อสายจีนอายุประมาณ 35 - 40 ปี (ผมจำตัวเลขไม่ได้) เข้ามารักษาตัวเพราะทำงานหนักจนอ่อนเพลีย แพทย์ตรวจพบว่าเป็นมะเร็งขั้นที่ 3 หรือ ขั้นที่ 4 (ผมจำไม่ค่อยได้) แต่แพทย์ได้ประมาณอายุคนไข้ไว้ว่าจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่เกิน 1 ปี เมื่อแพทย์แจ้งอาการป่วยแก่เธอ แทนที่เธอจะแสดงอาการท้อแท้สิ้นหวัง เธอกลับตอบคุณหมอไปว่า "ฉันยังตายไม่ได้ ถ้าฉันตายไปแล้วใครจะดูแลลูกๆ ของฉัน"

คุณครูของผม (ตอนท่านนั้นยังเป็นพยาบาลอยู่) เมื่อทราบเรื่องราวก็ได้ไปพูดคุยไต่ถามเรื่องราวจากผู้ป่วยหญิงคนนั้น จึงทราบว่าเธอมีลูกทั้งหมด 4 คน ลูกคนโตอายุประมาณ 12-13 ปี ลูกคนเล็กอายุ 6-7 ปี ปัจจุบันสามีได้เสียชีวิตไปสองปีกว่าแล้ว เธอจึงต้องรับภาระเลี้ยงดูลูกทั้งสี่คนเพียงผู้เดียว ถ้าหากเธอตายไปตอนนี้ เธอยังมองไม่เห็นอนาคตของลูกๆ เลยว่าจะเป็นเช่นไร

เธอพักรักษาตัวอยู่โรงพยาบาลไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ก็ขอกลับบ้าน เพราะการที่อยู่รักษาตัวที่โรงพยาบาลนั้น ทำให้ที่บ้านขาดรายได้ ลูกๆ ก็ฝากญาติๆ ดูแลได้ไม่กี่วัน เพราะทุกคนก็มีภาระการงานที่ต้องรับผิดชอบดูแล หลังจากได้รับคำแนะนำเกี่ยวกับการดูแลสุขภาพและรับยากลับไปรับประทาน เธอก็มาพบแพทย์เป็นประจำ ในระยะเวลาไม่ถึงหนึ่งปี เธอก็ได้สร้างความประหลาดใจให้กับแพทย์ที่ทำการรักษา เพราะผลตรวจครั้งสุดท้ายออกมาว่า เธอได้หายป่วยจากโรคมะเร็งหรือเธอไม่ได้เป็นมะเร็งแล้วครับ จากที่เมื่อปีที่แล้วเธอเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย

ผมจำไม่ได้ว่าผู้ป่วยท่านนั้นเป็นมะเร็งที่อวัยวะใด และ เธอก็ไม่ได้เล่าให้คุณครูของผมฟังว่า นอกเหนือจากยาที่ได้รับจากโรงพยาบาล เธอไปทานยาสมุนไพรเพิ่มหรือเปล่า แต่คุณครูของผมเชื่อว่า สาเหตุส่วนหนึ่งที่ทำให้เธอหายจากโรคร้ายได้นั้น มาจากความรักของแม่ที่มีต่อลูก ทำให้เธอมีพลังใจที่จะต่อสู้กับโรคร้ายได้จนสำเร็จครับ

 

หลวงพ่อชำนาญ รึป่าวครับ

 

ขออนุโมทนาด้วยคนนะครับ...ขอบคุณ คุณปั้น ด้วยสำหรับคำแนะนำนะครับ

 

ยิงไม่ออก

เมื่อ ประมาณ ปี 51-52 เหรียญ หลังยันต์ ปี21 หลวงปู่กวย ปืนยิงไม่ออก

เรื่องเกิดจากการแย่ง หญิงสาวกัน ระหว่าง เด็กอินทร์บุรี จ. สิงห์บุรี กับ เด็ก วัดพระแก้ว จ.ชัยนาท (เลยวัด หลวงปู่กวยไปหน่อย) เด็กวัดพระแก้ว ได้ไปจีบ สาว ที่สิงห์บุรี แล้วสาวนางนี้ ได้มีหนุ่ม หมายปองอยู่แล้ว เป็นเด็กสิงห์ เหมือนกัน พอเด็กสิงห์ รู้เข้า ก็ไม่พอใจ ได้มีเรื่องกันสักพัก เด็ก วัดพระแก้ว ก็กลับถิ่นตัวเอง แต่เรื่องไม่จบแค่นี้ เพราะเด็กอินทร์บุรี ได้ตามมาถึงถิ่น วัดพระแก้ว พอมาถึง ได้เจอโจทย์ กำลังเดินอยู่บนสะพานข้ามคลองก็ เริ่ม แม่ไม้มวยไทยกันอีก สักพักใหญ่ แล้วมีคนหนึ่งได้กระชากคอเสื้อเด็กวัดพระแก้วคนหนึ่งพร้อมกับ ชักปืน ออกมาจ่อยิงประชิดตัว 3 ครั้ง แชะ แชะ แชะ ไม่ออกเลย ระหว่างที่แม่ไม้มวยไทยกัน ชาวบ้านแถวนั้นก็ได้โทรไปแจ้งตำรวจ และจังหวะ ที่ตำรวจมา ก็กำลังเห็น เด็ก อินทร์บุรี กำลัง กด แชะ แชะ แชะ ไม่ออก ตำรวจก็เข้าไปจับตัว เด็กอินทร์บุรี ไปโรงพักตามระเบียบ
และได้ถามเด็กวัดพระแก้วว่า มีอะไรดี ปืนถึงยิงไม่ออก เด็กคนนั้น ก็ล้วงเข้าไปในเสื้อแล้วหยิบออกมาพร้อมพูดว่า เหรียญ หลังยันต์ ปี 21 หลวงปู่กวย เท่านั้น แหล่ะ ตำรวจเมืองสรรค์ ตามหากันให้ควั่ก ราคา จึง แรงมากๆๆๆ มาจนถึงปัจจุบันนี้

 

ประสบการณ์ตรง 3 ที่เกิดขึ้นกับแม่ของผม............

หลังจากที่ผมเริ่มศรัทธาท่านใหม่ๆผมได้เช่าพระเครื่องท่านมาบูชาและหนึ่งในนั้นที่ผมเช่ามาคือลูกสะกดเนื้อสัตตะโลหะ ผมเช่ามาและนำลูกสะกดมาทำเป็นตะกรุดข้อมือให้แม่ผมใส่ติดตัว ปกติแม่ผมไม่สนใจวัตถุมงคลใดๆ ผมบอกให้แม่ผมใส่ไว้ติดตัวห้ามถอดออก ท่านก็ใส่ตามที่ผมขอท่าน หลังจากนั้นอีกหลายวันผมมาหาแม่ผมที่บ้าน แม่ผมก็เล่าให้ผมฟังว่า คืนนั้นฝันไปว่าไปวัดใกล้บ้านแล้วมองไปที่กำแพงวัด เห็นเจดีย์ธาตุสวยงามระยิบระยับ ขณะนั้นก็มีตาคนหนึ่งที่ได้เสียชีวิตไปแล้วตายโหงจากอุบัติเหตุเคยออกข่าวทางทีวีด้วย เดินออกมาจากเจดีย์ธาตุนั้น แล้วแม่ผมถามตาคนที่ตายไปแล้วนั้นว่า ตามาจากใหน ตาคนที่ตายตอบแม่ผมว่ามาจากเจดีย์ธาตุที่สวยๆๆนั่นแหละ แล้วชวนแม่ผมไปอยู่ที่เจดีย์ธาตุของตาคนนั้นด้วย ขณะที่ตาคนนั้นชวนแม่ผมไปอยู่ด้วยแกก็เดินเข้ามาหาแม่ผมแต่ก็ไม่สามารถเดินเข้ามาหาแม่ผมได้เกิน 2-3 เมตร ตาคนนั้นมองมาที่ข้อมือแม่ผมและถามว่าสิ่งที่อยู่ข้อมือคืออะไร แม่ผมบอกแกว่ามันเป็นของลูกชายที่ให้ติดตัวไม่ให้เอาออก แกได้แต่มองที่ข้อมือแม่ผมไม่กล้าเข้ามาใกล้ตัวแม่ผมเลย ตาคนนั้นบอกกลัวสิ่งที่อยู่ข้อมือแม่และบอกให้แม่ผมถอดออก แม่ผมก็ไม่ทอดออกตามที่แกบอก ถ้าคืนนั้นแม่ทำตามที่ตาคนนั้นบอก ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตั้งแต่นั้นมาแม่ผมไม่ยอมถอดออกเลยใส่จนอักขระลบเลือนหมด

 

ต้องขอตัวไปพักผ่อนก่อนครับ....ราตรีสวัสิ์ทุกท่าน

 

ขอขอบคุณท่าน sakuda มากครับที่มอบพระธาตุให้บูชา ขออนุโมทนาบุญในครั้งนี้ด้วยครับ

 

แวะเข้ามารอบดึกค่ะ นำบุญมาฝากทุกท่าน
วันนี้ไปทำพิธีมอบตัวเป็นศิษย์
ครูสมาธิ รุ่นที่ 8 หลักสูตรหนึ่งปี ที่อ.หาดใหญ่ นำภาพมาให้ชมค่ะ

คำสัตย์ปฏิญาณของนักศึกษาครูสมาธิ
พลังจิตตานุภาพ
ข้าพเจ้า จะขอตั้งสัตย์ปฏิญาณว่า

ข้อที่หนึ่ง ข้าพเจ้า จะมีเมตตาต่อกัน
ข้อที่สอง ข้าพเจ้า จะมีความสามัคคีกัน
ข้อที่สาม ข้าพเจ้า จะให้อภัยซึ่งกันและกัน
ข้อที่สี่ ข้าพเจ้า จะไม่นำวิชาสมาธิไปใช้ในทางที่ผิด
ข้อที่ห้า ข้าพเจ้า จะทำสมาธิแผ่เมตตาจิต แก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย
เพือ่สันติสุข ของโลกยิ่งขึ้นต่อไป

โมทนาบุญค่ะ

 

ลิฟต์ที่ Singapore ที่ฮือฮากันในตอนนี้ (ต้องดูให้จบนะห้ามกระพริบตา)‏

 

ชอบเรื่องประสบการณ์ตรงครับ ลูกสะกดแบบนี้รึป่าวครับพี่

 

คนรักกีฬา ฟุตบอล เชิญ ครับ

วิวัฒนการ ลูกฟุตบอล