ทำไมคนปฏิบัติธรรมจึงได้รับกรรมเร็วกว่าคนไม่ปฏิบัติ

ถาม : ทำไมคนปฏิบัติธรรมจึงได้รับกรรมเร็วกว่าคนไม่ปฏิบัติ (ถาม-ตอบ นิตย์)

ตอบ : เพราะเขาเข้าสู่ความดีเร็ว ถ้าเขาเข้าสู่ความดีก็เหมือนกับเรากำลังวิ่งเพื่อจะข้ามกองไฟ ถ้าเราข้ามพ้นก็พ้นเลย เพราะฉะนั้นแรงกระชากย่อมแรงที่จะไม่ให้เราข้าม เพราะวิบากกรรมก็ต้องวิ่งคว้าอย่างรุนแรงเหมือนกัน ไม่เช่นนั้นเราพ้น เมื่อแรงส่งสูงแรงต้านก็ต้องสูง หลักวิทยาศาสตร์ ฉะนั้น วิบากกรรมที่เป็นฝ่ายอกุศลก็ฉุดกระชากลากถู ส่งแรงต้าน มารก็เกิดมากมายมหาศาล ฉะนั้น ถ้าเราเปิดศึกทุกอย่างจะตีขึ้นมาหมด ตีให้ตายกันไปข้าง ถ้าพ้นก็ได้พ้นเลย

จะแสดงธรรมให้ฟังเรื่องอุบาสก ๕ คน ในสมัยพทธกาล พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรม โดยมีพระอานนท์เป็นพระอุปัฏฐากทำหน้าที่โบกพัดอยู่ใกล้ ๆ ปกติวิสัยของพระองค์ท่าน เวลาแสดงธรรมอุปมาเหมือนพระสุรเสียงจะชำแรกเข้าถึงในกระดูก คนที่ฟังธรรมมีจิตที่จะเข้าใจในธรรมได้สูง เพราะพลานุภาพในความเป็นพระพุทธเจ้า แต่อุบาสก ๕ คนนี้ เมื่อได้ฟังแล้วมีอาการต่าง ๆ กัน

๑. คนหนึ่งหลับ - เคยเกิดเป็น งู (นาคราช)
๒. อีกคนหนึ่งมองดูฟ้า - เคยเกิดเป็นโหราจารย์
๓. อีกคนหนึ่งนั่งขย่มกิ่งไม้ - เคยเกิดเป็นลิง
๔. คนหนึ่งนิ่งเงียบเหมือนกับนั่งฟัง - เคยเกิดเป็นนักพยากรณ์ นำคำสอนไปเปรียบเทียบกับมนต์ของตัวเอง
๕. นั่งขีดเขียนบนพื้นดิน - เคยเกิดเป็นไส้เดือน

แม้พระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมให้ฟังอย่างไร อุบาสกทั้ง ๕ ก็หาได้รับฟังพระสัจธรรมดังกล่าว ดังเช่นบุคคลอื่น ๆ ไม่ ด้วยผลแห่งวิบากกรรมในอดีตของแต่ละคนตามที่กล่าวมา ซึ่งต้องเสวยผลกรรมนั้นอยู่ ฯลฯ

ตอบปัญหาธรรม : ตามรอยธรรมพระป่า อารยะวังโส ภิกขุ
รศ.ดร. นิตย์ ศกุนรักษ์ ถอดเทปถวาย

 

โอ้ ผมพึงจะเข้าใจ
ผมมองดูคนรอบข้างเขามีความสุข ใช้ชีวิตตามใจตัวเอง
ผมพยายามศึกษาธรรมะ จากพระสุปฏิบันโนทั้งหลาย
บางครั้งรู้สึกท้อ เราก็ทำดีที่สุดเเล้ว เเต่ทำไม........
พออ่านกระทู้นี้จึงเข้าใจ ผมจะพยายามสู้กิเลสต่อไป
มนุษย์เราเกิดมาเพื่อทำความดี

 

ขอบคุณมากๆค่ะ.................

 

^^

อ๋อ อย่างนี้นี่เอง

ยิ่งเราได้รับเร็วก็พ้นเร็ว หนีไม่พ้น

ถึงรับช้ายังไง ก็ต้องรับมันอยู่ดี...วิบากกรรม

 

เป็นประโยชน์แล้วแก่นักปฏิบัติทั้งหลาย
อนุโมทนาในกุศลจิตครับ

 

นี่แหละ คำสอนของพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ

 

อนุโมธนาบุญคะ ขอขอบพระคุณคะที่นำเรื่องราวดีๆๆมาเสนอคะ ปัญญาได้เกิดอีกแล้วคะ

 

ใช้กรรมไม่ดีให้หมด แล้วสร้างแต่กรรมดีๆๆ

 

สาธุครับ

-เรื่องของกรรม เข้าใจยากครับ แต่ละท่านไม่เหมือนกัน

สาธุครับ

 

ไม่ถูกต้องครับ
บุญจะดึงดูดสิ่งดีๆเข้ามาหาและผลักสิ่งชั่วร้ายออกไป ตรงข้ามบาปก็จะผลักสิ่งดีออกไปและดึงดูดสิ่งที่เลวร้ายเข้ามา การปฏิบัติธรรมเป็นการสร้างกุศลที่ยิ่งใหญ่ จะบังเกิดสิ่งดีกับผู้ปฏิบัติธรรม กรรมชั่วก็จะอ่อนกำลังลง วิบากแห่งบาปก็จะเกิดช้าลงและเบาลง กรณีที่ผุ้ปฏิบัติธรรมพบกับความเลวร้ายใดๆ ก็เพราะอกุศลที่มีกำลังแรงตามาทันพอดี จึงเข้าใจไปว่าเพราะปฏิบัติธรรมจึงไปดึงดูดสิ่งไม่ดีมา เป็นความเข้าใจผิดโดยแท้ เพราะถ้าไม่ปฏิบัติธรรม สิ่งเวร้ายก็จะเกิดขึ้นอยู่ดี แถมเร็วกว่าและแรงกว่าอีกด้วย

 

คุณถิ่นธรรม คุณบอกว่าไม่ถูกต้อง ก็เท่ากับคุณคัดค้านคำสอนของท่าน คุณเก่งกว่าพระอีกหรือ ? คุณปฏิบัติได้เท่าท่านหรือเปล่า ? เพราะฉะนั้น การที่ออกมาโพสต์อย่างนี้ รู้มั้ยว่ามันเป็นกรรม .....

ผู้ที่กดอนุโมทนาก็เหมือนกัน ก่อนกด โปรดพิจารณาสักนิด ท่านกดเห็นด้วยกับโพสต์แรก แล้วท่านก็กดเห็นด้วยกับโพสต์ของคุณถิ่นธรรม ทั้งๆที่โพสต์ของคุณถิ่นธรรมขัดแย้งกับโพสต์แรก ตกลงท่านจะไปทางไหนแน่ ?

 

เป็นประโยชน์แล้วแก่นักปฏิบัติทั้งหลาย
อนุโมทนาในกุศลจิตครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

เพราะเขาเข้าสู่ความดีเร็ว ถ้าเขาเข้าสู่ความดีก็เหมือนกับเรากำลังวิ่งเพื่อจะข้ามกองไฟ (กองไฟนั้น คือ อะไร?)

ด้วยผลแห่งวิบากกรรมในอดีตของแต่ละคนตามที่กล่าวมา ซึ่งต้องเสวยผลกรรมนั้นอยู่ (ผลแห่งวิบากกรรม คือ อะไร?)

โปรดมองความหมาย..พิจารณาให้ถ่องแท้ด้วยปัญญา และสัมมาทิฐิด้วยเถิดแล้วจะเกิดคุณ.. โมทนา.

 

อนุโทนากับธรรมเทศนาของท่าน ครับ

จริงๆๆครับ ผมคิดว่าตอนช่วงที่เปลี่ยนผ่านจากการไม่ปฎิบัติธรรมมาปฎิบัติรู้สึกว่าชีวิตจะแย่ลงไปช่วงหนึ่่งครับแต่หลังจากนั้นก็ทรงตัวจนปัจจุบันนี้ก็ดีขึ้นอย่างมาก มารก็กำลังต่อสุ้ไม่ให้คิดนิพพาน แต่จะยังไงล่ะ ก็เราปราถนาจะนิพพานนิ สู้ให้ตายไปข้างเลย มารเอ่ย อิอิ

 

ความคิดเห็นต่อไปนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ ผิดถูกอย่างไรขออภัยด้วยนะครับ

ผมเป็นคนหนึ่งที่ปฏิบัติธรรม มุ่งมั่นที่ไปให้ถึงพระนิพพาน มันก็เป็นอย่างที่หลวงพ่อเจ้าของกระทู้ได้แสดงธรรมแต่ต้น คือช่วงแรกรู้สึกว่าอะไรต่อมิอะไรมันเข้ามาถาโถมไปหมด เหมือนมันน่าจะดีแต่สิ่งรอบ ๆ ตัวกลับแย่ไปหมด แต่เมื่อปฏิบัติไปสักระยะ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปถึงไหน แต่พอเข้าใจคำสอนของพระพุทธองค์มากขึ้น โดยเฉพาะเรื่องอนิจจัง ทุกข์ขัง อนัตตา ก็ปล่อยวางได้มากขึ้น มองสิ่งรอบ ๆ ตัว ทั้งทุกข์ ทั้งสุข เป็นเรื่องธรรมชาติ มันเกิดของมันอยู่แล้ว แล้วมันก็ดับไป แล้วก็มีเรื่องใหม่ ๆ เกิดขึ้นอีกทั้งทุกข์ ทั้งสุข แล้วก็เข้าใจลึกซึ้งไปอีกว่าที่เราเข้าใจว่ามันทุกข์ เพราะเราคิดว่ามันทุกข์ ที่เรามีความสุขเพราะคิดว่าสุข ทั้ง ๆ ที่สิ่งที่เราคิดบางครั้งมันก็ตรงกันข้ามกับของคนอื่นคิด ก็เลยได้ปัญญา ไม่ใส่ใจมันทุกข์สุขก็ช่าง ก็ปฏิบัติของเราต่อไป ถึงปลายทางมันอาจจะอยู่อีกไกล ก็จะมุ่งมั่น มีศรัทธาที่จะปฏิบัติต่อไป มีบ้างบางครั้งที่ท้อ ก็นึกถึงพระพุทธองค์ นึกถึงบารมีที่พระองค์สะสมมา แล้วมาดูตัวเอง ความท้อแท้ก็หายไป เพราะที่เราทำได้ ยังไม่ถึงแม้แต่กระพี้ที่พระองค์ท่านได้ปฏิบัติมาด้วยซ้ำ
ที่สาธยายมายืดยาวทั้งหมดนี่ ก็เพียงแต่อยากบอกว่า เราจะไปสนใจทำไมว่าอะไรมันจะเข้ามาหรือมันจะเกิดขึ้น ก็ในเมื่อเราศรัทธา และเชื่อในความสอนของพระพุทธองค์แล้ว และพร้อมที่จะปฏิบัติตามแนวทางของพระองค์ วันนึงเราก็ต้องก้าวผ่านสิ่งเหล่านี้ไปได้ แล้วจะไม่ต้องกลับมาพบกับมันอีกเลย

 

ขอให้สมปรารถนา และขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป

 

สาธุคะ เป็นประโยชน์และกำลังใจเป็นอย่างยิ่งสำหรับผู้ปฏิบัติ บางคนเจอเหตุการณ์ร้ายๆ มักคิดผิดว่า ปฏิบัติธรรมมาแล้วทำไม ธรรมไม่ช่วย พาลเลยเลิกปฏิบัติไปเสีย ก็มีมาก หากได้เข้าใจอย่างถูกต้องแล้วว่า ยามเคาระห์กรรม เวรที่ทำส่งผล ความดีที่เราทำยังไม่ให้ผลทันกัน ทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้..ฉะนั้นเป็นการดีที่เราจะได้รู้ว่า เรายังทำความดีน้อยไป ให้รีบทำมากๆๆ เหมือนทำความดีแบบติดจรวด เวรกรรมมันนั่งเครื่องบินตามไม่ทัน ...

 

อนุโมทนาสาธุด้วยคน

อยากหมดกรรมเร็วๆก็ต้องปฎิบัติธรรม