แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

พระหลวงปู่หลิวที่ปลอมเยอะ ๆ ก็เต่ารุ่นแรกกับรุ่นสองครับ ส่วนเต่ารุ่นหลัง ๆ ท่านสร้างเยอะครับ หาไม่ยากราคาก็ไม่แพง ท่านออกหลายวัดครับ ไม่ว่าจะเป็นวัดไร่แตงทอง วัดหนองอ้อ หรือวัดไทรทอง ที่วัดก็มีของเลียนแบบจึงไม่ค่อยมีครับ ที่อาจจะมีปลอมคือตะกรุดคาดเอวรุ่นแรก ๆ ครับ

 

ขอบคุณมากครับ น้องบอย

 

คุณรุ้งภูพาน แค่ข้อความที่ 2 ก็มีเรืองชวนติดตามแล้ว

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับ คุณปั้นเป็นคนที่ใจบุญ บริจาคทรัพย์สร้างวัดก็มากมาย ขอให้บุญหนุนส่ง ให้หน้าที่การงานเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไป และขอให้มีความสุขตลอดไปครับ

 

เป็นพระคุณอย่างล้นเหลือ

ก่อนอื่นผมต้องขอขอบคุณพี่หนุ่มอย่างมาก สำหรับน้ำใจที่พี่หนุ่มมีให้กับผมทั้งที่พี่หนุ่มก็ไม่รู้จักผมเท่าไหร่ ซึ่งผมก็ไม่รู้จักพี่หนุ่มเท่าไหร่ แต่ผมก็รับรู้ได้ถึงน้ำใจที่พี่หนุ่มมีให้กับผม ไม่รู้อะไรมาดลใจผมเหมือนกัน ผมถึงได้มาเข้าเวปนี้ และมาเจอกะทู้ของพี่หนุ่มนี้พอดี ถ้าไม่อย่างนั้นผมก็คงเปรียบเหมือนคนตาบอด ที่มองหาพระเครื่องอย่างคนไม่รู้อะไรแท้หรือเทียม กว่าจะได้เจอสักองค์ผมก็คงหมดเงินไปเยอะแล้ว ผมไม่มีอะไรจะตอบแทนพี่หนุ่มเลย แต่ด้วยเกียรติของลูกผู้ชายอย่างผม ผมขอสัญญาว่าผมจะทำตามคำแนะนำที่ดีๆของพี่หนุ่มเสมอเท่าที่กำลังลังจะทำได้ และจะไม่ขายในสิ่งที่เป็นสิริมงคลเป็นอย่างยิ่งที่พี่หนุ่มตั้งใจให้กับผม สุดท้ายนี้พี่หนุ่มต้องการให้ผมช่วยอะไรบอกได้น่ะครับผมยินดีเสมอ

 

....................
อนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

.................
ถูกใจจริงๆสำหรับประโยคนี้ครับ.....ทุกจังหวัดทั่วประเทศ อย่างน้อยต้องมี เกจิหรือพระอริยะเจ้า อย่างน้อยสักองค์ ที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวของคนในจังหวัดนั้นๆเสมอครับ...ครอบครัวผมส่วนใหญ่มักได้ พระมาแบบปาฎิหาริย์เสมอๆๆ...ปกติแล้ว แม่ เมื่อไปหลับนอนที่ไหนมักจะฝันว่ามีคนให้ไปเอาพระมาบูชาเสมอๆๆ แต่จนแล้วจนรอด แม่ก็ไม่เคยไปเอาพระตามที่ฝันสักที ต่างกับเพื่อนบ้าน ที่เขาฝันว่ามีคนให้ไปเอาพระตรงนั้นตรงนี้เขาจะไปเอาและได้มาจริงๆๆ...วันหนึ่งแม่ฝันไป ว่ามีพระองค์หนึ่งท่านเมตตามอบพระมาให้องค์หนึ่ง พอตื่นเช้ามาก็พบ พระกริ่งองค์หนึ่งอยู่บนที่นอนครับ...ปัจจุบันไม่อยู่แล้ว เมื่อถึงเวลาเขาก็มาลาว่าจะไปแล้ว พระนั้นก้หายไปจากหิ้งพระทันที...ล่าสุดไม่นานมานี้ น้องสาวได้แก้สารพัดนึกมา ก็ฝันว่ามีคนเอามาให้ ตื่นเช้ามาก็เห็นบนที่นอนครับ...แต่ผมยังไม่เจอแบบนี้เลยครับ วาสนา คงไม่ถึง หรือยังไม่ถึงเวลาก็ได้(คิดไปเอง)

 

เช่นกัน

น่าติดตามครับ ตั้งแต่ เรื่องพระหายแล้ว

 

วันนี้ขอตัวกับหัว(ใจ)กลับก่อนครับ

 

ขอตัว+หัว กลับก่อนครับ เดี๋ยวกลับมาเฝ้าใหม่ สวัสดีครับ

 

สอบถามคุณหนุ่ม....ครับ
พระสังกัจจายน์วัดหนองอีดุก กับพระสิวลีเนื้อดินของหลวงพ่อกวย ให้คุณหนุ่มเลือก จะเลือกองค์
ไหนครับ (ให้เพื่อนหาให้แล้วเพียงแต่ยังไม่ได้ไปเอา..........)
แม้แต่พระสังกัจจายน์เนื้อผงองค์เล็กของหลวงปู่โต๊ะ ที่ผมมีพิมพ์ด้านหน้าเหมือนกันกับที่โชว์
ในเว็บต่างๆ แต่จะแตกต่างกันที่ ด้านหน้าจะไม่มีขอบรอบองค์พระ และด้านหลังจะมียันต์จม
(ในเว็บด้านหน้าจะมีขอบ ด้านหลังจะเรียบ) เลยนำไปให้หลวงปู่ท่านหนึ่งดู พอใส่มีอปุ๊บท่านก็กำ และตอบทันทีว่า "แล้วแต่จะอธิษฐานเอา"
สงสัยว่าทำไมที่ผมมี ถึงไม่เหมือนกับในเว็บ แต่ที่แน่ๆมีพลังพุทธคุณ........

 

สวัสดียามเย็นครับทุกท่าน
คุณ na_mo2009 ผมได้รับพระแล้วนะครับ ขอบคุณสำหรับน้ำใจที่ให้มาเดี๋ยวผมจะส่งพระไปให้ด้วยเหมือนกันครับ(deejai)

 

ขออนุโทนาบุญด้วยครับ

 

ก่อนถึงวันแม่ ผมมีเรื่องราวดี ๆ จาก FW mail ลองอ่านดูนะครับ อ่านแล้วน้ำตาจะไหล


วีรกรรมสุดยิ่งใหญ่ของแม่ที่ลูกทุกคนควรอ่าน
เรื่องจริงจากโรงเรียนอัสสัมชัญ ... แล้วจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่

ตึกเซนต์หลุยมารีแผนกประถมราวปี พ.ศ. 2539

เสียงโทรศัพท์ ดังขึ้น ... มิสค่ะ ... ช่วงพักเที่ยงจะมีผู้ปกครอ งมารอพบสองท่านที่หน้าห้องนะคะ
โทรศัพท์แจ้งจากห้องประชาสัมพันธ์ ทำให้มิสอุไรพรนาคะเสถียรครูประจำชั้น ป.4 รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
เพราะจำได้ว่านัดหมายแค่คุณแม่ท่านเดียวเท่านั้นในวันนี้

เอ... ใครละเนี่ยจะมีเรื่องอะไรรึปล่าวนะเมื่อมาถึงห้องครูสาวแทบยกมือรับไหว้จากสุภาพสตรีทั้งสอง
ท่านไม่ทันหากแต่รูสึกแปลกใจที่เห็นคุณแม่ท่านหนึ่งยกมือไหว้แต่เพียงแขนข้างเดียว

อย่างไรก็ตามมิสได้เชิญคุณแม่ท่านแรกเข้าไปคุยก่อนตามลำดับการนัดหมาย
โดยเก็บงำความแปลกใจไว้หลังจาก คุยกับคุณแม่ท่านแรกเสร็จจึงได้เชิญคุณแม่อีกท่านเข้ามาคุยในห้องรับรอง

... ภาพแรกที่ได้เห็นชัด ๆ ทำให้ครูสาวตกใจเล็กน้อยแขนซ้ายของคุณแม่เป็นแขนเทียม
คุณแม่มาปรึกษาเรื่องการเรียนของลูกเพราะไม่ได้มาในวันนัดพบผู้ปกครองประจำปีเมื่อต้นปีที่ผ่านมา

ลูกเขาไม่อยากให้มาเขาบอกว่าอายพื่อนที่แม่ใส่แขนเทียมกลัวโดนเพื่อนล้อว่า แม่แขนเดียว
แม่เป็นหุ่นยนต์หรออะไรนี่นะคะเลยไม่ได้มาน้ำเสียงคุณแม่แฝงแววเอ็นดูมากกว่า ที่จะโกรธหรือไม่พอใจ

มิสอุไรพรขออนุญาตซักถามเกี่ยวกับสาเหตุที่คุณแม่ต้องใส่แขนเทียมเมื่อได้ทราบความจริง
ครูสาวตัดสินใจแน่วแน่ว่าต้องจัดการเรื่องที่ลูกไม่ยอมรับและไม่เข้าใจแม่หากปล่อยเรื่องนี้ไป...
จะเป็นตราบาปอันหนักยิ่งติดตัวเด็กไปภายหน้าทั้งตัวลูกชายและคนที่ล้อเพื่อนที่ล้อเพื่อนด้วย

ช่วงเย็นวันนั้นมีชั่วโมงลูกเสือแต่ฝนตกหนักมิสอุไรพร จึงได้โอกาสนำ เรื่องนี้มาเล่าให้นักเรียนฟัง
เรื่องราวที่ว่านั้นความดังนี้...

วั นที่ 21 สิงหาคม 2536 หลังวันแม่ไม่กี่วัน... ครอบครัวหนึ่งเดินทางไปเที่ยวนากุ้งที่จังหวัดสตูล
ประกอบด้วย พ่อแม่และลูกชายอีกสามคนพวกเขาเดินชมนากุ้งไปตามทางเดินซึ่งเป็นคัดดินเล็ก ๆ ท่ามกลาง
บรรยากาศสดชื่นของธรรมชาติโดยมีคุณพ่อเดินนำหน้ากับลูกชายคนโตสองคนส่วนคุณแม่เดินตามหลั งกับลูกชายคนเล็ก

ทางเดินที่เป็นคันดินนั้นมีการแบ่งเป็นท้องร่องเพื่อติดตั้งระหัดวิดน้ำซึ่งมีใบพัดเหล็กสูงจากคันดินราว 25 ซม.
คุณพ่อและลูกชายคนโตสองคนข้ามท้องร่องแล้วเดินนำต่อไปข้างหน้าไม่มีใครฉุกคิดระวังถึงเหตุร้าย
แต่แล้วลุกชายคนเล็กกลับก้าวพลาดล้มลงไปในท้องร่อง ขากางเกงเข้าไปติดกับร่องของระหัดวิดน้ำที่กำลังหมุนอยู่และ
ฉุดขาของลูกทั้งสองข้างเข้าไปในใบ พัดเหล็กถ้าเป็นพวกคุณ คุณจะทำอย่างไร ...

มิสหยุดเรื่องไว้เพื่อซักถามมองหน้านักเรียนทั้งห้องที่นั่งเงียบกริบหน้าซีดโดยเฉพาะลูกชายของคุณแม่ท่านนั้น

แต่นักเรียนรู้มั้ยว่าคุณแม่ท่านตัดสินใจอย่างไรคุณแม่ไม่ยอมเสียเวลาคิดอะไรเลยท่านรีบดึงตัวลูกเอาไว้
แล้วเอาแขนซ้ายที่ว่างอยู่เข้าไปขวางใบพัดไว้ก่อน...ใบพัดหมุนแขนของคุณแม่เข้าไป ...
คนงานที่เห็นเหตุการณ์จึงรีบปิดเครื่องแต่แรงเฉื่อยยังทำให้ใบพัดหมุนด้วยกำลังรง ...แรงเสียจนกระชากแขนซ้านคุณแม่ขาดสะบั้นลง !

คุณแม่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดทรมานแสนสาหัสสติสัมปชัญญะดับวูบลงในทันทีท้องร่องบริเวณนั้นแดงฉานไปด้วยเลือด ...
เลือดของแม่ ...ใบพัดเหล็กยังหมุนต่อไปอีกเล็กน้อยและบดเอาขาทั้งสองข้างของลู กชายคนเล็กจนกระดูกหักแต่ไม่ขาด
ไม่ขาดเพราะ...เพราะแขนซ้ายของแม่ขาดแทน .. ไม่ขาด พราะแม้ไร้ซึ่งสติสัมปชัญญะมือขวาของแม่ยังยึดตัวลูกเอาไว้แน่น ... ไม่ยอมปล่อย ...

คุณพ่อและลูกคนโตทั้งสองคนหันกลับมามองตามเสียงตะโกน เอะอะโวยวายของคนงานพร้อม ๆ กับเสียงกรีดร้องของคุณแม่
ภาพที่เห็นทำให้พวกเขาช๊อกแทบสิ้นสติ ...คุณพ่อรีบกระโจนพรวดเดียวถึงตัวแม่และลูกน้อย ...

แต่... มันสายเกินไปแล้วสิ่งเดียวที่ทำได้คือรีบพาทั้งสองส่งโรงพยาบาลทันทีผลการรักษาคุณแม่ต้องใส่แขนเทียมแทนที่ขาดไป
ส่วนลูกชายคนเล็กที่ขาหักต้องพักฟื้นนานราวสามเดือนจึงสามารถเดินได้เป็นปกติ

มิสอุไรพรกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้องแล้วถามว่านักเรียนคิดว่าคุณแม่ท่านนี้กล้าหาญไหมคะ
เด็ก ๆ พากันตอบเป็นเสียงเดียวกันพลางพยักหน้า </S>หลาย ๆ คนยังหน้าซีดเซียว เมื่อนึกถึงภาพเหตุการณ์ตามที่ครูเล่า

มิสมองหน้าลูกชายของคุณแม่แล้วบอกว่า...นักเรียนทราบไหมว่าคุณแม่ท่านนั้นเป็รียนคุณแนคุณแม่ของเพื่อนเราในห้องนี้เอง
ไหน ใครเป็นลูกของคุณแม่ท่านนั้นยืนขึ้นให้เพื่อนเห็นหน่อยสิ...เ ด็กคนนั้นยืนขึ้นท่ามกลางเสียงปรบมือของเพื่อน ๆ ทั้งห้อง
"วันนี้เมื่อคุณกลับไปบ้านมิสฝากเรียนคุณแม่ด้วยว่าพวกเราชื่นชมและยกย่องท่านมาก ๆ"

มิสได้ทราบว่ามีหลาย ๆ คนไปล้อเลียนเพื่อนไหนคนไหนบ้างคะที่เคยล้อคุณแม่เขาถ้ามี เราลูกผู้ชายต้องกล้ารับค่ะ
มีนักเรียน 3-4 คนยืนขึ้นใบหน้าของแต่ละคนรู้สึกสำนึกผิดแล้วมิสก็ถามว่าดีมากนักเรียนตอนนี้คุณคงมีอะไรอยากจะพูดกับเพื่อนใช่มั๊ยคะ
เด็กชายกลุ่มนั้นเดินเข้าไปโอบกอดคอ แล้วกล่าวขอโทษเพื่อนด้วยความจริงใจครูสาวน้ำตาคลอเบ้ายืนมองภาพนั้นด้วยความปลาบปลื้มใจ

ใครเล่า ...จะเข้าใจความเจ็บช้ำ ขมขื่นในหัวใจเล็ก ๆ ของเด็กชายคนหนึ่งที่ถูกเพื่อนล้อเลียนประสาเด็กไม่ทันคิด
หากบัดนี้ ... ความรักของแม่และน้ำใจของเพื่อน ๆ ได้สลายปมด้อยในใจของเขาไปจนสิ้นเหลือเพียงความรักและความภาคภูมิใจในตัวคุณแม่เท่านั้น & nbsp;

เมื่อหมดชั่วโมงเรียนมิสได้เรียกลูกชายคุณแม่เข้าไปคุยอีกครั้ง "วันนี้เรามีอะไรในใจที่คิด ว่าควรพูดกับคุณแม่ม้ยคะ"
เด็กคนนั้นนิ่งคิดไปชั่วครู่ ก่อนจะตอบเสียงสั่นปนสะอื้นว่า ....

"ผม...ผม จะไปขอโทษคุณแม่แล้ว... บอกคุณแม่ว่าผมรักคุณแม่มากที่สุดในโลกเลยครับ"

... ใครที่ยังลังเลที่จะตอบแทนพระคุณพ่อ - แม่

อ่านไว ไว นะ เพราะเวลามีไม่มากแล้ว

รู้มั้ย น้ำนมหยดหนึ่งที่ไหลจากอกแม่

ต้องมาจากน้ำตาและหยาดเหงื่อเท่าไหร่

บอกเถอะนะ บอกทุกวันว่ารักแม่..มากมาย

กอดแม่เถอะนะให้คุ้นเคย กอดเลยไม่ต้องอาย

กอดก่อนที่จะไม่มีแม่ให้กอด

และพยายามบอกแม่ทุกวันก่อนที่จะไม่มีแม่ให้บอก

 

สวัสดียามเย็นครับ ญาติธรรม ชมรมคนรักพี่หนุ่มเมืองแกลง ทุกๆท่าน

 

การ์ตูนคลายเครียดครับ (หรือดูแล้วจะเครียดกว่าเดิม)

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=De81K_ujyXs"]YouTube - ‪เมื่อโลกแตก คุณจะ............‬‎[/ame]

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=SEVU-YLpM8A"]YouTube - ‪DAN the MAN‬‎[/ame]

สะกิดหัวใจชายไทยทั้งชาติ

 

ถ้าเป็นผม ผมจะบูชาพระสิวลีครับ มาตราฐานจากวัด ถามว่าทำถึงไม่เลือกพระสังกัจจายน์วัดหนองอีดุก ผมคงตอบว่าเป็นที่ทำพระนอกวัด แล้วถามว่าทำมัย พระนอกวัดไม่ดีอย่างไร ผมขอตอบว่า พระวัดหนองอีดุก มี2ข้อมูลครับ เป็นพระที่หลวงปู่กวยสร้างเองหรือไม่ ไม่มีใครยืนยัน บ้างคนก็บอกว่า หลวงปู่กวยสร้างเพื่อออกช่วยวัดหนองอีดุก เมื่อครั้งงานผูกพัทธสีมา ปี๒๕๑๕ เพราะโยมเเม่ของหลวงปู่เป็นคนมีพื้นเพจากย่านนั้น
แต่อีกข้อมูลบอกว่า หลวงพ่อพิมพ์กับอาจารย์ไผ่ช่วยกันสร้าง อาจารย์ไพ่เป็นคนแกะพิมพ์ คนอื่นๆตำผง เอาพระมากองไว้ที่ศาลา เมื่อทางวัดนิมนต์ใครมา ท่านก็มาเสกให้ ไม่ได้จัดพิธีเสกรวม

ข้อมูลนี้แล้วแต่พิจารณากันนะครับ อยู่ที่แต่ละคนจะคิดและตัดสินใจ อย่าเหมารวมว่าคนให้ข้อมูล ไม่รู้จริงหรือพูดเรื่อยเปื่อยนะครับ เขาหวังดีกับเรา อยู่ที่การตัดสินใจของท่าน แต่ถ้าเป็นผม ผมจะเก็บแต่พระสิวลีครับ

 

มาแล้ว มากับความปิติครับ เรื่องเกิดเมื่อผมได้รับพระหลวงพ่อกวยและเกษาอีก 3 เส้นจากพี่ Tawatchai1889 เมื่อบ่ายแก่ๆของวันนี้ พอเลิกงานผมขับรถตรงไปตลาดพระทันที ผมเดินเข้าไปร้านประจำทันที โอ้วแม่เจ้า คนเยอะจังสงสัยคงต้องรอยาวแน่นอน ผมหันกลับมาทางที่เดินมาก่อนหน้านั้น มีร้านเลี่ยมพระอยู่และมีผู้ชายกำลังรอพระที่เข้ากรอบอยู่ 1 คน ผมรีบเดินเข้าไปทันที ถามพี่เจ้าของร้านว่า พี่ครับช่วยเข้ากรอบพระให้ผมหน่อยครับและบอกเจตนาอีกอย่างคือช่วยหาอะไรติดเกษาให้ผมด้วยนะด้านหลังองค์พระ เจ้าของร้านก็เริ่มนึก และบอกกลับมาว่างั้นเดี๋ยวพี่หาเทปกาวสองหน้าบางๆให้ แต่พี่เค้าหายังไงก็ไม่เจอ แกบอกว่าสงสัยน้องข้างร้านยืมไปไม่เอามาคืนแน่ๆเลย ตอนนั้นประมาณ 18.20 น ซึ่งร้านต่างๆก็ปิดเกือบหมดแล้ว พี่เจ้าของร้านก็เลยเอาน้ำมันจันทร์มาวางหน้าผมและบอกว่างั้นเอาอันนี้ดีกว่า ผมก็เลยคิด จะดีมั้ยน้า เพราะถ้าเกิดนานๆไปแห้งขึ้นมา เกษาท่านจะหลุดแน่ๆเลย ผมก็บอกไม่เอาครับ กะว่าจะไม่เข้ากรอบแล้ว แต่แกก็บอกงั้นพี่จะลองหาเทปกาวอีกนะ ผมก็รอ สักครู่แกบอกว่า เอางี้เอาสีผึ้งแล้วกัน ผมก็คิดอีก เออก็ดีนะเอาสีผึ้งมาแปะแล้วเอาเกษามาติดไว้น่าจะ ok แต่ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรกับสีผึ้ง แกก็รีบพูดออกมาว่าสีผึ้งนี้เป็นของหลวงพ่อทาบ หลวงปู่ทิม หลวงพ่อรวย ปนๆกันอยู่นะ พี่ขอคนเก่าแก่บ้านค่ายระยองมาเค้ามาเข้ากรอบพระที่นี่พี่ก็เลยขอมานิดหน่อย เท่านั้นแหล่ะขนลุกทันที ด้วยความดีใจจึงรีบเอาสีผึ้งมาติดหลังองค์พระทันทีและเส้นเกษาก็ติดอยู่ ดีใจจริงๆครับได้ทั้งหลวงพ่อกวยบวกเกษา แถมยังมีสีผึ้งของลปทาบ ลปทิม ลพ รวยอีก แค่นั้นผมก็หลับฝันดีแล้วครับ ขอบพระคุณพี่ Tawatchai1889 นะครับขอบคุณมากๆ

 

ถ้ามีกำลังก็น่าบุกเก็บไว้ครับ ของดีถิ่นระยองเลยได้ครบเลยครับ ผมยังอยากได้ไว้เลยสีผึ้งหลวงพ่อทาบ แต่หายาก และไม่รู้จะดูยังไงว่าเป็นของท่านแน่

 

สวัสดีตอนค่ำๆ ครับ
ดูทีวี เห็นว่า กทม โดนฝนถล่มหนักเลย ช่วงนี้ออกบ้านไปไหนก็โดนฝน รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ
ทุกวันนี้ อันตรายมีอยู่รอบตัว ประมาทไม่ได้เลย ดูจากข่าวไม่เฉพาะ 3 จังหวัดชายแดนใต้เท่านั้น ที่อันตราย แม้แต่ใน กทม ก็มีระเบิดวางอยู่ตลอดเวลา นอกจากนี้ยังต้องระวังลูกหลงจากการไล่ยิงกันตามถนนก็มี ไม่นับเรื่องอุบัติเหตุรถยนต์หรืออันตรายจากฟืน ไฟ สัตว์ หรือภัยธรรมชาติอื่นอีกมากมาย
โดยส่วนตัวแล้วชอบแขวนพระมานาน ปกติชอบแขวนองค์เดียว สิ่งแรกที่อธิษฐาน คือขอให้แคล้วคลาดปลอดภัย โดยทัศนแล้วคิดว่า พระที่เด่นด้านแคล้วคลาดนำหน้าดีที่สุด คือ ไม่โดนหรือแคล้วคลาดจากเหตุการณ์ไปเลย ส่วนเรื่องคงกระพัน ก็เคยเจอหมากัดไม่เข้า แต่ไม่อยากให้นำหน้า เพราะต้องเจ็บตัว เรื่องอื่นๆ ไม่ค่อยมี เรื่องต่อไปที่อธิษฐาน คือให้อยู่เย็นเป็นสุข ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ปราจากศรัตรูหมู่มาร ส่วนเรื่อง โชคลาภและเสน่ห์มหานิยม เป็นอันดับท้ายๆ
เพื่อนๆผมหลายคนมองว่าการแขวนพระนั้นเป็นเรื่องงมงาย แต่ผมคิดว่าถ้าเราแขวนพระบางครั้งท่านก็สงเคราะห์เราได้ แม้การอยู่ในศีลในธรรมอย่างดีแล้วก็ตาม เราก็ไม่อาจรู้ได้ว่าสิ่งใดจะเกิดกับเรา เพราะบางทีไม่ใช่เรื่องกรรมเก่าอย่างเดียว มันมีสิ่งที่มองไม่เห็นอีกมาก รวมทั้งการต้องร่วมรับกรรมในภาพรวมของครอบครัว สังคม หรือบ้านเมืองด้วย ดังนั้นพ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านจึงทำพระเครื่องไว้ เจตนาคงไม่ใช่เพื่อให้เราละลึกถึงท่านอย่างเดียว พลังที่ท่านอธิษฐานไว้ด้วยจิตบริสุทธิ์เพื่อหวังสงเคราะห์นี่แหละน่าจะเป็นสิ่งที่เหนือสิ่งนั้น แม้บางทีเราจะลืมอาราธนาทุกเช้า หรือลืมระลึกถึงท่านก็ตามท่านก็ยังช่วยไว้ ก็มีให้ได้ยินบ่อยๆ
บ่อยครั้งที่ผมต้องใช้การแผ่เมตตาเพื่อให้งานสำเร็จ โดยเพื่อนร่วมงานไม่รู้ตัว ก็แอบแผ่ให้เขาทุกวัน อย่างน้อยฤทธิ์ที่เกิดขึ้น คือเรานิ่งขึ้น เขาก็เกรงเรา พวกที่เคยว่าเรา นินทา เราก็รู้แต่ทำนิ่ง ทักทายเขาเหมือนปกติ แผ่เมตตาให้เขาไปเรื่อยๆ หลายคนกลายมาเป็นมิตร บางคนกลับไม่กล้าสู้หน้าก็มี ผมจึงแขวนพระเพราะเหตุนี้ด้วยครับ ..... ขอให้ทุกท่านจงร่ำรวยๆ นะครับ