เมื่อข้าพเจ้าไปขออโหสิกรรมกับ ''พระนางเรือล่ม''

ขอคั่นรายการหน่อยนะ.....


อยากชวนทำบุญถวายตู้พระไตรปิฎกชุดใหญ่และ CD เสียงอ่านพระไตรปิฎก ถวายหลวงปู่บุญญฤทธิ์...
(10 เมษายน 2553..เวลา 11.30 น.) ด้วยกัน...

อันนี้ร่วมทำกับเพื่อนๆๆ สมาชิกเวปพลังจิตค่ะ...ตั้งใจจัดขึ้นมาเอง....บุญใหญ่ บารมีมาก ทำคนหรือสองคน ไม่ดีแน่..
เลยอยากขอเชิญชวนทุกท่าน ที่ผ่านมาเห็นข้อความนี้ มาร่วมสร้าง และสะสมปัญญาบารมีร่วมกันค่ะ.......

ท่านสามารถเข้าไปดูรายละเอียดได้ที่ลิงค์นี้นะคะ....

บันทึกบาปและกรรมของข้าพเจ้า ห้องกฏแห่งกรรม เขียนโดย ปานโสม
http://palungjit.org/threads/%E0%B8....89898/page-90

 

พรรณนา ขอขอบคุณ สหายมิตร
ที่มีจิต ชี้แนะ กระจ่างใส
แลยังมี เด็กหัวจุก คอยส่งใจ
ทั้งบุญน้อย บุญใหญ่ บังเกิดมี

หากพี่สร้อย บรรจง ลงกลอนตอบ
หลายคนชอบ ในถ้อยกลอน กล่าววจี
ได้ทั้งอรรถรส ห้วงคำนี้
ขออีกที (แต่งกลอนซักหน่อย) ได้ไหม พี่สร้อยเอย

 

มิรู้จะ ปลอบโยน อันใดได้
เกรงจะไม่ บังควร หวนความหลัง
ด้วยอกเรา ก็รอคอย ไม่ต่างกัน
เฝ้ามองวัน กาลพ้นไป ให้วังเวง
ไม่เก่งถ้อย ร้อยความเรียง เคียงประกอบ
แต่งกลอนตอบ บอกไป ด้วยเราสอง
เคยแนบชิด สนิทองค์ อนงค์ทอง
ต่างคนต้อง อยู่ต่อไป กับน้ำตา
อันเวลา ผ่านเวียนไป คงบรรจบ
ให้ได้พบ พระนางเจ้าฯ ดังเฝ้าฝัน
อย่าได้โศก โศกาพร่ำ ร่ำรำพัน
คงมีวัน ที่ได้พบ ประสบเจอ

 

สถิตย์อยู่ในใจ ไอเลิฟยู
พระพี่รู้ว่าน้องรัก ประจักษ์ใจ .....

 

ด้วยจิตวิญญาณ ด้วยความภักดี
รักนี้ สถิตย์อยู่ ชั่วนิจนิรันดร์

 

จิตรฤก หวนอยู่ อยู่อย่างนี้
ณ ตรงที่ ผู้หนึ่ง สัมผัสได้
เรามิรู้ ถึงเหตุ เกิดในใจ
จะกล่าวไป ใช่จริต ติดในทรวง...

 

หันมาดูแลสุขภาพตัวเองกันเถอะค่ะ

ขอแนะนำเพื่อนๆทุกคนนะคะ ลองดูที่นี่ เค้ารู้จริงทุกอย่าง ทุกคำถามมีคำตอบค่ะ ดิฉันเข้าโปรแกรมอยู่เป็นผลิตภัณฑ์ที่มีส่วนผสมของสมุนไพร 100 %

คลิกที่นี่ค่ะ: Ŵ

 

Ŵ

 

Ŵ

 

ลูก เอ๋ยรักยิ่งแล้ว ดวงใจ แม่เอย

อย่า โศกเศร้าเสียใจ นิ่งไว้

ร้อง แต่คร่ำครวญใน อกเก็บ นาแม่

ไห้ ข่มพร่ำบ่มได้ จึ่งถ้วน จำจร

รัก เพียงใจแม่เน้น จอมขวัญ

เจ้า ห่อนคิดถึงกัน มิพ้น

แน่ จิตทุกเมื่อวัน เชื่อเถิด เจ้าเอย

แท้ ยิ่งหนอรักล้น อกแม่ อุ่นทรวง

 

อนุโมทนาสาธุครับ
ผมคนหนึ่งที่เคารพบูชาเสด็จพ่อ ร.5
และเป็นลูกพระแม่สุนันทา (ม.สวนสุนัน)

 

จากต้นน้ำเดียวกันแตกออกไปเป็นหลายนที
เส้นธารไหลห่างไกลเหลือที่จะมีวันบรรจบที่ใด
ดุจดังสายเลือดเดียวแต่ชีวิตต่างเลี้ยวผันไป
ใต้แผ่นฟ้าแผ่นดินกว้างใหญ่แล้วเมื่อไรจะได้พบพา​

คนที่มีชีวิตแต่ไม่มีสิทธิ์แห่งญาติกา
เป็นแค่สายน้ำไหลตามวาระเวลา
ตามดวงชะตาที่หักเห
เมื่อสายน้ำสิ้นสุดจุดนัดพบคือห้วงทะเล
แต่ใจฉันกลับยังว้าเหว่รอเวลาได้มาพบเธอ​

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.936030/[/MUSIC]​

ปล. เสียงนุ่มจากสมาชิก คุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->sansky9<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2778012", true); </SCRIPT> ​

<!-- google_ad_section_end -->

 

จากต้นน้ำเดียวกันแตกออกไปเป็นหลายนที
เส้นธารไหลห่างไกลเหลือที่จะมีวันบรรจบที่ใด
ดุจดังสายเลือดเดียวแต่ชีวิตต่างเลี้ยวผันไป
ใต้แผ่นฟ้าแผ่นดินกว้างใหญ่แล้วเมื่อไรจะได้พบพา​

คนที่มีชีวิตแต่ไม่มีสิทธิ์แห่งญาติกา
เป็นแค่สายน้ำไหลตามวาระเวลา
ตามดวงชะตาที่หักเห
เมื่อสายน้ำสิ้นสุดจุดนัดพบคือห้วงทะเล
แต่ใจฉันกลับยังว้าเหว่รอเวลาได้มาพบเธอ​

ทุกคนที่เคยได้พบเจอกันมาก่อนคงรู้สึกแบบนี้ เน้อะ.....ซึ้งจัง.....

กาลเวลาทำให้รู้ว่า ทุกสิ่งล้วน อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา....

 

ครับทุกอย่างล้วนไม่เที่ยง...มีเที่ยงวัน...ก็มีเที่ยงคืน ถ้าข้างบนนั้น ให้มาเจอกันก็คงได้เจอ ถ้าไม่เจอเพียงหน้าตา อาจจะได้พูดเพียงตัวอักษร เหมือนแบบนี้ซินะ

 

ตามวาระเวลา.......
เมื่อกรรมมาเวียนบรรจบคงพบกัน........

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​