เกือบโดนรถชน แต่....

เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา ประมาณ 9 โมงเช้า เราก็ตื่นมาพร้อมกับคุณนายก๊องกี้รออยู่ เพื่อจะขอนั่งรถเล่นทุกวัน เราก็เตรียมจะทำธุรกรรมที่ธนาคารไทยพาณิชย์ แถวบ้าน ขับรถจอดหน้าร้านลูกชิ้นปลาหยู่ง้วน ถัดไปเป็นศาลเจ้าปุงเถ่ากง ซึ่งจะมีพิธีไหว้ในวันพรุ่งนี้ คือวันศุกร์ที่ 5-6-7 นี้ เราเตรียมจะไปซื้อผลไม้หลังจากเสร็จงานที่ธนาคาร เราก็ไขกระจกไว้พออากาศให้คุณนายก๊อง เราก็ข้ามถนน ปรกติเราเป็นคนที่ข้ามถนนเก่งมาก ไม่เคยโดนเฉี่ยวชนเลย เพราะเราจะขอทางให้รถหยุดแล้วเราค่อยข้าม วันนั้น รถขวามือก็จอดให้เราข้าม รถซ้ายมือหน้าธนาคารก็จอดให้เราข้าม เราก็ขอบคุณเขาแล้วข้ามเกือบถึงฟุตบาทแล้ว มอไซค์มาอย่างเร็วทางด้านในรถที่จอด เสี้ยวของเสี้ยววินาที เราก้มหน้ามองพื้นถนน เพราะถนนเป็นแอ่ง เราจะหกล้มบ่อย จังหวะนั้น เหมือนโลกหยุดหมุน แต่เราเห็นล้อรถมอไซค์หมุนติ้ว ความคิดเนี่ย....เหมือนเสี้ยวหนึ่งในล้านของวินาที เราคิด...เห้ยยย ล้อรถหมุน แสดงว่า มีรถไม่หยุด แล้วขาเราก็สลับกันเหมือนเต้นรำเลย คือ เราเต้นรำเก่ง แต่ไม่มีทางหลบแน่นอน แต่ขาพอสลับแล้ว กลายเป็นจากรถที่จะชนตรงหน้าท้องเลยเนี่ย กลายเป็นเราเบี่ยงหลบได้แบบเฉี่ยวเสื้อเราไปอ่ะนะ เสียงร้องของพวกวินมอไซค์ กับเสียงแม่ค้าด้งลั่น เราก็งงๆอยู่ แล้วเราก็ชี้ไปที่มอไซค์ มันเลยเราไปแต่หันกลับมาด่าเราอ่ะนะ เราก็ เห้ยยย จะชนชั้นแล้วยังด่าชั้นอีกเหรอ แล้วเราก็เดินขึ้นฟุตบาท ได้ยินเสียงว่า ก็แบบนี้มันถึงได้ตายกันนัก เราก็ เอ....เราผิดหรือเปล่าหว่า เราก็ถามวินกับแม่ค้าที่พูดกันนั่นว่า เราผิดเหรอ เขาว่า ไม่ผิด ไอ้นั่นแหละ รถเขาจอดกันทั้งถนนแล้ว มันเจือกพุ่งมาด้านข้าง เราก็ เออ...นะ....แล้วก็เข้าไปธนาคาร ออกมาซื้อขนมเค็กไปฝากเด็กที่บ้าน แม่ค้าก็ว่า...พี่ เมื่อกี้เสียวไส้นะ พวกนี้มันเลวจริง เค้านึกว่า โดนชนแล้วแน่ๆ ทั้งแถวที่นั่งอยู่เนี่ย...เราก็ยิ้มว่า
เออ มันขับแบบนี้อ่ะ แล้วยังด่าเราอีก....
กลับมานั่งทบทวน คำว่า สติ นี่จำเป็นจริงๆ แต่คิดใหม่ ไม่น่าใช่ ไม่ใช่ว่า เราไม่มีสติ แต่ขาที่สลับกันได้เร็วขนาดรถวิ่งมาแบบนั้น ไม่น่ารอด คิดไปคิดมาว่า
อ่อ....อยู่หน้าศาลเจ้าปุงเถ่ากง น่าจะเป็นปุงเถ่ากงช่วยไว้แน่ๆ เพราะศาลที่นี่ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนัก คิดยังไงก็คิดได้แค่นี้จริงๆ เมื่อวานเลยไปไหว้ขอบคุณซะหน่อย
แต่....
อย่างไรก็ดี สติต้องมาก่อนนะ

 

มันเลยเราไปแต่หันกลับมาด่าเราอ่ะนะ <<พวกนี้ไม่ไหวแหะ

อย่าลืมไปทำบุญเพิ่มเน้อ

 

ถึงรถยนต์จะหยุดให้แล้ว แต่คุณก็ควรระวังมอเตอร์ไซค์ทางซ้ายด้วย เพราะมอเตอร์ไซค์เค้าจะโดนรถยนต์บังทำให้ไม่เห็นเราที่กำลังจะข้าม ผมขับรถยนต์เจอบ่อยๆ คนที่วิ่งให้ผ่านหน้ารถยนต์ แต่ไม่ได้มองมอเตอร์ไซค์ทางซ้าย เราจะไปว่าเค้าผิดก็ไม่ได้ เพราะเค้าอาจจะไม่เห็นจริงๆ เราคือคนที่ทำให้เหตุมันเกิดเราก็ต้องระวังตัวกว่าคนที่เค้าไม่รู้ว่าเหตุจะเกิด

 

ไอ้มอเตอร์ไซด์พวกนี้ น่าตบกะบาล จริงๆ

 

50:50.........

 

ขับขี่รถไม่มีมารยาเลย

 

มันยังไ่ม่ถึงเวลาน่ะสิครับ

หึหึ~..

 

มาเพิ่มเติม เมื่อเช้านี้ เราขับรถเองล่ะ เห็นแม่คุมลูก 7-8 ขวบ 3 คน จะรอข้าม แถวๆนั้นเลย เราก็หยุดรถให้เขาข้าม เขาก็มองแล้วนะ กำลังจะข้าม มาเลย มอไซค์คนขี่ผู้หญิง วัยเดียวกับคนข้าม แถมมีเด็กอายุ 3-4 ขวบยืนอยู่หน้าคนขี่ พรวดพราดมาข้างซ้ายเหมือนตอนเราข้ามเลย เกือบชนแม่ลูก 4 คนนั้นแล้ว เราก็คิดนะว่า นี่แหละ สติ คนขี่ไม่มีสติ คุณแซงซ้าย ทั้งคนข้ามก็อยู่ข้างหน้าเห็นๆ รถยนตร์เขาก็จอดเห็นๆ ตัวเองก็มีลูกแถมยืนอีก ประมาทและสติ เป็นเจ้าชีวิตของผู้ขี่มอไซค์คนนี้จริงๆ วันนี้อาจจะรอดจะการชน เพราะคนข้ามเขาหันไปจูงเด็กๆ จึงลงมาช้า แต่คราวหน้าจะเป็นไง ต้องขึ้นอยู่กับสติของผู้ขับขี่ แม้ไม่เห็นว่า ชีวิตคนอื่นสำคัญ ก็น่าจะเห็นว่า ชีวิตลูกที่ยืนมาด้วยหากเกิดอะไร ไม่ได้เสียใจฝ่ายเดียวแน่ คนเช่นนี้ น่าสงสารจริงๆ

 

คนขับมอเตอร์ไซด์สันดานมันชั่วอะค่ะ เจอประจำ เค้ารู้อยู่ว่ารถคันอื่นหยุดต้องมีคนข้าม แต่มันไม่ยอมจอด มันตายไม่ว่าทำคนอื่นแย่ไปด้วยนี่สิค่ะ
เราเคยเจอแบบว่าถอยรถเข้าบ้านรถยนต์จอดหมด กำลังถอยไอ้มอเตอร์ไซด์สันดานชั่วมันก็เลี้ยงเข้าบ้านเราอ้อมรถเราที่กำลังถอยเกือบชนมัน ดูความเลวสิค่ะ
เนี่ยแหละค่ะเลยจะเราให้ฟังว่าคนข้ามหนะเค้ามองแล้วแหละแต่มอเตอร์ไซด์มาแรงขี่แบบไม่สนใจใครขนาดนั้นและด้วยความที่สันดานชั่วเริ่มติดตัวทำเป็นประจำ มันก็เลยทำให้คนอื่นต้องพลอยรับเคราะห์กรรมด้วย

 

ค.ห.ด้านบนแรงมากครับ กรุณากลับไปเปลี่ยนคำสุภาพด้วยครับ

 

ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว สมัยนี้เราต้องระวังตัวเองครับ
ไม่ประมาทไว้ก่อน มีสติอยู่เสมอ ก็ย่อมปลอดภัยกว่าคนอื่น
ถ้าเป็นเพราะเหตุสุดวิสัย ก็คงเป็นเรื่ีองเวรกรรมครับ

 

เมื่อวานวันอาิทิตย์กำลังจะเดินข้ามถนนไปรอรถเมล์ จะไปวัดบวรนิเวศ กะจะไปไหว้พระทำบุญสักหน่อย มีแท็กซี่คันนึง ขับมาอย่างเร็วเกือบจะชนผมนิดเดียวเอง ถ้าผมช้าไปเพียงเสี้ยววินาที ผมคงโดนรถชน จังหวะนั้นผมคิดแล้วว่าคงโดนชนแน่ๆ รถคันนั้นเลขทะเบียน 1259 ผมข้ามถนนเสร็จ เห็นรถคันนั้นไปติดไฟแดงอยู่ ผมเลยเดินไปหา จริงๆจะไปเคาะที่ประตูรถด้วยซ้ำแต่เห็นว่ามีผู้โดยสารเลยไม่อยากจะอะไรมาก ผมเลยยืนที่ฟุตบาทชี้หน้ามัน แล้วพูดว่า รถเกือบจะชนผมแล้ว มันทำมือแบบว่า มันเปล่านะ ถ้าไม่ติดว่ามีผู้โดยสารอยู่ เรื่องใหญ่แน่ เพราะว่ามันขับรถได้เลวจริงๆ คือไม่มีทีท่าว่าจะลดหย่อยผ่อนปรน เวลาคนเดินข้ามถนนเลย ถ้ามันมีท่าทีอย่างอื่น สงสัยคงได้ต่อยหน้ามันกลางถนนแน่นอน คนจะไปทำบุญกลับต้องมาเจอไอ้พวกมารแบบนี้ไง ซึ่งมีเยอะจริงๆ พวกขับรถใน กทม อ่ะ ไม่นานพวกนี้จะวินาศไปเอง ผมเชื่อในเรื่องกฏแห่งกรรม

 

ผมเคยแต่ขี่มอไซด์ครับ ถนน2เลนด์โล่งๆ แล้วเจ๊แกข้ามมาไม่มองซ้ายมองขวาเลย คงคิดว่าบ้านอยู่แค่นี้ไม่ต้องมอง ท่อรถผมมันก็ดังพอสมควรนะไม่ใช่ท่อเดิม ผมขี่มาเรื่อยๆเห็นข้ามถนนมา ผมก็เบรค ละก็หักหลบจะไปต่อ แต่ เจ๊แกหันมาเจอรถผม คงจะตกใจ อยู่ดีๆเห็นมอไซด์มาใกล้ ด่าผมลั่นเลย ผมก็งงเลยว่าผมผิดอะไร (แต่ไม่ได้จอดไปเถียง เดี๋ยวโดนเท้า)

จะบอกคือถ้าคนขี่มอไซด์บ้านๆธรรมดาอย่างผมเนี่ย ไม่รีบร้อน ไม่นิสัยเสียหรอก
จะมีก็แต่พวกวิน พวกส่งเอกสารเนี่ยแหละ ตัวดีเลย

 

เอ่อ.....คือว่าดิฉันก็ขับมอเตอร์ไซค์เหมือนกันค่ะ ( เพราะขับรถยนต์ไม่เป็น )แต่

คงไม่ได้ เหมือนกับที่ คุณmomcapsule กล่าวไว้ขนาดนั้นหรอกค่ะ ขอความกรุณาอย่า

เหมารวมนะคะ คนที่ขับดีๆก็มี ขับรถไม่ดีก็มี

 

บ้านเรารถเยอะเราต้องคอยระวังให้ดีค่ะจะข้ามถนนต้องมีสติตลอด เราเคยเจอแบบสวนเลนส์วิ่งมาเร็วมากชนเรากระเด็นหัวฟาดพื้น แล้วยกมือไหว้ขอโทษบอกว่าไม่มีตังค์อย่าเอาผิดเค้าเลย เราก็ไม่ได้ว่าอะไรและคิดว่าตัวเองไม่เป็นไร แต่พอวันรุ่งเดี้ยงเดินไม่ได้ขยับก็ไม่ได้ต้องไปหาหมอ หยุดงานหลายวัน แล้วอีกทีโดนคนแก่ขับรถเบ๊นส์ไม่เปิดไฟเลี้ยว เลี้ยวมาชน พอชนเราปุ๊บรีบตีไฟเลี้ยวค้างเลย ใจดำมากพอเห็นเราลุกขึ้นมาไม่ลงมาดูเราหรือขอโทษเลยขับเข้าซอยไปเฉย ตอนนั้นเรายังเด็กอยู่ด้วยความโมโหบวกเจ็บตัวเลยถอดรองเท้าแตะเขวี้ยงตามหลังรถตะโกนด่าด้วยว่าใจดำ มีอีกล่าสุดเราให้คนขับรถจอดข้างถนนในซอยเล็กๆ รถตีไฟกระพริบอยู่ เราไม่ได้ลงรถเลยกำลังบอกให้คนขับ ขับไปรับเราที่ปากซอยเลย เสร็จแล้วก็เปิดประตูฝั่งซ้ายมือที่เรานั่ง มอไซค์วิ่งมาเสยแรงมากประตูรถเรายู่เลย เราตกใจมากรีบวิ่งลงไปดูคนขับว่าเป็นไงมั่ง พอคนขับลุกขึ้นได้ด่าเรายับเลย เราก็ตกใจอยู่ก็งงๆ เราก็บอกขอโทษเค้าถามเค้าว่าเจ็บมากมั้ย พอเค้าด่าเราเสร็จก็ขับรถหนีไป เราก็งงว่าทำไมไม่ไปหาหมอ คนขับรถกำลังโทรเรียกประกัน เพราะว่าเป็นรถของบริษัท มอร์ไซค์เลยขับหนีไป เรายืนขาสั่นไปหมดเลยคิดว่าถ้าเราลงไปเร็วกว่านั้นขาหักสองข้างแน่ อีกทีนึงเป็นน้องสาวเราลงป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามห้างเอ็มโพเรี่ยม โดนมอร์ไซค์ชนบนฟุตบาทกระเด็นอีกเหมือนกัน แล้วมอร์ไซค์ก็ยกมือไหว้ขอโทษบอกไม่มีตังค์เหมือนของเรา น้องเราก็ไม่เอาเรื่องเหมือนเรา และก็นอนเจ็บเหมือนเรา รู้สึกน้องเราจะโดนรถชนป้ายนี้สองครั้ง ทั้งที่เป็นป้ายใหญ่เวลากลางวัน เค้าก็ยังวิ่งเร็วไม่ชลอเลย ถามว่าถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดกับตัวเค้าบ้างครอบครัวเค้าบ้างเค้าจะรู้สึกอย่างไร ดีที่น้องเราไม่พิการหรือตาย ทุกวันนี้เราข้ามถนนจะมองรอบทิศทางดูให้แน่ว่าไม่มีรถจริงๆถึงข้าม ช้าหน่อยไม่เป็นไร

 

รู้ว่าอุบัติเหตุไม่มีใครอยากให้เกิด แต่หลายๆคนเลือกที่จะประมาท พอมีเรื่องก็มากล่าวคำว่าเสียใจ แทนที่จะมีสติและใจเย็นๆ อุบัติเหตุบางครั้งทำให้หลายๆคนไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้อีกเลย

 

อยากให้คนขับรถมอไซค์ บนฟุตบาทลดความเร็วให้ช้าลงหน่อย หรือไม่ขึ้นมาวิ่งบนฟุตบาทเลยก็ดี เพราะโดนชนทีไร รถมาชนจากทางด้านหลังทุกที คงไม่มีใครเดินอยู่แล้วมองเห็นรถทางข้างหลังได้

 

ต้องคิดเสมอว่าคนขับขี่มันหลับในครับ จึงจะปลอดภัย ข้ามทางม้าลาย เห็นจักรยานยนตร์มาในระยะ 20 เมตร คิดไว้เลยมันหลับในๆๆ มันมองไม่เห็นเรา

 

วันนี้เราเดินไปตลาดบนฟุตบาท เดินอยู่ดีๆ ถึงทางเข้าคอนโดเราก็หยุดเดินและหันไปดูรถบนถนนว่ามีรถเลี้ยวเข้ามามั้ย แต่เห็นมอไซค์คันหนึ่งวิ่งตามหลังเรามาเร็วมาก เราตกใจมากกระโดดหลบข้างหลังยาม พอดีตรงที่เราหยุดเดินมียามของคนโดยืนอยู่ รถวิ่งเฉี่ยวผ่านเราไป แล้วหันมาด่าเราว่า มึงจะกระโดดทำไม ทำไมไม่เสือกเดินดีๆ เราทั้งตกใจทั้งโมโห ตะโกนตามหลังไปว่าแล้วมันใช่ที่มอไซค์วิ่งมั้ยเนี่ย แบบว่าไม่กลัวแล้วเป็นไงเป็นกัน แต่ข้างหน้ามีตำรวจยืนอยู่ประจำทุกวัน สงสัยเค้าคงรู้ขับหนีไปเลย คนขับรถมอไซค์เป็นผู้ชายมีอายุน่าจะประมาณ40-50ปี ตัวท้วมๆ แบบว่ามันเฉี่ยวเราใกล้มาก เราคิดนะถ้าชนเราแล้วมารยาททรามแบบนี้นะ ต่อให้นั่งไหว้ขอโทษเรา เราจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด เดี่ยวนี้ผู้คนเสื่อมขนาดนี้แล้วเหรอ ตัวเองผิดชัดๆยังมาใช้คำพูดหยาบคายกับผู้หญิงอีก