ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

ขออนุโมทนากับคุณ|ฅนจร| ด้วยครับ อโหสิกรรมให้คุณ|ฅนจร|ครับ และกรรมใดๆที่ข้าพเจ้าได้กระทำด้วย กาย วาจา ใจ ทั้งในอดีตชาติ ปัจจุบันชาติ ก็ขออโหสิกรรมด้วยครับ
ขอให้คุณ|ฅนจร| ได้มรรค ผล นิพพาน นะครับ

 

กลับมาอัพเดทความเปลี่ยนแปลงค่ะ หลังจากมีอาการทั้งหมดเมื่อคืนแอนก็พยายามรวบรวมกำลังใจ แล้วเอาจิตตามดูจนอาการทุกอย่างมันดับค่ะ ที่เหลือก็คือจิตยังตั้งอยู๋ในสมาธิแทบจะไม่มีความรู้สึกว่ากำลังหายใจเลยคะ่ ไม่ว่าจะนั่งเดินยืนนอนก็แผ่วเบาคงที่ แต่ที่บนหัวจนถึงหัวคิ้วนี้ยังหนักหน่วงตึงๆตลอดเวลา ทุกครั้งที่พยายามเข้านอนพอเกือบหลับรู้สึกจิตพุ่งออกบนหัวแต่ตกกลับลงมาแรงเช่นกันค่ะถึงกับสะดุ้งแต่สมาธิยังคงอยู่เลยไม่ตื่นตระหนกแต่อย่างใด
หลังจากคงสมาธิไว้ได้จนตอนนี้รู้สึกเหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่เลยค่ะ ไม่คิดมาก่อนว่าจิตของคนมันมีกำลังและความรอบรู้อะไรได้ละเอียดอ่อนขนาดนี้ ครั้งแรกที่รู้ว่าเราเริ่มทำได้ก็ลิงโลดเผลอชื่นชมตัวเองนิดนึงผลคือจิตหรือสมาธิเริ่มถอยจึงต้องดึงกลับมาใหม่และเตือนเราอย่าติดอย่าหลง ตามรู้ รู้แล้วก็วางเป็นการดับกิเลสนะคะคำตอบที่เราได้มาไม่ได้หายยังอยู่ดี อีกอย่างที่ได้คือความรู้สึกคงที่ไม่ว่าเรืองอะไรก็ไม่ค่อยมีผลทำให้อารมณ์อ่อนไหว ทั้งที่เื่มืื่อก่อนเป็นคนเจ้าอารมณ์มากๆ แต่ติดตรงที่่ว่ายังกลัวที่จะเห็นวิญญาณแบบฉับพลันกลัวจะตกใจจนเีสียสติ รุ่นพี่ๆกำจัดเรื่องนี้กันยังไงบ้างคะ

ขอบคุณทุกๆคนค่ะ

 

ขอร่วมบุญสร้างกุฏิหลวงปู่ด้วยค่ะ โชคดีที่วันนี้มาบ้านเพื่อนเลยแย่งคอมของหลานสาวลูกเพื่อนเล่น ถึงได้มีโอกาสทำบุญนี้ด้วย ตั้งแต่มาไทยไม่ค่อยได้เข้ามาอ่านกระทู้เพราะไม่มีคอม ไปเล่นที่ร้านอาหารไม่กี่ครั้ง ครั้งสุดท้ายไปเล่นที่ร้านเกมส์ที่เกาะสมุย ตอนที่ตามลูกชายไปหลังจากนั้นก็โดนแบนเข้าไม่ได้อีกเลย ก็เลยต้องใช้ล๊อคอินนี้อีกครั้งค่ะ เดี๋ยวจะโอนทางเน็ตนะคะ ขอร่วมบุญด้วย ๓๐๐บาทค่ะ (เข้าใช้ พีเอ็มยังไม่ได้ค่ะ)

 

อนุโมทนาด้วยนะคะ

สิ่งใดที่เคยล่วงเกินไว้ด้วยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ดี ทั้ง กาย วาจา ใจ ขอให้คุณฅนจรอโหสิกรรมให้ดิฉันด้วยนะคะ และดิฉันก็อโหสิกรรมกับคุณด้วยค่ะ

ขอให้เข้าถึงพระธรรมทั้งหลายด้วยนะคะ สาธุ

 

ทุกสิ่งทุกอย่างที่รู้ที่เห็น พยายามใช้ปัญญาในการพิจารณาให้มากๆนะคะน้องแอน การที่เตือนตนไม่ให้ติดไม่ให้หลงนั่นถูกแล้วค่ะ เพราะว่ามีน้องๆหลายคนเคยเกิดอาการหลงตน จนคิดว่าตัวเองเก่ง ดี มาแล้วนะคะ พอเริ่มหลงก็จิตมารเข้าแทรกล่ะค่ะ แล้วสิ่งที่รู้ที่เห็นก็จะกลายเป็นเรื่องล่ะค่ะทีนี้ ดีว่าน้องๆที่เคยหลงมานั่น พี่ยังกลับไปตลบกลับมาได้ทัน ไม่งั้นคงแย่

พยายามมีสติและใช้ปัญญาให้มากๆ นึกถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะนะคะ

 

ปวดหัวมากมายมาตั้งแต่เมื่อวาน เมื่อคืนก็แทบไม่ได้นอน ตื่นทั้งคืน แอบไปนอนพักช่วงบ่าย แต่ก็นอนไม่ค่อยหลับอีก ปวดหัวแทบระเบิด อยากอ้วกด้วย เลยต้องเอาจิตขึ้นไปกราบพระศาสดา

ดิฉัน - นมัสการพระศาสดาเจ้าค่ะ

พระศาสดา - เจริญพร เป็นอย่างไร ปวดหัวรึ

ดิฉัน - เจ้าค่ะ ปวดหัวมากมาย ทรมานมากเลยเจ้าค่ะ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะหายจากโรคปวดหัวนี่ซะที นี่ถ้าตัดหัวได้ เปลี่ยนหัวได้คงดีนะเจ้าคะ

พระศาสดา - ใช่ ถ้าไม่มีหัว ก็ไม่ปวด

ดิฉัน - จริงด้วยค่ะ ถ้าไม่มีรูป มันก็ไม่รู้สึกอะไร

พระศาสดา - แต่จริงๆ แล้วรูปน่ะ มันมีความรู้สึกหรือเปล่า มันขึ้นอยู่กับจิตเราใช่ไหมละ

ดิฉัน - จริงค่ะ

พระศาสดา - ถ้าเราไม่เอาจิตไปคิด ไปใส่ใจ รูปนี้ก็ไม่ได้มีความรู้สึกอะไร ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะจิตตัวเดียว

ดิฉัน - เจ้าค่ะ

พระศาสดา - จงพยายามฝึกแยกกายกับจิตให้ออกจากกัน แล้วเธอจะได้ไม่ทุกข์มาก

ดิฉัน - แหม..พูดง่ายแต่ทำยากนะเจ้าค่ะ ก็รู้ทั้งรู้ แต่จิตก็ยังไปจับอยู่กับกายนี่แหละค่ะ แล้วพอยิ่งปวดหัว จะให้แยกจิตออกยิ่งยากไปอีกค่ะ ปวดแล้วจิตตกแยกไม่ออกเจ้าค่ะ

พระศาสดา - แล้วจะเอาจิตไปจับให้ทุกข์ทำไม เอาจิตขึ้นมาบนนิพพานซะ อย่าไปสนใจในกาย ปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่างซะ

ดิฉัน - ลูกจะพยายามนะเจ้าคะ จริงๆก็คือการทรงอารมณ์ฌานเองนะเจ้าคะ ถ้าอยู่ในฌานซะแล้ว อะไรๆก็ไม่สนใจแล้วนะคะ แต่แหม..เวลามันปวดแล้ว ไม่อยากทำอะไรเลยค่ะ มัวแต่เอาจิตไปจับกับกายนี่แหละค่ะ

พระศาสดา - ก็พยายามอย่าไปสนใจมัน ต้องพยายามฝึกเอาจิตแยกออกจากกายให้ได้ หากแยกจิตกับกายได้เสียอย่างเดียว ทุกสิ่งทุกอย่างก็ไม่ทุกข์แล้ว

ดิฉัน - เจ้าค่ะ กราบแทบเท้าพระศาสดาในคำสอนค่ะ

-----------------------------------------------------------------------

มโนมยิทธิเป็นเรื่องรู้ได้เฉพาะตน โปรดอย่าเชื่อในทันทีตามกฏกาลามสูตร โปรดใช้ปัญญาพิจารณาในการอ่าน

 

^
พี่สาวคะแล้วต้องทำยังไง จิตถึงจะแยกจากกายได้ละคะ เมิลก็มีโรคประจำตัวต้องเจ็บปวดอยู่เป็นประจำ เวลาปวดมาก ๆ ก็มักจะคิดว่าไม่เอาแล้วร่างกายนี้ไปนิพพานดีกว่า แล้วก็ภาวนาไป แต่ก็ยังปวดเจียนตายอยู่ดีอะคะ ไม่รู้ทำถูกหรือเปล่านะคะ เมิลอยากรู้จริง ๆ นะคะเพราะปวดอยู่เป็นประจำ เวลาปวดจะได้หัดไว้ เป็นหนึ่งในบททดสอบในการมีชีวิต

 

บอกบุญครับ ไม่ทราบว่าถูกต้องตามกติกาหรือเปล่าแต่เราทำบุญกันจริงๆ (โปรดใช้วิจารณาญาน ตามหลักกาลามสูตรขององค์สมเด็จก่อนทำนะครับ จะได้มีกรรมที่ดีต่อกัน
สร้างพระชำระหนี้สงฆ์วัดธรรมยาน จ.เพชรบูรณ์
ติดต่อคุณ ณ ญาดา ศราภัยวานิช โทร ๐๘๑ - ๗๓๕๙๒๖๑ ธนาคารกสิกร ออมทรัพย์
หมายเลขบัญชี ๕๒๗ - ๒ -๐๗๑๙๒ - ๘ สอบถามรายละเอียดได้จากเบอร์โทร
รายชื่อผู้บริจาคจะถูกนำไปบรรจุใต้ฐานองค์ที่ท่านสร้าง จำนวนเงินและรายชื่อผู้บริจาค ดูได้จากเวบ วัดท่าขนุน ห้องข่าวประชาสัมพันธ์งานบุญทั่วไปครับ

 

จริงๆก็ทำถูกแล้วละ ไม่ต้องไปสนใจมัน ภาวนาไป แต่ก็อย่างว่า ทำยากใช่ไหมละ ฮาฮา ต้องฝึกค่ะ ฝึกไปเรื่อยๆ

 

วันที่ 15 ผมทำงานเข้ากะดึกไปใหนไม่ได้อีกตามเคย ว่าแต่ว่าการเดินทางไปอย่างไรผมไม่มีรถครับ ในเวปก็ไม่ได้บอกเลยว่าถ้าหากเดินทางโดยรถโดยสารขึ้นใหนลงใหนต่อสายอะไร

จากที่ได้อ่านประสบการณ์ของคนอื่นๆที่ไปฝึกมาจากซอยสายลม จะมีปัญหาเรื่องคนเยอะมากเกินและเวลาก็จำกัดไว้แค่ 3 ชั่วโมง 12-15 นาฬิกา น่าจะแบ่งออกเป็นภาคเช้าและบ่าย แปลกนะผมไม่เคยรู้สึกว่าอยากจะไปที่แห่งนี้เลย

ลืมบอกไปว่าผมอยู่ที่ รังสิต ประทุมธานีนี่เอง ผมรู้สึกว่าผมอยากจะไปที่ ศูนย์พุทธศรัทธา มากกว่าที่อื่นแต่ติดที่การเดินทาง เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมผมก็คงได้ไปฝึกเองกระมังเป็นไงก็ช่างถ้าใครจะไปชวนผมบ้างนะครับเผื่อผมจะว่างไปด้วยได้

ในชีวิตผมนี้ผมไม่เคยรู้จักใครที่สนใจในเรื่องธรรมะเลย ตัวเป็นที่เคยเจอนะแค่ศีล 5 ไม่มีใครซักกะคนที่บอกผมหรือว่าพูดคุยเรื่องศีล 5 ผมก็ไม่สนครับ คนเรามันจะดีหรือเลวอยู่ที่ตัวเราเองไม่ใช่อยู่ที่คนอื่น


ผมมีปัญหาเรื่องความฝันครับ
ผมกลับบ้านต่างจังหวัดเมื่อเดือนที่แล้ว 4 -5 วันในทุกๆคืนเลยผมจะฝันว่ามีผู้หญิงมานอนด้วยทุกคืนเลยมีอะไรกันด้วย บางคืนผมโดนรุมด้วยผู้หญิง 4-5คนผมคนเดียวบางทีสดุงตื่นก่อนอารมณ์ค้างเลย บางวันก็เปียกเลย มันเหมือนจริงมากเลย ผมมีความพิเศษอยู่เรื่องเดียวคือหลับง่ายมากถ้าหากผมจะนอนผมจะหลับได้โดยง่ายภายในเวลาอันสั้น โดยส่วนใหญ่ผมก็จะภาวนาจับลมหายใจก่อนนอนหรือว่าบางทีก็อุทิศบุญแจกบุญไปเรื่อยมันก็ไม่กี่นาทีก็หลับ ผมพึ่งมาทราบจากกระทู้นี้ว่าโดนทศสอบ เอ้าทำไมไม่เอาตอนตื่นตอนมีสติเต็มร้อยละ ไม่แฟเลย มีใครเคยเจอเหมือนผมใหม

 

สวัสดีค่ะ มีเรื่องอยากถามคุณสาวกับคุณอ้อยมาก อย่างไงก็ฝากตัวด้วยนะค่ะ มีอะไรแนะได้ ก็ช่วยแนะด้วยนะค่ะ แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง ก่อนที่รู้จักมโนมฯ เคยคิดว่าตัวเองเพ้อไป งงค่ะ มีอยู่จริง แต่พอจะฝึก ครูฝึกก็ได้จากไปเสียก่อน ก็เลยต้องศึกษาจากเสียงของอาจารย์ท่านนี้แหละค่ะแกะที่ละคำ และจำให้ได้ว่าถ้าถึงตรงไหนติดขัดจะต้องทำยังไง สงบก็ตัดขันธ์5 ต่อตัดการเกิดภพชาติอวิชา ถ้ามีองค์ไหนมาสงเคราะห์เรา เราก็ขอบารมีองค์นั้นแหละ ตายก็ตายไม่ห่วงแล้ว เพราต้องฝึกคนเดียวที่บ้านค่ะ เพราะไม่มีครูฝึกคอยบอกข้างๆ พอเข้าใจคิดว่าจำได้แล้ว รวมถึงของหลวงพ่อฤาษีด้วยนะค่ะ ก็ขึ้นพานครูที่บ้าน วันแรกหลวงพ่อท่านเมตตามาสงเคราะห์ ส่งไม้เท้าให้ รีบเกาะค่ะ แต่เห็นเงียบนาน ก็เลยกลับมาภาวนาต่อ วันที่2 พระแม่อุมา มาสงเคราะห์ค่ะ เหมือนเดิมค่ะ คือเรามากล้าพูด ก็ยังไม่ได้นั่งต่อนะค่ะ เว้นมาเกือบหนึ่งอาทิตย์แล้วค่ะ เพราะมาหลงอยู่ที่นี้ค่ะอ่านยังไม่จบค่ะ มันเยอะมากๆ แต่ได้ความรู้จากที่นี้เยอะค่ะ ดีใจ ที่ต่อไปอาจจะไม่ต้องอยู่คนเดียวในโลกที่ทำไมส่งแต่คำถามมา ให้เรา หาคำตอบไม่ได้ มีแต่เรื่องบังเอิญทั้งชีวิตเลย แต่สำหรับตัวเองรู้มาตลอดค่ะ ว่าไม่ เพราะช่างบังเอิญเหมาะเจาะลงตัวกับสถานการณ์ชีวิตที่อยากรู้คำตอบพอดี หรือช่วยทำให้เราได้พบเจอคนที่ถูกต้องในเวลาที่เราต้องมากที่สุด เหตุบังเอิญที่เหมาะเจาะสำหรับชีวิตเรา เหตุของที่มาเจอกระทู้นี้ค่ะ ถ้าเกิดพระพุทธเจ้าท่านเมตตาเรามาสงเคราะห์เราจะทำยังไงดีเนี่ย ครูฝึกที่นำพูดอยู่ข้างๆก็ไม่มีด้วย เราไม่กล้าพูดแน่ เพราะในความรู้สึกเราพระองค์คือสิ่งที่สูงที่สุด แล้วจะทำยังไงดี อีกใจก็คิดว่า ถ้ากลัวครูถ้าไม่กล้าก็ม่รู้วิชา แต่...ก็ไม่กล้าอยู่ดี เนี่ยแหละค่ะสาเหตุที่เจอกระทู้นี่ แล้วที่เราตั้งใจไว้จะตั้งจิตอธิฐานต่อหน้าพระองค์ท่านละ ท่องไว้นะค่ะ หากว่าข้าพระพุทธเจ้าได้เคยประมาทพลาดพลั้ง ตั้งใจก็ดี ไม่ได้ตั้งใจก็ดี ลูกขอให้พระองค์เมตตาได้โปรดอโหสิกรรมงดโทษให้ลูกด้วยเถิดเจ้าค่ะ ลูกขอตั้งจิตอธิฐานบูญกุศลใดที่ลูกได้บำเพ็ญมาตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติหากอธิฐานไม่ตรงกับพระนิพพาน ลูกขออธิฐานเพื่อพระนิพพานพระพุทธเจ้าค่ะ แล้วจะทำยังไงกันดีละ โชคดีได้เจอเพื่อนๆในนี้นะค่ะ ฝากตัวไว้ก่อน เดี๋ยวเค้าจะไม่รับลงเรือ คือเป็นเจ้าอารมณ์นะค่ะ เลยโดนหนักหน่อย ติดเอาแต่ใจตัวเอง ทุกวันนี้ ก็เลยโดนปิดกิจการ คือคล้ายกับคุณสาวนะค่ะไม่เหมือน ของคุณสาวได้คุยกับท่าน แต่ของดิฉันจะเหมือนกับเป็นความรู้สึกค่ะ คือเหมือนพูดเองตอบเองในบ้างครั้ง บางครั้งก็คำตอบอยู่ตามหนังสือค่ะ อยากรู้ว่าตัวเองจะต้องทำยังไงต่อกับการดำเนินชีวิต งานก็ไม่ได้ทำ รู้สึกว่าแล้วอดตายหรือยัง ยังมีกินอยู่เลย คำตอบค่ะ ไม่ได้ทำงานมาตั้งแต่ปีที่แล้วจนวันนี้แหละค่ะ การปฏิบัติธรรมต้องเริ่มที่วาระใจเป็นเบื้องแรกค่ะ ถ้ายังขาดสติอยู่ ก็อย่าหวังความก้าวหน้าทางอารมณ์ โอกาสของแต่ละคนที่ลงมา ที่มาเพื่อเพื่อบำเพ็ญเพียร จงเตือนสติ เตือนอารมณ์ เหล่านี้จะเป็นทางให้ตัวของเราตกต่ำ หาสติไม่ได้ เมื่อไรที่รู้จักหยุดบ่น หยุดโวยวาย แสดงว่ามีสติ ชนะด้วยสติ การระงับทุกข์ระงับที่ใจ สมาธิแก้ไขได้ทุกๆเรื่องในการดำเนินชีวิต รวมถึงอารมณ์ค่ะ แต่ก็ไม่ค่อยได้นั่งค่ะ เราเป็นคนสร้าง เมื่อเราสร้างได้เราก็หนีได้ หนีด้วยบุญค่ะ (นั่งอีกแหละค่ะ) และจะได้รู้เห็นได้ด้วยตัวเองซะที ( ก็ต้องนั่งอีกค่ะ) ก็ขออย่าได้วิตกกังวลในเรื่องที่พบ ประสบอยู่สิ่งที่เป็นอยู่นี้ จะเป็นข้อสอบของเราที่ดีที่สุด เพราะในโลกหาสุขจริงไม่ได้ (มาเป็นหนังสือค่ะเหมาะกับเหตุการณ์ค่ะเพราะมโนมยิทธิยังไม่ได้ค่ะ)(คำสอนของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน) มีบ่นค่ะอะไรหนักหนา (มาเป็นตัวหนังสือค่ะเทพหูไม่ตึง ใครเอามาใส่เจ้า ก็ทำไว้เองทั้งนั่นแหละ) บางครั้งก็มาเป็นเสียงค่ะ คือเวลาที่ได้ยินก็จะได้ยินเองนะค่ะ แต่ถ้าตั้งใจถามไม่ได้ยินค่ะ บางทีก็เป็นเรื่องการแก้ไขในปัญหาของตัวเองแต่ไม่ได้ถาม แล้วก็ลืม ฝันยิ่งไม่มีประโยนช์ค่ะทวนแล้วก่อนตื่นค่ะ ลืมเหมือนเดิม บางทีก็มาสอนการปฏิบัติอะไรสักอย่างจำไม่ได้ รู้แต่ว่าเห็นพระพุทธรูปใหญ่ในโบสถ์ แล้วท่านก็สอนอะไรไม่รู้ ทุกวันนี้รู้แต่ว่าต้องหยุดงานแล้วหันมาปฏิบัติค่ะ ส่งหนังสือธรรมะมาเป็นตั้งค่ะ ทำบ้างไม่ทำบ้าง บททดสอบทางด้านอารมณ์ก็มาบ่อยค่ะ แต่ส่วนใหญ่ เราสอบตกค่ะ ก็เลยรู้ตัวว่า ก็ยังไม่ต้องทำงาน ใช้กรรมไปก่อนแล้วกันแล้วก็ต้องได้ธรรมด้วยนะ ถ้าไม่เห็นทุกข์ก็ไม่เห็นธรรมของพระองค์ ส่วนการปฏิบัติยังไม่ไปไหน ปัญหาค่ะคือว่าทุกท่านที่เมตตาสงเคราะห์ พยายามสื่อสารทุกรูปแบบ แต่เป็นเพราะเรา (รู้ตัวค่ะ)เราจะทำยังไงดีค่ะคูณสาว คุณอ้อย น้องฝนด้วย ช่วยหน่อยค่ะ ตอนนี้คงเห็นว่าเราคงอยากพูดอยากระบายคงจะเมตตาเราให้มีเพื่อนในนี้มั้งค่ะ (เข้าข้างตัวเองเนอะ) คือเราคุณกับใครไม่ค่อยได้ค่ะ บ้าค่ะข้อหาเดียว คือเพื่อนเราก็ตัดทิ้งหมดเพราะมากันคนระเรื่องคนละแนว อยากไปไหนทำบุญก็ไปมันคนเดียวนี้แหละ สบายใจดี....พูดมากไปไม่ได้ (เดี๋ยวโดนส่งจิตออกนอกอีก) ยิ่งให้ฝึกวางใจอยู่นะค่ะ ช่างเขา โกรธเขาทำไม น้อยใจทำไม คือเป็นคนที่ไม่เคยได้ทำอะไรใครก่อนสักทีนะค่ะ แต่โดนตลอดสายค่ะ ก็เลยโกรธแรง โมโหแรง ต้องจัดการอารมณ์พวกนี้แหละค่ะ แล้วบอกว่าเราคงไปทำเค้าไว้ในอดีต แล้วสั่งให้ตัวเองหยุดโวยวาย ได้(แค่บางครั้ง) พยายามอยู่ ไม่งั้นธรรมไม่ก้าวหน้า สงสัยได้มีชาติหน้าแน่ ไม่อยากค่ะ ขอชาตินี้ชาติสุดท้ายแล้วกัน แล้วยังงี้จะมีใครมานั่งฟังเราละค่ะ คนที่เรารู้จักก็บอกว่านอกเรื่อง หากไม่เป็นการรบกวน ช่วยถามให้หน่อยได้ไหมค่ะว่าดิฉัน ลงมาทำไม แล้วต้องทำอะไรเพิ่มบ้างจะได้หายงงกับชีวิตทางโลกสักที แต่เรื่องชดใช้กรรมนะรู้ค่ะ เมื่อไรมีขันธ์5 ก็ต้องโดนอยู่แล้วค่ะ

 

ขนาดที่ว่าร่างกายสมบูรณ์เต็มร้อยยังทำสมาธิภาวนาไม่ได้เรื่องเลย แล้วในสภาวะเจ็บป่วยผมว่าเป็นไปได้ยากยิ่งกว่าเดิมมากมาย

ขออนุญาติอธิบายเรื่องนี้นิดหนึ่งกับความรู้อันน้อยนิดไม่มีความสามารถอะไร (แต่ถ้าหากอยากรู้อะไรก็จะรู้ได้เองไม่ใช่คิดเองนะ ฟังเทศเจอบ้างละ อ่านหนังสือเจอบ้างละ )

ผมรู้ว่าคนในกระทู้นี้รู้เรื่องนี้ดีอยู่ นั่นคือเรื่อง การอุทิศบุญ รายละเอียดเยอะอยู่แต่ผมลองมาก็นานแล้ว มันสุดยอดมากแต่ผมบอกใครไม่มีใครเชื่อก็ช่างเขาไม่สนผมถือว่าผมได้บอกแล้ว
ยกตัวอย่างง่ายเช่น
คุณทำงานทุกวันเมื่อเงินเดือนออกฝากหมด แล้วจะมาบอกว่าตนองลำบากไม่มีเงินใช้คุณว่ามันถูกหรือไม่ ในขณะเดียวกันเมื่อคุณทำบุญแล้วคุณบอกว่าทำบุญมาตลอดชีวิตไม่เห็นมีอะไรดีขึ้น(ผมสงสัยมานานเรื่องนี้และผมก็เลยรูคำตอบ)ก็เลยไม่สนที่จะทำความดีเลย เคยได้ยินบ่อยมากเลยกับประโยคนี้ ทำดีได้ดีมีที่ใหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป เจริญใหมความคิด สรปได้ก็คือว่า มีเงินแล้วไม่นำมาใช้ ทำบุญแล้วไม่นำมาใช้เก็บไว้ที่สวรรค์ไว้ที่วิมารคอยไปรับผมเมื่อตายไป

เช่น ก่อนที่จะนั่งสมาธิก็อธิฐานก่อนเลยว่าบุญที่เกิดจากการนั่งสมาธินี้จะให้ใคร ขอให้บุญที่เกิดจาการนั่งสมาธิในครั้งนี้ให้แก่นายเวรที่ทำให้ข้าปวดหัว มันเปรียบได้ว่าก่อนที่คุณจะยิงปืนคุณต้องเล็งให้ตรงเป้าแล้วค่อยยิง แต่คนส่วนใหญ่ยิงก่อนแล้วค่อยไปเล็งเป้าว่าให้ไปที่ใหน มันก็เหมื่อนกับคุณทำสมาธิภาวนาแล้วค่อยอุทิศ

ที่แห่งนี้ก็รู้ดีนี่ว่าไม่มีความบังเอิญ เช่น โดนรถชนขาหักก็ระลึกได้ว่าเมื่อก่อนเคยหักขากบ -ขาเขียดไว้เป็นจำนวนมากแล้วเขาตามมาเอาคืนทันในชาตินี้ เราก็ทำให้เขาอโหสิกรรมให้เราก่อนที่เขาจะมาหักขาเราไง หรือว่าคุณจะยินดีรอให้เขามาหักขาคุณ ก็ตามใจคุณ บางเรื่องเขาก็ไม่ยอมก็มี

แค่นี้ก่อนมีอีกเยอะถามความเห็นก่อนว่าจะให้ผมอธิบายเรื่องนี้ต่อหรือไม่ เดียวจะโดนกล่าวหาว่าไม่เกี่ยวกับมโนมยิทธิ

คุณจะเชื่อหรือไม่ ไม่เกี่ยวกับผม ผมอาจจะอธิบายไม่ค่อยเก่ง(ไม่ได้เรื่องซะมากกว่า)

 

เพราะสัญญาเดิมเรามาแบบไหนเราก็ต้องจับสัญญาเดิมแบบนั้น อันไหนที่เราลองแล้วหากไม่ใช่สัญญาเดิม มันก็จะไปต่อไม่ได้ ก็ต้องลองผิดลองถูกมากมาย แต่ใจไม่ท้อค่ะ (คุณอ้อยคุณสาวค่ะ รบกวนถามสัญญาเดิมให้หน่อยค่ะ) เพราะชีวิตถูกให้ดึงเข้าปฏิบัติตลอดเลยค่ะ แต่ตัวเองไม่ค่อยน่ารักค่ะ อิทธิบาท4 แย่ค่ะ ทั้งทางโลกทางธรรม

 

มีเรื่องอยากจะถามพี่Me, myselfและเพื่อนกัลยาณมิตรหน่อยค่ะ คือว่าเวลานั่งสมาธิหรือเวลาที่จิตเข้าสุ่สมาธิ จะได้ยินเสียงคลื่นอะไรสักอย่างบ่อยมากเลยค่ะคล้ายๆเสียงเหมือน
คลื่นสัญญาณหมดรายการโทรทัศน์อ่ะค่ะ แต่ก้อไม่ได้ดังมากหนวกหูอะไรมากมายและก้อไม่ได้ดังอยู่นานมากมาย แต่เสียงคลื่นนี้ได้ยินชัดมาก บางทีนั่งอยู่เฉยๆจิตนิ่งๆเสียงคลื่นนี้ก้อจะมา แต่ก้อไม่ได้รู้สึกหงุดหงิดหรือรำคาญอะไรกะเสียงคลื่นน่ะค่ะ แค่รุ้สึกแปลกใจว่าเสียงอะไร วานผุ้รู้ช่วยตอบทีน่ะค่ะ หรือว่าจะอุปทานไปเองหรือมีปัญหาเรื่องประสาทหู

 

ขออนุโมทนาด้วยอย่างสูงค่ะ ขอให้เจิรญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นค่ะ สาธุ

 

ขออนุญาติอธิบายเรื่องนี้นิดหนึ่งกับความรู้อันน้อยนิดไม่มีความสามารถอะไร (แต่ถ้าหากอยากรู้อะไรก็จะรู้ได้เองไม่ใช่คิดเองนะ ฟังเทศเจอบ้างละ อ่านหนังสือเจอบ้างละ )
เขามาครั้งแรกก็โดนแล้ว จิตคุณยังไม่มีความละเอียดพอค่ะ(แต่หากอยากรู้อะไรก็จะได้รู้เอง หมายถึงการนั่งสมาธิบ่อยๆให้จิตนิ่งแล้วจะฝีกกรรมฐานต่อค่ะ จะได้รู้เห็นบางอย่างที่มันเป็นจริง แล้ววันหนึ่งจะได้รู้เองจากการปฏิบัติค่ะ) แล้วคำตอบที่ได้ก็ไม่ใช่คิดเองค่ะ การได้ยินเสียงเป็นเสียงทิพย์ หรือการดลจิตหรือหาทางออกให้กับปัญหาของเรา โดยที่เราไม่ได้ถามหรือแม้แต่คิดถึงปัญหานั่นอยู่เลยในกระบวนการความคิดของเรา การอ่านเจอบางครั้งเพราะเราไม่ค่อยได้นั่งสมาธิค่ะ ครูบาอาจารย์ท่านก็ไม่รู้จะส่งให้เรารู้ได้อย่างไร เพราะจิตเรามันฟุ้งซ่านค่ะ ไม่ใช่การอ่านเจอแบบที่คุณเข้าใจ เหมือนเป็นการโต้ตอบในการที่เราพูดไป ไม่ใช่ไปเปิดหาคำตอบตามหนังสือ แล้วเรื่องราวทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นในชีวิตของคนทุกคนมันก็เป็นกรรมไม่ดีมันกำลังส่งผลค่ะ เราต้องยอมรับกฏแห่งกรรมค่ะ วางที่ใจ เมื่อใจยอมรับรู้สึกผิดระอาย แต่บุญที่เร็วหน่อยก็นั่งกรรมฐานนี่ละค่ะ เวลาทำบุญ ก็อุทิศบุญให้เจ้ากรรมนายเวร ชีวิตเรามันก็จะค่อยๆดีขึ้นค่ะ ไมได้โทษว่าทำดีแล้วไม่ได้ดีค่ะ ผลเป็นสิ่งที่ได้รับอยู่ในทุกวันนี้ ถ้ามีสติพอก็ต้องหาเหตุกันละ ว่าไอ้ที่โดนอยู่นิ มันมาจากผลของการผิดศีลข้อไหนในอดีตชาติ แล้วตั้งใจให้หมั่นในการเข้มงวดกับศีลข้อนั้นให้หนักแต่ก็ครบ5นะ แล้วกรรมไม่ดีมันก็ยังความละเอียดของมันอีกเยอะค่ะ ไม่ใช่แค่เนี่ย แต่คนชอบอ้างว่ามีศีลใส่ขาวแล้วก็....คนอื่น พรหมวิหารไม่มี ความเกรงกลัวหรือละอายต่อบาปก็ไม่มีกันสักนิด อะไรดีไม่ดีถูกผิดมองสลับกันไปหมดทุกวันเนี่ย แต่ก็กรรมของเราอีกแหละค่ะที่ต้องประสบกับบุคคลพวกนี้ โทษใครไม่ได้ นอกจากเร่งบุญให้น้ำหนัก ในตาช่างมันเปลื่ยนข้างให้ได้ขอโทษนะค่ะคุณสาว ทำให้คุณละบากใจอีกแล้ว ที่จริงก็รู้ตัวอยู่ค่ะ ว่าช่วงเนี่ย ให้ทำใจไปก่อนไม่ให้ยุ่งกับใคร วิเวกนะค่ะ แต่พอเห็นมันก็อดไม่ได้ แต่ความที่อยากรู้จักคุณสาวกับ คุณอ้อย มีเบอร์โทร ไม่ค่ะ ถ้าไม่เป็นการรบกวน ขอหน่อยเถอะค่ะ ขอโทษจริงๆค่ะ ไม่อดไม่ไหวสิขนาดเลือกกระทู้ที่เขาเป็นอย่างเราแล้วนะ ทำไม่ยังเจอคนในนี้เหน็บอีก

 

ถ้าฝันแล้วจำได้ เป็นขั้นการทดสอบอารมณ์ เพราะจิตตอนฝันเป็นจิตที่แท้จริง หรือ ถ้าจิตที่ยังไม่ได้ถูกฝึก จะคล้อยไปตามอารมณ์กิเลส ได้ง่ายมากๆ ถ้าจิตที่ฝึกมาบ้าง ถ้าเจอฝันอะไรก็ตาม ก็จะไม่ตามใจกิเลส

เล่าเรื่องฝันเราบ้าง
นิสัยเราชินจากการนอนภาวนา นอนภาวนาจะตื่นทุกๆ 2-3 ชั่วโมง ถ้าวันได้นอนได้ณานและสามาธิดี จะไม่มีความฝันมาปรากฎให้เห็น จะตื่นแบบรู้ตัวลืมตา มองนาริกาแล้วหลับต่อ แต่ถ้าวันไหนสมาธิอ่อนพลัดตกณาน จะฝันทุกครั้งแต่ละครั้งจะฝันไม่เหมือนกัน เพราะกิเลสคนละตัว บางทีหลายตัวพร้อมกัน

คืนก่อนโน้น ฝัน 3 ครั้ง
ครั้งแรก ฝันถึงแฟนเก่าได้ลูกสาว (กิเลสตัว หลง กับ โมหะ) อันนี้เราแสดงความยินดีกับเขา ไม่โกรธ และ หรือเสียใจ สงสัยคงหมดเวรต่อกันแล้ว
ตื่นมามองนาริกาก็หลับต่อ
ครั้งที่สอง ฝันอีก อันนี้กิเลสประจำจิตเลย (โมหะ) โดยนิสัยส่วนตัวเป็นคนชอบแสดงอำนาจ โมโหง่าย ฝันครั้งนี้เจอน้องสาวดูแลลูกไม่ดี มัวแต่คุยโทรศัพท์ จิตฝันตอนนี้เราโมโหอย่างแรง ถึงขั้นมีปากเสียงกับน้องสาว พร้อมกับคิดจะเอาโทรศัพท์มาทุบ ฝันครั้งที่สอง นี้ แพ้ยับเยิน
ตื่นมาดูนาริกา ตีสามเอง ภาวนาหลับต่อ ก็ฝันอีก
ครั้งที่สาม ฝันว่า เจอเพื่อนสมัยนักเรียนที่ตายไปเมื่อนานมาแล้ว สิบปีที่แล้วได้ อันนี้ก็คิดในใจ จะนั่งสมาธิอุทิศส่วนกุศลให้ ก็ไม่รู้จะช่วยได้แค่ไหน



ถ้าฝึกจิต ฝึกสมาธิมาบ้าง ก็จะแพ้บ้าง ชนะบ้าง สังเกตุให้ดีว่าวันไหนสมาธิดี ฝันคมชัดเจนมาก เห็นเป็นสีสันแจ่มใส ถ้าเรากำหนดจิตในฝันได้ให้ชนะกิเลสได้ ก็เป็นไปได้ว่าในชีวิตประจำวันเราจะใช้ชีวิตแบบพยายามเอาชนะกิเลสได้

 

อ่านแล้วหนักใจแทน ตัวคุณฟุ้งซ่านของจริง ถ้ารู้ตัวแล้วก็เริ่มให้ด้วยการทำสมาธิ ภาวนา จากเทปของหลวงพ่อ การที่จะทำให้จิตไม่ฟุ่งซ่าน ให้ทำสมาธิ ภาวนานับลมหายใจ เริ่มแรกให้นับลมหายใจเป็นคู่ พุทโท นับไปไป 1 ถึง 10 ครั้ง ถ้าจิตในระหว่างที่นับ 1-10 ครั้งไม่คิดอะไร นอกเหนือจากการสังเกตุลมหายใจเข้าออกแล้วถือว่าใช้ได้ให้ทำบ่อยๆ จากนั้นคล่องแล้ว นับไปเลย เป็นร้อยเป็น 1000 ครั้ง แล้วจิตคุณจะสงบลงเอง ปัญญาเกิด ไม่ต้องไปหวังพึ่งใคร ตนเป็นที่พึ่งของตน

 

สงสัยผมไม่ได้นั่งสมาธิก่อนนอนเป็นแน่เลย มีสารพัดเรื่องที่น่าเบื่อ ก่อนนอนลูกสาวผมก็ดื้อเกิน ผมกลัวว่าถ้าหากผมนั่งสมาธิแล้วจะทำเป็นการเปิดทางนรกสู่ลูกสาวผม
ยามปรกติผมนั่งสมาธิก่อนนอน ก็หลับไม่ฝันเลยถึงฝันบ้างก็ไม่รู้เรื่อง ต่อไปคงจะนั่งก่อนนอนทุกครั้งให้ได้ จะนำไปปฏิบัติครับผม

 

โห...มีสมาชิกใหม่ มีคำถามมาเยอะแยะเลย แต่ว่าพอดีต้องไปธุระก่อน เดี๋ยวกลับมาแล้วจะมาตอบนะคะ แล้วก็ใจเย็นๆกันหน่อยค่ะ ไม่มีใครว่าอะไรใครกันหรอกนะคะ ปัญหาของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน อีกทั้งบางทีก็ยังขาดความเข้าใจที่ถูกต้อง ยังไงก็มาช่วยๆกันค่ะ ใจเย็นๆกันสักนิด อนุโมทนากับทุกท่านด้วยนะคะ