มาดูสมเด็จกัน

จะบอกว่าไม่ใช่พระแท้.....ก็ดูจะไม่เหมาะครับ.....
เพราะพิมพ์ของสมเด็จท่านดังมากจริงๆ ครับในยุคนั้นมาจนถึงสมัยนี้วัดต่างๆ ก็มีการทำพิมพ์แบบสมเด็จกันเยอะ.....

ดังนั้น จะให้ตอบว่าพระแท้หรือไม่จึงตอบยากครับ....แต่ถ้าบอกว่าเป็นสมเด็จโตสร้างอันนี้พอตอบได้ครับว่าไม่น่าจะทันสมเด็จโตท่านครับ....

อย่างที่บอกแหละครับว่าเรื่อง แท้ หรือเทียม อย่าไปคิดมากครับ....
เพราะยังมีเนื้อแปลกๆ ที่คนรุ่นหลังอย่างเราๆ ท่านๆ ที่ยังไม่เคยรู้จักอีกเยอะครับ...

เวลาห้อยพระขอให้ห้อยพระด้วยศรัทธา...อย่าไปคิดถึงมูลค่าของพระแล้วจิตจะเป็นสุขครับ

 

องค์นี้สวยมากเลยครับคุณวาซาบิ.....แหมะมีพระงามๆ ให้ชมกันเรื่อยเลยนะครับ....หุหุหุ

ผิวเนื้อเป็นปูนเปลือกหอย เงา วาว แบบเปลือกหอยจริงๆ งามมากครับ....
ตัวประสานน้ำมันตั่งอิ๋วผสมได้สัดส่วน.....ทำให้ทิ้งร่องรอยจุด ไฝ ของน้ำมันแต่เพียงน้อย เรียกได้ว่าเก่าซะจนตั่งอิ๋วแห้งซีด เหลืองอ่อน

ด้านหลังบริเวณด้านบนพอเห็น ตะไคร่เสมา เป็นสีเขียวอ่อนมาๆๆๆ อยู่บางๆ มากๆ กระจายทั่ว มวลสารว่านเกสรดอกไม้ตรึม....ผงดำ (บล๊อคแม่พิมพ์เก่าเผาแล้วบด) มีให้เห็นกระจายทั่ว

บริเวณระหว่างเส้นฐานปรากฎเส้นเสี้ยนไม้แม่พิมพ์เป็นแนวนอน....สวยงามจริงๆ ครับ

แต่เสียดายตรงที่.....พิมพ์นี้นั้นวงการไม่นิยมครับ.....
ศิลปะการแกะพิมพ์ไม่ใช่หลวงวิจาร น่าจะเป็นของช่างสิบหมู่ครับ....(พระราคาแพงนั้นวงการจะยึดเฉพาะพิมพ์ของหลวงวิจาร)

เกศรี.....เซียนบางท่านจะบอกว่าผิดพิมพ์

ร่องแขนสูงเท่ากัน......เซียนบางท่านไม่ยอมรับ

แต่โดยส่วนตัวผมแล้วถือว่า...ยอมรับได้ครับ.....
แต่จะเรียกว่าพิมพ์ชายจีวรบางดี หรือพิมพ์พระประธานดี หรือจะพิมพ์เส้นลวดดี อันนี้ก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันครับ...ไว้รอคุณวาซาบิ มาเฉลยดีกว่าครับ....หุหุหุ

สรุป องค์นี้เนื้อหามวลสารน่าประทับใจมากครับ พิมพ์ทรงยังเป็นรอง....แต่โดยรวมถือว่าสวยโดนใจยกกำลัง 2 ครับ หุหุหุ

 

ท่านอาจารย์ช่วยดูให้ทีครับ

ช่วยดูพระสมเด็จองค์นี้ด้วยครับแขวนมาได้ 2 ปีแล้วครับ
วันนี้ถ่ายรูปขอบมาให้ดูด้วยครับ

 

ตอบ คุณ mansung<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3054744", true); </SCRIPT>

สำหรับพระองค์นี้นั้นต้องขอเรียนตามตรงเลยครับว่า....หาชมได้ยาก....วงการรู้จักน้อย และส่วนใหญ่จะไม่นิยมเล่นหากันครับ....

เท่าที่ดูจากรูปที่ส่งมานั้นคิดว่าน่าจะสีเพี้ยนนะครับ.....องค์จริงๆ ไม่น่าจะเหลืองเท่าที่ถ่ายมา....เทียบจากรูปด้านข้างแล้วสีเดิมๆ น่าจะเหลืองอมน้ำตาลซีดๆ นะครับ

(ถ้าเหลืองสดขนาดนั้นตีปลอมจะง่ายมากมายเลยครับ....แต่ถ้าซีดก็เริ่มมีลุ้นเข้าตาแล้วหละครับ)

พิจารณาจากพิมพ์ชายจีวรบางองค์นี้นั้น เศียรเหมือนเม็ดงา อกวี แขนทอดศิลปะการแกะพิมพ์น่าจะเป็นสไตล์ของหลวงสิทธิ์ ครับ

จัดเป็นพระยุคต้นๆ เพราะมีมวลสารเยอะมากเกสรดอกไม้ ว่าน กระจายทั่ว...

ผงดำ บล็อคแม่พิมพ์เผามีให้เห็นทั่วเช่นกัน....

คราบในวงกลมสีแดงรูปแรก...คือคราบตะไคร่กระจายสวยงามมากครับ....

รูปที่ 2 เห็นคราบน้ำอ้อยเคี่ยวจับเป็นแผ่นๆ และเป็นคราบน้ำอ้อยที่เหี่ยวแห้งลานเป็นธรรมชาติมากครับ

รูปที่ 3 เทียบเนื้อของพระแท้ๆ จะเป็นสีเหมือนในวงสีฟ้า ส่วนในวงสีแดงคือคราบน้ำอ้อยเคี่ยวปริมาณมหาศาลกระจายเต็มพระเลยครับ...

การที่พระองค์นี้มีคาบน้ำอ้อยเคี่ยวปริมาณมากสุดๆ นี่เองที่ทำให้เนื้อพระไม่แตกลานทั่วองค์....ถ้ามีการผสมน้ำอ้อยปริมาณน้อยเนื้อพระส่วนที่ไม่ถูกน้ำอ้อยเคี่ยวก็จะเกิดการหดตัวมากทำให้เกิดการแตกลายงา

สรุป องค์นี้จัดเป็นพระสวย หาดู หาชมได้ยากอีกหนึ่งองค์ครับ

 

ตอบ คุณ mansung (ต่อ)

ลืมไปอีกเรื่องนึงครับ....ในวงการนั้นเขาจะเล่นเฉพาะพระที่ใช้ตอกตัดข้าง....ทำนองว่าเนื้อข้างหลุดๆ มีเส้นเสี้ยนไผ่ที่ตัดเห็นชัดเจน....เนื้อทั้ง 4 ด้านเกิดการรั้งปริแตก....เป็นต้น

แต่จากประวัติที่ลป.คำบันทึกไว้นั้นระบุว่า ถ้าเป็นผู้หญิงทำก็จะใช้มีดเจียนหมากตัดขอบเรียบร้อยสวยงามดี....ถ้าเป็นผู้ชายขี้เมาทำก็จะใช้ก้านธูปตัดขอบไม่เรียบร้อยเนื้อหลุดลุ่ย ไม่สวยงาม

ทีนี้ก็อยู่ที่เราแล้วหละครับว่าจะยึดกฎข้อไหนในการตัดสินขอบพระ....ถ้านิยมตามเซียน องค์นี้ก็ จบ ครับ....

สรุป เรื่องขอบผมไม่ค่อยซีเรียสครับ....โดยรวมยังถือว่าผ่านครับผม

 

ลองดูรูปอีกที

ลองดูภาพเดิมๆครับ กราฟฟิกผมไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่

 

ถ่ายมาใหม่เมื่อเช้านี้น่าจะทำให้พิจารณาได้ง่ายขึ้นครับ

 

เพราะศรัทธาครับ ขึ้นคอแล้วครับ (องค์หลวงสิทธิ์)ใครว่าช่างเขาเพราะพระเป็นของเรา ขอบคุณพี่XL-MEN มากมายครับ

 

คุณ ธนกฤต ฝากขอบคุณทุกคนมาครับ ลองดูพระผมที่สะสมบ้างครับ วิจารย์ได้ครับ

 

ลองดูอีกองค์ครับ

 

มาดูสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์อกกระบอกกัน

องค์นี้เป็นพิมพ์C บางคนมีคำถามว่าดูอย่างไร ก่อนอื่น
พิมพ์A คือ พิมพ์ที่สวยที่สุด เนื่องจากได้ปรับปรุงมาจากพระสมเด็จยุคต้น อย่างพิมพ์C มีการแก้ไข และพัฒนาทรงพิมพ์จนถึงที่สุดแล้ว

พิมพ์B คือ พิมพ์A ที่มีการใช้งานจนแบบพิมพ์มีการชำรุด หรืออุดตัน พิมพ์จะคลาดเคลื่อนบ้างเล็กน้อย ตื้นกว่าพิมพ์A

พิมพ์C คือ พิมพ์ที่ทำออกมาในยุคต้น ความคมชัด ลายเส้น จะไม่ค่อยได้สัดส่วน แต่เนื้อหามักจะจัดกว่าพิมพ์ A-B

พิมพ์D คือพิมพ์C ที่มีการใช้งานจนแบบพิมพ์มีการชำรุด หรืออุดตัน พิมพ์จะคลาดเคลื่อน หรือตื้นกว่า



พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่พระประธาน อกกระบอก(กลาง) หรืออกกระบอกผาย ทรงชะลูด พิมพ์ C มาแบบชื่อเติมพระอิสริยยศเลย องค์นี้พุทธศิลป์ล้อพระสมัยเชียงแสน ครับ



มาดูร่องแขนกันอีกที ผมว่าน่าจะสูงกว่านะครับ ดูจากเงาดำในร่องแขน


สำหรับผู้อ่าน เมื่ออ่านจากการบรรยายของคุณxlmenแล้ว ผมก็เข้ามาขยายความตามที่ได้รู้มา เพื่อให้ทราบถึงรายละเอียดเล็กน้อย จากกระทู้"มาดูสมเด็จกัน" ผมคิดว่าทุกท่านคงจะได้ความรู้กันมากๆนะครับ


อนุโมทนากับคุณxlmen และทุกท่านครับ

 

สวัสดีmansung

อนุโมทนาทุกครั้งเลยนะครับ




เรามาดูพระที่คุณmansung เอามาโพสต์กันก่อนเลย

พระชุดนี้ออกมาก่อนหน้าปี 2518 มีคนเก็บกันอยู่พอสมควร สภาพผิว และมวลสาร ดูสนุกมาก เป็นพระที่มีกลิ่นน้ำมันในตัว ผิวคราบขาวๆ คือไขของน้ำมันชนิดนี้ บางองค์สวยมากๆ มีเซียนใหญ่เคยเอาไปสิงค์โปร์ ฮองกง หลอกขายกินมาช่วงหนึ่ง ตอนหลังพวกสิงค์โปร์รู้มากขึ้น เจ้าของพระโดนฟ้องเรียกค่าเสียหายกันมาแล้ว ไวๆนี้ก็ยังมีข่าวอยู่


จากความคิดเห็นของผม คุณmansung ลองดมดูก่อนนะครับ

 

พระสภาพนี้ คล้องได้อย่างมั่นใจ ผมว่าแท้ครับ

 

ขอบคุณคุณXLMEN มากครับ ที่ได้กรุณาดูพระให้กับผม อาจารย์วาซาบิ มีความคิดเห็นยังงัยบ้างครับ ขอบคุณครับ

 

ลองดมดูแล้วครับ ไม่มีกลิ่นครับ ลองเอาพระไปวางบนกระจกแล้วปล่อยดู ดังแก๊กๆเลยครับ เนื้อดูหนึกนุ่ม แต่แกร่งครับ

 

ไม่ว่ากันนะครับ พระที่โพสต์ เป็นพิมพ์ที่ถูกถอดพิมพ์มา มวลสารที่พระสมเด็จไม่มี ผิวผิดจากธรรมชาติของพระสมเด็จมาก

ถ้าพวกเราดูพระเป็น จะสามารถแยกพระออก(เก๊-แท้) ไม่ว่าพระจะว่างนับร้อยองค์ เราก็สามารถรู้ได้ว่า สี วรรณะ ผิว มวลสาร ขององค์ไหนเป็นพระสมเด็จองค์จริง

ผมหวังไว้นะครับว่า พระสมเด็จจะมีคนรู้และเข้าใจในการบูชามากขึ้นทุกวัน

 

ขอบคุณครับ

 

คุณmansung ต้องไม่ผิดหวังนะครับ ผมจะอธิบายด้วยภาพให้ดู



องค์นี้ขาดความแห้ง หนึกนุ่น แบบพระเก่า

 

เท่าที่ดูจากรูปที่คุณวาซาบิได้วงไว้นั้น.....

จริงๆ แล้วรอยปริดังกล่าวไม่ใช่รอยการหดตัวของพระครับ.....แต่เป็นการปั้นก้อนมวลสารก่อนที่จะกดแม่พิมพ์ได้ไม่แน่นนักแล้วรีบกดพิมพ์ทันที....จึงทำให้เกิดเนื้อปริดังกล่าว....(สามารถทดลองได้โดยใช้ดินน้ำมันปั้นอย่าให้กลมนักแล้ว....กดพิมพ์ผลออกมาจะปริแบบนี้แหละครับ)

การปริ การแตกลายงา การแตกท้องนา การแตกด้วยความร้อน ไม่เหมือนกันข้อนี้คิดว่าคุณวาซาบิน่าจะพอทราบอยู่แล้วก็ขอละไว้ในฐานที่เข้าใจละกันครับ.....

ส่วนคราบฝ้าขาวๆ นั้นผมกลับมองว่าเป็นคราบน้ำอ้อยเคี่ยวมากกว่าครับ.....

ส่วนจะจริงแท้แค่ไหนก็อย่างที่เคยเกริ่นในหลายๆ กระทู้นั่นแหละครับ....
โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชมครับ....หุหุหุ

 

สำหรับพระของคุณทรงกลด555.....
ผมเห็นด้วยกับคุณวาซาบิ อีก 1 เสียงครับ.....


อย่าง 2 องค์นี้นั้น ถ้าเห็นด้านหลังพบน้ำมันตั่งอิ๋ว ก็ตีไปได้เลยว่ายังไม่ทันสมเด็จ....เพราะพิมพ์เกศไชโยนั้นมวลสารจะต้องใช้ตัวประสานเป็น ข้าวสุก และน้ำอ้อยเคี่ยว ไม่มีน้ำมันตั่งอิ๋วครับ


อย่างองค์นี้นั้น....สามารถพบเห็นได้ตามสนามพระท่าพระจันทร์ครับ....ผิวสีน้ำตาลเกิดจากน้ำยาขัดหนัง....ถ้าเห็นสีแบบนี้ก็ให้ทำใจไว้ได้เลยครับ....