มาดูสมเด็จกัน

ไม่มีอะไรค่ะ พิมพ์ผิดนะค่ะ ถ้าเข้าใจอะไรผิด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ นะค่ะ ข้อความที่ลงไปนั้นคัดลอกจากคำบอกเล่ามาอีกทีอาจผิดพลาดได้ สิ่งสำคัญอยู่ที่เนื้อหาค่ะ
อนุโมทนาค่ะ

 

พิจารณาพระของคุณเชน....จะพบว่าด้านหน้ามีการแตกลานที่ผิดธรรมชาติอย่างเห็นได้ชัดเจน....

จัดเป็นการแตกลานที่เกิดจากความร้อน....สังเกตได้จากรอยแตก (ในวงกลมสีแดง) จะเป็นเส้นยาว แลดูคม เหมือนแก้วแตก....

รอยแตกลานแบบนี้เกิดจากน้ำยาเคลือบดินเผาแห้งจากความร้อน....
หาใช่การแตกลานที่เกิดจากการยุบตัวของว่านไม่ครับ...

ลักษณะการแตกลานเพราะมวลสารยุบตัวนั้น...จะดูเป็นธรรมชาติเนื้อจุดที่แตกลานก็มีการม้วนตัวลงมีระดับชั้นเหมือนคลื่นน้ำม้วนซ้อนกัน....(อธิบายลำบากครับ)

ถ้าเป็นการแตกรานเพราะพระลงรักปิดทอง ก็จะเป็นอีกแบบ....

สรุป ถ้าคุณเชน ชอบก็เก็บไว้บูชาส่วนตัวได้ครับ....แต่สากลคงจะไม่ยอมรับแน่ครับผม

 

พอดีได้รับพระจากคุณธนกฤต999 แล้วขอขอบคุณมากครับ
ขออนุญาตินำพระมาโพส อยากให้พี่ๆได้พิจารณา ถ่ายไม่ค่อยชัดยังไงขอโทษด้วยครับ
องค์จริงสีเข้มกว่าในรูปนะครับ ผมเห็นเนื้อสวยดี

 

สำหรับพระองค์นี้ของคุณเชนนั้น.....ถ้าเราจะวิเคราะห์ว่าเป็นสมเด็จวังหน้านั้น....

ก่อนอื่นก็ต้องดูก่อนครับว่าในเนื้อพระมีผงตะไบทอง ของตั้งโต๊ะกังหรือไม่...(ทองเก่า)

เพราะจากประวัติการสร้างนั้นห้างทองตั้งโต๊ะกังได้นำผงทองมาถวายจำนวนมากเพื่อนำมาผสมในองค์พระ....ดังนั้นถ้าไม่มีผงทองตีไปก่อนว่าไม่ใช่สมเด็จวังหน้าครับ

ต่อมาก็พิจารณาจากสีของรัก ชาด ทอง ว่าเก่าแค่ไหน ?

องค์นี้นั้นสีชาดออกชมพู อมเปลือกมังคุด ซึ่งชาดเก่านั้นจะไม่สดใสแบบนี้นะครับ....ถือซะว่าองค์นี้เป็นองค์ครูละกันครับเจอที่ไหนจะได้ระวังไว้ครับ....

ที่สำคัญคือการปิดทองนั้น จะต้องลงรักดำก่อน ตามด้วยชาดแดง จึงค่อยปิดทอง

ถ้าเกิดไปเจอลงชาดแดงก่อนแล้วปิดทอง ไม่พบรักดำให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเป็นการปิดทองไม่ใช่ฝึมือช่างสิบหมู่ครับ....

หลักการลงรัก ชาด ปิดทองนั้นถือเป็นวิชาขั้นพื้นฐานของช่างสิบหมู่นะครับ....ถ้านอกครูก็ไม่น่าจะใช่ช่างสิบหมู่แล้วหละครับ

ทีนี้ก็ลองพิจารณาความเก่าของเนื้อดูบ้าง....
จะเห็นได้ว่าคราบเก่าเหลืองไม่ปรากฎให้เห็นเท่าที่ควร....มวลสารผงพุทธคุณในเนื้อพระระดับลึกไม่ปรากฎ

ถ้าใครเคยเห็นหนังสือเก่าจะทราบว่า "หนังสือยิ่งเก็บเก่ายิ่งเหลือง ยิ่งผุ"

อย่างพระของคุณ
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->nanodent<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3026954", true); </SCRIPT>
ก็เป็นตัวอย่างของเนื้อพระเก่า...ที่แม้อายุของพระจะไม่เก่ามากถึงระดับพระสมเด็จแต่ก็ยังปรากฎว่ามีจุดสีน้ำตาลขึ้นทั่วพระ....จุดนี้แหละครับคือ จุดเก่าเก็บหละครับ....

ในเนื้อพระสมเด็จก็เช่นกัน....จุดเก่าเก็บอย่างไรซะต้องมีครับ.....

ส่วนภาพเล็กบริเวณช่องแขนที่คุณ วาซาบิ นำมาประกอบเทียบกับองค์นี้นั้น...
ผมมองว่าเป็นเนื้อคนละเรื่องกันเลยนะครับ....เอาเป็นว่าเห็นแล้วก็ยัง งง งง ครับว่าเนื้อเหมือนกันที่ตรงไหน ? (บางทีผมอาจจะตาลายก็ได้ครับ หุหุหุ)

สรุป องค์นี้ผมว่าสวยดีระดับหนึ่ง....แต่ยังไม่โดนใจขอรับคุณเชน

 

โอวววว.....ภาพไม่ชัดตาลายขอรับ.....
ขอแนะนำให้คุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->blackmore<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3027301", true); </SCRIPT>
ถ่ายรูปมาใหม่เถอะครับ....ความละเอียดขอแค่ 3-5 ล้านพิกพอครับ

 

ขอบคุณมากคับคุณ wasabi ที่ดูพระให้ผมคับ และฝากถึงพี่XLMENด้วยว่าขอบคุณมากคับที่ดูพระสมเด็จบางขุนพรมที่มีน้ำมันตั้งอิ้วหนะคับ ติดที่ ๒ คับงานของ อ.อรรคเดช (XLMENสุดคม)

 

พระของคุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->toom2525<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3030041", true); </SCRIPT>
สวยมากครับ.........ปล่อยไหมหละครับ.....หุหุหุ

ผมอาจจะมองพิมพ์ต่างจากคุณวาซาบินะครับ....อย่าถือสานะครับ.....
ถ้าเป็นพิมพ์ใหญ่ หรือพิมพ์พระประธานตามตำราของปู่คำ...จะหมายเอาพิมพ์ที่ไม่มีเส้นชายจีวรพาดลงมาที่เข่าซ้ายของพระมีเส้นสังฆาฎิปรากฎครับ...

ดังนั้นองค์นี้ผมเรียกว่า "พิมพ์ชายจีวรบาง"
ศิลปะการแกะพิมพ์เป็นของหลวงวิจารครับ...

เนื้อพระด้านหน้าแตกลายงาได้สวยครับ....เป็นธรรมชาติมากมีทั้งแตกแบบเส้นเล็กใหญ่....มิติที่แตกก็มีทั้งระดับลึกและตื้น....ถือว่าผ่านครับ

ทั้งด้านหน้าและหลังมีรอยปูไต่ ที่เกิดจากการหดตัวของว่าน และการหลุดออกของเกสรดอกไม้....กระจายทั่วพระสวยมากครับ...

ด้านหลังพระมีคราบน้ำอ้อยเคี่ยว ผสมรวมกับน้ำมันตั่งอิ๋ว สีเหลืองหม่นจัดมากครับ...ตามขอบพระด้านหลังมีการแตกลานกินเข้าไปในเนื้อเป็นธรรมชาติดีครับ

หน้าพระแตกลายงา....หลังตึงเข้าสูตรจริงๆ ครับ

สรุป องค์นี้สวยประทับใจมากครับ....ถ้าคุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->toom2525<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3030041", true); </SCRIPT>ไม่ชอบยกให้ผมต่อก็ได้นะครับ หุหุหุ

 

แหะๆ ต้องขออภัย คุณxlmen ด้วยพอดีถ่ายจากมือถืออะครับ
กล้องดิจิตอลพังครับผม 555 ยังไงก็วิเคราะห์คราวๆก่อนก็ได้ ไม่เป็นไร
เพราะคนให้เต็มใจที่จะให้ ส่วนตัวผมก็เต็มใจที่จะรับครับ

 

ช่วยดูด้วยครับ ว่าจริงแท้ประการใด
รูปอาจจะเล็กไปหน่อยครับ:'(

 

เอามาฝากคุณ blackmore โดยเฉพาะ ลองพิจารณาดูพิมพ์ และมวลสารดูนะครับ

องค์นี้ได้มาจากนอกเวปครับ

 

พระสมเด็จ วัดอินทร์บางขุนพรหม พิมพ์เส้นด้ายเล็ก องค์นี้สวยมากครับ มีกรอบกระจกด้วย สามารถมองเห็นมวลสาร คราบน้ำมันตั้งอิ้วได้ชัดเจน

งั้นผมขอโพสต์ พระสมเด็จ วัดอินทร์บางขุนพรหม พิมพ์เส้นด้ายเล็ก ไว้ให้ดูอีกองค์ สภาพล้างรักเก่าออก พระองค์นี้ผมคล้องเมื่อหลายปีที่แล้ว

 

พระสมเด็จ วัดบางขุนพรหม พิมพ์เส้นด้าย

ดูกันให้เติมๆพระสมเด็จ วัดบางขุนพรหม พิมพ์เส้นด้าย

องค์นี้ลงชาด แต่เจ้าของเก่าล้างแล้วมีคราบ ผมก็เลยต้องปล่อยตามนั้น

 

ของลุงครับแกฝากมาดูรบกวนหน่อยครับ

 

­

คมจริงลองแล้วครับ ข้อมูลแน่นบรรยายสุดมันส์ ข้าผู้น้อยขอคารวะ

 

สรุปคือไม่เก๊นะครับ คุณวาซาบิ
ขอบคุณมากครับ หากมีอะไรแนะนำอีกช่วยด้วยนะครับ เพราะไม่รู้จริงๆครับ

 

ของลุงครับแกฝากมาดูรบกวนหน่อยครับ<!-- google_ad_section_end -->
<fieldset class="fieldset"><legend>รูปขนาดเล็ก</legend>

</fieldset>

คุณกวาวชไม องค์นี้ดูแปลกๆ ถ้าผมเดาไม่ผิด น่าจะมีกลิ่นหืนน้ำมัน คุณลองดมดูก่อนนะครับ เพราะผมเห็นคราบสีขาวรอบองค์พระแล้วเกิดข้อสงสัย

องค์นี้ไม่กล้าฟันธงครับ ทางที่ดีต้องถ่ายภาพให้มีขนาดใหญ่สักหน่อย จะสามารถช่วยการวิเคราะห์ได้มากครับ

ขอบคุณครับ

 

พระของคุณ นิวัต องค์นี้นั้นสวยมากครับ....ดูง่าย ซึ้งตาดีจริงๆครับ

ในวงการพระนั้นเขาจะบอกว่าพิมพ์เส้นด้ายนั้นมีเฉพาะในบางขุนพรหมเท่านั้น....แต่จากบันทึกของปู่คำนั้นระบุชัดว่า พิมพ์ใดก็ตามที่มีเหลืออยู่ทั้งหมดของวัดระฆังจะถูกนำมาพิมพ์ในบางขุนพรหมทั้งหมดครับ

พิมพ์ที่มีน้อยแต่ไม่ค่อยนำมาพิมพ์ และเป็นพิมพ์เก่าแก่มีเพียง "พิมพ์ฐานแซม" กับ "พิมพ์ฐานคู่" เท่านั้น....
ดังนั้นส่วนใหญ่จะพบ 2 พิมพ์นี้ในกรุของบางขุนพรหมครับ...

เท่าที่พิจารณาดูองค์นี้แล้วคิดว่าเป็นพิมพ์เส้นด้าย วัดระฆังครับ....
สังเกตว่าจะเห็นคราบด้านหน้าองค์พระเป็นสีเขียวหม่นๆ อมเหลืองอ่อนใบไม้แห้ง
คราบนี้แหละครับคือคราบตะไคร่เสมาแหละครับ.....

ตัวประสานองค์นี้นั้นปรากฎคราบน้ำอ้อยเคี่ยวกระจายเป็นสีน้ำตาลซีดๆ คราบนี้ไม่ใช่คราบตั่งอิ๋วครับ....สังเกตง่ายๆ ว่าถ้าเป็นตั่งอิ๋วจริงเนื้อพระจะเหลืองจัด...ถ้าผสมตั่งอิ๋วไม่ทั่วจะเกิดคราบหยดน้ำมันเหมือนพระมีไฝครับ...

พิจารณาดูบริเวณฐานพระจะพบรอยแตกแบบหดตัวไม่ถึงกับแตกลายงา....เป็นเส็นเล็กกระจายอยู่ทั่วองค์พระ....เป็นธรรมชาติมากครับ

พบจุดวงรีบริเวณมือขององค์พระ...ขา...ฐานหมอน...ฐานสิงห์ และกระจายทั่วองค์ทั้งด้านหน้าและหลังคือ ร่องรอยของเกสรดอกไม้ที่หดตัวหรือหลุดออกไปแล้วสวยงามเชียวครับ

สรุป องค์นี้สวยงามน่าประทับใจจริงๆ ครับ....แต่วงการจะยอมรับพิมพ์เส้นด้ายวัดระฆังหรือไม่อันนี้ตอบยากครับ....
(แต่โดยส่วนตัวแล้วถือว่าองค์นี้ห้อยได้สบายใจเชียวครับ หุหุหุ )

 

สำหรับองค์นี้นั้น การยุบตัวน้อยไปนิดครับ....มวลสารไม่ชัดเจนครับ....
ตัวประสานน้ำมันตั่งอิ๋วไม่ถูกต้องเท่าที่ควรครับ....คิดว่าน่าจะเป็นพระจำลองพิมพ์นะครับ

 

ว่าแล้ว เอ้าไงล่ะลุงบอกแล้วไม่เชื่อชอบบอกว่าหลานมั่วบอกว่าไม่ดี๊ไม่ดี ม่ายเชื่อ ขอบคุณท่านพี่วาซาบิและพี่เอ็กซ์มากครับ