เมื่อข้าพเจ้าไปขออโหสิกรรมกับ ''พระนางเรือล่ม''

เทส เทส ซำบายดี ม่วนซื่นโฮแซวเด้อพี่น้อง
แปลให้หน่อยสิ คุณหญิงวัช คือเค้าอ่านออกแต่แปลไม่ออกอ่ะ

 

แปลว่า สวัสดีคะ สบายดีมีความสุขทุกคนนะคะ ประมาณนี้จ้าพี่สร้อยฟ้า

 

ขอบคุณจ่ะ คุณหญิงวัช อย่าว่ากันเลย เค้าแปลไม่ออกจริงๆ

 

โอ๊ะ โอ ก็ว่าอยู่ เจอในรูปทริปทัวร์แต่ละที่เห็นขาดส้มตำปลาร้า บ่ได้เลย
สงสัยกำลังทดลองกิน อิอิ

 

กินไม่เป็นหรอกจ้า พี่พิชญ์เค้าโซ้ยอ่ะจ่ะ..... ได้แต่นั่งมองพี่พิชญ์ตาปริบๆ.....

 

ดิฉันได้มีโอกาสไปที่วัดกู้ 2 ครั้ง

 

เจ้าพี่ เจ้าน้อง​

 

น้ำตาไหลหลั่งต้องชลธาร
ลมหายใจประคองอย่าห่างหาย
เสียดายน้ำใจให้เปี่ยมล้น
กลับสนองคุณตอบแทนด้วย
ความตาย....


อดีตผ่านไปแล้ว
การกระทำนั้นผ่านมาแล้ว
ทุกข์โศกใด ๆ เปรียบได้ ฤ
รอ อโหสิกรรมให้ง่ายไปไหม คิดเอง
ปัจจุบัน ก็เพียงรอ กรรมเวียนสนองตอบ
กรรมเรายังหาหมดไม่ ชดใช้กันต่อ
เวียนวนไปจนกว่า พบความว่าง นิพพาน

 

ยาใจเจ้าเอ๋ย
มิได้เคยคิดโทษเจ้าอย่าเศร้าหมอง
อันตัวเจ้าที่ได้เคยกอดประคอง
เคยเฝ้ามองด้วยรักแม่แก้วตา

อ้อมอกนี้ว่างเปล่ามานานแล้ว
โอ้ดวงแก้วต้องจำพรากจากไกลหนา
เพราะผลกรรมทำไว้มินำพา
กาลเวลาผันผ่านจะพบกัน

อย่าน้อยใจไปเลยแม่ดวงจิต
ยังรักเจ้ามิ่งมิตรสม่ำเสมอ
อย่าร้องไห้ขวัญชีวาลูกยาเธอ
ตราบพบเจอจะขอกอดยอดชีวัญ

จะจูบซับน้ำตาประโลมจิต
จะใกล้ชิดมิให้ห่างแม่ยอดขวัญ
จะกล่อมเจ้าเหมือนเคยกล่อมตราบนิรันดร์
อยู่เป็นขวัญใจเจ้าอย่าเศร้าเลย

 

บทคาถา สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทา กุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวี​

มเหสียา ชนะปาถัง ประสิทธิลาโภ นะโมพุทธายะ
ประสิทธิสุขัง อนุโมธามิ ปัญจะมัสสะ มหาราชัส
ปิยะมเหสี ปิติพพะตา สุนันทากุมารียา กาละกัตตา
ทิวังคะตา มังคะละวันทะเนนัสสา โสตถิเมโหตุสัพพะทา......................

 

ขออนุญาต ท่านพี่ นำคำของท่านพี่มาลงข้ามกระทู้ไว้ ณ ที่นี้ด้วย....

 

<TABLE class=tborder id=post2869238 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-TOP-WIDTH: 0px; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM-WIDTH: 0px; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid" width=175>สมาชิก



วันที่สมัคร: Aug 2009
ข้อความ: 209
พลังการให้คะแนน: 108


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2869238 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message --><!-- google_ad_section_start -->มีลิ้งใหม่เป็นเรื่องความคืบหน้าความเจ็บป่วย ตามลิ้งครับhttphttp://palungjit.org/threads/ก��...��.223401/<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

เห็นว่ายังไม่ได้ลงกระทู้นี้เลยช่วยนำมาลง....

 

<EMBED src=http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=1&songID=V24EEF74PA0 width=315 height=80 type=application/x-shockwave-flash wmode="transparent" scale="noscale">

บ ท แ ผ่ เ ม ต ต า โ ด ย ไ ม่ มี ป ร ะ ม า ณ

อะหัง อะเวโร โหมิ ( ขอให้ข้าพเจ้าจงเป็นผู้ปราศจากเวร )
อัพยาปัชโฌ โหมิ ( ขอให้ข้าพเจ้าจงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
อะนีโฆ โหมิ ( ขอให้ข้าพเจ้าจงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ (ขอให้ข้าพเจ้าจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
มะมะ มาตาปิตุ ( ขอให้มารดาบิดาของข้าพเจ้า )
อาจาริยา จะ ญาติมิตตา จะ ( ครูอาจารย์ และญาติมิตร )
สะพราหมะจาริโน จะ ( ผู้ประพฤติธรรมทั้งปวง )
อะเวรา โหนตุ ( จงปราศจากเวร )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( จงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
อะนีฆา โหนตุ ( จงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปะริหรันตุ ขอให้ท่านจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ
อิมัสมิง อาราเม สัพเพ โยคิโน ขอให้ท่านโยคี ( ผู้ทรงสมาธิ) ทั้งปวงในเขตนี้ )
อะเวรา โหนตุ ( จงปราศจากเวร )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( จงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
อะนีฆา โหนตุ ( จงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปริหรันตุ ( ขอให้ท่านจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
อิมัสมิง อาราเม สัพเพ ภิกขู ( ขอพระภิกษทั้งหลายทั้งปวงที่อยู่ในเขตนี้ )
สามะเณรา จะ ( และสามเณร )
อุปาสะกา อุปาสิกายา จะ ( ทั้งอุบาสกและ อุบาสิกา )
อะเวรา โหนตุ ( จงปราศจากเวร )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( จงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
อะนีฆา โหนตุ ( จงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ( ขอให้ท่านจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
อัมหากัง จะตุปัจจายะทายะกา ( ขอทายกทายิกา ผู้ให้ปัจจัย๔ แก่พวกเราทั้งหลาย )
อะเวรา โหนตุ ( จงปราศจากเวร )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( จงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
อะนีฆา โหนตุ ( จงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ( ขอให้ท่านจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
อัมหากัง อารักขา เทวาตา ( ขอเทวดาผู้อารักขาเราทั้งหลาย )
อิมัสมิง วิหาเร ( ในวิหารแห่งนี้ )
อิมัสมิง อาวาเส ( ในอาวาสแห่งนี้ )
อิมัสมิง อาราเม ( ในอารามแห่งนี้ )
อารักขา เทวาตา ( ขอเทวาผู้รักษาสถานที่เหล่านี้ )
อะเวรา โหนตุ ( จงปราศจากเวร )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( จงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
อะนีฆา โหนตุ ( จงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปะริหรันตุ ( ขอให้ท่านจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
สัพเพ สัตตา ( ขอสัตว์ทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ ปาณา ( ขอสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย )
สัพเพ ภูตา ( ขอภูติทั้งหลาย )
สัพเพ ปุคคะลา ( ขอบุคคลทั้งหลาย )
สัพเพ อัตตภาวา ปริยาปันนา ( ขอผู้มีอัตภาพทั้งหลาย )
สัพพา อิตถีโย ( ขอสตรีทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ ปุริสา ( ขอบุรุษทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ อริยา ( ขอพระอริยเจ้าทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ อนริยา ( ขอผู้ยังไม่เข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้าทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ เทวา ( ขอเทวาทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ มนุสสา ( ขอมนุษย์ทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ วินิปาติกา ( ขอสัตว์วินิปาติกะทั้งหลาย ทั้งปวง )
อะเวรา โหนตุ ( จงปราศจากเวร )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( จงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน)
อะนีฆา โหนตุ ( จงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ( ขอให้ท่านจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
ทุกขา มุจจันตุ ( ขอสัตว์ทั้งหลายจงปราศจากความทุกข์ )
ยถา ลัทธาสัมปัตติโต มา วิคัจฉันตุ ( จงอย่าพลัดพรากจากสมบัติที่ได้มา )
กัมมัสสะกา ( ตนย่อมเป็นเจ้าของกรรมนั้น )
ปุรถิมายะ ทิสายะ ( ขอสัตว์ทั้งปวง ในทิศบูรพา ( ทิศตะวันออก )
ปัจฉิมายะ ทิสายะ ( ในทิศปัจฉิม ( ทิศตะวันตก )
อุตตรายะ ทิสายะ ( ในทิศอุดร ( ทิศเหนือ )
ทักขิณายะ ทิสายะ ( ในทิศทักษิณ ( ทิศใต้ )
ปุรถิมายะ อนุทิสายะ ( ในทิศอาคเนย์ ( ทิศตะวันออกเฉียงใต้ )
ปัจฉิมายะ อนุทิสายะ ( ในทิศพายัพ ( ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ )
อุตตระ อนุทิสายะ ( ในทิศอิสาน ( ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ )
ทักขิณายะ อนุทิสายะ ( ในทิศหรดี ( ตะวันตกเฉียงใต้ )
เหฎฐิมายะ ทิสายะ ( ในทิศเบื้องล่าง )
อุปาริมายะ ทิสายะ ( ในทิศเบื้องบน )
สัพเพ สัตตา ( ขอสัตว์ทั้งหลาย )
สัพเพ ปาณา ( ขอสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย )
สัพเพ ภูตา ( ขอภูติทั้งหลาย )
สัพเพ ปุคคะลา ( ขอบุคคลทั้งหลาย )
สัพเพ อัตตภาวา ปริยาปันนา ( ขอผู้มีอัตภาพทั้งหลาย )
สัพพา อิตถีโย ( ขอสตรีทั้งหลาย )
สัพเพ ปุริสา ( ขอบุรุษทั้งหลาย )
สัพเพ อริยา ( ขอพระอริยเจ้าทั้งหลาย )
สัพเพ อนริยา ( ขอผู้ยังไม่เข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้าทั้งหลาย )
สัพเพ เทวา ( ขอเทวา ทั้งหลาย )
สัพเพ มนุสสา ( ขอมนุษย์ทั้งหลาย )
สัพเพ วินิปาติกา ( ขอสัตว์วินิปาติกะทั้งหลาย )
อะเวรา โหนตุ ( อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย )
อะนีฆา โหนตุ ( อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย )
สุขี อัตตานัง ปะริหรันตุ ( จงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
ทุกขา มุจจันตุ ( ขอสัตว์ทั้งหลายจงปราศจากความทุกข์ )
ยถา ลัทธา สัมปัตติโต มา วิคัจฉันตุ ( จงอย่าพลัดพรากจากสมบัติที่ได้มา )
กัมมัสสะกา ( ตนย่อมเป็นเจ้าของกรรมนั้น )
อุทธัง ยาวะ ภะวัคคา จะ ( และสัตว์ที่อยู่สูงขึ้นไปจนถึงภวัคคภูมิ )
อโธ ยาวะ อวิจจิโต ( และสัตว์ที่อยู่เบื้องล่างจนถึงอเวจีมหานรก )
สมันตา จักกะวาเลสุ ( สัตว์ทั้งหลายในจักรวาล )
เย สัตตา ปถวิจารา ( ไม่ว่าสัตว์ใดที่อุบัติบนพื้นปฐพี )
อัพยาปัชฌา นิเวรา จะ ( ขอจงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
นิทุกขา จะ นุปัททวา ( ปราศจากทุกข์ และอุปัทวันตราย )
อุทธัง ยาวะ ภะวัคคา จะ ( ขอสัตว์ที่อยูสูงขึ้นไปถึงภวัคคภูมิ )
อโธ ยาวะ อวิจจิโต ( และสัตว์อยู่เบื้องล่างในอเวจีมหานรก )
สมันตา จักกะวาเลสุ ( สัตว์ทั้งหลายในจักรวาล )
เย สัตตา อุทักเขจารา ( ขอสัตว์ทั้งหลายผู้เกิดในน้ำ )
อัพยาปัชฌา นิเวรา จะ ( ขอจงอย่าได้เบียดเบียนใครเลย อย่าได้มีเวรกับใครเลย )
นิทุกขา จะ นุปัททวา ( ปราศจากทุกข์ ปราศจากอุปัทวันตราย )
อุทธัง ยาวะ ภะวัคคา จะ ( ขอสัตว์ในโลกธาตุอื่น ที่อยูเบื้องบนคือภวัคคภูมิลงมา )
อโธ ยาวะ อวิจิโต ( ตั้งแต่อเวจีมหานรกขึ้นไป )
สมันตา จักกะวาเฬสุ ( ขอสัตว์ทั้งหลายในจักรวาลโดยรอบๆ )
เย สัตตา อากาสาจารา ( ไม่ว่าสัตว์ใดที่อุบัติบนอากาศ )
อัพยาปัชฌา นิเวรา จะ ( ขอจงอย่าได้เบียดเบียนใครเลย อย่าได้มีเวรกับใครเลย )
นิทุกขา จะ นุปัททวา ( ปราศจากทุกข์ ปราศจากอุปัทวันตราย ทั้งสิ้นเทอญฯ )


บ ท แ ผ่ เ ม ต ต า อั ง ก ฤ ษ

May I be free from enmity and danger.
May I be free from mental suffering.
May I be free from physical suffering.
May I take care of myself happily.

May my parents, teachers, relatives and friends,
fellow Dhammafarers may they be free from enmity and danger.
May they be free from mental suffering.
May they be free from physical suffering.
May they take care of themselves happily.

May all yogis in this compound be free from enmity and danger,
be free from mental suffering, be free from physical suffering.
May they take care of themselves happily.

May all monks in this compound, novice monks,
laymen and laywomen disciples
may they be free from enmity and danger.
May they be free from mental suffering.
May they be free from physical suffering.
May they take care of themselves happily.

May our donors of the four supports (clothings, food, medicine and lodging)
be free from enmity and danger, be free from mental suffering,
be free from physical suffering. May they take care of themselves happily.

May our guardian devas in this monastery, in this dwelling, in this compound -
may the guardian devas be free from enmity and danger,
be free from mental suffering, be free from physical suffering.
May they take care of themselves happily.

May all beings, all breathing things, all creatures, all individuals,
all personalities, may all females, all males, all noble ones, all worldlings,
all deities, all humans, all those in the four woeful planes -
may they be free from enmity and danger. May they be free from mental suffering.
May they be free from physical suffering. May they take care of the mselves happily.

May all beings be free from suffering, may whatever they have gained,
not be lost, all beings, all owners of their karma -

in the eastern direction,
in the western direction,
in the northern direction,
in the southern direction,
in the southeast direction,
in the northwest direction,
in the northeast direction,
in the southwest direction,
in the direction below,
in the direction above,

may all beings, all breathing things, all creatures, all individuals,
all personalities, all females, all males, all noble ones, all worldlings,
all deities, all humans, all those in the four woeful planes -
may they be free from enmity and danger.
May they be free from mental
suffering. May they be free from physical suffering.
May they take care of themselves happily.

May all beings be free from suffering. May whatever they have gained,
not be lost. All beings are owners of their karma.
As far as the highest planes of existance to as far down as the lowest plane
in the entire universe, whatever beings that move on earth -
may they be free from mental suffering and enmity .
May they be free from physical suffering and danger.

As far as the highest plane of existance to as far down as the lowest plane
in the entire universe whatever things that move on water -
may they be free from mental suffering and enmity.
May they be free from physical suffering and danger.

As far as the highest plane of existance to as far down as the lowest plane
in the entire universe whatever things that move in air -
may they be free from mental suffering and enmity.
May they be free from physical suffering and danger.


แถมอีก ๑ บท..

 

อ่านแล้วรู้สึกทราบซึ้งในความรักของ 2 พระองค์ ค่ะ

 

อันกงเกวียนกรรมเกวียนเวียนชีวิต

ด้วยลิขิตกันมาแต่หนไหน

จำต้องพรากจากขวัญดวงหทัย

อีกดวงใจขวัญแม่สร้อยสุดา

โอ้องค์พระขวัญแก้วยังรอไหม

ยิ่งน้อยใจในบุญวาสนา

เมื่อไหร่หนอจะกลับสู่มิ่งภัสดา

จำก้มหน้าใช้กรรมระกำใจ

 

เจริญในธรรม

 

...แล้วก็ดูเหมือนว่าวงล้อแห่งโชคชะตาจะพาอดีตหมุนเวียนกลับมา ราวเดือนกุมภาพันธ์ ปี พ.ศ. 2545 หม่อมหลวงเนื่อง นิลรัตน์ ในวัยเกือล 90 ปี ได้กลับไปเยือนวังสวนสุนันทา ซึ่งปัจจุบันคือมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา อีกครั้งหนึ่ง ในฐานะผู้เข้ารับพระราชทานปริญญาศิลปศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต กิตติมศักดิ์ สาขาวิชาภาษาไทย

กลับมายืนในสถานที่เดิม หากวันเวลาหมุนผ่านไปเกือนร้อยปี คุณย่าเนื่องได้กล่าวถึงวังสวนสุนันทาในวันนี้ว่า

"เขารื้อหมดเลย ของเดิมไม่มีเลย เสียดายจริง ๆ แต่เขาก็จะเป็นต้องรื้อ เพราะมันพัง มันหมดอายุของมัน ไม้กระดาน ลูกกรง เอามือไปหยิบทีมันก็หักเปราะ ๆ เลย...เปลี่ยนไปหมด ใจหายเหมือนักนที่เคยเห็นสร้างไว้ดี ๆ กลับมาอีกทีเห็นพังหมดแล้ว แต่เดิมที่เป็นเรือนกล้วยไม้ เขาก็สร้างขึ้นมาใหม่ เป็นตึกยาว ๆ ให้นักเรียนนักศึกษาได้อยู่เยอะ ๆ พอนึกถึงสะพานกระโดดน้ำกระโดดท่า มันก็ผุพังหมด คลองที่เคยกว้างมันก็แคบลง ต้นมะม่วงต้นใหญ่ที่เคยปีนนั้นยังคงอยู่ แต่พวกต้นกระท้อน ต้นเกาลัดหายไปหมด ไม่มี"

ถ้าย้อนวันเวลากลับไปได้ ถามว่าคุณย่าเนื่องอยากให้สวนสุนันทากลับมาฟื้นชีวิตเหมือนเดิมไหม ท่านถามกลับเพียงสั้น ๆ ว่า "ถ้าฟื้นชีวิตเหมือนเดิม จะเอาใครมาอยู่ " เผยให้เห็นถึงแนวคิดของผู้ที่รู้อดีต หากไม่จมอยู่กับมัน ด้วยรู้ทันความเป็นไปของโลก

"ถ้าปัจจุบันกระทำดีที่สุดแล้ว ไม่ต้องห่วงอนาคตว่าจะไม่ดี อย่าไปเฝ้าจำเรื่องแต่อดีตที่ผ่านมา ไม่มีใครในโลกที่จะไปแก้ไขอดีตได้"

เพราะเพียงแค่หนึ่งลมหายใจเข้าออก ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไป


จาก...วันวารในเวียงวัง

คำนี้ช่างกินใจจัง......