การพนันเป็นอาชีพได้จริงหรือไม่

เห็นด้วยกับคุณ Mikas ครับ เป็นได้ห่างไกลจากการพนันเป็นดีที่สุดครับ เจริญในธรรมครับ

 

มีคนเคยถามหลวงพี่เล็กว่า "การพนัน" ผิดศีล 5 หรือไม่

หลวงพี่เล็กท่านบอกว่า "การพนัน ไม่ได้ระบุไว้ในศีล 5 ก็จริง แต่การพนัน คือ จุดเริ่มต้นของความฉิบหายทั้งปวง" และท่านก็ให้เราคิดว่า "ผิดศีล 5 หรือไม่"

ผมอาจจะจำคำที่ท่านพูดมาไม่ได้ทั้งหมด แต่ความหมายน่าจะตรงกัน ก็ฝากทุกท่านพิจารณาเอาเองนะครับว่า "ได้" หรือ "ไม่ได้" เพราะการตีความของท่าน จะเป็นตัวกำหนดกรรมที่ท่านจะต้องได้รับครับ

ผมแสดงความเห็นส่วนตัวเพิ่มเติมว่า

"เรามีโอกาสเลือกอาชีพอื่นทำหรือไม่ ถ้าเลือกได้ ทำไมเราถึงไม่เลือก"

โมทนาครับ และขอนำยกกระทู้นี้เป็นกระทู้แนะนำเพื่อให้แสดงความเห็นกันครับ

 

<TABLE width="100%" bgColor=#e4f3f3 border=0><TBODY><TR><TD colSpan=2>

คุณดังตฤนเคยตอบไว้นานแล้วว่า

การพนันเป็นอบายมุขชนิดหนึ่ง
​

​

ซึ่งถ้าเอาตามนิยามของอบายมุขจะได้ดังนี้

อบายมุข ช่องทางของความเสื่อม, เหตุเครื่องฉิบหาย, เหตุย่อยยับแห่งโภคทรัพย์, ทางแห่งความพินาศ มี ๔ อย่างคือ
๑. เป็นนักเลงหญิง ๒. เป็นนักเลงสุรา ๓. เป็นนักเลงการพนัน ๔. คบคนชั่วเป็นมิตร; อีกหมวดหนึ่งมี ๖ คือ ๑. ติดสุราและของมึนเมา ๒. ชอบเที่ยวกลางคืน ๓. ชอบเที่ยวดูการเล่น ๔. เล่นการพนัน ๕. คบคนชั่วเป็นมิตร ๖. เกียจคร้านการงาน

จะเห็นว่าอบายมุขกับศีล 5 นั้น ไม่ลงรอยกันสนิทเสียทีเดียว
แต่ก็มีความคล้ายคลึง และมีอาการลากจูงกันอยู่โดยธรรมชาติ

พอกล่าวได้ว่าการพนันลากจูงความวิบัติจากศีลทุกข้อครบทีเดียวครับ จะทางตรงหรือทางอ้อมก็ตาม

จิตใจของคนเล่นพนันนั้น มีลักษณะเด่นในด้านร้ายที่เห็นด้วยตาเปล่าได้ชัด เช่น เห็นแก่ตัว เอาเข้าตัวก่อน คิดเรื่องเสียเปรียบได้เปรียบเป็นหลัก ความตระหนี่จึงเป็นเงาตามตัว ความโลภจนเกินขีดจึงเป็นลูกหลานที่จะคลานตามมา อันนี้พอจะบานปลายเป็นละเมิดศีลข้อลักทรัพย์ได้ไม่ยาก โดยเฉพาะในแง่เล่ห์กลหลอกลวงด้วยฝีมือและประสบการณ์ของผีพนัน

เหล้ายาปลาปิ้งนั้น มักเกลื่อนอยู่บนโต๊ะนักพนัน เพราะใจอันเป็นอกุศล ย่อมเห็นอกุศลวัตถุเป็นของเข้ากันได้

อ้อ เรื่องผู้หญิงหมดตัวจนต้องใช้หนี้พนันด้วยทรัพย์ที่เหลือคือรูป ก็เป็นเรื่องเล่ากันปกติ ญาติของญาติผมนี่ผีพนันเข้าสิงขนาดเอาโฉนดน้องสาวมาขายเพื่อเล่นพนัน จนคนเขาจะไม่มีบ้านอยู่ นี่ก็เยี่ยงอย่าง ทำบาปทำกรรมเหลือจะกล่าว
​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>จากคุณ : ดังตฤณ [ 17 มี.ค. 2543 / 23:12:35 น. ]



</TD></TR></TBODY></TABLE>
ที่มา : http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/001004.htm

 

<TABLE class=tborder id=post1915360 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ศนิวาร<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1915360", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Apr 2008
ข้อความ: 1,386
Groans: 6
Groaned at 7 Times in 7 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 5,246
ได้รับอนุโมทนา 7,210 ครั้ง ใน 1,168 โพส
พลังการให้คะแนน: 159


</TD><TD class=alt1 id=td_post_1915360 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->ไม่ผิดเบญจศีล แต่ผิดเบญจธรรมในข้อ ๒ ครับ

เบญจธรรม แปลว่า ธรรม ๕ ประการ คือข้อที่ควรปฏิบัติ ๕ ประการซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่ดีงาม เป็นเหตุให้ผู้ปฏิบัติเจริญก้าวหน้า ปลอดเวร ปลอดภัย เพิ่มพูนความดีแก่ผู้ทำ เบญจธรรม ๕ ประการ คือ

1. เมตตากรุณา คือความรัก ความปรารถนาดีต่อผู้อื่น
2. สัมมาอาชีวะ คือการประกอบสัมมาชีพ
3. กามสังวร คือการสำรวมในกาม
4. สัจจะคือการพูดความจริง
5. สติสัมปชัญญะ คือความระลึกได้และความรู้ตัว

และผิดกุศลกรรมบถ ๑๐ ข้อ ไม่โลภอยากได้ของของเขา ครับ

กุศลกรรมบถ หมายถึงทางแห่งกรรมดี,ทางทำดี, ทางแห่งกรรมที่เป็นกุศล, กรรมดีอันเป็นทางนำไปสู่ความสุขความเจริญหรือสุคติ (wholesome course of action) เป็นธรรมส่วนสุจริต ๑๐ ประการ จึงเรียกชื่อว่า กุศลกรรมบถ ๑๐
คำว่า กรรมบถ (อ่านว่า กำมะบด) แปลว่า ทางแห่งกรรม คือ การกระทำที่เข้าทางเป็นกรรมหรือที่นับว่าเป็นกรรม หมายถึง ทางแห่งกุศลกรรม คือการกระทำที่นับว่าเป็นความดีได้แก่

• ที่เป็นกายกรรม มี ๓ อย่าง คือ ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม
• ที่เป็นวจีกรรม มี ๔ คือ ไม่พูดเท็จ ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดเพ้อเจ้อ
• ที่เป็นมโนกรรม มี ๓ คือ ไม่โลภอยากได้ของเขา ไม่พยาบาทปองร้าย เห็นชอบตามคลองธรรม (สัมมาทิฐิ)

กรรมบท คือ สุจริตทางกาย ทางวาจา และทางใจนั่นเอง<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>
ที่มา : http://palungjit.org/threads/การเล่นการพนันนี่-ถือว่าผิดศีลข้อใดหรือครับ.176078/

 

มีคนเคยโพสต์ถามไว้ว่า

เนื้อความ : [SIZE=+3]การพนันที่ถูกกฎหมายผิดศีลหรือไม่ และมีผลอย่างไรในทางพุทธศาสนา[/SIZE]
ความคิดเห็น : การพนันที่ถูกกฎหมายเช่น สลากกินแบ่ง การแข่งม้า บ่อนที่ถูกกฎหมายในปัจจุบันหรืออนาคต ผิดศีลหรือไม่ มีผลต่อการดำเนินชีวิตอย่างไรในทางพุทธศาสนา
จากคุณ : ธวัชชัย - 14/09/2002 17:22 <!-- A=203.146.53.148 X= P=ADMIN -->
ที่มา : http://board.dserver.org/l/luangta1/00000690.html

และมีคนโพสต์ตอบในกระทู้นี้อย่างน่าสนใจว่า

ความคิดเห็น : ในพระสูตรว่าด้วยสิงคาลกมาณพ มีเรื่องอบายมุขตอนหนึ่งว่า
อริยสาวกไม่เสพทางแห่งความเสื่อมทรัพย์ 6 อย่างคือ
1) เป็นนักเลงสุรา
2) เที่ยวกลางคืน
3) เที่ยวดูการละเล่น
4) เล่นการพนัน
5) คบคนชั่วเป็นมิตร
6) เกียจคร้าน
ครั้นแล้วทรงแสดงโทษของอบายมุขแต่ละข้อ ข้อละ 6 อย่าง
เช่นในเรื่อง การพนัน ทรงแสดงว่า โทษในการประกอบเนืองๆ ซึ่งการพนันอัน เป็นที่ตั้งแห่งความประมาทมี 6 ประการคือ
1) ผู้ชนะย่อมก่อเวร
2) ผู้แพ้ย่อมเสียทรัพย์
3) เป็นความเสื่อมทรัพย์ในปัจจุบัน
4) ถ้อยคำของคนเล่นการพนันซึ่งไปพูดในที่ประชุม ฟังไม่ขึ้น
5) ถูกคนนินทา หมิ่นประมาท ลับหลัง
6) ไม่มีคนประสงค์จะแต่งงานด้วย ด้วยเหตุที่ว่า นักเลงพนันไม่สามารถเลี้ยงภรรยา
ในสิงคาลกสูตรยังมีเรื่องน่าสนใจเกี่ยวกับการไหว้ทิศทั้ง 6 และแสดงการปฏิบัติต่อบุคคล 6 ประเภท น่าสนใจมากครับ

ชาวพุทธเราควรภูมิใจ และหมั่นศึกษาธรรมะของพระพุทธเจ้า ศาสนาพุทธเป็นศาสนาเดียวที่สอนเรื่องศีล สมาธิ ปัญญา
สอนเรื่องการพัฒนาจิต อย่างเป็นขั้น เป็นระบบ ดูเอาเถอะ ถ้าเราจะไปคุยกับชาวต่างชาติที่นับถือศาสนาอื่นเรื่องการภาวนา คงจะคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่อง
ชาวพุทธเรามีของดีอยู่ในมือ แต่ไม่ยักกะอวดเขากันนะ ทั้งไม่สอนลูกหลานเราให้รู้จักของดีที่มีอยู่บ้าง กลับปล่อยให้เด็กของเราไปรับเอาของนอกบ้านมาอวดอ้าง ทั้งที่เด็กไม่มีโอกาสได้เห็นของดีในบ้านตัวเองเลย แปลกจริงๆ

จากคุณ : Sorry - 17/09/2002 21:50 <!-- A=203.113.61.101 X= -->

 

อันนี้ก็น่าสนใจครับ

ธรรมะเพื่อชีวิต
+++ เล่นการพนันผิดตรงไหน +++

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า การพนันเป็นอบายมุขชนิดหนึ่ง ซึ่งถ้าเอาตามนิยามของอบายมุขจะได้ดังนี้


อบายมุข ช่องทางของความเสื่อม, เหตุเครื่องจัง, เหตุย่อยยับแห่งโภคทรัพย์, ทางแห่งความพินาศ มี ๔ อย่างคือ

๑. เป็นนักเลงหญิง
๒. เป็นนักเลงสุรา
๓. เป็นนักเลงการพนัน
๔. คบคนชั่วเป็นมิตร

อีกหมวดหนึ่งมี ๖ คือ
๑. ติดสุราและของมึนเมา
๒. ชอบเที่ยวกลางคืน
๓. ชอบเที่ยวดูการเล่น
๔. เล่นการพนัน
๕. คบคนชั่วเป็นมิตร
๖. เกียจคร้านการงาน


จะเห็นว่าอบายมุขกับศีล 5 นั้น ไม่ลงรอยกันสนิทเสียทีเดียว

แต่ก็มีความคล้ายคลึง และมีอาการลากจูงกันอยู่โดยธรรมชาติ

พอกล่าวได้ว่าการพนันลากจูงความวิบัติจากศีลทุกข้อครบทีเดียวครับ จะทางตรงหรือทางอ้อมก็ตาม

จิตใจของคนเล่นพนันนั้น มีลักษณะเด่นในด้านร้ายที่เห็นด้วยตาเปล่าได้ชัด เช่น เห็นแก่ตัว เอาเข้าตัวก่อน คิดเรื่องเสียเปรียบได้เปรียบเป็นหลัก ความตระหนี่จึงเป็นเงาตามตัว ความโลภจนเกินขีดจึงเป็นลูกหลานที่จะคลานตามมา อันนี้พอจะบานปลายเป็นละเมิดศีลข้อลักทรัพย์ได้ไม่ยาก โดยเฉพาะในแง่เล่ห์กลหลอกลวงด้วยฝีมือและประสบการณ์ของผีพนัน


เหล้ายาปลาปิ้งนั้น มักเกลื่อนอยู่บนโต๊ะนักพนัน เพราะใจอันเป็นอกุศล ย่อมเห็นอกุศลวัตถุเป็นของเข้ากันได้


ตัวอย่าง 1 :

เรื่องผู้หญิงหมดตัวจนต้องใช้หนี้พนันด้วยทรัพย์ที่เหลือคือรูป ก็เป็นเรื่องเล่ากันปกติ ญาติของญาติผมนี่ผีพนันเข้าสิงขนาดเอาโฉนดน้องสาวมาขายเพื่อเล่นพนัน จนคนเขาจะไม่มีบ้านอยู่ นี่ก็เยี่ยงอย่าง ทำบาปทำกรรมเหลือจะกล่าว


ตัวอย่างที่ 2 :

พี่เขยหลงการพนัน จนพี่สาวหนีไปบวชชีตั้งแต่ลูกคนสุดท้องอายุได้ 5 ขวบ

ผลคือ

1. เด็กๆ 3 คน ผู้เป็นลูกขาดความอบอุ่น บ้านแตก พ่อแม่แยกไปคนละทาง

2. ฐานะย่ำแย่เพราะทุกอย่างขายเพื่อเอาไปเล่นการพนัน

3. เมื่อพ่อเจอลูกก็จะสอนลูกไม่ให้เชื่อฟังแม่ หรือญาติๆคนอื่นๆ ให้เชื่อพ่อคนเดียว และหลอกเอาเงินจากลูก โดยบอกจะยกมรดกให้

4. พ่อคบเด็กรุ่นลูก และยังคงเล่นการพนันอยู่จนตอนนี้อายุเข้าวัยชรา ไม่มีญาติคนไหนอยากยื่นมือเข้าช่วย เพราะต้องช่วยไม่มีวันสิ้นสุด เมื่อไม่ได้ดังใจก็หาเรื่องอาละวาด ด่าทอให้เสียๆหายๆ ล้ำเลิกเรื่องเก่าๆ (สมัยไม่ได้เล่นการพนันนั้นก็ถือว่าอุปถัมญาติมิตร)

5.ก่อหนี้ไม่พอยังก่อบาป ไม่มีศีลธรรมเวลาหน้ามืดตามัวขอนอนกับคนไปมั่วไม่รู้จักบาปกรรม แม้แต่ญาติทางภรรยารวมทั้งกับแม่ชี

(ศีล 5 ข้อผิดหมด) ไม่เคยรู้จักศาสนา ไม่รู้จักทำบุญ

6. สร้างความอับอายให้แก่วงศ์ตระกู้ล สงสารแต่ลูกๆทั้ง 3 โดยเฉพาะคนกลางและคนเล็ก ส่วนคนโตนั้น ตอนบ้านแตกโตพอรู้จักความแล้ว คนที่เหลือมีปัญหาทางสังคม คือขาดความมั่นใจในตัวเอง และมีปมใหญ่คือชอบเพ้อฝันลมๆแล้ง ชอบความหรูหรา ชอบสะดวกสะบาย แต่ไม่ขยัน ไม่ชอบเก็บ ใจแคบเพราะกลัวพ่อจะมาอยู่ด้วย กลายเป็นคนอยู่คิดแต่วันนี้ ไม่มีอนาคต จมอยู่กับอดีต


ทั้งหมดนี้เป็นตัวอย่างของหนึ่งในครอบครัวที่ล้มเหลว เพราะผุ้นำครอบครัวเดินทางผิด คนที่ต้องรับกรรมคือลูกๆ สรุปว่าการพนันนั้นก่อให้ทำผิดศีลทั้ง 5 ข้อ ได้ เป็นทางให้เกิดจังจริงๆ

อบายมุขนั้นคือ ทางแห่งความจัง ๖ ประการ ซึ่งหากใคร ไปเสพคุ้นเข้าแล้ว ก็จะได้รับโทษภัย มีวิบากบาป ติดตามมา สร้างความเดือดร้อนให้เกิดขึ้น พระพุทธองค์ จึงให้ละเลิกอบายมุขเสีย อย่าไปทำ เพราะทั้งหมด ของอบายมุขพาให้เสื่อมต่ำ ทั้งเสียนิสัย และเสียทรัพย์ โดยทรงชี้โทษ ของอบายมุขเอาไว้ ใน"สิงคาลกสูตร" พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๑ ข้อที่ ๑๗๘-๑๘๔

โทษของการเล่นพนัน
๑. ผู้ชนะย่อมก่อเวร
๒. ผู้แพ้ย่อมเสียดายทรัพย์ที่เสียไป
๓. เสื่อมทรัพย์ในปัจจุบัน
๔. คำพูดของคนเล่นการพนันไปพูดในที่ประชุมฟังไม่ขึ้น
๕. ถูกผู้คนหมิ่นประมาท
๖. ไม่มีใครประสงค์จะแต่งงานด้วย เพราะนักพนันไม่สามารถเลี้ยงครอบครัวได้


นับตั้งแต่อดีตกาลจนถึงปัจจุบัน โทษของอบายมุข ทำร้ายทำลายคน มากมายแล้ว โดยเฉพาะ คนเขลา ที่ประมาทในชีวิต นี่ก็คือผลบาปจากการกระทำผิดศีล ๕ ซึ่งพระพุทธองค์ ได้ตรัสไว้ ชัดเจนแล้ว ส่วนอานิสงส์ อันคือ ผลบุญผลประโยชน์ ของผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบในศีล ๕ ได้นั้น มีตรัสไว้ ในพระไตรปิฎก เล่มที่ ๕ ข้อที่ ๖๙ "เภสัชชขันธกะ" เอาไว้ว่า

"ดูก่อนคหบดีทั้งหลาย ผลบุญผลประโยชน์แห่งการมีศีลสมบูรณ์ของคนมีศีล ถึงพร้อมด้วยศีล มีอยู่ ๕ ประการ
ผลบุญ ๕ ประการนี้เป็นไฉน?
๑. คนมีศีล ถึงพร้อมด้วยศีล ย่อมได้ทรัพย์สมบัติมาก เพราะเหตุแห่งความไม่ประมาท
๒. คนมีศีล ถึงพร้อมด้วยศีล ย่อมมีชื่อเสียงอันดีงามเฟื่องฟุ้งไป
๓. คนมีศีล ถึงพร้อมด้วยศีล ย่อมเป็นผู้แกล้วกล้า ไม่ขวยเขินเมื่อเข้าหาหมู่อื่น
๔. คนมีศีล ถึงพร้อมด้วยศีล ย่อมไม่ตายไปด้วยความหลงผิด
๕. คนมีศีล ถึงพร้อมด้วยศีล เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงสุคติ(ทางไปดี) โลกสวรรค์(โลกของคนที่มีจิตใจสูง)"

ผลบุญและผลบาปนั้น พระพุทธองค์ตรัสบอกไว้ให้ทราบแล้ว แต่ทุกวันนี้ ชาวพุทธมักไม่
ชัดเจน ในสัจธรรมของพุทธ จึงไม่เกรงกลัวการทำบาป ติดกับดัก ของความโลภ-โกรธ-หลง ได้กระทำผิดศีล ๕ เป็นอันมาก แล้วก็ต้องได้รับผลบาป ตามสนอง ต้องทุกข์ยากลำบาก ต่างๆนานา ท่ามกลาง ดงอบายมุขมหึมา ในแทบทุกหนแห่ง

ที่มา :

 

<TABLE style="TABLE-LAYOUT: fixed" cellSpacing=0 cellPadding=5 width="100%"><TBODY><TR><TD style="OVERFLOW: hidden" vAlign=top width="16%" rowSpan=2>joni_buddhist นักการ(ภารโรง)
เทพพุทธคุณ


ความนิยม +12/-0
ออฟไลน์

กระทู้: 4207

ร่วมอนุโมทนา
-ร่วมอนุโมทนา: 9
-รับการอนุโมทนา: 1115

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=130 border=0><TBODY><TR><TD rowSpan=3></TD><TD colSpan=2></TD></TR><TR><TD></TD><TD rowSpan=2></TD></TR><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>​

Thailand



</TD><TD vAlign=top width="85%" height="100%"><TABLE width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center></TD><TD vAlign=center>เล่นการพนันบนอินเตอร์เน็ตผิดกฎหมายหรือไม่?
« เมื่อ: 11 สิงหาคม 2009, 04:24:45 AM »
</TD><TD style="FONT-SIZE: smaller" vAlign=bottom align=right height=20></TD></TR></TBODY></TABLE><HR class=hrcolor width="100%" SIZE=1>"การพนัน" ถือเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับสังคมไทยมาช้านานครับ กฎหมายที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ที่ใช้บังคับอยู่ในปัจุบันก็ใช้บังคับมากว่า 70 ปี แล้ว แม้ว่าจะมีกฎหมายห้ามเล่นการพนัน แต่ก็มีกระแสเรียกร้องเป็นระยะ ๆ เพื่อให้มีการเปิดบ่อนเสรีครับ ซึ่งจนถึงปัจจุบันกระแสเรียกร้องดังกล่าวก็ยังไม่ปรากฎเป็นจริง ดังนั้นในปัจจุบันก็ต้องถือว่าการพนันยังผิดกฎหมายอยู่

ตามกฎหมายแบ่งแยกการพนันออกเป็น 2 ประเภทโดยแยกออกเป็นบัญชี ก. และบัญชี ข. ครับ ประการแรกที่อยู่ในบัญชี ก. นั้น กฎหมายห้ามเล่นโดยเด็ดขาดครับ ซึ่งก็ได้แก่พวกหวย ก.ข. ไฮโลว์ ไพ่ต่าง ๆ ครับ ส่วนประเภทสองที่อยู่ในบัญชี ข. นั้นเล่นได้แต่ต้องขออนุญาตจากเจ้าหน้าที่ของสำนักงานตำรวจแห่งชาติครับ ซึ่งรายละเอียดการพนันประเภทใดอยู่ในบัญชี ก.หรือบัญชี ข. นั้นจะไม่ขอพูดถึงรายละเอียดในที่นี้ครับ

กฎหมายไทยห้ามทั้งการจัดให้มีการเล่นการพนัน และการเข้าเล่นการพนันครับ สำหรับเว็บไซต์เกี่ยวกับการพนันต่าง ๆ บนอินเตอร์เน็ตตอนนี้ก็มีอยู่มากมายครับ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกไพ่ต่าง ๆ และสล็อตแมชชีนครับ ซึ่งก็ถือเป็นการพนันตามบัญชี ก. ที่ห้ามจัดให้มีการเล่นโดยเด็ดขาด รวมถึงห้ามเข้าเล่นด้วยครับ ถ้าฝ่าฝืนก็มีโทษจำคุกตั้งแต่ 3 เดือนถึง 3 ปี แต่โอกาสที่จะถูกจับบอกกันตามตรงครับว่ายาก เพราะตามหลักอาชญาวิทยาแล้ว ความผิดเกี่ยวกับการพนันถือเป็นอาชญากรรมที่ไม่มีผู้เสียหาย (Victimless Crime) ครับ ซึ่งโดยปกติก็มีความยุ่งยากในการป้องกันและปราบปรามอยู่แล้ว ถ้าไม่มีพลเมืองดีแจ้งตำรวจหรือตำรวจไม่ไปคอยจ้องติดตามจริง ๆ ก็อาจจับผู้เล่นการพนันไม่ได้ เว้นแต่เขาจะเปิดเป็นบ่อนอย่างโจ่งแจ้งครับ แต่ถ้าเป็นการเล่นการพนันในบ้านเรือนแล้ว คงติดตามจับกุมได้ยาก ยิ่งเป็นการเล่นบนอินเตอร์เน็ตด้วยแล้ว ถ้าจะไปติดตามจับกุมคงยากและไม่คุ้มกับทรัพยากรของทางภาครัฐครับ แต่ถึงจะติดตามจับกุมได้ยากก็ไม่ได้หมายความว่าถ้าจะจับแล้วเขาจะจับเราไม่ได้นะครับ !

ที่มา http://www.lawyerthai.com/articles/it/062.php

</TD></TR></TBODY></TABLE>ที่มา : เล่นการพนันบนอินเตอร์เน็ตผิดกฎหมายหรือไม่?

 

สัมมาอาชีวะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี


ไปที่: ป้ายบอกทาง, ค้นหา
<!-- start content --><TABLE class=toccolours id=WSerie_Buddhism style="BORDER-RIGHT: #060 1px solid; BORDER-TOP: #060 1px solid; FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 1em 1em; BORDER-LEFT: #060 1px solid; BORDER-BOTTOM: #060 1px solid; TEXT-ALIGN: center" cellSpacing=0 cellPadding=1 width=170><TBODY><TR><TD style="FONT-SIZE: 100%" colSpan=2><SMALL>ส่วนหนึ่งของ</SMALL>
พุทธศาสนา



ประวัติพุทธศาสนา

</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 95%; COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #8a9e49" colSpan=2>ศาสดา</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>พระสัมมาสัมพุทธเจ้า


</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 95%; COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #8a9e49" colSpan=2>จุดมุ่งหมายของพุทธศาสนา</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>พ้นทุกข์ / ความดับทุกข์</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 95%; COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #8a9e49" colSpan=2>ไตรสรณะ</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>พระพุทธ · พระธรรม · พระสงฆ์


</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 95%; COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #8a9e49" colSpan=2>ความเชื่อและการปฏิบัติ</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>ศีล · ธรรม
ศีลห้า · เบญจธรรม
สมถะ · วิปัสสนา
บทสวดมนต์และพระคาถา

</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 95%; COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #8a9e49" colSpan=2>คัมภีร์และหนังสือ</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>พระไตรปิฎก
พระวินัยปิฎก · พระสุตตันตปิฎก · พระอภิธรรมปิฎก

</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 95%; COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #8a9e49" colSpan=2>หลักธรรมที่น่าสนใจ</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>ไตรลักษณ์
บัญญัติ · ขันธ์ · ปรมัตถธรรม

</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 95%; COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #8a9e49" colSpan=2>นิกาย</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>เถรวาท · อาจริยวาท (มหายาน) · วัชรยาน · เซน</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 95%; COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #8a9e49" colSpan=2>สังคมพุทธศาสนา</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%">เมือง · ปฏิทิน · บุคคล · วันสำคัญ · ศาสนสถาน · วัตถุมงคล</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 95%; COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #8a9e49" colSpan=2>การจาริกแสวงบุญ</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%">พุทธสังเวชนียสถาน ·
การแสวงบุญในพุทธภูมิ

</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 95%; COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #8a9e49" colSpan=2>ดูเพิ่มเติม</TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 90%" colSpan=2>ศัพท์เกี่ยวกับพุทธศาสนา
หมวดหมู่พุทธศาสนา

</TD></TR><TR><TH colSpan=2> สถานีย่อย</TH></TR></TBODY></TABLE>


สัมมาอาชีวะเป็นหนึ่งในมรรค 8 หรือ มรรคมีองค์แปด

• เลี้ยงชีพชอบ หมายถึงการทำมาหากินด้วยอาชีพที่สุจริต
• เว้นมิจฉาอาชีวะ อันได้แก่ การเลี้ยงชีพไม่ชอบ คือการโกงหรือหลอกลวง เว้นการประจบสอพลอ การบีบบังคับขู่เข็ญ และการต่อลาภด้วยลาภ รวมถึงอาชีพอีก 5 ประเภท ดังนี้

1. สัตถวณิชชา คือ การขายอาวุธ ได้แก่ อาวุธปืน อาวุธเคมี ระเบิด นิวเคลียร์ อาวุธอื่น ๆ เป็นต้น อาวุธเหล่านี้หากมีเจตนาเพื่อทำร้ายกัน จะก่อให้เกิดการทำลายล้างซึ่งกันและกัน โลกจะไม่เกิดสันติสุข
2. สัตตวณิชชา หมายถึง การค้าขายมนุษย์ ได้แก่ การค้าขายเด็ก การค้าทาส ตลอดจนการใช้แรงงานเด็กและสตรีอย่างทารุณ
3. มังสวณิชชา หมายถึง ค้าขายสัตว์เป็น สำหรับฆ่าเพื่อเป็นอาหารเป็นการส่งเสริมให้ทำผิดศีลข้อที่ 1 คือการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
4. มัชชวณิชชา หมายถึง การค้าขายน้ำเมา ตลอดจนการค้าสารเสพติดทุกชนิด
5. วิสวณิชชา หมายถึง การค้าขายยาพิษ ซึ่งเป็นอันตรายต่อผู้ใช้ รวมทั้งเป็นอันตรายต่อสัตว์

[แก้] อ้างอิง

• พระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). "พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์".
• พระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). "พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลธรรม".
• สัจจบรรพ มหาสติปัฏฐานสูตร พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐

ที่มา : สัมมาอาชีวะ - วิกิพีเดีย