ทำไมชอบเหลือข้าวไว้???..

ทำไมชอบเหลือข้าวไว้???..



ถ้าถามเรา เราคงตอบไม่ได้หรอกนะ
เพราะเราไม่ชอบกินข้าวเหลือมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
แต่เรามักจะเห็นเพื่อน ๆ ของเรา กินข้าวเหลืออยู่ประจำทุก ๆ วัน
ไม่รู้ว่าไม่รู้สึกเสียดายในอาหารนั้นบ้างหรือ? ที่ต้องถูกเททิ้งไปเฉย ๆ รอวันบูดเน่า...




เคยถามเพื่อน ๆ เพื่อนเราบอกว่า "กินข้าวหมดจาน มันดูเหมือนคนตะกละ น่าเกลียด เลยเหลือไว้พอเป็นมารยาท"

เฮ้อ!!! ใครเป็นคนบัญญัติมารยาทข้อนี้เนี่ย กินข้าวหมดจานนี่มันดูน่าเกลียดตรงไหนกัน?

กลับดูน่ายกย่องซะด้วยซ้ำ ที่คนนั้นเห็นคุณค่าของข้าวที่กินทุกเม็ด

(เหลือไว้แค่นี้เพื่ออะไร???? ข้าวแค่คำเดียว ตักใส่ปาก มันยากมากหรือ?)

หลาย ๆ คนอาจจะบอกว่า มันเป็นเรื่องธรรมดา เพราะเห็นกันอยู่บ่อย ๆ เสียดายทำไม ข้าวจานละไม่กี่บาท
ถ้าทั้งประเทศไทยนี้มีแค่คุณคนเดียว คำพูดนี้อาจจะถูกต้อง
แต่ประเทศเทศไทยของเรานั้น มีถึง 60 กว่าล้านคน

ถ้าลองสมมติให้ทุกคนในประเทศกินข้าวเหลือแค่เพียงมื้อละเม็ด

ลองคิดดูสิ ว่ามันจะมากมายแค่ไหน

1 มื้อ = 60 ล้านเม็ดข้าว!
2 มื้อ = 120 ล้านเม็ดข้าว!!
3 มื้อ = 180 ล้านเม็ดข้าว!!!!!!!

นี่แค่เพียงวันเดียวเท่านั้น ยังมากถึงขนาดนี้
แต่นี้พวกคุณกินข้าวเหลือกันมากกว่า 1 เม็ด และทำทุก ๆ วัน
มันจะมากมายขนาดไหน กับเม็ดข้าวที่ต้องถูกทิ้งไปโดยเปล่าประโยชน์

ชาวนาผู้ยากไร้ ต้องตากแดด ตากลม เสียเหงื่อมากมาย ในระยะเวลาหลาย ๆเดือน เพื่อปลูกข้าวมาให้พวกเรากิน

กลับกลายเป็นว่า เมล็ดข้าวจำนวนมากมายเหล่านั้น กลับถูกนำมาเททิ้งอย่างเปล่าประโยชน์

เพราะพฤติกรรมการกินที่แย่ ๆ ของเรา แต่ชาวนากลับไม่มีข้าวกิน ต้องอดมื้อ กินมื้อ

ไม่รู้สึกสงสาร ชาวนาบ้างหรือ?

พูด ๆ ไป ก็นึกถึงสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่ญี่ปุ่นกำลังอยู่ในช่วงสงคราม
ถ้าพ่อแม่เห็นลูกกินข้าวเหลือนะ ก็ตีลูกซะเกือบตาย เพราะช่วงนั้นข้าวปลาอาหารมันหายาก

เลยต้องประหยัด และเห็นคุณค่าในของทุก ๆ สิ่ง หวังว่าประเทศไทยคงไม่อยากจะเป็นแบบนั้นบ้างนะ...

ถ้าเรารู้ตัวว่าตัวเราเป็นคนกินมากน้อยขนาดไหน ก็น่าจะตักข้าวในปริมาณที่เรากินอิ่ม

ไม่ใช่ตักแบบไม่คิด เพราะไม่มีใครมากินข้าวเหลือต่อจากเราหรอก

ทุกครั้งที่ฉันเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะอิ่ม ในขณะที่ข้าวเหลืออยู่ประมาณ 3-4 คำก็จะหมดจาน

ฉันจะท่องไว้ในใจตลอดว่า "ยังมีอีกหลายชีวิตที่ต้องอดอาหารมื้อนี้ อีกนิดเดียว จงฝืนกินให้หมด!!"

แล้วฉันก็กินอาหารหมดทุกมื้อ แต่ถ้าครั้งไหนมันเหลือเยอะจริง ๆ ฉันก็จะยกจานข้าวขึ้นหัว

พร้อมกับอธิษฐานขอขมาพระแม่โพสพ ก่อนจะเทเศษอาหารทิ้งด้วยความรู้สึกแย่ ๆ (ฉันเป็นแบบนี้จริงๆ)

pity_pig


อยากให้ทุกคนดูภาพนี้ อยากรู้เหมือนกันว่าจะรู้สึกยังไง



ด้วยความอดอยาก เด็กคนนี้จึงต้องมาหยิบเศษอาหารที่ถูกทิ้งเพื่อประทังชีวิต
ถ้าวันหนึ่ง คุณต้องเป็นแบบเด็กคนนี้ คุณจะรู้เลยว่า ข้าวแต่ละเม็ดนี่มันมีความหมายจริง ๆ




ลานธรรมจักร • แสดงกระทู้ - ตั้งสติ

 

เรากินข้าวหมดด้วยสำนึกในบุญคุณของข้าวและแม่โพสพ

 

ส่วนใหญ่แล้วจะทานข้าวไม่เหลือสักเม็ด

 

ตอนเด็กๆที่บ้านปลูกฝังมาจนเป็นนิสัย ข้าวบนจานห้ามเหลือสักเม็ด เวลากินไม่ให้คุยโดยเฉพาะเวลามีอาหารอยู่เต็มปากอาจโดนสักป้าป กินเสร็จให้รวบช้อนซ้อมไว้ข้างนึง ไหว้พระแม่โพสพก่อนจึงจะลุกได้ โตขึ้นมาตัดขั้นตอนการไหว้พระแม่โพสพออก ที่เหลือยังปฎิบัติมาจนทุกวันนี้จ๊ะ...............มิน่าโตขึ้นมา.......เราถึงได้เลอโฉมมีเสน่ห์ดึงดูดใจสุดๆเลยอ่ะจ๊ะ หุ หุ หุ

 

เหมือนเคยอ่านเมล์นี้มาแล้วครั้งหนึ่งค่ะ แต่คิดว่ายังไม่เคยเห็นภาพเด็กน้อยที่น่าสงสารคนนี้ อยากรู้เหมือนกันว่าใครเป็นคนริเริ่มค่านิยมที่ให้กินข้าวเหลือขึ้นมา หวังว่าคนส่วนใหญ่จะคิดได้เหมือนกับผู้เขียนค่ะ

ขอบคุณจขกท สำหรับบทความดีๆค่ะ

 

ผมก็กินข้าวเกลี้ยงจานครับ
แต่คนที่เค้ากินแล้วเหลือไว้หน่อยนึง
อาจจะเป็น"ประมาณโภชนะ"(นี้คือคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย)
หยุดกินก่อนอิ่ม 4-5 คำกลืน
ถ้าผมเห็นใครกินข้าวเหลือ ก็ไม่กล้าปรามาสเค้า
โดยเฉพาะไปเจอคนแบบนี้ที่วัด
เผื่อเค้ากำลังอธิษฐาน"ประมาณโภชนะ"
กลัวผมจะซวย

 

ผมกินข้าวไม่เหลือสักเม็ดไม่ว่าจะที่บ้าน หรือนอกบ้านครับ

 

ผมหนักกว่า กินของตัวเองหมด ยังลามไปกินต่อของเพื่อนที่กินไม่หมดด้วย ^^"

เห็นแล้วเสียดายแทน เลยขอหม่ำซะ ไม่สนหรอกว่าน่าเกลียดรึไม่ เสียดายแทนคนที่ไม่มีกิน

 

บทพิจารณ์อาหาร

ข้าวเอยข้าวสุก จะต้องกินกันทุกบ้านทุกฐานถิ่น
กว่าจะมาเป็นข้าวให้เรากิน ชาวนาสิ้นกำลังเกือบทั้งปี
ต้องทนแดด ทนฝน ทนลมหนาว จนได้ข้าวจากนามาถึงนี่
คนกินข้าวควรคิดดูให้ดี ชาวนามีคุณกับเราไม่เบาเลย
ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง อย่ากินทิ้งขว้าง เป็นของมีค่า
ผู้คนอดอยาก มีมากนักหนา
สงสารบรรดาเด็กตาดำดำ <!-- google_ad_section_end -->

 

เคยไปใช้ชีวิตร่วมกับชาวนา (ญาติ) มาแล้วครั้งหนึ่ง เลยทำให้รู้ว่ากว่าจะปลูกข้าวได้แต่ละไร่ แต่ละเมล็ด ยากลำบากขนาดไหน ทั้ง เพี้ย แมลง ไหนจะค่าปุ๋ย ค่ายา บางฤดูก็แล้ง ปีที่แล้วที่บุรีรัมย์ น้ำท่วมนา ทำให้ข้าวจมน้ำเกือบ 80 ไร่ สงสารพวกเค้ามาก เพราะเค้าลงทุนไปเยอะมาก ข้าวที่เก็บขายได้ ก็ถูกกดราคาอีก อยากให้นึกถึงชาวนา หรือ ผู้ที่ไม่มีเหมือนเราบ้าง ว่าเค้าลำบากกว่าเราจริง ๆ
จาก จันทิมา..ไม่ใช่ นางมา นะจ๊ะ

 

ดีใจที่มีคนส่วนมากเหมือนกับตัวเองค่ะ..

เป็นคนที่กินข้าวหมดจานไม่เลยสักเม็ดเหมือนกันกับหลาย ๆ ท่าน
เริ่มจากตักน้อย ๆ ก่อน ถ้าไม่พอค่อยตักเพิ่ม ใครจะว่ากินจุ ก็ไม่เป็นไร
แต่ไม่เคยกินทิ้งกินขว้างค่ะ..

fly_pig

 

บางทีทานนอกบ้าน แล้วเค้าให้ค่อนข้างเยอะ เกินปริมาณที่เราจะทานหมด ก็อาจเหลือบ้างค่ะ เพราะไม่อยากทรมานตัวเองน่ะค่ะ แต่ส่วนใหญ่ก็จะทานหมดเหมือนกัน

 

ถูกสอนให้กินให้หมดไม่ให้เหลือในจานหรือชาม (ที่คนจีนรุ่นเก่าจะสอนให้ใช้ตะเกียบถพุ้ยข้าว) แม้แต่หลานๆ ก็จะบอกเช่นนั้นเหมือนกัน

การที่คนกินข้าวแล้วเหลือไว้ เพื่อน(ชาย)ที่เป็นคนไทยสมัยเรียนเล่าให้ฟังว่า คนโบราณที่กินข้าวเหลือไว้ข้างๆ จานน่ะเค๊าเหลือไว้ให้ผีที่เลียงไว้เฝ้าบ้าน หรือผีที่พาไปไหนมาไหนด้วย เพื่อไม่ให้อดอยากไปทำร้ายคนเลี้ยงหรือคนอื่นๆ ทำนองว่ากินน้ำลายคนที่เลี้ยงผีจะได้เชื่อฟังประมาณนั้นน่ะจ๊ะ
ส่วนคนที่ไม่ได้เลี้ยงแล้วเหลือประเภทกินทิ้งกินขว้าง คนโบราณจะบอกว่าจะได้คู่ไม่ดี หรือได้คู่ที่หน้าไม่หล่อไม่สวย ประมาณหน้าปุๆ ปะๆ ตามเม็ดข้าวที่เหลืออ่ะ หึๆๆๆ รวมทั้งเกิดชาติหน้าก็จะได้หน้าก็เป็นรอยด่างๆ ดำๆ เพราะข้าวที่เรากินน่ะ เปรียบเหมือนลูกที่พระแม่โพสฬท่านว่าจะตั้งท้อง(ข้าว) ออกมาให้เรากิน เรียกว่ายอมสละให้คนและสัตว์ได้อยู่ดีกินดีจากสิ่งนี้ ที่เราเรียกว่าข้าวไงคะ เอาแบบย่อๆ แระอ่ะนะ ก็เล่นเอาหลายบรรทัดเลย เชื่อไม่เชื่อก็อยาลบหลู่แระกัน

คิกๆๆ




.

 

เป็นคนกินข้าวหมดจานเหมือนกันค่ะไม่เหลือแม้แต่เม็ดเดียว แต่เพื่อนบอกว่า ถ้ากินข้าวหมดจานไม่เหลือติดไว้ เขาเรียกว่ากินล้างกินผลาญ เราต้องเหลือติดจานไว้ให้เทวดา และผีผ่านไปผ่านมา เขาจะได้มากินและอวยพรให้เรา ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเอาความเชื่อนี้มาจากไหนบ้านเพื่อนอยู่แถววัฒนานครรอยต่ออรัญประเทศค่ะ

 

เป็นที่บ้าน ก็จะตักข้าวเท่าที่จะทานในแต่ละมื้อ และทานหมดไม่เคยเหลือ
ถ้าไปทานนอกบ้าน แม้ค้าจะให้ข้าวมากหรือน้อยก็ทานหมดเหมือนกัน เพราะไม่มีเวลาจะกินข้าว (ใช้เวลาไปกับการเดินทางมากกว่า)

เห็นผู้หญิงบางคนบอกแม่ค้า ขอข้าวนิดเดียว ก็ยังทานข้าว+กับข้าว "เหลือทิ้งถึงครึ่งจาน" ซึ่งเป็นการเพิ่มปริมาณขยะอีกทางหนึ่ง
เสียดายแทน....เมื่อนึกถึงคนต่างจังหวัด คนยากไร้ที่ไม่มีข้าวจะกิน

 

บางครั้งต้องแก้กันที่ทัศนคติ เราก็เคยเจอนะคนที่กินข้าวแล้วเหลือ
ก็เคยถามเค้าเหมือนกัน ว่าถ้ากินไม่หมดทำไมไม่ตักกินแต่น้อยละ
เป็นที่น่าสังเกตุ จะต้องเหลือไว้ ครึ่งทัพพีทุกครั้ง เหตุผลของเขามีว่า
ถ้ากินหมดไม่ให้เหลือ มันจะบ่งบอกว่าเราไร้มารยาทและเป็นคนตะกละ
อืม....งั้นแสดงว่า คนที่รู้คุณค่าของข้าวทุกเม็ดเป็นคนตะกละและไร้มารยาท
ซึ่ง ข้อนี้ไม่เห็นด้วยแน่ๆ ข้าวแค่ครึ่งทัพพีในแต่ละมื้อ มันก็ทำให้บางคนไม่อดข้าว
ตายในวันนั้นได้นะ..

 

ผมทานข้าวหมดทุกเม็ดเลยครับ

 

สาธุ สาธุ ขอโมทนา
ขอเชิญร่วมเจ้าภาพทอดกฐินสามัคคี ปี 2552 ณ วัดย่านยาว จ.พิษณุโลก<!-- google_ad_section_end -->
__________________

 

กิน หมดทุกเม็ดค่ะ
แต่บางทีก็กินไม่ไหว จริงๆๆ
เสียดายเหมือนกัน


แต่มีเพื่อนบางคนบอกจริงๆ ว่า ให้เหลือข้าวไว้ติดจานเวลาอิ่ม
ถ้ากินหมดแปลว่าไม่อิ่มต้องการกินเพิ่มหรืออยากไห้ตักข้าวให้อีก

งง ๆ ค่ะ แต่ปกติก็กินหมดแหล่ะ ^^
ก็ซื้อข้าวกินนี้คะ มันมีค่า เน้อะ !