เห็นพระทำผิด...คิดอย่างไรจึงได้บุญ

ขออนุโมทนากับกระทู้นี้ครับ.....

พระธรรมวินัย เปรียบเหมือน...ทะเลหลวงที่สิ่งสกปรกจะอยู่ไม่ได้นาน...จะโดนคลื่นซัดขึ้นฝั่งเสมอๆ เปรียบดังเช่นนักบวช...ถ้าไม่ทำตัวเองให้บริสุทธิ์...แล้ว ย่อมถูกพระธรรมวินัยซัดออกจากพระศาสนา...เช่นกัน

แล้วใยเราต้องไปซ้ำเติมพระพุทธศาสนาของตนเองเล่าสิ่งที่น่าจะมองเมื่อเราเห็นพระต้องหัดมอง แบบ การเห็นสมณะ เป็นอุดมมงคลอย่างยิ่ง......
อืม...ท่านใส่จีวรสีเหลือง เป็น ผ้ากาสายพัฒน์ คือธงชัยพระอรหันต์...ท่านออกจากบ้านจากเรือน...นอนก็ลำบาก...อยู่ก็ลำบากทวนกระแสสังคม...ท่านบรรพชามาเพื่ออะไรน๊อๆๆๆ อ้อท่านเนกขัมมะ เพื่อ มุ่งสู่ อริยะธรรมอันประเสริฐ คืออริยะสัจ 4 ตามรอยพระพุทธองค์ อืม..มีอะไรบ้างน๊อ...อืม...ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค อืม เราจะรู้ได้อย่างท่านไหมน๊อ อืม...ฆราวาส ก็รู้ได้ด้วย...

นี้คือลักษณะการมองให้เปนมงคลนะครับ...สาธุๆๆๆๆๆๆ

ขอฝากห้องที่ใฝ่สันติสุขครับ......

http://udompon.com/chat%20room/chat%20to%20new.html

 

แต่เท่าที่ผมดูนะพริงที่ปฏิบัติจริงเป็นอริยสงฆ์ในพ.ศ.2500-ปัจจุปันก็มีหลายท่านแต่ส่วนใหญ่ที่ผมเป็นพระเดี๋ยวนี้ตามวัดต่างๆผิดวินัยกันมากบางองค์ฉันท์ข้าวเย็นก็มีเอาสุราไปดื่มในกฏิก็มี

 

เมื่อก่อนนี้มีพระอยู่สองรูปพอผ่านแม่น้ำเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยากจะข้ามแม่น้ำแต่ข้ามไม่ได้

พระที่อายุมากกว่าก็แบกผู้หญิงคนนั้นข้ามแม่น้ำไปส่วนพระที่อายุน้อยเห็นแล้วก็รู้สึกไม่

สบายใจเขาคิดตั้งแต่ริมแม่น้ำจงขึ้นไปถึงยอดเขา ในที่สุดก็ถามว่าเพราะอะไรหรือทำไม

ท่านต้องแบกผู้หญิงคนนั้นข้ามแม่น้ำไปด้วย พระอีกรูปก็ได้แต่ยิ้มๆแล้วก็ตอบว่าเมื่อสาม

ชั่วโมงก่อนนี้เราวางไปแล้ว แต่เป็นตัวท่านเองต่างหากละที่ยังไม่วาง.. (คุณเข้าใจไหม)

 

ถึงพระจะกระทำผิด ท่านก็ถือศีลเหนือกว่าเรา เราควรจะวางเฉยเพราะถึงอย่างไร ท่านก็เป็นศิษย์ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า การด่าว่าหรือมองท่านในแง่ร้ายย่อมหมายถึงการลบหลู่พระศาสนา จะทำให้ตัวเราก่อบาปกรรมมหันต์โดยไม่รู้ตัว

 

เอาเป็นว่าให้เราตั้งอยู่ในพรหมวิหาร 4 ก็พอ

เคยมีพระมาหาผมบอกผมว่าอยากสร้างโน่นสร้างนี้แต่ไม่มีปัจจัย ผมก็เลยบอกกับพระรูปนั้นไปว่า ปัจจัยมันมีอยู่ในตัวท่านแล้วทำไมท่านไม่สร้างมันละ ทำไมท่านถึงอยากจะสร้างแต่วัตถุภายนอก แต่วัตถุภายในกลับไม่ยอมสร้าง หากท่านเอาเวลาที่ท่านมานั่งคิดจะสร้างโน่นสร้างนี่ แล้วท่านไปทำความเพียรผมว่าป่านนี้ท่านคงจ่อประตูพระนิพพานแล้ว(พูดสมัยบวชอยู่)
สมัยผมเป็นพระอยู่ไม่เคยมีปัจจัยติดตัวสักบาท แต่ก็อยู่ได้คนนิมนต์ไปสวดที่ใหนเขาใส่ปัจจัยให้เราก็ทำบุญกลับ กลัวว่าเงินที่เขามาหามาด้วยความยากลำบากแล้วเราเอาไปใช้ในทางที่ไม่ถูกจะเป็นบาป เป็นพระไม่มีเงินติดตัวทำความเพียรอย่างเดียว ถึงเวลาบารมีถึงทุกสิ่งมันก็มาเอง ไม่ว่าจะเป็นรั้ววัดศาลาแท็งน้ำอยู่ๆมันก็มาเอง รั้ววัด 2 กิโลกว่าสร้างไม่ถึงปีก็มาจากบารมีครูบาอาจารย์ด้วย พอช่วงหน้าแล้งลำบากเรื่องน้ำเทวดาก็พาคนใจบุญหลงทางมาหาเห็นพระเณรลำบากไปตักน้ำก็ถวายแท็งน้ำ ก็ไม่เห็นต้องไปเรี่ยไรใครที่ใหนก็สร้างได้ขอเพียงรักษาศิลให้บริสุทธิ์ที่สุดเท่าที่จะทำได้
แต่บุญบวชผมมันน้อย บวชได้ 7 ปี พ่อก็มาป่วยไม่มีใครดูแลธุรกิจที่บ้าน พอพ่อป่วยก็มีคนเริ่มโกงจึงจำใจต้องสึกออกมา อยากฝากถึงท่านที่บวชเป็นพระให้คนกราบใหว้นั้น หากเป็นผ้าเหลืองมาผมกราบหมดนั่นแหละ แต่ท่านอย่ากให้คนกราบศิลที่บริสุทธิ์ของท่าน หรือกราบผ้าเปล่าๆ ทุกวันนี้อยากบวชก็ยังบวชไม่ได้ยังติดภาระทางโลกอยู่ ยังไงก็ขออนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ด้วยครับ

 

พระดีๆก็มีเยอะ แต่สังคมสมัยนี้เปลี่ยนแปลงไปมาก ทั้งค่านิยม และวัฒนธรรม

ตอนที่ผมเข้าค่ายธรรมะ พระก็พูดตลกซะมาก แต่งกลอนหวาน กลอนฮาๆขำ
แล้วก็ร้องเพลงบ้างแถมพระยังเปิดเพลงสตริงค์ฟังเลย(ไม่สำรวมและไม่สมควรเลย)

พระแถวบ้านผมยังเล่นเกมเลย พระบิณฑบาตรแล้วเอาของที่ญาติโยมนำมาทำบุญแล้วเอาไปแอบขายอีก หรือไม่ก็เดินวงไปเวียนมาแล้วก็ไปขึ้นรถที่ท่านนั่งมา(ของลูกศิษย์มั้ง)
แล้วก็ไปแหล่วชุมชนต่อ แล้วก็เอาไปแอบขายอีก เฮ้ออออ..แหม..ไม่อยากพูด...แต่ก็ไม่อยากให้พระพุทธศาสนาเสื่อมเลย เพราะสมมติสงฆ์บางท่านแท้ๆ

 

ไม่รู้จะพูดอย่างไรนะ....แต่รู้สึกว่าอ่านแล้ว.....ผมไม่เห็นด้วยทั้งหมดนะครับ....

มีอยู่หลายครับที่ครูบาอาจารย์ท่านสอน....เช่นหลวงพ่อฤาษี ท่านสอนว่า การว่ากล่าวพระนี้ถ้าท่านผิดจริงก็เสมอตัว....แต่ถ้าท่านไม่ผิดนี่ติดลบเราเลย....

หลวงแม่ใหญ่(แม่ชีทศพร)....เคยสอนพระเป็นเนื้อนาบุญ ไม่ว่าท่านจะถูกจะผิด...ไม่ให้ไปว่าท่าน.....

มาเจอกระทู้นี้ ก็บอกว่าให้เมตตาทรงพรหมวิหาร.....แล้วอ้างพระพุทธเจ้าว่าให้เมตตาท่าน....ยังไม่พอไม่อ้างพระสูตร....ที่ท่านกล่าว.....





**************************************************************



ผมพูดตามตรงเลยว่าคำสอนผมน้อมรับใส่เกล้าแต่ถ้าเห็นว่าผิดวินัยร้ายแรงแล้วลอยนวลอยู่..ผมเห็นกับตา...ผมยอมไม่ได้........ไม่ใช่ว่าตัวเองต้องการไปปรามาสท่านนะครับ.....ผมไม่ได้มีเจตตาตรงนั้น.....แต่ลองถามใจตัวเองดูสิครับ.....ใครจะรักษาพระพุทธศาสนา...พระพุทธศาสนาพระพุทธเจ้าท่านบอกว่าเป็นของพุทธบริษัท ๔ ไม่ใช่เหรอ......



ครั้งหนึ่งผมเคยอ่านเจอในหนังสือ......พระนางวิสาขา ท่านไปเห็นพระภิกษุอยู่กับสตรีเพศ...ในที่ลับตา....ท่านกล่าวบอกตรงนั้นเลยว่า พระคุณเจ้า ท่านทำเช่นนี้ไม่ควร.....พระสงฆ์องค์นั้นไม่สนใจกลับกล่าวว่าพระนาง....พระนางจึงเอาเรื่องนี้ทูลแก่พระพุทธเจ้า.....พระพุทธเจ้าจึงทรงบัญญัติวินัยห้ามภิกษุอยู่กับมาตุคามในที่ลับ...ปรับโทษหนักด้วยนะ.....

คำถามว่าพระนางทำผิดใหมที่ทรงห้ามสงฆ์และทูลเรื่องนี้ต่อสมเด็จพระพุทธเจ้า.....



***************************************************************



ถ้าคุณเห็นภิกษุท่านหนึ่งกินเหล้า หรือเอาสีกามานอนด้วย จับไม้จับมือสีกา พูดเกี้ยวสีกา เดินเรื่อไรในที่สาธารณะ ซึ่งผิดวินัยสงฆ์ รู้ทั้งรู้กลับเฉย แถมคิดแบบปล่อยวาง คิดแบบเมตตาอีก......อย่างนั้นเหรอ.....

สำหรับผม...ผมไม่นะ....ผมเดินเข้าไปถาม...และตำหนิเลย....ผมไม่เพียงแค่คิดหลอก.....ไม่พอคิดว่าไม่เข้าท่าหลอกลวงผมแจ้งตำรวจ หรือไม่ ผมแจ้งพระฝ่ายด้านการปกครองในพื้นที่นั้นตรวจสอบทันที.....

เพราะอะไร.....เพราะผมไม่ต้องการให้บุคคลเหล่านั้นทำลายความดีพระศาสนา....ไม่ยังศรัทธาให้เกิดแก่พระศาสนา.....

มาดูด้านประวัติศาสตร์..พระเจ้าอโศกจับพวกนอกศาสนามาสึก....เนื่องจากสงฆ์ไม่ทำสังฆกรรมกับพวกนอกศาสนาห่มเหลือง ....ท่านจับศึก ไล่ ประหาร ระนาว เพื่อรักษาพระศาสนาไว้.....ท่านบาปไม.....

คนไทยเป็นคนเมตตาสูง และเป็นคนที่มีนิสัยอ่อนโยน....แต่บางครั้งต้องรู้บางว่าอะไรควรไม่ควรเมตตา....เพราะอย่างนี้พระศาสนาจึงมีอายุน้อย....ใครไปรู้ถ้าปล่อยพวกโจรพวกนี้อยู่...ก็ทำลายชื่อเสียงไปเรื่อยๆ...อาจไม่ถึง ๕๐๐๐ ปี ในไทยศูนย์หายไปเจริญที่อื่นแทน....ถ้าเราไม่ช่วยกันเป็นหูเป็นตา.....และรักษาไว้ซึ่งพระศาสนา....

 

​

ถาม : อยากให้สรุปวิธีคิดที่ถูกต้องเกี่ยวกับพระอีกครั้ง
ตอบ :
๑. พบเห็นพระทั่วไปให้คิดเห็นอกเห็นใจที่ท่านด้อยโอกาส แล้วคิดช่วยเหลือท่านให้ได้รับการศึกษาที่ดี
๒.พบเห็นพระทำผิดให้คิดสงสารที่ท่านไม่ได้รับการศึกษา ผลจึงออกมาเป็นเช่นนี้ แล้วคิดช่วยกันแก้ไข
๓.ได้ทราบข่าวพระหลอกลวงประชาชน จาบจ้วงพระธรรมวินัย ให้คิดเวทนาสงสารที่บุคคลเหล่านี้
ว่าต้องตกอยู่ในความร้อนรุ่ม อยู่ไม่เป็นสุขไปตลอดกาลนาน แล้วคิดช่วยกันปกป้องพระพุทธศาสนา
​

กราบอนุโมทนาค่ะ

เมื่อวานนี้ ติงได้มีโอกาสไปกราบพระอาจารย์ที่ติงเคารพ
ท่านกล่าวว่า
ผู้ใดยังไม่ได้ปฏิบัติ ยังไม่นับเป็นภิกษุสงฆ์
(ภิกษุสงฆ์ หนึ่งในพุทธบริษัท 4)
เป็นได้แค่นักบวช





​

 

สาธุ.....อย่าไปโทษทางสงฆ์แต่ฝ่ายเดียว เพราะถ้าเรียนรู้ให้ลึกซึ้งจะเห็นแจ้งว่า ทางสงฆ์มักจะประกอบด้วยเมตตาเป็นจุดเริ่มต้นซึ่งเป็นฉนวนแห่งความดี และที่เหลือก็ไม่ได้คิดไปในทางประหัตประหารหรือจัดการเด็ดขาดเหมือนทางฆาราวาส ท่านทราบหรือไม่ ฆาราวาสที่งมงายและกิเลสหนาต่างหากที่ได้รับการศึกษาน้อยกว่าทางพระ จะเห็นได้จากเรื่องงมงายต่างฯที่เกิดในสังคมโดยมีที่ตั้งเหตุคืออยากได้บุญมากฯ ไม่ได้ใช้ปัญญากลั่นกรองว่า สมแก่เหตุและผลหรือป่าว ดังเช่นตัวอย่างถูกหวย รวยรางวัล ก็ทำบุญถวายปัจจัยพระสงฆ์เยอะฯ ทั้งที่พุทธกาล เงินมันเป็นอาสวะกิเลสหรืองูพิษ สำหรับสงฆ์ ยากนักที่จะตัดได้ ไม่เชื่อถามคนที่เคยบวชนานฯดู กิจนิมนต์ หมายถึงจะได้ปัจจัย ถวายอาหาร ไม่สู้ถวายปัจจัย ส่วนมากเป็นทุกที่ ไม่ทราบแก้ยังไง เดี๋ยวต่อไป จะรับอารธนาโยมต้องดูว่ามีฐานะป่าว ต้องให้การศึกษาโยมก่อนเพราะเป็นสาเหตุแห่งอุบัติการณ์ พระสมัยนี้ส่วนมากไม่มีตบะแก่กล้าเหมือนพุทธกาลเด้อ^^^^เคยได้ยินป่าวคำนี้หยุดซื้อก็หยุดทำลาย

 

ขอบคุณค่ะ............<!-- google_ad_section_end -->

 

พระทำผิด

เท่าที่ผมได้ศึกษา และแสวงหาความรู้มาบ้าง ก็พอมีความเข้าใจบ้างในระดับหนึ่ง ในยุคของเรามันเป็นยุคใหม่เป้นยุคทุนนิยม(ผมว่าเงินเป็นใหญ่)
ในความรู้ของผมๆรู้มาว่า คนรู้จักศาสนามีทั่าทุกมุมโลก คนที่เข้าใจในศาสนา(เฉพาะประเทศไทยเรา)มีอยู่1ใน3 แต่มีคนทีเข้าใจอย่างถ่องแท้และลึกถึงแก่นมีอยู่ไม่ถึง1ใน3เท่านั้น
การมองอะไรว่าผิดหรือถูกให้ดูที่เจตนาเป็นหลัก ให้มองจากตัวเราออกไปหาผู้อื่น การที่เราจะรู้จักศีลได้ก็ต้องลงมือปฏิบัติ จะมีสมาธิได้ก็ต้องปฏิบัติ เมื่อปฏิบัติโดยเสมอกันแล้วก็อดทนรอให้ทั้งสองอย่างเต็มโดยสมบูรณ์ นั่นแหละปัญญาญาณรู้จะเกิด
ถ้าเราปฏิติตามหลักง่ายๆขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้โดยตั้งใจ
จริง หรือโดยสม่ำเสมอไม่ต้องถึงกับอุกฤต จิตเราจะรู้ได้เอง สัมผัสได้เอง
โดยไม่ต้องตั้งคำถามใดๆที่สร้างความขุ่นมัวให้เกิดในจิต
พระสงฆ์เรานั้นในเรื่องการปฏิบัติมีสองอย่าง
พระบ้านหรือพระเมืองการปฏิบัติก็จะเน้นหนักในเรื่องการศึกษา
พระป่าจะเน้นไปในการปฎิบัติ
"พระพุทธเจ้าของเราเคยกล่าวไว้ว่าไม่มีใครจะทำลายศาสนาของเราได้นอกจากเรากันเอง ทำลายกันเอง"
เราเป็นอุบาสก อุบาสิกา หนึ่งในบริษัทสี่ แล้วเราทำหน้าที่ของเราจนถึงความสามารถของเราแล้วหรือ
ยังมีอีกมากที่เรายังไม่เข้าไปศึกษา เรียนรู้
เราจะทำอย่างไรให้เป็นที่พึ่งของพระได้ต้องแก้ที่ตัวเราก่อน
ปล. ความรู้ผม บวชสามพรรษา นักธรรมเอก ปฏิบัติสมถกรรมฐานแบบอุกฤตด้วยตัวเองสามปี เดินธุดงค์แท้ๆสองเดือนครึ่งในป่าทุ่งใหญ่เนรศวร-ห้วยขาแข้ง ฝืกวิปัสสนาสายพอง-ยุบรุ่นหนึ่งในกองทุนในหลวงสามเดือน ได้รับการแต่งตั้งเป็นพระวิปัสนาจารย์ เป็นอาจารย์สอนธรรมวินัยทั้งภิกษุและฆราวาส นี่เป็นความรู้เพียงหางอึ่งครับยังไม่ดีพอจะไปกำหนดใครว่าผิดถูกยกเว้นตัวผมเอง
สิ่งที่ผมทำมาตลอดคือทำประโยชน์ของตัวเองให้พร้อมเสมอสำหรับช่วยผู้อื่นทำประโยชน์ สาธุอนุโมธามิ

 

ข้าพเจ้าโชคดีแล้วที่เกิดทันพระพุทธศาสนา และขออยู่ในพระพุทธศาสนาต่อไปจนกว่าจะไม่ต้องมาเกิดอีก

 

สิ่งที่ห้ามล่วงเกินเด็ดขาดคือ พ่อ แม่ และ พระรัตนไตย

เราว่าต้องยอมรับนับถือกฎธรรมดาหรือกฏแห่งกรรมให้มาก วางอุเบกขา เห็นตามความเป็นจริง จิตก็จะเป็นกุศล

ไม่เผลอไปคิดหรือวิจารณ์สิ่งที่ไม่ควร ซึ่งเป็นเหตุให้ต่อภพต่อชาติไปอีก

 

ดูจิตดูใจตนเองเสียก่อน คอยตำหนิตนเองอยู่เป็นนิจ อย่าเอาเวลาไปคอยตรวจสอบคนอื่น ตำหนิคนอื่นให้เวลามันหมดไปโดยเปล่าประโยชน์

 

ขออนุโมทนา สาธุครับผม ขอบพระคุณมากครับ ที่ให้ธรรมทานกับผม(f)
​

 

พระท่านจริงๆแล้วก็เป็นคนนะผมว่า พระที่ไม่ทำผิดเลย ผมว่าก็มีแต่พระพิมพ์พระเหรียญ พระโลหะ หรือพระที่สร้างขึ้นไว้เคารพบูชา
แต่พระที่เป็นคนมีเลือดเนื้อ ยังต้องอาศัย อายตนะภายใน 6 ภายนอก 6 จะห้ามไม่ให้มีเรื่องหม่นหมองก็คงเป็นไปไม่ได้ โลกธรรม 8 เป็นของคู่กับโลก ยังไงก็หนีไม่พ้นครับ
แม้องค์พระปฏิมายังราคิน คนเดินหรือจะสิ้นคนนินทา

 

อาบัติ แบ่งได้ ๓ อย่าง ปราชิก สังฆาทิเสท ทุกกฏ ......แบ่งตามลำดับ....โทษที่ผิด.....

ถ้ารักษาวินัยไม่ได้.....ก็สึกไปเสีย....ไม่ต้องมาเป็นพระให้เสียข้าวชาวบ้าน....เสียแด่พระศาสนา......ถ้าท่านพอใจจะทำบุญกับโจรปล้นพระพุทธศาสนาก็เรื่องของท่าน.....

แต่ผมเป็นคนหนึ่งที่จะไม่มีวันที่จะสนับสนุนคนเหล่านี้.....ถ้าเห็นผิดวินัยหนักจริงก็แจ้ง(ถ้าอย่างนั้นจะมีพระปกครองไว้ทำไม...มีตำรวจพระไว้ทำไม)...เพราะไม่ใช่ว่าไม่รู้จักวินัยสงฆ์ว่ามีอย่างไร.....ผมถือว่าผมทำประโยชน์เพื่อพระศาสนา.....ผมถือว่าผมทำบุญ......ไม่ได้ปรามาส.....เพื่อประโยชน์พระศาสนาจะตั้งอยู่ได้....มัวแต่วางเฉย...ช่างมัน...ไม่ใช่เรื่องของตน....อย่างนี้ก็ศูนย์สิ้นกันหมด...ใครก็คิดว่าไม่ใช่เรื่องของตนแล้วก็ไม่สน...มันเป็นเรื่องปกติ....

เห็นอยู่กับตาไม่ตระขิตใจ...จะให้หลอกใจตัวเอง...ก็แล้วแต่...

ใครจะคิดอย่างไร...ก็แล้วแต่ความคิดของใครแล้วกัน....

ใครจะกราบไหว้พระทุศีล....มีเมีย....หรือโจรปล้นพระศาสนา.....ก็แล้วแต่แล้วกัน.....แต่ถ้าเป็นผม...ไม่มีวัน.....ถ้าเห็นก็ไม่มีวันยกให้เช่นกัน....(ข่าวพระปลอมก็ทั่วบ้านทั่วเมือง..มัวแต่จะวางเฉย...และก็แผ่เมตตา..สนับสนุน...ให้เขาอยู่กันได้..ก็เรื่องของท่าน...)....

เมื่อเกิดสนิมกินเนื้อเหล็ก.....อันบัณฑิตย่อมป้องกันขัดถู....ลงน้ำมันเพื่อรักษาเนื้อเหล็กไว้....

 

เครือข่ายชาวพุทธฯ ผู้เรียบเรียงบทความนี้ คือใครครับ ?