สาเหตุที่สามีภรรยาบางคู่อยู่กันยืด แต่บางคู่ก็ต้องหย่าร้าง

​

สาเหตุที่สามีภรรยาบางคู่อยู่กันยืด แต่บางคู่ก็ต้องหย่าร้าง ​

ถาม : เคยเห็นสามีภรรยาบางคู่อยู่กันยืดยาวจนตายจากกัน แต่บางคู่ก็ต้องหย่าร้างอยู่กันไม่ยืด เป็นเพราะอะไร


ตอบ : เพราะกรรม ทุกคนมีกรรมเป็นของของตนเอง

ตัวอย่างในพระไตรปิฎก (อิสิทาสีเถรีคาถา) อิสิทาสีเถรีเล่าชีวิตก่อนบวชว่า บิดามารดาเป็นเศรษฐีมีศีลธรรม ได้ยกเธอให้ไปเป็นภรรยาเศรษฐีปรนนิบัติสามี และตระกูลสามี ไม่เกียจคร้าน และสมบูรณ์ด้วยศีล
แม้อย่างนี้สามีก็ไม่ยอมอยู่ร่วมเรือนด้วย กลับส่งคืนทั้ง ๆ ที่หาความผิดไม่ได้

อิสิทาสีเป็นหญิงหม้ายรูปสวย ต่อมาบิดาได้ยกให้กุลบุตรตระกูลมั่งคั่งน้อยกว่าสามี เก่าครึ่งหนึ่ง อยู่เรือนร่วมสามีคนที่สองได้เพียงหนึ่งเดือน แม้จะรับใช้สามีดั่งทาสี ก็ถูกขับออกจากเรือนเขาอีก

ต่อมาบิดาได้ยกนางให้กับชายขอทาน อยู่กินกันได้เพียงครึ่งเดือน ชายขอทานก็หนีทิ้งไปอีก นางเศร้าสลดใจในชีวิตจึงออกบวช บวชได้ ๗ วันก็บรรลุวิชชา ๓ ระลึกชาติแต่หนหลังของตนได้ถึง ๗ ชาติ

กรรมเก่าของอิสิทาสีเถรี เคยเกิดเป็นลูกชายนายช่างอยู่ในนครเอรกกัจฉะ เป็นคนมัวเมาลุ่มหลงเป็นหนุ่มคะนอง ได้คบชู้กับภรรยาของชายอื่น ตายแล้วต้องหมกไหม้อยู่ในนรกตลอดกาล ครั้นเมื่อพ้นนรกมาเกิดเป็นลูกวานร ได้ถูกหัวหน้าฝูงวานรกัดอวัยวะสืบพันธ์ นี่เพราะผลกรรมที่ได้คบชู้

เมื่อตายจากวานร ได้มาเกิดในท้องของแพะตาบอดอยู่ในแคว้นสินธุ อายุได้ ๑๒เดือน ก็ถูกตัดอวัยวะสืบพันธ์ นี่เพราะโทษคบชู้กับภรรยาของชายอื่น

เมื่อจุติจากกำเนิดแพะแล้ว ได้ไปเกิดในท้องของแม่โค พอมีอายุ ๑๒ เดือนก็ถูกตอน ถูกใช้งานเทียมไถเข็นเกวียน

ต่อมาเป็นโคขี้โรค และตาบอด นี่แหละโทษอีกชาติ จุติจากกำเนิดโคแล้วไปเกิดในเรือนของนางทาสี จะเป็นหญิงก็ไม่ใช่ชายก็ไม่เชิง

ต่อมาชาติที่หก มาเกิดเป็นลูกสาวของนายช่างสานเสื่อ สกุลขัดสนถูกฉุดคร่าไปเป็นภรรยาของนายคิริทาส ซึ่งมีภรรยาอยู่แล้วเป็นคนมีศีล

ต่อมาได้บังคับให้นายคิริทาสขับไล่ภรรยาเก่าไปเสีย ต่อมาได้เกิดในชาติปัจจุบันผลแห่งการคบชู้กับภรรยาของชายอื่นในชาติที่ ๑ (ที่ระลึกได้) และได้บังคับให้สามีขับไล่ภรรยาเก่าของเขาไปในชาติที ่ ๖ (ที่ระลึกได้) จึงได้มารับกรรมในชาติปัจจุบันนี้

ในสมชีวิสูตร พระพุทธองค์ได้ตรัสว่า

 

อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ที่นำสาระ ดี ๆ มาให้อ่านครับ
สาธุ สาธุ สาธุ<O</O
<O</O
<O</O



_____________________________<O</O
เชิญร่วมบริจาคหนังสือ เข้าห้องสมุดชุมชนวัดย่านยาว<O</O
http://palungjit.org//showthread.php?t=130823<O</O
ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพบูรณะศาลาการเปรียญวัดย่านยาว<O</O
http://palungjit.org//showthread.php?t=153325

 

ทุกข์เพราะรัก

<HR style="COLOR: #d1d1e1; BACKGROUND-COLOR: #d1d1e1" SIZE=1>โดยพระอาจารย์สนอง กตปุญโญ วัดสังฆทาน นนทบุรี

ความวุ่นวายที่ทุกคนมีอยู่ยังดับไม่ลง เดี๋ยวเรื่องนั้นเข้ามาแทรกเดี๋ยวเรื่องนี้เข้ามาซ้อ น เรื่องลูกหลานเรื่องบ้านเรือน เรื่องรักเรื่องใคร่ เรื่องโลภโกรธหลงมีอยู่ในหัวใจทุกคน แสวงหาความอยาก ความรัก เช่นไปขอความรักเขา อยากให้เขารักเรามาก ๆ รักน้อยไม่เอา อยากให้มันเพิ่มมากขึ้น ที่จริงมันเพิ่มทุกข์ทั้งนั้น

สามีก็อยากให้ภรรยารักให้มาก รักให้หลงเลย ให้รักตนคนเดียวไม่ให้ไปรักคนอื่น ภรรยาก็อยากให้สามีรักตนคนเดียว ไม่อยากให้รักผู้หญิงอื่น ให้รักคนเดียวและอยากให้รักมาก ๆ มีเพื่อนฝูงก็อยากให้เพื่อนฝูงรัก และเห็นใจตนคนเดียว

เมื่อเป็นอย่างนั้นแล้วก็ทุกข์มากขึ้น รักมากก็กังวลมาก กลัวจะเป็นโน่นเป็นนี่ กลัวจะไม่ดี กังวลกลัวจะเปลี่ยนแปลง เกิดความทุกข์ กระสับกระส่าย กระวนกระวาย เมื่อรักมากห่วงมากก็เป็นทุกข์มาก ห่วงมาก ๆ เข้าก็หึงหวงเกิดทะเลาะขัดแย้งกันเพราะไม่ตรงตามที่ตกลง

ภรรยาก็เป็นอย่างนั้น เมื่อสามีไปไหนไม่ตรงตามเวลา คอยแล้วคอยอีกคอยจนดึกดื่น ถ้าไม่มาคืนนี้ก็เป็นปัญหา เพราะมันรักหมดหัวใจ จนหลงมากก็ห่วงมาก เป็นทุกข์กังวล ผลที่สุดเมื่อไม่สมใจ แล้วก็ขัดแย้งกัน ต่อว่ากัน ถากถางกันรุนแรง ทีแรกก็หวานกันดีหนักเข้าคำพูดที่ไม่ดีก็ออกมา การต่อว่ากันทะเลาะขัดแย้งกันก็มาจากความรักมากนั่นเอง เพราะรักมากจึงต้องห่วงกลายเป็นว่าเอาความรักมาทะเลาะกัน

แม้รักลูกมากก็ตาม ลูกกลับดึกดื่นกลับไม่ตรงเวลา แม่ก็ด่าสาดเข้าไปคอยบ่นคอยว่า ลูกก็ไม่ชอบ ความรักจึงกลายเป็นความทุกข์เสียแล้ว

 

อ่านแล้วคิดได้ขึ้นเยอะ T-T

 

อนุโมทนาสาธุ



การรักษาศีล 5 หรือศีล 8
อานิสงส์ --- ไม่ต้องไปเกิดเป็นเปรตหรือสัตว์นรก
ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ผู้ประเสริฐครบบริบูรณ์ ชีวิตเจริญรุ่งเรือง
กรรมเวรจะไม่ถางโถม ภัยอันตรายไม่ย่างกราย เทวดานางฟ้าปกปักรักษา<O</O

 

... บทธรรมสำหรับผู้ครองเรือน ...

อันผู้หวัง ครองเรือน มีเพื่อนรัก
ต้องยึดหลัก ธรรมะ ที่พระสอน
หนึ่งสัจจะ ต่อกัน มิบั่นทอน
ไม่ยอกย้อน ฃ่อนรัก หักกมล

สองทมะ ข่มใจ ไม่คิดแค้น
เหมือนรถแล่น หยุดได้ มิไร้ผล
สามขันติ ทรหด และอดทน
บังคับตน อดออม พร้อมกันไป

สี่จาคะ สละของ ต้องแบ่งให้
ผูกมิตรไว้ ในดวงจิต คิดสดใส
ผู้มีธรรม ทั้งสี่ ภายในใจ
มิมีใคร อาจแยก ให้แตกกัน
​

 

ถูกใจขอรับ อิอิอิ

 

อ่านแล้วได้ข้อคิดดีค่ะ

 

อนุโมทนา สาธุ ทุกบทความในการมีคู่ด้วยค่ะ โดยเฉพาะตบท้ายด้วยกลอนธรรมมะของการครองเรือน ได้ข้อคิดมากมายทีเดียว ว่ามีรักแล้วอย่าให้ทุกข์ได้อย่างไร

 

ขออนุโมทนาด้วยครับ ความรักทำให้จิตใจอ่อนแอ เพราะโดนปรุงแต่งด้วยความรักและความหลง เมื่อมีธรรมมะ ทำให้เกิดความรัก ความเข้าใจด้วยเหตุและผล เกิดความคิดตามหลักธรรม ทำให้จิตใจเข้มแข็ง ไม่จมอยู่กับทุกข์ ขอบคุณที่นำข้อคิดดีๆ มาฝากกัน

 

อ่านแล้วดีจัง..ดีนะที่ยังไม่มีแฟน

 

คนเราเมื่อรักกันมากพอมีเหตุการณ์อะไรมากระทบใจเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเกิดปันใจ ก็รู้สึกสูญเสียสิ่งที่ตนเองเคยมีอยู่ ถูกแบ่ง จึงต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งนั้นกลับมาครอบครอง สุดท้ายมีทั้งได้และไม่ได้ หากใช้ธรรมะเข้ามาแก้ไขว่า ไม่มีอะไรที่จะดำรงคงอยู่เป็นของเราตลอดไม่ ทุกอย่างมีเริ่มและสิ้นสุดกันทั้งนั้น ขอให้มองโดยใช้ปัญญาเข้าช่วย และจะพบหนทางสว่างให้กับชีวิต

 

ขออนุโมทนาด้วยนะคะ กับข้อความดีๆ ที่นำมาฝากค่ะ สาธุค่ะ

...ยูริ

 

อนุโมทนา สาธุ
ตรงกับตอนนี้ที่เป็นอยู่เลย
เตือนสติได้มาก
ขอบคุณค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ โดนใจมาก ๆ ค่ะ เพราะตัวเองกำลังมีความทุกข์เรื่องการครองเรือนกับสามีอย่างมาก ๆ มันได้คิดอะไรหลาย ๆ อย่าง และเหมือนเห็นความจริงของจิตใจเราเองที่เราไม่เคยสนใจมองย้อนกลับมาดูใจของเราเอง คอยได้ห่วงกังวลรักมากก็ทุกข์มากจริง ๆ ค่ะ ถ้าไม่รักมากก็ไม่ทุกข์มาก ต้องทำใจของเราเองค่ะไม่มีใครช่วยใครได้ ต้องขออนุโมทนาสาธุกับพระอาจารย์สนอง และผู้ลงบทความดี ๆ เช่นนี้ค่ะ ได้คิดจริง ๆ ค่ะ และจะนำไปปฏิบัติตามให้ได้ค่ะ สาธุ

 

อนุโมทนาสาธุ การมีธรรมะในการครองเรือนเป็นสิ่งที่ดียิ่ง จะทำให้เราสามารถครองเรือนได้อย่างมีความสุขได้ค่ะ

 

กรรมตัวนี้ น่ากลัวมากเลยค่ะ สาธุบุญที่นำมาให้ได้อ่านค่ะ

 

อนุโมทนาในรักทุกคนที่สมหวังในรัก ขอให้เจริญในทางโลกและทางธรรมควบคู่ไปในการดำรงชีวิตในรักที่มีธรรมทุกท่าน

 

เป็นเรื่องของทัศนคติครับ
บางทีคบกับแฟนน้อยไป กลายเป็นวิถีชีวิตคนละแบบ
เราชอบเที่ยวแต่แฟนชอบอยู่บ้าน อาหารกินคนละแบบ
ทำงานคนละอาชีพ รวมทั้งไม่คุยกัน ไม่เข้าใจกันก็แยกทางกันครับ
ก็ต้องทำใจและปล่อยวางครับ จะได้ไม่ทุกข์